erin VRÏ0--UW Zullen de besprekingen slagen HET PERZISCHE PROBLEEM pi Goering zet zijn verdediging vcort, DE SUDETEN-DUITSCHE KWESTIE nü 3D! sbom cn IN i SS WEERSVERWACHTING l MAAK VAN DAGBLAD Algemeen overzicht. De tenuitvoerlegging van de doodstraf. De persoonlijke oproeping bij de verkiezingen. Roode Kruispersoneel naar Indië. Truman ziet den toestand niet zoo Turksche opinie over toestand in Perzië. De Izwjestja aan het woord. Pers-reacties - Kwestie vooi\de_,Uno? En hoc die wordt opgelost. Berichten over troepen bewegingen naar Teheran door Sowjet-regeering tegengesproken. f/ IM Zal Perzië zich beroepen op Veiligheidsraad? André Philip, de eerste anti-Gaullist.^ Neurenberg. Een technische storing. Een nieuwe vinding op spoorweggebied. "J ZATERDAG 16 MAART 1946. 2de Jaargang No. 151. dhr. 0. onderzi oegang hoeveel! i IJzcndjj ;ls 60 ce ieer 12 ce Bril. Tet egën advi v. DAMD leuzen, i ïaart. ni ituur. Te< te bea 3E WA,; ig 8 uur •fde vpi' *oesiiin, le lieide en voor :n. ir e rorken meegedeeld door hetK.N.M.T. te De Bilt geldig van Vrijdag avond tot Zaterdagavond. Aangenamer weer. Voor het Midden, Zuiden en Westen van het land afnemen de bewolking, droog weer. In den nacht plaatselijk lichte vorst. Morgen overdag hoo- gere temperatuur dan van daag. Afnemende wind tus- >cben Oost en Zuid. REDACTIE: Hoofdredacteur Herm. Steggurda. Redacteuren P L. D. J. van Oeveren S W Henry. Redactie-adres Noordstraat 55 57 Terneuzen Telef 2510 Na 6 uur 2073 Administratie-adres Smidswal - Terneuz Telefoon 2073. -p Abonnementsprijs fl 3.25 per 3 maanden. Weekabonnementen 27V& c#n* Advertentieprijs Per mm 1 0 centminimum per advertentie II 1«50. Rubriek kleine advertenties 1-5 regels 60 cent; iedere regel meer 1 2 Ct Vermelding brieven of adres Bureau van dit Blad 1 0 cent meer Inzending advertent.es tot 4 uur I namiddags. Uitgave van de Stichting „De Vrije Zeeuw" - Drukkerij N.V. Firma P. J. van de Sande, Terneuzen 'Hoewel er over de besprekingen zelf van Sjahrir met Dr. Van Mook weinig of geen berichten doorkomen, is rijen over het alge meen tooh wel van meening, dat men tot een vriendschappelijke overeenkomst zal komen. Sjahrir geniet het volle vertrouwen van de Nationale verga/lering en wat belangrijker is de steun van de groote partijen, de Masjoemi, de Mohamimedaansche middenpartij, Stellig de grootste van de Nationale beweging en de Pesindo, de socialistische jeugdbeweging. Deze partijen hebben zich los ge maakt van het volksfront van Tan Malakka, wiens invloed door dit verlies aanmerkelijk gedaald. Sjahrir is een overtuigd nationalist, maar ook een man die er van doordrongen is, dat hij de Westersche mogendheden noodig heeft bij den opbouw van zijn land. Hij weet dat een politiek van geweld nadeeligen invloed zou hebben op zijn eigen aanhangers. Hij heeft in de allereerste plaats vrede en rust noodig, en daarnaast de hulp van de Westersche mogendheden. Het is dus aanvaardbaar, dat hij de hulp van Nederland wil toeken met wie hij zich toch nog altijd verbonden weet. Sjahrir wil de onafhankelijkheid, de onafhankelijkheid in feite althans en hfl is in diepste wezen niet bekommerd over den vorm. Het is Jammer, dat de overname van de milita're bezetting samenviel met het moment waarop de besprekingen ingezet zouden worden. We tullen dienen af te wachten hoe de nationalistische beweging in zijn geheel op deze gebeurtenissen reageert en van welken invloed zij tal blijken te zijn op de besprekingen. In een artikel over het nieuwe Republikeinsche „kabinet" consta teert „Merdeka", naar wij uit Batavia vernemen, dat Soekarno's goedkeuring van de samenstelling van het kabinet zijn vertrouwen in Sjahrir bewijst, ook al is men niet geslaagd in den opzet om een coalitiekabinet te vormen. Verkenningstocht uit in een gebied 5 km. ten Oosten van Medan (Oostkust Sumatra). Radio Bandoeng voorziet bi>oo- dige oplossing van de proble men. De republikeinsche radio te Ban doeng verkondigt de meening, dat het aanstaand vertrek van Sir Archibald Clark Kerr bewijst dat er bepaalde gebeurtenissen op han den zijn. De versterking van de Britsche troepenmacht te Ban doeng en Batavia wijst op een spoedige oplossing van het Indo nesische vraagstuk, zoo noodig met wapengeweld. Den Indone siërs wordt aangeraden vastbe sloten te blijven dooTstrijden, om dat zij strijden voor het recht en de heiligheid van hun zaak. Indonesië reageert kalm op de landing van de Neder- landschc troepen. Naar wij uit Batavia vernemen is de reactie van Indonesische zijde op de aankomst van de Ne deriandsche troepen in het alge meen weinig fel. Dit is ten deele toe te schrijven aan het feit, dat niet voor de eerste maal Neder iandsche troepen geland zijn en ook aan de correcte houding der manschappen, die van Indonesi sche zijde gewaardeerd wordt Voor zoover bekend, is de eenige Een officieel communiqué be vestigt, dat het voedselconvooi dat volgde op het hoofdconvooi, onderweg zwaar is beschoten, het bood echter met succes weerstand en zuiverde het gebied. De 36e groep brigadiers, die bij Poentjak was aangevallen, heeft dit geb'ed gezuiverd en er den nacht doorge bracht. Men vermoedt, dat zij nu weer op weg is. Een verkenningspatrouille, die een onderzoek instelde naar weg versperringen ten Zuiden van Se- marang," ontmoette Indonesische troepen, in geplunderde huizen verschanst. Er deden zich geen incidenten voor. De patrouille keerde terug, nadat 1 Britsch sol daat gedood was en 1 tank on klaar was gemaakt. Te Singaradja op Noord Bali hadden eenige ongeregeldheden door extremistische activiteit plaats, twae soldaten werden go- dood en één ontvoerd. Te Den- pasaar ziin de terroristen een vcdselbovcot. begonnen. Een (groep brigadiers met gevechts wagens en artillerie voerde een Na de afwijz'ng van hel- gratie verzoek van Max Blokzijl wordt thans voor de eerste maal na de kevrijd'ng een doodvonnis voltrok ken. Wel zijn in het Zuiden des lands reeds eenige doodvonnissen Voltrokken, maar dit geschiedde tiov in oorlogstijd, na vonnis van ten krijgsraad en gratie-advies van de Nederiandsche rechtbank te Londen. De tenuitvoerlegging van de doodstraf in vredestijd is geregeld in de artikelen 7 en 8 Van het Wetboek van Militair •trafrecht. welke regeling is uit gewerkt in een Kon. Besluit van 26 April 1922. Artikel 2 van het Besluit Buitengewoon Strafrecht verklaart de bepalingen van het Militair Strafrecht alsmede die ter uitvoering waarvan van toepas sing op de misdrijven, waarover de Bijzondere Gerechtshoven oor- fleelen. De Directeur-Generaal voor brj- londere rechtspleging heeft boven dien voor de executies eenige richt'iinen gegeven. Volgens deze richtlijnen belast de Procureur- Fiscaal bil het Bijzonder Gerechts- Bof den garnizoenscommandant met de uitvoering van de execu tie, welke den veroordeelde wordt aangezegd door den Procureur- Fiscaal persoonlek of door tus- fcchenkomst van een geestelijke. De executie heeft nfet eer plaats dan uiterlijk 24 uur na de aan- Btgging en niet later dan 48 uur na dat tijdstip. Na de aanzeg ging kan