iw I Hf 8 'P> i I i mf r.' fl4ne'4 si few 1« 45®" fcrt r ln 1 I Lij tr Toestand bij haven van Hamburg Eene poorte voor Vlaenderen" Verhaasting van PLAN-MARSHALL? Liefde op het land .KfE H' H#* a tfl,e IK sin I- I) :<i *taa lch .Jli Bkoiiji-i rf d«e [i- ItT !w fneffr ?C5 Lrifcl .n»i ffie .1, t1 j- I tfj ;i rif1- 4 'ffl I ■"H W I L«i o i TkI yjln1i= ur 4, n en in kamp voor Exodus-joden Rabbijn Baruch Koyff gearresteerd 99 Het Sasse Openluchtspel werd een schitterendsucces MEISJES IN UNIFORM Weerdringendetelegrammen naar het buitenland Uitbetaling van kindertoeslag aan arbeidscontractanten I ge PL, fiwerlfi P .n •■d" Liri' v. I IB 'gtsi... 1 1 - Ju a -3 n z I De Berlijnse correspondent van het A.N.P. seint: Het uitstel te elfder ure van het clabarkeren van de „Exodus"- Joden heeft een stroom van ge ruchten doen gaan door een brede kring van waarnemers, die zich te Hamburg verzameld heeft om van deze phase van het Joodse dras-na getuige te zijn. Over de haven van Hamburg, de monding der Elbe lag Zondagochtend een zware mist, die het zicht tot 12 meter beperkte en die gepaard ging njgf een bijzondere lage wa terstand van de rivier, hetwelk als reden voor het uitstel was op gegeven. Tezamen met de reeds Zaterdag bekend gemaakte beperking van de vroeger aan de pers toegezeg de faciliteiten voor de waar neming, beeft het uitstel aanlei ding gegeven tot het vermoeden, dat er aanzienlijke moeilijkheden gerezen zijn aan boord van de schepen, waarvan Zondagavond het eerste de haven is binnenge varen. Er wordt gesproken over arrestaties van raddraaiers aan boord en- in beslagneming van wapens, doch hieromtrent was generlei bevestiging te krijgen. Eïen deel van de haven is met prikkeldraad afgezet en de pers hpd Zondag geen gelegenheid de afzetting te passeren. Binnen de afrastering staat een trein met getraliede wagens zonder zitplaatsen opgesteld, waarmee de joden naar het inter neringskamp zullen worden ge voerd. Bij een bezoek aan het inter neringskamp Poppendorf bij Lu- beck hebben wij Zondagmiddag kunnen vaststellen, dat de maat regelen tot het bewoonbaar ma ken van het kamp nog in vollen -gang zijn. De 50 daar geplaatste barakken bevatten niets anders Rabbijn Baruch Korff, de voor zitter van het Amerikaanse comi té van politieke actie voor Pale stina is Zondag met twee andere Joden op het vliegveld Toussus Ie Noble bij Versailles gearres teerd. Toen de drie Joden zich aan boord van een vliegtuig wilden begeven, loste een detective in burger een schot in de lucht en van alle kanten schoten Franse politiemannen, die als vliegtuig mecaniciens waren verkleed, toe en arresteerden hen. RaJbbijn Korff had een koffer bij zich waarop de volgende waarschuwing stond: „Wij zullen de oorlog in het hart van het im perium voeren. Wij Zijn gereed een bevrijdingsoorlog te strijden om slavernij te ontgaan." De politie verklaarde, dat Rao- bijn Korff een vliegtuig had ge charterd en vermoedelijk zijn pamfletten boven Londen wilde uitstrooien. De beide andere ge arresteerden een man en een vrouw zijn niet geïdentificeerd. Het is niet bekend, of deze ar restatie in Verband staat met die welke naar aanleiding vftn het vinden van 6 eigengemaakte vliegtuigbommen is verricht. Het toestel, waarmede Rabbijn Korff en zijn beide metgezellen wilden onstijgen, is een Ameri kaans type en afkomstig uit over tollige legervoorraden. Rabbijn Korff heeft onlangs ver klaard. dat hij Joden per para