Apotheek-Drogeri,j Fr. Tuypens, Fr. Tuypens, Van alles wat. (voorheen K. MABILLE) HOUTBRIEL 23 Yerkensmarkt NI.-.Yiklaas. O Lezers van stad en buiten, vaders en moeders, gij allen wier groote kom mernis het is de aanhoudende bedrei gingen der ziekten en des doods af te weren, leest aandachtig hetgeen hier volgt: NOOIT MISSENDE EN GEVAAR- LOOZE REMEDIEN. ZENUWPOEDERSOnfaalbaar te gen alle pijnen, pijn of zenuwpijn in het hoofd of in den rug, pijn, trek kingen of scheuten in de tanden, zenuwkoorts of nevralgies, netelkoorts, zenuwen aan de maag of in de zijde, hartkloppingen, slapeloosheid, gejaagd heid enz. De zenuwpoeders missen nooit hun uitwerksel en kosten slechts 1 frank de doos. ODONTINE of TANDDRUPPELS om oogenblikkelijk de dolle pijn ver oorzaakt door holle tanden te stillen. Fr. 0,25 en fr. 0,50 het fleschje. POEDERS VAN HET WIT KRUIS zonder weerga tegen hoofdpijn en alle pijnen en ongemakken der moeilijke of verachterende maandstonden (regels) OVERGROOTE BIJVAL, duizende ge tuigschriften. Fr. 1,25 de doos, fr. 3,25 de 3 doozen of drijdubbele doos, fr. 6,25 de 6 doozen of zesdubbele doos, fr. 12,de 12 doozen. MAAGPOEDER of het best gekende middel tegen de maagpijn of andere onaangenaamheden voortkomende uit een verslapte maag, als winden, opge zwollenheid, zuur of gevoel van hitte aan de maag, gevoel van gloeiendheid in den buik, gal, opgestoptheid, slechte smaak in den mond, enz. Het MAAG POEDER wekt den eetlust op en helpt de spijzen verteren. 1 frank de doos. GAL- en SLIJMPILLEN, om maag en darmen te ontlasten van slijmen en onreinigheden voortkomende uit eene slechte spijsverteering. De GAL- en SLIJMPILLEN wekken ook den eet lust op en helpen ook de spijzen ver teren. In doozen van 0,75 en 1,25 fr. HOESTP1LLEN uitgelezen tegen hoest, heeschheid, bevangenheid, influ enza, keelpijn, asthma en alle ziekten der luchtpijpen. De HOESTPILLEN stillen spoedig den hoest, doen de flui men lossen en weldra verminderen. In doozen van 0,75 en fr. 1,25. TOLUBORSTBALSEM. In dezelfde gevallen gebruikt als de Hoestpillen. Hij bestrijdt met evenveel bijval alle borst- en keelziekten, maar is vooral aan te raden voor zeer verslapte per sonen en voor kinderen. De TOLU BORSTBALSEM is de koning der borstbalsems, hij geneest en versterkt de borstenhij is onovertrefbaar in krachtdadigheid. Fr. 1,25 de flesch, fr. 0,75 de halve. HEMOGLOBINE OF BLOEDVER STERKEND MIDDEL. Souverein tegen bleekzucht of bloedarmoede met haren nasleep van ongemakken, zooals gebrek aan eetlust, zwaarte en moeite in de beenen en door gansch het lichaam, belemmerde ademhaling vooral in 't omhoog stijgen, hartkloppingen, achter blijven der regels, enz. HEMOGLO BINE is ook souverein in het keeren der jaren, het werkt krachtdadig tegen overtollige verliezen in 't wit of in het rood. Kortom, Hemoglobine is bloed, kracht en leven. In flesschen van fr. 1,— en fr. 1,50. BORSTSIROOP. Voorzeker het beste middel tegen de kinkhoest, geen stuipen, geen langdurigheid meer BORST SIROOP geneest op 14 dagen. In fleschen van fr. 0,75 en fr. 1,50. ANTIZUUR of de troost der moeders en redplank der kleinen. Het Anti- zuur TUIPENS geneest de darmen, geeft gezondheid, doet rust en slaap wederkeeren. In fleschen van fr. 0,75 en 1,25 fr. RHEUMATIEKBALSUM, allerkrach tigst tegen rheumatiek, flerecijn, jicht, verschot, alsook tegen verstuiktheid, verwrongenheid enz. De flesch fr. 1. MENTHOLINE, uitmuntend middel om de verkoudheid in het hoofd, anders gezegd den snuiverik te genezen. Het doosje fr. 0,25. Opmerking. AI deze voortbreng sels;--smds lange jaren beproefd, zijn zonder weergade, en van eene onschat bare waarde. De manier van gebruik is bij ieder produkt gevoegd. Gelieft ze stipt na te volgen. EENIG DEPOTHOUDER: Apotheker-Scheikundige, HOUTBRIEL 23ST.