te Bridgeport. Deze ingenieur kwam
naar Europa met een verzameling
plannen en constrnctieteekeningen
voor een nieuwe duikboot, die een
revolutie had moeten brengen in den
zeeoorlog. Met eenige groot® mogend
heden had hij onderhandelingen aan
geknoopt i.iver den afstand van zijn
moorddadige uitvinding, toen plotse
ling de uitbarsting van den oorlog
een streep door zijn rekening haalde.
De uitvinder heeft zich nu, waar
schijnlijk uit spijt over dezen tegen
spoed, laten verleiden om enkele bi-
zonderheden betreffende het vaartuig
mede te deelen
Het is een duikboot van zeer groote
ai metingen, toegerust met voldoenden
brandstofvoorraad en electrische ener
gie om op 2000 zeemijlen van haar
basis te kunnen werken. Op den
onderzeeër is een losse bovenbouw
aangebracht, die drijven kao en de
bemanning in staat stelt het schip bij
accidenten te verlaten.
Verder is het schip voorzien van
op bizondere maaier geconstrueerde
wielen, zoodat het over den zeebodem
kan rijden. De wielen worden door
electromotoren gedreven, en op een der
assen is een registeertoestel gemon
teerd, dat den op deze wijze doorloo-
pen afstand aangeeft. Aan de beide
zijden van het schip bevinden zich
compartimenten, waarlangs duikers de
op den zeebodem rustende boot kun
nen verlaten. Hun werk bestaat in het
opruimen van ankermijnen, in het
plaatsen van springladingen onder aan
den bodem van voor anker liggende
schepen, in het doorsnijden van tele
graafkabels, enz.
De onderzeeër is verder toegerust
met een periscoop, die het uitzicht
naar alle richtingen mogelijk maakt en
mei een mechanischen stabilisator, die
het veroorlooft op elke gewenschte
diepte in horizontale positie zwevende
te blijven.
Met deze boot, aldus vertelt de uit
vinder smakelijk, zou men gemakkelijk
over den bodem van de Theems rij
dende, onbemerkt tot in het hart van
Londen kunnen komen. De duikers
zouden in de Theems de boot kunnen
verlaten om zware dynamietladingen
aan te brengen bij de fundamenten
van den Tower en de Parlementsge
bouwen.
Men ziet dat deze oorlog iets te vroeg
is gekomen, om ons van de wonderen
der techniek in hun vollen omvang te
laten genieten
Van alles wat.
O
Een rede van den aartsbisschop
vau Keulen.
KEULEN, 9 Febr. (W. B.) De „Köln.
Volkszeitung" bericht, dat kardinaal
Hartmann, aartsbisschop van Keulen
in een vergadering van den „Volks-
verein für das katholische Deutsch-
land" een rede hield, waarin hij zei-
de „Toenjde Keizer in den Rijksdag
verklaarde, dat hij geen verschil van
standen en partijen meer kende, al
leen nog slechts Duitschers, sprak hij
nut iatuïtief begrijpen uit wat er leeft
in de Duitsche volksziel. Wij zijn een
eensgezind volk van broeders, eens
gezind in de liefde tot het vaderland,
eensgezind in de aanhankelijkheid aan
ons land en in onwankelbare trouw
aan Keizer en Rijk.
Wat wij op het oogenblik noodig
hebben, dat is eene trouwe, moedige
volharding in vertrouwen op God.
Geduld te oefenen is niet moeilijk,
daar wij er goed voor staan, in het
oosten en het westen bij de twee le
gers, die krachtig ons beschermen.
Het staat goed met ons, omdat de al
machtige God tot dusverre met ons
is geweest en ook verder zal zijn.
Waarom Wijl het ondenkbaar is, dat
de algoede God zou toelaten dat
Frankrijk, het land der atheïsten en
vrijmetselaars, en de gewelddadige
orthodoxe kerk van Rusland het fris-
sche en opgewekte kerkelijke leven
van Duitschland onder den voet tre
den en vertrappen zouden. Daarom
moed en vertrouwen op God en op den
Keizer, die de deugden zijner voorva
deren in zich vereenigt. Vertrouwen
echter ook op God, den leider der
veldslagen-
Zoolang Mozes de handen omhoog
hield zegevierde Israël over Amalek.
