De ondertekening van het Atlantisch Pact
catie der Nederlandse en
igiscne havengelden
Uitbreiding !¥larshall-hulp
Het Republikeinse antwoord
op de uitnodiging van de U. B, C. I.
merika
DINSDAG 5 APRIL 1949.
De Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken Dean Acheson
sprak welkomstwoord
tot Overzeese gebieden van Europese landen
PROTESTNOTA Sowjet-Unie
voor Denemarken
Dr. Bunche terug naar V.S.
De strijd in Griekenland
DE E. C. A. WET
Het nieuwe SPOORBOEKJE
Getuige
in proces-Kravchenko in
ongenade?
uatemala
(commissie
Vergadering
Post voor de „GroteBeer"
Het herstel van Goethe's
geboortehuis
Tegenspraak te Nanking
inzake ultimatum van
communisten
Prins Aschwin In Nederland
Vonnissen tegen Krupp c. s.
bevestigd
Franke/ring bij Abonnement: Terncuzen
\V KHKSVER WACHTING
r -old tcör het K.N.M.I,
te V Bilt, geldig van Dinsdag-
oohtend tot Dinsdagavond
Overwegend droog weer-
Toenemende bewolking, maar
overwegend droog weer. Onge
veer dezelfde temperatuur als
gisteren. Meest matige wind
tussen Zuidwest en Wiest.
DE VRIJE
5e Jaargang No. 1082-
Verschijnt dagelijks Drukkerij N.V). Firma P- J- van de Sande Temeuzen
A cl verten tiep rij s
per mm 10 et-: minimum
per advertentie 1,50.
Inzending advertenties
tot den namiddags 3 uur
Rubriek kl. advertenties
5 regels 60 ct.; iedere
regel meer 12 ct. Ver
melding: Brieven onder'
nr. Bureau van dit Blad
15 cent meer.
Abonnementsprijs ƒ3,25 per kwartaal.
Bij de aanvang van de onder
tekeningsplechtigheden voor 't
Atlantische Pact heeft de Ame
rikaanse Minister van Buiten
landse Zaken, Dean Acheson, 'n
welkomstwoord gesproken tot de
Ministers van Buitenlandse Za
ken der 11 andere onderteke
nende staten en de 1300 aan
wezige diplomaten en journalis
ten.
„Wij zijn hier om een plech
tige daad te voltooien", zeide
Acheson, die het doel van de
verdragsluitende partijen gelijk
achtte aan „de bedoeling van
hen, die de sterrenhemel in
kaart brengen niet om te
scheppen, wat zij registreren,
doch om realiteiten vast te stel
len om de mensen, goed of
slecht gezind, te leiden".
„Voor hen. die de vrede zoe
ken, is het een gids naar toe
vluchtsoord en kracht, 'n steeds
nabije hulp in gevaar. Voor hen,
die voet zetten op het pad van
aggressie, is het een waarschu
wing. dat indien het noodzake
lijk is, dat er aanstoot kome,
wee dan hen door wie aanstoot
komt.
De werkelijkheid, waarvoor
vele eenvoudige en dappere
mannen en vrouwen hun bloed
gegeven hebben, ligt niet een
gemeenschappelijk streven naar
een materieel doel of naar de
macht om anderen te overheer
sen." zo zeide Acheson. „Zij ligt
in de bevestiging van de morele
en geestelijke waarden, die rich
ting geven aan het leven, dat
men wil leiden en dat men wil
verdedigen met alle mogelijke
middelen indien de noodzake
lijkheid daarvan wordt opge
drongen."
„Van de daad, die heden hier
verricht wordt, zal in toenemen
de mate goeds voor alle volken
voortvloeien. Uit dit samengaan
van veler wil en één doel zal
nieuwe inspiratie voor de toe
komst komen. Nieuwe kracht en
moed zal voortkomen, niet al
leen voor de volken van de At
lantische gemeenschap, doch
voor alle volken van de wereld
gemeenschap, die voor zich en
voor anderen gelijkelijk vrijheid
en vrede zoeken". (Achéson's
waarschuwing aan aggressoren
is een kleine variatie op vers 7
van het achttiende hoofdstuk
van Mattheus: Want het is
noodzakelijk, dat de ergernis
sen komen, doch wee dien
mensch, door welken de erger
nis komt.)
Rede van Sforza.
