Overstromingen in Noord-Amerika
ZWARTE VOS
UIT DE PROVINCIE
^Nederland ten voorbeeld
"aan^Engeland'
De
Amerikaanse militaire hulp
en de Westeuropese Unie
Aanklacht
wegens smaadschrift
Het water van de Columbia-
rivier set thans de buitenwijken
van Portland (Oregon) onder
water.
De genie-troepen hebben de
massa-ontruiming van een gebied
van 19 km lengte langs de Co
lumbia bevolen Vele duizenden
inwoners van het bedreigde ge
bied aan de benedenloop van
de rivier waren reeds ge
vlucht, aldus delen de autoriteiten
mede.
President Truman heeft instruc
tie gegeven, dat de volledige hulp
middelen van de federale regering
gebruikt moeten worden om de
mensen, die voor het wassende
water van de Columbia vluchten,
tc redden.
Er zijn drie nieuwe dijken door
gebroken.
Het is nog niet bekend hoeveel
personen om het leven zijn geko
men bij de overstroming van Van-
or Zondag. Naar schatting
werd 27 millioen dollar schade
aangericht.
Naar schatting zijn in Bcits-Co-
luimbia meer dan 50.000 huizen
onder water gezet, waarvan er
vele werden weggespoeld. In ^e
gehele provincie is de noodtoe
stand afgekondigd. In het over
stroomde dal van de rivier de
Fraser zijn duizenden gezinnen
dakloos en de schade wordt oo 25
milioen dollar geschat. Het water
van de rivier blijft wassen door
de smeltende sneeuw van de
Rock" Mountains. Alle spoorweg
verbindingen met de rest van Ca
nada zijn verbroken en er heerst
in het gebied reeds een voedselte
kort. Het hoofdkwartier van het
Canadese leger te Ottawa ver
klaart in zijn eerste verslag over
de toesltand in Brits-Columbia, dat
het water reeds het peil van de
rampspoedige overstromingen van
vijftig jaar geleden heeft bereikt.
Het leger heeft, met bijzondere
bevoegdheden uitgerust, de zorg
voor de gehele provincie op zich
genomen.
Te Vancouver, dat niet over
stroomd is, is een tekort aan brood
ontstaan. Alle beschikbare vlieg
tuigen zjjn ingeschakeld om goe
deren aan te voeren De genie
troepen werken dag en nacht aan
de bouw van nooddijken en het
opblazen van belemmeringen.
De overstromingen in Noord-
Amerika dreigen een nieuwe on
gunstige wending te nemen. Toen
de vloed van de Columbia op de
laatste 100 mijl naar zee het
zwaar bedijkte dal van de be
neden-rivier binnenviel, keerde
Volgens het liberale blad ..Man
chester Guardian" pakt het Ne
derlandse volk zyn na-oorlogse
problemen aan mei meer Inlicht
en moed dan het Engelse volk
..Nederland tracht tegen de tijd,
dat de Amerikaanse hulp eindigt
op eigen benen te staan en dit kan
het alleen maar bereiken door een
nieuwe industriële structuur op te
bouwen", aldus het blad. In de
toekomst zullen de Nederlanders
hun invoer vrijwel in evenwicht
moeten brengen door uitvoer. Zil
kunnen slechts leven, zoals zij dat
vóór de oorlog gewend waren, in
dien zij zowel de export verhogen
als zelf sommige goederen gaan
vervaardigen, welke gewoonlijk
werden ingevoerd.
Nederland is in hoofdzaak op
de v.S. aangewezen. Het verlangt
als Amerikaanse hulu meer uit
rustingen voor de industrie en
niet een onmiddellijk grotere wel
stand. In al deze opzichten zijn de
Nederlandse problemen dezelfde
als de onze", zo schrijft de Man
chester Guardian. „Het is hard
om het te zeggen, maar 't schijnt
waar te zijn, dat de Nederlanders
hun problemen met meer inzicht
en moed aanpakken dan wij".
Door
C. B. BOOTH.
14)
(Nadruk venboden.)
het getij van zee uit zich tegen
de rivier, zodat men vreest voor
het rijke grasland van het dal.
