West-Duitse Problemen Interview met Adenauer Het proces Rajk Het einde van het Zwin in zicht? Geslaagde ontsnapping uit Sowjet-sector AKKERTJES ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1949. De ontmantelingskwestie De voorunie van de Benelux Communique van het secr.-gen. der W.T.C. De financiële bespre- kingen in de V.S. De nieuwe interlocale teiefoontarieven De besprekingen te Washington Minister Stikker over de dollarcrisis Framcenng bij Abonnemen Terneuzen WEERSVERWACHTING, medegedeeld door het K.N. medegedeeld door het K.N. M.I. te De Bilt, geldig tot Zaterdagavond. Afnemend buiïg. Wisselende bewolking met op enkele plaatsen een re genbui. Zwakke tot matige Westelijke wind. Weinig verandering in temperatuur Onder Redactionele leiding van P. L. D. J, van Oeveren Redactie-adres: DE VRIJE ZEEUW Noordstr. 55-57, Terneuzen Tel. 2510 Na 5 uur 2073 Uitgave Stichting „De Vrije Zeeuw 5e Jaargang No. 1220 Advertentieprijs per mm 10 et.; minimum per advertentie 1,50. Inzending advertenties tot den namiddags 3 uur Rubriek kl. advertenties 5 regels 60 et; iedere regel meer 12 ct. Ver melding: Brieven onder nummer Bureau van dit Blad 15 cent meer. ZON- EN MAANSTANDEN. 1949 Zon Maan Verschijnt dagelijks Drukkerij N.V. Firma P. J. van deSande Terneuzen Abonnementsprijs 3,90 per kwartaal. Sept. Opk. Ond. Ond. Ond. 17 6.17 18.52 0.00 17.06 18 6.18 18.49 17.39 19 6.20 18.47 1.26 18.02 20 6.22 18.45 2.57 18.20 21 6.23 18.42 4.30 18.34 22 6.25 18.40 6.02 18.46 23 6.26 18.38 7.34 18.59 24 6.28 18.35 9.08 19.13 25 6.30 18.33 10.42 19.31 Tien jaren zijn verlopen? se dert het Derde Duitse Rijk on der leiding van een op het top punt van zijn macht staande Hitier, zich op de wereld stortte en hiermede het begin van zijn ondergang bewerkstelligde. Tien jaren, sedert de Duitse legers het arme Polen onder de voet liepen en sedert de Duitse zenders hun brallende overwin- ningsberichten begonnen en in die tien jaren heeft de wereld een ander aanzien gekregen. Overwinnaars en overwonnenen zijn lelijk toegetakeld uit de grote worsteling gekomen met uitzondering dan van het rijke Amerika. Van het machtige Groot-Duit se Rijk is in het geheel niets meer over. Door de tweestrijd tussen Rusland en het Westen is het land verdeeld in twee stukken. Het stuk ten Westen van de Elbe en dat zelf weer in drie bezettingszones is verdeeld, die echter door de samenwer king van Engelsen, Amerikanen en Fransen toch een geheel vor men, is thans ook weer een staatkundige eenheid geworden. De verschillende landen hebben een federatieve republiek ge vormd met een eigen Bondsdag, een regering en een President. Op 14 Augustus vonden in West-Duitsland, zoals dit stuk bewesten de Elbe thans kort heidshalve genoemd wordt, de verkiezingen voor de reeds ge noemde Bondsdag, het Parle ment dus, plaats en deze lever den een overwinning op voor de christen-democraten (139 ze tels), de socialisten (131 zetels) en de liberalen (52 zetels). Merkwaardig was de geringe kracht van de communisten (15 zetels) en van de rechtse groe pen, die het ondanks veel ge schetter en eisen van een herstel van Duitsland van Koningsber gen (thans het Russische Ka liningrad) tot Saarbrücken (thans economisch met Frank rijk verbonden) geen van allen tot meer dan 17 zetels brachten. Het kiezerscorps kwam voor slechts enige te noemen, woont en leeft. De kelders van de nog voor een groot deel in puin lig gende huizen dienen als een soort twintigste eeuwse holen en soms is er met kunst en vlieg werk in een half in elkander gezakt huis een kamer bewoon baar gemaakt voor een gezin, hetgeen men bespeurt doordat een bloempot deze woonstee aanduidt en een vermoeid uit ziende huisvrouw met een bood schappentas uit het puin korrk stappen. Naast dit haast onoplosbare