De Italiaanse Minister van
Buitenlandse Zaken, Graaf Car
lo Sforza, verklaarde o.m.: „Het
Italiaanse volk ziet, na twee we
reldoorlogen in het tijdsbestek
van één generatie, in dit ver
drag een beslissende .stap naar
de toekomstige vrede en ver
enigde wereld. Dit pact is een
geleed instrument, waarin de
wil overheerst, om door onze
eenheid iedere agressieve stap
hoe ongerijmd en onwaar
schijnlijk het ook moge schiinen
af te schrikken.
Sforza gaf „de zeer weinige,
die nog aarzelen" te verstaan,
dat „indien dit verdrag in 1914
en in 1939 had bestaan, de veld
slagen er niet geweest waren,
die verwoestingen aanrichtten
van Italië tot Engeland en van
Frankrijk tot Rusland". Hij zei
de voorts, dat het feit,, dat het
verdrag op Amerikaanse bodem
getekend werd, een ieder tot 't
besef zou brengen „dat oceanen
kleine meren worden". De on
dertekening van het pact was
niet voldoende. Het moest leven
door een voortdurende vrije sa
menwerking in dienst van de
vrede tussen alle huidige en toe
komstige leden. Als voorbeeld
hiervoor haalde Sforza het
Frans-Italiaanse verdrag van
economische samenwerking aan,
dat een week geleden in Parijs
werd getekend. Het was de taak
van de leden van het pact aan
te tonen, dat „de tragische ge
schiedenis van Europa hun ge
leerd had, dat geen land ter we
reld zich in zijn welvaart en
vrede veilig kan gevoelen, als
niet al zijn buurlanden even
eens welvaart en veiligheid na
streven".
Rede van Mr. Stikker.
Het verdrag, dat wij op het
punt staan te ondertekenen, be
tekent het einde van een illusie,
n.l. van de hoop, dat de Ver
enigde Naties op zich zelf de
wereldvrede zouden kunnen ver
zekeren, aldus Mr. Stikker.
Tot ons leedwezen werden wij
genoopt de slotsom te aanvaar
den, dat het Handvest, hoewel
onmisbaar, niet voldoende is om
in de wereld zoals die nu een
maal is, die hoofdbeginselen te
beschermen waarvoor wij, ver
tegenwoordigers van de Wester
se wereld die hier zijn samen
gekomen, pal staan.
Wjj hebben het derhalve onze
plicht geacht dit verdrag te slui
ten. Wel verre van slechts het
einde van een illusie aan te ge
ven, betekent dit verdrag zeer
in het bijzonder de geboorte van
een nieuwe hoop op duurzame
vrede.
De tegenstanders van dit ver
drag roepen om strijd, dat het
gericht is op oorlog. Dat is een
leugen. Het oogmerk van het
verdrag is vrede vrede niet
na een nieuwe oorlog, maar vre
de nu, en van nu af aan.
Wij, die het grootste belang
hebben bij de veiligheid van het
Noordatlantisch gebied, staan
van nu af schouder aan schou
der in ons vaste besluit aggres
sie te keren, gelijk wij ook schou
der aan schouder staan in ons
vaste besluit anderen niet aan
te vallen.
Dit dan is de onwrikbare ze
delijke grondslag van het ver
drag. Wij zullen het onderteke
nen met een zuiver geweten voor
Gods aangezicht.
Verschillende aspecten van 't
nieuwe verdrag worden door
mijn medesprekers belicht. Het
zij mij vergund daaraan dit met
nadruk toe te voegen. Wij zijn
vastbesloten om gezamelijk, in
ons wederzijds belang, 'n krach
tige keten te smeden om het
Noorden van de Atlantische
Oceaan. Die keten is, noodzake
lijkerwijs, zo sterk als zijn zwak
ste schakel. Laten wij dus te
zamen, op grondslag van gelijk
heid voor allen, er naar streven
de kracht van de sterkste scha
kels in stand te houden, en die
van de zwakste schakels te ver
groten, want zwakke schakels
leveren een gemeenschappelijk
gevaar op. Dit is louter 'n kwes
tie van gezond verstand.
Evenmin als op zo menig an
der gebied van internationale
samenwerking en aaneensluiting
zal Nederland hier in gebreke
worden bevonden. Zoals wij heb
ben deelgenomen aan de tot
standkoming en de uitvoering
van het verdrag van Brussel,
aan de Benelux, aan de O.E.E.C.
en een West-Europese federatie
(om slechts deze te noemen)
evenzo zullen wij medewerken
om het verdrag, dat nu voor ons
ligt, tot een levende en inspire
rende werkelijkheid te maken,
wetend, dat gij allen op uw
beurt niet zult/ teleurstellen.
