De Indonesische kwestie in de Staten-Generaal. Ij Uit de hand van den vijand verlost. Fransche Benzinebonnen. Nederlanden lijden in Syberië. Bevrijdingsfeest. Lord Keynes, de economische hervormer overleden WevdcUUeuws in VOLK VAN NEDERLAND Lijsten Indonesische regeering protesteert. VRIJDAG 3 MEI 1946. Een goed Zakenman zoekt zijn kracht in doelmatige Reclame Regeerjngs-verklaring van Minister Logemann. MEDEDEELING. S" - Mr. Van Klcffcns in Amerikaansche oogen D AARAAjN gedenken we deze dagende vijand die 't zwaard had getrokken, is door het zwaard vergaan. Omdat hij alleen maar in geweld geloofde, moest hij ondergaan. Hij is dan ook on dergegaan. Het machtige rijk, dat naar het woord van zijn leider duizend jaren zou bestaan, haalde nawwelijks tien jaren. Tot een puinhoop is het geworden en de nazi-geest heeft voor zich zeiven een monument opgericht in de gruwelkampen van Dachau, Bel- zen enz. Radiorede van H.K.H. Prinses Juliana ter inzose. n-n«ijks sterven er aan wanhoop er ontbering. Een minuut plechtige stilte. D it. is een diep en ernstig feest, m Voorstel tot invoer voor verplicht Verkeersonderwijs. s.s. Tarakan in Rotterdam. \Y I ERSVER WACHTING medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig tot heden- avond: Weinig verandering. Tijdelijk nevel of mist'. Over dag plaatselijke wolkenvel den. In de overige deelen van het land op de meeste plaatsen zonneschijn. Hoofdrtda^ou - Hem. Steggerda. Redacteuren: P. L. D. J. van Oeveren. S. W. Henry. Redactie-adres: Noordstr. 55-57, Terneuzen. Tel. 2510 - Na 6 uur 2073. Hoofdagentschap voor West Zeeuwsch-Vlaanderen Wiliemsweg 83, Schoondijke DE VRIJE ZEEUW 2de Jaargang No. 190. Advertentieprijs: per mm 10 ct.; minimum per advertentie f 1,50 inzendingen advertenties tèt des namiddags 4 uur. Rubriek kl. advertenties: 15 regels 60 ct.; iedere regel meer 12 ct. Ver melding brieven onder nr. Bur. van dit Blad 10 ct meer i Uitgave: Stichting „De Vrjjje Zeeuw" - Verschijnt dagelijks - Drukkerij N.V. Firma P. J. van de Sande r Terneuzen. - Abonnementsprijs 3,25 per kwartaal. Nederland is heden een jaar be- vryd. Ren jaar vol zegening, een jaar ook van veel onheil. Zoo ooit, dan gaan Jieden gevoelens van dank uit naar hen, die deze vrij heid voor ons hebben bevochten: de soldaten .opzer vrienden, de strijders ook die vielen op het front van binnenlandsch verzet, de mannen, die nó. 9 Mei 1940 den strijd buiten onze landsgrenzen voortzetten. De Groote Adviescommissie der illegaliteit. waarin vertegen woordigd de voormalige verzets organisatie en de Gemeenschap Oud-Illegale Werkers Nederland, die haar liquidatie-taak zoo spoedig mogelijk beëindigd wil zien, gedreven door hetzelfde ver antwoordelijkheidsgevoel, dat haar bezielde in haar strijd tegen den bezetter, wil nog èens openlijk haar stem laten hooren. Zij stelt zich daarbij niet tegenover, doch in het Nederlandsche volk. Voort gekomen uit dit volk heeft zij tijdens de bezetting den strijd daarvoor gevoerd en na de bevrij ding heeft haar het eens gestelde ideaal onverzwakt voor oogen ge staan: de eendracht en saamhoo- righeid van alle Nederlanders in een maatschappij, waarin geeste lijk en stoffelijk ieder onderdaan zoo spoedig mogelijk geheel zich zelf zou kunnen zijn. Wegens de schending van den Vaderlandschen plicht en eer en als onmisbare voorwaarde voor de gezondmaking van ons volk was de zuivering noodzakelijk. Is wel licht regeeringsbeleid ten deze in menig opzicht tekort geschoten, mede doordat de in het Neder landsche volk levende krachten niet toereikend bleken, in het bij zonder wordt de zuivering onder mjjnd door krachten, die onmid dellijk na de bevrijding het eigen- of groepsbelang hooger stelden