Woensdagnacht begonnen weer
dijiken te bezwijken. Volgens des
kundigen van het leger bevindt
de gehele bedijking van het be
neden-dal zich in een critieke toe
stand.
De militaire commissie der
West-Europese Unie heeft een
interim-rapport aan het Ameri
kaanse Ministerie van Buiten
landse Zaken gezonden, zo wordt
van bevoegde zijde te Washington
vernomen. Het is bedoeld voor j
gebruik bij de omzichtige uitwer
king van Amerikaanse plannen
voor de een of andere militaire
leen en pachtwet voor de- West-
Europese Unie en is opgesteld op
verzoek van Robert Lovett, de
Amerikaanse onder-Minister van
Buitenlandse Zaken, die als ver-
bindingsman optreedt met con-
greslieden - in het bijzonder
Arthur Vandenberg en leden van
de Senaatscommissie voor buiten
landse betrekingen aldus seint
Reuter's correspondent uit Was
hington.
De commissie tracht thans een
resolutie door te drijven, vol
gens welke het congres zich „in
principe" bindt een regionale al
liantie in West-Europa te steunen.
Dovett had ongeveer 10 dagen
geleden verzocht om aanwijzin
gen over de door de commissie ge
volgde lijn en had hierbij enkele
punten naar voren gebracht, die
hij opgehelderd wenste te zien.
Omtrent de grote der gewenste
Amerikaanse hulp of de graad
van samenwerking, welke de unie
verlangde is niets bekend gewor
den.
De heer C. Brandon, ambtenaar
bij de Bataviase Huisvestingsor
ganisatie, heeft een aanklacht
wegens smaadschrift ingediend
tegen het hoofdbestuur der Cen
trale van Nederlands personeel in
Overheidsdienst, dat in zijn
maandblad ,,De Centrale" over de
heer Brandon uitlatingen heeft
gepubliceerd, welke volgens hem
onjuist en beledigend zijn. Het
betreft hier het artikel, getiteld
„Urgent geval", naar aanleiding
waarvan door het Tweede Kamer
lid Mej. Tenderloo, vragen zijn
gedaan aan de Minister van Over
zeese Gebiedsdelen. (De vraag
van Mej. Tenderloo handelt over
moeilijkheden van uitgezonden ar
beidskrachten, welke onder de
familieleden in Nederland grote
onrust zouden hebben verwekt. 1
DE PARADES OP 29 JUNI A.S.
Enige tijd geleden meldden wij
reeds dat op 29 Juni, de verjaar
dag van Z. K. H Prins Bernhard,
800 militairen van 3 R. I. uit Ber
gen op Zoom *-in verschillende
plaatsen van Zeeland voor de
Zeeuwse autoriteiten zullen defi
leren.
Behalve in Axel, zullen deze
parades in Oostburg worden ge
houden. Het staat nog niet vast,
of verder in Zeeuws Vlaanderen
Terneuzen of Hulst voor hetzelfde
doel zal worden gekozen.
Wel staat vast, dat in Goes zal
worden geparadeerd. Het oor
spronkelijke plan om ook in Vlis-
singen te defileren moest worden
opgegeven, omdat men geen kans
ziet de manschappen bijtijds van
Breskens naar Vlissingen over te
zetten.
HERVERKAVELING
WALCHEREN.
Als Griffier van de Raad van
Beroep van de herverkaveling
Walcheren is aangesteld de heer
Mr. J. Wreesman, ambtenaar bij
de tuchtrechtspraak te Middel
burg, Dam 53, aldaar.
Belanghebbenden worden ver
zocht alle stukken, bëstemd voor
de Raad van Beroep voornoemd,
bij de heer Mr. Wreesman in te
dienen.
TERNEUZEN.
Vandalisme.
In enige onzer vorige nummers
werd zowel van de zijde van de
Provinciale Waterstaat als van
de Gemeentelijke Plantsoenen
dienst de grote teleurstelling uit
gesproken, dat zo velen de fraaie
beplantingen in de omgeving en
in de stad niet met rust kunnen
laten en zich niet ontzien planten
en bloemen toe te eigenen. Laat
ieder weldenkende toch medewer
ken om hieraan krachtig paal en
perk te stellen.
Helaas is ons nog een erger
staaltje van vandalisme ter ken
nis gebracht, hetgeen practisch
neerkomt op grafschennis.
