„oorlog of vrede"
De Duitse herstelbetalingen
Marshall terug naar Parijs
n r a
- I3
Destadonderdegrond
w' 1 'lee
Geallieerde deserteurs
leiders van Belgische
smokkelbende
RAMADIER
over zijn bezoek aan
Nederland
MENINGEN over:
ioego-Slavië eist schepen op
Telegram^van de
„Groter Nederland Actie"
Een half jaar wegens
opruiïng
Ook Ball-pointpennen voor
belastingformulieren
PREDIKBEURTEN
't r
'I
I
i
Natuurlijk stonden wij niet
alleen. Wij brengen de verschul
digde hulde aan de Brits-Ameri
kaans-Russische coalitie. Kan Be-
vin dat ook zeggen?
Belet het verschil in ideologie
ons het uitwisselen van graan,
hout en electrische uitrusting?
Wij hebben 30 jaar lang de
trom geroerd ten behoeve van de
ontwapening. iHet effect is als
een druppel op een steen, die aan
vankelijk niet wordt uitgehold.
Wij zullen echter deze trom blij
ven roeren." Hij zeide, dat de
Sowjet-Unie werd beschuldigd van
onwil tot het sluiten van een com
promis. Met nieuwe stemverhef
fing zeide Wysjinsky: ,,Wij heb
ben gepoogd Li tegemoet te ko
men t.a.v. de atoomkwestie. Wij
stemden in met gelijktijdige con
venties. Wij hebben alles gedaan
om U ter wille te zijn. Waarom
komt U ons niet tegemoet?"
SOWJET-UNIE WIL WAAR
BORGEN STELLEN.
Wysjinsky verklaarde, dat de
Unie van Socialistische Sowjet-
R?publieken bereid is alle
maatregelen te aanvaarden om
te garanderen, dat de bewape
ningsbeperking van een derde
zou worden uitgevoerd zonder
enig bedrog".
De feiten tonen aan, dat onze
voorstellen niet prettig zijn voor
de regeringen der V. S. en Enge
land, omdat zij zich bevinden in
de greep van 'n oorlogspsychose.
Op grond van persberichten ver
klaarde Wysjinsky, dat drie nieu
we maatregelen door de regering-
der V. S. werden voorbereid:
1. een nieuw soort leen- en
pachtwet voor de bewapening van
25 pantserdivisies in Engeland,
Frankrijk en de Benelux-landen;
2. het aanleggen van Ameri
kaanse militaire bases in Europa;
3. het aanleggen van luchtba-
ses in Canada, Noorwegen en
Groenland.
,,Wat kunnen Wij verwachten
van afgevaardigden van regerin
gen, die dergelijke plannen bera
men?" vroeg Wysjinsky. Hij
vroeg zich voorts af waarom het
20 jaar geleden wel mogelijk was
gifgas en bacteriologische wa
pens te verbieden en thans niet
mogelijk de atoombom te ver
bieden.
Wysjinsky gaf dan een over
zicht van de Sowjet-Russische
demobilisatiemaatregelen sedert
de oorlog. In 1945XJHdus zeide hij,
waren alle oudere soldaten gede
mobiliseerd. In 1948 keerden alle
contingenten, die in oorlogstijd
waren opgeroepen, in het burger
leven terug.
„En dan zegt gij, dat ge niet
weet wat er in de Sowjet-Unie
gebeurt. Men kan moeilijk zeg
gen, dat de Sowjet-Unie de ont
wikkeling van het vertrouwen
tegenwerkt. Gij zegt, dat wij
geen pacifisten zijn. Natuurlijk
zijn wij geen pacifisten. We zijn
ook geen vegetariërs. Wanneer
wij vegetariërs geweest waren,
zouden we door de vraatzuchtige
Hitier zijn opgegeten. Wanneer
wij een klap krijgen slaan we
terug en gewoonlijk drievoudig.
