te TRIBUNAAL TE TERNEUZEN I, fa K BINNENLANDS NIEUWS Liefde op het land BI t - Uil Je Sreuincie I-W t€ Schadeloosstelling en pensioen Leden Tweede Kamer. MEISJES IN UNIFORM Autobus met Deense, studenten loopt op landmijn. Mond- en klauwzeer in België. De Duitse herstelbetalingen. |- MEI! ie et V. hebben de vrede lief, doch alleen een rechtvaardige." 'anfoeddin verklaarde in zijn rede voor de radio verder, dat de toestand uiterst gespannen was. De Nederlandse houding toont aan, dat de Nederlanders de vreedzame weg zullen verlaten. De Nederlandse regering heeft reeds krachtige taal gebezigd. Wij moeten rekening houden met de mogelijkheid, dat de Neder landers geweld gebruiken, laten wij daarom eensgezind zijn, aldus beskot iSjai.foeadin. Nader wordt gemeld, dat er een misverstand in het spel is met betrekking tot Sjarifoeddin's radiorede. Niet alle Nederlandse voorstellen zijn verworpen, maar alleen de Nederlandse eis, dat de Republikeinse regering voor het gehele gebied der Republiek een bevel tot staking der vijandelijk heden zou uitvaardigen. Setiadjit deelde Aneta mee, dat zodanige eiis slechts inge willigd zou kunnen worden, in dien tegelijkertijd een zelfde order door de Nederlandse autoriteiten zou worden uitgevaardigd. Een hooggeplaatste Nederland se woordvoerder kon Donderdag morgen geen commentaar leveren op de nachtelijke politieke ont wikkelingen. Hij zeilde dat de toestand daarvoor tc ernstig was. Medegedeeld wordt voorts, dat Setiadjit, na zijn terugkeer uiit Batavia, een onderhoud met Van Mook en Schermerhorn heeft ge had. waarbij hij de Nederlandse Iregering verzocht eveneen,s een bevel tot algemene staking der vijandelijkheden te geven. Hij deelde ook mede, dat het ver zoek 'om 24 uur uitstel gesteund werd door de Britse en Franse oonsuls-generaal. Van Mook wei gerde. Sieti/adjit heeft daarop met Djoeja getelefoneerd en adviseer de het Nederlandse verlangen in te willigen, doch Gani, die hem te woord 'stond, verklaarde, dat in zulk een kort tijdsbestek de order onmogelijk uitvoerbaar was. Gani zeide toen eveneens, dat Sjarifoeddin via de radio de wereld zou uitleggen, waarom een eenzijdige verklaring aan gaande staking der- vijandelijk heden niet kon worden gegeven. De toestand is crltiek. Dr. Van Mook heeft Donderdag nog een ontmoeting gehad met de vice-Minister van Buitenland se Zaken, Mr. Tamzil, om een laatste poging te ondernemen een volledige breuk tussen de Neder landers en de Republikeinen te voorkomen. Onmiddellijk na het onderhoud met Dr. Van Mook vertrok Tam zil met een vliegtuig naar Djog- ja om aan het Republikeinse ka binet verslag uit te brengen. De meeste politieke waarne mers in Batavia zijn van oordeel, dat de oorlogsdreiging nog niet zo acuut is geweest dan na de radio- rede van Sjarifoeddin, waar in hij de situatie als zeer critiek Alle hoop op een vreedzame oplossing van het geschil hangt thans af van het succes van Tamzil's leis naar Djogja, aldus meent men in deze kringen. tie van Nederlandse zijde ten gevolge zal hebben. Nederlandse kringen spreken er overigens hun verwondering over uit, dat Sjarifoeddin aan de Nederlandse eisen tot staking der vijandelijkheden op alle fron ten van Java tegen middernacht een ultimatieve zin heeft ge geven. Teneinde uitstel van 24 uur te verkrijgen op dit „Nederlandse ultimatum" heeft de republiek demarches ondernomen bij de consuls-generaal van Frankrijk