Het is voor ons een heuglijke
gedachte, dat eindelijk de waar
heid zich baan heeft gebroken,
dat het Noorden van de Atlan
tische Oceaan een heerbaan is
die verenigt, en niet een slag
boom die scheidt, zoals net voor
ons evenzeer een heuglijke ge
dachte is dat de bewoners van
Noord-Amerika en van West-
Europa elkander gevonden heb
ben in een gemeenschappelijk
bouwwerk, aan de vrede gewijd.
De uitbanning van vrees wordt
ons allen heden nader gebracht.
Laat mij besluiten met een
woord van Nederlandse dank
baarheid jegens al degenen die
hebben gewerkt om ons hier sa
men te brengen. Dit zeggend,
denk ik niet slechts aan de on
derhandelaars, maar ook, en
niet in geringere mate, aan die
mannen van doorzicht, die het
massieve voetstuk hebben opge
bouwd waarop dit verdrag thans
veilig overeind staat: leden van
het Congres, parlementsleden,
vormers en vertolkers van de
openbare mening In ons aller
landen.
En hiermede ootmoedig Gods
genadige zegen afsmekend, ver
klaar ik, dat de Nederlandse Re
gering bereid is over te gaan tot
de ondertekening van dit ver
drag in dienst van de vrede.
Rede van Rasmussen.
De Deense Minister van Bui
tenlandse Zaken, Dr. Gustav
Rasmussen, zeide, dat Denemar
ken het Atlantisch Pact tekent,
omdat „het een instrument van
de vrede is en omdat het geen
ander doel heeft dan verdedi
ging in geval van gewapende
aggressie tegen een der onder
tekenende mogendheden".
Hij verklaarde, dat de Ver
enigde Staten „op grootmoedige
wijze tot de handhaving van de
vrede hebben bijgedragen".
Rede van Beviv.
Bevin, de Britse Minister van
Buitenlandse Zaken, verklaarde
het Noordatlantisch verdrag te
tekenen „namens een vrije par
lementaire natie en met bijna
unanieme goedkeuring van het
Britse volk." Hij wees er op. dat
„evenals de andere onderteke
naars, mijn land de grote taak
opgelegd kreeg aan twee we
reldoorlogen tegen aggressie
mee te doen in een tijdvak van
een kwart eeuw".
„Wij zijn getuige geweest van
'n periode", aldus Bevin, „waar
in de hier vertegenwoordigde
landen in hun pogingen om de
wereld op te bouwen en haar
weer welvarend en gezond te
maken, voortdurend zijn belem
merd".
„Ons volk vereert de oorlog
niet, doch het zal er niet voor
terugschrikken als het met
aggressie wordt bedreigd," zo
zeide Bevin. Als resultaat van
het Pact is de democratie niet
langer een serie geïsoleerde een
heden. doch zij is een „samen
hangend organisme" geworden.
..Dit is echter niet het einde.
Wij zullen met al onze krach
ten voortgaan met de opbouw
van een werkelijk algemene or
ganisatie van Verenigde Naties,
waaraan deze groep landen in
niet geringe mate zal bijdra
gen", aldus Bevin.
Rede van Da Matta.
Matta verklaarde, dat het ver
drag een instrument van verde
diging en internationale samen
werking is. Hij achtte het meer
dan ooit noodzakelijk om de be
ginselen en de posities van de
volken, die de bewaarders zijn
van de idealen der Westerse be
schaving, te verdedigen.
Rede van Lange.
Dr. Halvard Lange, de Noorse
Minister van Buitenlandse Za
ken, verklaarde, dat het Atlan
tisch Pact een „Vredespact"
was, en dat het „tegen geen en
kel land is gericht, doch alleen
Door het Europese hoofdkwar
tier van de E.C.A. te Parijs is
gisteren bekend gemaakt, dat de
hulp, welke volgens het plan-
Marshall aan Europese staten
wordt verleend, zal worden uitge
breid, teneinde deze landen in
staat tc stellen hun in andere
werelddelen gelegen koloniën tot
ontwikkeling te brengen.
Waarschijnlijk zal bij het ten
uitvoer leggen van de volgende
projecten in koloniale gebieden
huln v/orden verleend: het uit
breiden van haven-installaties,
het bouwen van krachtstations en
het tot stand brengen van ver
bindingsmiddelen, het In exploita
tie brengeri van minerale huln-
bronnen en het bestrijden van de
Tstetsevlieg (die de slaapziekte
veroorzaakt).