Tenslotte zeide Wysjinsky: „Wij
stellen ons voor de oprichting van
'n internationaal controle-orgaan
om toezicht te houden op de uit
voering van het verbod van
atoombommen, op de controle op
de atoom-energie en de uitvoe
ring van onze ontwapeningsvoor
stellen.
Wij weten dat het voor elke
mogendheid zeer moeilijk zal zijn
tegen te stemmen. Wii weten,
dat de handen, die er tegen wor
den opgestoken, geen steun zul
len vinden onder de volkeren ter
wereld.
Hoewel Wysjinsky soms zeer
opgewonden sprak, was hij In
werkelijkheid niet verbolgen en
scheen hij goed geluimd, aldus
tekent Reuter bierbij aan.
Terstond na de rede van Wy
sjinsky werd de bijeenkomst ver
daagd om gelegenheid te geven
tot bestudering van de ingediende
voorstellen.
Roman door
CHARLES FOWLEY
Vrij vertaald en bewerkt
door Mr. W. d'OBÉRON
55) (Nadruk verboden).
De catastrophe.
Toen zij er zeker van waren,
dat zij niet bespied werden, gin
gen zij naar het einde van de
straat en drongen de duistere be
graafplaats binnen, Daar hoor
den zij het rumoer van de oproe
rige massa, eerst nog slechts heel
vaag en ten slotte drong geen en
kel geluid meer tot hen door. Hoe
wel er van tijd tot tijd op hun weg
kleine lampen hingen, stak Jac
ques toch zijn lantaarn aan en
blies één voor één de lampen ach
ter hem uit, om een eventuële
achtervolging te bemoeilijken.
Hun tocht langs al die kisten
was een ware nachtmerrie. Een
vochtige warmte en een onaange
name damp stegen uit deze enor-
Men gelooft te Brussel, dat het
voor het overgrote deel deserteurs
van de Geallieerde bevrijdings
strijdkrachten zijn, die zich schul
dig maken aan het smokkelen op
grote schaal over de Belgische
grenzen. Het is bekend, dat er
nog verscheidene honderden van
deze deserteurs clandestien in
West-Europa verblijven.
In ambtelijke kringen te Brus
sel is men er van overtuigd, dat
de gelederen van dit smokkelaars-
leger worden verstrekt door naar
België gekomen buitenlandse ar
beiders, die uit de Belgische steen
koolmijnen, waar zij waren te
werk gesteld en nadien weggelo
pen. Van de ongeveer 17.000 Ita
lianen en verplaatste personen
die sedert het einde van de oorlog
in België zijn komen werken, zijn
er tot dusver ongeveer 700 ver
dwenen zonder een spoor achter
te laten. Zonder identiteitspapie
ren en niet in staat zich te
vestigen en op eerlijke wijze hun
brood te verdienen, zijn deze men
sen maar al te gaarne bereid
mede te doen met hen, die op
grote schaal in de behoeften der
zwarte markten in West-Europa
voorzien.
Men krijgt er enig idee van wat
de smokkelhandel de Belgische
.staat kost als men weet, dat vol
gens een schatting van de douane
autoriteiten te Brussel van de
0.000 ton koffie, die België jaar-
lil ks importeert, tenminste 2000
ton naar Frankrijk wordt gesmok
keld.
De sigaretten gaan vooral over
de Duitse grens en de douane-
bevestigt, dat het hierbij om dui
zenden stuks gaat.
Tussen België en Nederland,
aldus de douane, wordt van alles
gesmokkeld, maar in hoofdzaak
Nylons en vee.
De gendarmes en de douane
beambten aan alle drie de gren
zen zullen binnenkort met nieuw
materiaal worden uitgerust om
de smokkelhandel te bestrijden.
Tüe Franse Minister van Defen
sie. Paul Ramadier, heeft op een
persconferentie verteld over zijn
bezoek aan Nederland, waar hij
de Franse regering vertegenwoor
digde bij de inhuldiging van Ko
ningin Juliana. Hij prees de
moed en de werklust van de Ne
derlanders en hun „nationale
discipline". Ten bewijze van die
discipline zeide hij lachend het
volgende: ,,Ik wilde wat tabak
kopen voor mijn pijp, maar ik kon
het niet krijgen wantIk had
geen bonnen".
