De Volkswil BIJVOEGSEL van van 11 Juli 1914. Feuilleton. Het Vrije Woord voor Abonnés. Mijnheer de Redacteur! Mag ik zoo vrij zijn in Uw blad de Volkswil te vragen om onderstaande regelen op te nemen. Bij voorbaat mijn dank. Zoo wat een jaar geleden werd Stoppelijk overrompeld van strooibil jetten tegen mijn eer en goeden naam, maar aan mij zelf is niets gericht, alleen zal ik laten volgen wat de schrij ver tegen mij richtte. De heer de Munck, wat heeft die in die zes jaren voor onze gemeente gedaan. Och, als wij de waarheid mo gen zeggen, dan moeten wij zeggen niets heelemaal niets totaal niks als gedwarsboomd kiezers, waar moet het heen als wij onze belangen aan zulke mannen toevertrouwen. Als wij ons zouden begeven op den weg, die die man is ingeslagen Als wij moe ten aanbinden tegen het gezag Als wij moeten verachten diegene die ons weldoen Als alle eerbied voor onze meerderen de wereld uit moet? Dat is toch de leuze van de heer de Munck, zouden wij onze stem op hem durven uitbrengen, als wij weten hoe hij te werk gaat tegen onzen heer Burgemees ter, hoe hij dien man van gezag door het slijk sleurt met leugens en laster, onzinnige dingen en grove leugens neerspuwt en opzendt naar Gedepu teerde Staten van Zeeland. We hebben dat het vorige jaar genoeg in de krant gelezen. Neen zoo iemand mogen wij, uit liefde voor onzen burgervader, die voor ieder goed en welsprekend is, onze stem niet geven, maar moeten als trouwe zonen sremmen op de hee- ren Adriaansens en Buijsrogge. Ik zal deze zaak ontleden voor lezers van Waarheid en Rechte terwijl de heer de Munck de man is, die door socialistische politiek alles dat hier bestaat ten gronde zou werpen. Hoe- velen onder ons hebben al niet on dervonden wie onze geachte secretaris is, is dat niet een behulpzaam man voor ieder staat hij niet klaar om te hel pen wie hij helpen kan dat is een vraag die wij u stellen kiezers en u zult met ons antwoorden, ja, best, voor ieder en dat hij van een werk man nooit eenige belooning wil ont vangen. Welnu kiezers, door wie wordt ook de secretaris veracht, vervolgd en bespot, zelfs in het verboden vuil blad uit Hulst gehoond en gelasterd Is het niet door de heer de Munck Zou zoo'n man onze stem durven verwach tten en durven denken, dat wij niet (inzien waar het met hem heen moet Zij verkozen den goedkoopen Ara- bischen daglooner boven eigen arbeid, en zagen als verschiet voor zichzelf een rustig rentmeesterbestaan en voor hun kinderen een betere positie, liefst buiten Palestina. Mèt de zorgen was, helaas, ook het nationale enthousiasme bij velen minder geworden velen ver gaten, waarvoor zij in het land geko men waren, en de toekomst der eigen familie werd belangrijker dan die van het volk. Een andere schaduwzijde dier zoo overvloedige hulp was, dat, met den finantieelen steun, ook befteerende beambten naar de kolonies waren ge komen, welke een aan voogdij gren- zenden invloed op de kolonisten oefen den. Dit drukte, in materieel opzicht, het leven in de kolonieshet gevoel der afhankelijkheid belemmerde zelfs de vrije ontwikkeling van den geest. Deze lustelooze stemming was het, welke dr. Ruppin in Palestina aantrof, en welke hem tot de stichting van Ki- nereth deed besluiten. ïntusschen is er veel vefbelerd. Ter wijl er, tot voor betrekkelijk korten tijd, ten gevolge van deze teleurstel lingen, bij de jeugd een neiging be stond om een bestaan in Europa te moeken, kan men van een drang in Neen kiezers zulke mannen geven wij onze stem niet. Dit het stroobiljet, nu het» antwoord. Op deze jaren heb ik leeren kennen welke waarde gehecht wordt aan de eedsaflegging. Op deze zes jaren heb ik de wil en de werken van Burgemeester, Wethouders en Se cretaris