chute in Palestina wilde neerla ten Vrijdag j.l. beeft hij een uit voerig plan hiervoor aan de F.ran- se autoriteiten voorgelegd en toe-, stemming gevraagd een vlieg basis op Frans grondgebied te mogen vestigen, betgeen hem ge weigerd werd. dan gemiddeld 25 kribben met strozakken die rijkelijk met in sectenpoeder zijn bestrooid. Ver lichting was nog niet aanwezig. Een groot aantal Duitsers en 150 Joego-Slaven zijn nog bezig de laatste hand te leggen aan de in richting van de barakken en af rastering van het terrein. Het kamp is omgeven door een vier meter brede prikkeldraad versper ring. Op alle boeken staan uit kijktorens met schijnwerpers. Teneinde het uitzicht voor de bewakers vrij te houden zijn com plexen bos weggekapt. In een strook van ruim 18 meter binnen de afrastering zijn voorts val strikken geplaatst en deze strook is verboden terrein. De gehele kampinrichting, zo wel de slaapverblijven als de was lokalen, toiletten en de keuken, maakt een pijnlijk slechte indruk. Alleen de verblijven van de Duitse wachtposten zijn voorzien van enkele stoelen en tafels. Die van de geïnterneerden bevatten uitsluitend kribben en zelfs geen kast. ONTSCHEPING TE HAMBURG. Een correspondent van Reuter seint: Op het dek van de „Ocean Vigour" staande, kon ik, kort vóór het aflopen van de wacht termijn, de emigranten in het ruim zien zitten, rustig pratend of gelijkmoedig kijkend naar de Britse manschappen bij de trap. Toen de laatste minuten van de wachttijd aanbraken viel er een intense stilte over het schip. De manschappen verkeerden in span ning, of de emigranten rustig aan land zouden gaan of Aiet en be gonnen reeds zichzelf psycholo gisch voor te bereiden op het ge bruiken van geweld tegen man nen, vrouwen en kinderen, met wie zij twee maanden lang had den opgetrokken. E®n minuut lang werd er geen woord ge sproken door emigranten of sol daten. Hier en daar keek een Brits officier op zijn horloge of een soldaat maakte zijn gummi stok los uit zijn koppel. Toen, op eenmaal, kwam een kleine donkere man van rond 35 jaar, gekleed in een oude Duitse leger - jas, overeind uit de eerste rij van de op de vloer van het ruim ge zeten emigranten. Hij liet zijn blik gaan over de dichte massa van de opvarenden, keek dan eens naar de soldaten, die rustig bij de trap te wachten stonden, en ging zich daar naar toe begeven. Na hem kwam een aantal kinderen, dan drie oudere vrouwen en spoe dig begonnen de emigranten in lange lijn langs de loopplank af te dalen. De soldaten slaakten een zucht van verlichting. Tegen half elf was de „Ocean Vigour" door alle opvarende Jo den verlaten. De trein met emi granten vertrok uit Hamburg terwijl de inzittenden met de vuisten tegen de getraliede raampjes bonkten e11 anti-Britse uitlatingen schreeuwden. Tijdens het verloop van de ont scheping hadden zich, behalve de reeds gemelde, nog enige inciden ten voorgedaan, doordat jeugdige Joden ,oner dwang van boord ge bracht moesten worden. Er werd echter geen gebruik ge maakt van vuurwapenen of gum miknuppels. Joden aan boord van het schip schreeuwden: „Be- vin is hetzelfde als Hiller". De loopplank was overdekt. Men had een twintigtal waterslangen ge reed op de kade ten gebruike bij eventuele gedwongen ontruiming van de schepen. De aanwezige militairen waren speciaal ge ïnstrueerd in het onder controle houden van grote menigten en men kon beschikken over een nieuw model traangaspistool om individuele