woningprobleem is er dan het voedselprobleem. Slechts 50 van de behoefte aan voedsel van de West-Duitse bevolking wordt door de eigen landbouwop- brengst gedekt. Deze kan nog worden opgevoerd, waartoe dan ook al het mogelijke gedaan wordt, doch hoger dan 60 kan men vooreerst niet komen. Op het platteland, waar de toestanden heel wat beter zijn dan in de steden, doordat de verwoestingen er veel geringer zijn en de zelfverzorging uit eigen oogst een grote rol speelt, heeft men een schrijnend te kort aan industriële producten, zoals landbouwmachines, daar de productie van de Duitse fa brieken voor een groot deel uit gevoerd moet worden om een deel van de benodigde in te voeren .voedingsmiddelen mee te kunnen betalen. De rest van het benodigde wordt betaald met behulp van de Marshall-dollars. Door het wegvallen van Oost- Duitsland als leverancier van het voedsel, is het vraagstuk van de voeding van de tiental len millioenen West-Duitsers een van de jneest dringende. Hier komt nog' bij, dat zich op het ogenblik in dit gebied maar liefst 12 millioen vluchtelingen uit Oost-Duitsland bevinden, die zonder have of goed, zonder een cent op zak voor de Sovjet- legers en het communistische regime zijn weggevlucht en de moeilijkheden in het Westen enorm vergroten. Onder deze 12 voor wie in het Westen geen grond en geen boerderij aan- bijna 80 op en het is dus wel millioen bevinden zich maar gebleken, dat het niet veel moet liefst 400.000 boerenfamilies, hebben op dit ogenblik ten minste van een nieuwe op bloei van het dictatoriale sy steem. Een ieder, die de toestand in West-Duitsland oppervlakkig kent, verbaast het, dat de com munisten zo weinig succes heb ben kunnen boeken. Want on danks het feit, dat door de ge slaagde geldsanering de econo mische toestand een stuk ver beterd is en het leven in dit op zicht weer dragelijk is geworden, verkeert de bevolking in een deplorabele toestand, zowel ma terieel als geestelijk. Men moet de verwoestingen in de grote steden met eigen ogen aan schouwd hebben om een weinig te begrijpen van alle ellende, die het Nationaal Socialisme ge bracht heeft over het Duitse land en volk. Het is voor de vreemdeling, die b.v. het Ruhrgebied bezoekt, een raadsel waar de bevolking van grote industriesteden als Dortmund, Essen, Duisburg, Düsseldorf en Keulen, om er wezig zijn. Wel tracht men deze lieden te helpen door de zoge naamde Bodemreformwet, waar bij is bepaald, dat alle grondbe zit boven de 100 ha onteigend zal worden, en deze aldus vrij gekomen grond ter beschikking van de „Ostflüchtlinge" moet gesteld worden, doch veel effect zal deze maatregel niet hebben, daar het grootgrondbezit juist in West-Duitsland niet veel te be tekenen heeft en voor zover het bestaat, veelal verpacht is in kleinere stukken. En de oude pachters gaat men natuurlijk niet verjagen. Als economische moeilijkhei:! doet zirh voorts in West-Duits land hetzelfde verschijnsel voor, dat alle West-Europese landen bezig houdt, namelijk het dollar tekort en dus de drang van uit voer naar Amerika, dat echter niets nodig heeft. Nog helpt het Marshall-plan, doch hoe de zo brood-nodige invoer uit het dol- largebied in 1953 betaald moet worden, weet niemand. Het is begrijpelijk, dat een volk, dat in een dergelijke staat verkeert als hierboven is ge schetst, dat een jeugd, die op groeit tussen het puin, dat kin deren, wier enige speelplaats puinhopen zijn, ook geestelijk in grote gevaren verkeert. Hier over ware alleen reeds een boek deel te vullen. Hier zij slechts op dit gevaar gewezen. Want hier schuilen ook grote gevaren voor West-Europa, indien niet spoedig oplossingen gevonden worden voor de meest dringende vraagstukken. De regering van de Federatie, de Bondsdag en de eerste Pre sident, Prof. Theodor