tl
Bezoek aan Joego-Slavië
BUtKHANUbL LITTOUIJ
Kanselboodschap
over Ronde Tafel Conferentie
Van hc
flans Koozen toch naar
de Ararat
Goochelaars voorstelli ag
I
Onze
doch
Rechtszaken
Nieuwe veevoederregeling
Fa VAN DE SANDE
Gecommuniseerd leven
Verbreking betrekkingen
Peru-Cuba
De Stroper
van onze
speciale winkelweekaanbiedingen
TERNEUZEN
Eé
prima dam
J a va-kapok
Tw
drie-d'elig,
pond primE
KKecK8xoxeoec8:
Gisteren werd in alle kerken,
die zijn aangesloten bij de oecu
menische raad van kerken in Ne
derland, een kanselboodschap
voorgelezen, die werd samenge
steld met het oog op de komende
rqnde tafel conferentie. De ker
ken waarin de boodschap werd
voorgelezen zijn de Algemene
Doopsgezinde Sociëteit, de Evan-
gelisch-Lutherse Kerk, de Ned.
Hervormde Kerk', de Oud-Katho-
Iieke Kerk, de Remonstrantse
Broederschap, het hersteld Evan
gelisch Luthers Kerkgenootschap,
de Unie van Baptisten en de
Vrije Evangelische gemeenten.
Deze kanselboodschap luidt als
volgt:
„Bij de aanvang van de ronde
tafel conferentie staan wij voor
een beslissend overleg tussen Ne
derland en Indonesië..,
Bij haar welslagen zal deze
conferentie een einde maken aan
elide staatkundige verhoudingen
en een nieuw tijdperk inluiden van
een vrijwillig en gelijkwaardig so
mengaan van beide volken. Daar
mee moge de Koninklijke belofte
van 7 December 1942 uiteindelijk
haar vervulling vinden.
De overgangstijd voerde ons
langs een al te lange en smarte
lijke weg. Wij moeten in onze
menselijke zwakheid bekennen,
dat wij- in die tijd kansen en ge
legenheid voorbij lieten gaan,
maar wij willen bij ons povere po
gen tevens ootmoedig erkennen,
dat God alleen zijn ogenblik kent.
In verlegenheid, in een rouw,
die geen raad weet en in een so
lidariteit van schuld, denken wij
aan hen, die aan weerskanten
vielen. God alleen weet weg met
al die schijnbaar vergeefse of
fers. Alleen in de ontmoeting
met zijn eeuwig erbarmen, zijn
tranen en leed zonder verbitte
ring.
Voor ons moeten die offers een
blijvende verootmoediging zijn en
een grondslag voor een nieuw
begin.
De kerken in Nederland vereni
gen zich in het biddend begeren,
dat het overleg in Den Haag, na
zoveel maanden van spanning en
strijd, zonder bitterheid en in een
geest van verzoening moge plaats
vinden. |SS| g||
Wij geloven, dat niets in deze
wereld waarschijnlijk kan slagen
zonder geloof en gebed. Des te
meer weten wij, dat er moeilijk
heden en spanningen in deze we
reld zijn, zo zwaar van wantrou
wen en zo fel in geweld, dat er
alleen ln de (kracht van geloof en
gebed kans is om deze te boven te
komen.
Wij belijden, dat het ons hieraan
al te zeer heeft ontbroken. Daar
om roepen wij de gemeenten op
deze conferentie in haar voorbede
te dragen
Wij bidden, dat een nieuwe ge
zindheid aan het geteisterde In
donesië genezing brenge. Dat een
geest van waarachtige samen
werking moge groeien, die het
welzijn van Indonesië en van Ne
derland beoogt. Dat opk onder
gewijzigde politieke omstandig
heden het werk van kerk en zen
ding, in nauwe verbondenheid met
elkander, als openbaring van de
ene, heilige, algemene, Christelijke
Kerk voortgang moge vinden.
Want alleen onder de schaduw
van het komende Koninkrijk is er
ook vooir Indonesië eerst recht
heil en vrede.