-NIKLAAS. Dnitsclic en Hpllandsclie vluchtelingen te Amsterdam. O In „Stad München" in de Warmoes straat vertoeven op het oogenblik ver schillende Hollanders en Duitschers, die uit België gevlucht zijn. Wij togen er heen om eenige dezer vluchtelingen te interviewen en de verhalen, welke wij te hooren kregen, waren werkelijk treurig, maar wij moeten ze natuurlijk voor hun reke ning laten. De Duitschers worden op het oogenblik gehaat met een gruwe- lijken haat, en alles wat Duitsch is, wordt neergeslagen. Zelfs reclame bordjes van Münchener bier of Pils of Beiersch zijn genoeg om verbitte ring bij de Belgen te wekken en geen ruit blijft er heel, waarop een Duit- sche reclame staat geschilderd. „Ik ben 24 jaren in België woon achtig zoo vertelde een Duitscher en ik moest vluchten, omdat je in België je leven niet zeker bent. Mijn vrouw en kinderen bevinden zich nog in Knocke en ik wacht hier, tot zij zullen overkomen. In Sluis ontmoette ik 80 Duitsche vrouwen, die daar waren aangekomen met achterlating van alles. De meesten hadden geen geld bij zich en zelfs geen voldoende kleeren. Zoo waren er een moederen dochter. De vader was in Brugge vastgehouden, omdat hij geen papie ren bij zich had, en de echtgenoot van de dochter was gevangen gehou den, daar men hem als spion ver dacht. Men had een revolver op hem gevonden. En dat was al veelZe hadden een restaurant in Brussel, de boel is er stuk geslagen en men had gepoogd het huis met de vrouwen te verbranden. Zij wisten te ontkomen, maar te Brugge werden zij door de burgerwacht gearresteerd en zes uur lang van het eene burean naar het andere gedreven. Echt gedreven, want wanneer zij niet meer konden van ver moeienis, werden zij met de geweer kolven vooruit gestooten. En vele meenden deze vrouwen maar te kun nen beleedigen. De grofste scheld woorden en uitdrukkingen werden haar achterna geroepen. Zij kwamen ein delijk te Sluis aan en hadden niets meer bij zich. „Een zekere heer S. uit Blanken berg, zoo vervolgde onze zegsman, zwager van den burgemeester uit Blankenberg, had men aangevallen, op den grond geworpen en mishan deld. Hij vluchtte een huis binnen en wist zich op het dak schuil te hou den. Des nachts te drie uur werd hij daar verlost door twee geeètelijken, die hem met een auto over de grens brach ten. „Donderdagavond was er een op loop van zeker 500 menschen voor den sigarenwinkel Capiou in Blanken berg. Een Zwitser werd door 't volk half dood geslagen en het was zijn geluk, dat hij zijne papieren bij zich had, en deze het volk kon toonen. „Een Belg, wiens moeder een Duit sche was, een oude vrouw, die ernstig ziek te bed lag, werd 's nachts om twee uur gewekt en door een hoop volk aangezegd, dat zijn moeder het huis uit moest... Na veel praten wist hij de menschen te bewegen heen te gaan. Ze gingen heen, maar zeiden, dat ze terug zouden komen. „Een vader en moeder, wier beide zonen in het Belgische leger dienen, zijn uit het land verdreven... „Een Duitscher werd te Antwerpen als spion gearresteerd. Op de gendar merie waren nog andere Duitschers, wien men een zak over het hoofd had geworpen, waarin twee gaten voor de oogen en een gat voor den mond wa ren geknipt. Op de borst droegen zij een nummer. Zoo werd er zorg ge dragen, dat de eene Duitscher den an der niet zou herkennen. Voor het krijgsgerecht werd deze Duitscher door twee burgerwachten herkend, die met hen in een zelfde pension waren ge weest. Hij werd toen vrijgelaten. Maar de schrik en angst van dien man valt niet te beschrijven. „In Brussel gaan de boy-scouts, padvinders, van huis tot huis om te informeeren of er zich soms Duitschers bevinden... „Het is vreeselijk mijnheer, zoo sprak onze Duitscher, wat wij in België hebben uitgestaan. Toen wij de Hol- landsche grens zagen kwam er in ons gemoed een opleving. Hollanddat beteekende voor ons redding. Ja, in Holland zijn