de veroordeelde t.e allen tfde bezoek van familieleden, vrienden en geestelijken ontvan gen. De Procureur-Fiscaal moet persoonlijk bij de executie tegen- woord'o- ziin. Nadat de execut-'e door den kogel heeft p'aats gehad wordt het lijk n'et ter besch'kking van de nabestaanden gesteld. wtrkelijke militante i.e af- komst'g van de ..Ba.nteng Hitam" (een der vele Indonesische strijd organisatie), welke liet verklaren voornemens te zijn om, wat het oc-k kostte, Semarang te „her overen". Voorts kan gemeld wor den. dat ook de bultenlandsche correspondenten te Batavia van oordeel zijn, dat de repercussies in verband met de Nederiandsche troepenlandingen vrij lauw zijn. Volgens de onlangs gewijzigde Kieswet kan in geval van vo.- strekte noodzaak na verkregen toestemming van den Mm'ster van, Binnenlandsche Zaken afge weken worden van de benaling in d° Kieswet betreffende het per soonlijk oproepen van kiesgerech tigden. De M'nister van Binnenland sche Zaken heeft er nu de «p- meentebesturen op gewezen, dat uit de woorden „volstrekte nood zaak" blijkt, dat het de bedoeling van den wetgever is geweest dat van deze bevoegdheid een spaar zaam gebruik wordt gemaakt. In een eventueele aanvraag om toe stemming voor het niet persoon lijk oproepen zal de noodzaak zoo uitvoerig mogelijk moeten worden uiteengezet, waarbij moet worden aangetoond, dat het om practische redenen redelijkerwijze onmogelijk moet worden geacht, dat per soonlijke oproeping van de kiezers plaats vindt. Tevens zullen daarin moeten worden vermeld, welke maatrege len in de plaats van de directe oproepen zullen worden getroffen, ten einde te waarborgen, dat de verkiezingen een zoo goed moge lijk verloop zullen hebben. standen er zijn, dan is er maar één antwoord: niet slecht. De familie's zitten bij elkaar, de barakken zijn goed verwarmd en het eten is behoorlijk. Hoog boven in de bergen ligt echter een ander kamp, een vroe ger Duitsch concentratiekamp, waar de sporen nog van over zijn. Daar zitten goed opgesloten, achter prikkeldraad de hooge Nazi's en ande;( Duische „waar digheidsbekleders". Onze auto's gaan langs de met sneeuw bedekte wegen. Het is niet zoo eenvoudig, om daar binnen gelaten te wot den en er zijn twee auto s voor noodig om de funciion- narissen te vervoeren, die mij toe gang zullen verschaffen. Aangekomen, voegt zich daarbij de kampcommandant en nog eeni ge Tsjechische officieren en onder dat geleide treed ik binnen. Een vreemde ge waai wording voor een Hollander, d.e altijd nog met een schichtig oog naar een Duitsch uniform kijkt, om hon derden hooge nazi's voor je in de houding te z en gaan staan. Ja, de oorlog is voorbij en de Duitschers hebben hem verloren en zij wachten ook in deze kam pen, waar ze het honderd maal beter hebben dan 'ooit een van ons in hun concentratiekampen, op wat de rechters over hen zullen beslissen. Behalve deze heeren, die of wel hoopt men aije Sudeten-Dut- hun vaderland zullen terugkeeren, hoopt, men atle SudeLen-Du:t- schers ongeveer in Mei over de grenzen te hebben. Dan kan Tsjeeho-Slowakije weer ademhalen, dan zal men het idee hebben werkelijk vrij te zijn om ongestoord den opbouw van de democratische republiek verder voort te kunnen zetten. Prinses Juliana neemt persoon lijk afscheid. H. K. H. Prinses Juliana heeft Vrijdagmiddag, voor het eerst na Haar herstel, weder een bezoek gebracht aan het hoofdbestuur van het Nederiandsche Roode Kruis. Zij nam persoonlijk af scheid van de 15 man verplegend personeel, die morgen per Sky- master naar