Parijse autoriteiten van de
E.C.A. verklaarden dat het tot
ontwikkeling brengen van afhan
kelijke gebieden Euopa op de lan-
duur in staat zou stellen zijn
economische stabiliteit wederom
te herkrijgen; tevens zou deze ont
wikkeling zeer ten voordele strek
ken van de inwoners dezer ge
bieden. hetgeen in overeenstem
ming is met de grondgedachte
van het plan van President Tru
man om de achtergebleven ge
bieden" verder te ontwikkelen.
Deze autoriteiten verklaarden
verder nog dat het hoofddoel van
het nieuwe plan was „nieuwe mo
gelijkheden voor driehoekstrans
acties in de handel te doen ont
staan, waarbij uit de Overzese,
afhankelijke gebiedsdelen afkom
stige grondstoffen df halffabrika
ten tegen dollars konden worden
verkocht, of tegen andere schaar
se goederen worden geruild".
tegen de aggressie zelf."
De Scandinavische landen kon
den „niet geheel tot overeen
stemming komen over de basis
voor een dergelijke Scandina
vische defensie-Unie en over de
noodzaak van solidariteit met
een grotere en sterkere defen
sie groep. „De logische oplossing
was voor Noorwegen dus ge
weest zich bij het Noord-Atlan
tisch Pact aan te sluiten."
Rede van Pearson.
De Canadese Minister van Bui
tenlandse Zaken, Lester B. Pear
son, verklaarde, dat, ofschoon
het Pact een grote belofte van
veiligheid en stabiliteit inhoudt,
het verdrag op zichzelf niet de
vrede verzekert. Hij drong er bij
de leden-staten op aan „deze
belofte tot werkelijkheid te ma
ken," anders zou het verdrag
„niet méér blijken te zijn dan
de zoveelste uitdrukking van
hoge doch onbereikte idealen."
Hij waarschuwde, dat „er in
deze groep geen plaats kan zijn
voor machtspolitiek of imperia
listische ambities van de zijde
van een der leden."
Rede van Benediktsson.
De IJslandse Minister van Bui
tenlandse Zaken, B.jarni Bene
diktsson, zeide, dat IJsland tot
het Pact was toegetreden om
dat „wij allen liever het leven
zouden verliezen dan onze vrij
heid, zowel als individu als in
natie-verband."
Rede van Spaak.
De Belgische Premier en Mi
nister van Buitenlandse Zaken.
Paul Spaak, verwelkomde het
Pact als een daad van vertrou
wen in de bestemming van de
Westerse beschaving. Hij legde
de nadruk op zijn overtuiging,
dat het Pact „niemand moet
verontrusten, behalve natuur
lijk iedereen, die het misdadige
plan koestert om zijn toevlucht
te nemen tot oorlog."
Spaak was van mening, dot de
Verenigde Naties slechts door
het Pact worden aangevuld en
dat deze organisatie „onze grote
hoop blijft."
Rede van Truman.
Nadat alle Ministers gespro
ken hadden, onmiddellijk vóór
de ondertekening van het Pact,
verhief President Truman zich.
Hij verwierp de Sowjet-Russi-
sche beschuldiging, dat het Pact
een aggressieve Dedoeling zou
hebben en noemde het „een
schild tegen aggressie en de
angst voor aggressie." Het zou
een bolwerk scheppen, waarach
ter de volken der wereld voort
konden gaan met te streven
naar een „vollediger en geluk
kiger leven."
„Bij het nemen van de stap
pen om aggressie tegen onze
eigen volken te voorkomen, be
ramen wij geen aggressie tegen
anderen," zo zeide de President
„Het tegendeel te beweren is een
belastering van onze instellin
gen en een ontering van onze
idealen en aspiraties."
„Wij zijn tezamen gekomen in
een grote coöperatieve poging
op economisch gebied, doch wij
kunnen niet slagen als onze
volken vervolgd worden door de
voortdurende vrees voor aggres
sie en belast met de kosten van
individuële voorbereiding tegen
een aanval."
Het bondgenootschap noemde
Truman „een eenvoudig docu
ment," doch als het had bestaan
in 1914 en 1939, gesteund door
de landen, die heden hier ver
tegenwoordigd zijn. geloof ik.
dat het de daden van aggressie
voorkomen zou hebben, die tot
twee wereldoorlogen hebben ge
leid.
