I voor het laatst: 9e verdeling van woonruimte Qhaniage Voor de Zondag CHEFAROX Paulus de Ruijter voor het tribunaal Kerkdiensten Nieuwe Nederlandse Luchtvaart Mij. BINNENLANDS NIEUWS sr Het transatlantisch perso nenvervoer door schepen Een beetje Zeeuws-Vlaamse Historie Een Engelse aanval op Sluis in I405lten)e*r daar de gesprekken van Een medewerker schrijft ons: Hij zal zijn kudde wÊiden gelijk een herder. Jes. 40 11. ADVENT zegt ons dat God komt in de gestalte van een Koning. Zie Uw Koning komt! m is Christus de Heer. En deze Keer vraagt gehoorzaamheid, deze Keer wil over ons regeren. Hij wil ons verzet breken en ons ma ken tot zijn knechten. En alleen in de regering van deze Koning ligt onze bescherming en veilig heid. ADVENT zegr ons ook dat God komt als herder. Deze Ko ning is een Herder. En Zijn komst is n»et zachtmoedigheid. We beven voor de uitgestrekte arm van de Koning. We willen weglopen, ons verschuilen. Maar opeens horen we het lied van de goede Herder, De Heer is mijn Herder, "k Heb al wat mij lust. Hij zal mij geleiden in grazige weiden Hij voert mij al zachbkens aan wat'ren der rust. En o wonder, deze Koning ,die onverbiddelijk heersen wil, blijkt een Herder te zijn vol vertroos ting. ZIET, hoe de Herder met zijn kudde omgaat. De lammeren draagt hij in zijn armen en de zogenden zal hij zachtkens leiden. Hij kent eïk schaap apart en be handelt het naar eigen aard «en omstandigheden. Zo goed, zo vol vertroosting is die God waarvan Advent getuigt. Aan Zijn zorg en ontferming zijn geen grenzen ge steld. Uit de verste zandwoestij nen brengt Hij Zijn kudde saam. Volgens de door de Compagnie Generale Transatlantique gepu bliceerde statistiek werden in schepen, varende onder Ameri kaanse vlag, in de eerste 6 maan den van dit jaar in 111 overtoch ten 89.304 passagiers over het noordelijk deel van de. Atlantische Oceaan vervoerd. Dit aantal komt overeen met 43 °/o van het totaal aantal vervoerde personen. De Holland-Amerika Lijn vervoerde 8152 passagiers in 32 overtochten, overeenkomende met 3.97 Vo' van het totaal. De Amerikaanse legerautori- teiten in Duitsland hebben 31 Dec. vastgesteld als datum, waarop het militaire gerechtshof te Dachau zijn werk zal beëindigen. Sinds het einde van de oorlog zijn ongeveer 1600 verdachten berecht. Er zijn 463 doodvonnissen uitgesproken. beschermt uw maag, vormt géén nieuw maagzuur (Ingez. Med.) JDe bekende schrijver van tal loze revueteksten en liedjes Jaques van Tol, die o.a. de figu ren Snip en Snap, Peter Pech en Stoethaspel creërde, h*et meren deel van de teksten voor Louis Davids schreef, o.a. diens ,,Dat is de kleine man", had zich gis terenmorgen voor het Goóise Tribunaal te Hilversum te ver antwoorden als leider van het be ruchte Zondagmiddag cabaret van Paulus de Ruyter. Ter zitting werden omvang rijke declaratiestateij uit de ar chieven van de. Buma getoond, waarin Jaques van Tol de auteursrechten van niet minder dan 600 liedjes en teksten v(oor zich opeiste. Hij had deze onder zijn eigen naam of onder het pseudoniem Paulus de Ruyter, dat hij reeds voor de oorlog een enkele maal had gebruikt, in de jaren 1941 tot 1944 geschreven. Thans Verklaarde hij, dat na de twee eerste uitzendingen geen enkele tekst meer van zijn hand is geweest. Wel waren deze voor genoemd bureau voor muziek- auteursrechten als zijnde van zijn hand doorgegaan, doch louter omdat de werkelijke auteurs niet tbij de Kulturkammer waren aan gesloten. Wel was hij verant woordelijk gerweest voor de regie en. had hij deels op aanwij zing van de Rrjksdramaturg de binnengekomen teksten, vele tientallen per week, tot