we overal goed ontvan gen". Vervolgens spraken wij een Hollan der, die eveneens België had moeten verlaten. Vrijdag nog was hij in Luik, vandaar trok hij naar Ostende en om van Ostende naar Amsterdam te komen, had hij 26 uren noodig gehad. In Zee- i brugge werd hij aangehouden ondanks I zijne papieren als Hollander. Hij móest zich geheel ointkleeden en zich een onderzoek aan den lijve laten welge vallen. Toen hij Vlissingen bereikte, kwam er juist een schip aan met 3000 vluchtelingen uit Engeland. Hij zeide, dat zelfs genaturaliseerde Duitschers uit België moesten vluchten, en ook Hollanders daar lang niet veilig waren. In het heele land was een gruwelijke Hetze tegen al wat Duitsch is of er zelfs maar op leek en de haat tege.i de Hollanders was overal zeer dui delijk merkbaar. „Het is diep treurig mijnheer, zoo zeide hij, en mijn naam kunt u er gerust noemen. Ik heet A; Mannes en heb vier jaren in België gewoond. Zelfs Hollanders zijn nu hier en daar niet meer veilig". Een ander vluchteling die wij spra ken, was een Hollander, die 26 jaren in België had gewoond en te Brussel een groot hotel heeft. Hij was niet door de politie het land uitgezet, maar veiligheid kon men hem niet waar borgen. Verschillende zijner auto's had hij ter beschikking gesteld van het Roode Kruis, hij meende zich aldus nog verdienstelijk te maken.... totdat op straat de een of andere vagebond hem achterna riep metDat is een Duitscher! Een paar minuten later zat hij met de boeien aan op het politie bureau. Hij vertelde, dat de toestand overal treurig was. Duitsche Weinstübe, ge dreven door Belgen, werden verwoest. Op de ramen kan men opschriften lezen als „Gelieve hier niet met stee- nen te smijten, hier wonen Belgen" en „Geen voorwerpen tegen het huis te gooien, die niet voor mij bestemd zijn." De telefoon is voor particulieren niet meer bruikbaar, alleen voor de militairen en gendarmerie... en men heeft in Brussel geen brandschellen, men is daar bij brand aangewezen om telefonisch den brandweer te waar schuwen. De magazijnen van Tietz zijn stuk geslagen en van de afdeeiing ameublementen is een ambulance ge maakt. Het volk steelt wat het krijgen kan, plundert de magazijnen van Duitschland en ontziet geen levens.... zoo vertelde deze Hollander. Zijn vrouw, een Belgische, was met de kin deren in Brussel gebleven en zoodra de kalmte was teruggekeerd, wilde hij teruggaan om zijne zaken te ordenen. Toen hij naar de grenzen ging, vroe gen eenige Duitsche dames zich onder zijn hoede te mogen stellen, totdat zij in Nederland waren. Zij durfden niet spreken, uit vrees, omdat geen Duit scher zijn leven meer zeker is... Het was een opluchting, toen de Nederlandsche grens in zucht kwam... Tijd. O ROEMENIE. Tegen Rusland. De „Köln. Ztg van Maandag ontleent het volgende aan een arti kel in het officieuze Boecharezter blad „Ssara", op gezag van Hou- gaarsche bladen. Ue titel van het artikel luidtWij gaan met het drievoudig verbond. En dan heet het verderRememë zal onmiddellijk mobiliseeren, zooals Rusland en Duitschland gemobiliseerd hebben. De oorlog tusschen de monarchie en Servië heeft de geheele wereld ver rast, het meest echter Roemenië. Het standpunt van Roemenië was pedert het laatste bezoek van den Tsaar onzeker. De openbare meening ver keerde onder den indruk van het bezoek van den Tsaar en ieder kon denken, dat Rusland aan de zijde van Roemenië bleef Het met Ben- gaalsch vuur opgeluisterde bezoek aan Constanza en de toen gewisselde pathetische toosten hebben de ge heele wereld om den tuin geleid. Er was slechts een man, die ook wel door het bezoek van den Tsaar getroffen scheen, maar niettemin bij zijn overtuiging bleef, dat was de Koning. Hij ging aan het werk, confereerde met de leiders van ver schillende partijen, die hij volkomen overtuigde en maakte daarna ook