Een onzer ingezetenen, die de
nagedachtenis van haar overleden
echtgenoot eert, door iedere dag
de z§ piëteitsvol geplante bloemen
op de laatste rustplaats te verzor
gen, bemerkte Woensdagmorgen,
dat vandalen deze planten hadden
gestolen.
Het is te hopen, dat het mag
gelukken de dader(s) van deze
betreurenswaardige daad te ach
terhalen en dat deze hun straf
niet zullen ontgaan.
AXEL.
Het leven van onze jongens
in Indië.
Over dit onderwerp sprak Luit.-
Kol. Ds. J. C. Koningsberger
Maandagavond alhier voor een
vrij talrijk gehoor in „Het Cen
trum".
Deze avond ging uit van de
„Band NederlandIndië" en de
N.I.W.I.N. en de bijeenkomst
werd geleid door de heer B. Knie
riem. Deze propageerde in zijn
openingswoord andermaal het
streven van de Band en wekte op j
om ook in de toekomst niet te
versagen doch dezelfde werk
..Kijk eens!" fluisterde Vera
Kingslake. Met wijdopengesperde
ogen en bevende hand wees ze op
de grote tafel midden in 't vertrek
..Dat... dat was er zoeven, toen
we hier waren, nog niet! Daar
zou ik een eed op kunnen doen!
Polly heeft dus toch gelijk! Er...
er is hier iemand in je kamer ge
weest."
In de dikke stoflaag, waarmee
de tafel overdekt was, vertoonde
zich heel duidelijk de afdruk van
een mensenhand. Een grote hand.
De anderen verdrongen zich er
omheen, om de afdruk beter te
kunnen bekijken.
„Ik weet zeker, dat die er twee
uur geleden nog niet was," ver
klaarde mevrouw Kingslake. „En
kijk eens, de duim raakt precies
de plekken, waar ik met mijn
vingers de tafel heb aangeraakt,
toen we zoeven hier waren. Ik
heb nog naar die tafel gekeken
en ben er zeker van, dat die af
druk er toen nog niet op zat."
„Die afdruk," merkte Dolliver
op, „is gemaakt door een man
met drie vingers!"
Hij bleek gelijk te hebben. De
afdruk in de dikke stoflaag toon
de duidelijk aan, dat de middelste
vinger ontbrak!
VI.
De man met drie vingers.
De kleine groep verdrong zich
om de tafel heen in een verbijster
de, angstige spanning, die nog
verhoogd werd door het griezelige
van het geval en staarde naar de
handafdruk van de drievingerige
man, zo duidelijk in het stof afge
tekend. Het leek alsof het de on
bedoelde handtekening was van
de geheimzinnige bezoeker, die,
als Polly's verbeelding haar geen
parten gespeeld had, slechts en
kele minuten geleden in het ver
trek was geweest en die, tegelijk
met de door het electrische licht
verjaagde duisternis, als in het
niet was verzonken.
John Strawn was een practisch
aangelegd man; hij keek lang
zaam de kamer rond. Hoewel hij,
evenals de anderen, door de ont
dekking van Vera Kingslake ge
schrokken was, begreep hij toch
net zijn gezond verstand, dat ze
zaamheid te blijven betrachten
t.a.v. onze jongens, die ook in de
toekomst nog geroepen zullen
worden om de grote zaak van
het scheppen van orde, rust en
recht te herstellen.
Een tweetal films werden daar
na vertoond. De eerste was de
bekende door de fa. FeijterBut
vervaardigde smalfilm van de
aankomst van onze jongens te
Kruiningen en de verwelkoming
te Perkpolder op 1.1 Februari j.I.
Deze film is thans reeds vaak
vertoond en mag terecht gelden
als de rolprent met „de vele be
kende gezichten".
Een tweede film gaf ons ver
schillende reisindrukken op de
weg naar Indië te aanschouwen
en bracht ons tenslotte in „tro
pisch Nederland", waarvan ver
schillende natuuropnamen en ge
zichten op de diverse culture's in
beeld werden gebracht. Ook uit
de buitengewesten werden met
name van Bali blijken van
vaardigheid in weven en borduren
der inlanders ten aanschouwe ge
bracht, die getuigden van kunst
zin en intelligentie.
