erin
VRÏ0--UW
Zullen de besprekingen slagen
HET PERZISCHE PROBLEEM
pi
Goering zet zijn verdediging vcort,
DE SUDETEN-DUITSCHE KWESTIE
nü
3D!
sbom
cn
IN i
SS
WEERSVERWACHTING
l
MAAK VAN
DAGBLAD
Algemeen overzicht.
De tenuitvoerlegging van
de doodstraf.
De persoonlijke oproeping
bij de verkiezingen.
Roode Kruispersoneel
naar Indië.
Truman ziet
den toestand niet zoo
Turksche opinie over
toestand in Perzië.
De Izwjestja aan het woord.
Pers-reacties - Kwestie vooi\de_,Uno?
En hoc die wordt opgelost.
Berichten over troepen
bewegingen naar Teheran
door Sowjet-regeering
tegengesproken.
f/ IM
Zal Perzië zich beroepen
op Veiligheidsraad?
André Philip, de eerste
anti-Gaullist.^
Neurenberg.
Een technische storing.
Een nieuwe vinding op
spoorweggebied.
"J
ZATERDAG 16 MAART 1946.
2de Jaargang No. 151.
dhr. 0.
onderzi
oegang
hoeveel!
i IJzcndjj
;ls 60 ce
ieer 12 ce
Bril. Tet
egën advi
v. DAMD
leuzen, i
ïaart. ni
ituur. Te<
te bea
3E WA,;
ig 8 uur
•fde vpi'
*oesiiin,
le lieide
en voor
:n.
ir
e rorken
meegedeeld door hetK.N.M.T.
te De Bilt geldig van Vrijdag
avond tot Zaterdagavond.
Aangenamer weer.
Voor het Midden, Zuiden en
Westen van het land afnemen
de bewolking, droog weer. In
den nacht plaatselijk lichte
vorst. Morgen overdag hoo-
gere temperatuur dan van
daag. Afnemende wind tus-
>cben Oost en Zuid.
REDACTIE:
Hoofdredacteur
Herm. Steggurda.
Redacteuren
P L. D. J. van Oeveren
S W Henry.
Redactie-adres
Noordstraat 55 57 Terneuzen
Telef 2510 Na 6 uur 2073
Administratie-adres
Smidswal - Terneuz
Telefoon 2073.
-p
Abonnementsprijs
fl 3.25 per 3 maanden.
Weekabonnementen 27V& c#n*
Advertentieprijs
Per mm 1 0 centminimum
per advertentie II 1«50.
Rubriek kleine advertenties
1-5 regels 60 cent; iedere
regel meer 1 2 Ct Vermelding
brieven of adres Bureau van
dit Blad 1 0 cent meer
Inzending advertent.es tot 4 uur
I namiddags.
Uitgave van de Stichting „De Vrije Zeeuw" - Drukkerij N.V. Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
'Hoewel er over de besprekingen zelf van Sjahrir met Dr. Van
Mook weinig of geen berichten doorkomen, is rijen over het alge
meen tooh wel van meening, dat men tot een vriendschappelijke
overeenkomst zal komen. Sjahrir geniet het volle vertrouwen van
de Nationale verga/lering en wat belangrijker is de steun van de
groote partijen, de Masjoemi, de Mohamimedaansche middenpartij,
Stellig de grootste van de Nationale beweging en de Pesindo, de
socialistische jeugdbeweging. Deze partijen hebben zich los ge
maakt van het volksfront van Tan Malakka, wiens invloed door dit
verlies aanmerkelijk gedaald. Sjahrir is een overtuigd nationalist,
maar ook een man die er van doordrongen is, dat hij de Westersche
mogendheden noodig heeft bij den opbouw van zijn land. Hij weet
dat een politiek van geweld nadeeligen invloed zou hebben op zijn
eigen aanhangers. Hij heeft in de allereerste plaats vrede en rust
noodig, en daarnaast de hulp van de Westersche mogendheden.
Het is dus aanvaardbaar, dat hij de hulp van Nederland wil
toeken met wie hij zich toch nog altijd verbonden weet. Sjahrir
wil de onafhankelijkheid, de onafhankelijkheid in feite althans en
hfl is in diepste wezen niet bekommerd over den vorm. Het is
Jammer, dat de overname van de milita're bezetting samenviel met
het moment waarop de besprekingen ingezet zouden worden. We
tullen dienen af te wachten hoe de nationalistische beweging in zijn
geheel op deze gebeurtenissen reageert en van welken invloed zij
tal blijken te zijn op de besprekingen.