de hoogere officieren met zijn pro gramma bekend. De koning had een zware taak, omdat het de Russische gezinde partij gelukt was, ook den troonsopvolger te winnen, Gisteren (het artikel is van Vrijdag) was er een ministerraad in Sinoja, waarin de koning met cijfers aantoonde, dat I Duitschland ook alleen sterk genoeg wa', om zelfs zonder Oortenrijk en I Italië, Rusland en Frankrijk de ne derlaag te bezorgen. De uiteenzet tingen van den koning namen twee uren in beslag, waarna de minister raad in overeenstemming met den ministerpresident Bratiann „besloot, dat Roemenië zich bij het Drievoudig Verbond zon aansluiten." De koning verklaarde, dat het staatsburgerlijke plicht was zich te onthouden van elke politieke gevoe ligheid en dat het de meest elemen taire plicht van Roemenië was de beschaving aan de oevers van den Donau tegen Slavische woestheid te beschermen. Wij achten ons geluk kig, dat de „Seura" dit bericht het eerst meldt. Eu wij wijzen er op, dat wij hoe inniger en vaster wij ons aansluiten, bij het Drievoudig Verbond en de Westersche bescha ving, wij ons en geheel Europa te beter tegen de Russische knoet ver dedigen —o Uit de Oostenrijksche pers. WEENEN, 12 Aug (Re u t e r De „Czernowitzer All, Zeit.publi ceert een verhaal van een leeraar aan de middelbare school te Czer- nowitz, die na een avontuurlijken tocht uit Odessa, daar ter plaatse terugkeerde Van 6 tot 8 Augustus was hij in Odessa, waar de stem ming heelemaal niet voor den oor log was. Opgeschoten jongens ver spreiden, onder leiding van de po litie, de kennisgevingen van den oorlog. Russische couranten geven leugen achtige berichten over Kozakken- heldendaden de Don-, Terek- en Oeralkozakken immers hebben de mobilisatie nogal koel ontvangen. Naar het schijnt zouden ook geval len van muiterij zijn voorgekomen. Het plan van Rusland, de Ko zakken te gebruiken als voorhoede bij den inval in Duitschland en Oostenrijk-Hongarije schijnt mislukt. o De overeenkomst tusschen Frankrijk en Rusland. WEENEN, 11 Aug. (Reuter's 8pecialedienst), De „Wiener Allg. Ztg," schrijft, naar aanleiding van vroegere berichten over de Franseh-Rus8ische militaire overeen komst en het bezoek van Poincaré aan Peterburg in 1912 „Thans kunnen wij uit goede bron het doel van het laatste bezoek van Poincaré aan Petersburg, in Juli 1914. onthullen. Poincaré stelde na laüg onderhoud met Fausonot vast, dat het Russisch-Fransche leger tegen het einde van 1915 met de voorbe reidingen gereed zou zijn om even tueel een krachtigen aanvallenden oorlog tegen Duitschland en Oosten rijk-Hongarije te kunnen voeren. Nadat dit vraagstuk in alle bij zonderheden, zoowel van de militaire als van de financieele zijde was be handeld, werd besloten in 1916 het evenwicht van Rusland en Frank rijk in Europa aan te toonen, het zij op grond van twee slagvaardige legers, hetzij met de wapenen. Naar thans bliikt, hadden beide reizen van Poincaré ten doel maat regelen te treffen, welke voor het behoud van den Europeeschen vrede zeer gevaarlijk waren. En de maat regelen, welke Poincaré met Sasonof dit jaar te Petersburg heeft beraamd, zijn de duidelijke bewijzen voor de ware bedoelingen, die te Petersburg en te Parijs in toonaangevende kringen werden gekoesterd. o De verdediging van Frankrijk. Een correspondent van de „Daily Telegraph" meldt aan dit blad vanuit Rheims. Alle menschen uit Nancy, uit Sedan, uit Mezières en van de geheele grens streek, die men hier ontmoet, vertellen van het heerschende vertrouwen in het vaderland en vpn de vastberadenheid der inwoners en troepen'. Frankrijk is er op voorbereid den aanval op zijn grond te weerstaan I met onwrikbare heldhaftigheid en een legermacht, waarvan de tegenstander waarschijnlijk geen juiste voorstelling heeft. Ik mag hier niet in bijzonder heden treden aangaande de mobilisa