De Indonesische kwestie
in de Staten-Generaal.
Ij
Uit de hand
van den vijand verlost.
Fransche Benzinebonnen.
Nederlanden lijden in Syberië.
Bevrijdingsfeest.
Lord Keynes,
de economische hervormer overleden
WevdcUUeuws in
VOLK VAN
NEDERLAND
Lijsten
Indonesische regeering
protesteert.
VRIJDAG 3 MEI 1946.
Een goed Zakenman
zoekt zijn kracht in
doelmatige Reclame
Regeerjngs-verklaring van
Minister Logemann.
MEDEDEELING.
S"
- Mr. Van Klcffcns
in Amerikaansche oogen
D AARAAjN gedenken we deze
dagende vijand die 't
zwaard had getrokken, is door het
zwaard vergaan. Omdat hij alleen
maar in geweld geloofde, moest
hij ondergaan. Hij is dan ook on
dergegaan. Het machtige rijk, dat
naar het woord van zijn leider
duizend jaren zou bestaan, haalde
nawwelijks tien jaren. Tot een
puinhoop is het geworden en de
nazi-geest heeft voor zich zeiven
een monument opgericht in de
gruwelkampen van Dachau, Bel-
zen enz.
Radiorede van
H.K.H. Prinses Juliana
ter inzose.
n-n«ijks sterven er aan wanhoop
er ontbering.
Een minuut plechtige stilte.
D it. is een diep en ernstig feest,
m
Voorstel tot invoer
voor verplicht
Verkeersonderwijs.
s.s. Tarakan in Rotterdam.
\Y I ERSVER WACHTING
medegedeeld door het K.N.M.I.
te De Bilt, geldig tot heden-
avond:
Weinig verandering.
Tijdelijk nevel of mist'. Over
dag plaatselijke wolkenvel
den. In de overige deelen
van het land op de meeste
plaatsen zonneschijn.
Hoofdrtda^ou -
Hem. Steggerda.
Redacteuren:
P. L. D. J. van Oeveren.
S. W. Henry.
Redactie-adres:
Noordstr. 55-57, Terneuzen.
Tel. 2510 - Na 6 uur 2073.
Hoofdagentschap voor
West Zeeuwsch-Vlaanderen
Wiliemsweg 83, Schoondijke
DE VRIJE ZEEUW
2de Jaargang No. 190.
Advertentieprijs:
per mm 10 ct.; minimum
per advertentie f 1,50
inzendingen advertenties
tèt des namiddags 4 uur.
Rubriek kl. advertenties:
15 regels 60 ct.; iedere
regel meer 12 ct. Ver
melding brieven onder
nr. Bur. van dit Blad
10 ct meer i
Uitgave: Stichting „De Vrjjje Zeeuw" - Verschijnt dagelijks - Drukkerij N.V. Firma P. J. van de Sande r Terneuzen. - Abonnementsprijs 3,25 per kwartaal.
Nederland is heden een jaar be-
vryd. Ren jaar vol zegening, een
jaar ook van veel onheil. Zoo ooit,
dan gaan Jieden gevoelens van
dank uit naar hen, die deze vrij
heid voor ons hebben bevochten:
de soldaten .opzer vrienden, de
strijders ook die vielen op het
front van binnenlandsch verzet, de
mannen, die nó. 9 Mei 1940 den
strijd buiten onze landsgrenzen
voortzetten.
De Groote Adviescommissie der
illegaliteit. waarin vertegen
woordigd de voormalige verzets
organisatie en de Gemeenschap
Oud-Illegale Werkers Nederland,
die haar liquidatie-taak zoo
spoedig mogelijk beëindigd wil
zien, gedreven door hetzelfde ver
antwoordelijkheidsgevoel, dat haar
bezielde in haar strijd tegen den
bezetter, wil nog èens openlijk
haar stem laten hooren. Zij stelt
zich daarbij niet tegenover, doch
in het Nederlandsche volk. Voort
gekomen uit dit volk heeft zij
tijdens de bezetting den strijd
daarvoor gevoerd en na de bevrij
ding heeft haar het eens gestelde
ideaal onverzwakt voor oogen ge
staan: de eendracht en saamhoo-
righeid van alle Nederlanders in
een maatschappij, waarin geeste
lijk en stoffelijk ieder onderdaan
zoo spoedig mogelijk geheel zich
zelf zou kunnen zijn.