Nederlandsch-Indië vertrekken om daar werkzaam te zijn op de schepen met repatriee- renden. do mer ui. kwestie als een geschil zou opvat ten zouden noch de Vereenigde Staten, noch de Sowjet-Unie over deze kwestie een stem kunnen uit brengen. De eerste reactie uit officieele Turksche kringen op de berichten omtrent Sowjet-Russische troe penbewegingen in Perzië wordt uitgedrukt in een artikel in het Turksche blad „Tanin" ondertee: kend door Ninat Erim, een der meest bevoegde experts van het Turksche ministerie van Buiten- landsche Zaken. De mogelijkheid van een aanval tegen Turkije voor.oogen houdend, zegt het artikel: „Turkije zal niet aarzelen zijn toevlucht te neimen tot de maatregelen, welke noodig zijn om zijn souvereiniteit en rech ten te beveiligen. Wat betreft de kwestie van bases in de zeeëngter, en het verlangen van een mogend heid om troenen, vliegtuigen en ander oorlogstuig op het grond gebied van een ander land in 5 K.-J stand te houden, dat Is iets on- President Truman heeft tijdens aanvaardbaars zeker in een tijd, zijn wekelijksclm persconfèrentie daarin de u.N.O. in werking is. Turkije zal tot het einde de rech ten verdedigen, welke het door het charter worden toegekend". verklaard voor den hüid gen in ternationalen toestand niet ver ontrust te zijn. Hij reide letterlijk: „ik geloof niet, dat de toestand zoo vol gevaren is als een groot aantal menschen wel denken". Hij zeide geen plannen te hebben voor nieuwe bijeenkomsten van de „Big Three". Over het geheel vermeed de president vragen over de huidige verhouding tusschen de Vereenigde Staten en de Sov jet-Unie en sprak ten stelligste de berichten, als zouden er tus schen Byrnes en hemzelf ernstige tegenstellingen bestaan,' tegen. Aleksyejef is in de Izwiestja sing tusschen de groote mogend 1_„4-:l. „T I l, mni v-, n T-v-l tneOohflP flUAnt DE Tjsechen haten de Duit schers dieper en feller dan misschien eenig ander volle van Euroipa. Ent dat heef niet alleen tot reden omdat zij veel geleden hebben onder de 'bezetting dat hebben de Polen nog meer maar hoofd zakelijk, omdat de 3 millioen medebewoners van hun land, de oorzaak zijn van alle ellende, die over de Tjechische republiek is uitgestort. Deze anti-Duitsche gezindheid was er al vóór den oorlog. Ook toen al veroorzaakt door de moeilijkheden, die de Duit- sche minderheid maakte. Dit kwam sterk uit aan de antipathie van den Tsjech tegen de Duitsche taal. Ieder, die toen Duitsch sprak, werd met groot wantrou wen bekeken. Nu is dat nog veel erger, het is thans gevaarlijk om Duitsch te praten. Ik kan U daar een aardig voorbeeld van .geven. Een Tsjech belde mij, bij mijn be zoek aan Praag, op en sprak Hol- landsch. Na eenige oogenblik- ken hoorde ik niets meer, alleen een dof gebons. Na korten tijd kwam de Tjsech weer aan de tele foon en vertelde, dat hij door landgenooten uit de cel was ge smeten, die meenden dat hij Duitsch sprak In 1938 schreeuwde het heele koor van Sudeten-Duitschers. on der leiding van Henlein. om inlij ving bjj Duitschland. Ze hadden het zoo slecht, werden mishandeld, hadden geen scholen, mochten geen Duitsch praten enz. Enfin men kent en herinnert zich deze onware jammerklachten nog maar al te goed. Wanneer men dan bedenkt, dat de Duitschers dezelf de rechten hadden als de Tsjechen (ze hadden wél scholen, vrije ver kiezingen, wat wei bleek uit de uitslagen, die in '35 al 90 vóór Hitier waren) kan men zich be grijpen. dat de Tsjechen thans al le Sudeten-Duitschers uit hun land willen zetten. „Geen