dan het welzijn van het volk. Benerzijds is daardoor de ge zondmaking van het Nederlandsch volksbestaan geremd, anderzijds worden hierdoor spanningen op geroepen, welke, door hoe nobele motieven ook gedragen, desalniet temin een onrust en onbevredigd heid binnen bepaalde volksgroepen bestendigen, die een gezond her stel belemmeren. Deze zelfde krachten hebben getracht een aantal in een rechts staat ontoelaatbare handelingen als moorden, corruptieve prac- tijken en zwendelaffaires op reke ning van de illegaliteit te schui ven. Waardig, maar ook met ver ontwaardiging wijst de voormalige illegaliteit deze verdachtmaking van de hand en zij wenscht met nadruk openlijk te verklaren, dat zij deze handelingen onvoorwaar delijk afkeurt. De werkelijkheid van vandaag is wel een geheel andere dan het droombeeld van een vemieuwo Nederland, dat alle Nederlanders, vereend in de hitte van den strijd, voor oogen hebben gehad. Een beeld, dat blijkbaar ook de Lon- densche regeering heeft gekoes terd, toen zij beloften heeft ge- da», met name ook ten aanzieit van hen, die actief aan het verzet deelnamen, die zij onder den druk van de barre werkelijkheid, niet heeft kunnen inlossen. Toen de vjjand op menschont- eerende wijze ons volk naar het leven stond en zijn bestaan be dreigde. verzette het Nederland sche volk zich als één man om zij» mannen en jongens, zijn vrou wen en kinderen, zijn kracht en zijn hoop, te vrijwaren voor den ondergang. Nog steeds staan de zelfde waarden en werkelijkheden op het spel, thans niet bedreigd van buitenaf, maar van binnenuit. Het is ditmaal niet de baatzucht van een vreemden overheerscher. het is het toomeloos verlangen r.aar het behoud of verwerving va» machtsposities ten eigen bate, een slechts rechten opeischend, maar plichten schuwend eigen belang. De Duitscher heeft niet alleen het Nederlandsche nechtsgebouw gesloopt, maar meer nog het rechtsbesef der burgers geschon den. Het is dan ook niet genoeg wanneer allerlei instanties trach ten dit rechtsgebouw weer op te trekken. He is veeleer noodzake lijk, dat ieder burger van Neder land in zich zeive aankweekt en versterkt het ook in hem geschon den besef en begrip voor orde en recht en waarheid,"op welker eer biediging elke samenleving be hoort te zijn gegr jndvest. Slechts door ieders persocmijke inspan ning, kan dit voor de Nederland sche samenleving worden bereikt. Dit is niet de taak van de Over heid, noch de taak der illegaliteit, noch van welk deel van het volk oek! Het is de plicht van het ge- heele Nederlandsche volk. Aldus kan bereikt worden en moet bereikt worden, het ideaal ""l d£)f. Pi£lU££ Neerland <foj ieerlands beste zonen voor oogren gêslaan heeft, toen zij in de loo- pen staarden van de geweren van frun belagers. Een ideaal dat zij met hun bloed bezegelden en waaraan op dezen dag ieder recht geaard Nederlander zijn oprechte trouw bewijst. De Groote Advies-Commissie der Illegaliteit. het nieuwe staatsbestel te waar borgen, zooals een goed bestuur en gezonde financiën. De idee dat de republiek is de draagster der revolutie zal wegvallen zoodra deze organisatie haar revolution- naire houding: verlaat doos er kenning van de souvereiniteit van de Kroon. Het spreekt wel vanzelf dat dan de gewapende macht van het Koninkrijk de handhaving van recht en orde ter hand zal nemen, overal waar de plaatselijke autori teiten van het gemeenebest en zijn onderdeelen niet hij machte blijken om die met normale mid delen te handhaven. Wanneer aldus de toestand van de onzuivere elementen, die op het oogenblik daarin nog een te groote rol spelen, zal zijn gezui verd, dan heeft de .regeering o- grond van hare waarnemingen de overtuiging, dat een zelfregee- rend