Wegens de schending van den
Vaderlandschen plicht en eer en
als onmisbare voorwaarde voor de
gezondmaking van ons volk was
de zuivering noodzakelijk. Is wel
licht regeeringsbeleid ten deze in
menig opzicht tekort geschoten,
mede doordat de in het Neder
landsche volk levende krachten
niet toereikend bleken, in het bij
zonder wordt de zuivering onder
mjjnd door krachten, die onmid
dellijk na de bevrijding het eigen-
of groepsbelang hooger stelden
dan het welzijn van het volk.
Benerzijds is daardoor de ge
zondmaking van het Nederlandsch
volksbestaan geremd, anderzijds
worden hierdoor spanningen op
geroepen, welke, door hoe nobele
motieven ook gedragen, desalniet
temin een onrust en onbevredigd
heid binnen bepaalde volksgroepen
bestendigen, die een gezond her
stel belemmeren.
Deze zelfde krachten hebben
getracht een aantal in een rechts
staat ontoelaatbare handelingen
als moorden, corruptieve prac-
tijken en zwendelaffaires op reke
ning van de illegaliteit te schui
ven. Waardig, maar ook met ver
ontwaardiging wijst de voormalige
illegaliteit deze verdachtmaking
van de hand en zij wenscht met
nadruk openlijk te verklaren, dat
zij deze handelingen onvoorwaar
delijk afkeurt.
De werkelijkheid van vandaag
is wel een geheel andere dan het
droombeeld van een vemieuwo
Nederland, dat alle Nederlanders,
vereend in de hitte van den strijd,
voor oogen hebben gehad. Een
beeld, dat blijkbaar ook de Lon-
densche regeering heeft gekoes
terd, toen zij beloften heeft ge-
da», met name ook ten aanzieit
van hen, die actief aan het verzet
deelnamen, die zij onder den druk
van de barre werkelijkheid, niet
heeft kunnen inlossen.
Toen de vjjand op menschont-
eerende wijze ons volk naar het
leven stond en zijn bestaan be
dreigde. verzette het Nederland
sche volk zich als één man om
zij» mannen en jongens, zijn vrou
wen en kinderen, zijn kracht en
zijn hoop, te vrijwaren voor den
ondergang. Nog steeds staan de
zelfde waarden en werkelijkheden
op het spel, thans niet bedreigd
van buitenaf, maar van binnenuit.
Het is ditmaal niet de baatzucht
van een vreemden overheerscher.
het is het toomeloos verlangen
r.aar het behoud of verwerving
va» machtsposities ten eigen bate,
een slechts rechten opeischend,
maar plichten schuwend eigen
belang.
De Duitscher heeft niet alleen
het Nederlandsche nechtsgebouw
gesloopt, maar meer nog het
rechtsbesef der burgers geschon
den. Het is dan ook niet genoeg
wanneer allerlei instanties trach
ten dit rechtsgebouw weer op te
trekken. He is veeleer noodzake
lijk, dat ieder burger van Neder
land in zich zeive aankweekt en
versterkt het ook in hem geschon
den besef en begrip voor orde en
recht en waarheid,"op welker eer
biediging elke samenleving be
hoort te zijn gegr jndvest. Slechts
door ieders persocmijke inspan
ning, kan dit voor de Nederland
sche samenleving worden bereikt.
Dit is niet de taak van de Over
heid, noch de taak der illegaliteit,
noch van welk deel van het volk
oek! Het is de plicht van het ge-
heele Nederlandsche volk.
Aldus kan bereikt worden en
moet bereikt worden, het ideaal
""l d£)f. Pi£lU££ Neerland <foj
ieerlands beste zonen voor oogren
gêslaan heeft, toen zij in de loo-
pen staarden van de geweren van
frun belagers. Een ideaal dat zij
met hun bloed bezegelden en
waaraan op dezen dag ieder recht
geaard Nederlander zijn oprechte
trouw bewijst.
De Groote Advies-Commissie
der Illegaliteit.
het nieuwe staatsbestel te waar
borgen, zooals een goed bestuur
en gezonde financiën. De idee dat
de republiek is de draagster der
revolutie zal wegvallen zoodra
deze organisatie haar revolution-
naire houding: verlaat doos er
kenning van de souvereiniteit van
de Kroon.
Het spreekt wel vanzelf dat dan
de gewapende macht van het
Koninkrijk de handhaving van
recht en orde ter hand zal nemen,
overal waar de plaatselijke autori
teiten van het gemeenebest en
zijn onderdeelen niet hij machte
blijken om die met normale mid
delen te handhaven.