een pro gramma bewerkt. Dit gold even eens voor de gesprekken van Keuvel en Klessebes. De leden van het Tribunaal trokken dit verweer in twijfel SATERDAG 7 DECEMBER. Ned. Herv. Kerk. Temeuzen: 7.30 u. Avondgebed. ZONDAG 7 DECEMBER. Ned. Herv. Kerk. Axel: 10 u. Leesdienst; 2.30 u. Ds. P. J. Pennings. Hoek; 10 en 2.30 u. Ds. A. J. Kromhout. Hontenisse: 10 u. Ds. A. Soete- kouw. Hulst: 10.30 u. Ds. G. van Moor- sel, van Sluiskil. t Sas van Gent: 10 u. Ds. J. van der Graaff. Phillippine: 2.30 u. Ds. J. van der Graaff. Sluiskil: 10 u. Ds. W. L. Hermani- des, van Hulst; 2.30 u. Ds. G. van Moorsel, eventueel bedie ning H. Doop. Temeuzen: 10 u. Ds. P. J. Pen nings, van Axel; 2.30 u. Ds. J. C. Sickesz, bed. H. Doop; 7 u {Bizondere Adventsdienst, Die naar Ds. W. J. Foumier, van Oostburg. IZaamslag: 10.30 en 3.30 u. Ds. J. A. Talma. Aardenburg: 10 u. Ds. Schrale. Biervliet: 10 uDs. Wiebosch. Breskens: 10 u. en 18.30 u. Ds. Van Vliet. Cadzand: 10 u. Ds. Enlter; 18 u. Ds. Enker, bed. H. Doop. Groede: 17.30 u.-Ds. Derksen, bed. H. Doop. Hoofdplaat: 10 u., Ds. Winckel. Slijkplaat: 15.30 u. Ds. Winckel. St- Kruis: 8.45 u. Ds. Nolthenius. Nüeuwvliet: 14 u. Ds. Derksen. Oostburg: 10 u. Ds. Fournier. Stetranchement: 7 u. Ds. Barnouw ©choondijke10.45 u Ds. Scho penhauer. Sluis: 18.30 u. Ds. Schrale. St_ Anna ter Muiden: 14.30 u. Ds. Schrale. Waterlandlkerkje: 10 u. Ds. Van Yperen. IJ'aenidpie10 u. Ds. Doorn. Zï(idzan.de: 10 u. Ds. Ter Beek. Doopsgezinde Gemeente. Aaxdeniburg: 10.15 u. Ds. M. J. .Nolthenius. Gereformeerde Kerk. Axelt TV en 2.30 u. Ds. D. J. Couvé. Hoek (in de Chr. School)10 en 2.30 u. Ds. Verveen. Temeuzen: 10 cn 3 u. Ds. F. J. van Hulsteijn, van Apeldoorn. Zaamslag: 9 en 2 u. Ds. S. J. Kos ter, van St. Anna Parochie. Gereformeerde Kerk. (Vrijgemaakt Art. 31 D.K.O.) Koek: 10 en 2.30 u. Ds. L van Til. Temeuzen: 10.30 en 3 u. Student Breen, van Amsterdam Chr. Gerei. Kerk. Eaamslag9.30 en 2.30 u. Ds. J. C. van Ravenswaay. Gereformeerde Gemeente Temeuzen: 9.30, 2 en 6 u. lees dienst. Hoek: 9.30 2 u. leesdienst. Oud-Geref. Gemeente. Terneuzen: 1 en 6 u. Ds. A. de Reuver. <Deze diensten worden gehou den in de Geref. Kerk, Noord' straat.) Eva'ngelisatiegebouw Othene. Othene: 7 u. Ds. J. A. Talma. Rooms-Katholieke Kerk. Clinge: 7, 8.30 en 10 u. H. Missen, Hulst: 6.30, 7.45, Q en 10 u. H.H, Missen. SL Jansteen: 7.30, 9 en 10.30 u H.H. Missen. Temeuzen: 7, 8.30 en 10 u. H.H. Missen; 2.30 u. Lof. Leger des Hells. Temeuzen: 10 u. Heiligingsdienst, 7 u. Openluchtsamenkomst in de Nieuwstraat, 8 u. Openbare Begin April van het jaar 1405 zag men in het Noord-Westen van Vlaanderen de toekomst maar donker in. Voor de zoveel ste keer dreigde er weer eens oorlog met Engeland en de on dervinding had geleerd, dat deze dikiwijls om en nabij Sluis werd uitgevochten. Deze stad toch, toendertijd Vlaanderen's beste haven, oefende op de ijverzuch tige Engelsen dezelfde aantrek kingskracht uit, als een branden de lamp op een mot! Ook ditmaal had men het volgens uit Enge land doorgesijpelde berichten weer op Sluis voorzien. Tevoren waren de Sluizenaren altijd gewoon geweest geweld met geweld te vergelden en hun ka perschepen uit te zenden, om de Engelsen zoveel mogelijk afbreuk te doen, maar ditmaal had men op verzoek van Brugge daarvan afgezien. Deze laatste stad hoopte door deze mij^ere houding de vrede te kunnen bewaren en de belangrijke handel op Enge land in stand te kunnen houden. Hoewel men ongaarne de voor delige kaapvaart miste, had Sluis toch aan het verzoek van Brugge voldaan en zijn kapers terugge roepen. Zelfs had men een schip de Wielingen ingezonden, om