Zo vertrouwen wij de toekomst
van Indonesië en Nederland toe
aan Hem, die alleen regeert. Zijn
Koninkrijk staat vast."
Uit een auto, die in volle
snelheid door Barcelona reed,
hebben onbekenden kleine bom
men geworpen naar 't Gerechts
hof en het gebouw van het Pro
vincie-bestuur.
De auto verdween, nadat de
inzittenden nog enkele schoten
hadden afgevuurd op het hoofd
kwartier der politie. Er zijn geen
slachtoffers en er is geen scha
de.
Hans Roozeri, de jeugdige Ne
derlander, die met de Britse pro
fessor Fykes het plan heeft op
gevat om op de berg Ararat de
overblijfselen van Noach's Ark
te zoeken, kreeg Zaterdagavond
telegrafisch bericht, dat de
Turkse Regering hem een visum
en een permit voor het militair
gebied, die eerder waren gewei
gerd, heeft toegestaan. Hans
hoopt reeds Donderdag te ver
trekken, maar of hij vóór die tijd
met alle voorbereidingen gereed
kan zijn, is op het ogenblik een
open vraag.
Professor Sykes deelde Zater
dagavond in een telefoongesprek
met Hans Roozen mede, dat de
Turkse Regering ook hem de no
dige papieren heeft toegewezen,
doch dat hij dit jaar niet meer
zal gaan. Hij is van mening, dat
het seizoen al zo ver gevorderd
is, dat men, ook al zou men enig
succes boeken, toch genoodzaakt
zou zijn het volgend jaar op
nieuw een tocht naar de Ararat
te maken. Bovendien achtte de
Britse geleerde het niet fair te
genover het gezelschap, waar
mee hij in Juli j.l. de tocht naar
de Ark zou maken, om thans al
leen te gaan. Deze tocht kon
toen wegens het onthreken van
de nodige papieren niet door
gaan.
Hans Roozen wil nu Donder
dag a.s. per K.L.M. naar Istan-
ooel reizen, en vandaar per trein
en autobus door Turkije. Hij wil
zich bij de Amerikaan Aaron J.
Smith en zijn metgezellen voe
gen, die Donderdag j.l. per jeep
van Ankara naar de Ararat zijn
vertrokken. In Istanboel en An
kara heeft Dr Smith reeds een
en ander voor Roozen geregeld
en aanwijzingen voor hem ach
tergelaten.
Roozen is voornemens bespre
kingen te gaan voeren met
Turkse autoriteiten om zich ook
verder van hun medewerking te
verzekeren.
Het zal van klimatologische
omstandigheden afhangen, in
hoeverre de speurtocht naar de
Ark dit jaar succes heeft. Het
is niet uitgesloten, dat men zich
zal moeten beperken tot het ma
ken van foto's en dat het eigen
lijke onderzoek tot volgend jaar
moet wachten.
(Van de reisredacteur van het
A. N. P.)
Belgrado is nu een stad zonder
charme geworden. Alles wat
men er ziet weerspiegelt de
harde strijd om het bestaan. De
stad is vol leven, zoals trouwens
elke stad in dit land. In de
avonduren deint door de hoofd
straten van Belgrado, Skoplje
en Serajewo een dichte mensen
stroom om te genieten van het
enige, wat hier met volle teugen
en zonder vergunning te krijgen
valt: wat zoele avondlucht na
een snikhete en stoffige dag.
De Belgraders zijn wat stug
ger en norser in hun uiterlijk
dan de bewoners der beide an
dere genoemde steden. De" ge
zichten der wandelaars staan er
strakker dan in Serajewo, waar
alles wat vlotter en luchtharti
ger lijkt, en zorgelijker dan in
Skoplje, waar een soort primi
tieve vreugde over het moei
zaam baanbrekende modernisme
hangt. De oorzaak ligt voor de
hand. In de hoofdstad leven
meer mensen, die reden hebben
om met enige weemoed aan de
vroegere tijden terug te denken,
i De bourgoisie past zich moei-
lijk aan bij het nieuwe leven.