Heuss, een oud-liberaal en Rijksdaglid van vóór 1933, hebben dus wel een uiterst zware taak. Nog heeft slechts een klein deel van de bevolking zijn stem gegeven aan de communisten en misschien voornamelijk om dat de toestanden in Oost-Duits land eerder nog slechter zijn en het optreden aldaar van Russen en hun handlangers algemeen afkeer verwekt, doch slechts een verbetering van de algemene toestand kan de ontevredenheid op den duur terugdringen. Al met al is de door de Nazi's uitgebralde kreet: ..Gott sfjafe England" op een vreselijke wij ze op de hoofden van het eigen volk neergekomen. In een interview met de corres pondent van het Britse conserva tieve blad „Daily Mail" heeft kanselier Adenauer verklaard voorstander te zijn van vrije con. currenties, zowel in het binnen land als op de wereldmarkt. Hij verzekerde echter, dat er van Duitse zijde geen sprake zou zijn van onbillijke concurrentie of dumping. Dat kon Duitsland zich noch om politieke, noch om economische redenen veroorloven. In West-Duitsland zelf zou ernaar worden gestreefd de overheidsbe moeiing waar mogelijk te doen verdwijnen. Adenauer vond de persberich ten over een herleving van het nationalisme in Duitsland sterk overdreven. Het rechtse radica lisme zou niet worden toegestaan ongelimiteerd te opereren. Zijn regering zou hiertegen drastische maatregelen nemen. De kanselier was van mening, dat slechts een Europese federatie de veiligheid van alle staten zou kunnen verzekeren. De Amerikaanse hoge commis saris voor Duitsland, John McCloy, zal naar Washington gaan om met de drie Westelijke ministers van buitenlandse za ken de ontmantelingskwestie te bespreken, zo wordt te Bonn ver nomen. Hij zal vermoedelijk ver trekken na het eerste officiële bezoek van kanselier Adenauer en nadat 't bezettingsstatuut van kracht verklaard is, waarschijn lijk midden volgende week. Op zjjn verzoek de atmosfeer voor zijn voorgenomen bespre kingen niet te vertroebelen, heb. ber. de Duitse leiders intussen be sloten de parlementaire bespre kingen van moties betreffende de ontmanteling op te schorten. Het proces tegen de voor malige Hongaarse Minister van Buitenlandse Zaken Laszlo Rajk en zeven andere beklaagden, die beschuldigd worden van verraad en spionnage, is gisterenmorgen in het gebouw van de bond van Hongaarse metaalarbeiders ge opend. De rechtszaal wordt door poli tieke politie, gewapend met ge weren, bewaakt. Gewapende po litie heeft de straat voor het ge bouw afgezet, terwijl de huizen in de omgeving in het oog ge houden worden. Rajk deelde het hof mede, dat hij zich sedert 30 Mei in ar rest bevond. Naar men meent te weten, werd Rajk sinds 16 Mei pnder huisarrest gesteld. Waarnemers te Boedapest be schouwen het proces als het be langrijkste na de 13 jaar ge leden te Moskou gevoerde pro cessen. Rajk wordt er van be schuldigd spionnage bedreven te hebben ten gunste van de V. S. en Joego-Slavië en 'n samenzwe ring gesmeed te hebben ter om verwerping van de Hongaarse regering. Met Rajk staan terecht: lt.- generaal George Palffy, voor malig stafchef van het Hon gaarse leger en voormalig vice- minister van Defensie. Lazar Brankof, voormalig zaakgelastigde van de Joego slavische legatie te Boedapest, die als maarschalk Tito's ver tegenwoordiger verleden jaar October zijn ontslag nam en zich openlijk voor de Kominform uitsprak. Dr Ribor Szonyi, voor zijn ar restatie secretaris van de Hon gaarse communistische partij Andras Szalai, Dr. Szonyi's medewerker; Bela Korondy, kolonel van politie bij het Hon gaarse ministerie van Binnen landse Zaken; Dr. Paul Justus, vice-presidertt van de Hongaar se radio-omroep en vooraan staand sociaal-dem. theoreticus Ivan Ognjenovic, een in Honga rije wonachtige Joegoslaaf. Rajk en zijn mede-beklaag