en Groot-Brittannië. Nederland se politieke kringen te Batavia beschouwen deze demarches als niet meer dan een blijk van de paniekstemming, waarin de repu blikeinse Ministers Setiadjit en Tamzil, die op het ogenblik te Batavia zijn, verkeren Op het Franse consulaat te Batavia ver klaarde men, dat het republikein se verzoek slechts ibij wijze van welwillende geste aan Dr. Van Mook is overhandigd. Sjarifoeddin zal opnieuw voor radio spreken. In verband met het misver stand aangaande de radiorede van Sjarifoeddin, wordt medegedeeld, dat Sjarifoeddin teneinde het misverstand uit de wereld te hel pen op Donderdagmorgen 17 Juli opnieuw voor de radio zou spre ken. van weinig waarde zijnde getui genverklaringen, onder de loupe, terwijl hij ook de wijze waarop het proces-verhaal werd opge maakt! niet kon bewonderen. Het gedwongen leveren van brood was volgens pleiter aller minst strafbaar, voor de bonnen kwestie meende Mr. Adriaanse dat er een zeer plausibele verkla ring bestaat. Door de weigering om de bonnen te aanvaarden op het Distributiekantoor, wilde men aan de Duitsers geen brood meer lev eden, waarna laatstgenoemden zelf werk van de zaak maakten. Nadat pleiter de overige be schuldigingen eveneens nog eens aan een nadere beschouwing had onderworpen, besloot hij met voor alle leden der familie vervallen verklaring der beschuldiging te verzoeken, mede om de nasmaak der langdurige internering enigs zins te verzoeten. Uitspraak 26 Juli a.s. Reacties op de radiorede. Nederlandse kringen te Bata via zijn zeer verwonderd over de toon van de radiorede van Sjari foeddin. Woensdag immers had men de indruk, dat met Sjari foeddin overeenstemming was be reikt in zoverre, dat deze accoord ging met de Nederlandse voor stellen. Men verklaart in deze kringen de houding van Sjari foeddin door het feit, dat deze in conflict is gekomen met de oppositie van de meerderheid van zijn kabinet. Van Indonesische zijde wordt toegegeven, dat Sjari foeddin tolt uiterste concessies bereid was en dat het bijgevolg in de lijn lag, dat Sjarifoeddin als antwoord op de oppositie in de Ministerraad zou aftreden. Men meent echter in republikein se kringen anderzijds, dat Sjari foeddin vreest, dat zijn aftreden onmiddellijke militai|re interven- Uitspraak in de op 3 Juli be handelde zaken: Jeanette Maria Joseph de Gronckel, wonende te Axel. Ontzetting rechten. George Petrus Totté, wonende te Graauw en Langendam. Reeds 2 jaar en 9 maanden in Engelse krijgsgevangenschap en interne ring doorgebracht. 1. Internering voor een tijds duur van 2% jaar, ingaande 17 Juli 1947 en eindigende 17 Januari 1950, met bevel tot inbewaring- houding 2. Ontzetting rechten» Zitting van Donderdag 17 Juli. Bakkersfamilie stond terecht. Deze gehele zitting werd be steed aan de zaken tegen een 5-tal leden der Hoofdplaatse bak kersfamilie Dossche, n.l. de 34- jarige Cyrille Augustinus, de 70- jarige Prosperus Eugenius Fran- ciscus en de 38-jarige Augustinus Franciscus Dossche, voorts de 30- jarige Liza Emelie Dossche-Min- naert en de 75-jarige Johanna Maria DosscheRaes. Het ging hier in hoofdzaak om het leveren van brood en bakkers waren aan de Duitse weermacht, vriendschappelijke omgang met leden daarvan, het bedreigen van distributieambtenaren, die wei gerden Duitse bonnen in ont vangst te nemen, waarbij later de Duitse Zollcammandant zich met de zaak bemoeide en de ambtena ren dwong de bonnen