Er zijn haar niet veel uitwegen
gelaten. Een vlucht in de pri
vate onderneming is niet meer
mogelijk, tenzij men schoen
poetser of horlogemaker wordt,
twee beroepen, waarin nog iets
meer dan het normale inkomen
te verdienen is.
Land zonder middenstand.
Vrije sectoren, waarmee in
andere landen achter het ijze
ren gordijn de overgang naar de
communistische maatschappij
wat soepeler werd gemaakt, zijn
hier voor de ondernemer van
vroeger niet gebleven. Van
grootbedrijf tot kapperswinkel
is alles genationaliseerd.
Wat de oude middenklasse
soms gebleven is, dat is de rest
van haar in vaste goederen be
legde bezit. Velen leven van de
opbrengst van het hun gelaten
huis of scharrelen van week tot
week verder door hun inboedel
stuksgewijze te versjacheren.
De luchthartigen kunnen zo
doende nog de ongekende luxe
van een verblijf aan de Adria-
tische kust veroorloven, doch
zij vormen uiteraard zeer spaar
zame uitzonderingen. De arbeid-
zamen beijveren zich om hun
technische, administratieve of
De Peruviaanse regering heeft
de diplomatieke betrekkingen
met Cuba verbroken. Zij heeft de
Cubaanse ambassadeur een nota
ter hand gesteld over „de vlucht
van twee leden der Apra.partij
uit de Cubaanse ambassade met
medeplichtigheid van de zaakge
lastigde van Cuba".
DOOR PETER BARON
(Geautoriseerde vertaling
van H. H. J. Maan.)
82) Nadruk verboden.
„Dank u. Misschien zal ik later
eens van dat aanbod gebruik
maken. Voor het ogenblik denk
ik, dat ik eens ga kijken, uit
welke hoek ik dit geval 't Ibeste
kan nemen."
„Juist zoals u wilt", antwoord
de Jan, „maar nu zult u me wel
verontschuldigen, ik moet nog
iemand spreken in het dorp."
(Hij nam hoffelijk zijtn hoed af
en ging door. Voor de leus bekeek
Larry het portiershuis een poosje,
waarbij zijn ogen spottend glin
sterden. Hij had geen reden om
dat te verbergen, want Jan was
al een heel eind weg, en dacht er
niet aan, om te kijken.
XXI.
Er was maar één ding, dat Jan
meer verfoeide dan het lezen van
een brief, en dat was het lezen
van méér brieven, en toch had hij
zich de laatste drie morgens ge-
commerciële gaven in dienst te
stellen van de overheidslicha
men. Zij werken daar onder het
gestrenge toezicht van commu
nistische chefs en danken hun
positie aan het schreeuwend
gebrek aan vakkundige lieden,
waarmee het gehele overheids
apparaat te kampen heeft.
Doch wanneer men afziet van
het onder Oostenrijkse invloed
ontwikkelde Westen is de mid
denklasse in Joego-Slavië zeer
klein. Onder de druk van de
Turkse overheersers, die in een
niet al te ver verleden nog hun
kanonnen hadden opgesteld op
het de stad overziende fort Ka-
lemegdan, heeft zich hier geen
leidende stand kunnen ont
plooien. Sociaal bezien is er de
bevolkingsstructuur vlakker en
dus gemakkelijker kneedbaar
voor een communistisch experi
ment dan in Kroatië of Slovenië.
Voor de toekomst van het be
wind in Joego-Slavië is dan ook
belangrijker, hoe de werkende
klasse zich in het nieuwe leven
schikt, dan hoe de middenklasse
zich aan brekende halmen vast
klampt.
De werkende klasse.
In het algemeen kan men
zeggen, dat ook de werkende
klasse nog geen directe zege
ningen van het regiem heeft
ondervonden. De grootscheepse
investeringsprojecten van de
regering leggen een zware druk
op de massa, die roept en bijna
bedelt om verbruiksgoederen.
Het is moeilijk in dit land om
zich een indruk te vormen van
de mate, waarin deze goederen
aanwezig zijn. Aan textiel en
schoeisel ziet men in de winkels
aanzienlijke voorraden, ofschoon
doorgaans van slechte kwaliteit.