na te gaan, of daar soms toch nog schepen kruisten, die de Engelsen schade wilden aandoen. Hun welwillendheid baatte hun echter niets, want de 22ste Mei kwam de Engelse vloot voor Sluis en wierp „buten sande" zijn an kers uit. Ogenblikkelijk kwam alles binnen Sluis in beweging. De stad zelf was in goede staat van verdediging en 'had een rijke voorraad oorlogsbehoeften in haar magazijnen. Bovendien wa ren de burgers met de beste geest betzield en vast van plan hun stad zo goed mogelijk te verdedigen. Ook de naburige steden zonden hulp, zodat de Sluise poorters hun kansen steeds maar zagen stijgen. De schutters van Brugge en de donderbusschieters van Gent kwamen nog dezelfde dag de stad binnengemarcheerd, ter wijl ook Heer Jan van Ghistele met een aanzienlijk aantal rid ders ten. knapen te hulp snelde. Aan de zeekant, vanwaar de eerste aanval dreigde, was de doorvaart van het Zwin met een stevig paalwerk onmogelijk ge maakt. Bovendieft werd dit paal werk nog gedekt door een twee tal geduchte versterkingen, die van veel geschut waren voorzien Ook werden bij de poorten der stad aan zee- en landzijde ge schut geplaatst en hield men dag en nacht dp wacht, 's Nachts ver dreven grote vuurpannen de duisternis, zodat men voor verras- lingen gespaard bleef. Om het b: andgevaar zo klein mogelijk te maken, kregen de strodekkers opdracht al de huizen langs het Zwin, die met stro gedekt waren, daarvan te ontdoen. Zelfs wer den een aantal huizen, die voor een goede verdediging in de weg stonden, geheel gesloopt. Zo naderde Zondag de 24ste Mei, de dag, waarop de Engelsen hadden besloten het kasteel en de stad te bestormen. Van de West poort tot aan Smeedstijger werd in alle haast nog een korte borst wering opgeworpen. Toch waag den de Engelsen de aanval, maar zij werden afgeslagen en boetten hun bestorming met de dood van hun aanvoerder, Thomas, graaf van Pembroke, die in de kerk van Mude begraven werd. Dins dag 26 Mei zeilde hun vloot, be laden met de buit, die ze uit de omliggende plaatsjes hadden weg gesleept, het Zwin uit. Sluis was ditmaal weer eens de dans ontsprongen! Keuvel en Klessebes duidelijk uit één brein kwamen. Tenslotte voerde Jaques van Tol tot zijn verdediging nog het vele illegale werk aan, dat hij had verricht. Hij had Joden ge holpen en laten onderduiken, een mitrailleur in zijn huis verborgen gehouden en na de spoorwegsta king 7 gezinnen van spoorweg- employé's in zijn huis laten verblijven. Voorts had hij reeds in 1942 J. Hahn, alias Peter Pech, uit de gevangenis te Leeuwarden weten te bevrijden. Mr. W. J. M. Russell, bepleit te een straf gelijk aan de voor- internering, mede met het oog op het feit, dat Jaques van Tol ma terieel is geruïneerd en zijn ge zondheidstoestand ernstig is on dermijnd. De uitspraak is over 14 dagen. van Nederlands Limburg uit de Duitse bond. Zij maakte het af schaften en het wederinvoeren van de doodstraf mee, twee geheel verschillende spoorwegstakingen, ttVee wereldoorlogen om van de kleinere maar niet te spreken drukte leden van het Konink lijk Huis de hand en is dus in zekere zin een nog in leven zijnde historische figuur. „Ze wordt nu langzamerhand een dagje ouder", verklaarde haar schoonzoon, die dit 30 jaar. gele den ook al zei. Daarom is haar slaapplaats nu meer- in de nabij heid van haar familie gebracht. Ze distancieert zich van het al te drukke wereldse gewoel. Na dit meer dan een eeuw in verschei dene variaties te hebben meege maakt, wenst zij thans haar rust en doet daarom 's- middags een dutje. Verleden jaar neg kwa men honderden bezoekers felicite ren, maar opoe Herfst hoopt niet onheus te zijn als ze vriendelijk verzoekt haar komende verjaar dag wat kalmer te laten passeren. Ten slotte is gezondheid een grote schat, ook wanneer men 106 jaar wordt. BRAND IN EEN SCHOOL TE VLAARDINGEN. Daar geraakte het wilde zwijn j bijna onder een gemeente-autobus, ,r -.1 t .