BOOMPLANTDAG op Walcheren UIT DE PROVINCIE !S' J 1-1 'I Hoge belangstelling Treffende plechtigheid te Vlissingen en Westkapelle Benen als een Barometer - en steeds maar rauw weer op til. Jgjl ie L d lVi 1 ■Per speciale trein kwamen Dinsdag de Prinses-Regentes, Prins Bemhard, tal van Ministers, buitenlandse- en binnenlandse di plomaten naar het eiland, om aan de herbeplanting van deze grijze vlakte, die eens „Zeelands tuin" heette, een begin te maken. ,,Ik worstel en kom boven" is het bo- mendevies van de verheugende Zeeuwen, die voor deze dag een !:leine woordspeling op hun be roemde slagzin maakten. Kort na aankomst van de trein te Vlissingen begaf het hoge ge zelschap zich, onder luide toe juichingen van de Zeeuwse bevol king zich naar de St. Jacobskerk in de versierde en vlaggende ScheJdestad. Met het Prinselijk Paar waren •daar aanwezig: de Minister-Pre sident van Groot-Britannië, Mr. dement Attlee en mevrouw Att- lee; Dr. L. J M. Beel; Sir Nevile Bland, Brits ambassadeur in Ne derland; Mr. C. G. W. H. Baron Van Roetzelaer van Oosterhout, Minister van Buitenlandse Zaken; Mr Dr. P. J. Witteman, Minister van Binnenlandse Zaken; L. Ne- her. Minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting; S. L. Mans- holt, Minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening; Jean Rivière, Franse Ambassa deur in Nederland; Leon C. Nem- ry, Belgisch Ambassadeur in Ne derland; P. Dupuy, Canadese Ge zant in Nederland; Jens Bull. Noorse Gezant in Nederland; J. Hoste, oud-Minister van België; R. A. Brooks, Luitenant-Generaal bij de Britse marine; Luitenant- Admiraal C. E. L. Helfrich, op perbevelhebber Ned. zeestrijd- kradhten; Ir. F. Q. den Hollander president-directeur van de Neder landse Spoorwegen; Prof. Ir. P. Ph. Jansen, leider droogmaking Walcheren; Jhr. Mr J_. W. Quar- les van Ufford, commissaris der Koningin in Zeeland; J. L. Verha gen. voorzitter Stiohting Nieuw- Walcheren. De oratorium-vereniging en het Vlissingse prkest, onder leiding van J. Kuiler zong en speelde ,,Wilt heden nu treden", waarna Ds. J. S Hartjes met zijn predi king in het Frans begon. Na de toespraak van Pastoor H. Snel, die in het Nederlands sprak, predikte Ds L. J. C. Vis- beek in het Engels. De plechtig heid werd besloten met het zin gen van het zesde couplet van het Wilhelmus, door alle aanwezigen: „Mijn schild ende betrouwen". Nadien begaven alle genodig den zich naar het dichtbijgelegen Bellamy-park, waar een mastbos van vlaggen van vele naties de achtergrond vormde van de her- beplantingsplechtigheid. In het Bellamy-park werd het woord gevoerd door de voorzitter van de „Stichting Nieuw-Walcheren", de heer J. L Verhagen, door de Am bassadeur van de Franse Repu bliek, Jean Rivière en door de Vlissingse burgemeester B. Kolff. H. K. H. de Prinses-Regentes plaatste daarna de eerste boom. Onder deze boom werd een oor konde, die dit feit verhaalt, inge- graven. Vervolgens plaatsten de Franse Ambassadeur en de Bel gische oud-Minister J- Hoste bo men, waarna deze arbeid werd voortgezet door het bestuur der Stichting Nieuw-Walcheren. De vele schoolkinderen, onder het vele duizendtallen tellende pu bliek, zongen het speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerd "bomenlied. THE TALLEYRAND MAXIM Door J. S. FLETQHER. Toespraak van de Franse Gezant. De heer Rivière zeide in zijn toespraak om., dat deze plechtig heid niet alleen is een daad van arbeid, maar ook een