In een artikel over het nieuwe Republikeinsche „kabinet" consta
teert „Merdeka", naar wij uit Batavia vernemen, dat Soekarno's
goedkeuring van de samenstelling van het kabinet zijn vertrouwen
in Sjahrir bewijst, ook al is men niet geslaagd in den opzet om
een coalitiekabinet te vormen.
Verkenningstocht uit in een gebied
5 km. ten Oosten van Medan
(Oostkust Sumatra).
Radio Bandoeng voorziet bi>oo-
dige oplossing van de proble
men.
De republikeinsche radio te Ban
doeng verkondigt de meening, dat
het aanstaand vertrek van Sir
Archibald Clark Kerr bewijst dat
er bepaalde gebeurtenissen op han
den zijn. De versterking van de
Britsche troepenmacht te Ban
doeng en Batavia wijst op een
spoedige oplossing van het Indo
nesische vraagstuk, zoo noodig
met wapengeweld. Den Indone
siërs wordt aangeraden vastbe
sloten te blijven dooTstrijden, om
dat zij strijden voor het recht en
de heiligheid van hun zaak.
Indonesië reageert kalm op
de landing van de Neder-
landschc troepen.
Naar wij uit Batavia vernemen
is de reactie van Indonesische
zijde op de aankomst van de Ne
deriandsche troepen in het alge
meen weinig fel. Dit is ten deele
toe te schrijven aan het feit, dat
niet voor de eerste maal Neder
iandsche troepen geland zijn en
ook aan de correcte houding der
manschappen, die van Indonesi
sche zijde gewaardeerd wordt
Voor zoover bekend, is de eenige
Een officieel communiqué be
vestigt, dat het voedselconvooi
dat volgde op het hoofdconvooi,
onderweg zwaar is beschoten, het
bood echter met succes weerstand
en zuiverde het gebied. De 36e
groep brigadiers, die bij Poentjak
was aangevallen, heeft dit geb'ed
gezuiverd en er den nacht doorge
bracht. Men vermoedt, dat zij nu
weer op weg is.
Een verkenningspatrouille, die
een onderzoek instelde naar weg
versperringen ten Zuiden van Se-
marang," ontmoette Indonesische
troepen, in geplunderde huizen
verschanst. Er deden zich geen
incidenten voor. De patrouille
keerde terug, nadat 1 Britsch sol
daat gedood was en 1 tank on
klaar was gemaakt.
Te Singaradja op Noord Bali
hadden eenige ongeregeldheden
door extremistische activiteit
plaats, twae soldaten werden go-
dood en één ontvoerd. Te Den-
pasaar ziin de terroristen een
vcdselbovcot. begonnen. Een
(groep brigadiers met gevechts
wagens en artillerie voerde een
Na de afwijz'ng van hel- gratie
verzoek van Max Blokzijl wordt
thans voor de eerste maal na de
kevrijd'ng een doodvonnis voltrok
ken. Wel zijn in het Zuiden des
lands reeds eenige doodvonnissen
Voltrokken, maar dit geschiedde
tiov in oorlogstijd, na vonnis van
ten krijgsraad en gratie-advies
van de Nederiandsche rechtbank
te Londen. De tenuitvoerlegging
van de doodstraf in vredestijd is
geregeld in de artikelen 7 en 8
Van het Wetboek van Militair
•trafrecht. welke regeling is uit
gewerkt in een Kon. Besluit van
26 April 1922. Artikel 2 van het
Besluit Buitengewoon Strafrecht
verklaart de bepalingen van het
Militair Strafrecht alsmede die ter
uitvoering waarvan van toepas
sing op de misdrijven, waarover
de Bijzondere Gerechtshoven oor-
fleelen.
De Directeur-Generaal voor brj-
londere rechtspleging heeft boven
dien voor de executies eenige
richt'iinen gegeven. Volgens deze
richtlijnen belast de Procureur-
Fiscaal bil het Bijzonder Gerechts-
Bof den garnizoenscommandant
met de uitvoering van de execu
tie, welke den veroordeelde wordt
aangezegd door den Procureur-
Fiscaal persoonlek of door tus-
fcchenkomst van een geestelijke.