„In het kader van de Verenig
de Naties hebben dit land en
andere landen gehoopt een in
ternationale macht in te stel
len, waarvan de Verenigde Na
ties gebruik hadden kunnen ma
ken voor het behoud van de
vrede in de gehele wereld."
Zonder de Sowjet-Unie te noe
men, verklaarde Truman plech
tig: „Onze pogingen om deze
macht te stichten zijn echter
geblokkeerd door eeii van de
grote mogendheden."
„Dit gebrek aan eenstemmig
heid in de Veiligheidsraad wil
niet zeggen, dat wij onze pogin
gen om de vrede te verzekeren,
moeten opgeven. Zelfs zonder
deze eenstemmigheid, waarop
wij nog steeds hopen, zullen wij
trachten zoveel mogelijk te
doen. Het beschermen van het
Noord-Atlantische gebied, dat
het hart geweest is van de jong
ste wereldconflicten, tegen oor
log, zal een grote stap zijn in
de richting van een permanente
vrede op de gehele wereld." zo
zeide Truman.
„Wij geloven, dat het moge-
lijk is, dat de Naties eenheid be
reiken op basis van de grote be
ginselen van menselijke vrijheid
en recht, terwijl zij in andere
opzichten de grootste verschei
denheid vertonen, waartoe de
menselijke geest in staat is."
..Wij geloven, dat onze metho
de om internationale eenheid
te bereiken een doeltreffende
stap is, die ons nader brengt tot
het scheppen van orde in onze
beangste wereld," zo besloot
Truman.
De ondertekening.
Paul Henri Spaak, de Belgische
Minister van Buitenlandse Za
ken, heeft als eerste het Atlan
tisch Pact ondertekend en Dean
Acheson, de Amerikaanse Mi
nister, als laatste. De plechtig
heid was te 22.52 Nederl. tijd af
gelopen.
Naar aanleiding van het Re
publikeinse antwoord op de uit
nodiging van de U.N.C.I. tot het
bijwonen van de preliminaire
conferentie te Batavia schrijft
een politieke medewerker van
het A.N.P., dat in kringen, welke
in nauw contact staan met de
Nederlandse regering een lichte
teleurstelling hierover viel te
constateren. De uitnodiging was
namelijk onvoorwaardelijk ge
steld en door Nederland ook on
voorwaardelijk aanvaard.
Het Republikeinse antwoord
stelt een der drie punten van
de Canadese motie afzonder
lijk en min of meer geïsoleerd
op het programma. De Neder
landse regering is, naar wij
menen te weten, de opvatting
De gezant der Sowjet-Unie te
Kopenhagen heeft in de nacht van
Zondag op Maandag bij het Deen
se Ministerie van Buitenlandse
Zaken een nota ingediend, waarin
wordt geprotesteerd tegen het
plan van Denemarken zich bij het
Atlantisch verdrag aan te sluiten.
Volgens een officiële Deense
woordvoerder is de nota, „louter
een formaliteit", doch de tijd van
indiening (2.50 uur Deense tijd)
„zeer ongebruikelijk".
De nota is van gelijksoortige in
houd als de nota's, die verleden
week aan de zeven mogendheden
van het verdrag werden gezonden
en waarin het verdrag agressief
en tegen de Sowjet-Unie gericht
genoemd wordt.
toegedaan, dat deze 3 punten
ook volgens de bedoeling van
de Veiligheidsraad, een geheel
vormen en dat het ook niet wel
mogelijk is een der drie punten
te behandelen los van de an
dere. Hiervoor zijn him conse
quenties onderling te nauw ver
bonden.
.Pe volgorde der drie punten
bij de bespreking zal moeten
worden vastgesteld in het ge
meenschappelijk overleg bij het
opmaken van de agenda der
conferentie.
.Over de volgorde van uitvoe
ring der punten één en twee
(afkondiging van het „staken
van het vuren" en herstel van
de Republikeinse regering in
Djogja) heeft men van Neder-
i? plde seen definitief
standpunt. Deze kwestie zal
uiteraard met Dr. Van Roven
besproken, wanneer hij
in Nederland zal zijn aangekó-
men. In welingelichte kringen
in Den Haag krijgt men echter
met de indruk dat gepoogd zal
worden een bepaalde volgorde
tevoren vast te stellen. Waar
schijn, ijkzal men deze kwestie
geheel willen reserveren voor de
besprekingen in Batavia zelf.