De prijzen zijn hoog, doch nog
altijd binnen de grenzen van
het redelijke. Maar er wordt
veel gefluisterd over de vraag
wie beschikken over de vergun
ningen om deze dingen te kopen.
In elk geval is het zo, dat men
in winkels, waar tweedehands
goederen worden aangeboden,
fantastische prijzen kan zien.
Zo kan men daar naar onze op
vatting volkomen waardeloze
schoenen geprijsd zien met 500
dinar (25 gld), een tot op rafels
versleten winterjas met 2000,
een dito colbertjasje met 1500
en een horloge, dat menige Bal
kanoorlog heeft doorstaan,
voor 18.000.
noodzaakt gezien, er meer dan
vijf-en..twintig te lezen. Gezeten
achter een stapel sollicitaties
keek hij met een beklagenswaar.
dig gezicht naar Barbara.
„Er schijnt erg veel aanbqd te
zijn in het butlers-vak?', zei hij
bitter. „Kijk die stapel eens."
Barbara keek op van een hand_
schrift, dat een Londense uit
geverij haar gezonden had, en
glimlachte.
„Een ander zijn ontboezemingen
te lezen is nu eenmaal een taai
karweitje", stemde zij toe.
„Hier hebben we bijvoorbeeld
een vrouw", vetrvolgde Jan, die
zich als gezelschapsdame aan.
biedt voor niets, aLs we' haar vier
kinderen ergens onder willen
brengen. Zij sluit er een foto bij
in, die elke kans al bij haar ge
boorte smoort."
„Ik weet het wel. Heb je de on.
vermijdelijke filantroop al gehad,
die allés wil lenen, van een pond
tot tienduizend toe, zonder enige
borg?"
„Twee", zei Jan. „Ik veronder
stel, dat je niet geneigd bent, het
haantje van secretaris een poosje
over te nemen?"
„Dat doe je heel goed", lachte
Barbara.
„Wat?"
Het leven is er duur.
Sommige nieuwe artikelen
zijn ook zonder vergunning te
krijgen, schoenen bijvoorbeeld
in de prijs van 4000 tot 5000 di
nar, ofwel het maandloon van
een arbeider of ambtenaar.
Op het gebied van de levens
middelen zijn de prijzen rede
lijk, zolang men binnen de ge
rantsoeneerde sfeer blijft. Men
hoort evenwel algemeen, dat
voor de normale burger, die niet
als „Udarnik" (Stachanow-ar
beider) of anderszins speciale
voorrechten geniet, de noodzaak
blijft bestaan bij te kopen van
de boeren, die vrije producten
ter markt brengen. De stand
aardprijs op deze vrije markten
was voor eieren alom in het
land ongeveer 13 dinar, voor
aardappelen 15 dinar, voor fruit
van de allerslechtste kwaliteit
20 dinar en voor de eerste to
maten 70 dinar per kilogram.
Wanneer men deze prijzen
vergelijkt met het gemiddelde
loon, dan is het wel duidelijk,
dat de massa in het land een
moeilijk bestaan heeft. De po
gingen der regering om aan die
moeilijkheden iets tegemoet te
komen zonder de dinar verder
aan te tasten gaan in de rich
ting van communisering van
het leven. De maatregelen grij
pen thans ook diep in in het
gezinsleven. Het wordt nu als
de meest normale toestand be
schouwd, dat de huisvrouwen
deelnemen aan werk in kanto
ren of fabrieken. De commu
nisten stellen deze nood voor
als een deugd en prijzen haar
aan als een soort emancipatie
der vrouw.
Mensa's.
Zeer sterk wordt nu het sys
teem verbreid van het eten in
fabrieks- of kantoorrestaurants.
Niet alleen de arbeider, doch
zijn gehele gezin kan van die
restaurants gebruik maken.
Het aantal „mensa-eters" gaat
alleen in Belgrado nu reeds naar
de honderdduizend en dit eten
buiten gezinsverband wordt
steeds sterker aangemoedigd.