Java, eeleid door dezelfde groepen die thans het gezag in de Republiek Indonesia" uitoefe nen, voor de geheele Indonesische bevolking van Java de juiste ex pressie van hare staatkundige verlangen zal zijn. Er zijn echter nog vele zaken die een gunstige oplossing in den weg staan. Ten aanzien van het gebied waarover de republiek zeggenschap zal uitoefenen, be staat nog geen overeenstemming. De Nederlandsche regeering staat op het standpunt dat alle buitengewesten, dus ook Sumatra, zich vrijelijk moeten kunnen uit spreken over hun wenschen no pens hun toekomstigen status binnen Indonesië. Van Indonesische zijde blijkt men weinig te gevoelen voor den term -gemeenebest. Eensdeels, omdat deze het federatief element onderstreept, en ten anaere om dat er geen goede vertaling voor te vinden is. De voorgeslagen term vrijstaat, die de democrati sche gedachte accentueert, valt zeker te overwegen, ^indien blijkt, dat er zich geen misverstand om trent den status van Indonesië binnen het Koninkrijk vasthecht. Donderdagmiddag heeft in de Tweede Kamer der Staten-Gené- raal, Prof. Dr. J. H. Logemann, Minister van Overzeesche Ge- biedsdeelen, de volgende regee- ringsverklaring afgelegd. Het heeft bij de regeering een punt van overweging uitgemaakt, of deze verklaring in comité- generaal moest worden afgelegd, dan wel of zulks mogelijk was in een openbare vergadering. In verband met het feit. dat het hier de hoogste belangen van het Koninkrijk betreft, behoorde de weg der openbaarheid te wor den gekozen, al is dit niet zonder bezwaar, daar de onderhandelin gen nog geenszins zijn afgesloten. Oorspronkelijk stelde de Natio nalistische beweging zich op het standpunt van een erkenning van de „Republiek Indonesia" als sou- vereine staat, welk standpunt de Nederlandsche regeering niet ge heel 'kon deelen, daar vastgehou den moest worden aan de regee- ringsverklaring van 10 Februari 1946. Als leidraad voor een mogelij ke oplossing werd toen genomen de overeenkomst die gesloten was tusschen Frankrijk en de repu bliek Viet-nam in Indo-China, waarin het voormalig keizerrijk Annam zich had getransformeerd. Uit de besprekingen hierover is een ontwerp preliminaire overeen komst ontstaan. De hoofdgedachte van de tus schen de Fransche republiek en Viet-nam gesloten convention preliminaire is, dat Viet-nam ais een „Etat-libre" deel zal uitma ken van de „Federation Indo- Chinoise" en daarmede van de „Union Francaise". Deze gedachte, overgebracht op den toestand in Nederlandsch- Indië, leidde tot het denkbeeld dat de „Republiek Indonesië" -r' kenning zou kunnen vinde" dls onderdeel van een federal''' meenebest Indonesië, zelï' overeenkomstig de vcl'ar'n!" v"n 10 Februari 1946, zal optreden Suriname en ninkrijk de njt nkbeeld is voor Indone- „„..rekkelijk, daar zij de ge- vasthoudt van een. „repu- wjSc", terwijl de aantrekkelijk- j^id voor Nederland bestaat in de uereidheid van de republiek om als constitueerend deel van Indo nesië toe te treden in het Konink rijk, hetgeen impliceert het losla ten van de revolutie. Voor ihet populaire misverstand, dat erkenning van de republiek zou beteekenen abdicatie van het Koninkrijk is dus geen plaats ge laten. Erkenning van de repu bliek als een der onderdeelen van het Koninkrijk brengt dus in gee- nen deele mede, dat het Konink rijk uit handen zou geven de zeg genschap die het behoeft om eer bevredigend functionneeren van Overeenkomstig een des betreffend besluit van de Vereeniging „De Nederland sche Dagbladpers 1945" zal morgen, op den Bevrijdings dag, ons Blad niet verschij nen. De passagierslijst van het m.s. ..Sommelsdijk" ligt op onze administratie -ter in zage. In het algemeen waren de In donesische