- „,„„j welke voor het dier beleefd stopte, Vrijdagnacht tegen hatfvqf werd aarna tevergeefs door twee surveillerende agenten Qp hgt zwi^n° rnaakterl. Het dier is gewond, zodat de een of van politie brand ontdekt in de openbare school B aan de West- nieuwland te Vlaardingen, een van de oude schoolgebouwen. Deze brand bleek te zijn ontstaan in lokaal 7, waarin Donderdagavond tot 10 uur middenstandscursus is gegeven. Dit lokaal werd door een schoolkachel verwarmd. Men ver moedt, dat vonken hieruit de oor zaak van de brand zijn geweest. Onmiddellijk werd groot alarm gemaakt, doch voor de brandweer, die spoedig ter plaatse was, het vuur kon aantasten, stonden de lokalen 6 en 7 reeds in lichter laaie. Onder leiding van comman dant De Booy werd de vuurzee met zeven stralen aangetast. Men kon echter niet verhinderen, dat ook van de lokalen 3, 4 en. 5 het dak totaal wegbrandde en deze lokalen in een ruïne werden, her schapen. Ook van school G, die onmid dellijk aan school B grenst, kre gen nog twee lokalen brand- en waterschade. Tegen 6 uur had men de brand onder de knie. WILD ZWIJN MAAKTE WAN DELING IN MAASTRICHT Donderdagmorgen heeft een wild zwijn in zijn eentje van Heu- gem af een wandeling gemaakt naar de voet van de St. Pieters berg; het dier zwom daarvoor eerst over de Maas, balanceerde over een sluisdeur en maakte een duik om het kanaal over te zwem men. Hierna bracht het beest 'n bezoek aan een oud St. Lamber- tuskapelletje, maar koos, toen de. menselijke nieuwsgierigheid het hem wat al te benauwd maakte, dezelfde weg naar Heugem terug. ander het toch dezer dagen hoopt te krijgen. SURPRISE GING NIET DOOR. Een familie in Schagen wilde een andere familie in Amsterdam een Sint Nicolaas-verrassing stu ren. Per expediteur werden 4 zak ken ^lees, afkomstig van clan destiene slachting meegegeven. Het totaal gewicht was 113 kg.. De C.C.D. nam de zending bij de Kembrugpont tn beslag. ZES MAANDEN VOOR DE „ZINGENDE ROT". Het Bijzonder Gerechtshof te 's-Gravenhage veroordeelde giste ren de Haagse koopman H. L. Bartels, bijgenaamd de „zingende rot", die zeven, maal uit zijn de tentie wist te ontsnappen, tot zes maanden en ter beschikkingstel ling van de Regering. Wegens het verraden van de Joodse onderduiker Jacob de Vries, het te gelde maken van goederen van Joodse onderduikers en het dienst nemen bij het N.S.K.K. had de Procureur-Fis caal ontslag van rechtsvervolging en ter beschikkingstelling van de Regering tegen hem geëist. OPOE HERFST WORDT 106 JAAR. De oudste inwoonster van Ne derland, Opoe Herfst, wordt Maandag a.s. 106 jaar. Ze werd dus geboren onder het regiem van Koning Willem H, beleefde de ge hele drooglegging van het Haar lemmermeer, liet graven van de Nieuwe Waterweg, het uittreden Onder auspiciën van de vereni ging „Nederlands Fabrikaat," hield de heer Frits Diepen Vrij dagavond een herhaling van zijn reeds vroeger gehouden dezing, over Frits Diepen's Lucht-taxi- bedrijf." De titel dezer lezing is in zoverre misleidend, dat die slechts _een vaag beeld geeft over de veelomvattende plannen van de heer Diepen, die hierop neer komen: een Nederlandse lucht vaartmaatschappij in hoofdzaak voor vrachtvervoer. Het mag (genoegzaam bekend verondersteld worden, dat plan nen voor een dergelijke onderne ming reeds geruime tijd „in de lucht zitten". Daar moeten ze, naar de