veiligheid voor de Tsjechi sche republiek met als medebe woners de Duitschers". Dat heb ben zij in 1938 bewezen, toen door hun verraad het land aan de Na zi's werd overgeleverd. Maar hier begint het probleem. Een land met 13 millioen inwo ners gaat een kleine 3 millioen uitwijzen. Dit schept vraagstuk ken waarvan men de draagwijdte nog in het geheel niet kan over zien. Want het Sudetengebied is in hoofdzaak industrieland, de meeste groote fabrieken liggen daar, vele vakarbeiders, ja, bijna allen zijn Duitschers. Men is dan ook overtuigd, dat het nog jaren zal duren, vóórdat men de pro ductie in deze streken weer eenigszins op peil heeft. „Liever brandnetels, dan Sudeten-Duit schers", riep een Tsjechische gene raal uit". En hij heeft gelijk. De uitwijzing zelf is voor de Tsjechen niet zoo'n groot pro bleem, die zijn maar bezield door één gedachte „verlos ons van den Mof"! Maar waarheen? De Geallieer den die toegezegd hebben deze 3 millioen in Duitschland op te nemen hebben daar nog zooveel te doen, bovendien weten ze niet waar ze in die ruïnes al die men schen moeten bergen. Er ziin p-een hpizen en geen steden meer in Duitschland! 500.000 Zijn reeds naar het door de Russchen bezette gedeelte van Duitschland getransporteerd. Nu komt het Amerikaansche gebied aan de beurt. In de Sudeten-Duitsche steden, die practisch alleen door de Duit schers bewoond werden, is thans het bestuur geheel in handen van de Tsjechen. De Sudeten worden behandeld, zooals ze zelf de Joden behandeld hebben. Al hun bedrijven en goede ren zijn geconfiskeerd, ze loopen met witte band om den arm, heb ben geen radio en geen krant en moeten om 8 uur binnen zijn. Er is echter één verschil, zij gaan terug naar de Heimat, de Joden gingen naarAuswitz. Enkelingen paan bijna niet over de grens. Voor gemakkelijker overzicht en regeling moet alles in transporten vertrekken. De eersten, die worden aange wezen, zijn meest ouden van da gen, vrouwen en kinderen. 24 Uur van te voren: gewaarschuwd, kan men aan bagage behalve goud en sieraden meenemen wat men kan dragen. Men gaat dan naar een repa- triëeringskamp. Ik bezocht zoo'n kamp, waar natuurlijk veel wordt geklaag! maar wat doet een Duitscher ooit anders, wanneer hij niet kan aan blaffen, Vraagt men hoe de toe- ibegonnen met een reeks artikelen over het Perzische probleem. Van stonds af aan, zoo zegt het eerste artikel, heeft de Sowjet-Unie ge tracht goede betrekkingen met Iran te onderhouden. De ïsjaris- tische politiek werd aan den kant gezet en de Sowjet-Unie deed af stand van een reeks voorrechten en bezittingen ten behoeve van het Perzische volk. Op 26 Febr. 1921 werd met Iran een pact ge sloten, dat nu nog den grondslag voor de vriendschappelijke rela ties met dat land vormt. De Iraansche regeering stelde dit alles echter weinig op pr(js en verscheen ter vredesconferentie van Parijs met,vergaande gebieds- eischen ten opzichte van de Sow jet-Unie. Hoofd der Perzische re geering was toen Khan Samsan os Saltane, die door Engeland practisch aan het hoofd van de Britsche oliegehieden in Perzië was gesteld en een deel der wins ten van de „Amgloiranian Oil Cy" ontving. De eischen der toenmalige re geering werden in 1919 te Parijs niet ingewilligd, daar'Iran niet aan den eersten wereldoorlog had deelgenomen. Het is niet toevallig, dat sedert dien Iraansche politici een soort gelijke gedragslijn als in 1919 hebben gevolgd. En zoo weinig toevallig is het. dat dezelfde Cha- kimi,.die in 1919 aanvalsplannen koesterde tegen de Sowjet-Kauka- sus