Dr. Bunche, wiens missie prac-
tisch voltooid is, vertrekt heden
m Rhodos naar de Ver. Staten,
ie Beiroet zal hij een bespreking
voeren met de verzoeningscom
missie de- Ver. Naties, die 'n bii-
eenkomst heeft met de Arabische
leiders. Aan het eind' van de week
reist Dr. Bunche verder naar de
Ver. Staten.
-ie---"Havuiiu twain net i
ptbinet bijeen om de toestand te
bespreken. Het algemene Griek- I
se vakverbond heeft zijn in
stemming met de staking be
tuigd. Het heeft verklaard een
beroep te zullen doen op de
Britse en Amerikaanse vakorga
nisaties.
Het Griekse ambtenarenver-
bond heeft verklaard, dat de
maatregelen der regering om de
"tiffing te breken „onliberaal en
"w-democratisch" zijn.
eisen i-iek?e regering heeft de
kine' hoodzakelijk betrek
van op loonsverhoging,
van de hand gewezen.
inD het0Irri^istische aanvallen
afgeslagen i?mos~sebergte zijn
hebben bpia-^'Mennsstroepen
het postehjkaen®evan°hetSgen
Griekse'relerino'H' 20 de^de
Kse regering mede.
Een vliegtuig der regerings
troepen ging verloren.
welke geen schijn van twijfel la
ten bestaan aan het feit, dat dezc
aanval op onverbloemde wijze
vanaf Albanees grondgebied is
ingezet.
Eveneens is aangetoond, dat de
strijdkrachten der bandieten, die
de stellingen der Griekse rege
ringstroepen hebben aangevallen,
werden geholpen door Albanese
grenswachten, die niet de minste
poging deden om hun vijandige
houding jegens de Grieken te
verbergen".
Door Radio-Athene werd verder
nog hekend gemaakt, dat het
Griekse ministerie van buiten
landse zaken eveneens volledige
bijzonderheden ,,en bewijzen" van
de. Albanië aangewreven mede
plichtigheid aan de speciale Bal
kan-commissie van de Verenigde
Naties bad doen toekomen.
Uit Belgrado wordt gemeld,
dat de „vrije Griekse" radio-om
roep de juistheid heeft ontkend
van de beschuldigingen der Griek-
mcucgcuCTim. jyueer uan ue neni.
van het aantal torpedobootjagers
der Amerikaanse marine zal
thans aan de Amerikaanse Oost
kust gestationeerd zijn en wel 117
tegen 53 in de Stille Oceaan.
De Amerikaanse Senaat heeft
Woensdag met algemene stem
men het compromis-amende
ment VandenbergBrewster
aangenomen op de E.C.A.-wet.
Dit amendement bepaalt, dat
ECA-hulp aan landen, waar
tegen de Ver. Naties sancties
hebben toegepast, zal worden
stopgezet.
De tekst van het amendement
luidt als volgt: „Het verstrek
ken van dergelijke steun zou
onverenigbaar zijn met de ver
plichting van de V. S. krachtens
het Handvest van de Ver. Na
ties om zich te onthouden van
steunverlening aan elke staat
waa.rtegen de Ver. Naties pre-
ventatieve of dwangmaatrege
len neemt".
wotui, meucgcueciu, uai, iieu ue-
richt volgens hetwelk Koning
Leopold te Cannes een kasteel
zou hebben gekocht van iedere
grond ontbloot is. Koning Leo
pold heeft noch te Cannes noch
elders een kasteel aangekocht
en hierover zelfs geen bespre
kingen gevoerd.
Volgens het secretariaat des
Konings maakt het gewraakte
bericht deel uit van een tegen
de Koning gevoerde campagne,
die systematisch verkeerde be
richten de wereld inzendt.
Zoals reeds gemeld zal het
nieuwe spoorboekje van de Neder
landse Spoorwegen, dat om
streeks half Mei verschijnt, onge
veer het vóóroorlogse model krij
gen. Het boekje zal bovendien
belangrijk uitgebreid worden en
niet minder dan 192 bladzijden
tellen. In verband hiermede zal
ook de prijs hoger zijn dan tot nu
toe-
neaen verwaent.