vertegenwoordigers er op uit, aan de republiek zooveel mogelijk relief te geven. Dit is volkomen begrijpelijk, wanneer men bedenkt, hoezeer de repu bliek voor hen is de expressie van hun nationale streven, De regeering acht het zeker mo gelijk op velerlei punten formu leeringen te vinden, die, ook uit dit gezichtspunt bezien, beide par tijen zouden kunnen bevredigen, maar zij moest zich uit democra tisch beginsel keeren tegen elk streven om aan de republiek een zekere predominantie te verlee- nen boven de streken, waar zij geen gezag uitoefent. Daarnaast moest de regeering bezwaar maken tegen het neer leggen van het resultaat der be sprekingen in een verdrag, aan gezien zij' zichzelf niet de consti- tutioneele bevoegdheid kan toe kennen om zulk een verdrag te sluiten. H.i. behoeft dit niet in den weg te staan aan het verkrij gen en vastleggen van materieele overeenstemming, die kan leiden tot een doen ophouden van het wapengeweld, voor zoover dit niet de strekking heeft van een ge meenschappelijk herstel van orde en veiligheid, gericht tegen het bende-wezen, tot het onmiddellijk aanvangen van constructieven be- stuursarbeid en tot het bijeenroe pen van de Rijksconferentie. Ten slotte heeft de regeering met nadruk gesteld, dat de be vrijding en in veiligheid bren ging van de geïnterneerden, die zich thans nog in het niet-bezet te gedeelte van Java bevinden, door haar beschouwd wordt als een absolute fatsoensplicht, welks vervulling zij verwacht zonder eenige binding aan welke voor waarde dan ook. De regeering betreurt het. Jat de door Dr. Van Mook onder nar<~ verantwoordelijkheid met ',°ov® beleid en volharding gev-'rc'e :ifj" sprekingen nog niet to ean Y ledig uiteindelijk resuiaa' hebben sfelêid. Zij vertrouwtnochtans, dat hier een uitweegt uit den toe stand die séds dieper Indie s en met nan - Java s welvaart en eeesteliih rr aanvreet. Zy ver- frouwtJ* steeds' dat het land' dank een iieP verantwoorde- lifkhe!-,s"besef aan beide zijden, voo- een ramp kan worden be- h<~d- De voormalige vice-minister van buitenlandsche zaken, Sumner Wtelles, schrijft in de New-York Herald Tribune": „Van Kleffens hield vast aan essentieele grond beginselen. De helderheid van geest, waar hij mee is begiftigd, stelde hem in staat de zaken dui delijk voor oogen te stellen, wan neer op sommige oogenblikken door het uitbreken van een werk methode de beraadslagingen van den Veiligheidsraad in een zee van technische details dreigde ten onder te gaan." De radiocommentator Peter de Lima leverde echter via het radio station van Los Angelos critiek op Mr. van Kleffens' oppositie tegen het Poolsche voorstel ten aanzien van Spanje: „Het is mogelijk, dat Van Kleffens nog steeds niet gesteld is op burger oorlogen en revoluties, die een regeering door geweld verwijderen en een nieuwe daarvoor in de plaats stellen. Maar ik geloof, dat indien ge in zijn hart zou kunnen zien, ge zoudt zien dat zijn grootste vrees is, dat, indien Franco verwijderd zou worden, sommige van die „krankzinnige" ideeën, die zich' in andere deelen van Europa ontwikkeld hebben, zich zouden verspreiden, en dat het Nederlandsche imperialisme vroeger een einde zou nemen dan anders het geval zou zijn." Illllll Eerst was niets tegen deze macht bestand. Alles scheen ver loren. Ook voor ons. Weg, en voorgoed, vrijheid, onafhankelijk heid, een eigen volksbestaan! En we hebben alles behouden, alles teruggekregen als door een won der. Hoe? Omdat het waar is: God bevrijdde hen van de hand des vijands (Ps. 106 10); omdat het waar is, dat niet straffeloos recht en gerechtigheid kunnen worden vertrapt; omdat het waar is: Hij straft ons, maar naar onze .zonden niet. In wat ons weder voer, hebben