en andere gebieden, in 1945 weer regeeringshoofd was en tot Februari van dit jaar de atmos- pheer vergiftigde. Geen toeval mag het ook heeten, dat de be kende buitenlandsche agent Seid Zia ed Din een belangrijk aandeel in de Perzische politiek heeft ge- gekregen. Aangezien deze lieden wel be grijpen, dat zij op eigen kracht tegen de Sowjet-Unie weinig ver mogen, streven zij ernaar een bot- heden, met name tusschen Groot- Brittannië en de Sowjet-Unie, te bewerks telligen. De aanval van Duitschland op de U.S.S.R. in 1941 was voor hen het teeken de oude aggressieve politiek weer fe gaan voeren. Sommige hunner dongen naar de gunst van nazi-Duitschland. Iraansche chauvinisten verlang den openlijk de inlijving van Sow- jet-Azerbeidzjan met inbegrip van Bakoe en andere gebieden. Dat alles moet de Sowjet-Unie tot waakzaamheid aansporen. Naar aanleiding van het artikel in de Izwjetsja over de onbe trouwbaarheid der huidige Iraan sche regeering valt de „Daily Herald" (Labeur) den schrijver aan en is van meening, dat men van Perzië niet verwachten kan, dat het de Sowjet-Unie zou gaan attaqueeren, waar Napoleon, Hit- Ier en anderen gefaald hebben. De New-Yorksche correspondent van de „News Chronicle" (Libe raal) zegt, dat zulke beschuldi gingen van Moskou door de Ame rikanen met een ongeloovig lachen begroet zijn. (In het arti kel in de „Iswjestja" wordt de bewering, dat Iran op eigen kracht zou trachten de Sowjet- Unie aan te vallen, niet geuit. (Rien' hef* hoofdartikel van de Wereldvrede vormt. „News Chronicle" wordt de Perzi sche regeering „reactionnair, niet representatief en erkend corrupt" genoemd. Het blad voorspelt bur geroorlog in Perzië. Het hoopt, dat er tusschen de Sowjet-Unie en de Westersche democratieën geen machtsstrijd volgens het model van de 19de eeuw zal ontstaan. De conservatieve „Daily Tele graph" vraagt zich af. of Stalin niet zoo scherp-in 'zijn bewoordin gen is geweest, dat toenadering van Britsche zijde niet meer mo gelijk is. Met voldoening stelt het blad echter vast, dat de U.S.S.R. de volgende zitting van den Vei ligheidsraad zal bijwonen. De Liberale „Manchester Guar dian" acht eveneens een oplossing in den zin van samenwerking nog movelvik, maar dan moet, zegt het blad Stalin eerbied voor de ver dragen toonen Radio Moskou heeft Donderdag avond de volgende verklaring van het Sowjet-persagentschap Tass uitgezonden „In de Amerikaansche bladen is een bericht van het Amerikaan sche ministerie van Buitenland sche Zaken gepubliceerd, dat er in Perzië 'bewegingen van Sowjet nvlitaire eenheden door Tebris naar Teheran in de richting van de Westeliike greris van Perzië plaats hebben. Tass is gemach tigd mede (e jdeelen, dat bovenge noemd berlchj: niet met de feiten 'overeenkomt^: DE TOESTAND IN PERZIë. De jongste verklaringen be treffende de Sowjet-Russische troepenbewegingen in Perzië, wor den door politieke waarnemers in Londen aïs een volkomen recht vaardiging van het standpunt der Britsche regeering beschouwd, al dus schrijft de diplomatieke cor respondent van Reuter. De ver klaring! van het Sowjet-Russisch Nieuwsbureau, dat er geen troe penbewegingen van Tebris naar Teheran ofl naar de Turksche grens hebben plaats gehad, maakt den toestand nog onoverzichtelij ker. Men acht dit een zeer be perkt dementi, dat niet al te zeer in strijd is met de Vrijdagmorgen afgelegde verklaring van generaal Atmad Ahmadi, den Perzischen minister van oorog, dat de Sow jet-Russische troepen in het Noor den gedurende de laatste maan den