Wanneer aldus de toestand van
de onzuivere elementen, die op
het oogenblik daarin nog een te
groote rol spelen, zal zijn gezui
verd, dan heeft de .regeering o-
grond van hare waarnemingen
de overtuiging, dat een zelfregee-
rend Java, eeleid door dezelfde
groepen die thans het gezag in
de Republiek Indonesia" uitoefe
nen, voor de geheele Indonesische
bevolking van Java de juiste ex
pressie van hare staatkundige
verlangen zal zijn.
Er zijn echter nog vele zaken
die een gunstige oplossing in den
weg staan. Ten aanzien van het
gebied waarover de republiek
zeggenschap zal uitoefenen, be
staat nog geen overeenstemming.
De Nederlandsche regeering
staat op het standpunt dat alle
buitengewesten, dus ook Sumatra,
zich vrijelijk moeten kunnen uit
spreken over hun wenschen no
pens hun toekomstigen status
binnen Indonesië.
Van Indonesische zijde blijkt
men weinig te gevoelen voor den
term -gemeenebest. Eensdeels,
omdat deze het federatief element
onderstreept, en ten anaere om
dat er geen goede vertaling voor
te vinden is. De voorgeslagen
term vrijstaat, die de democrati
sche gedachte accentueert, valt
zeker te overwegen, ^indien blijkt,
dat er zich geen misverstand om
trent den status van Indonesië
binnen het Koninkrijk vasthecht.
Donderdagmiddag heeft in de
Tweede Kamer der Staten-Gené-
raal, Prof. Dr. J. H. Logemann,
Minister van Overzeesche Ge-
biedsdeelen, de volgende regee-
ringsverklaring afgelegd.
Het heeft bij de regeering een
punt van overweging uitgemaakt,
of deze verklaring in comité-
generaal moest worden afgelegd,
dan wel of zulks mogelijk was in
een openbare vergadering.
In verband met het feit. dat
het hier de hoogste belangen van
het Koninkrijk betreft, behoorde
de weg der openbaarheid te wor
den gekozen, al is dit niet zonder
bezwaar, daar de onderhandelin
gen nog geenszins zijn afgesloten.
Oorspronkelijk stelde de Natio
nalistische beweging zich op het
standpunt van een erkenning van
de „Republiek Indonesia" als sou-
vereine staat, welk standpunt de
Nederlandsche regeering niet ge
heel 'kon deelen, daar vastgehou
den moest worden aan de regee-
ringsverklaring van 10 Februari
1946.
Als leidraad voor een mogelij
ke oplossing werd toen genomen
de overeenkomst die gesloten was
tusschen Frankrijk en de repu
bliek Viet-nam in Indo-China,
waarin het voormalig keizerrijk
Annam zich had getransformeerd.
Uit de besprekingen hierover is
een ontwerp preliminaire overeen
komst ontstaan.
De hoofdgedachte van de tus
schen de Fransche republiek en
Viet-nam gesloten convention
preliminaire is, dat Viet-nam ais
een „Etat-libre" deel zal uitma
ken van de „Federation Indo-
Chinoise" en daarmede van de
„Union Francaise".
Deze gedachte, overgebracht op
den toestand in Nederlandsch-
Indië, leidde tot het denkbeeld
dat de „Republiek Indonesië" -r'
kenning zou kunnen vinde" dls
onderdeel van een federal'''
meenebest Indonesië, zelï'
overeenkomstig de vcl'ar'n!" v"n
10 Februari 1946,
zal optreden
Suriname en
ninkrijk de
njt nkbeeld is voor Indone-
„„..rekkelijk, daar zij de ge-
vasthoudt van een. „repu-
wjSc", terwijl de aantrekkelijk-
j^id voor Nederland bestaat in de
uereidheid van de republiek om
als constitueerend deel van Indo
nesië toe te treden in het Konink
rijk, hetgeen impliceert het losla
ten van de revolutie.
Voor ihet populaire misverstand,
dat erkenning van de republiek
zou beteekenen abdicatie van het
Koninkrijk is dus geen plaats ge
laten. Erkenning van de repu
bliek als een der onderdeelen van
het Koninkrijk brengt dus in gee-
nen deele mede, dat het Konink
rijk uit handen zou geven de zeg
genschap die het behoeft om eer
bevredigend functionneeren van
Overeenkomstig een des
betreffend besluit van de
Vereeniging „De Nederland
sche Dagbladpers 1945" zal
morgen, op den Bevrijdings
dag, ons Blad niet verschij
nen.