van herden king. Daarom beschouwde hij het als een voorrecht op deze plaats bet woord te mogen nemen. Hij herinnerde er aan hoe na verbitterde gevechten op Walche ren en Zuid-Beveland en in het gebied van Bergen op Zoom de Franse troepen de 16e Mei de strijd moesten staken. Niet ver van hier, vooral te Kapelle, rusten talrijke Franse soldaten, die hun leven hebben g geven voor de vrijheid en onaf hankelijkheid der volken. Hun offer is niet vergeefs geweest. Tenslote keerden in de loop van jaren van onzegbare beproevin gen de kansen en het heldhaftig optreden der Geallieerden, even als de hulp van de onderdrukte landen zelf, heeft de bevrijdende overwinning gebracht. Daarom gingen deze morgen de gedachten van de Ambassadeur ook uit naar allen, die het offer van hun leven hebben gebracht. Hij wenste zijn vertrouwen uit te drukken in de toekomst van Nederland, in zijn levenswil, die zo tastbaar gesymboliseerd wordt door de aanplanting, die men heden verricht, omringd door een veelbelovende jeugd. Deze daad. even oud als de mensheid, krijgt in dit geval de hoogste betekenis, nu zij zich voltrekt, in tegenwoordig heid'van Hare Koninklijke Hoog heid. Deize daad bewijst, dat het volk, dat in zeker opzicht zelf een ge deelte van zijn grond heeft ge schapen door hem op de zee te veroveren, door hem aan haar te ontworstelen, zich ook altijd in zijn vrijheidsliefde, wanneer het daartoe genoodzaakt was, aan de Slavernij heeft weten te ontruk ken. Heden kan meer dan ooit, het devies van Zeeland op het gehele rijk van toepassing zijn: „Luctor et Emergo" (ik worstel en kom boven Uit naam van de Franse regering en van Frankrijk deed de Ambassadeur op deze dag het bevriende Holland, waarvan men de snelle vooruitgang op de weg van het herstel ziet en waarvan men de moed, de volharding en de wil tot werken huldigt de welge meende wensen toekomen. Kleuters, jongens en meisjes, in Zeeuwse klederdracht stonden gistermiddag in Westkapelle naast de 20 boompjes, die daar aan de Zuidstraat door de Minis ter-President Clement Attlee van Engeland, de Nederlandse Minis ter-President Beel en tal van an dere gezamten wecden geplant. De Prinses-Regentes en de Prins woonden deze plechtigheid bij. In een welkomstrede dankte de Burgemeester van Westkapelle, Jhr. A. F. C. de Casembroot H. M. de Koningin bijzonder voor het bos dat zij Westkapelle heeft willen schenken en het Prinselijk Paar voor zijn hoge tegenwoordigheid bij het'begin der herbeplanting." Voorts verwelkomde hij Minister- President Attlee en dankte hij Dr. Beel en de overige Nederlandse Ministers voor hun tegenwoordig heid, alsmede de buitenlandse Am bassadeurs en Gezanten met hun gevolg. Hierna hield Minister-President Attlee een toespraak, waarir. hij zeide zeer gelukkig te zijn, weer op Nederlandse bodem te vertoe ven. Hij achtte de ceremonie van 24) Nadruk verboden. Daar heb ik toch een tamelijk goed denkbeeld van," was Pratt's -antwoord. „Het is vrij algemeen bekend, dat uw zoon maar een stropop is en cl&t u de werkelijke baas bent van de hele winkel. Ik -weet, dat u vier dagen in de week aan de falbriek is en dat de chefs hij u onder de duim zitten. Ook weet ik, dat u alles wat op het landgoed betrekking heeft, bedis selt. Dus begrijp ik heel goed, dat u over een hoop geld beschikken kunt." „En ik weet, dat u maar vt]f en twintig gulden in de week verdient," zei mevrouw Malla- thorpe, rustig. „Kom nu, denk eens even