Flick's
Cacao
No. 282.
Zaterdag 30 Januari 1015.
6e Jaargang.
Weekblad te Hulst.
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG.
Gentschestraat C 7 te Hulst.
Stichter: H. 4. van Dalsum.
Bierkaaistraat A 28 te Hulst.
Geutschestraat B 4 te Hulst.
ER IS
de allerbeste.
HET NATUURRECHT
REDACTIE:
Abonnemeut per drie maanden
NEDERLANDf 0.50.
BELG1Efr 1.20.
ANDERE LANDEN f 0.80.
- Abonnementen worden dagelijks aangenomen. - -
Niet geplaatste stukken worden niet terug gegeven.
Het blad neemt geene verantwoordelijkheid voor den inhoud
van het Vrije Woord en voor dien van Advertentiën.
ADMINISTRATIE:
DRUKKER IJ:
Advertentiën, in te zenden vóór Vrijdags om 12 uur.
Prijs per regel 10 cent. Bij abonnement of geregelde plaatsing
belangrijke vermindering. Dienstaanbiedingen contant f0.25.
o
Een abonné maakte in den vorm van
een brief aan ons en niet in dien van
het Vrije woord voor abonnees de
volgende opmerkingen.
„U schrijft„Omdat de oorlog geen
Godswerk is maar een menschenwerk
(Volkswil 257), kan hij ook door men
schenwerk worden voorkomen, doch
alleen worden voorkomen, als uit de
maatschappij verdwijnt de geest van
verblinding, die een straf Gods is
wegens het veriaten van de wet Gods
en het miskennen van het natuur-
rech:."
Hij vraagtWerd eerst de wet Gods
verlaten en kwam toen de verblin
ding als straf
OfKwam eerst de verblinding
en werd (als natuurlijk gevolg daar
van) de wet Gods verlaten
Of... Is verblinding en 't verlaten
der Godswet hetzelfde
Hij vraagt dan verderU schrijft
over het protesteeren tegen den oor
log„Wie dit wil doen, hij ga zijn
gang, maar hij bedenke, dat het even
veel uithaalt, alsof men protesteert te
gen pest, tegen misgewassen van den
oogst, tegen noodlottige gevolgen van
de werking van natuurkrachten, alsof
men protesteert tegen ziekten en andere
verzwakkingen van het lichaam
zonder na te laten de zondige daden,
waarvan ze het gevolg zijn."
Ten slotte merkt de abonné op, dat
gelukkig reeds millioenen protesteeren
tegen het menschonteerende werk van
het oorlogvoeren, dat terecht is een
menschenwerkde oorlogsverklaring
geschiedt door menschen met vrijen
wil.
De abonné zal begrijpen, dat zijn
schrijven is vervatin den vorm van
pen particulieren brief en wél door
daarin te vragen zonder te betoogen,
en daarom niet thUis behoort in het
Vrije Woord.
Wij iullen echter, hoewel gevraagd
als particulier, als redacteur antwoor
den, omdat het mogelijk is, dat een
zelfde opmerking ook door anderen is
gemaakt, hoewel deze dan niet aan ons
bekend gemaakt.
Als wij spraken van geest van ver
blinding, dan dachten wij aan het
woord der Schrift van Johs. 12: 37
44 „Hoewel Hij nu voor hunne oogen
zoo groote wonderteekenen gedaan
had, geloofden ze niet in Hem. Opdat
het woord vervuld werd, door Isaias
Clen profeet gesproken: „Heer, wie
heeft 'geloof geslagen aan hetgeen wij
vernamen En wien is de arm des
Heeren geopenbaard Daarom konden
ze niet gelüoven, want Isaias heeft een
andermaal gezegd: „Hij heeft hunne
oogen verblind en hunne harten ver
hard, opdat ze niet zien met hunne
oógen én erkennen met hun hart
zjch be|ceefen, zoodot ik (iep
Dit zeide jsqias, toen hij zijne heer
lijkheid aanschouwde en van Hem
heeft gesproken. Evenwel ook velen
van de overheidspersonen geloofden
in Hem, maar om wille van de fari-
zeën kwamen ze er niet vqor uit, otn
niet uit de synagoge te worden ge
bannen, Want'ze waren meer gehecht
aan de eer der menschen dan aan dp
eere Gods."