De passagierslijst van het
m.s. ..Sommelsdijk" ligt op
onze administratie -ter in
zage.
In het algemeen waren de In
donesische vertegenwoordigers er
op uit, aan de republiek zooveel
mogelijk relief te geven. Dit is
volkomen begrijpelijk, wanneer
men bedenkt, hoezeer de repu
bliek voor hen is de expressie van
hun nationale streven,
De regeering acht het zeker mo
gelijk op velerlei punten formu
leeringen te vinden, die, ook uit
dit gezichtspunt bezien, beide par
tijen zouden kunnen bevredigen,
maar zij moest zich uit democra
tisch beginsel keeren tegen elk
streven om aan de republiek een
zekere predominantie te verlee-
nen boven de streken, waar zij
geen gezag uitoefent.
Daarnaast moest de regeering
bezwaar maken tegen het neer
leggen van het resultaat der be
sprekingen in een verdrag, aan
gezien zij' zichzelf niet de consti-
tutioneele bevoegdheid kan toe
kennen om zulk een verdrag te
sluiten. H.i. behoeft dit niet in
den weg te staan aan het verkrij
gen en vastleggen van materieele
overeenstemming, die kan leiden
tot een doen ophouden van het
wapengeweld, voor zoover dit niet
de strekking heeft van een ge
meenschappelijk herstel van orde
en veiligheid, gericht tegen het
bende-wezen, tot het onmiddellijk
aanvangen van constructieven be-
stuursarbeid en tot het bijeenroe
pen van de Rijksconferentie.
Ten slotte heeft de regeering
met nadruk gesteld, dat de be
vrijding en in veiligheid bren
ging van de geïnterneerden, die
zich thans nog in het niet-bezet
te gedeelte van Java bevinden,
door haar beschouwd wordt als
een absolute fatsoensplicht, welks
vervulling zij verwacht zonder
eenige binding aan welke voor
waarde dan ook.
De regeering betreurt het. Jat
de door Dr. Van Mook onder nar<~
verantwoordelijkheid met ',°ov®
beleid en volharding gev-'rc'e :ifj"
sprekingen nog niet to ean Y
ledig uiteindelijk resuiaa' hebben
sfelêid.
Zij vertrouwtnochtans, dat
hier een uitweegt uit den toe
stand die séds dieper Indie s
en met nan - Java s welvaart en
eeesteliih rr aanvreet. Zy ver-
frouwtJ* steeds' dat het land'
dank een iieP verantwoorde-
lifkhe!-,s"besef aan beide zijden,
voo- een ramp kan worden be-
h<~d-
De voormalige vice-minister van
buitenlandsche zaken, Sumner
Wtelles, schrijft in de New-York
Herald Tribune": „Van Kleffens
hield vast aan essentieele grond
beginselen. De helderheid van
geest, waar hij mee is begiftigd,
stelde hem in staat de zaken dui
delijk voor oogen te stellen, wan
neer op sommige oogenblikken
door het uitbreken van een werk
methode de beraadslagingen van
den Veiligheidsraad in een zee
van technische details dreigde ten
onder te gaan."
De radiocommentator Peter de
Lima leverde echter via het radio
station van Los Angelos critiek
op Mr. van Kleffens' oppositie
tegen het Poolsche voorstel ten
aanzien van Spanje: „Het is
mogelijk, dat Van Kleffens nog
steeds niet gesteld is op burger
oorlogen en revoluties, die een
regeering door geweld verwijderen
en een nieuwe daarvoor in de
plaats stellen. Maar ik geloof,
dat indien ge in zijn hart zou
kunnen zien, ge zoudt zien dat
zijn grootste vrees is, dat, indien
Franco verwijderd zou worden,
sommige van die „krankzinnige"
ideeën, die zich' in andere deelen
van Europa ontwikkeld hebben,
zich zouden verspreiden, en dat
het Nederlandsche imperialisme
vroeger een einde zou nemen dan
anders het geval zou zijn."