in ont vangst te nemen Bovendien was er sprake van gevaarlijke ge sprekken over door zekere perso nen niet ingeleverde radiotoestel len en bet bedreigen van een marechaussee, die een proces verbaal opmaakte. De beschuldigden gaven toe, dat er volgens hun zeggen kleine hoeveelheden brood ge dwongen waren geleverd. Vriend schappelijke omgang met Duitsers werd pertinent ontkend en van de zaak met de distributiebonnen werd een geheel andere lezing gegeven. Ook de kwestie der radio toestellen werd ontkend en even zeer het bedreigen van de mare- ChEUSSC6 lAIle beschuldigden verklaarden overigens, dat de oudste verdach te, P. E. F. Dossche, zijn zaak reeds in 1937 aan zijn beide zoons overdeed, zodat deze daarmede niets meer had uitstaan. Met veel nadruk werd er op ge wezen, dat er bij enkele concur renten broodnijd bestond en ten gevolge daarvan zoudien .ook ver schillende .getuigenverklaringen erg gekleurd zijn. Mr. F. W. Adriaanse, die in deze vijf zaken als verdediger optrad, meende dat de oude heer, de lei der van het „team" wel volkomen ten onrechte is geïnterneerd ge weest en dat het Tribunaal in zijn zaak weinig anders zal kunnen doen, dan de beschuldiging ver- vallen verklaren. Pleiter wees op concurrentie- nijd en het feit, dat het café, het welk ook aan de beschuldigden toebehoorde, gevorderd was, waardoor daar Duitsers kwamen, hetgeen weer aanleiding was voor het ontstaan van allerlei praatjes. Mr. Adriaanse nam enige, z.i. Aan het voorlopig verslag van de commissie van rapporteurs uit de Eerste Kamer over het ont werp van wet tot wijziging van de wet van 13 Juni 1946 tot wij ziging van de bedragen van de schadeloosetelling en van het pensioen van de leden en van de gewezen leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, is volgende ontleend'. Alhoewel generlei beswaar werd gemaakt tegen de inhoud van dit wetsontwerp, had men toch gaarne de strekking er van breder opgevat geizien. Men toonde zich derhalve dankbaar doch niet voldaan. Betreurd werd namelijk, dat niet tevens de basis van de schadeloosstelling aan de orde was gesteld. Andere leden beaamden dit standpunt niet. Huns inziens moet in het oog worden gehouden, dat het lidmaatschap van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in de meeste gevallen is een betrekking vervuld naast andere functies, en dat zelfs de meeste leden hun hoofdberoep of -ambt nevens het Tweede Kamerlidmaatschap uit oefenen. Weer andere leden waren van oordeel, dat de tegenwoordige lomstandijgheden een verhoging van de schadeloosstelling, dooi de leden der Tweede Kamer ge noten, in beginsel wettigen. Nochtans waren zij van mening, dat dit beginsel in casu uitzon dering moet lijden, zolang geen verbetering is ge bracht dn de ongemeen slechte positie, waarin de arbeiders, de ambtenaren en de onderwijzers verkeren. KRUIDENIERS BLIJVEN PROTESTEREN. O.I.V. het comité van actie voor het centrum van het land, kwa men Woensdagmiddag in 't Jaar beursgebouw te Utrecht ongeveer 1000 kruideniers uit de stad en de provincie Utrecht en het Gooi bij een. Zij protesteerden tegen de h.i. te lage winstmarge in het kruideniersbedrijf. De heer P. v- d. Linde, directeur van de Ned. Kruideniersbond sprak over de nood in het kruideniersbedrijf. De heer P. Renkema, voorzitter van de Ned. Sperwer Bond, sprak over de sociale rechtvaardigheid in het kruideniersbedrijf. Op scherpe wijze betoogden beiden