wij Zijn oordeelen bespeurd, in wat wij hadden te dragen, hebben we Zijn gerichten gezien. Maar na en in Zijn oor deel is Zijn genade verschenen, na Illllll as deelgenoot aast Nederland, zuracao in het Ko- Nederlanden. Met de Fransche regeering is een overeenkomst gesloten waar bij aan Nederlanders, die met een personenwagen of motorrijwiel Frankrijk bezoeken een beperkt aantal Fransche benzinebonnen wordt verstrakt. Deze bonnen zijn uitsluitend te verkrijgen hij het directoraat- generaal van het verkeer, Kanaal- weg 3 te 's-Gravenhage. De uitreiking geschiedt op werk dagen tusschen 1012 uur tegen overlegging van de geldige grens- documenten. Zondag a.s. spreekt H. K. H. Prinses Juliana tot het Neder landsche volk over beide Hilver- sumsche zenders. De uitzending vindt plaats in het nationaal pro gramma en wel van 13 tot 13.15 uur. Voor belanghebbenden lig gen op ons bureau de lijsten van het Roode Kruis ter in zage, inhoudende de namen van de personen die zich buiten de Geallieerde gebie den op Java bevinden. Nederlander" schrijft: i -N e^eren zeer veei Nederlanders in onzekerheid over de en het lot van hun verwanten, die in 1943 over de lerIJ-ns zijn gedaan. Een actie -comité is sedert vele maanden J*%m om den terugkeer naar het vaderland voor deze men- Unen te bewerkstelligen. Via Gewestelijk Arbeidsbureau, uit het concentratiekamp Amersfoort ofwel geronseld door collaboreerende firma's kwa men duizenden jongemannen terecht in Berlijn, waar zij werden overgedragen aan den z.g. „Oostbouw." Dat was een afdeeling van de S.S. Zij werden, van uniformen voorzien, naar Riga getVanspor- teerd en vandaar in de verschil lende Baltische Staten in O.-T. verband aan Wegenbouw etc. te werk gesteld. Dit zijn de z.g. „S.S.-frontarbei- ders." Deze benaming heeft zeer veel misverstand gewekt en dit is nog niet geheel verdwenen. Vast staat, volgens de gegevens van het comité, dat deze menschen goede vaderlanders zijn, evenals de onder welke benaming ook als prooi van de Duitsche arbeiders- jacht naar het Oosten gedepor teerden. Van deze slachtoffers bevinden er zich op dit oogenblik nog circa 1150 in Rusland en zelfs Siberië verspreid, zonder dat er iets doel treffends gedaan wordt om deze jonge vaderlanders uit ontbering en ballingschap te redden. Het „Actie Comité voor verplicht tewerkgestelden van den Neder- landschen Oostbouw," heeft ten minste na bijna een jaar werken nog bitter weinig kunnen berei ken Noch de repatrieeringsdienst, noch het Nederlandsche Roode Kruis, noch het Departement van Buitenlandsche Zaken, hebben stappen gezet op den weg, die voor de zich verlaten voelende jongens in Oost-Europa en West- Azië, den zoo lang en hevig ver langden weg terug naar het vader land kan worden. Tenslotte heeft het comité zich rechtstreeks gewend tot den Ne- derlandschen ambassadeur in Mos kou. die onlangs bevestigde de lijs ten met namen enz. in zijn bezit te hebben gekregen. Het comité acht het evenwel noodig, dat eenig Nederlandsch uitvoerend orgaan de slachtoffers opzoekt en dat het Nederlandsche Roode Kruis de zorg voor hen op zich neemt, het geen nu uit den aard der zaak slechts in geringe mate, het Fran sche Roode Kruis doet. De weini gen die terugkeeren kwamen voor het eerst met landgenooten in contact in Eindhoven. En dit contact was aanvankelijk allerminst aangenaam. Het gold hier „S.S.-frontarbeiders," dus concludeerde men foutief nazi- gezinden, die vrijwillig voor den vijand gingen werken. Terug m het vaderland bleven zij slachtof fer van dat noodlottig misver één stand. Op 14 Mei zal zelfs hunner voor het Amsterdamsche Tribunaal moeten verschijnen. Als bewijsmiddel tegen hem zal gebruikt worden een brief waar op stempels van de S.S.