Nadat de aanwezigen zodoende
in de Indische sfeer waren ge
bracht, was het woord aan de
spreker, die begon met als het
ware de spons over dit alles te
halen. O.a. van al het laatste ver
toonde (de opslagplaatsen te Ba-
likpapan van de gewonnen olie)
is niet veel meer over dan één
grote massa verwrongen staal en
ijzer en spreker kwalificeerde deze
aan hun fantasie te veel de vrije
teugel lieten.
.^Gisteren Is er een timmerman
hier in huis aan het werk ge
weest", zei htj ,En dus is er- geen
reden, te veronderstellen, dat hij
ook niet in dit vertrek geweest
kan zijn. Misschien dat hij..."
„Neen!" viel mevrouw Kings
lake hem beslist en snel In de
rede. „Kijk dan toch uit uw ogen.
Kunt u dan niet zien, dat de af
druk van deze brede duim een
deel van mijn vingerafdrukken
heeft uitgewist? En die zjjn
slechts twee uur geleden •te-
maakt. Bovendien herinner ik me
heel duidelijk, dat ik het stof van.
mijn hand afgeveegd en naar die
tafel gekeken heb."
„Heeft die timmerman van u
dan slechts drie vingers aan zijn...
laat eens zien... juist!.. aan zijn
linkerhand?" vroeg Bob Dolliver.
„Daar kan ik geen antwoord
op geven," antwoordde Strawn
,,Ik heb niet bijzonder op die man
gelet. Het was 'n gewone tim
merman."
„Dus hij heeft het niet gedaan,"
hield Vera Kingslake vol. „Dan
moet die drievingerige man van
avond in het vertrek zijn ge
weest."
„Kom nou!" riep Strawn met
film dan ook als 25 jaar oud. Dit
alles toch en dat geldt ook voor
de cultures, is thans wat men in
Indië pleegt te noemen „kasian!"
Met aangeboren verteltrant gaf
spreker vervolgens een beeld van
de chaos, die op 1 April 1946 door
de eerste via Malakka aanko
mende troependelen werd aange
troffen, die Indië na de „bevrij
ding" vanuit Nederland betraden.
Hij schetst de opleiding in Wol
verhampton en andere Engelse
garnizoensplaatsen, de acclimati
sering en training op Malakka en
de indeling in brigades voor de
verschillende gebiedsdelen op
Java en Sumatra.
Dat ons van meet af van En
gelse zijde de voet werd dwars
gezei en wij als Hollanders ons bij
on3 optreden in militair opzicht
moesten laten „commanderen"
heeft onder onze mensen veel
kwaad bloed gezet, temeer daar
onzerzijds van meet af er altijd
naar gestreefd is om slechts orde
-en recht te herstellen, terwijl wij
telkens en opnieuw de ervaring
oodeden dat men zich aan Repu
blikeinse zijde nooit aan plechtig
gemaakte afspraken en gesloten
overeenkomsten hield. Onze ar
moede openbaarde zich vooral
ook op het terrein van zending en
geestelijke verzorging der troe
pen en spreker belicht al wat te
deze opzichte werd gedaan, waar
uit bleek, dat van Gereformeerde
zijde doeltreffender arbeid ver
richt is dan van Hervormde kant.
Slechts met de allergrootste
moeite is het hem gelukt 31 predi
kanten voor de geestelijke ver
zorging der jongens in te kunnen
delen.
Spreker resumeert dan nog
breedvoerig de reacties die ont°
stonden onder onze jongens na
het eeuwige treuzelen en zich
nooit aan afspraken houden,
waardoor het begrip „wapenstil
stand" volkomen tot een „pas
kwil" Is geworden. Indië is niet
alleen door de Japanners, maar
wordt ook nu nog verder door de
geest van Moskou „verpest".
Sprekende over de aflossing der
troepen en het werk van hét
Thuisfront, zeide hij ten aanzien
daarvan zijn arbeid op 15 Juli a.s.
onherroepelijk te moeten beëin
digen, daar de dienst voor de pre-
dicatie te Amsterdam hem weer
roept. Hij uit zijn tevredenheid
over het werk van het Thuisfront
en zijn met groot oratorisch ta
lent voorgedragen rede wordt be
ëindigd met de opwekking voort
te gaan op de ingeslagen weg, tot
heil van het Vaderland en van
onze jongens, die als deel van
„het gewone volk" dubbel en
dwars deze belangstelling waard
zijn.