den worden met name beschul digd van het smeden van een komplot ter gewelddadige om verwerping van de Hongaarse regering als agenten van de Amerikaanse geheime dienst en de Joego-Slavische regering. Een punt van de tenlasteleg ging spreekt van een komplot onder leiding van de Joego-Sla- vische regering met het doel de leiders van de Hongaarse com munistische partij uit de weg te ruimen. Een andere passage van de tenlastelegging ver klaart, dat zekere hooggeplaat ste leden van Tito's intieme kring jarenlang buitenlandse geheime agenten zijn geweest, zelfs vóór de oorlog. In dit ver band wordt o.m. genoemd de Joego-Slavische Onderminis ter van Buitenlandse Zaken Ales Bebler, maarschalk Tito's voornaamste woordvoerder bij de V. N. Rajk werd 15 Juni uit de ar beiderspartij gestoten als „spion en Trotskistisch agent van bui tenlandse imperialistische mo gendheden. Tot dat ogenblik was hij een van de machtigste communisten in Hongarije en lid van het Po litbureau. Zijn arrestatie luidde een grote zuivering van de partij in. Ongeveer 60 buitenlandse persverslaggevers zullen het proces verslaan. De Britse, Franse en Amerikaanse legaties hebben twee kaartjes gekregen zodat zij waarnemers kunnen sturen. Naar gemeld wordt, heeft Rajk alles wat hem ten laste is ge legd bekend. Rajk beschuldigde zekere hoge functionarissen van Tito's in tieme kring er van als agenten te zijn opgetreden van de Fran se geheime dienst in een inter neringskamp in Zuid-Frankrijk na de Spaanse burgeroorlog. De vroegere communistische leider vertelde het hof, hoe hij 18 jaar geleden een spion van de politie werd onder de toen illegale Hon gaarse communistische partij. Rajk noemde o.m. Vakmano- victemp en Kosta Nagy, beiden thans generaals van het Joego- Verjaagdat lusteloze gevoel-NeerrrrfAKKERTJE' om weer monter en fris te worden en, misschien een griep te voorkomen.j he /pen direct Slavische leger en vooraan staande leden van de Joego- Slavische communistische par tij, van de Joego-Slaven, dit agenten van de Franse geheiifu dienst zouden zrn geweest ir het kamp voor geïnterneerde oudstrijders van de Spaanse burgeroorlog in F. ankrijk. Rajk verklaarde verder, dal hij in 1931 door de Hongaarse politie werd gearrésteerd na zijr terugkeer uit Frankrijk en toen nadat hem beloofd was, dat hi; zou worden vrijgelaten en niet vervolgd zou worden, spion van de politie werd- De Hongaarse politie gelastte hem in 1936 naar Tsjecho-Slowakije te gaan om er achter te komen langs welke weg communistisch pro pagandamateriaal Hongarije werd binnengesmokkeld. In 1937 zou de Hongaarse po litie hem via Parijs naar Spanje gestuurd hebben om als spion en agent provocateur in het bataljon Rakosi, t samengesteld uit Hongaarse communisten, op te treden. Wegens zijn onder mijnende activiteit werd hij uit het bataljon verwijderd. In Februari 19^9 deserteerde hij en kwam in bet Franse in terneringskamp «recht waar hij spoedig gezeb.thap kreeg van andere oud-sirivjers van de Spaanse haffe'fci'ódrlog. Desge vraagd verklaarde Rajk voor het eerst in Saint Cyprien en Ver net (Zuid-Frankrijk) in contact te zijn gekomen met Joego-Sla vische „Trotskisten". Volgens Rajk waren de Joego-Slavische geïnterneerden in Zuid-Frank rijk „sterk Trotskistisch be ïnvloed", vooral de intellec- tuëlen. Op zekere dag- werd hij op het bureau van het „Deuxième Bu reau" (Franse Geheime Dienst) ontboden, waar hem werd ge vraagd rapport uit te brengen over de geïnterneerden, hetgeen hij deed. Rajk zeicje, dat Joego- Slaven dikwijls op het bureau van de Franse Geheime Dienst ontmoet te hebben, waaruit hij afleidde, dat de Joego-Slaven voor het Deuxième Bureau wer ken, evenals hijzelf. Tijdens zijn verblijf in de Franse kampen, aldus Rajk, kreeg hij ook voor het eerst