Illllll
Eerst was niets tegen deze
macht bestand. Alles scheen ver
loren. Ook voor ons. Weg, en
voorgoed, vrijheid, onafhankelijk
heid, een eigen volksbestaan! En
we hebben alles behouden, alles
teruggekregen als door een won
der. Hoe? Omdat het waar is:
God bevrijdde hen van de hand
des vijands (Ps. 106 10); omdat
het waar is, dat niet straffeloos
recht en gerechtigheid kunnen
worden vertrapt; omdat het waar
is: Hij straft ons, maar naar onze
.zonden niet. In wat ons weder
voer, hebben wij Zijn oordeelen
bespeurd, in wat wij hadden te
dragen, hebben we Zijn gerichten
gezien. Maar na en in Zijn oor
deel is Zijn genade verschenen, na
Illllll
as deelgenoot
aast Nederland,
zuracao in het Ko-
Nederlanden.
Met de Fransche regeering is
een overeenkomst gesloten waar
bij aan Nederlanders, die met een
personenwagen of motorrijwiel
Frankrijk bezoeken een beperkt
aantal Fransche benzinebonnen
wordt verstrakt.
Deze bonnen zijn uitsluitend te
verkrijgen hij het directoraat-
generaal van het verkeer, Kanaal-
weg 3 te 's-Gravenhage.
De uitreiking geschiedt op werk
dagen tusschen 1012 uur tegen
overlegging van de geldige grens-
documenten.
Zondag a.s. spreekt H. K. H.
Prinses Juliana tot het Neder
landsche volk over beide Hilver-
sumsche zenders. De uitzending
vindt plaats in het nationaal pro
gramma en wel van 13 tot 13.15
uur.
Voor belanghebbenden lig
gen op ons bureau de lijsten
van het Roode Kruis ter in
zage, inhoudende de namen
van de personen die zich
buiten de Geallieerde gebie
den op Java bevinden.
Nederlander" schrijft:
i -N e^eren zeer veei Nederlanders in onzekerheid over de
en het lot van hun verwanten, die in 1943 over de
lerIJ-ns zijn gedaan. Een actie -comité is sedert vele maanden
J*%m om den terugkeer naar het vaderland voor deze men-
Unen te bewerkstelligen.
Via Gewestelijk Arbeidsbureau, uit het concentratiekamp
Amersfoort ofwel geronseld door collaboreerende firma's kwa
men duizenden jongemannen terecht in Berlijn, waar zij werden
overgedragen aan den z.g.
„Oostbouw."
Dat was een afdeeling van de
S.S. Zij werden, van uniformen
voorzien, naar Riga getVanspor-
teerd en vandaar in de verschil
lende Baltische Staten in O.-T.
verband aan Wegenbouw etc. te
werk gesteld.
Dit zijn de z.g. „S.S.-frontarbei-
ders." Deze benaming heeft zeer
veel misverstand gewekt en dit is
nog niet geheel verdwenen. Vast
staat, volgens de gegevens van
het comité, dat deze menschen
goede vaderlanders zijn, evenals de
onder welke benaming ook als
prooi van de Duitsche arbeiders-
jacht naar het Oosten gedepor
teerden.
Van deze slachtoffers bevinden
er zich op dit oogenblik nog circa
1150 in Rusland en zelfs Siberië
verspreid, zonder dat er iets doel
treffends gedaan wordt om deze
jonge vaderlanders uit ontbering
en ballingschap te redden.
Het „Actie Comité voor verplicht
tewerkgestelden van den Neder-
landschen Oostbouw," heeft ten
minste na bijna een jaar werken
nog bitter weinig kunnen berei
ken Noch de repatrieeringsdienst,
noch het Nederlandsche Roode
Kruis, noch het Departement van
Buitenlandsche Zaken, hebben
stappen gezet op den weg, die
voor de zich verlaten voelende
jongens in Oost-Europa en West-
Azië, den zoo lang en hevig ver
langden weg terug naar het vader
land kan worden.
Tenslotte heeft het comité zich
rechtstreeks gewend tot den Ne-
derlandschen ambassadeur in Mos
kou. die onlangs bevestigde de lijs
ten met namen enz. in zijn bezit
te hebben gekregen. Het comité
acht het evenwel noodig, dat eenig
Nederlandsch uitvoerend orgaan
de slachtoffers opzoekt en dat het
Nederlandsche Roode Kruis de
zorg voor hen op zich neemt, het
geen nu uit den aard der zaak
slechts in geringe mate, het Fran
sche Roode Kruis doet. De weini
gen die terugkeeren kwamen
voor het eerst met landgenooten
in contact in Eindhoven.
En dit contact was aanvankelijk
allerminst aangenaam. Het gold
hier „S.S.-frontarbeiders," dus
concludeerde men foutief nazi-
gezinden, die vrijwillig voor den
vijand gingen werken. Terug m
het vaderland bleven zij slachtof
fer van dat noodlottig misver
één
stand. Op 14 Mei zal zelfs
hunner voor het Amsterdamsche
Tribunaal moeten verschijnen.