Na beëindiging dezer met in
tense belangsteling gevolgde en
in allerlei opzichten gedocumen
teerde en door beleefde feiten ge
staafde redevoering werd gepau
zeerd, terwijl daarna gelegenheid
tot het stellen van vragen werd
gegeven.
In een de vergadering zeer be
vredigende vorm gaf de spreker
daarna op tal van vragen aan
ouders en familieleden van in In
dië vertoevende jongens ant
woord. Daarbij bleek andermaal
zijn grote kennis van de mensen
en toestanden in de Indische Ar
chipel. Vooral zijn bijzondere ver
teltrant bij de uiteenzetting daar
van hield de aanwezigen tot het
einde geboeid en voor de meesten
kwam dit dan ook nog te vroeg.
Een verschil van) zienswijze ten
aanzien van de „koloniale" ver
houdingen gaf Ds. Pennings aan
leiding tot het stellen van een niet
voor de vergadering volkomen
duidelijke vraag, die aanleiding
werd tot een vrij langdurige ge-
dachtenwisseling.
Overtuigend toonde Ds. Ko
ningsberger daarbij aan dat het
goed recht wel degelijk aan onze
zijde is, dat de Moscovitische in
vloed onmiskenbaar is en dat het
vechten tegen de wat hij noemde
geheimzinnige fluisteringen van
het Oosten vanwege het altijd
een ongeduldig gebaar uit. ...Houd
iets zo onmogelijks toch niet zo
strak vol. Polly heeft zich ver
gist. We hebben toch gezien, dat
de ramen vastzaten, dat er maar
één deur is en dat Polly zelf daar
voor stond. Och, het is gewoon
weg onzin!"
„Maar zouden die boekenkaster
niet een of andere geheime uit
gang kunnen verbergen?" vroev
Dolliver. „Bedenkt u toch eens,
dat de Zwarte Vos uit dit huis is
ontsnapt, hoewel het geheel door
de politie omsingeld was.
„Die misdadiger... die schurk."
hakkelde mevrouw Eastman hui
verend.- „Kan die misschien
teruggekomen zijn?"
Reynard kan het in geen ge-
val zijn," antwoordde Dolliver.
„Er stond in de krant, dat hij
morgenochtend nas vrij komt."
„Ik... ik heb wel eens gehoord,
I dat de kranten alles altijd ver
keerd vertellen," zei mevrouw
Eastman bibberend. „Misschien is
is hij toch al losgelaten of... hij
is ontsnapt.1"
Paul Grimshaw, die het gesprek
niet geheel kon volgen, begon
schor te lachen.
„Wie heeft er nou ooit gehoord
van een gevangene die vlak voor
zijn vrijlating probeert uit te bre-
slagen om de arm houden der
Indonesische onderhandelaars een
verderfelijke invloed heeft. Spre
ker raadde de vragensteller aan
zich eens in verbinding te stellen
met onverdacht en niet éénzijdig
georiënteerde „Oosterlingen" om
dan tot de slotsom te komen dat
ons streven er niet op gericht is
oude „koloniale" begrippen en
toestanden te herstellen, maar
wel degelijk ten doel heeft te ko-
men tot op een hechte basis ge
fundeerde bond van 'Staten van
Indonesië. De toestanden in In
dië vergelijkende met die in on
der Engelse en andere invloed
staande gebieden kan men slechts
eerbied en respect hebben voor
hetgeen wij in Indië in de loop der
historie hebben gewrocht en de
toets der kritiek kan t.a.v. Ne
derland niet anders dan gunstig
luiden.
De vergadering onderlijnde met
instemmend applaus het overtui
gende antwoord van deze spreker,
die in Axel een zeer gunstige in
druk heeft achtergelaten.
Chr Lagere Landbouwschool
Vrijdag j.I. was het voor de leer
lingen van de Chr. Lagere Land
bouwschool een belangrijke dag.
Het leerjaar werd afgesloten met
het overgangs- en eindexamen.