tie en de troepenbewegingen, maar een bezoek door mij gebracht aan ver schillende punten in de omgeving en twee reisjes naar Chalons gaven mij een denkbeeld van den vurigen geest die het Fransche leger bezielt. Frankrijk houdt al zijn toegangen uitstekend bewaakten wan neer't oogen blik daar is, zal het zich weren met on weerstaanbare kracht. Dit alles wat voor het oogenblik kan worden gezegd. Alle aanvallen der Duitscheis in de eerste dagen zullen voornamelijk zijn een zoe ken naar een mogelijk zwak punt om daarop hun kracht te concentreeren, maar zij zuilen nergens een zwak punt vinden. De boodschap van den Presidenr der Republiek, die overal in de grens steden is voorgelezen, werd met geestdrift en toejuichingen ontvangen. o Zeer genadig. „Meneer de baron, vergeef me, maar ik heb in vier maanden nu ai geen salaris gehad. „ik vergeef je." De sociaal-democraten cu «ie oorlog-, O Men denkt, over dit onderwerp in deze dagen sprekende, onwillekeurig aan de spreekwoorden„het bloed kruipt waar het niet gaan kan" ofwel „de natuur is sterker dan de leer". Overal hebben de socialisten van wie sommige illusionisten wel eens veronderstelden en ook hoopten, dat zij door dienstweigering in-het-groot het uitbreken van een oorlog zouden kunnen beletten, zich goedkeurend uit gelaten over alle maatregelen welke de verschillende regeeringen nemen zou den ter verdediging van het vaderland. Ook de socialisten voelden de kracht van dat woord „vaderland"in Duitschland heeft men hen zelfs in den Rijksdag zien opstaan bij het uitbrengen van een „Hoch 1" op den keizer, en thans schier ongeloofelijk klinkt het, doch de Parijsche corres pondent van de „Times" verzekert het uitdrukkelijk is de bekende Gustave Hervé, die nog kort geleden de desertie predikte een der eersten geweest om z ij n zoon naar zijn regiment te doen vertrekken! „De overgroote meerderheid van het Duitsche volk, zoo schreef dezer dagen de sociaal-democratische „Münchener Post", heeft dezen oorlog niet gewild. Maar er is in geheel Duitschland geen partij, geen groep, geen mensch zelfs, naar wij gelooven, die in dezen oorlog Duitschlands nederlaag zou wen- schen. „Zulk een nederlaag zou iets vreese- lijks zijn. Is de oorlog op zich reeds een ontzettende verschrikking, het ijsc- iijke van dezen oorlog wordt nog ver hoogd door het feit, dat hij uitsluitend onder t eschaafde naties wordt gevoerd. Wij vertrouwen, dat onze klasse- en landgenooten zich zullen onthouden van alle overbodige wreedheid. Maar wij hebben dit vertrouwen niet ten aanzien van de bonte bevolking van den Tsaar en wij willen niet, dat onze vrouwen en kinderen de slachtoffers worden van de barbaarschheden van Kozakken. „Een nederlaag zou voor ons allen ineenstorting, vernietiging en hope- looze ellende beteekenen. En tegen die mogelijkheid komt alles in ons op. Onze vertegenwoordigers in den Rijks dag hebben het tallooze malen voor laster verklaard, dat de sociaal-demo- kraten hun land in het oogenblik des gevaars in den steek zouden laten. Wanneer de noodlottige ure slaat, zul len de arbeiders het woord gestand doen, dat hunne vertegenwoordigers voor hen hebben gegeven." Nog twee staaltjesde Duitsche socialistische afgevaardigde Hermann Wendel, die vóór eenigen tijd een rede in den Rijksdag besloot met de woorden„Vive la Franceis als vrijwilliger in het Duitsche leger in dienst getreden. En dit is wel het meest merkwaardige verschijnsel van „sociaaldemocratisch patriotisme" I te Gelsenkirchen hield gisteren een menigte sociaal-democraten met fakkels in de rechterhand en roode vlaggen in de linker een optocht, trok naar het gedenkteeken van Bismarck, maakte daar een brandstapel van de fakkels, verbrandde de roode vlaggen en trok daarna af onder luid gejuich.

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1914 | | pagina 4