Als bewijsmiddel tegen hem zal
gebruikt worden een brief waar
op stempels van de S.S.-Feldpost
voorkomen, moesten voorkomen,
omdat deze het eenige schriftelijke
contact met thuis mogelijk maak-
te.
De Russische autoriteiten trek
ken zich weinig aan van het lot
van deze „buitenlanders." Wèl zijn
zij er, na vele maanden, van over
tuigd geworden, dat zij niet als
gewone krijgsgevangenen, d.w.z.
als dwangarbeiders, mochten wor
den beschouwd en heeft b.v. Stalin
zelf bepaald, dat zij niet in de
kopermijnen mochten werken, ten
zij in bijzondere gevallen onder
gelijke omstandigheden als de
Russische arbeiders.
De Russen vinden de repatn-
eering een louter Nederlandsche
aangelegenheid. Zij staan daar
overigens zeer welwillend tegen
over, stellen aanstonds vervoers-
De Indonesische autoriteiten
hebben er over geklaagd, dat de
R.A.F. een overeenkomst heeft
geschonden, volgens welke geen
vliegtuigen boven het gebied van
Malang, het militaire centrum op
Oost-Java, zouden vliegen, zoo
lang men nog bezig is de Japan-
neezen aldaar te evacueeren. Zij
verklaarden, dat twee Britsche ge-
vechtsvleigtuigen Woensdag boven
Malang hebben gevlogen.
De Nederlandsch-Indische Voor
lichtingsdienst heeft gisteren
medegedeeld,i dat de Nederlandsch-
Indische regeering bij het Geal
lieerde hoofdkwartier heeft ge
protesteerd tegen de landing van
drie vroegere Japansche lesvlieg-
tuigen, welke een groep hooge In
donesische legerofficieren naar
Batavia hebben vervoerd voor het
houden van besprekingen.
Want dit geslacht is al te zeer geschonden.
De losprijs is te hoog geweest,
Wie telt die er den dood bij vonden?
Roer niet de trom, sta stil, zie om,
De bloesem kleurt rondom hun kruizen.
Geen eeuwen slaat hun stem meer stom...
De driekleur juicht van onze huizen!
Misschien, o God, ik bid, misschien,
Hebt Gij die streden in hun laatste kansen,
De glanzen troostend laten zien
Die lichtten aan der wereldtranzen.
Maar viert uw feest, da-tijd je
Dit is de prijs die zij ^ctr.^|
Steekt de bazuin en roert inch ten
Houdt hoog de vaah waarvoor zij bochten.
HERM. STEGGERDA.
en in Zijn gericht, is Zijn barm
hartigheid openbaar geworden.
Door alles wat ons overkomen
is, hebben wij kunnen leeren, dat
het buiten Hem nergens veilig is.
Hebben wij dat ook gedaan? Zijn
wij gelouterd door het lijden, zoo
als het zilver wordt beproefd
(Ps. 66.) Of is dit alles aan ons
voorbijgegaan en zijn we er onbe
wogen onder gebleven?
JN elk geval: nu mogen wij ge
denken hoe, een jaar geleden,
Zijn Woord kwam als een bevel
tot onzen machtigen vijand: Tot
hiertoe en niet verder. En deze
vijand had onverbiddelijk te ge
hoorzamen Hoe zijn de grooten
gevallen! Men kent en vindt hun
standplaats zelf niet meer! Zij die
als goden werden aanbeden, zijn
tot niets geworden of door eigen
hand het duister ingegleden.
Daaraan denkend moeten we
zeggen: Als God werkt, wie zal
het keeren; voelen we ons ook
genoopt tot danken en te zeggen:
van Hem is 't heuglijk lot. het
heil dat wij ontvangen.
God bevrijdde ons van de hand
van onzen vijand. Maar diepe
wonden zijn geslagen. Onherstel
baar is het verlies voor velen,
want in deze donkere jaren was
het soms alsof het graf regeerde.
En waar het verlies niet onher
stelbaar was daar merken we toch
allen hoe moeizaam en zwaar de
weg is naar opbouw en herstel.