De executie heeft nfet eer plaats
dan uiterlijk 24 uur na de aan-
Btgging en niet later dan 48 uur
na dat tijdstip. Na de aanzeg
ging kan de veroordeelde t.e allen
tfde bezoek van familieleden,
vrienden en geestelijken ontvan
gen. De Procureur-Fiscaal moet
persoonlijk bij de executie tegen-
woord'o- ziin. Nadat de execut-'e
door den kogel heeft p'aats gehad
wordt het lijk n'et ter besch'kking
van de nabestaanden gesteld.
wtrkelijke militante i.e af-
komst'g van de ..Ba.nteng Hitam"
(een der vele Indonesische strijd
organisatie), welke liet verklaren
voornemens te zijn om, wat het
oc-k kostte, Semarang te „her
overen". Voorts kan gemeld wor
den. dat ook de bultenlandsche
correspondenten te Batavia van
oordeel zijn, dat de repercussies in
verband met de Nederiandsche
troepenlandingen vrij lauw zijn.
Volgens de onlangs gewijzigde
Kieswet kan in geval van vo.-
strekte noodzaak na verkregen
toestemming van den Mm'ster
van, Binnenlandsche Zaken afge
weken worden van de benaling
in d° Kieswet betreffende het per
soonlijk oproepen van kiesgerech
tigden.
De M'nister van Binnenland
sche Zaken heeft er nu de «p-
meentebesturen op gewezen, dat
uit de woorden „volstrekte nood
zaak" blijkt, dat het de bedoeling
van den wetgever is geweest dat
van deze bevoegdheid een spaar
zaam gebruik wordt gemaakt. In
een eventueele aanvraag om toe
stemming voor het niet persoon
lijk oproepen zal de noodzaak zoo
uitvoerig mogelijk moeten worden
uiteengezet, waarbij moet worden
aangetoond, dat het om practische
redenen redelijkerwijze onmogelijk
moet worden geacht, dat per
soonlijke oproeping van de kiezers
plaats vindt.
Tevens zullen daarin moeten
worden vermeld, welke maatrege
len in de plaats van de directe
oproepen zullen worden getroffen,
ten einde te waarborgen, dat de
verkiezingen een zoo goed moge
lijk verloop zullen hebben.
standen er zijn, dan is er maar
één antwoord: niet slecht. De
familie's zitten bij elkaar, de
barakken zijn goed verwarmd en
het eten is behoorlijk.
Hoog boven in de bergen ligt
echter een ander kamp, een vroe
ger Duitsch concentratiekamp,
waar de sporen nog van over zijn.
Daar zitten goed opgesloten,
achter prikkeldraad de hooge
Nazi's en ande;( Duische „waar
digheidsbekleders".
Onze auto's gaan langs de met
sneeuw bedekte wegen. Het is niet
zoo eenvoudig, om daar binnen
gelaten te wot den en er zijn twee
auto s voor noodig om de funciion-
narissen te vervoeren, die mij toe
gang zullen verschaffen.
Aangekomen, voegt zich daarbij
de kampcommandant en nog eeni
ge Tsjechische officieren en onder
dat geleide treed ik binnen.
Een vreemde ge waai wording
voor een Hollander, d.e altijd nog
met een schichtig oog naar een
Duitsch uniform kijkt, om hon
derden hooge nazi's voor je in
de houding te z en gaan staan.
Ja, de oorlog is voorbij en de
Duitschers hebben hem verloren
en zij wachten ook in deze kam
pen, waar ze het honderd maal
beter hebben dan 'ooit een van ons
in hun concentratiekampen, op
wat de rechters over hen zullen
beslissen.
Behalve deze heeren, die of wel
hoopt men aije Sudeten-Dut-
hun vaderland zullen terugkeeren,
hoopt, men atle SudeLen-Du:t-
schers ongeveer in Mei over de
grenzen te hebben.
Dan kan Tsjeeho-Slowakije
weer ademhalen, dan zal men het
idee hebben werkelijk vrij te zijn
om ongestoord den opbouw van
de democratische republiek verder
voort te kunnen zetten.
Prinses Juliana neemt persoon
lijk afscheid.