na, wat een gemak het is voor een jongeman van uw leeftijd, als hij over een bedrijfs- kapitaaltje kan beschikken. En een heel aardig kapitaaltje! U kon hier vandaan naar Londen gaan en een zaak beginnen zoals u wilt. Wees nu verstandig, verkoop mij dat papier en laten we de hele zaak verder vergeten." „Neen," antwoordde Pratt, kort weg. Een ogenblik keek mevrouw Mallathorpe hem recht in het ge zicht. Zij had een goede kijk op mensen en karakters, en zij be greep, dat Pratt een van die lui was, die er moeilijk toe te bren gen zijn, een eenmaal ingenomen stelling te verlaten. Maar zij moest nog een poging wagen en Gooide het over een andere boeg. „Ik zal u tienduizend gulden geven, contant," zei zie. „Als u morgen met mij in de stad wilt afspreken, waar en wanneer u wilt, ibreng ik het geld mee, in bankpapier." „Neen," herhaalde Pratt. „Neen. Zijkeek hem nog eens strak aan, maar hij weerstond die blik, glimlachend. „Als ik neen zeg, bedoel ik ook neen," ging hij voort. „En ik heb bet nooit ern stiger gemeend dan nu." „Ik kan het niet aannemen," zei iB'rj met voorgewende ongelovig heid U probeert me maar op te de boomplanting symbolisch voor het opmerkelijke herstel. De heer Attlee heeft in 1945 in een „Duck" op Walcheren rond gevaren. Niets heeft hem in die tijd meer onder de indruk ge bracht dan de onaangetaste geest van het volk fcn dat de mensen van Walcheren hem er aan her innerden, dat dit niet Nederlands eerste strijd tegen het water was. Een van hen zeide, aldus de heer Attlee: Beter een overstroomd, dan een slavenland". Voorts herinnerde de heer Att lee aan de grote gastvrijheid, die hij had genoten, aan het genoegen dat het hem schonk om getuige te zijn van deze herbevestiging van de nauwe handen tussen onze twee zeevarende naties, die reeds zo vaak in de geschiedenis samen voor de vrijheid hebben gestreden. „De bevrijding van Nederland kostte het leven van vele dappere mannen van vele volkeren", aldus spreker. „Vandaag bewijzen wrj hen de eer door het planten van bomen. Ik had het voorrecht hierbij aanwezig te zijn en het is slechts een van de vele daden van vertrouwen en herstel, die zich op het ogenblik in West-Europa ma nifesteren, gelijk de dood dezer bomen slechts een van de vele verdrietelijkheden en verliezen was, die tijdens de oorlog geleden werd. Spreker zeide, dat het werk van de wederopbouw slechts suc ces kan heben, „indien wij hard werken en vooral samenwerken, waarbij wij ons moeten realiseren, dat de welvaart, het geluk en de vrijheid een zaal: van ons allen is. De Walcherse bomen vergingen in de vloed, maar de forse bomen van vrijheid, die in de harten van Britten en Nederlanders staan geplant, zijn nimmer gestorven gedurende de teistering van de oorlog. Ik hoop", aldus eindigde Attlee zijn toespraak, „dat zij al tijd zullen mogen blijven bloeien, zij aan zij in een vredige wereld". Vervolgens nam Minister-Presi dent Dr. Beel het woord. Hij zeide o.m„ dat de Zeeuwen op Walche ren de binnen- en buitenlandse belangstelling ten volle verdienen. De vernieling van 't eiland speel de een aparte rol in de geschie denis van Nederlands bevrijding, omdat dit grote offer voorwaarde was voor de bevrijding van het ganse land. Spreker bracht de kernspreuk „Luctor et Emergo" in herinnering en noemde de ener gie, waarmede de Zeeuwen hun problemen hebben aangepakt voorbeeldig voor het gehele land op de moeilijke weg van het volk naar het