weerspannigen mach teloos te maken. Een uur voor afloop van de wachttermijn wa ren 26 zieken van boord gegaan. - In Londen hebben Zondag avond weer ongeregeldheden plaats gehad tussen communisten en de bond van oud-militairen, waarvan naf men zegt leden van de vroegere Britse Unie van Fasfcisten deel uitmaken De ene partij riep „wij willen Mosley" en de andere „weg met bet fascis me". Hier en daar kwam het tot vechtpartijen, waaraan de politie spoedig een einde maakte. Ten minste zes personen zijn gear resteerd. AANRANDER GEGREPEN. De recherche te Hilversum heeft een 37-jarige Hilversummer gearresteerd, die Vijdag j.l. op een fietspad op de Harense heide een meisje van haar fiets trachtte te trekken, wat hem niet gelukte. Zaterdag had dezelfde man bij het Sportpark gepoogd een 6-jarig meisje mee het bos in te lokken. De man stond ongunstig bekend. ARBEIDER VERONGELUKT. Maandagmorgen is 0P het fa" brieksterrein van de" Éssencefa- brieken Polak en Schwarz aan de "Liebergerweg te Hilversum de 49-jarige metselaar P.van Renen uit de Irisstraat van een hoogte van 6 meter op een stenen vloer gevallen en op slag gedood. "Het slachtoffer verrichtte werkzaam heden op het dak van een fa brieksgebouw en stapte door een ruit in dit dak, waardoor hij om laag stortte. De eerste opvoering van bet Sasse openluchtspel, „Ene poorte voor Vlaenderen", is, zowel voor wat betreft de inhoud, de uit voering, als de publieke belang stelling, een succes geworden, zoals zelfs de grootste optimist niet zal hebben durven verwach ten. Nadat Zaterdag j.l. eruge ware plensbuien vele decors onbruik baar hadden gemaakt, en men zodoende verplicht was de pre mière uit te stellen, toog men de daarop volgende nacht en dag vol moed aan het werk en nie mand van de duizenden bezoe kers, die Zondagavond onder ideale weersomstandigheden aan wezig waren, zal nog enig spoor hebben kunnen ontdekken van de catastrophe, die de dag tevoren was aangericht. Een woord van hulde aan hen, die binnen de hen toegemeten zeer korte tijd, de schade wisten te herstellen, is dan ook zeker op zijn plaats. Het openluchtspel zelf muntte uit door de rijke inhoud, de schit terende „tableaux" (als we de taferelen zo noemen mogen), de ongekunstelde en van meesterlijke regie getuigende wijze waarop gespeeld werd en zeker niet in de Een liefdes-roman van BERTA Ki 1 •- 73. (Nadruk verboden.) Waar is juffrouw Sybil(Op dat. ogenblik verscheen onze Sy bil op de achtergrond, glim lachend, maar niet bij machte, er een woord tussen te krijgen.) En waar zit Vera nu toch en waar hangt die Violet uit Violet, de dochter des huiles, kwam 'aanstormen en mengde haar stem in het familie-koor. Hallo! Hebt u de weg makke lijk kunnen vinden? Paps, waar zijn de honden?... De honden! (schreepwend) „Sybil, je gaat toch niet proberen om iedereen voor te stellen, hè? Waarom blij ven we hier allemaal staan Waarom, nemen we die mensen niet mee naar de huiskamer? We werden meegeloodst naar een enorme kamer rechts van de Paul Nitze, fungerend directeur van het bureau voor internatio nale handelspolitiek van bet Ame rikaanse Departement van Bui tenlandse Zaken, heeft voor de radio verklaard: „Wij geloven, dat ons rooster van behandeling van het plan-Marshall drastisch versneld zal moeten worden, ten einde nog vóór het einde van dit jaar Europa ter hulp te kunnen komen." Deze verklaring, aldus tekent Reuter aan, betekent een onder steuning van het pleidooi