Welnu, de verklaring van alles ligt
in deze woorden, de zin er van tqege^
past op den oorlog van heden.
De verblinding was een straf, NA
TUURLIJK gevolg van de hardnek
kigheid van den geest des Joodschen
Volks tegen de wet Gods, in het bij
zonder tegen het verbod der afgoderij.
Het was wegens het natuurlijk gevolg
van dezen geest van hardnekkigheid
en dit ondanks de zoovelerlei zicht
bare straffen wegens het verlaten dier
Wet en ondanks de zichtbare zege
ningen wegens het opvolgen van die
Wet, waarin zelfs als het ware bestaat
de geschiedenis van het Joodsche Volk,
dat, als nu was gekomen de Messias,
de zoolang Verwachte, dit Volk hem
niet wilde erkennen, vermits het in
zijn hardnekkigen aardschgezinden
geest, als voorstelling van den Messias
hadden een, die de Joodsche nationa
liteit zou brengen tot een aardsche
wereldmacht. En als de boosheid der
hardnekkigheid voltooid was gaf Ood
aan de Duisternis het uur van zege
over dat Volk en deze deed dit Volk
in zijn verblinding begaan den Gods-
moord, die weder zijn straf ontving in
de verwoesting van Jerusalem en in het
einde van den Joodschen Staat.
Ziet, hierin wordt gegeven de straf
van verblinding en die van de daden
er door gepleegd.
Dusde onwil tegen den wil Gods
verblindt in het einde hoofd en hart,
en- door deze verblinding nemen zij
maatregelen en besluiten, die leiden tot
ongewilde daden.
Zoo ook met den oorlog.
In de Christenheid is de hardnekkige
geest, reeds begonnen, toen Constan-
tijn door schenking van grondgebied
den paus maakte tot een wereldlijk
vorst, om in den godsdienst te zien
een middel tot wereldlijke doeleinden
en partijbelangen in plaats van een
middel om de ziel te leiden tot Qod,
en wegens deze hardnekkigheid werd
in de maatschappij het recht, dat ge
grond moet zijn op den wil Gods,
zooals deze zich uitspreekt in de door
Hem in den mensch ingeschapen so
ciale menschennatuur, opgebouwd op
de wisselende menschelijke meeningen.
Het eerste was geheel te niet vópr
178,9, doch kwam door de bezieling'
van 17.89 wedertot leven. Hoewel
door deze bezieling de in het moeras
verzinkende Christenheid werd terug
gebracht op de breede bewogen oce
aan en hierdoor tot een nieuw lev^n,
erkenden noch kerk noch staat noch
rechtswetenschap deze bezieling als
den adem Gods, weder vruchtbaar
makende het doode lichaam der kerk
Gods en der christenheid, in dit, ter
wijl deze aderq Qods was een luid-
klinkende aanwijzing voor een tijd tot
herleving van het natuurrecht, dat zelfs
met zoovele woorden was ingeluid iq
de eerste onder den invloed djer be
zieling gemaakte grondwet der Revo
lutie, en waarvan wij hebben aange
toond, dat deze grondwet niet was in
strijd met doch in overeenstemming
met het evangelie en dus met het recht
Gods.
IN DIT NIET HEBBEN WILLEN
ERKENNEN en dit, terwijl levend bleef
die 'adem Gods tot natuurrecht, die
baarde den nieuwen tijd tot het niet
langer willen van de aanranding
rechten en plichten, die de mensch
van nature heeft, waarin bestaat het
wezen van onzen tijd van sociale en
politieke valksverlangens, ligt d^ geest
van verblinding, die de zoogenaamde
hooge politiek van kerk en van staat
heeft geleid tot voorbereidingen, we'ke
natuurlijkerwijze moesten leiden tot
den huidigen ooilogstoestancj-
Wat nu betreft het r.uttelooze van
het protesteeren tegen den oorlog,
i Wij hebben reeds vroeger herinnerd,
I dat de laatste Vredesconferentie werd
bijgewoond door een vertegenwoordi
ging van 3600 kamerleden der parle
mentaire landen en dat er nagenoeg
geen enkele dezer vredesvrienden was,
die weigerde de credieten tot het oor
logvoeren noch dat er een hunner
slechts was om door eenige daad te
gemoet te komen door eigen voorbeeld
aan eenig wettig verlangen tot herstel
van eigen begaan onrecht in het in
ternationaal recht. En dit alles als ge
volg van den valschen nationalen
geest, die niet in de internationale
gerechtigheid, doch in den geest van
afgunst tegen het kunnen van eene
andere nationaliteit, zoekt zijn eer en
zijn kracht.