opdracht van een Ame rikaanse agent van het bureau van strategische diensten. In Augustus 1945, zo vertelde Rajk, werd hij door Kolonel Ko- vacs, voormalig Amerikaans mi litair Attaché te Boedapest, voor de Amerikaanse Geheime Dienst geworven. Kovacs zou gedreigd hebben Rajk als agent van de vroegere Hongaarse politie te ontmaskeren, indien hij weiger de voor de Verenigde Staten te werken. Kovacs zou geëist heb ben, dat Rajk de Amerikaanse geheime dienst op de hoogte zou stellen van politieke aangelegen heden van de communistische partij, die hij (Kovacs) niet uit andere bron te weten zou kun nen komen. Rajk was toen se cretaris van de communistische partij te Boedapest geworden. Hij verklaarde het Hof, reden te hebben om aan te nemen, dat de Amerikaanse geheime dienst op een of andere manier de hand had weten te leggen op bezwa rend materiaal over Tito's vóór oorlogse activiteit en dit het be gin was van Tito's samenwer king met de Verenigde Staten. Rajk zeide aanvankelijk te ge loven, dat alleen enkele van de huidige leiders der Joego-Slavi sche Regering en communisti sche als agenten werkzaam wa ren, doch een geheime bespre king met Generaal Rankovic in 1947 bracht hem tot de overtui ging, dat nog tal van leiders van Joego-Slavië met de Amerikaan se geheime dienst samenwerk ten. Rankovic had hem een foto- copy getoond van zijn belofte van 1931, die Rankovic van de Amerikaanse Geheime Dienst had ontvangen. Rajk zeide als Minister van Binnenlandse Za ken allereerst voor Amerika te hebben gewerkt, doch later uit sluitend voor Joego-Slavië. Rajk gaf toe de Joego-Slavi sche Regering de volledige plan nen van de Kominform gegeven te hebben vóórdat zij werden ge publiceerd. Voorts gaf hij toe de ontsnapping van bepaalde op positieleiders in de hand te heb ben gewerkt. Bij 'n bezoek van Tito en Ran kovic aan Hongarije, in Dec. '47, had Rankovic hem de plannen uiteengezet voor het omverwer pen van de leiding der commu nistische partijen in Oost-Euro pa en het vormen van een anti- Sowj et-Russisch militair blok, geleid door Belgrado. Rajk verklaarde het gehele plan als avontuurlijk te be schouwen, doch hij had niet an ders kunnen doen dan de or-v ders uit te voeren. Na de verkaring van Rajk, die 4 uur in beslag nam, verdaagde het Hof de zitting. Eeuwen geleden behoorden BrOgge, Damme en Sluis tot de grootste havensteden der toen malige wereld en was het Zwin, waaraan deze steden waren ge legen, de drukst bevaren zeearm der wereld. Schepen uit alle de len wierpen er het anker uit. De geschiedenis van het Zwin is echter tevens de geschiedenis van haar verzanding en reeds vele eeuwen lang zijn de drie genoemde plaatsen geen haven steden meer, terwijl van het destijds zo beroemde Zwin nog slechts een schijntje over is. Welke kosten en moeiten in de loop der eeuwen vooral door Brugge zijn gemaakt voor het bevaarbaar houden van het Zwin, is nu na zoveel eeuwen nog slechts te schatten, maar vast staat wel, dat het vele millioenen zijn geweest. Even zeer staat echter vast, dat de verzanding van het Zwin nooit of te nimmer te temmen is ge weest en dat ondanks alle ge dane moeite de verzanding rus tig is verder gegaan en wel tót in onze dagen toe. Toen echter eenmaal deze zeearm als be vaarbaar water was afgeschre ven en de daaraan gelegen ste den na vele stuiptrekkingen een jaren bestaand strandhoofd op gekalefaterd en wat verhoogd en dit enkel en alleen, om de stroom weg te houden van de duinenrij, waarachter een aan tal polders zijn gelegen, die toch niet terwille van eea nog zo mooie Zwinvlakte aan over stroming kunnen worden opge offerd! Dat dit weer in orde brengen van een oud strand hoofd nu lijkt op een afdam ming is slechts een gevolg van het feit, dat sinds dit hoofd is gelegd de