Wanneer een schaar van biddenden
achter onze troepen staat, zegevieren
ook wij. Laten wij alle twisten laten
varen en zoo leven, dat God in zijn
ge iade gehoor schenkt aan onze ge
beden."
Wij vermelden dit met hef oog hier
op, dat de Duitsche kardinaal hier niet
als kerkelijk herder zijn ambt gebruikt
om te spreken als burger gelijk deed
kardinaal Mercier.
o—
Een voorstel van neutrale schepen.
De „Köln. Volksztg." schrijftDe
neutrale schepen kunnen zich gemak
kelijk onttrekken aan ieder gevaar, dat
voor hen ontstaat uit het misbruik der
neutrale vlag door de Engelsche sche
pen. Zij moeten dan naast hun na
tionale vlag het signaal opsteken, dat
hun register-numiner aangeeft in het
internationaal signaalboek. Uit dit
nummer blijkt naam, vaderlandsche
haven en reeder. Het internationaal
signaalboek bevat aan het slot een
inhoud van alle vaartuigen, welke de
zee bevaren, en elk heeft daarin zijn
loopend nummer.
De getallen-groepen wijzen ook op
den aard en de soort van het vaar
tuig, zoodat het hijschen van een on
willekeurig gekozen nummer niets zou
geven.
o—
Voedingsmiddelen in Duitschland.
BERLIJN, 11 Febr. (W. B De „Tri-
buna" bevat een interview van den
minister van landbouw Von Schorle-
mer, waarin deze verklaarde „Onze
veestapel is voortdurend toegenomen,
zoodat wij aan het volk vleeschvoe-
ding tegen normale prijzen kunnen
bieden.
Door den zeer goeden hooioogst en
het voederen der bieten, kunnen wij
aan het gebrek van veevoeder, ten
gevolge van het ophouden van den
invoer, tegemoet komen.
In 1913 was in Duitschland de
graanoogst uitstekend, en in 1914 zeer
goed.
Sedert het uitbreken van den oorlog
verlieten 100,000 buitenlanders het
land, drie millioen soldaten worden
gevoed met buiteniandsche producten.
Andere oorlogvoerende landen heb
ben ten aanzien van het brood nog
krachtiger maatregelen genomen dan
wij. De toevoeging van aardappelen
bij het bakken van brood, is uitslui
tend een voorzichtigheidsmaatregel om
aan het volk onder alle omstandighe
den brood te verzekeren. Duitschland
zal geen gebrek hebben aan brood.
De ten gevolge van den oorlog ont
brekende arbeidskrachten aan akker-
paarden worden door runderen en
stoomploegen geleverd.
De buiteniandsche arbeiders der
neutrale staten zijn bijna allen in
Duitschland gebleven, wijl het hun
daar goed gaat. Ook bleven de Rus
sische veldarbeiders, die liever in
Duitschland wilden zijn dan in de
Russische loopgraven.
Mocht de oorlog lang duren, dan
kunnen ook krijgsgevangenen voor den
veldarbeid worden gebruikt. Zeer zeker
is het, dat economische redenen
Duitschland niet zullen dwingen spoe
dig vrede te sluiten.
Noch Rusland, noch Frankrijk zullen
in staat zijn den oorlog zoo lang vol
te houden als Duitschland".
o
Een oud liomeinsche slaapwagen
maatschappij.
Aan een belangiijk grafschrift, dat
zich thans in het raadhuis van Velletri
bevindt, knoopt prof. Lanciani de me-
dedeelingen vast over de groote reis
wagen-maatschappij, die in het Oude
Rome bestond en een centraal bureau
vormde voor het reizigersverkeer van
den keizertijd. Op het inschrift wordt
een zekere Jovinus „De Schola Carru-
carum" vermeld. Wat was deze „wa-
genschool" en waar lag zij Carruca
is een woord van Gallischen oorsprong,
dat door de Romeinen aan een bepaalde
soort luxe-wagen gegeven werd. Deze
wagens waren dikwerf schitterend ver
sierd ze vertoonden aan de wanden
zilveren versierselen en ivoorsnijwerk.