herstel. Hij roemde de bewonderenswaardige moed en zelfbeheersing, waarvan de Wal cherse wederopbouw het symbool is. Vervolgens dankte Dr. Beel de Prinses en de Prins. Minister Attlee en de andere buitenlandse en binnenlandse autoriteiten en legde in enige zinsneden zijn dank baarheid voor de Engels-Neder landse vriendschap aan de dag. Vervolgens richtte Dr. Beel tot de genodigden de uitnodiging om de bomen in de Zuidstraat te gaan planten, ter nagedachtenis aan de dapperen, die op deze grond gevallen zijn. Hij eindigde met een klein yarinat op het Ne derlandse gedicht: „Ik hoop, dat ik binnenkort weer zal kunnen zeggen" Walcheren leeft weer, Walcheren streeft weer, Walche- rens naam is weer hersteld. Wal cheren bloeit weer..." en dan, zo zeide de Minister-President, „zal het ganse Nederlandse volk zich met de Zeeuwen verheugen". Daarna werd de „last post" ge blazen en werd aan Minister- President Attlee een schop over handigd om de eerste boom op Westkapelle te planten. Hij schudde daarna de twee Zeeuwse meisjes, die hem daartbij assisteerden de hand. Vervolgens plantte Dr. Beel een boom en daarna volgden nog 18 Ministers, diplomaten en militairen, alsmede de voorzitter van de Stichting jagen, dat ik nog meer bieden zal." „Als ik meer geld zou willen hebben, mevrouw Mallathorpe" hernam Pratt, „als ik heus van plan was geweest u het testament voor klinkende munt te verkopen, zou ik dat gisteravond wel ge zegd hebben. Dan zou ik meteen gezegd hebben precies hoeveel ik hebben wilde en ik zou er geen cent hebben af gedaan. Werkelijk mevrouw dat geeft u niets. Ik heb mijn plannen en mijn eigen ideeën die ik ga uitvoeren. U moet mij aanstellen als rentmeester op uw landgoederen, zo lang ik leef. „Voor uw leven," riep zij uit. „Uw hele leven!" .Mijn leven," antwoordde Pratt. „Én laat mij u dit er bij zeggen, u zult een eerste klas zakenman aan mij hebben. Ik ben een goede, vertrouwde vent- Ik zal -u en de uwen goed dienen. Het zal een van de beste izaken zijn, die u ooit afgesloten heeft. Ik zal uw ■zaken behartigen alsof het mijn eigen waren. Zoals zij dat dan ook, tot op zekere hoogtfc zullen zijn," voegde hij er met een sluwe blik aan toe. Hoewel mevrouw Mallathorpe wel voelde, dat hier niet veel meer aan te veranderen viel, deed zij Nieuw-Walcheren, notaria Verha gen. Tijdens deze ceremonieën wer den de vlaggen geheschen en het homenlied van de heer Piet de Vos gezongen. Tenslotte begaf de bijna 1 km lange stoet met ge nodigden zich naar een der werk kampen achter de dijk, waar de lunch gebruikt werd. „Een zegetocht", noemde de Middelburgse burgemeester de rit van het Prinselijk Paar, Minister- President Attlee en mevrouw Att lee, Minister-President Beel en tal van diplomaten, Ministers, hoge militaire autoriteiten, over het ontluisterd Walcheren, dat gisteren de eerstelingen voor zijn nieuwe bomenrijkdom ontving. Geestdriftig werden de Prinses- Regentes, Prins Bemhard en de gasten toegejuicht toen de stoet na de plechtigheid te Westkapelle de hoofdstad binnenreed. De tocht ging eerst naar het Seis-bolwerk, waar "n schier onaf zienbare menigte schoolkinderen en volwassenen rich langs het slingerende water hadden opge steld. H. K. H. Prinses Juliana plantte ook op het Seis-bolwerk een boom en mevrouw Attlee en Minister Mansholt volgden dit voorbeeld. De schooljeugd pootte en plantte daarna met behulp van Generaals, Ministers en diploma ten en spoedig stonden