-Feldpost voorkomen, moesten voorkomen, omdat deze het eenige schriftelijke contact met thuis mogelijk maak- te. De Russische autoriteiten trek ken zich weinig aan van het lot van deze „buitenlanders." Wèl zijn zij er, na vele maanden, van over tuigd geworden, dat zij niet als gewone krijgsgevangenen, d.w.z. als dwangarbeiders, mochten wor den beschouwd en heeft b.v. Stalin zelf bepaald, dat zij niet in de kopermijnen mochten werken, ten zij in bijzondere gevallen onder gelijke omstandigheden als de Russische arbeiders. De Russen vinden de repatn- eering een louter Nederlandsche aangelegenheid. Zij staan daar overigens zeer welwillend tegen over, stellen aanstonds vervoers- De Indonesische autoriteiten hebben er over geklaagd, dat de R.A.F. een overeenkomst heeft geschonden, volgens welke geen vliegtuigen boven het gebied van Malang, het militaire centrum op Oost-Java, zouden vliegen, zoo lang men nog bezig is de Japan- neezen aldaar te evacueeren. Zij verklaarden, dat twee Britsche ge- vechtsvleigtuigen Woensdag boven Malang hebben gevlogen. De Nederlandsch-Indische Voor lichtingsdienst heeft gisteren medegedeeld,i dat de Nederlandsch- Indische regeering bij het Geal lieerde hoofdkwartier heeft ge protesteerd tegen de landing van drie vroegere Japansche lesvlieg- tuigen, welke een groep hooge In donesische legerofficieren naar Batavia hebben vervoerd voor het houden van besprekingen. Want dit geslacht is al te zeer geschonden. De losprijs is te hoog geweest, Wie telt die er den dood bij vonden? Roer niet de trom, sta stil, zie om, De bloesem kleurt rondom hun kruizen. Geen eeuwen slaat hun stem meer stom... De driekleur juicht van onze huizen! Misschien, o God, ik bid, misschien, Hebt Gij die streden in hun laatste kansen, De glanzen troostend laten zien Die lichtten aan der wereldtranzen. Maar viert uw feest, da-tijd je Dit is de prijs die zij ^ctr.^| Steekt de bazuin en roert inch ten Houdt hoog de vaah waarvoor zij bochten. HERM. STEGGERDA. en in Zijn gericht, is Zijn barm hartigheid openbaar geworden. Door alles wat ons overkomen is, hebben wij kunnen leeren, dat het buiten Hem nergens veilig is. Hebben wij dat ook gedaan? Zijn wij gelouterd door het lijden, zoo als het zilver wordt beproefd (Ps. 66.) Of is dit alles aan ons voorbijgegaan en zijn we er onbe wogen onder gebleven? JN elk geval: nu mogen wij ge denken hoe, een jaar geleden, Zijn Woord kwam als een bevel tot onzen machtigen vijand: Tot hiertoe en niet verder. En deze vijand had onverbiddelijk te ge hoorzamen Hoe zijn de grooten gevallen! Men kent en vindt hun standplaats zelf niet meer! Zij die als goden werden aanbeden, zijn tot niets geworden of door eigen hand het duister ingegleden. Daaraan denkend moeten we zeggen: Als God werkt, wie zal het keeren; voelen we ons ook genoopt tot danken en te zeggen: van Hem is 't heuglijk lot. het heil dat wij ontvangen. God bevrijdde ons van de hand van onzen vijand. Maar diepe wonden zijn geslagen. Onherstel baar is het verlies voor velen, want in deze donkere jaren was het soms alsof het graf regeerde. En waar het verlies niet onher stelbaar was daar merken we toch allen hoe moeizaam en zwaar de weg is naar opbouw en herstel. Dat we dan verstaan dat we be vrijd zijn, maar bevrijd tot dienst aan God, welke dienst ook open baar moet worden in dienst aan land en volk. Ontzaglijk veel moet nog opgericht worden en talloo- zen hier en in Indië zijn nog in grooten nood. Om aan deze op richting mede te helpen, in dezen nood verlichting te brengen, is dienst en offer noodig. Als we dezen dienst eens als een blijde dienst konden zien! V7 EEL is kapot en vernield. Dit jaar der bevrijding zal ons