Zwingeul weer zoveel smaller is geworden en zelfs smaller, dan dit strandhoofd lang is! Van een volledige afsluiting van de Zwinvlakte is overigens ook nog geen sprake, want bij hoge vloeden stroomt het water nog steeds over deze „dam" heen. Het sop van het reeds aange haalde bericht zou verder de kool niet waard zijn, als daarin bovendien aan de betrokken Nederlandse kringen niet de ge dachte werd toegeschreven van het willen graven van een nieuwe geul, om zodoende zout water in het Zwin te kunnen voeren. Afgezien van het zeer waarschijnlijk vele geld, dat een zekere dood waren gestorven, I dergelijk werk zou kosten, geld, was de belangrijkheid ervan zo- dat ons berooide landje toch Een Amerikaanse soldaat, die zich bijna een jaar in een ge vangenis in de Sowjetrsector bevond, en drie Britse militai ren zijn Vrijdagmorgen vroeg er in geslaagd naar West Berlijn te ontsnappen. De Amerikaanse soldaat, de 26-jarige recruut John Sinkiewrcz vertelde de Amerikaanse autori teiten, dat een der Britse militai ren wekenlang de muur van zijn cel met een bot mes had bewerkt. Eindelijk was hij in staat door het gemaakte gat heen de gren del van de celdeur opzij te schui ven. Na zich bevrijd te hebben forceerde hij met een ijzeren staaf de sloten van de cellen waarin zich de andere Britse mi litairen en de Amerikaanse sol daat bevonden. Met zijn vieren klommen zij vervolgens over een muur van de gevangenis waarvan de bovenkant met glasscherven was bedekt. Sinkiewrcz ver klaarde op 5 November vem het vorig jaar per trein uit de Fran se sector naar de Russische sec tor te zijn gereisd. Daar werd hij gearresteerd en gevangengezet. 16 Dagen en nachten werd hij aan een stuk verhoord door hoge Rus sische officieren. Een hunner zou hem geslagen hebben en gezegd hebben dat hij loog „omdat ik hun vragen niet kon beantwoorden". Een officiële Amerikaanse zegs man verklaarde, dat Sinkiewrcz zich lichamelijk in zeer slechte toestand bevond en aan onder voeding leed. Hij was thans on der medische behandeling. Een Britse woordvoerder heeft gisteren verklaard1, dat de drie Britse soldaten deserteurs wa ren, die door de Sowjet-Russische autoriteiten gevangen waren ge nomen wegens beweerde deelne ming aan de activiteit van een Duitse misdadigersbende in de Sowjet-sector van Berlijn. „Zij zijn thans in militaire bewaring en zij, zullen er van worden be schuldigd afwezig te zijn geweest zonder verlof te hebben gekre gen", zo voegde hij er aan toe. De Britse militairen, die samen met een Amerikaanse soldaat en een Franse burger waren ont snapt verklaarden bij hun terug keer, dat zij geslagen en geschopt waren en dat zij de „koud-water- behandeling" hadden ondergaan. Een .Amerikaanse woordvoerder verklaarde, dat de Amerikaanse soldaat „op het ogenblik, dat hij door de Sowjets werd gearres teerd, in het bezit was van een geldige pas". veel minder geworden, dat nog slechts weinigen zich druk maakten om de verdere toe komst van het Zwin. Op een gegeven moment ech ter, en dat nog niet zo lang ge leden, werd het Zwin heront dekt en wel als een op zijn ge bied enig mooie vlakte. Enkele eeuwen van rustig voortschrij dende verzanding en het onge stoord liggen in een vrijwel ver geten hoekje van de wereld had den daar een interessante flora en fauna de kans gegeven tot volle ontwikkeling te komen en weer kwam de naam Zwin op veler lippen. Bekend is, dat zelfs Koning Leopold van België bij het Zwin een villa heeft laten bouwen en dat deze vorst daar in vrijwel iedere zomer zijn in trek nam! Maar, hoe mooi het Zwin ook zijn mag en hoezeer dit ook te betreuren valt, met de lessen van Brugge, Damme en Sluis voor ogen, stond ook nu weer vast, £at oolj eenmaal het einde van het Zwin als natuurreser vaat moest komen en dit om de