tal van boompjes op de kale vlakte langs het water. Tot groot enthousiasme van Ie Middelburgse burgerij begaven het Prinselijk Paar en hun gevolg zich na toespraken van de Com missaris der Koningin en de bur gemeester van Middelburg, zich naar het muziekplein, waar voor de bouwvallen van het beroemds stadhuis en enkele reeds opge. bouwde winkels en bedrijven een internationale vlaggeraparade werd gehouden. Nadat onder het spelen van het Volkslied door de militaire kapel in tegenwoordigheid van het Prin selijk Paar op de Markt de Ne derlandse vlag was gehesen bega ven de Prinses en de Prins zich onder het gejubel van de menigte per auto naar het station, van waar zij even over vijven per extra trein naar huis terugkeer den. PROVINCIALE STATEN VAN ZEELAND. De voorzitter van he Centraal Stembureau heeft, in verband met het bedanken van de heer Em, J. Ruijmlbeke, benoemd tot lid van de Provinciale Staten van Zee- land de heer Th. Lannoye te Aardenburg. MOBILE VOORLICHTING. De Afdeling Voorlichting van het Ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting heeft een tour nee georganiseerd door het eiland Schouwen-Duiveland, die in de week van 10 tot 17 November zal plaats hebben, teneinde de eiland bewoners, die door de oorlogsver woestingen zoveel met de „Weder opbouw" te maken hebben, hier over nader in te lichten. TERNEUZEN. Ambachtsschool Examen autoimobielmoniteur. Zoals dit tegenwoordig het ge val is in de meeste bedrijven heb ben ook de automobiel- en gara gebedrijven dringend behoefte aan technisch geschoold personeel. Door samenwerking van het districtsbestuur Zeeuws-Vlaande ren van de „BOVAG" en het be- bestuur van de vereniging „De Ambachtsschool voor Terneu- zen en Omstreken" is aan de am bachtsschool te Terneuzen een cursus ingesteld ter opleiding voor de examens leerling-monteur, hulpmonteur, 2e monteur en le monteur. De leerlingen die de ambachtsschool bezoeken kipmen. Rheumatische pijnen in armen en benen, neen in alle ledematen nu hier, dan daar zijn in ons vochtig wispelturig klimaat voor velen onfeilbare voorboden van verandering van weer. Wapen U tegen die slopende pijnen. Neem Kruschen Salts. De aansporende werking van Kru schen op Uw bloedzuiverende or ganen drijft de pijnverwekkende schadelijke zuren op de vlucht en neemt zo de oorzaak weg van die steeds weerkerende plaag, die Uw hele gestel ondermijnt. Tob niet langer door, vraag vandaag Kru schen bij Uw Apotheker of Dro gist en neem van morgen af re gelmatig de kleine dagelijkse do sis in Uw eerste kopje thee. (Ingez. Med.) nog een poging. „Twintigduizend." bood zij. „Toe, denk nu eens na, wat twintigdui zend gulden baar geld betekent voor een jongeman als u." „Neen, ook niet voor twintigdui zend," hernam Pratt. „Ik ben vast besloten. Ik stel mijn eigen voorwaarden. Het dient nergens toe. helemaal nergens toe, te lo- ven 6n te 'Iwöclfïii. Ik h6l) het stuk in mijn bezit, en beheers daardoor de situatie. U heeft precies te doen, wat ik zeg" Hij stond op, ging naar de tafel en nam een vloeimap, een velletje papier en een potlood. Geduren de het moment, dat hij zijn rug gekeerd had, kwam weer die blik van woedende haat in de ogen van zijn gast. Had hij dat gezien en begrepen, misschien bad hij zelfs ddn nog zijn voorstellen herzien, en mevrouw Mahgthor- pe's laatste bod aangenomen. Maar toen hij zich weer omkeer de, was die blik verdwenen en hij bemerkte niets bijzonders toen