voor bespoediging' van bet plan-Mars hall, het welk Robert Lovett, de onder-jMinister van Buitenlandse Zaken, in de afgelopen week heeft doen horen. Nitze zeide, dat „vele Europese landen, waaronder Frankrijk, Ita lië en Groot-Brittannië. reeds het einde van hun mogelijkheden zien naderen." Hij zeide niet, of voor bespoediging van de hulpverlening een speciale zitting van het Con gres nodig zou zijn, doch wèlwees hij erop, dat het huidige Congres niet vóór Januari a.s. weer bijeen zou komen, en dat aldus de wet geving betreffende het plan-Mars hall niet vóór de komende lente verwacht kon worden. „Doch de'toestand zal ernstig wórden, wanneer de betrokken landen gedurende de aanstaande winter niet in staat zullen zijn voedsel en steenkool in te voeren" aldus voegde bij er aan toe. Refererende aan het bezoek aan Parijs van George Kennan, gaf Nitze een opsomming in zes pun ten van wat de Amerikaanse Re gering verwacht van het uitein delijk- rapport van de 16 Europese landen, die over bet plan-Mars hall beraadslagd hebben, als volgt: 1. Wij verwachten, dat Europa alles in bet werk zal stellen om de productie van voedsel, steen kool en grondstoffen op te voe ren. 2. Wij verwachten, dat de De- troffen landen ons niet n'.eenzul len mededelen, wat elk land voor zichzelf kan produceren, doch ook wat het kan produceren om ande- re Europese landen te helpen. 3. Wij verwachten, dat zij een plan zullen opmaken ter stabili sering van bun geldwezen. 4. Wij verwachten, dat zij een plan zullen opstellen ter verde ling van hun surplus-productie onder elkaar, alvorens zij om. hulp verzoeken. Dit betekent, on der meer, dat er opgetreden moet worden tegen de zwarte handel. 5. Wij wensen een zo vrij mo gelijke 'uitwisseling van goederen tussen de landen van Europa té zien. 6. Wij verwachten een plan, dat na enkele jaren Europa zichzelf bedruipend zal maken. Na het plan-Marshall zal men van ons geen verdere buitenge wone hulpverlening kunnen ver wachten. De Europese landen zul len van dan af aan tegen betaling van ons kopen, wat zij nodig heb ben." Nitze legde er de nadruk op, dat de V. S. zich niet konden per mitteren niet alles te doen wat men kon voor Europa. „Uit mo reel gezichtspunt kunnen wij niet toelaten, dat mensen verhonge ren of dat landen wegzinken in anarchie, alleen omdat zij niet voldoende dollars hebben om de materialen voor de wederopbouw te betalen." Aldus zeide hij. „Uit economisch gezichtspunt is het niet zakelijk, een reusach tig productie-apparaat ten gron de te laten gaan, alleen vanwege gebrek aan her-uitrusting. Uit politiek oogpunt kunnen wij niet dulden, dat een dictatuur van rechts of links de wereld zal teisteren door gebrek aan hulp, die wij zouden kunnen verstrek- ken. Per slot van rekening zou het voor ons wel eens veel duurder kunnen uitkomen hulp te weige ren, dan te geven." hall, vol heerlijke oude meubels en 'bloemen. In 't midden stond een reusachtige ronde tafel met theegerei, waaraan nog enige andere gasten zaten. Elisabeth leefde op. Haar buk was gevallen op haar verloofde, kolonel Fielding. Hij zat achter de tafel, naast z'n vriend Holiday. Wat een allergezelligste thee visite werd dat in dat gastvrije ongedwongen huishouden! Het was een heel nieuWe ge waarwording, daar tussen alle maal vreemden te zitten, die „echte" zomerjurken droegen. En weer eens een zilveren trekpot te zien, en thee te drinken uit broze, fijne kopjes! Het was