De prijzen voor de in „mensa's"
genoten maaltijden zijn zeer
redelijk. Men betaalt er 16 di
nar voor een maaltijd,, die kwa
litatief niet veel onderdoet voor
een diner van 400 dinar in een
der vrije restaurants. Deze grote
prijsverschillen zijn trouwens in
het algemeen kenmerkend voor
de complicaties van het nieuwe
systeem.
Men heeft speciale tarieven
en reducties voor bepaalde groe
pen op spoorwegen, luchtdien-
sten en vacantie-verblijven. Het
lidmaatschap van de vakbond
stelt in staat om van vele dezer
voordelen te genieten. Zonder
dit lidmaatschap is het bijvoor
beeld practisch onmogelijk om
een vacantiereis te gaan onder
nemen. Duizenden vakbond
leden trekken er nu met hun
gezinnen op uit om tegen gere
duceerde prijzen de geneugten
van de Dalmatische kust te er
varen. Doch zonder lidmaat
schap, in het algemeen zonder
inschakeling in het nieuwe be
stel, vindt men alle wegen ge
sloten.
Uit Belgrado, meer dan uit de
andere steden van Joego-Slavië,
neemt men de indruk mee van
een grimmige harde strijd om
het bestaan. Dit zowel op het
hoge niveau van de beklemde
economie van het land als op
het lagere niveau van de dage
lijkse gang der mensen.
De ontspanning.
Het zijn slechts de kleine
menselijke vreugden, die door
de omwenteling, welke het
land doormaakt, niet zijn aan
getast. De voetbalsport en de
bioscoop, met in hoofdzaak En
gelse en Amerikaanse films, zijn
de grote hartstochten. De mu
ren om het park van het voor
malige koninklijke paleis zijn
afgebroken en in de schaduw
der oude bomen zitten daar
moeders met kinderen, net zo
burgerlijk en vreedzaam als op
een Zondagmiddag in het Bois
de Boulogne te Parijs.
Op zoele avonden wandelt de
jeugd innig door het labyrinth
van het oude Turkse fort Ka-
lemegdan, drinkt er bier of
speelt er tennis.
De kleine vreugden blijven,
net als altijd en net als overal.
Maar zij zijn niet kenmerkend
voor dit land. Kenmerkend zijn
de rode neonletters „borba", dat
is „strijd", die 's avonds als een
baken boven de stad staan, en
de niet rustende spaden van de
nachtelijke arbeiders. Strijd is
het kenmerk van dit stugge land
en van de overmoedig zelfbe
wuste communisten, die het re
geren.
„Veronderstellen, dat ik niet
geneigd ben het baantje van se.
cretaris over te nemen."
„Onnatuurlijk kind. Dat is nou
al de derde keer, dat je hardvoch
tig weigert, je oom uit het moe
ras van sollicitaties te redden."
„Heb je dan nog niemand op
het oog?"
„Ik geloof van wel. Hij heet
Crale en is ex-butler van de Her
tog van Banff.."'
„Zou het niet een beetje ijselijik
zijn, de ex.butler van een Hertog
in huis te hebben?" opperde Bar
bara. „Ik voel me. tenminste altijd
oen beetje in de war in tegenwoor
digheid van die supermensen."
„Dit schijnt nogal een redelijk
type te zijn. Uitstekende getuig
schriften ongehuwd drinkt
niet zijn enige ondeugd-is, dat
hg bij een Hertog gediend heeft.
Hij komt vanmorgen hier."
Jan verdiepte zich weer in zijn
corespondentie, maar hij kon zijn
aandacht er niet goed bijhouden.
Dat hij die brieven lezen moest,
v/as de schuld van de Stroper, en
onwillekeurig keerden Jan's ge.
dachten terug naar de man, die
Clem had vermoord en de veilig
heid van de bewoners van „Mars.
ke House" ernstig in gevaar had
gebracht. Want een toevallige cip-
Op 10 Augustus j.l. voorspelde
ter gelegenheid van het interna
tionale goochelcongres, dat van
17 tot 21 Augustus in Amsterdam
zou worden gehouden, een jeug
dig Amsterdams amateur goo
chelaar, de heer R. A. M. Drie
beek, de gebeurtenissen, die op
of omstreeks 20 Augustus zou
den geschieden. Die voorspel
ling werd op papier gezet en in
een buisje gedaan. Het buisje
werd vervolgens in een fles ge
stopt, die verzegeld werd. De fles
stond gedurende 10 dagen in een
der etalages van de Bijenkorf te
Amsterdam.