dat de ren tabiliteit van het kruideniersbe drijf in groot gevaar verkeert. Het protest werd vastgelegd in een motie, die zal worden gezonden aan: de Minister-President, de Ministers van Financiën, Econo mische Zaken en Landbouw, voorts aan de directeur-generaal voor de prijzen. Prof. Dr. G. Brou wers. In deze motie wordt aan gedrongen op overleg bij de prijs vaststelling door de Regering met de vakgroep detailhandel in krui denierswaren en de officiële ver tegenwoordiging van de groot handel in kruidenierswaren. ZIJN KLEINKIND ONTVOERD. Bij de familie Coster, wonende aan de Noorderakerweg 160 in de IJpolder, onder, de rook van Am sterdam, is door de Voogdijraad het oorlogsweesje Robert Frederik Teitel ondergebracht. Een week geleden kwam de grootvader, Markus Hersch Teitel, uit Pale stina over om zijn kleinzoontje te bezoeken. Enkele malen reeds bad hij gevraagd of hij het jongetje mee mocht nemen, doch dit was door de familié Coster als niet serieus beschouwd. Woensdag avond zijn grootvader en klem- zoon per taxi vertrokken en, naar de chauffeur mededeelde, naar de Roeterstraat gereden om daar hun weg te voet voort te zetten. Men vermoedt, dat de twee naar het buitenland zuilen trachten te komen. Daar het hier een strafbaar feit betreft, n.l. het onttrekken van een kind aan het door de wet ge stelde gezag, verzoekt de politie te Amsterdam aanhouding en voorgeleiding van man en jongen. 'Signalement van Robert Frede rik Teitel: geb. 9 Augustus 1941 te Amsterdam, 1.10 m., donker blond kortgeknipt haar, licht bruine ogen, waarvan het rechter oog loenst, een der voortanden in de"onderkaak ontbreekt, gehechte wond boven linkeroor, kuiltje in de kin. Signalement van Markus Hersch Teitel: ongeveer 60 jaar oud, kor te gedrongen figuur, 1,60 m. lang, lang grijs haar (peper en zout), knevel, brede mond, gaaf gebit, grijs colbert, grijze hoed, spreekt met Duits accent. DE STRIJD IN GRIEKENLAND De Griekse Regeringstroepen hebben Donderdag 1500 tot 1800 guerillastrijders omsingeld in bet Pindusgebergte, 35 km tten Noor den van Jannina. Er zijn 312 ge- gevangenen gemaakt. De eerste groep van 75 gevan genen bestond geheel uit Grieken, die slecht gekleed en totaal uit geput waren. Bij de gevechten om Konitza zijn aan de zijde van de Regeringstroepen Zondag 3 doden en 50 gewonden gevallen. Een autobus waarin zich een 40-tal Deense studenten 'bevon den, die een bezoek brengen aan België, is Woensdag, toen Hij na bij Oostende een omweg wilde maken, op een landmijn gereden. Een 12-tal studenten werd licht gewond. Van een vrouwelijke studente werd het been verbrij zeld. Ondanks de nieuwe 'bestrijdings middelen, die gebezigd worden tegen mond- en klauwzeer, zijn in België in 1946 107.821 runderen, 12.014 schapen, 614 geiten en 76.800 varkens door deze ziekte aangetast. Om het mond- en klauwzeer doeltreffende^ te be strijden, ia besloten een nieuw instituut op te richten, waarvan de kosten op fr 35 millioen wor den geraamd. Het instituut zal per jaar 500.000 doses entstof kunnen produderen. In de loop van de 18 maanden, die per 30 Juni j.l. eindigden, heeft de I.A.R.A., het Geallieerde bureau voor de herstelbetalingen te Brussel, onder zijn leden 262 schepen met een tonnage van 750.995 bruto register tonnen ver deeld, een waarde vertegenwoor digend van 12.217.305 pond ster ling, alsmede industriële uitrus tingen ter waarde van 138.275.378 rijksmark (waarde 1938). Tot deze industriële uitrusting behoor den o.a. 31 fabrieken voor mecha nische constructie, chemische fa brieken, 2 electrische centrales en 1 mijninstallatie. Nederland ont ving in totaal 26 schepen met een tonneninhoud v.an 53.262 bruto register ton, 1 fabriek voor me chanische constructie, 812 machi ne-werktuigen, 727 uitrusting stukken voor chemische industrie, 110 uitrustingstukken voor de zware en lichte industrie, als mede 24.215 kleinere uitrusting stukken. Een liefdes-roman van BERTA RUCK 30 (Nadruk verboden.) -plh ik zal hier denkelijk een heel poosje blijven," besloot bij, opnieuw jammerlijk blozend. „Mis schien misschien mag ik u eens een bezoek komen brengen Elisabeth antwoordde, zonder naar hem te kijken, met een stem, die klonk als het dichtslaan van een deur: „We wonen hier in het kamp. Daar worden geen heren toege laten." .O - dat spijt me erg. Misschien, begon hij weer, schuchter, maar taai „zie ik u nog wel eens eh ergens Elisabeth, dat hardvochtig mon ster zei geen woord meer. Ik moest dus wel vragen: „Logeert u in Careg!" Ik had met de suk kel te doen. Maar het was de TERNEUZEN. Knap staaltje speurderswerk- Omtrent de brutale autodiefstal welke in de nacht van 31 Mei op 1 Juni j.l. op de hofstede van de heer Den H. .alhier plaats vond. kunnen wij thans nu de daarbij betrokkenen achter slot en gren del zitten nog het volgende mededelen. Reeds dezelfde dag beschikte de Terneuzense politie over aan wijzingen, dat de auto naar België was overgebracht. In nauwe samenwerking met de Belgische recherche werd een uitgebreid onderzoek ingesteld en dit had tot resultaat dat men op 13 Juni de dader en' zijn medeplichtigen te Aalten kon arresteren. De auto werd dezelfde dag te Cour- celles (bij Charleroi) achterhaald. Het voertuig was reeds voor de vierde keer van „eigenaar" ver wisseld. De hoofddader bleek te zijn de 24-jarige Terneuzenaar C T„ die, daar hij ook wegens een politiek delict werd gezocht, reeds geruime tijd in België ver toefde, daarbij gebruik makende van een niet aan hem toebehorend paspoort. vriendelijke reus Price, die inviel: „Maar natuurlijk! Ik zal u on ze raspaarden eens laten zien dat zal u zeker interesseren! Mis schien wilt u met me meegaan ik ben hier toch klaar." „O ja, erg graag heel vrien delijk van u," mompelde de kolo nel. Maar ik had zo'n idee, dat hij er geen woord van meende. Ik ving de laatste blik op, die hij Elisabeth toewierp. Het meis jesachtig gezicht van de man, die ze altijd haar „oude kolonel" ge noemd hadden, droeg een uitdruk king van ongeveinsde bewonde ring. De schuchtere blik van zijn blauwe ogen tussen de lange, dik ke wimpers, werd zowaar een ogenblik vast en krachtig. Maar wat een tijdverlies voor hem, Elisabeth te bewonderen, ten minste als hij van plan mocht zijn aan die bewondering uiting te geven! Hij was helemaal met het soort van man, waar meisjes zo gemakkelijk verliefd op wor den. En dan Elisabeth! Een beetje onbenullig vond ia hem. En dat zei ik later tegen kaar- u Elisabeth zei, dat ze het te druk had gehad met het paard om er op te kunnen letten, wat zo'n jonge man voor 'n indruk maak te. Daarna vergaten we onze ont moeting in het wortelveld geheel. Drie dagen lang zwoegden en ploeterden we, zonder een glimp van enig mannelijk wezen te zien te krijgen of er zelfs maar een gedachte aan te wijden. Toen zei ik op een avond, dat we op de bemoste