Martial spreekt van Carruca aurea, die
zwaar verguld geweest moet zijn.
Nero's reistrein teldag volgens Sueton,
1000 zulke rijtuigen, volgens Lampri-
dius 500. Het meerendeel der wagens
bevatte ook slaapinrichtingen, zoodat
de reiziger in deze z.g. Carrucae dor-
mitoriae zich gemakkelijk, als in een
bed, aan den slaap kon overgeven. De
vorm van den reiswagen is op twee
oude reliefs, die zich in het museum
Calvet te Avignon en in den schat van
de kathedraal van Treves bevinden,
nauwkeurig voorgesteld. De wagen-
school te Rome is nu niet anders te
beschouwen dan als het centraal bureau
of hoofdkantoor eener maatschappij,
die dergelijke wagens verhuurde aan
personen, aan wie het privilegie, om
met de keizerlijke post te reizen, door
de autoriteiten vergund was geworden.
De terreinen, die het uitgestrekte
wagenpark met al zijn gebouwen in
nam, lagen aan den'Iinkerkant van den
Appischen weg, ongeveer een halven
K. M. voor de Porta Capena, dicht bij
de plaats, waar nu de kerk en het
klooster van San Sisto Vecchio zich
bevinden. Aan de andere zijde van
dezen weg, dicht bij de baden van
Carracalla, verhief zich het Mutato-
rium Caesaris, het gebouw, waar de
keizerlijke reiswagens gestald werden,
en waaraan de keizerlijke stallen zich
aansloten.
Behalve deze beide hoofdrichtingen
der reiswagenmaatschappij, waren er
op alle belangrijke posstations, die aan
de hoofdwegen van het keizerrijk la
gen, wagens, die aan de reizigers ver
huurd werden. In Ostia, dicht bij de
Porta Romana, bevond zich o. a. een
dergelijke halteplaats van koetsiers met
koetsen en reiswagens.
o
De keuken in de hniskamer.
Nog in de zeventiende en achttiende
eeuw was de keuken een plaats in het
oud-Hollandsche huishouden, waarde
heele familie zich verzamelde en waar
de heer des huizes en zijn volwassen
zoons evengoed toegang hadden als
de huisvrouw en haar staf. In de keu
ken gebruikte men het ontbijt, nut
tigde men het noenmaal, genoot men
het avondbrood. D<t is thans anders.
Het geldt voor klein-burgerlijk in de
keuken te eten menig huisvrouw ver
biedt haar man, schertsend, den toe
gang op grond van artikel 461 van
het Wetboek van Strafrecht. Men heeft
geleerd dat de etensdampen nu juist
niet de gezondheid bevorderen en men
maakt streng scheiding tusschen de
plaats, waar het voedsel bereid en
waar het genuttigd wordt. Het nieuw
ste nieuwtje op het gehied van huis
houdelijke beperking is, deze schei
ding uit te wissen, en het eten in de
keuken, te veranderen in koken in de
eetkamer. De jongste uitvinding be
treffende koken op stoom en door
middel van eiectriciteit maakt dit mo
gelijk, zonder dat aan de gezondheid
ook maar iets tekort wordt gedaan.
In den hoek van de eetkamer be
vindt zich een zeer ingewikkelde in
stallatie met stopcontacten, electrische
apparaten, kooktoestelien, darmopvan-
gers, electro-galvanische pannen met
dubbele bodems, enz. Voor waterlei
ding is gezorgd en voor een glazen
kast, waarin alle kookgerei aanwezig
is. Dit alles is in „tijd van rust",
wanneer er dus niet gekookt wordt,
onzichtbaar. Men meent met een soort
theetafel en buffet te doen te hebben.