Zaterdagavond tijdens de ga
lavoorstelling in Krasnapolsky
werd de fles door een Amster
dams journalist geopend. Hij
verbrak het zegel van het gla
zen buisje en daaruit kwam een
strookje papier tevoorschijn met
de voorspellingen. Deze luidden:
1). Dr Beel zal een belangrijke
benoeming kunnen verwachten.
2) In Noord-Europa (Zweden,
Finland of Polen) zal een uitge
breide staking kunnen worden
verwacht.
3). De Amerikaanse gezant zal
aftreden.
4). Wederom zal een vliegtuig
verongelukken in een groot in
dustrie-centrum Westelijk van
Nederland.
5.) In West-Nederland zal een
stad door een brand worden ge
teisterd, vermoedelijk Haarlem,
anders Leiden.
Men begrijpt, dat het voorle
zen van deze voorspelling over
de gebeurtenissen, die inderdaad
allemaal zijn geschied, een
enorm applaus in de zaal te
weeg bracht, maar
Niemand in de zaal had het
gezien, doch de verslaggever, die
het buisje had opengemaakt en
het een seconde in handen had
gegeven van de heer Driebeek,
deelde later mede gezien te heb
ben, hoe deze bliksemsvlug een
volkomen identiek buisje te
voorschijn toverde en dit aan
hem overhandigde.
OPLICHTER STAAT TERECHT.
Een gevangenisstraf van 1 jaar
en 8 maanden werd voor de Ar.
rondissementsrechtbank te Mid
delburg geëist 'tegen de scheeips-
modelmaker J. de R. uit Hans.
weert, die gedurende bijna zeven
jaren oplichterijen heeft gepleegd,
waardejor inwoners van Zeeland
tot een totaal bedrag van 28.000
werden benadeeld. De R. leende
l'nks en rechts onder valse voor
wendselen en moest later, om die
gaten weer te kunnen stoppen
(vaak 'beloofde hij meer terug te
betalen dan hij geleend had) aan
ar.deren geld ontfutselen. Ook stal
hij twee fietsen, die hij gehuurd
had. Van een inwoner van Vrou
wenpolder vroeg hij een bedrag
van 650 te leen. Deze weigerde
echter, waarna De R. naar de
echtgenote stapte, haar vertelde
dat haar man toestemde in de le.
ning (hij moest z.g. een naaima
chine kopen) en probeerde ver
trouwen te wekken, door een door
hem zelf vervaardigd document
op tafel te brengen, waaruit zou
moeten blijken, dat hij van de il_
legaliteit nog een belangrijke som
gelds te igoed had.
Voor de rechtbank gaf (De R.
alle beschuldigingen toe. Hij zeide
aangelokt te zijn geweest door de
grote winsten, die met het bedrij
ven van zwarte handel waren te
behalen en daarom gepoogd had
„werkkapitaal" bijeen te brengen.
Uitspraak: 31 Augustus.
Verdeling' van hoofdzakelijk
uit invoer verkregen kracht,
voeder op toewijzing.
In overeenstemming met een
reeds eerder gegeven aankondi.
ging omtrent de met de graan-
regeling voor de oogst 1949 ver.
band houdende gewijzigde distri
butie van veevoeder deelt het Mi.
nisterie van Landbouw, Visslerij
en Voedselvoorziening mede, dat
een nieuwe veevoederregeling
thans haar beslag heeft gekregen.
Een aanvankelijk door het Be
drijfschap vcpr veevoeder en de
georganiseerde landbouw voorbe.
reide regeling bleek onaanvaard
baar, omdat zij een intensieve
controle van Overheidswege zou
vereisen en de verkoop en de ver
werking van de producten te sterk
aan banden zou leggen.