leeren kennen. Mijn eerste bui tensluiting de Gem. Rekening naar te zien voor ze verzonden was, mijn tweede herziening van de rekening die goedgekeurd was werd geweigerd, als aanvoerder daarvan de secretaris met de woorden die zult gij nooit meer zien en in 't vervolg niet meer recht krijgen dan een gewoon burger, niets zeggen is toestemmen, dus de Burge meester zweeg over dat uitbraken. Op deze 6 jaar zijn ik ook te weten geko men dat Buijsrogge een klas te weinig was aangeslagen als pachter in den Hoofdelijken Omslag. Het schrijven naar Ged. Staten, dacht ik geen zegel noodlg te hebben, daar ik raadslid was en schreef in het belang van de Gemeentenaren, over den familie ligger wijziging, wat daar neer gepend is, is alleen een abuis dat ik niet wist, dat ook de raadsleden waren aange sloten bij burgemeester en wethouders, dat geheim wist ik niet, en kon zoo iets niet begrijpen daar ieder onder eed staat. Van deze zaak was geen nota genomen, volgens het schrijven, dit is jammer van die zaak. Maar toch heb ben zij stukken bij Ged. Staten en Staten Generaal waaruit ze wel kun nen op maken wat de Gemeenteraad van Stoppeldijk van plan is met de uitgaven van het geld der Gemeente. Deze zaak zal later wel opgehelderd worden. Nog ontmoette ik ook dat de secretaris niet had opge nomen dat drie voetpaden en een rij weg niet werden behandeld gelijk het behoort, maar de secretaris antwoordde niet bekwaam te zijn de Notulen bij te houden zonder verslaggever of stenograaf, de Burgemeester deed rondvraag en werd met zes stemmen goedgekeurd dat zulks niet in de Notulen stond. Deze zaak heb ik op gezonden aan Ged. Staten van Zeeland, maar op zegel, dan kreeg B. en W. een vingerwijzing om alles te ver beteren. Maar ze deden het niet gelijk 't behoort en kregen een tweede vin gerwijzing, of ze wachten op een derde dat weer ik niet, de eerste wijzing toen liet B. en W. eens zien welke heeren zij waren door hun geschrift om mij te beleedigen. De Munck schrijft in een verboden blad uit Hulst, ik heb er in twee ge schreven en niets dan de waarheid en met naam onderteekend, wie dat vuil blad is, Zelandia of Volkswil, zulks dien zin thans niet meer spreken, dank zij krachtige joodsch-nationale invloe den, welke gunstig op de bevolking inwerkten en, misschien wel in de eerste plaats, door de eenheid-bren gende herleving der Ilebreeuwsche taal. Die drang naar Europa, vooral naar Frankrijk, was begrijpelijk. De admi nistratie bestond meerendeels uit Joden, welke uit Frankrijk gestuurd werden, en wier geheele leefwijze, evenals hun taal, Fransch was. Op de scholen werd in het Fransch onderwezen, de taal in de kolonie werd Fransch, en Parijs werd de zoete droom, waarmede de kinderen opgroeiden, en waarheen zelfs velen gingen om hun opvoeding te voltooien, Jn de laatste jaren, is, onder den invloed van den natlonalen arbeid der Zionisten, ,ook dit deel der kolonisatie bezig zich langzamerhand te bevrijden van de banden der admi nistratie. Veel hebben tot deze wederopleving bijgedragen de joodsche arbeiders, welke hun opleiding op de farms van het Joodsch Nationaal Fonds ontvin gen, en later werk zochten in de ko lonies. Een zeer duidelijk voorbeeld van dien invloed ten goede gaf dr. Ruppin in zijne rede op het verleden jaar te Weenen gehouden Elfde Zio nisten Congreshij vertelde, hoe naar de kolonie Kastinië, waar de moede loosheid bijzonder groot was, een groep joodsche arbeiders uit de leer- farm Ben-Schemen gestuurd was, om daar voor families, welke nog in Eu ropa waren, het land voor te bereiden. staat er niet bij. Ik heb ook onder vonden dat Breijaard drie klassen te laag was aangeslagen als pachter in den Hoofdelijken Omslag, bij zelf ont slag te hebben