Err het doet den bezoeker alleen vreemd
aan, dat er zich twee vari 'elk dezer
meubelen in een kamer bevinden Te
gen etenstijd neemt de huisvrouw alle
deuren en planken weg, haar „fornuis
brandt", de spijzen koken in een om
mezien, en terwijl ze intusschen nog
zich met andere dingen bezig houdt,
doet de eiectriciteit haar plicht. Geen
onnoodig heen- en weergeloop, geen
kinderen zonder toezicht, dienstbode
overbodig. De. spijzen komen heerlijk
warm op de tafel, kortom er zijn tal
van voordeelen. Zoo'n keuken in de
huiskamer zou iedere vrouw zich wen-
schen
o
Oorlog en trekvogels.
Verschillende vogel-deskundigen
meerien te hebben opgemerkt, dat de
trekwegen der vogels zich hebben ge
wijzigd, en zij brengen dit natuurlijk
in verband met den oorlog. In de
„Köningsb. Allg. Ztg." is'een lid van
de directie van de vogelwacht te Ros-
sitten aan het woord, en hij doet in
teressante mededeelingen omtrent die
veranderingen in koers. De des
kundige gelooft, dat de vogels op
verren afstand het kanongebulder hoo-
ren, en dat ze er buitengewoon be
vreesd voor zijn. Zij maken liever
een grooten omweg, dan over de ge
vechtslinie heen te vliegen. Verschil
lende vogels zijn niet naar het Zuiden
gegaan. Gelukkig, dat de winter nu
niet streng is.
o
Russische tegenslag.
In het laatst der vorige week en
verder in deze week heeft zich afge-
teekend de mislukking van het Russi
sche legerplan.
Dit was om door te breken de beide
uiterste einden der strijdlinie, het noor
delijk einde in de streek van Lyck in
Oost-Pruisen, het zuidelijk einde door
de Bukowina.
Was dit plan gelukt, dan zou de
strategische toestand zoowel van het
Duitsche ais van het Oostenrijk-Hon-
gaarsche leger zeer moeilijk zoo niet
gevaarlijk zijn geworden.
Eerst werden echter door de Oos
tenrijkers de Russische legers, reeds
doorgetrokken door geheel Bukowina,
teruggeworpen en zijn nu de Bukowina
bijna geheel uitin de laatste dagen
der vorige week zijn de Russen bij
Lyck moeten terugtrekken tot den ei
gen vestinggordel van de Narewlinie.
Door dit mislukken zijn de Russen
verder van Berlijn en van Weenen dan
ooit, maar, komen de Russen niet in
Berlijn, het ziet er ook niet naar uit
dat de Duitschers komen in Parijs.
o
Anarchisten.
Men schrijft ons uit de hoofdstad
Amsterdam geniet de eer, het cen
trum te zijn van de z.g.anarchistische en
syndikalistische beweging. Het zaad,
hetwelk Domela Nieuwenhuys hier ge
strooid heeft, is welig opgekomen, en
al neemt de invloed van Domela Nieu
wenhuys en zijn naaste geestverwan
ten niet toe, een feit is het, dat de
„beweging" meer beteekent, dan men
denkt.
Van anarchistische zijde zelf wordt
beweerd, dat er in de hoofdstad wel
20.000 aanhangers en geestverwanten
zijn. Dat is natuurlijk overdreven.
Ook wanneer men alle z.g. onafhan
kelijke, vrije arbeiders tot de anar
chistische beweging rekent, telt men
hoogstens 4000 hoofden. Maar zelfs
dit is nog een aardig kwantum, en
wanneer de organisatie maar goed zou
zijn maar een organisatie van „vrij
en" kan uit den aard der zaak niet
veel beteekenen zou de anarchis
tische invloed werkelijk krachtig zijn.
De heeren doen niet aan politiek, en
bij de verkiezingen merkt men dus
van hen weinig. Alleen sloven zij
zich nog weieens uit, om een Soci
aal-Democraat of een Kerkelijke te
laten vallen, enheeft weieens een
Vrijzinnig-Democraat aan de „onaf
hankelijke" arbeiders zijn verkiezing
te danken gehad.