In het streven het bedrijfsleven-
meer armslag te geven is een re
geling uitgewerkt, die enerzijds
rekening houdt met de productie,
en de beperkte invoermogelijkhe-
den en de voederbehoefte van de
bedrjjven en anderzijds belang,
rijke vrijheden laat an® landbou
wer/veehouders, handelaar en fa.
brikant.
merking van Barbara over het
gebruik van haar wagen, die
nacht, of een woordje te veel van
juffrouw Greer, zou de politie op
het spoor brengen, en dat kcin
voor Jan noodlottige gevolgen
hebben. Z'n gedachten spiegelden
zich zo duidelijk op zijn gezicht
af, dat het Barbara opviel.
„Wat kijk je verschrikt, Jan",
merkte zij op.
Jan dwong zich een lachje af.
„Dat komt uit(. Ik ben ge
schrokken van het loon, dat deze
kerel hier vraagt. Lees eens."
Hij reikte haar een brief over,
maar de uitvlucht was niet veel
waard en hij verbrak de pijnlijke
stilte, die ontstond toen ze de
brief vluchtig doorgelopen had,
niet het storende idee, dat alles
wat hij zei, klonk alsof hij een
blunder trachte te bedekken.
,,'t Valt me juist in, dat ik een
belangrijke afspraak heb, die Ik
moet houden zou je er bezwaar
tegen hebben, die Crale te ont.
vangen, Barbara?"
„Wie de butler? Die ik er uit
als een meisje, dat butlers ont
vangt
„Werkelijk, ilt, moet naar die
stad vanmorgen, en ik dacht, als
je toch niets bijzonders te doen
had
(Wordt vervolgd.)
De- nieuwe regeling houdt in,
dat naast een vrije handel in de
hier te lande geteelde granen (met
uitzondering van tarwe, zaden en
peulvruchten, een verdeling vol
gens toewijzing zal worden ge.
vc.'egd aan alle importgranen, alle
soorten veekoeken, schilfers en
schroot, de dierlijke eiwitten en
de tarwe-afvallen, welke produc.
ten alleen op toewijzing aan de
fabrikanten van mengvoeder ter
beschikking worden gesteld.
De aan de veehouder toe te wij.
zen hoeveelheden voeder zullen
worden berekend op basis van de
sterkte van de veestapel en een
voor hat type van bedrijf bepaalde
norm voor de rantsoenering.
De voedernormen zijn zodanig,
dat voor bedrijven, die otnvoldoen-
de mogelijkheden bieden de eco
nomisch noodzakelijke veestapel
uit eigen bedrijf te voeden (het
kleine gemengde en het zuivere
weidebedrijf) een grotere hoeveel
heid krachtvoeder beschikbaar
wordt gesteld da® voor bedrijven,
waar wel op ruime schaal voeder
gewonnen kan worden. De voeder,
normen voor de verschillende be-
drijfstypen zijn vastgesteld onder
voorbehoud, dat het importpro),
gramma van voedergranen verwe
zenlijkt wordt.
Voederbasis op eigen bedrijf.
Daar in het leader van de
landbouwpolitiek de voederbasis
voor de veestapel op eigen bedrijf
gevonden zal moeten wojrden en
de voedertoewijzingen ook ln de
toekomst hierop zullen aansluiten,
is het voor de boer van belang,
zcjveel mogelijk voeder van eigen
bedrijf te winnen en in meerdere
mate tot verbouw van hakvruch.
ten over te gaan. Met name kan
in dit verband worden gewezen
op de aantrekkelijke verbouw van
voederaardappelen als een pro
ductief en uitstekend voederge.
was.
Bij niet voldoende gebruik van
eigen mogelijkheden toit voeder
winning zal de totale voedervoor.
ziening op het bedrijf n.l. ontoe
reikend zijn, daar de aanvullende
kracht voedertoe wijzingen zijn in.
gesteld op zo groqt mogelijke
voederwinning in eigen bedrijf.
De veehouder kan op de vrije
markt inlandse voergranen, peul
vruchten, diverse afvalproducten
van de industrie enz. betrekken,
alsmede gedroogde pulp en het
vitamine.rij'ke gedroogde gras-
meel.
Noordstraat Terneuzen