De nieuwste Amerikaanse grote
krant, de „Los Angeles Mirror",
is de publicatie begonnen van de j
mening van vooraanstaande per
sonen over de gehele wereld over
de kwestie „oorlog of vrede". Lei
dende personen over de gehele
wereld werd de volgende vraag
gesteld: „Hoe groot is het gevaar
van een volgende wereldoorlog en
hoe kan deze het beste worden
■voorkomen". Volgens het blad
hadden Stalin, Molotof en de lei
ders van andere Oost-Europese
landen de invitatie om deel te
nemen afgeslagen.
De antwoorden omvatten het
volgende
Winston Churchill:/„Op het
ogenblik berust het enige zekere
fundament van de vrede op
kracht. Als de voorraad atoom
bommen, nu onder berusting Wan
de Verenigde Staten, er niet was
geweest, dan zou met geen mo
gelijkheid de onderwerping van
West-Europa door communisti
sche machinaties, gesteund door
Sowjet-legers en opgelegd door
politieke partijen, meer te stop
pen zijn."
Bernard Shaw: „Daar de on
wetendheid, de dwaasheid en
vechtlust van onze regeerders
geen grenzen kent, is geen mon
struositeit, zelfs geen volgende
wereldoorlog, die gelijk zal staan
met zelfmoord .onmogelijk of te
voorkomen.
Generaal Clay: „Er is een
spanning in de verhoudingen in
de wereld, die niet licht opgevat
kan worden. Het behoeft echter
niet tot een oorlog te leiden. Er
kan een lange vrede komen als
de vrije landen die vernield wer
den door de tweede wereld-oorlog,
met onze hulp hun economische
en politieke stabiliteit hebben
hersteld."
De Italiaanse premier, De Gas-
perie: „Ik geloof dat we ver van
de oorlog staan. Als staatslieden
moeten we streven naar een
Europese samenwerking op een
zo breed mogelijke basis, met
solidariteit en een
reconstructie tot
economische
politiek van
doel
Gouverneur Dewey: „Hoezeer
we de vrede ook mogen verlan
gen, we kunnen de vrede niet
kopen door de zaak te sussen. De
beste manier om met de Sowjet-
leiders om te gaan is ze te behan
delen als een sterke gelijke. We
zullen de Sowjets in een geest
van vriendschap en eerlijkheid
tegemoet treden, maar we moe
ten het duidelijk maken dat we
van nu af aan niet meer met ons
laten sollen".
Trygve Lie, Secretaris-Generaal
van de V. N.-: „Ik ben er van
overtuigd, dat er geen oorlog zal
uitbreken in de naaste toekomst."
De Indische premier, Pandit
Nehroe: ,,De grootste machten
van de wereld zijn in een staat
van acute spanning en dat is een
werkelijke bedreiging van de vre
de. Toch geloof ik niet, dat er
een oorlog zal komen."
Henry Wallace: „Het buiten
landse beleid van Truman en
onze republikeinse leiders heeft
ons in een crisis gebracht, die
fantastisch gevaarlijk is voor
Amerika en voor de wereld."
Harriman, ambassadeur van het
plan-Marshall: „Ondanks de span-'
ningen, die nu bestaan, vertrouw
ik erop, dat een oorlog kan wor
den voorkomen. De sleutel van
de vredesproblemen is het herstel
van de vrije landen van Europa."
De Turkse President, Inonoe:
„De vrede zou gehandhaafd kun
nen blijven, als men dit aan beide
zijden zou willen."
De Argentijnse Presided!, Pe-
ron: „Het kapitalisme moet men
selijker worden gemaakt anders
zal het worden aangevallen door
een interne reactie en een actie
van buiten."