genomen dankt de Burgemeester hem voor de steun en de goede werkzaamheden die hij aan de gemeente had verricht. Uit het schrijven van voornoemd strooibiljet is ontstaan een commissie, deze had ten doel een belofte te gaan doen in de herbergen, vijftig tot zelfs honderd pinten te laten drinken als Buijsrogge gekozen werd. Wie daar voor rond ging is wel te begrijpen, Breijaard en een politieman. Buijsrogge is langs deze weg gekozen verklaard. Toen deze bieren zouden verorbert werden was een kastelein niet haastig, waarop de voorzitter van het Kruis- verbond de heer F. v. Campen zegde als de commissie van Buijsrogge de bieren niet betaalt dan betaal ik ze, als de voorzitter zoo zijn gang gaat, dan laat ik een ieder denken, hij is ook de man die in den Boerenbond zijn neef de secretaris zijn jaarwedde voorstelde te verhoogen van 30 gld. op 100 gld. zonder dat de secretaris verhooging vroeg, welke door het be stuur op 50 gld. kwam, maar Buijs rogge het op 60 gld. hield en zoo bleef, men ziet hier waarom het te doen is. Het strooibiljet was niet on derteekend, men ziet wat een beder felijk persoon de schrijver is voor onze gemeente, men ziet wie Buijs rogge en Breijaard is, men ziet ook wie v. Campen is en die heeren zoeken en steunen elkander. Als men dit alles eens goed en met een gezond ver stand leest en overdenkt, dan is het duidelijk genoeg te blijken dat de reeds twee vermoorde menschen van Stop peldijk waarvan de daders niet zijn gestraft en wellicht niet zullen gevon den worden, daar Stoppeldijk bewezen heeft met hun stem het kwaad te steunen. Het spreekwoord zegt ieder zoekt zijn makkers gelijk hij zelf is zoo zal een moordlustige zijn collega zoeken, een brandlustige idem, een bedrieger en oplichter idem, een dronkaard idem, een rechtvaardige idem. Mijnheer de Redacteur nogmaals dankende voor de plaatsruimte teeken ik voor waarheid en recht. S. E. DE MUNCK. Stoppeldijk, 1 Juli 1914, Hoe liet in liet katholieke V laamleren toegaat. O— Niet onder deze maar onder eenen anderen titel schrijft Albert van den Bruele in De Vrije Klok, het orgaan van de Christene-Volkspartij in België de volgende geschiedenis. In den geest dezer geschiedenis gaat het niet alleen in Oost-Vlaanderen, zoo ook in West-, Fransch- en Zeeuwsch- Vlaanderen, en de bisschoppen die „waken voor de zuiverheid der leer", grijpen niet in, en als zij het doen, dan slaan zij juist naar den verkeer den kant. De politiek van verkiezingsdoelein den, welke is die van en ten bate van intriganten en het parlementaire stel sel hel middel doet zijn om de maat Het voorbeeld dier arbeiders deed ook de kolonisten weer zelf aan den arbeid gaan, en toen de groep haar taak ver vuld had, en weer uit Kastinië ver trekken moest, smeekten de kolonisten dr. Ruppin ten minste een gedeelte der groep in de kolonie te laten, om den voortreffelijken invloed welken zij door hun voorbeeld op de kolonie hadden. Zulke gebeurtenissen spreken duide'ijker dan alle theorie. En waar lijk, het bezoek, dat ik aan Ben-Sche men, de grootste farm van het joodsch Nationaal Fonds in Judea, bracht, heeft mij van de voortreffelijke waarde dezer instelling overtuigd. Gelijk Kinereth in het Noorden, dient in Judea Ben- Schemen als leerfarm voor de jonge immigranten, welke voor het boeren bedrijf moeten worden opgeleid, 't Maakt den indruk eener uitgebreide model-hoeve door de veelvuldigheid der bedrijven, welke er worden uitge oefend. Ook hier een boomkweekerij, waarin voornamelijk de jonge olijfboo- men gekweekt worden voor het z. g. Herzi-woud, een bosch, dat ter eere van den stichter der Zionistische orga nisatie, Theodor Herzl, in Palestina wordt aangeplant. De hiervoor benoo- digde gelden worden