Dat we dan verstaan dat we be
vrijd zijn, maar bevrijd tot dienst
aan God, welke dienst ook open
baar moet worden in dienst aan
land en volk. Ontzaglijk veel moet
nog opgericht worden en talloo-
zen hier en in Indië zijn nog in
grooten nood. Om aan deze op
richting mede te helpen, in dezen
nood verlichting te brengen, is
dienst en offer noodig. Als we
dezen dienst eens als een blijde
dienst konden zien!
V7 EEL is kapot en vernield. Dit
jaar der bevrijding zal ons
niet gebracht hebben wat we er
van hoopten. Maar één ding heb
ben we: toekomst; omdat we de
vrijheid weer hebben. Dat we dan
de vrijheid recht gebruiken en
boven partij- en groepsbelang de
natie op 't oog hebben. Het moet
gaan naar een betere, rechtvaar
dige samenleving, waar een ieder
zijn rechten zijn gewaarborgd en
zijn plichten kent. Hij die ons ver
lost êa^iTèév flaffVieii tijtise
in ons; Hij leere ons dienen ach
ter Hem die niet kwam om ge
diend te worden maar om te die
nen en van Wiens Dienen de gan-
sche wereld nóg leeft. Dan zal
het vertrapte volk zich weer ot>-
richten. En een ieder zal zeker
wonen, een iegelijk onder zijn
wijnstok en vijgeboom.
eigenheid ter beschikking. Dit
blijkt b v Hit het feit, dat op dit
moment 800 Nederlanders zich in
de omgeving van Weenen bevin
den op weg naar ons land. Rus
land wil de buitenlanders voor
zoover dit geen echte krijgsgevan
genen zijn gaarne kwijt.
Het is deze omstandigheid, die
het comité de nog steeds niet ver
vulde hoop gaf, toch eenmaal ge
hoor en nuttig effect te ervaren
van zijn herhaald appèl op het
Departement en andere instanties,
waarvan diligentie in deze aange
legenheid mocht worden verwacht.
Er verkeeren landgenooten in
nood. Dagelijks sterven er in Rus
land en Siberië aan wanhoop en
ontbering. De repatrieeringsdienst
mag zijn taak nog niet beëindigd
achten, aldus het comité.
Op een verzoek van de K.N.A.C.
het verkeersonderwijs op de lagere
scholen verplichtend te doen stel
len, heeft de Minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen
beslist, dat het verkeersonderwijs
niet als een afzonderlijk leervak
in het leerplan der lagere scholen
zal worden opgenomen, maar dat
zal worden voorgesteld de Lager-
onderwijswet 1920 in dien zin te
wijzigen, dat het theoretische en
practische verkeersonderwijs bij
het leervak aardrijkskunde zal
worden gegeven
Op den Eersten Paaschdag is
Engelands grootste financieele
expert, adviseur van de Britsche
schatkist en Directeur van de
Bank van Engeland, Lord Keynes
overleden. Met het overlijden van
Lord Keynes gaat één van de
grootste economen aller tijden
heen, wiens faam teruggaat naar
den tijd van de besprekingen na
den eersten wereldoorlog. In dezen
man verli.est de wereld een man
van uitzonderlijke begaafdheid.
Hij werd in 1883 in Cambridge
als zoon van een professor van de
universiteit aldaar geboren. Na
een schitterende studie aan de
universiteit van Cambridge kreeg
hij in 1908 een post bij de belaff-
tingafdeeling van het Departe
ment voor Britsch-Indië, wat zijn
bekende werk over het Indische
geldwezen: „Indian Currency and
Finance" tengevolge had.
Gedurende den wereldoorlog was
hij werkzaam hij het departement
van de Schatkist en in 1919 werd
hij benoemd tot hoofd van de En-
gelsche financieele delegatie te
Versailles. Op 10 Juni 1919 liep
hij echter uit de raadkamers weg
in sterk verzet tegen de finan
cieele artikelen en die over de
schadevergoeding welke in het
vredesverdrag met Duitschland
waren opgenomen. Enkele maan
den daarna zag zijn beroemd ge
worden en ook in 't Nederlandsch
vertaalde werk „The Economie
Consequences of Peace" het licht.
Dit boek openbaart de drijfveer
van het opzienbarende vertrek
van Keynes, welke eer een gevolg
was van een miskenning van de
economische mogelijkheden, dan
een medelijden met de Duitsche
bevolking. Zijn werk dat liefst in
11 talen werd vertaald, bracht den
schrijver groote vermaardheid,
maar veroorzaakte zooveel op
schudding in Engelsche ambtelijke
kringen dat het 21 jaar duurde
voor Whitehall hem weer kon aan
vaarden.