mening der initiatief-ne mers, uit gehaald worden en in de plaats er van dienen, vcl!tgen3 hen, vliegtuigen van een zwaar type het luchtruim te kiezen, voor vracht- en passagiersvervoer, met het accent op het vrachtvervoer. De heer Diepen stelde voorop, dat concurrentie met onze natio nale luchtvaartmaatschappij zeer bepaald niet in de bedoeling ligt. Men zal zich in de eerste plaats richten op vrachtvervoer, en spe ciaal vrachtvervoer in de „wilde vaart," het z.g. „charter-werk," die elders, voornamelijk \in de Verenigde Staten, Noorwegen, Frankrijk en Engeland, reeds een grote vlucht genomen heeft en waarin ook voor ons land grote perspectieven mogen worden ge zien. In de Verenigde Staten hebben ex-oorlcgsvliegers na 1945 deze tak van bedrijf energiek aange pakt, in de meeste gevallen met behulp van huin Gouvernement, dat zware bombardementsmachi nes uit de overbodige oorlogs- voorraad op gunstige voorwaarden afstond. Deze vliegtuigen worden verbouwd, de voormalige oorlcgs- vliegers vormen vennootschappen, waaraan d!e kapitaalmarkt vlot de nodige gelden verstrekt en zo ontstonden verschillende floreren de ondernemingen. Als meent de heer Diepen Nederland niet te laat komt, ligt hier een groot arbeidsveld epen, dat op het stuk van deviezen-in breng allerminst te versmaden zal zijn. Het mag genoegzaam be kend worden verondersteld, dat de grote Nederlandse scheepvaart maatschappijen zich eveneens m de luchtvaart wensen toe te gen, doch hun pogingen tiaarffce nog niet in de juiste vorm kon den gieten. Wij habhen cnlangs gehoord van een mogelijk samen gaan dier maatschappijen met een Engelse luchtvaartmaatschap pij. Uiteraard dient de voorkeur echter te worden gegeven aan een onderneming op nationale grondslag1. Daartoe wordt een nieuwe maatschappij opgericht. „Aerolanda," waarin Diepen sa menwerkt met de stoomvaart maatschappij „Nederland." Het contact met de „Nederland*' stelt de „N.V. Aerojanda" in staat, in een groot deel der we reld te beschikken over reeds be staande handels- en technische diensten, die dan uiteraard aan de nieuwe eisen zullen worden aangepast. Aanvankelijk zal ge bruik worden gemaakt van Cess na- en Koolhoventoestellen. In de loop van 1948 hoopt het bedrijf de beschikking te krijgen over Dakota's. Zodra er voor het doel geschikte toestellen van Ne derlands fabrikaat aan de marM komen, zullen deze de voorkeur hebben. Luxe- en zeer dure ma chines zijn niet nodig, daar de nieuwe maatschappij geen lijn diensten zal onderhouden, doch zich uitsluitend zal bezig houden met chartervluchten, voorname lijk voor vracht. In afwachting van 'de definitie ve regelingenwaaromtrent 8e commissie ad1 hoe, onder voorzit terschap van Ir. J. W. Albarda, advies zal uitbrengen, heeft de Regering te kennen gegeven te genover de nieuwe plannen niöt onwelwillend te staan. Wel ls hot haar bedoeling de wilde lucht vaart te binden aan een conces sie-stelsel, maar daar Diepen reeds over een concessie beschikt, is de enige vraag van de nieuws combinatie, de beperkende bepa ling, die nog in deze concessit is vervat, te laten vervallen. Het blijkt thans hoe langer hoe i sproken commissies, die de colle- de, perste men door nauwe trap- meer, dat wij ons tijdens het j ges van B. en W. inzake de toewij- gaten, en trappen en muren en schrijven onzer artikelen over de zing van woonruimte adviseren, in verfwerk toonden na afloop der woonruimteverdeling in goed ge- j de meeste gevallen hun taak te zeischap bevonden. j eenzijdig en te beperkt hebben op- Daags na de publicatie van ons gevat. Wanneer de „invasie" in eerste artikel werd in alle Rooms- j een of