voor 'teerst cedert maanden, dat wij, Land meisjes, ons weer in zulke luxe baadden Wat een feest is dat allemaal!" merkte ik op tegen kapitein Holi day, toen bij m-e een kristallen bord vol warme cake overreikte. „Ja!" zei bij. „Misschien kun je je' er nu een voorstelling van ma ken, hoe 't ie te moede is, als je, na weken in de loopgravenmod- der, weer eens met een paar da gen verlof in de beschaafde we reld komt!" „Toen ik verleden jaar mijn Pa- Sinds 1 September j.l" bestaat weer de mogelijkheid dringende telegrammen te verzenden naar Groot-Brittannië en Noord-Ier- land- dezelfde mogelijkheid be staat ook over de Britse kolomen in het algemeen. In het verkeer njet de Fidji- eilanden kunnen alleen maar dringende telegrammen worden verzonden naar Suva. laatste, plaats door het sublieme ten gehore brengen van het ge sproken woord! En hiermede zijn wij al direct aan het drietal toe, dat zonder dat wij enige afbreuk willen doen aan de prestaties der andere me dewerkenden het spel gemaakt heeft tot wat het geworden is: een schitterend succes en een demonstratie van dat, wat met grote energie en spontane samen werking te bereiken valt! Van Wim Abeleven, die niet aan zijn proefstuk was, wisten we reeds, dat onder zijn leiding slechts iets goeds tot stand zou kunnen komen. Wat hij echter ditmaal met de bescheiden mid delen, die hem ten dienste ston den, heeft weten te bereiken, verried op ondubbelzinnige wijze de meesterhand. Uyt den Boogaard, de sce nario-schrijver, tot op heden op dit gebied bier een vrijwel onbe kende, heeft zich met deze eer steling samengesteld naar ge gevens van R. Slock -meteen geplaatst in de kleine schare der veelbelovenden, naar wier toe komstige prestaties met grote belangstelling wordt uitgezien. Bovendien ontpopte hij zich als een declamator van de eerste rang en de voortreffelijke ver tolking van de rol der „Oude Molen", die ons de geschiedenis van Sas van Gent vertelt, zoals hij en zijn voorgangers die aan hun v°et zagen afspelen, heeft in wel zeer grote mate bijgedragen tot het bijzondere welslagen van dit spel. En over declamatie gesproken, wie kwam niet onder de indruk van de wijze waarop mevr. Lam- mensVerplancken, die de Ste demaagd uitbeeldde, baar tekst ten gehore bracht. Hier was geen sprake meer van enig dilettantis me en bet was dan ook een sym pathiek gebaar van de voorzitter van het uitvoerend comité, de heer Remery, toen hij na afloop, bij d'e huldiging van Abeleven, en Uyt den Bogaard, ook mevr. Lammens daarbij betrok en hij in haar alle andere medewerkers en medewerksters eveneens wilde huldigen. iZeker, ook aan dit openlucht spel kleefden nog enkele kleine foutjes en vast staat, dat in de bonte verscheidenheid van tafe relen het één het meer en beter doet dan het ander, doch men bedenke wel, dat men hier met dilettanten te maken had en dat niet ieder historisch gebeuren zich leent voor het samenstellen van teferelen als bijv. „De Con cessieverlening", „De bevrijding door de Kozakken", „De Scheu ring tussen Noord en Zuid' „De herdenking der gevallenen" >en de Slotapotheose", die werkelijk mede door de schitterende costu- stumes juweeltjes waren! Tenslotte willen wij nog ver melden, da aan de muzikale om lijsting veel zorg was besteed, terwijl ook de verlichting bijna steeds perfect functionneerde. En wij besluiten met de wens uit te spreken, dat eventuele volgende ópvoeringen zich ook in een grote publieke belangstelling