Over dezen geest van afgunst schre
ven wij in Schepping en Strijd
Gestoord was nu de harmonie der wet
Gelegd in Adam tusschen vleesch en
geest
Gestoord de harmonie van wil
Tusschen den mensch en zijnen Schep
per
Gestoord de harmonie van leven
Tusschen kinderen van eenen Vader:
De nijd van Satan bracht zijn vruch
ten voort,
En in het eerste broederpaar versloeg
de broeder zijnen broeder.
En sindsdien brengt Satan's nijd
Veel oogsten voort van broederstrijd,
Oogsten uit der afgunst zaad
Dat de een niet heeft wat des anders is
Broederstrijd wegens geest en hart,
Broederstrijd wegens des arbeids vrucht,
Broederstrijd wegens land en zee,
Ja broederstrijd wegens der moeder taal.
Zou iemand nu in waarheid denken,
dat zijn protest tegen den oorlog iets
meer is dan een klank, als, het pro
test niet bestaat in djen wil, door de
daad van eigen voorbeeld en herstel,
tot het natuurrecht in het recht van
binnen- en van buitenland Maar De
Volkswil heeft dit gewild en haar
wil vond geen weerklank! En toch
was zij in waarheid een werk Qods
om weg te nemen de verblinding, die
beheerscht het leven van kerk en van
Staat in zijn verhouding tot het rechts
leven der maatschappij. En is het pro
testeeren tegen het natuurlijk gevolg
eener daad niet nutteloos, als men
niets wil doen tegen de daad z.elve,
dat is hier tegen den algemeenen het
geheele zoowel maatschappelijk als
kerkelijk leven beheerschenden geest
van afgunst, aie zelfs zoogenaamd
wetenschappelijk is georganiseerd on
der den naam van klassenstrijd, van
partijpers, van vrijzinnigheid, van cle-
ricalisme en van diplomatie
Het is alleen geweest De Volkswil,
die in haar Qrondregel van „in zake
politieke actie, laten wij elkander wat
vyaardeeren", hiervoor aangaf het ge
neesmiddel, waartegen zich openbaarde
een dergelijke geest van afgunst, dat
men ons wel had willen kruisigen en
dit dan ook trachtte te doen op de mo
derne wijze van de droge guillotine.
HM «5e Pers
O
1. De vorige week schreef de Middel-
burgsche Courant
De „Volkswil" verboden.
Naar wij vernemen is door den ter-
ritorialen commandant in Zeeland ver
boden het uitgeven, drukken en ver
spreiden van „DE VOLKSWIL" het
blad van den bekenden notaris van
Dalsum te Hulst. De reden hiervan is
ons niet bekend, doch het heeft wel
de aandacht getrokken dat sedert het
uitbreken van den oorlog dit blad
meermalen artikelen bevatte, welke
alderminst overeenstemmen met de door
de regeering aanbevolen neutraliteit.
De heer van Dalsum was voorne
mens binnenkort de uitgaaf van het
blad te staken. Hij schreef onlangs,
dat het doel dat door hem met de
uitgifte werd beoogd, bereikt was en
het gestrooide zaad nu vrucht kan
dragen.
De M.C. beweert hier, dat De Volks
wil meermalen schreef tegen de neu
traliteit. Wij echter zijn ons niet be
wust, dat dit zoo is. De heer com
mandant heeft dit alleen beweerd om
trent onze staatsmansgedachte in zake
de Nederlandsche politiek jegens
Vlaanderen, en wij hebben erkend, dat
de heer commandant hierin gelijk had,
waarom de heer van Dalsum dan ook
vrijwillig gevolg gaf aan zijne be
slissing.
Maar de M.C. schijnt te doelen op
nog andere zaken.
Aangezien deze ons niet bekend zijn,
vragen wij haar ons wel te willen ge
ven uitlegging van haar beweren.