Joego-Slavië heeft de vlootcom-
missie van de Grote Vier verzocht
een tijdslimiet te stellen voor het
verstrijken waarvan de Italiaan
se regering zekere eenheden van
de Italiaanse vloot zal moeten
hebben uitgeleverd, aangezien een
eis tot uitlevering per 1 Septem
ber '1948 „onbeantwoord is geble
ven", aldus meldt Tanjoeg.
Joego-Slavië heeft verder ver
zocht een vergadering van de
commissie te beleggen, waarop
Joegoslavische en Italiaanse ver
tegenwoordigers zouden worden
uitgenodigd.
me grafkelder op en werden bijna
onverdraaglijk. Evelyne en Ni-
nette liepen angstig dicht bij el
kander, hun ogen strak op het
kringetje licht gevestigd, dat de
dansende lantaarn fantastisch
over al die kisten wierp De
zachte stappen der vluchtelingen
verstoorden de stilte va.n de be
graafplaats niet Dikwijls bleven
Evelyne en Janine echter bevend
staan bij het geritsel van ratten,
die voor hun voeten wegstoven.
Ook werden zij soms plotseling
opgeschrikt door een vleugelslag,
afkomstig van een haan, welke
stevig aan een kist was vastge
maakt om de boze geesten te ver
drijven. „Welk een groot contrast
is er tussen de wreedheden en de
kwellingen voor de levenden en de
verering voor de doden!" dacht
Bermond. Hoe verder zij door
drongen, hoe dichter de duisternis
werd, de stilte was angstwekkend
en benauwend. Jacques meende 'n
ogenblik, dat hij zich vergist had
en reeds voorbij de trap was ge
gaan, doch op hetzelfde moment,
werd deze voor hen z'chtbaar.
Terwijl mevrouw Stone ever. uit
rustte, gaf Bermond de lantaarn
aan Janine en verplaatste ver
scheidene kisten, die hun de door
gang beletten. Daarna nam Ber
mond de lantaarn weer over en
fing de twee vrouwen voor, de
rap op. De treden waren in de
rotsen gehouwen en bleken zeer
vochtig en glibberig te zijn, waar
door het stijgen zeer vermoeiend
was. Een ijzeren ketting was
echter langs de muur vastgeklon
ken om het lopen enigszins mak
kelijker te maken. Na enige tijd
kwamen zij aan een portaal, dat
door een kijkgat uitzicht gaf over
de Chinese stad.
Hoewel zij nog niet zeer hoog
geklommen waren, kon Jacques
toch de laee huizen en de blauwe
daken der tempels overzien. Het
gezicht op deze dichtbevolkte grot
was zó wonderlijk, dat Jacques
ondanks het gevaar stilstond en
toekeek. Het schreeuwende volk
wemelde om het paleis heen en
uit alle straten stroomden nog
steeds Chinezen naar het Ya-men
toe. De zonen van het Hemelse
Riiilr moesten wel zeer woedend
zijn om zo te keer te gaan. De
soldaten stonden nu voor het ge
bouw, hun verschrikkelijke wa-
De administrateur van het
plan-Marshall, Paul Hoffman, die
Maandagavond onverwachts uit
Washington naar Parijs is ver
trokken, zal pogen overeenstem
ming te bereiken ten aanzien van
de Duitse herstelbetalingen.
Hoffman zal Engeland, Duits
land en Frankrijk bezoeken en
naar vernomen wordt, zal hij
waarschijnlijk de Ministers van
Buitenlandse Zaken Bevin en Ro
bert Schuman ontmoeten.
Naar verluidt hebben Bevin,
Marshall en Schuman, die on
langs te Parijs over de herstel
betalingen hebben gesproken, in
grote trekken overeenstemming
bereikt om te onderzoeken in hoe
verre het aanbeveling zou ver
dienen Duitse fabrieken een voor
een te ontmantelen.
Duits voorstel inzake herstel
betalingen.