bijeengebracht door een afzonderlijk boom fonds, on derdeel van het Joodsch Nationaal Fonds. Bij feestelijke gelegenheden is het in Zionistische kringen gewoonte geworden op naam van den een of ander geld voor het planten van bpor men te geven. Op deze wijze zijn jn het afgeloopen jaar speciaal voor dit doel 95.131 mark bijeengekomen, waar schappij in haar levenden samenhang te ontbinden, is de oorzaak van derge- lijken geest. En deze politiek werkt het meest noodlottig in de geheel katholieke streken, waar de kerk partij kiest voor de politiek der intriganten en tegen de politiek van het algemeen belang deze laatste is met name die van de Christene Volkspartij in België. De Christen democraten zijn men schen dia eene heel andere politieke opinie hebben dan de zoogenaamde katholieken, doch het zyn menschen met geloof, die ter kerke gaan, hunne plichten klijten en in vele gevallen betere Christenen zijn, dan de kat holieke bewaarders. Ieder geestelijke weet dat de ver volging tegen ons, louter klucht spel is. Slechte Christenen, schismatieken, ketters, bondgenooten van' lib. of socialisten, dat alles zijn als zoovele b.areelen van karton, ons tusschen de beenen gegooid om te beletten dat ons politiek gedacht tot het volk doordringt, Diep in hun binnenste weten zij' dat ze ons lasteren. Pastoors en priesters, die ons vervolgen en verketteren, zouden met die verkettering van hun evenaaste niet ten oordeelen durven gaan. Doch waarom verder bewijzen dat men ons onrecht aandoet Zien we niet het begin der waar heid opdagen, nu hier, dan daar Zien we niet hoe vele priesters op onze buitengemeenten er zijn die niet meer meedoen willen, aan de verkettering der democraten, waaraan zoovele andere Collega's zich nog plichtig maken. Zagen we te Aspelaere op bevel van een priester den echandigen plakbrief Al wie voor Daens stemtstemt voor een ketter nief doen afrukken wijl deze be zadigde man zegde Men mag niet overdrijven. Ziet men niet op de dorpen waar de democraten een doorwegende macht vormen, dat daar de priesters beginnen met te zwijgen en in te zien dat de verkettering der demo craten eene dwaasheid is Het scheen dat te Yoorde, in een oogenblik van rechtmatige verbitte ring, over die laatsta aanvallen, twee, drie jonge kerels gezegd hadden dat „de ketters geen heiligeu meer droe gen'4. 't Was tijdens de processie Daarop een hoofdartikel in 't be warend orgaan „l'e Volksstem" over het „Droeve Daensisme" dat zijn godsdienst verloor, dat weigerde van 1285 mark uit Nederland. De aan planting dezer boomen, meest olijf- boomen, geschiedt thans in Ben-Sche men en de eenige uren verder gelegen farm Hulda. Behalve deze zeer uitgebreide kwee- kerij en de uitgestrekte akkers van gerst en amandelboompjes zijn er op Ben-Schemen vele broedmachines, wier levend „fabricaat" ik in den vorm van honderden kuikens, eendjes en gans jes, in keurig aangelegde ruime rennen krioelen zag. Op deze wijze draagt de farm er toe bij, het pluimvee in Palestina te ver edelen, wat van zeer veel gewicht is, dat hieruit een belangrijke bijverdien ste kan ontstaan voor den kleinen ko lonist, die behalve op zijn eigen stukje grond, in de arbeiderskolonie, ook als arbeider bij de kolonisten werkt, en dus een bron van inkomsten moet hebben, waarbij zijn gezin medewer ken kan. Op deze wijze hoopt men, naast de groote kolonies, nederzettin gen van zulke z.g. halHcolonisten te krijgen, zooals er nu reeds eenigen zijn, en wier beteekenis voor de ver krijging van een joodschen boerenstand van buitengewoone waarde is. Het belangrijkste deel van het bedrijf der farm is echter de veestapél. Ben- Schemen beschikt over een met zorg gekozen kudde, welke zoowel uit in- landsch