H. K. H. Prinses Juliana heeft
Vrijdagmiddag, voor het eerst na
Haar herstel, weder een bezoek
gebracht aan het hoofdbestuur
van het Nederiandsche Roode
Kruis. Zij nam persoonlijk af
scheid van de 15 man verplegend
personeel, die morgen per Sky-
master naar Nederlandsch-Indië
vertrekken om daar werkzaam te
zijn op de schepen met repatriee-
renden.
do mer ui.
kwestie als een geschil zou opvat
ten zouden noch de Vereenigde
Staten, noch de Sowjet-Unie over
deze kwestie een stem kunnen uit
brengen.
De eerste reactie uit officieele
Turksche kringen op de berichten
omtrent Sowjet-Russische troe
penbewegingen in Perzië wordt
uitgedrukt in een artikel in het
Turksche blad „Tanin" ondertee:
kend door Ninat Erim, een der
meest bevoegde experts van het
Turksche ministerie van Buiten-
landsche Zaken.
De mogelijkheid van een aanval
tegen Turkije voor.oogen houdend,
zegt het artikel: „Turkije zal niet
aarzelen zijn toevlucht te neimen
tot de maatregelen, welke noodig
zijn om zijn souvereiniteit en rech
ten te beveiligen. Wat betreft de
kwestie van bases in de zeeëngter,
en het verlangen van een mogend
heid om troenen, vliegtuigen en
ander oorlogstuig op het grond
gebied van een ander land in
5 K.-J stand te houden, dat Is iets on-
President Truman heeft tijdens aanvaardbaars zeker in een tijd,
zijn wekelijksclm persconfèrentie daarin de u.N.O. in werking is.
Turkije zal tot het einde de rech
ten verdedigen, welke het door
het charter worden toegekend".
verklaard voor den hüid gen in
ternationalen toestand niet ver
ontrust te zijn. Hij reide letterlijk:
„ik geloof niet, dat de toestand
zoo vol gevaren is als een groot
aantal menschen wel denken".
Hij zeide geen plannen te hebben
voor nieuwe bijeenkomsten van de
„Big Three". Over het geheel
vermeed de president vragen over
de huidige verhouding tusschen
de Vereenigde Staten en de Sov
jet-Unie en sprak ten stelligste
de berichten, als zouden er tus
schen Byrnes en hemzelf ernstige
tegenstellingen bestaan,' tegen.
Aleksyejef is in de Izwiestja sing tusschen de groote mogend
1_„4-:l. „T I l, mni v-, n T-v-l tneOohflP flUAnt
DE Tjsechen haten de Duit
schers dieper en feller dan
misschien eenig ander volle
van Euroipa. Ent dat heef
niet alleen tot reden omdat
zij veel geleden hebben onder
de 'bezetting dat hebben de
Polen nog meer maar hoofd
zakelijk, omdat de 3 millioen
medebewoners van hun land, de
oorzaak zijn van alle ellende, die
over de Tjechische republiek is
uitgestort. Deze anti-Duitsche
gezindheid was er al vóór den
oorlog. Ook toen al veroorzaakt
door de moeilijkheden, die de Duit-
sche minderheid maakte. Dit
kwam sterk uit aan de antipathie
van den Tsjech tegen de Duitsche
taal. Ieder, die toen Duitsch
sprak, werd met groot wantrou
wen bekeken. Nu is dat nog veel
erger, het is thans gevaarlijk om
Duitsch te praten. Ik kan U daar
een aardig voorbeeld van .geven.
Een Tsjech belde mij, bij mijn be
zoek aan Praag, op en sprak Hol-
landsch. Na eenige oogenblik-
ken hoorde ik niets meer, alleen
een dof gebons. Na korten tijd
kwam de Tjsech weer aan de tele
foon en vertelde, dat hij door
landgenooten uit de cel was ge
smeten, die meenden dat hij
Duitsch sprak
In 1938 schreeuwde het heele
koor van Sudeten-Duitschers. on
der leiding van Henlein. om inlij
ving bjj Duitschland. Ze hadden
het zoo slecht, werden mishandeld,
hadden geen scholen, mochten
geen Duitsch praten enz. Enfin
men kent en herinnert zich deze
onware jammerklachten nog maar
al te goed. Wanneer men dan
bedenkt, dat de Duitschers dezelf
de rechten hadden als de Tsjechen
(ze hadden wél scholen, vrije ver
kiezingen, wat wei bleek uit de
uitslagen, die in '35 al 90 vóór
Hitier waren) kan men zich be
grijpen. dat de Tsjechen thans al
le Sudeten-Duitschers uit hun
land willen zetten.