Sedert eenigen tijd beschikken de
anarchisten over een dagblad.. Het is
wei niet groot, en over de typografische
uitvoering is niet te roepen, maar het
is een dagblad, alle anarchistisch-ge-
zinden kunnen erin zeggen, wat zij
willen controle is er niet en de
redacteuren zijn echte werkmenscben,
die een arbeiderssalaris genieten, en per
week worden uitbetaald.... als de syn
dikalistische vereenigingen zich aan
hun verplichtingen kunnen houden.
Dat dagblad is een geestelijke band
tusschen de Revolutionnairen, van de
daad. En wij mogen lachen om deze
journalistiek, het staat vast, dat een
gedeelte der arbeiders, o a. bootwer
kers en opperlieden, zulks wenschen.
De Syndikalisten, het volkstooneel, zij
hebben hun eigen bioscoop, hun eigen
vergaderzalen, tot hun eigen café's. Hét
eenige, hetwelk ze nog niet hebben,
is een leider, een voorganger, een
profeet. Maar avond of morgen zal
die we! eens komen opdagen, en on
der leiding van zoo'n een tweeden
Domela Nieuwenhuys kan dart spoedig
de anarchistisch-gezinde arbeidersbe
weging even krachtig zijn als de andere
organtsaties. En naast de S-D. A. P.,
die dan conservatief zal heeten, krijgen
wij mogelijk een Revolutionaire arbei
derspartij. Is het in Frankrijk ook niet
zoo gegaan
o—
„Z ij„Meneer, als u bij iedere
visitie die u maakt, telkens van liefde
spreekt, moet ik-u verzoeken uw be
zoek te staken."
HijTrouw u dan met me, en dan
beloof ik u dat ik geen woord meer
over liefde zal spreken, zoolang ik
leef."
o
FRANKRIJK.
Huwelijk bij volmacht.
De Minister van justitie Briand,
heeft in overleg met zijn ambtgenoot
van Ooriog, een Wetsontwerp uitge
werkt, waarbij aan gemobiliseerden
wordt vergund te huwen bij volmacht.
Een dergelijk huwelijk kan slechts
plaats hebben met bijzondere machti
ging van de ministers van oorlog en
justitie.
o
Huwelijken
van Belgische vlaclitelingen.
De Minister van Buitenl. Zaken
heeft de aandacht van zijn ambtgenoot
van Justitie gevestigd op de omstan
digheid, dat in enkele gemeenten de
ambtenaren van den Burgerlijken Stand
weigeren de huwelijken van Belgische
uitgewekenen te voltrekken op den
enkelen grond, dat de aanstaande echt-
genooten hier te lande geen woon
plaats hebben.
De Minister van Justitie laat nu de
ambtenaren van den Burgerlijken Stand
door tusschenkomst van den ♦Officier
van Justitie uitnoodigen den uitgewe-
nen zooveel mogelijk ter wille te zijn
en in voorkomende gevallen belang
hebbenden er op te wijzen, dat zij
ingevolge art. 76 van het Burg '>;:k
Wetboek hun woonplaats hier te Kt.
kunnen vestigen.
o
Schuim-caoutchouc.
De techniek maakt steeds vorde
ringen. Thans is men erin geslaagd,
„schuim-caoutchouc" samen te stellen,
een stof, die om zijn veelzijdige bruik
baarheid zich weldra in een groote
populariteit zal verheugen. Het is een
mengsel van caoutchouc en stikstof,
dat er onder den microscoop uitziet
als een paddestoel. De samenstelling
geschiedt op de volgende wijze. Bij
gewonen druk lost stikstof niet in
caoutchouc op. Perst men echter
stikstof onder den,geweldigen druk van
400 atmosferen in de nog kleverige
gummimassa voor het vulkaniseeren,
dan wordt een hoeveelheid gas opge
nomen. Brengt men na het vulkanisee
ren het product weer onder gewonen
druk, dan zwelt het tot een lichaam,
wel vijfmaal zoo groot als oorspron
kelijk. De stikstof scheidt zich n.l.