niet gebracht hebben wat we er van hoopten. Maar één ding heb ben we: toekomst; omdat we de vrijheid weer hebben. Dat we dan de vrijheid recht gebruiken en boven partij- en groepsbelang de natie op 't oog hebben. Het moet gaan naar een betere, rechtvaar dige samenleving, waar een ieder zijn rechten zijn gewaarborgd en zijn plichten kent. Hij die ons ver lost êa^iTèév flaffVieii tijtise in ons; Hij leere ons dienen ach ter Hem die niet kwam om ge diend te worden maar om te die nen en van Wiens Dienen de gan- sche wereld nóg leeft. Dan zal het vertrapte volk zich weer ot>- richten. En een ieder zal zeker wonen, een iegelijk onder zijn wijnstok en vijgeboom. eigenheid ter beschikking. Dit blijkt b v Hit het feit, dat op dit moment 800 Nederlanders zich in de omgeving van Weenen bevin den op weg naar ons land. Rus land wil de buitenlanders voor zoover dit geen echte krijgsgevan genen zijn gaarne kwijt. Het is deze omstandigheid, die het comité de nog steeds niet ver vulde hoop gaf, toch eenmaal ge hoor en nuttig effect te ervaren van zijn herhaald appèl op het Departement en andere instanties, waarvan diligentie in deze aange legenheid mocht worden verwacht. Er verkeeren landgenooten in nood. Dagelijks sterven er in Rus land en Siberië aan wanhoop en ontbering. De repatrieeringsdienst mag zijn taak nog niet beëindigd achten, aldus het comité. Op een verzoek van de K.N.A.C. het verkeersonderwijs op de lagere scholen verplichtend te doen stel len, heeft de Minister van Onder wijs, Kunsten en Wetenschappen beslist, dat het verkeersonderwijs niet als een afzonderlijk leervak in het leerplan der lagere scholen zal worden opgenomen, maar dat zal worden voorgesteld de Lager- onderwijswet 1920 in dien zin te wijzigen, dat het theoretische en practische verkeersonderwijs bij het leervak aardrijkskunde zal worden gegeven Op den Eersten Paaschdag is Engelands grootste financieele expert, adviseur van de Britsche schatkist en Directeur van de Bank van Engeland, Lord Keynes overleden. Met het overlijden van Lord Keynes gaat één van de grootste economen aller tijden heen, wiens faam teruggaat naar den tijd van de besprekingen na den eersten wereldoorlog. In dezen man verli.est de wereld een man van uitzonderlijke begaafdheid. Hij werd in 1883 in Cambridge als zoon van een professor van de universiteit aldaar geboren. Na een schitterende studie aan de universiteit van Cambridge kreeg hij in 1908 een post bij de belaff- tingafdeeling van het Departe ment voor Britsch-Indië, wat zijn bekende werk over het Indische geldwezen: „Indian Currency and Finance" tengevolge had. Gedurende den wereldoorlog was hij werkzaam hij het departement van de Schatkist en in 1919 werd hij benoemd tot hoofd van de En- gelsche financieele delegatie te Versailles. Op 10 Juni 1919 liep hij echter uit de raadkamers weg in sterk verzet tegen de finan cieele artikelen en die over de schadevergoeding welke in het vredesverdrag met Duitschland waren opgenomen. Enkele maan den daarna zag zijn beroemd ge worden en ook in 't Nederlandsch vertaalde werk „The Economie Consequences of Peace" het licht. Dit boek openbaart de drijfveer van het opzienbarende vertrek van Keynes, welke eer een gevolg was van een miskenning van de economische mogelijkheden, dan een medelijden met de Duitsche bevolking. Zijn werk dat liefst in 11 talen werd vertaald, bracht den schrijver groote vermaardheid, maar veroorzaakte zooveel op schudding in Engelsche ambtelijke kringen dat het 21 jaar duurde voor Whitehall hem weer kon aan vaarden. In dezen tijd was Keynes advi seur van verschillende groote Engelsche financieele instellingen en publiceerde hrj talrijke werken over geld, interest en