„Geen veiligheid voor de Tsjechi
sche republiek met als medebe
woners de Duitschers". Dat heb
ben zij in 1938 bewezen, toen door
hun verraad het land aan de Na
zi's werd overgeleverd.
Maar hier begint het probleem.
Een land met 13 millioen inwo
ners gaat een kleine 3 millioen
uitwijzen. Dit schept vraagstuk
ken waarvan men de draagwijdte
nog in het geheel niet kan over
zien. Want het Sudetengebied is
in hoofdzaak industrieland, de
meeste groote fabrieken liggen
daar, vele vakarbeiders, ja, bijna
allen zijn Duitschers. Men is dan
ook overtuigd, dat het nog jaren
zal duren, vóórdat men de pro
ductie in deze streken weer
eenigszins op peil heeft. „Liever
brandnetels, dan Sudeten-Duit
schers", riep een Tsjechische gene
raal uit". En hij heeft gelijk.
De uitwijzing zelf is voor de
Tsjechen niet zoo'n groot pro
bleem, die zijn maar bezield door
één gedachte „verlos ons van den
Mof"!
Maar waarheen? De Geallieer
den die toegezegd hebben deze
3 millioen in Duitschland op te
nemen hebben daar nog zooveel
te doen, bovendien weten ze niet
waar ze in die ruïnes al die men
schen moeten bergen. Er ziin
p-een hpizen en geen steden meer
in Duitschland!
500.000 Zijn reeds naar het door
de Russchen bezette gedeelte van
Duitschland getransporteerd. Nu
komt het Amerikaansche gebied
aan de beurt.
In de Sudeten-Duitsche steden,
die practisch alleen door de Duit
schers bewoond werden, is thans
het bestuur geheel in handen van
de Tsjechen.
De Sudeten worden behandeld,
zooals ze zelf de Joden behandeld
hebben. Al hun bedrijven en goede
ren zijn geconfiskeerd, ze loopen
met witte band om den arm, heb
ben geen radio en geen krant en
moeten om 8 uur binnen zijn.
Er is echter één verschil, zij
gaan terug naar de Heimat, de
Joden gingen naarAuswitz.
Enkelingen paan bijna niet over
de grens. Voor gemakkelijker
overzicht en regeling moet alles
in transporten vertrekken.
De eersten, die worden aange
wezen, zijn meest ouden van da
gen, vrouwen en kinderen. 24 Uur
van te voren: gewaarschuwd, kan
men aan bagage behalve goud
en sieraden meenemen wat
men kan dragen.
Men gaat dan naar een repa-
triëeringskamp.
Ik bezocht zoo'n kamp, waar
natuurlijk veel wordt geklaag!
maar wat doet een Duitscher ooit
anders, wanneer hij niet kan aan
blaffen, Vraagt men hoe de toe-
ibegonnen met een reeks artikelen
over het Perzische probleem. Van
stonds af aan, zoo zegt het eerste
artikel, heeft de Sowjet-Unie ge
tracht goede betrekkingen met
Iran te onderhouden. De ïsjaris-
tische politiek werd aan den kant
gezet en de Sowjet-Unie deed af
stand van een reeks voorrechten
en bezittingen ten behoeve van
het Perzische volk. Op 26 Febr.
1921 werd met Iran een pact ge
sloten, dat nu nog den grondslag
voor de vriendschappelijke rela
ties met dat land vormt.
De Iraansche regeering stelde
dit alles echter weinig op pr(js en
verscheen ter vredesconferentie
van Parijs met,vergaande gebieds-
eischen ten opzichte van de Sow
jet-Unie. Hoofd der Perzische re
geering was toen Khan Samsan
os Saltane, die door Engeland
practisch aan het hoofd van de
Britsche oliegehieden in Perzië
was gesteld en een deel der wins
ten van de „Amgloiranian Oil Cy"
ontving.
De eischen der toenmalige re
geering werden in 1919 te Parijs
niet ingewilligd, daar'Iran niet
aan den eersten wereldoorlog had
deelgenomen.