De Duitse Bizonale autoriteiten
hebben in het kader van hun cam
pagne tegen de ontmanteling van
Duitse fabrieken een nieuwe stap
ondernomen «in de vorm van een
voorstel om herstelbetalingseisers
nieuwe machinerieën te leveren in
ruil voor het behoud van „de voor
Duitsland onmisbare industriële
installaties voor vredesdoelein
den." Het aanbod was vervat in
een brief van Dr. Herman Puen-
der, voorzitter van de Bizonale
uitvoerende raad, aan Paul Hoff
man, administrateur van het
plan-Marshall.
De inhoud van de brief die nog
niet aan het Amerikaanse mili
taire bestuur ter doorzending was
overhandigd, werd per abuis aan
Duitse verslaggevers verstrekt en
via de radio gepubliceerd vóórdat
de vergissing kon worden gerecti
ficeerd.
In zijn brief stelt Puender voor,
dat de eisers de Duitse autoritei
ten nauwkeurig mededeling doen
over de soort en het aantal ma
chinerieën dat zij wensen, doch
de leverantie hiervan aan de Duit
sers over te laten. Dezen zouden
dergelijke orders grotendeels af
doen met nieuw-vervaardigde ma
chinerieën, „waarvan veel gereed
ligt voor verzending van orders,
die tijdens de oorlog waren ge-
plaatst," aldus verklaart Puen-
i der. De prijs ervan zou niet be
taald, doch op de herstelbetalings-
rekening geboekt worden.
De groter Nederlandactie en de
„Nieuw Guinea Nederlandse Vrou-
venbond" hebben zich met een
telegram tot Minister-President
j en de Minister van Overzeese Ge
biedsdelen gewend. In dit tele
gram wordt onder andere gezegd,
dat onder de tienduizenden Indi
sche Nederlanders voorstan
ders van de Nieuw-Guinea ge
dachte - grote ongerustheid en
verbittering is gewekt, aangezien
bq de besprekingen tussen de Ne
derlandse regering en de ver
tegenwoordigers van Indonesië,
welke te Den Haag werd gehou
den, hoogstwaarschijnlijk niet vol
doende rekening werd gehouden
met de hartewens van de in ver
drukking geraakte Nederlandse
groep in Indonesië. „Medezeggen
schap ,in het bestuur van Nieuw-
Guinea door de interim-regering
schept de mogelijkheid, dat de
transmigratie naar Nieuw-Guinea
1 niet met de nodige voortvarend
heid zal geschieden", aldus het
telegram.
Gilbert Burns, een bestuurslid
van de afdeling Queensland' van
de communistische partij in Au
stralië, is door een rechtbank te
Erisbane tot zes maanden gevan
genisstraf veroordeeld wegens
opruiing.
Burns wordt er van beschuldigd
dat hij op 15 September tijdens
een openbaar debat te Brisbane
heeft verklaard, dat de commu-
nistische partij in Australië aan
i de zijde van de Sovjet-Unie zou
vechten als Australië in een derde
wereldoorlog zou worden betrok-
1 ken.
De Amerikaanse Minister van
Buitenlandse Zaken, George Mar
shall is Maandagavond per vlieg
tuig 'uit Washington naar Parijs
vertrokken, in gezelschap van de
administrateur van het plan-Mar
shall, Paul Hoffman. Van Hoff-
n.ans besluit om met Marshall
mede te gaan werd pas kort voor
het vertrektijdstip mededeling ge
daan. Hoffman was aanvankelijk
van plan geweest 19 October naar
Europa te gaan. Hij is van plan
spoedig een bijeenkomst te beleg
gen met de reizende ambassadeur
van het plan-Marshall? Averel
Harriman, over voorbereidingen
voor een vergadering in Parijs,
in de week van 18 October, van
alle leiders van E.C.A.-missies in
Europa.
Uit het feit, dat Hoffman zijn
bezoek aan Europa verhaast
heeft, leidt men af, dat belang
rijke besprekingen over algemene
problemen van de Europese sa
menwerking op komst zijn.