hij haar het schrijfgereedschap aan- reikte „Waar dient dit voor?" vroeg zij. Pratt ging weer zitten en trok zijn stoel een beetje dichter bij de hare. als ze een getuigschrift van de school hebben behaald aaa het examen leerlingmonteur deelne men, hoewel de leerstof in een 2- jarige cursus moeilijk kan worden verwerkt. Om de leerlingen van een dagambachtsschool, met suc ces aan dit examen te laten deel nemen zou de cursusduur tot 3 jaar moeten worden verlengd. Op 29, 30 en 31 October werd voor de eerste keer in Zeeuws- Vlaanderen aan de Ambachts school te Terneuzen door de „(BOVAGll een examen afgeno men voor het diploma leerling monteur. Hieraan namen 25 can- didaten deel, 13 opgeleid aan de speciale cursus en 12 die de Am bachtsschool hadden doorlopen. Van deze 25 candidaten zijn er 18 volledig geslaagd, terwijl 7 over 6 maanden aan een her examen zullen worden onderwor pen, 4 hiervan moeten herexamen doen voor de praktijkvakken en zijn geslaagd voor de theoretische vakken, 3 moeten herexamen doen in de theoretische vakken en zijn geslaagd voor de practische vak ken. Volledig geslaagd zijn: A, E. v. d. Bergen, J. Dees, C. van Doe selaar, J. van Heeke, J. Jansen, R. Jurriëns, C van Liere en L. M. de Zeeuw allen te Terneuzen; Th. Engel es, W. E. de Jager en E. van Kruijssen allen te Axel; J. A Bosman te Hoek; F. F. Overdulve te Zaamslag; J A. de Bliek te Breskens; J. P. Catsman te Groede, O. van de Voorde te Schoondijke; P. H Jansen te Wa terlandkerkje en H. A. van Waes te Biervliet. 'Geslaagd voor de praktische vakken, met herexamen voor de theoretische vakken, zijn: C. Jan sen van Rosendaal te Axel; L. L. Kint te Hontenisse en J. J. Scheerders te Vogelwaarde. Geslaagd voor de theoretische vakken, met herexamen voor de praktijkvakken, zijn: F. Aude- naerd te Westdorpe, L. van der Bent te Terneuzen, J. B. de Blok te Vogelwaarde en A. Schilleman te Biervliet. De eerste schrede om te komen tot de systematische vakontwik keling is gezet, het is te wensen dat èn de leden van de „BOVAG" èn de werknemers, inzien dat op deze weg voortgegaan moet wor den om te komen tot een vakkun dig onderlegde staf van technisch personeel in de automobielbedrij ven. BRUINISSE. De mosselhandel. De opleving in de mosselhandel, die eind vorige week begon, zette ook deze week door, zodat van A- j „Dat zult u dadelijk zien," zeide hij. „Luister nu eens. Verdere discussies zijn nutteloos, u zult tóch eindigen met mij dat rent meesterschap te geven. U moet doodgewoon aan uw zoon zeggen, dat een rentmeester absoluut no dig blijkt te zijn Hij zal het best vinden. Als hij het niet goed vindtnu, dat geeft ook niets. U praat hem wel om Nu moeten we het zoo inpikken dat het geen opzien baart. U plaatst dus in de kranten van Barford. in alle drie, de advertentie die ik U dic teren zal. Wij zullen de gebrui kelijke termen maar nemen. Schrijft u even op, als het U be lieft, mevrouw Mallathorpe." Hij dicteerde een advertentie, waarin iemand gevraagd werd met de eigenschappen die bij in verband met zichzelf opgenoemd had. Mevrouw Mallathorpe schreef 't heel gehoorzaam op. Zij haat te Pratt nu nog meer dan eerst er was een soort onbuigzaamheid in hem, die haar een gevoel van hulpeloosheid gaf. Maar zij on derdrukte alle blijken van tegen zin en toen rij klaar was met schrijven, keek zij hem even rus tig aan, als hij haar. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1947 | | pagina 2