Het is niet toevallig, dat sedert
dien Iraansche politici een soort
gelijke gedragslijn als in 1919
hebben gevolgd. En zoo weinig
toevallig is het. dat dezelfde Cha-
kimi,.die in 1919 aanvalsplannen
koesterde tegen de Sowjet-Kauka-
sus en andere gebieden, in 1945
weer regeeringshoofd was en tot
Februari van dit jaar de atmos-
pheer vergiftigde. Geen toeval
mag het ook heeten, dat de be
kende buitenlandsche agent Seid
Zia ed Din een belangrijk aandeel
in de Perzische politiek heeft ge-
gekregen.
Aangezien deze lieden wel be
grijpen, dat zij op eigen kracht
tegen de Sowjet-Unie weinig ver
mogen, streven zij ernaar een bot-
heden, met name tusschen Groot-
Brittannië en de Sowjet-Unie, te
bewerks telligen.
De aanval van Duitschland op
de U.S.S.R. in 1941 was voor hen
het teeken de oude aggressieve
politiek weer fe gaan voeren.
Sommige hunner dongen naar de
gunst van nazi-Duitschland.
Iraansche chauvinisten verlang
den openlijk de inlijving van Sow-
jet-Azerbeidzjan met inbegrip van
Bakoe en andere gebieden. Dat
alles moet de Sowjet-Unie tot
waakzaamheid aansporen.
Naar aanleiding van het artikel
in de Izwjetsja over de onbe
trouwbaarheid der huidige Iraan
sche regeering valt de „Daily
Herald" (Labeur) den schrijver
aan en is van meening, dat men
van Perzië niet verwachten kan,
dat het de Sowjet-Unie zou gaan
attaqueeren, waar Napoleon, Hit-
Ier en anderen gefaald hebben.
De New-Yorksche correspondent
van de „News Chronicle" (Libe
raal) zegt, dat zulke beschuldi
gingen van Moskou door de Ame
rikanen met een ongeloovig
lachen begroet zijn. (In het arti
kel in de „Iswjestja" wordt de
bewering, dat Iran op eigen
kracht zou trachten de Sowjet-
Unie aan te vallen, niet geuit.
(Rien' hef* hoofdartikel van de Wereldvrede vormt.
„News Chronicle" wordt de Perzi
sche regeering „reactionnair, niet
representatief en erkend corrupt"
genoemd. Het blad voorspelt bur
geroorlog in Perzië. Het hoopt,
dat er tusschen de Sowjet-Unie en
de Westersche democratieën geen
machtsstrijd volgens het model
van de 19de eeuw zal ontstaan.
De conservatieve „Daily Tele
graph" vraagt zich af. of Stalin
niet zoo scherp-in 'zijn bewoordin
gen is geweest, dat toenadering
van Britsche zijde niet meer mo
gelijk is. Met voldoening stelt het
blad echter vast, dat de U.S.S.R.
de volgende zitting van den Vei
ligheidsraad zal bijwonen.
De Liberale „Manchester Guar
dian" acht eveneens een oplossing
in den zin van samenwerking nog
movelvik, maar dan moet, zegt het
blad Stalin eerbied voor de ver
dragen toonen
Radio Moskou heeft Donderdag
avond de volgende verklaring van
het Sowjet-persagentschap Tass
uitgezonden
„In de Amerikaansche bladen is
een bericht van het Amerikaan
sche ministerie van Buitenland
sche Zaken gepubliceerd, dat er in
Perzië 'bewegingen van Sowjet
nvlitaire eenheden door Tebris
naar Teheran in de richting van
de Westeliike greris van Perzië
plaats hebben. Tass is gemach
tigd mede (e jdeelen, dat bovenge
noemd berlchj: niet met de feiten
'overeenkomt^:
DE TOESTAND IN PERZIë.