ander perceel had plaats Katholieke Kerken van Nederland j gevonden en de „inwoning" in het een herderlijk schrijven over het huis-van-belofte was aangeland, THE TALLEYRAND MAXIM Door J. S. ILETOHËR. woonruimtevraagstuk voorgele zen, waarin tal van behartens- waardige wenken voorkwamen. Hoofdbewoners, inwonenden en Overheid kregen enige zware pil len te slikken, waarmee zij het stuk voor stuk doen konden. Be tekenisvol en absoluut terecht was het advies aan de ondergeschoven „inwoning", zich beschaafd en be scheiden te gedragen om herrie in de overbelaste huizen te voorko men. En deze week heeft de Minister van Binnenlandse Zaken de aan dacht der gemeentebesturen ge vestigd op het rapport, dat de ge- zamenlijke kerken en maatschap- pelijke organisaties aan het nij- pende woningvraagstuk hebben j gewijd. Ook hier vindt men de nodige suggesties om-de ongetwij feld grote bezwaren der samen woning zoveel mogelijk te onder vangen. Voor wie er nog aan mocht heb ben getwijfeld, staat nu wel vast, dat er op het terrein van de huis vesting „something rotten" was in Nederland. De onbevooroordeelde waarne mer w,ist dat trouwens al lang. Het is nu slechts de vraag, of men die alom tot uiting komende be zwaren van samenwoning tot een minimum zal weten te beperken en hoe de diverse gemeentebestu ren alias de adviescommissies dat zaakje zullen aanpakken. In ons tweede artikel hebben wij reijds gezinspeeld op de opvoe dende taak dezer commissies, die, nu de hele ingewikkelde materie tot een nationale zaak is uitge groeid, geen andere conclusie kun nen trekken dan dat zij hun werkwijze gTondlg zullen hebben te herzien. Het is duidelijk, dat de veelbe- beschouwde zo'n commissie haar taak als afgedaan. De een of andere ondeskundige, heen en weer pratende, iedereen gelijkgevende en vaak onzin uit kramende betaalde hulpkareht diende dan verder als bliksemaf leider, maar een goed opgezette controle bleef uit. Dit heeft ge leid tot oceanen van ellénde en hierin kunnen we dan ook de oor zaak vinden van de hemeltergende verhoudingen, die in tal van wo ningen te constateren vallen. Indien hier of daar een advies commissie geen tijd of geen lust mocht hebben haar eigen werk wijze te controleren (want dóór komt het op neer!) dan is er maar één mogelijkheid: Benoem een andere commissie of zet er een controlerend en leiding-gevend apparaat naast. menigvuldige operaties hun al dan niet blijvende beschadigingen en verminkingen. Vier en twintig urn- later was de modder nog in onver minderd kwantum aanwezig, zij het in opgedroogde toestand. Een beleefd verzoek van de vrouw des huizes de smeerboel op te ruimen en zolder, zeil; trappen en gang schoon te maken vond een vrij on beschofte beantwoording „Beschaafd en bescheiden" op treden, raadt het Bisschoppelijk schrijven de nieuwgekomenen aan Een ruime kolenkist achter het huis werd door de „inwoning" ge negeerd en een natte zak steen kolen vond een vrijmoedige plaats op de helderwitte planken van de zolder Buiten de kamers, waarmee de „bescheiden" inwonenden genoe gen hadden genomen, begon een barbaars spijkerbombardement op smetteloos wit geverfde muren. Van enig overleg met de eigenaar hoofdbewoner was geen sprake geweest. Een opmerking over onnodig Nogmaals: men onderschatte de sojia(je aanrichten en onderling ernst der problemen niet! Het overieg lokte het onbeschaafde leven, het geluk van talloze gezin- we(jerwoor<} uit van de nog geen Daaraan etmaal jn een andermans huls schouderophalend voorbij te vertoevende vreemdelingen, dat zij zouden spijkeren en slaan waar zij wilden 51) (Nadruk verboden.) Onmiddellijk spande