weer van het gummi, waarbij het gas
een ontelbaar aantal microscoopisch
kleine openingen achterlaat. Aldus is
schuim-caoutchouc gevormd. Deze
stof heeft allerlei belangrijke eigen-
schappen hij is elastisch en rekbaar,
en in alle vormen te veranderen, waar
door het dus de voordeelen van gummi
en gas vereenigt. Bij wiel- en auto
banden zou men inplaats van met
lucht met schuim-caoutchouc kunnen
vullen. Dan had men werkelijk de
ideaal-band. Het soortelijk gewicht
is verder bijzonder gering. Al naar
de hoeveelheid stikstof varieert het
van 0,017 tot 0,4. Voor boeien, red
dingsgordels, enz. is het ook bijzonder
geschikt. Kussens en matrassen kan
men ermee opvullen. Tenslotte is
deze gummi-variëteit een slechte warm
tegeleider, waar de stof geschikt wordt j
voor de fabrikatie van veldkruiken,
waar in de vloeistof langen tijd warm
wordt gehouden.
-o-
De oude Heer is teleurgesteld. j
Een der Indische opperbrahmanen
met den naam Agamya Gura Para-
hamsa, die voor eenigen tijd Europa
en Amerika bezocht, verklaarde aan
een journalistIk ben 55 jaar oud.
Jaren lang heb ik in de rechten, me
dicijnen en Oostersche wijsgeeren ge- I
studeerd. Tegenwoordig ben ik leeraar j
in de Vedische litteratuur. Ik kornuit,',
het armste land der wereld, men ver- i
telde mij van den welstand der andere
landen en ik ben hierheen gekomen j
om mij van de waarheid te overtuigen.
Ik heb zooever- Amerika verlaten. Wat
heb ik daar gevonden De menschen j
werken daar slechts om rijk te worden,
jagen ijverig naar geld en goed en
bekommeren ztch verder om niets. In
iedere staat wemelt het van dieven.
De kranten dienen slechts om moorden 1
en misdaden te vermelden. Iedereen i
leeft slechts voor zich zelf. Ik ben
verder gereisd en heb mij een oordeel
gevormd. Nu kan ik tevreden naar
mijn land terugkeeren.
o
Briefwisseling met België.
De directeur-generaal der Posterijen
en Telegraphie maakt bekend
dat vanaf 12 Februari de gelegenheid
is opengesteld om over Aken gewone I
of aaugeteekende briefkaarten en
open brieven, in Duitsche of Fran- j
sche taal gesteld te verzenden naar i
de volgende plaatsen van het door de
Duitschers bezette gedeelte van Belgie:
Brussel, met de voorsteden en
omliggende plaatsen Anderlecht, Ander-
ghem, Boitsfort, Cufeghem, Etterbeek,
Ëvere, Forest, Ganshaven, Haren, Jette,
Ixelles, Koeckelberg, Laeken, Molen
beek, Saint-Gilles, Saint-Josse-ten-
Noode, Schaerbeek, Tervueren, Uccle,
Vilvoorde, Watermahl, Waluwe
Vervi ers met Dison, Dolhain
(Limburg), Onsival, Heny, Hodimont,
Pepinster, Stembert
Luik met Angleur, Ans, Chênée, I
Flémalle, Grivegnée, Herstal, Hollagne-
aux-Pierres, Jemeppe (Maas), Jupille,
Ougrée, Sclesim, Seraing, Tilleur, Val-
Saint-Lambert, Wantre;
Antwerpen.
De stukken zijn aan hetzelfde port
en recht onderworpen als in het ver
keer met Duitschlandzendingen met
verzekeringen zijn niet toegelaten.
Mededeelingen van militairen of po-
litieken aard zijn niet geoorloofd.
Stukken, welke niet aan de voor
waarde voldoen, worden aan de af
zenders teruggegeven het is daarom
wenschelijk den naam van den afzender
te vermelden.
Er zal tevens gelegenheid bestaan,
om uit bovengenoemde plaatsen in
België briefkaarten en open brieven
naar Nederland te verzenden.