's Morgens om 9 uur hadden de
leerlingen van klasse 1 zich in. het
leslokaal verzameld in het bijzijn
van het bestuur en de commissie
van toezicht. Later voegde zich
hierbij Ir. C. J. Droogendrjk, Rijks-
landbouwconsulent te Goes, be
iast met het toezicht op het land
bouwonderwijs in de provincie
Zeeland.
Na de opening door de voorzit
ter, de heer C. de Putter, met ge
bed en Bijbellezing, heette hij de'
aanwezigen hartelijk welkom en
sprak hierbij de wens uit, dat de
leerlingen in het goed beantwoor
den van de vragen een juist beeld
mochten geven van het onderwijs
aan deze school.
Hierna gaf hfj het woord aan
het Hoofd der Landbouwschool,
de heer K. Booy.
Deze begon zijn leerlingen duch
tig aan de tand té voelen. Het re
sultaat was, dat van de eerste
naar de tweede klasse allen wer
den bevorderd.
Ook de leerlingen van de *wee-
de klasse werd het vuur na aan
de schenen gelegd. Zij brachte»
het er niet zo goed af. Wel wer
den zij, allen bevorderd, doch vier
van hen slechts voorwaardelijk.
De derde klassers zetten hun
beste beentje voor en dit werd 'n
vlot examen. Eén van hen had
zelfs nog een extra pluimpje in
ontvangst te nemen
Eindelijk brak de gewichtige ure
aan voor de vierde klas. Aaa aiir
leerlingen kon het einddiploma
worden uitgereikt.
Hierna had met een toepasselijk
woord de uitreiking plaats van de
diploma's door Ir. Droogendijk.
Spr. merkte daarbij op, dat de ge
diplomeerden niet in de veronder
stelling mochten leven, dat "e er
nu al waren, maar dat ze zich
door verdere studie en eendrachtig
verenigingsleven verder hadden te
bekwamen yoor hun levenstaak.
De gediplomeerden zijn: A. de
Putter, G. Dees, W. Dekker, H. M
Verpoorte, G. J Bareman, J. C.
DieLeman, A. J. D. Westerbeke, F,
Dekker, A. Haak, R. Boeije, J. M
Murre, M. Dekker, A. J. de Kra
ker, A. D' Riemens, Jac. de Kra
ker, P. C. Koster, F. J. Dieleman,
L. Walhout, L. A. Koster, S. van
Hoeve en A. C. Staal.
Verder voerden nog het woord
de heren F. J de Ruiter, namens
C.V.T., C. de Putter, namens het
bestuur, K. Booy als leraar eo P.
Dieleman namens de oud-leerlin
gen. Allen feliciteerden de leer
lingen en hun ouders met het be
haalde diploma, hen daarbij wij
zend op de roeping, die vre ook
als Christen hebben te vervullen
in ons boerenleven.
Tenslotte bedankte G. Dees na
mens de leerlingen de leraar har
telijk voor het genoten onderwas
en bet vele geduld hierbjj betoona
ken?" spotte hij. „Waarover ma
ken jullie toch zo'n drukte?"
Zijn oom keek hem nijdig aan
.Niemand stelt belang in jouw
mening", snauwde hij hem af, „je
bent dronken, man!"
„Die kerel moet toch op een of
andere manier de kamer uitge
komen zijn", mompelde Polly met
een blik op de boekenkaste», die
misschien, volgens Dolliver, een
geheime uitgang verborgen. „Zou
er heus achter die boeken geen
geheime..."
„Belachelijk!" wierp Strawn
tegen,
..Waarom is het zo belachelijk
wilde mevrouw Kingslake weten.
„Zaten die cliché's dan ook niet
achter die boekenkasten ver
stout
Strawn schudde het hoofd.
„Een plekje, dat groot genoeg is
om die paar pakjes te verstoppen,
is nog heel iets anders dan een
ruimte, waar een menselijk
lichaam doorheen verdwijnen
kan," zei hij- „Bekijk die boeken
kasten maar eens goed, dan blijkt
vanzelf wel, hoe onmogelijk die
veronderstelling is. Ze zijn veel te
stevig en niet te verschuiven."
(Wordt vervolgd.)