zich Col- lingwood's aandacht. Zijn eerste verdenking dateerde van die tijd af, alles wat daarmede in betrek king stond interesseerde hem. „Wat was dat voor een vent, d):e Parrawfhite," vroeg hij. „Een akelige vent," zei Eldrick hoofdschuddend, „een heel ake lige vent. Wij waren samen stu dent en werkten voor ons prak tijk-examen bn dezelfde firma. Zo kende ik hem nogal goed. Later vest'gde hij zich te Not tingham en had een goede prak tijk. Maar hij had een onover komelijke mande voor speculeren, ook wedden op paarden en alles liep mis. Hij verspeelde het geld bijeenkomst, 12—1 en 4.30— van zijn cliënten, kwant in de ge- 6.30 voor de Jeugd. vangenis terecht en werd natuur lijk van de rol afgevoerd. Toen heb ik in jaren niets van hem gehoord, tot hij óp een goede dag, zowat twee jaren geleden, hier opdook. Hij vroeg me hem een baantje te geven. Dat heb ik ge daan en ik moet zeggen, hij was zijn geld waard. Maar op het einde kwam de natuur weer boven en op een middag, ik ben nogal slordig op dat punt, héb lik wat geld, zowat 400 gulden in deze la laten liggen. De volgende mor gen kwam Parrawhite niet op dagen en we hebben hem sinds die tijd niet meer gezien". „En wat heeft Pratt daarmede uit te staan," vroeg Collingwood. „O, Pratt en ik weten dat alleen van dat geld," zeide El drick. „We hielden het stil, ik wilde het voor Pascoe niet weten. Pascoe was niet erg op Parra white gesteld, hij kende zijn ver leden niet en ik had hem alleen maar gezegd, dat Parrawhite aan lager wal was geraakt en ik hem vroeger- gekend had". „En je ze', het was in de week van grootvaders^ dood?" vroeg Collingwood weer. „Ja, zo ongeveer, tussen zijn dood en begrafenis zou ik zeg gen", berekende Eldrick. „Die twee gevallen staan mij tenminste men staat .op het spel. toot gaan, zou getuigen van een ont stellend gemis aan werkelijkheids zin! Hoezeer contróle reeds op de dag, dat de inwoning tot stand komt, een gebiedende noodzake lijkheid is, illustreert het volgende voorval, dat zich dezer dagen af speelde en dat van zeer recente datum is. Een jonggehuwd echt paar van elders nam op een sme- rig-natte Novemberdag „bezit" van enige door de hoofdbewoners „vrijwillig" afgestane kamers. Op een meer dan onoordeelkundige manier werd de verhuisboel de woning in gesjouwd. Van de gang tot op de vliering dreef het huis letterlijk van de modder en de slik. Kisten-gevaarten van haast krankzinnige afmetingen forceer- samen voor de geest. Toch wil ik weten, waarvoor ze Parra white hebben willen. Ate hij een erfenis gekregen heeft, gaat pet toch allemaal dezelfde weg op." Parrawhite interesseerde Cotl- lingwood niet langer. Het scheen, dat de verdwenen klerk niets te maken had met de zaak die hem bezig hield. Daarom ging hjj zit ten en verhaalde Eldrick alles over zijn verdenking omtrent de tijd van Antoon Bartle's overlij den, omtrent Jaap Taylor, het papier dat gevonden was in de Geschiedenis van Barford, wat de oude heer gedaan had en hoe het bezoek aan Normandale Grange en het vinden van die boekenlijst hem hadden doen geloven, dat er geen grond voor zijn verdenkin gen was. „Maar nu," ging hij voort, „heto ik een nieuw idee. Stel je voor, dat het papier, dat grootvader vond, iets belangrijks was, dat betreking had op mevrouw Malla- thorpe. Stel je nu verder voor, dat grootvader het hiier bracht om het jou te laten lezen. En dat hij het Pratt liet zien, toen jij er niet was. Er was geen stervel'ng" hier, toen hij stierf. Wat verhinderde Pratt om het zich stil toe te eigenen? Dan zou hij er mevrouw Mallathorpe mee dreigen. Kan het dat niet gijn?" „Mogelijk," gaf Eldrick