doodeenvoudige reden, dat de verzanding van het Zwin op een gegeven moment zover zou zijn voortgeschreden, dat het zee water niet meer in staat zou zijn de vlakte binnen te stro men. Of we nu al definitief zo ver zijn, is maar niet zo heel ge makkelijk vast te stellen, maar uit een publicatie van Belgische zijde van de laatste dagen, blijkt wel, dat dit gevaar lang niet denkbeeldig is. Met vele van onze Zuiderburen zouden ook wij dit ten zeerste betreuren, maar met de in be doeld bericht genoemde oorzaak zijn wij het echter niet eens, want daarin wordt maar zonder meer geconstateerd, dat de Ne derlandse Waterstaat het kanaal (bedoeld wordt de geul), welke het zeewater binnen de Zwin vlakte brengt, heeft afgedamd en dat naar aanleiding daarvan de vlakte wel eens zou kunnen gaan uitdrogen. Volgens Nederlandse deskun digen moet deze kwestie als volgt worden gezien: In vroeger jaren was de geul, die bij vloed het zeewater in de Zwin-vlakte bracht veel breder en dieper dan nu het geval is, terwijl deze geul ook meer Westelijk lag. Langzaam aan echter drong de gestadige groei der Belgische duinen deze geul in Oostelijke richting, terwijl deze mede daar door steeds kleiner werd. Op de duur werd deze stroom tegen de zeewering van het Vrije van Sluis gedrukt en vanzelfspre- itend moest dit lichaam toen ingrijpen en werd een reeds waarlijk wel nuttiger zal kun nen besteden, zullen maar wei nig vakmensen de overtuiging zijn toegedaan, dat een derge lijke kostbare nieuwe geul niet op haar beurt zou gaan verzan den. De geschiedenis heeft wel anders geleerd! En we geloven dan ook niet, dat er in de 20ste eeuw nog geld zal worden toe gevoegd aan de vele millioenen die in de loop der eeuwen tever geefs zijn besteed aan het open houden van het Zwin. We zijn er eer van overtuigd, dat het drama Zwin in onze tijd zijn voleinding nadert en dat wij mogelijk de laatste stuip trekkingen van de aloude Sinc- fala beleven. Dat ook wij dit zouden betreu ren is een andere zaak, maar, dat deze zeer waarschijnlijk toch niet te stuiten loop der geschie denis bovendien weer andere ongekende mogelijkheden in zich bergt, hopen wij in een vol gend artikeltje te bekijken. Naar ANP-Aneta's diplomatie ke correspondent uit betrouwba re bron verneemt, bestaat er grote kans, dat de Benelux voor unie thans op zeer korte termijn tot stand zal komen. Als de onderhandelingen, die nu gaande zijn, met succes wor den bekroond, zou het zelfs mo gelijk zijn dat de voor-unie nog op 1 October a.s. zal ingaan. Onder praesidium van de voor zitter van de week, Mr. J. H. van Maarseveen, voorzitter der Ne derlandse delegatie, kwam giste renmorgen te 11.30 uur de cen trale commissie van de ronde tafel conferentie in de Trèveszaal bijeen, in aanwezigheid van de Unci. Na vaststelling van de agenda en behandeling van een drietal ingekomen stukken werd beslo ten, de vaststelling- van het pe riodieke verslag inzake de vorde ringen der conferentie-werkzaam heden in het tijdvak van 9 t/m 16 September, te doen geschieden door een vertegenwoordiger van elk der drie delegaties en van de Unci, na afloop der bijeenkomst. De bespreking inzake de „ge wichtige belangen"' werd op ver zoek van de B.F.O. tot de Eerst volgende vergadering uitgesteld, welke vergadering Dinsdag a.s. 20 September, zal plaats hebben. De Nederlandse minister van financiën, Prof. P. Lieftinck, zal heden per vliegtuig uit New York naar Nederland vertrekken, zo verneemt Aneta. Enkele andere leden van de Nederlandse delega. tie naar de vergaderingen van het monetaire fonds en de inter nationale bank, welke Vrijdag werd beëindigd, zijn voornemens nog een deel van de volgende in New York te blijven voor verdere besprekingen met Amerikaanse financiële kringen en Nederlandse functionarissen. De