vee, uit Beiroet en Damaskus, als ook Europeesch, voornamelijk van het uifmi^ntende Oost-priesche ras, be staat. Qp deze wijze streeft men er naar het voor Palestina meest voor- deelige vee te fokken. Niet alleen kun in processie te gaan enz. Wij waren daarom - om dat feitje, dat heel licht te verschonen was en veeleer als 'n les kon die nen voor de geestelijke overheid daarom, zeg ik, waren wij de slech ten, de verdwaalden en ongeloo- vigen. Wie altijd in 't rechte spoor loo- pen dat zijn de katholieke bewaar ders. Luister liever. Verleden maandag was het de feestdag van St. Pieters. Ter dier gelegenheid, ging er op de gemeente Nederhasselt eene processie uit. De pastoor van Nederhasselt i8 een heel bezadigd man. Dien mensch verstaat de zaken volgens den echten zin. Ilij verklaart vlakaf: „Ik ben noch Woest, noch Daens, ik ben priester van Nederhasselt, mijn volk komt ter kerke, het kwijt ten volle zijn plichten en dat is me voldoende," üp Nederhasselt bestaat eene fan- faarmaatschappij die zonder den officieeien stempel van democraat te dragen, als dusdanig aanzien en ge rekend wordt, doordien, op enkele uitzonderingen na, al de muzikanten democraat zijn. De pastoor had dit muziek ge vraagd om in de processie van St, Pieters te gaan. 't Muziek aan vaardde, doch daar ze voor 't oogen blik meenden wat zwak te zijn gin gen zij naar Aspelaere en vroegen aan verscheidene muziekanten van het Roelandermuziek of ze eens konnen helpen spelen. Op 't eerste woord werd dit na tuurlijk toegestaan. En wat zagen we nu gebeuren, als de processie zich in gang moest zetten Geen een katholiek was opgekomen naar de processie. Al de vanen ble ven hangen, de drager van het kruis was afwezig, en geen een lid van den kerkeraad was te zien. En waarom wilden de katholieken niet in de processie gaan Waarom wilden zij de vanen oi het kruis niet dragen Alleen, lezers, uit haat en nijd omdat de pastoor die democratische muzikanten in de processie toeliet. Toen hebben verschillende demo craten vanen gedragen. En het groote kruis, dat voorop moest gaan, en dat in de kerk bleef wachten op zijn katholieken drager, is dan eindelijk door den zoon van een goede de mocraat moeten gedragen worden. Zoo kon dan toch de processie nen laardoor de veestapels der farms en kolonies zeer verbeterd worden, maar hiermee is ook de grondslag ge legd voor een industrie van zuivel producten, welke in Palestina zeer duur zijn, en waarvoor de steden een dankbaar afzetgebied zullen vormen. Reeds nu levert Ben-Schemen, dat een zeer modern ingerichte afdeeling voor boter en rooinbereiding bezit, te za- men met de kleine kolonie Ekron, welke Ben-Schemen's voorbeeld reeds volgde, dagelijks de melk voor Tel- Awiw, de Joodsche voorstad van Jaffa. Zoo gaat voor deze farms dus niet alleen de nationale wederopwekking der kolonies uit door den geest, dien de uit haar midden komende arbeiders over het geheele land meebrengen, maar juist in practischen zin, als mo- delhoevtn, geven zij -den stoot tot nieuwe bronnen van inkomsten, en dragen zoo bij tot den opbloei van het geheele land. Zooals ik in den aanvang zeide, on dergaan ook in Judea en Samaria de kolonies dezen heilzamen invloed. Of schoon er nog veel is dat aan den ou den tijd herinnert, is het toch een ge not de prachtige kolonies in deze stre ken te bezoeken. De mooiste en groot ste kolonie is Rischon-le-Zion, waar Rotschild wel wat zeer groote wijn kelders heeft laten bouwen, welke nu ook in eigen beheer door de kolonis- 'ten zijn overgenomendaarbij onder ging ook de regeling van den verkoop een belangrijke wijzigingterwijl deze vroeger door de administratie ge^

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1914 | | pagina 5