De militaire deskundigen van
de Westerse Unie hebben reeds
Luitenant-Generaal Leonid
Roedenko, een der Sowjetrussi-
sche getuigen in het proces-
Kravchenko is in ongenade ge
vallen, zo schrijft het met Brit
se licentie werkende blad „Mit-
tags Echo". Generaal Roedenko
zou worden verweten, dat hij
niet in staat was geweest tijdens
het proces te Parijs te antwoor
den op de door Kravchenko ge
uite beschuldigingen en dat hij
de zaal verlaten had zonder een
woord te zeggen.
Zijn huis in een Moskouse bui
tenwijk zou reeds overgedragen
zijn aan een andere generaal,
zo zegt het blad, dat nauw met
het militaire Sowjet-bestuur in
contact staande bronnen zegt
aan te halen.
ntieprijs:
10 ct.minimum
'ertentie 1,50.
ïg advertenties
lamiddags 3 uur
kl. advertenties
60 ct.; iedere
eer 12 ct. Ver-
Brieven onder
Bureau van dit
cent meer.
kwartaal.
ZON- EN MAANSTANDEN.
1949 Zon
Mrt. Opk.
April.
8 6.00
5,58
5,56
5,54
5,51
5,49
5,47
5,45
9
10
11
12
13
14
15
Ond.
19.25
19.26
19,28
19.30
19.31
19,33
19,35
19,37
Maaa
Opk. Ond»
12.44
14,15
15,47
17,19
18,51
20,24
21,59
23,31
4. 37
4,5»
5,15
5.29
5,42
5,55
6,11
6.30
.4
_,aatste Nieuws"
t te Brussel be
en gevoerd tus-
rdigers der Ne-
ïlgische havens
il j.l. geëindigde
sake de aanpas-
elden.
hebben de Ne-
ns in 1946 met
een aanvang
thans, enkele
iaargelaten van
gesproken kan
noch het Bel
et Nederlandse
irs gewapende
onder leiding
ïgay en kolonel
JVoénsdag in de
ren de West-
nala overschre-
ene grensplaat-
men, Malcatan,
je de la Ceusta
bij Verrassing
Carmen maak-
lester van een
van 35.000 dol-
•lingen, die door
teund worden,
a en hebben
»ver de Rio Ca-
heeft aan de
het vierde en
militair gewest
■ructies gegeven
irug te dringen,
de beweging in
lten van de re-
ngen heeft. De
st de toestand,
hele land is het
mmissie (Stee-
der algemene
n de Verenigde
nderdag de be-
tgezet over het
a van een debat
van Kardinaal
de Bulgaarse
de Sowjst-Rus
rde, die gekant
bespreking van
s algemene ver
aarde dat „de
;er Mindszenty
e Bulgaren ge-
ers en oorlogs-
aet voorstel om
bespreken „een
l flagrante te-
het Handvest,
t de Verenigde
•n interveniëren
ken van staten.
van dit prin-
lik in staat de
es te „verlam-
vormen in een
an een of twee
eden, zoals ook
abond gebeurd
zich tegen de
n en Chili, die
ahten het „hoge
migde Naties te
het belasteren
Jnie.
dat de rege-
ogarije en Bul-
dank verdienen
rlogsstokers ge
en „de wereld
annen" hadden
an Washington
jtting opgesteld
re hulpbronnen
enlijke verdedi-
die zij onder
sclausules van
issel hebben be-
t, dat de Ver-
de landen van
I Pact zullen
ailleerde schat-
behoeften aan
ten einde het
ewüzingen voor
te kunnen ver-
.„„den van het ver
drag van Brussel zullen blijven
handelen als één groep.
Naar verluidt, voert het Ame
rikaanse departement van Bui
tenlandse Zaken reeds onder
handelingen met Noorwegen en
Denemarken voor een schatting
van hun verdedigingsbehoeften.
Zolang de ramingen van deze
twee landen niet zijn ontvangen
en goedgekeurd kan men weinig
voortgang maken met de eigen
lijke instelling van de perma
nente militaire organisatie van
de Atlantische Unie.
s Landpunt officieel is bekend
gemaakt, is men. volgens het
lad, in bevoegde kringen van
oordeel, dat de vernieuwing van
de overeenkomst wat de unifi
catie der havengelden betreft,
niet op moeilijkheden zal stui
ten.
Heel wat minder zekerheid
bestaat er echter, aldus „Het
Laatste Nieuws", over de vraag
of de Nederlanders zullen in
zien, dat het peil van de haven
gelden zodanig moet zijn, dat
dit de havenbesturen toelaat
hun uitgaven te dekken. Dit be
ginsel, dat te Antwerpen worde
gehuldigd, zou volgens hoi' blad,
te Rotterdam en Amsterdam
geen aanhangers vinden.