oevers van het meertje op Vic zaten te wachten, die ons zwemles zou geven: „Elisabeth, weet je wel, dat we hier vandaag drie weken, z/ijn? Ik heb een gevoel, of we ons leven lang Landmeisjes zijn ge weest. Maar de laatste week is het vlugst omgegaan „Die was ook het prettigst, onderbrak mijn vriendin me. Teen proestten vyp het allebei tegelijk uit. We speelden niet langer comedie. We gaven volmondig toe, dat we het hier gewoon heerlijk vonden; dat we hadden leren houden van het leven en de mensen, van het werk en de ontspanning. Wat mij hetreft, ik was zo ver anderd in die tijd! Maar ik had geen tijd, om daarover na te den ken. „Klaar, Bleekgezicht?" riepVic, terwijl ze te voorschijn kwam van achter de elzenstruik, waar1 ze haar jas had afgegooid. Een groepje meisjes stond naar haar te kijken, toen zij de voor malige ster van een Londens zwembad met een prachtige duiksprong in het meertje beland- de. Toen waadde ik haar achterna, nog steeds erg onwennig, en zwom een dozijn slagen om haar in te halen. Veel kon ik er nog niet van maar toch al genoeg om enthousiast te zijn voor deze voor ons nieuwe sport. Wat 'n jaren had ik verprutst door niet eerder zwemmen te leren! Wat was 't een zaligheid! Ik keek om naar Elisabeth, die achter me aankraibbelde. (Haar armen zagen er precies uit als de mijne melkwit tot aan de elleboog en daaronder bruin-ver brand, alsof we donkere hand schoenen aan hadden. Want we hadden nu langzamer hand onze Landmeisjes-teint ge- T., die voor het plegen van diefstal speciaal naar Terneuzen was overgekomen, bleek niet aar zijn proefstuk te zijn, want het onderzoek bracht aan het licht, dat hij eveneens schuidig is aan een autodiefstal in de Wieringei- meerpolder waar T. enige tijd werkte op 17 Maart van dit jaai en zulks ten nadele van de Directie van deze polder. De mede plichtigen, in hoofdzaak helers, Zijn een tweetal Belgische en in België woonachtige Nederlandse lichtschuwe elementen, die in af wachting van hun uitlevering thans in een Belgische gevangenis gastvrijheid genieten. Alhoewel de politie wars is van alle lofprijzingen, zo past het toch zeker hier een woord van waarde ring (te doen heren zowel aan het adres van de Bel gische als van de Terneuzense politie voor dit bijzonder staaltje van speurderswerk. En dat bij de organisatie van het onderzoek de Terneuzense politie de hoofdrol speelde, vormt een reden tot grote erkentelijkheid ten aanzien van onze plaatselijke politie mannen kregen. Die werd bereikt in drie sts,didi Eerste stadium: Een pijnlijk en erg ontsierend scharlakenrood, dat je hele gezicht onherkenbaar maakte. De nieuweling uit de stad, die in de spiegel haar toma ten-neus en bijpassende wangen zag, nam gewoonlijk haar toe vlucht tot haar oude vriend, het poederkwastje. Vruchteloos! poe der over dait rood, ziet er net uit als een doorschijnend laagje witkalk over een bakstenen muur! Tweede stadium: Ondragelijke pijn en blaren; een huid, die in hele lappen vervelt, als de schors van een zilverberk. Daar is geen kruid voor gewassen. Sybil had me een mengseltje van komkom merwater en benoë gegeven om de pijn wat te verzachten, maar de tijd was hier de enige heel- meester Derde stadium: Eten effen, goud bruine tint over de nieuwe rozen blosjes heen; het gezicht ziet er uit als een door de zon gestoofde abrikoos of perzik. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1947 | | pagina 2