In dezen tijd was Keynes advi
seur van verschillende groote
Engelsche financieele instellingen
en publiceerde hrj talrijke werken
over geld, interest en productie,
welke hem een haast unieke repu
tatie als theoretisch econoom
bezorgde. Keynes is de hervor
mer, met alles wat hij beschrijft,
tast hij geliefkoosde en onaantast
bare stellingen aan, met alles wat
hij schrijft schept hij hevige mee-
ningsverschillen, die de debatten
tusschen financiers en economen
tot op heden levendig houden.
Keynes' aanhangers zijn de een
voudige burgers, voor wie theore
tische economie uit den booze is,
maar die heeft geleerd dat werk
voor allen het hoofddoel moet zijn
van een economische politiek.
Dit laatste drukt hij uit in zijn
in 1336 verschenen werk. waarvan
de titel is: ,,A General Theory
of Employment", waarin hij op
radicale wijze breekt met de oude
opvatting dat een werkeloosheid
door een loonsverlaging kan ver
dwijnen. Men zegt zelfs dat Roo
sevelt toen hij zijn New-Deal ont
wierp veel van de theorieën in dit
boek verkondigd, heeft overge
nomen.
Keynes heeft een geweldigen
invloed gehad op de economie van
het Vereénigde Koninkrijk. Velen
van ons herinneren zich misschien
nog de artikelen die er in 1939 en
1940 van hem in de Times ver
schenen en waarin hij een pleidooi
hield voor het verplicht sparen.
Later verschenen deze artikelen*
uitgewerkt in een brochure: ,,How
to pay for the war".
In 1941 volgde de rehabilitatie
van Keynes in zijn benoeming tot
Directeur van de Bank van Enge
land. Zijn laatste werk was de>
onderhandelingen te Washington
over de groote Amerikaansche
leening aan Engeland, misschien
wel de neteligste financieele 'be
sprekingen, die hij ooit heeft ge
houden. Van deze onderhandelin
gen keerde hij zwaar ziek terug
zonder het resultaat van zijn werk
te mogen meemaken. Met Roose
velt verliest de wereld in Keynes
een figuur die ons uit den grooten
economischen chaos had kunnen
helpen!
De afdeeling Pers en Publiciteit
van den dienst der Repatrieering,
deelt mede, dat gistermiddag te
14.00 uur het s.s. „Tarakan" te
Rotterdam is gearriveerd met 59
mannen, 51 vrouwen en 12 kinde
ren uit Nederlandsch-Indië aan
boord.
Het" m.s. „Oranje" is op 26 April
1.1. uit Batavia vertrokken met
888 repatrieerenden aan boord.
De heer Pelt, adjunct-secretaris
generaal van de V. N. die zich te
Genève heeft opgehouden in ver
band met de liquidatie van den
Volkenhond is Donderdag naar
Parijs vertrokken.
De Parijsche conferentie. De
ministers van buitenlandsche za
ken der groote vier waren giste
ren bijeen voor een korte zitting
gedurende welke zij, naar men
vermoedt, twee punten zullen be
spreken, n.l. 1. het lot van het
eiland Pelagosa in de Adriatische
Zee en 2. de kwestie van de Ita-
liaansche oorlogsmisdadigers in
verhand met het vredesverdrag.
Vanaf Maandag aanstaande zal
in aansluiting op den dienst Lon
den—Calais, een dagelijksche ver
binding CalaisBrussel onder
houden worden.
Men verwacht, dat in den loop
van de maand Juni de veerdienst
Zeebrugge-Harwich hervat zal
worden.
De Daily Herald, het orgaan
van de Britsche Labourpartij,
meent te weten, dat de communis
tische partij in Engeland geneigd
zou zijn haar verzoek tot aanslui
ting bij de Labourpartij in te
trekken. Daar gebleken is. dat
de vakvereenigingen afwijzend
staan tegenover een fusie, zou de
communistische partij een gevoe
lig échec willen vermijden, voegt
het blad er aan toe.
Naar telegrafisch aan het A.N.P.
uit Moskou wordt medegedeeld,
is de tentoonstelling van Neder
landsche tulpen te Moskou, geor
ganiseerd door het centraal bloem
bollencomité te Haarlem, een
groot succes geworden.
Volgens dd* Zwitsersche radio
zal met ingang van Zaterdag aan
staande een Zweedsche luchtdienst
tusschen Stockholm en Nice, via
Amsterdam en Genève, ingesteld
worden.