toe. „Hoewel ik geloof dat je eerste uitleg van de boekenlijst de meest waarschijnlijke is, zou het ook niet uitgesloten zijn dat het een document is waardoor een hele nieuwe familie-relatie aan het licht werd gebracht. Pratt sprak er immers over, dat hij iets ontdekt heeft, waardoor het erf recht van Harold teniet gedaan wordt. Er meldden zich wel geen andere familieleden aan na het ongeluk van Jan Mallathorpe met die schoorsteen, maar er zijn er misschien toch wel. Dat is mijn idee en op de eerste plaats stel ik mij voor die doop- en trouw registers eens na te snuffelen, waar Pratt ook zijn inlichtingen ingewonnen heeft. Hij zal wel iets ontdekt hebben, dat hij voor zich exploiteert. „Denk je, dat je daar iets mee vinden zult?" vroeg Collingwood na enig nadenken. „Voor het ogenblik, ja," be vestigde Eldrick. „Ik zal het zelf doen, onderwijl laat ik Pratt niets merken. Jij ook niet. Als je hem ziet, doe heel gewoon, ga net als altijd naar Norman dale Grange en druk juffrouw Mallathorpe op het hart aan het onderhoud met Pratt niet meer te denken, tot dat wij iets meer weten. Praat maar met haar... over wat anders." Toen Collingwood weg was, nam Eldrick een telegramformu lier, dacht even na en schreef: „Halstead Bynei, Martïnus- hof 56, Londen E. C. Kan u nadere inlichtingen ver schaffen over Simon Parrawhite als u vertegenwoordiger zendt. Karei Eldrick, van Eldrick Pascoe, Advocaten, Barford." 'H(j riep een klerk en liet het telegram meteen wegbrengen Daarna zat hij weer een poosje diep na te denken, nam een pen en stelde de volgende advertentie op: „Honderd gulden beloning voor iedereen, die deugdelijke inlich tingen kan geven omtrent Simon Parrawhite, tot No-vember j.l. in dienst bij de f'rma Eldrick Pascoe. Waarschijnlijk heeft hij de stad 23 November verlaten. Zich te vervoegen bij Mr. K. El drick, van voornoemde firma". (Wordt vervolgd.) Wij sparen U de rest, lezers. Maar wij wagen in gemoede: 2k> uw bloed geen karnemelk is, wat zoudt gij, in dat geval gedaan heb ben? Een passerende kennis, dta even z'n neus binnen stak, had het over bolsjewistische practijke*. Zijn allerergste vijand, aangeno men dat men die heeft, wenst men zulk een „invasie" niet toe! Er is geen klacht ingediend. De ervaring leerde menigeen, dat je net zo goed met je kop tegen de muur kunt lopen. Intussen is de verstandhouding in het bewuste huis er niet op verbeterd en dat ligt waarlijk niet aan de hoofd bewoners. En dan te weten, dat het hier een geval van vrijwillig afgestane woonruimte betrof zonder een schijn van vordering. Hoe liefelijk moet de stemming dan wel zijn in huizen, waar de inwonende be scheidenheid vaak na vordering met behulp van de sterke arm is binnengebracht Het zal de taak der Overheid zijn tactvol en leiding-gevend op te treden door alle woningzoeken den hun eerste plichten voor houden, wanneer ze ergens onder dak krijgen. Ieder weldenkend mens weet, dat er in deze tijd van benauwen de huizennood bindende en dwin gende maatregelen nodig zijn, Maar er dient een dam te worden opgeworpen tegen brutale en ar rogante lieden, die van de eerste dag een air aannemen en zich ge dragen, alsof het huis, waarin ze als tijdelijke gasten geduld wor den, het hunne is. De hoodbewoners, wie het „ge luk" te beurt valt, met derge lijke typen te worden opgeknapt, raden wij aan van het eerste ogenblik af resoluut en ondubbel zinnig voor hun rechten op te komen en hun eigendommen te beschermen. De Zeeuws-Vlamingen zijn ge moedelijke mensen. Je kunt er over lopen, maar je moet het niet proberen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1947 | | pagina 2