verdrievoudigd zijn. Het is nu aan weinig twijfel onderhevig, dat de Perzische kwestie op de agenda van den Veiligheidsraad, die 25 Maart te New-York bijeen komt, zal voorkomen. HOe het ook zij, er bestaat niet den min sten twijfel over, dat het geschil tusschen de Sowjet-Unie en Per- zië niet is bijgelegd en dat het .een zeer groote bedreiging van den Een „Dame" zonder haar Een viool zónder snaar Een huis zonder lichten Een partij zonder plichten Een visch zonder vinnen Een kast zonder linnen Is lang niet zoo bar Als de huisvrouw zonder Spar pt)R6ANlSAHE VAN ZELFSTANOIbt KRUIDtNlERSjf Volgens een telegram van As sociated Press uit Teheran, zou de Perzische minister van oorlog I ter persconferentie hebben mede gedeeld, dat het Perzische leger „gereed stond om tot den laatsten man te vechten en dat iedere jon- gen en elk meisje in de straten de hoofdstad zou verdedigen" wan neer de Sowjet-Russen naar Tehe- ran zouden opmareheeren. Na een conferentie met den Sjah zeide de minister, dat de Sjah van plan was de kwestie met Sowjet-Rus- land te New-York voor den Vei ligheidsraad te brengen, aldus i werd aan het bericht toegevoegd. Volgens een telegram uit Was hington Rian de NèwYork Times, zonden de Vereenigde Staten de "cwestje voor den raad brengen, wanneer Perzië het niet doet. De vraag zou alleen maar ziin, of de 1:we",Lie als een geschil of als een toestand" moet worden be- schouwd. Wanneer de raad de 3 Juni 1943, een half jaar na ie Geallieerde landing in Noord-Afri ka, ontstond In Algiers het Fran- sche Nationale Bevrijd.ngscomité, de stem van het Fransche vrij haidsiront, de kiem van de latere Fransche Regeering. In dit comité hadden naast militaire vertegenwoordigers, on der wie de Generaals De Gaulie en Giraud, ook enkele burgers zitting. Eén van die burgers was de Professor van de Universiteit van Lyon en Kamerafgevaardigde André Philip. André Philip, de zoon van een Fransch officier, werd in 1903 te Marseille geboren. Reeds op jeug digen leeftijd vertrok hij naar Amerika om als eenvoudig arbei der in de Ford-fabfieken te Detroit te gaan werken. Later vinden we hem terug aan de Uni versiteit van Columbia, waar hjj zich vooral toelegde op de studie van sociale vraagstukken. Na zijn terugkeer in Frankrijk werd hij reeds op 22-jarigen leeftijd aan de Universiteit van Lyon be noemd. Naast zijn professoraat, was hij ook werkzaam in de vak- Vereenigingen, waar hij spoedig groote bekendheid genoot. Bij de - •capitulatie van 1940 was hij een van de eersten, die in Lyon ver zetsgroepen organiseerde, en in 1942 werd hjj, in opdracht van de socialistische partij, als vertrou wensman naar Londen, naar De Gaulle gestuurd. In Algiers was hij de rechterhand van De Gaulle en door zijn groote kennis van zaken, zijn ijver en zijn hoog staand karakter, werd hij algemeën als de „coming man" van Frank rijk beschouwd. Na de bevrijding van Frankrijk was hij echter plotseling verdwe nen en ook in het nieuwe Kabinet van De Gaulle werd hij nieit. op genomen. Het scheen, dat De Gaulle zijn eminenten helper ge heel vergeten was. Wat was hier de oorzaak van? De oorzaak lag bij De Gaulle. Pe Gaulle had de manier van regee- ren, die kenmerkend zijn voor den veldheer; hij bemoeide zich graag met alle regeeringszaken en be handelde de niet-militairen in zjjn Regeering altijd min of meer al» mindere kinderen. Dit stuitte een man als Philip tegen de borst en hij besloot, evenals zijn vriend Félix Gouin, geen zitting te nemen in het Kabinet van De Gaulle. Even plotseling