De jongste verklaringen be
treffende de Sowjet-Russische
troepenbewegingen in Perzië, wor
den door politieke waarnemers in
Londen aïs een volkomen recht
vaardiging van het standpunt der
Britsche regeering beschouwd, al
dus schrijft de diplomatieke cor
respondent van Reuter. De ver
klaring! van het Sowjet-Russisch
Nieuwsbureau, dat er geen troe
penbewegingen van Tebris naar
Teheran ofl naar de Turksche
grens hebben plaats gehad, maakt
den toestand nog onoverzichtelij
ker. Men acht dit een zeer be
perkt dementi, dat niet al te zeer
in strijd is met de Vrijdagmorgen
afgelegde verklaring van generaal
Atmad Ahmadi, den Perzischen
minister van oorog, dat de Sow
jet-Russische troepen in het Noor
den gedurende de laatste maan
den verdrievoudigd zijn. Het is
nu aan weinig twijfel onderhevig,
dat de Perzische kwestie op de
agenda van den Veiligheidsraad,
die 25 Maart te New-York bijeen
komt, zal voorkomen. HOe het
ook zij, er bestaat niet den min
sten twijfel over, dat het geschil
tusschen de Sowjet-Unie en Per-
zië niet is bijgelegd en dat het
.een zeer groote bedreiging van den
Een „Dame" zonder haar
Een viool zónder snaar
Een huis zonder lichten
Een partij zonder plichten
Een visch zonder vinnen
Een kast zonder linnen
Is lang niet zoo bar
Als de huisvrouw
zonder Spar
pt)R6ANlSAHE VAN ZELFSTANOIbt KRUIDtNlERSjf
Volgens een telegram van As
sociated Press uit Teheran, zou
de Perzische minister van oorlog
I ter persconferentie hebben mede
gedeeld, dat het Perzische leger
„gereed stond om tot den laatsten
man te vechten en dat iedere jon-
gen en elk meisje in de straten de
hoofdstad zou verdedigen" wan
neer de Sowjet-Russen naar Tehe-
ran zouden opmareheeren. Na een
conferentie met den Sjah zeide de
minister, dat de Sjah van plan
was de kwestie met Sowjet-Rus-
land te New-York voor den Vei
ligheidsraad te brengen, aldus
i werd aan het bericht toegevoegd.
Volgens een telegram uit Was
hington Rian de NèwYork Times,
zonden de Vereenigde Staten de
"cwestje voor den raad brengen,
wanneer Perzië het niet doet. De
vraag zou alleen maar ziin, of de
1:we",Lie als een geschil of als een
toestand" moet worden be-
schouwd. Wanneer de raad de
3 Juni 1943, een half jaar na ie
Geallieerde landing in Noord-Afri
ka, ontstond In Algiers het Fran-
sche Nationale Bevrijd.ngscomité,
de stem van het Fransche vrij
haidsiront, de kiem van de latere
Fransche Regeering.
In dit comité hadden naast
militaire vertegenwoordigers, on
der wie de Generaals De Gaulie
en Giraud, ook enkele burgers
zitting. Eén van die burgers was
de Professor van de Universiteit
van Lyon en Kamerafgevaardigde
André Philip.
André Philip, de zoon van een
Fransch officier, werd in 1903 te
Marseille geboren. Reeds op jeug
digen leeftijd vertrok hij naar
Amerika om als eenvoudig arbei
der in de Ford-fabfieken te
Detroit te gaan werken. Later
vinden we hem terug aan de Uni
versiteit van Columbia, waar hjj
zich vooral toelegde op de studie
van sociale vraagstukken. Na zijn
terugkeer in Frankrijk werd hij
reeds op 22-jarigen leeftijd aan
de Universiteit van Lyon be
noemd. Naast zijn professoraat,
was hij ook werkzaam in de vak-
Vereenigingen, waar hij spoedig
groote bekendheid genoot. Bij de -
•capitulatie van 1940 was hij een
van de eersten, die in Lyon ver
zetsgroepen organiseerde, en in
1942 werd hjj, in opdracht van de
socialistische partij, als vertrou
wensman naar Londen, naar De
Gaulle gestuurd. In Algiers was
hij de rechterhand van De Gaulle
en door zijn groote kennis van
zaken, zijn ijver en zijn hoog
staand karakter, werd hij algemeën
als de „coming man" van Frank
rijk beschouwd.
Na de bevrijding van Frankrijk
was hij echter plotseling verdwe
nen en ook in het nieuwe Kabinet
van De Gaulle werd hij nieit. op
genomen. Het scheen, dat De
Gaulle zijn eminenten helper ge
heel vergeten was.
Wat was hier de oorzaak van?