2. De vorige week schreef HET
VOLK
DE VOLKbWIL opgeheven. Binnen
korten tijd zal „DE VOLKSWIL", een
onafhankelijk katholiek democratisch
orgaan, een persoonlijke uitgave van
den bekenden notaris van Dalsum te
Hulst (Zw. Vlaanderen) ophouden te
verschijnen. Het blad en de uitgever
zijn bekend geworden om de jaren
lange felle strijd tegen de katholieke
geestelijkheid en politieke partij. De
uitgever zegt tot opheffing te hebben
besloten omdat hij het door hem ge-
wenschte doel heeft bereikt. Wij ge-
looven hiervan niet veel, want de
katholieke geestelijkheid heerscht nog
onbeperkt in het land van Hulst, en
de laatste kamerverkiezing waar de
heer v. Dalsum weer candidaat was,
bewees dat er een einde aan zijn in
vloed begon te komen.
Het Volk beweert dus, dat wij ons
doel niet hebben bereikt. Maar Het
Volk heeft geen begrip van wat was
het doel van de Volkswil. Deze schreef
in art. 12 harer grondregelen: De
Volkswil vraagt voor haar stichter geen
geld, geen goed, geen eer.
Zij had dus alderminst voor doel,
om van Dalsum te brengen op den
een of anderen zetel.
Herhaaldelijk heeft de V. gebruikt
het woord, dat reeds was het motto
van Rondom Pachtcontract I, dus nog
vóór de V. bestond „dit alles is ge
schied, opdat de gedachten der harten
zouden openbaar worden".
Ziet, het doen openbaren der ge
dachten van het volk en overheid je
gens het recht, en met name het na
tuurrecht, in kerk en in staat, was het
doel van haar bestaan.
Dit openbaren is door den oorlog
geschied tot in het internationale recht,
en sedert den oorlog legde de V.
daarom deze gedachten vast ook op
het gebied van de laatste consequen
ties van het recht der rechtsscholen.
En omdat dit is geschied was het
werk van de V. voltooid.
En wat de verkiezingen betreffen
deze hadden voor ons alleen waarde
om daardoor te doen openbaren de
gedachten des volks en van hen, die
op deze gedachten hun invloed uit
oefenen, en meer niet.
En het resultaat van het werk van
het doen openbaren der gedachten
jegens het recht is ditdat met
recht door den oorlog zijn ineenge
stort zoowel het recht der recht-
scholen gegrond.op het drijfzand der
menschelijke meeningen als de rechts
wetenschap der kerk gegrond op de
dwaling der politieke christelijkheid,
met conclusie, dat de vooruitgang ligt
in den terugkeer der beide rechtswe
tenschappen tot het natuurrecht, ge
grond op de rots van het recht Gods.
Ziet, dit was het doel van de V.
en dit resultaat leggen aan Kerk en
Staat den plicht op de grondslagen
hunner rechtswetenschap te herzien,
in het licht van wat de V. heeft doen
openbaren. En doen zij dit niet, dan
zullen de gevolgen niet uitblijven,
want dan zou hieruit blijken, dat de
oorlog niets heeft geleerd noch aan
de rechlswetenschqp van de Kerk noch
aan die van dsn Staat en... het Na
tuurrecht heeft zijn sanctie in zich
zelf. Zal Het Volk nu nog beweren,
dat De Volkswil haar doel niet heeft
bereikt
Ken staatkundig' raadsel.
Er wonen Rumeniërs in Bessarabië,
behoorende tot Rusland, en ook in
Bukowina en Zevenburgen, behoorende
tot Oostenrijk-Hongarije, en toch, de
droomers van een groot-Rumenië rich
ten hun staatkundige verlangens niet
naar Bessarabië doch alleen naar Bu
kowina en Zevenburgen.
Er wonen Italianen in Trente, be
hoorende tot Oostenrijk, in Tessino,
een kanton van Zwitserland, en ook
in Savoye en Provence, behoorende
tot Frankrijk, en toch, de droomers
van een Italië, dat in zich bevat alle
landen bewoond door een Italiaansche
bevolking, richten hun staatkundige
verlangens niet naar Tessino en naar
Savoye en Provence, doch alleen naar
Trente.
Als reden wordt opgegevenmen
verwacht eenmaal eene ontbinding vair
Oostenrijk-Hongarij, en bij deze ont-