president van de Nederlandse bank, Holtrop zal ook eerst in het laatst van de volgende week terugkeren. Het nieuwe interlocale tele foontarief komt kort geformu leerd hier op neer, dat in plaats van de tegenwoordige 5 tariefs kringen, welke het tarief bepalen van elke centrale afzonderlijk uit, 3 tariefskringen zullen wor den ingevoerd naar de afstanden tussen de technische knooppun ten, waarop de centrales groeps gewijze, d.i. sectorsgewijze, zijn aangesloten. Het nieuwe tarief, dat, zoals reeds gezegd, zeer geleidelijk zal worden ingevoerd, ziet er als volgt uit: Tariefzone A. Gesprekken, gevoerd tussen netten van eenzelfde sector en van verschillende sectoren, in dien de afstand tussen de knoop- punitcentralcs niet meer dan 10 km bedraagt, kosten voor de eerste minuut 0,06 voor elke volgende minuut 0,03. Tariefzone B. Gesprekken, gevoerd tussen netten van verschillende sectoren, indien de afstand tussen de knooppuntcentrales meer dan 10 km, maar niet minder dan 25 km bedraagt kosten: voor de eerste 30 seconden 0,15 vcor elke 30 seconden meer 0,03. Tariefzone C. Gesprekken, gevoerd tussen netten van verschillende sectoren indien de afstand tussen de knoop- centrales meer dan 25 km be draagt, kosten: voor de eerste 10 seconden 0,27 voor eike 10 seconden meer 0,03. De Amerikaanse, Britse en Franse ministers van buiten landse Zaken hebben Donderdag een bespreking van vier uren gehouden over de Duitse en Oos tenrijkse kwesties. In het na de bespreking uitgegeven com" muniqué werd gezegd, dat de drie ministers de werkbetrek- kingen met de nieuwe West- Duitse regering bezien hadden. Zij hernieuwden verder hun be roep op de Sowjet-Unie om de plaatsvervangers van de raad der ministers van buitenlandse zaken de onderhandelingen te la ten hervatten over een verdrag voor een onafhankelijk Oostenrijk, op 22 iSept. a.s. te New York Ook hadden de ministers van ge dachten gewisseld over de huidi ge ontwikkelingen in Joego-Sla vië en in de Balkan. Een woordvoerder van het Sta te Department verklaarde na de bijeenkomst der ministers op Donderdag, dat de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Dean Acheson, verder geen be. sprekingen met zijn Britse of Fstnse collega op zijn program had staan. Een correspondent van Reuter meldt nader, dat de ministers niet hebben meegedeeld wat zij zou den doen als Rusland het her nieuwde beroep met betrekking tot het verdrag met Oostenrijk zou afwijzen. Zij verklaarden echter, dat „zij plannen voor het sluiten van een bevredigend ver drag, binnen niet al te lange tijd, hadden gecoördineerd". Men vraagt zich af, of Enge land, Frankrijk en de Ver. Staten er eventueel toe zullen overgaan los van Rusland maatregelen te nemen. De Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken, Mr D. U. Stikker, heeft Vrijdagochtend 'n onderhoud gehad met zijn Ame rikaanse collega, Dean Acheson, dat een voorbereiding vormde voor de bijeenkomst van de raad voor het Noordatlantisch Pact, die heden wordt gehouden. Hii noemde de belofte van de Ver enigde Staten, dat alle Marshall- landen zullen profiteren van de besluiten, die genomen zijn tij dens de besprekingen der drie mogendheden over de dollarcri sis, „zeer bevredigend", en voeg de hieraan nog toe, dat het be sluit van de Verenigde Staten, om belangrijke goederen uit het buitenland op te slaan, waar schijnlijk zal betekenen, dat dit land meer tin en rubber uit In donesië en meer bauxiet uit West-Indië zal gaan invoeren. „Wij verheugen ons daarover zeer en ook zijn wij zeer ver heugd, dat de Verenigde Staten een onderzoek zullen instellen naar de mogelijkheid van ver zachting der Amerikaanse dou aneprocedures", zo zeide de Mi nister.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1949 | | pagina 1