Voor het vertrek met het vlieg
tuig van President Truman ver
klaarde Marshall, dat hij met de
President gespróken had wat de
verstandigste politiek zou zijn ten
aanzien van de verschillende
kwesties, welke te Parijs in be
spreking zijn. Hij ontkende op
nieuw, dat hij hoofdzakelijk zou
zijn teruggeroepen in verband
met Trumans plan, Vinson naar
Moskou te zenden en eveneens,
dat hij overwogen zou hebben
naar aanleiding van deze kwestie
af te treden.
De verklaring, dat Vinson
"alleen in verband met de kwestie
van de controle op de atoombom
naar Moskou zou hebben moeten
gaan, vindt te Washington weinig
geloof, aldus Reuters correspon
dent William Hardcastle.
De New York Times noemde
deze verklaring „een formule om
het gezicht te redden", bedoeld
om het fe,it te camoufleren, dat
Truman, met hoe goede bedoelin
gen misschien ook, van plan was
geweest zowel zijn eigen Minister
van Buitenlandse Zaken als de
V. N. te passeren in de Berlijnse
kwestie en hieromtrent een
rechtstreekse stap bij Stalin te
ondernemen.
pens klaar voor de aanval, maar
zij schenen hun moed te verliezen
op het zien van zoveel dreigende
armen, waarbij nog steeds nieuwe
kwamen. Het geschreeuw dat
steeds in sterkte toenam, geleek
nu op het loeien van een storm
achtige zee en boven alles uit kon
Jacques soms een kreet onder
scheiden: „Yang Kouei Tze! Yang
Kouei-Tze(Duivelse vreemde
lingen!)"
Uit de woedende kreten maak
te Bermond op, dat de Chinezen
bang waren voor de Yankee
spionnen, die zicsh in hun stad
verborgen. Het geheim van hun
aanwezigheid was nu tot het ge
hele volk doorgedrongen. De op
roerige massa omringde het pa
leis, om te verhoeden, dat de blan
ken hun konden ontsnappen en op
woedende toon riepen allen om
de gouverneur en sommeerden
hem de blanken uit te leveren.
„Tao zal wel niet in staat zijn
te verschijnen," dacht Jacques,
„en het volk durft de deuren van
het Ya-men niet te forceren! Dat
zal ons nog wel wat tijd laten,
maar toch moeten wij zo gauw
mogelijk in een steengroeve zien
Een nader ingesteld onderzoek
naar de deugdelijkheid van het
schrift, verkregen met de z.g.
kogelpunt-pennen (Ball-pointpen
nen) heeft uitgewezen, dat de
destjjds daartegen geopperde be
zwaren kunnen worden terugge
nomen, zo deelt het Ministerie van
Financiën mede. In verband hier
mede is het verbod om deze pen
nen te gebruiken voor het invul
len en ondertekenen van b.v. be
lastingformulieren ingetrokken.
DONDERDAG 14 OCTOBER.
Oud-Geref. Gemeente.
Terneuzen: 2.30 u Ds. A. de Reu
ver. Huwelijksbevestiging.
te komen!" Jacques keek zo on
gerust, dat Evelyne en Ninette
hem niet durfden te vragen wat
hij gezien had en verder gingen
zij maar weer, de trap op. Eve
lyne werd zeer snel moe. Zodra
zij aan een tweede portaal kwa
men, moesten zij opnieuw rusten
om haar in staat te stellen, ver
der te gaan. Van daaruit was het
gezicht op het geheimzinnige on
deraardse Kowa nog aangrijpen
der en fantastischer. Bermond
zag onder een damp van stof en
rook een foodachtige afgrond, vol'
lantaarnlichten, ibont gekleurde
uithangborden en vlammen van
fakkels. De menigte krioelde
dooreen. Allen snelden nu naar
het Ya-men. De soldaten waren
waarschijnlijk gevlucht of gedood
en een hagel van stenen viel tegen
de muren en op het huis. Enige
groepen waren reeds op de bin
nenplaatsdoorgedrongen en had
den de deuren geopend met de
wapens, die zij waarschijnlijk uit
de handen van de soldaten had
den gerukt
(Wordt vervolgd).
i-l riWll