De oorzaak lag bij De Gaulle. Pe
Gaulle had de manier van regee-
ren, die kenmerkend zijn voor den
veldheer; hij bemoeide zich graag
met alle regeeringszaken en be
handelde de niet-militairen in zjjn
Regeering altijd min of meer al»
mindere kinderen. Dit stuitte een
man als Philip tegen de borst en
hij besloot, evenals zijn vriend
Félix Gouin, geen zitting te nemen
in het Kabinet van De Gaulle.
Even plotseling als hij verdwe
nen was, kwam hij echter weei
terug. Na het onverwachte aftre
den van De Gaulle, werd hij door
'Gouin aangezocht om de nu niet
bepaald gemakkelijke taak van
Minister van Financiën op zidb
te nemen. Een taak. die hij overi
gens met beide handen aannam.
Neen, het is nu niet aangenaam
Minister van Financiën te zqn.
Frankrijk staat voor een staats
bankroet en alleen door een reeks
Van drastische maatregelen kan
dit voorkomen worden.
Philip heeft reeds met krachti
ge hand het leger aangepakt en de
octopus van de bureaucratie aan
zienlijk besnoeid. Natuurlijk onder
vindt hij tegenwerking en de
maatregelen, die hij neemt, dragen
er niet toe bij om zijn populariteit
in Gaullistische kringen te ver-
grooten. Hij gaat echter vast op
flen eenmaal ingeslagen weg ver
der omdat hij weet, dat alleen
Hoor een grondige reformatie
Frankrijk te redden is. Des te ste
viger men het sociale, administra
tieve en financieele apparaat van
Frankrijk aanpakt, des te grooter
zal Frankrijk oprijzen. En dit is
het doel van dezen fanatieken
man. André Philip is hier de juiste
man op de juiste plaats!
'f-r
Een storing in het koptelefoon
systeem in de rechtszaal te Neu
renberg verhinderde Goering Vrij
dagmorgen zijn zienswijze over de
schending van de neutraliteit van
Nederland en België uiteen te zet
ten. Goering begon met te, zeg
gen: „Deze kwestie moet op de
eerste plaats vanuit louter mili
tair en strattffeisch^fc^int woe
den bezien. Wij ons af
of de neutraliteit van dfez-ë. twee
staten gegarandeerd zou worden.
Vooreerst werd de vraag bezien
of de neutraliteitHier werd
de koptelefoon verbinding verbro
ken, waarop het Tribunaal de zit
ting schorste.
De storing in het koptelefoon-
systeem was na 'n kwartier opge
heven. Goering ging- voort met te
zeggen: „Vanuit militair oogpunt
bezien bestond het gevaar, dat de
neutraliteit (van Nederland en
België) onder pressie van Enge
land niet gehandhaafd zou wor
den en in dat geval zou onze
rechterflank bloot komen. Ook
het feit, dat Britsche vliegtuigen
over Nederlandsch en Belgisch
grondgebied Duitschland binnen
vlogen, deed ons de neutraliteit
van die landen betwijfelen".
Wij hebben van de autori
teiten vergunning gekregen
éénmaal in de week des
Zaterdags jnet een dubbel
nummer te verschijnen.
Volgens Goering zouden de re
geeringen van Frankrijk en Enge
land over de eventueele bezetting
van België onderhandeld hebben.
Documenten daaromtrent hebben
wij in Frankrijk gevonden, aldus
zeide Goering. Hij voegde er aan
toe, dat de toenemende druk ovèr
het Ruhrgébied, dat voor Duitsch
land van vita'al belang was, het
Ontzien van neutraliteit onmoge
lijk maakte. i
Een Fransch uitvinder, Profes
sor Paul de Sant-Quentin. heeft
tijdens den oorlog te Londen een
systeem uitgevonden om trein
botsingen te voorkomen Het
systeem berust op het principe,
om langs de rails ultrasonore tril
lingen te zenden, welke den machi
nist in staat stellen, contact te
onderhouden met de blokposten en
met de seinposten van de stations.
Dank zij een lichtend scherm op
de locomotief is het mogelijk dodr
de ultrasonore trillingen een beeld
te krijgen van den stand der sig
nalen en van den afstand der trei
nen op het baanvak. Ook is het
mogelijk, om met dit systeem
telefonisch contact met de treinen
te onderhouden.
De proefnemingen, welke door
het Engelsche ministerie eenomen
zijn. leverden een gunstig resul
taat on. zoodat men er over denkt
't systeem in praktijk te brengen.