productie, welke hem een haast unieke repu tatie als theoretisch econoom bezorgde. Keynes is de hervor mer, met alles wat hij beschrijft, tast hij geliefkoosde en onaantast bare stellingen aan, met alles wat hij schrijft schept hij hevige mee- ningsverschillen, die de debatten tusschen financiers en economen tot op heden levendig houden. Keynes' aanhangers zijn de een voudige burgers, voor wie theore tische economie uit den booze is, maar die heeft geleerd dat werk voor allen het hoofddoel moet zijn van een economische politiek. Dit laatste drukt hij uit in zijn in 1336 verschenen werk. waarvan de titel is: ,,A General Theory of Employment", waarin hij op radicale wijze breekt met de oude opvatting dat een werkeloosheid door een loonsverlaging kan ver dwijnen. Men zegt zelfs dat Roo sevelt toen hij zijn New-Deal ont wierp veel van de theorieën in dit boek verkondigd, heeft overge nomen. Keynes heeft een geweldigen invloed gehad op de economie van het Vereénigde Koninkrijk. Velen van ons herinneren zich misschien nog de artikelen die er in 1939 en 1940 van hem in de Times ver schenen en waarin hij een pleidooi hield voor het verplicht sparen. Later verschenen deze artikelen* uitgewerkt in een brochure: ,,How to pay for the war". In 1941 volgde de rehabilitatie van Keynes in zijn benoeming tot Directeur van de Bank van Enge land. Zijn laatste werk was de> onderhandelingen te Washington over de groote Amerikaansche leening aan Engeland, misschien wel de neteligste financieele 'be sprekingen, die hij ooit heeft ge houden. Van deze onderhandelin gen keerde hij zwaar ziek terug zonder het resultaat van zijn werk te mogen meemaken. Met Roose velt verliest de wereld in Keynes een figuur die ons uit den grooten economischen chaos had kunnen helpen! De afdeeling Pers en Publiciteit van den dienst der Repatrieering, deelt mede, dat gistermiddag te 14.00 uur het s.s. „Tarakan" te Rotterdam is gearriveerd met 59 mannen, 51 vrouwen en 12 kinde ren uit Nederlandsch-Indië aan boord. Het" m.s. „Oranje" is op 26 April 1.1. uit Batavia vertrokken met 888 repatrieerenden aan boord. De heer Pelt, adjunct-secretaris generaal van de V. N. die zich te Genève heeft opgehouden in ver band met de liquidatie van den Volkenhond is Donderdag naar Parijs vertrokken. De Parijsche conferentie. De ministers van buitenlandsche za ken der groote vier waren giste ren bijeen voor een korte zitting gedurende welke zij, naar men vermoedt, twee punten zullen be spreken, n.l. 1. het lot van het eiland Pelagosa in de Adriatische Zee en 2. de kwestie van de Ita- liaansche oorlogsmisdadigers in verhand met het vredesverdrag. Vanaf Maandag aanstaande zal in aansluiting op den dienst Lon den—Calais, een dagelijksche ver binding CalaisBrussel onder houden worden. Men verwacht, dat in den loop van de maand Juni de veerdienst Zeebrugge-Harwich hervat zal worden. De Daily Herald, het orgaan van de Britsche Labourpartij, meent te weten, dat de communis tische partij in Engeland geneigd zou zijn haar verzoek tot aanslui ting bij de Labourpartij in te trekken. Daar gebleken is. dat de vakvereenigingen afwijzend staan tegenover een fusie, zou de communistische partij een gevoe lig échec willen vermijden, voegt het blad er aan toe. Naar telegrafisch aan het A.N.P. uit Moskou wordt medegedeeld, is de tentoonstelling van Neder landsche tulpen te Moskou, geor ganiseerd door het centraal bloem bollencomité te Haarlem, een groot succes geworden. Volgens dd* Zwitsersche radio zal met ingang van Zaterdag aan staande een Zweedsche luchtdienst tusschen Stockholm en Nice, via Amsterdam en Genève, ingesteld worden.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1946 | | pagina 1