als hij verdwe nen was, kwam hij echter weei terug. Na het onverwachte aftre den van De Gaulle, werd hij door 'Gouin aangezocht om de nu niet bepaald gemakkelijke taak van Minister van Financiën op zidb te nemen. Een taak. die hij overi gens met beide handen aannam. Neen, het is nu niet aangenaam Minister van Financiën te zqn. Frankrijk staat voor een staats bankroet en alleen door een reeks Van drastische maatregelen kan dit voorkomen worden. Philip heeft reeds met krachti ge hand het leger aangepakt en de octopus van de bureaucratie aan zienlijk besnoeid. Natuurlijk onder vindt hij tegenwerking en de maatregelen, die hij neemt, dragen er niet toe bij om zijn populariteit in Gaullistische kringen te ver- grooten. Hij gaat echter vast op flen eenmaal ingeslagen weg ver der omdat hij weet, dat alleen Hoor een grondige reformatie Frankrijk te redden is. Des te ste viger men het sociale, administra tieve en financieele apparaat van Frankrijk aanpakt, des te grooter zal Frankrijk oprijzen. En dit is het doel van dezen fanatieken man. André Philip is hier de juiste man op de juiste plaats! 'f-r Een storing in het koptelefoon systeem in de rechtszaal te Neu renberg verhinderde Goering Vrij dagmorgen zijn zienswijze over de schending van de neutraliteit van Nederland en België uiteen te zet ten. Goering begon met te, zeg gen: „Deze kwestie moet op de eerste plaats vanuit louter mili tair en strattffeisch^fc^int woe den bezien. Wij ons af of de neutraliteit van dfez-ë. twee staten gegarandeerd zou worden. Vooreerst werd de vraag bezien of de neutraliteitHier werd de koptelefoon verbinding verbro ken, waarop het Tribunaal de zit ting schorste. De storing in het koptelefoon- systeem was na 'n kwartier opge heven. Goering ging- voort met te zeggen: „Vanuit militair oogpunt bezien bestond het gevaar, dat de neutraliteit (van Nederland en België) onder pressie van Enge land niet gehandhaafd zou wor den en in dat geval zou onze rechterflank bloot komen. Ook het feit, dat Britsche vliegtuigen over Nederlandsch en Belgisch grondgebied Duitschland binnen vlogen, deed ons de neutraliteit van die landen betwijfelen". Wij hebben van de autori teiten vergunning gekregen éénmaal in de week des Zaterdags jnet een dubbel nummer te verschijnen. Volgens Goering zouden de re geeringen van Frankrijk en Enge land over de eventueele bezetting van België onderhandeld hebben. Documenten daaromtrent hebben wij in Frankrijk gevonden, aldus zeide Goering. Hij voegde er aan toe, dat de toenemende druk ovèr het Ruhrgébied, dat voor Duitsch land van vita'al belang was, het Ontzien van neutraliteit onmoge lijk maakte. i Een Fransch uitvinder, Profes sor Paul de Sant-Quentin. heeft tijdens den oorlog te Londen een systeem uitgevonden om trein botsingen te voorkomen Het systeem berust op het principe, om langs de rails ultrasonore tril lingen te zenden, welke den machi nist in staat stellen, contact te onderhouden met de blokposten en met de seinposten van de stations. Dank zij een lichtend scherm op de locomotief is het mogelijk dodr de ultrasonore trillingen een beeld te krijgen van den stand der sig nalen en van den afstand der trei nen op het baanvak. Ook is het mogelijk, om met dit systeem telefonisch contact met de treinen te onderhouden. De proefnemingen, welke door het Engelsche ministerie eenomen zijn. leverden een gunstig resul taat on. zoodat men er over denkt 't systeem in praktijk te brengen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1946 | | pagina 1