zullen mogen verheugen, dat heb ben zowel de organisatoren ais de medewerkenden er zeker aan verdiend. rijs verlof kreeg," zei kolonel, Fielding, die in een laag stoeltje naast zijn verloofde was gaan zitten, „weet je, wat toen t aller eerste was, dat ik deed. Moeten we d'r naar raaien, jon- eèn?" bromde de gemoedelijke heer des huizes, die óók kolonel was. tv De jonge man glimlachte. „JA zal 'tu vertellen. Ik bestelde een groot boeket La France rozen en seringen en liet die op mijn hotel kamer bezorgen met een enorme glazen vaas erbij om ze in te zet ten. En toen ging ik er op de divan naar liggen kijken, tot het tiitd was voor het diner. Ik had in geen maanden een "bloem ge zien Het gesprek ging voort over verloven en over het raadselach tig feit, hoe sommige mensen er altijd in slagen, ze los te krijgen en andere nooit. Ik dacht aan ka- nitein Harry Markham, die de bijnaam had van de Verlof-Ko ning. Maar die herinneringen kon den me nu niet meer deren. Ik voélde me voor het ogenblik vol- maakt tevreden, zoals ik daar za» tussen m'n moederlijke gastvrouw en Dick Holiday. Hij plaagde me met mijn „on geneeslijke zucht naar luxe en ik lachte dolblij, dat ik hem nu eens 'nhalf uurtje voor mij al leen had, zonder de onvermijde lijke Muriel, die tegenwoordig niet van zijn zijde week. Mijn gastvrouw had intussen aan Elisabeth gevraagd, wanneer zij en kolonel Fielding dachten te trouwen? O nog in héél lang met! barst te Elisabeth uit, maar de kolo nelsvrouw ging onverstoorbaar voort: „Zouden we het niet zó kunnen inrichten, dat je van hieruit trouwt? Ik hen zo dol op brui loften... Vera!" tegen het lachen de, blonde meisje, dat een nichtje van haar was, „je hebt toch niet al die amandelkransjes opgege ten? Want anders is er mets meer voor kapitein Holiday s nichtje, als ze komt! Dick! Je hebt toch gezegd, dat juffrouw Élvey nog van plan was, later te komen?" „Ja," zei mijn buurman, „ze-zal al'wel onderweg zijn." Mijn stemming was met èen' slag bedorven. Muriel Elvey kwam dus toch nog! Terwijl ik daar nog over zat te De Centrale van verenigingen van personeel in 's Rijksdienst heeft zich tot de Minister- President gewend met het drin gende verzoek maatregelen te treffen, opdat aan arbeidscon tractanten de kindertoeslag voor de eerste twee kinderen welke toeslag hun reeds vanaf 1 Octo ber 1946 toekomt, zo spoedig mo gelijk worde uitbetaald. piekeren, hoorde ik bet geknars van wielen op het grind. Een dog cart reed de oprijlaan in zag een glimp van een khaki-uci- form en een lichte zomerjurk. Een ogenblik later kwam Mu riel binnen, een droom van teer- gébloemde Georgette, turkoois- blauw ditmaal. Ze deed alle ande re meisjes in de kamer op staan de voet alledaags lijken. Wat mij betreft, ik voelde me een hobbezak, zoals ik daar in miin grove leren broek en ^mijn lichte, vormloze kiel midden in de kamer zat, mijn zware laarzen op het mollige tapijt geplant Wat moest Dick Holiday duidelijk het verschil opmerken tussen zijn ele gant meisje en mij! De man, die de dog-cart be stuurd had, kwam een ogenblik later binnen. Tot mijn niet geringe verras sing was het alwéér Harry! „Zo, weer-eens 'nverlofje?" hoorde ik kolonel Fielding lachen; en toen zei Harry: „Och nee, ik ben hier alleen maar voor het week-end. Dus had hij die hele reis ge maakt, alleen maar om één dag bij Muriel te kunnen zijn! (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1947 | | pagina 2