Het Antwerpse standpuov-
wordt ingegeven door de -vrees,
dat indien staatssteun moet
worden gevraagd, de gemeente
veel van zijn zeggenschap in de
havenproblemen zou verliezen.
Uit onlangs gepubliceerde cij
fers blijkt duidelijk, dat het be
heer van de Antwerpse havens
financiële lasten oplegt, die het
stadsbestuur veel zorgen baren.
Volgens „Het Laatste Nieuws"
zal men te Antwerpen evenwel
geen middel onbeproefd Jate*
om het gemeentelijk karakter
van het havenbeheer te behou
den.
Met het s.s. „Grote Beer" kan
zeepost naar Indonesië worden
verzonden, de te verzenden cor
respondentie dient uiterlijk a.s.
Zondag 10 April op de bus te
worden gedaan.
Het geboortehuis van Goethe
aan de „Grosse Hischgraben"
te Frankfort aan de Main, dat
tijdens de oorlog verwoest werd,
zal bij de herdenking van de
200ste 'geboortedag van de dich
ter op 28 Augustus weer in de
steigers staan. Het huis zal
pas in 1950 geheel gereed zijn,
evenals de inrichting er van
Terreuractie
Een jeep, waarmede de sub
stituut-officier van Justitie, Mr.
A. H. Bosscher, met zijn echt
genote, Zaterdag van Soerabaja
naar Probolinggo reed, werd op
6 km van Pasoerdan beschoten.
Door de kapotgeschoten banden
reed het voertuig tegen een
boom. De inzittenden werden
slechts licht gewond, de jeep
was zwaar beschadigd.
Een officiële woordvoerder te
Nanking heeft Donderdag de
berichten uit Sjanghai tegenge
sproken volgens welke de com
munisten, die te Peiping vre
desonderhandelingen voeren
met de regeringsdelegatie, een
ultimatum hadden overhan
digd, dat in feite overgave eist.
De woordvoerder ontkende
eveneens, dat naar aanleiding
van het beweerde ultimatum
president Li Tsjoeng Jen de
Westerse diplomaten zou heb
ben meegedeeld, dat de commu
nisten binnen tien dagen zou
den beginnen met het overste
ken van de Jantse.
De Amerikaanse ambassade te
Nanking sprak communistische
berichten tegen, dat de Ameri
kaanse marine of luchtmacht
direct of indirect betrokken was
bij het tot zinken brengen van
de kruiser Tsjoeng-King, nadat
de bemanning van het schip
naar de communisten was over
gelopen.
De rust aan het Tangtse-
front zou, na^r opnieuw wordt
gemeld, alleen te Jitsjeng, 50 km
ten Oosten van Nanking aan de
Noordelijke oever van de rivier,
verstoord worden.
Gisterenavond om zeven uur
kwam Prins Aschwin, de broer
van Z.K.H. Prins Bemhard met
een K.L.M.-vliegtuig op Schiphol
aan. Prins Aschwin zal enkele
dageh op Soestdijk verblijven bij
de Koninklijke familie. Maandag
a.s. reist hij door naar New York.
Prins Aschwin zal in de Verenigde
Staten zijn studies voltooien.
Generaal Clay, de Amerikaan
se militaire (gouverneur in Duits
land, heeft Donderdag het te
Neurenberg over Alfred Krupp
Von Bohlen und Halbach uitge
sproken vonnis van 12 jaar ge
vangenisstraf en verbeurdverkla
ring van alle werkelijke en per
soonlijke eigendommen bekrach
tigd. De enig-e eigenaar van het
Krupp-concern en 10 directeuren
van zijn geweldig wapenbedrijf
werden in Juli 1948 door een mili
tair tribunaal veroordeeld. De
vonnissen tegen de directeuren
variërend van 2 jaar en tien
maanden tot 12 jaar gevangenis
straf werden eveneens door
generaal Clay bevestigd. Krupp
en zijn directeuren werden schul
dig bevonden aan roof van privé-
eigendommen in Frankrijk en Ne
derland en deelneming aan het
program voor slavenarbeid.
Griekenland heeft op de spe
ciale commissie der V. N. voor de
Balkan een (beroep gedaan, het
land „te beschermen tegen onuit
gelokte aanvallen" van Albanië
en Bulgarije.
