laa;$! lijd Jiet^b.^n e#>ige mAnSfihefl-
vrienden vereenigingen tot kinderbe
scherming opgericht om deze ellende
te verzachten. Maar deze organisatie's
werken nu nog zeer zwak en de
autoriteiten zien de demoralisatie der
kinderen met onverschilligheid aan,
daar de staat brandewijnmonopolie
heeft.
O—
Internationale geboortecijfers.
Dezer dagen is een officieele stati
stiek verschenen over de geboorte- en
sterftecijfers van alle cultuurstaten
ter wereld. Opmerkelijk is, dat overal
het geboortecijjer daaltwaar nog een
kleine stijging valt waar te nemen,
daar is dit hoogstwaarschijnlijk het
gevolg van den beteren statistischen
dienst. In Europa neemt de vrucht
baarheid af van Oost naar West. Het
sterftecijfer daalt echter ook in die
richting, hetgeen men kan merken in
onderstaande statistiek. De linker rij
getallen geeft aan het getal geboorten
per duizend inwoners voor het jaar
1910. De tweede rij geeft het stcrfte-
cijfer in dezelfde verhouding. In de
derde rij ziet men het aantal, waar
mee de bevolking per dirzend 3& toe
genomen in het jaar 1910.
Rusland 43,9 28.9 15
Roemenië 42 28,8 13,2
Bulgarije 39,2 23,5 15,7
Servië 38.5 22,1 16,4
Hongarije 35,7 23,6 12,1
Italië 33,3 19,9 13,4
Spanje 33,1 23,4 9,7
Oostenrijk 32,6 23,1 9,5
Pottugal 32,3 19,6 12,7
Duitschland 29.8 16,2 13,6
Nederland 28,6 13,6 15
De. emarken 27,5 12 14,6"
Noorwegen 26,1 13.5 12,6
Grcot-Brittanië 25 14 11
Zwitserland 25 15,1 9
Zweden 24,7 14 10.7
België 23,8 '5,2 8,6
Frankrijk 19,6 17,8 1,8
Zooals men ziet is ons land er
zeer gunstig aan toe. Het geboortecij
fer is weliswaar betrekkelijk laag, doch
de toename is, dank zij de geringe
sterfte, groot. Voor Frankrijk ziet het
er het treurigst uit.
—o
Uit Mexico.
Te Cadix zijn met de stoomboot
„Montevideo" tal van Mexicaansche
pelgrims aangekomen, om zich naar
Rome te begeven en daar den H. Va
der te verzoeken, als vredesbemidde-
laar in het Mexicaansche cor.fl ct te
wilien optreden. Vóór hun vertrek naar
Rome verhaalden zij van de onge
hoorde wreedheden, waaraan Villa
zich heeft schuldig gemaakt. Hij liet
o.a. in de nabijheid van Torreon een
geestelijke, die hem den roover
de kerksieraden niet wilde uitleveren,
de rechterhand afhouwen, met de be
dreiging ook de linkerhand le zullen
afslaan, indien hij binnen acht dagen
niet de plaats had aangewezen, waar
de kerksieraden verborgen waren. Het
getal der door V i 11 a's handlangers
geplunderde kerken bedraagt 30. V i 1 la
heeft verscheidene personen laten krui
mende hartstochtdaarvoor leveren de
vele bloedige veeten tusschen naaste
bloedverwanten het bewijs. Wraak
en wedervergelding roepen een rechts
toestand in het leven, waarvan men
geen begrip heeft, en vader-, kinder- en
broederliefde schijnt men niet te ken
ner.. Zelden zal een man om een - ver
leden vader, om zijne moed r o; om
eenig bloedverwant een ra an vergie
ten, en van rouw zal nu hier of daar
slechts bij uitzondering een spour
ontdekken. Het is in wakheid pijnlijk
wanneer men het mede moet aanzien
dat een door de pokken aangetast
drager midden in het bosch blijft lig
gen, zonder dat zijn makkt» zich ver
der om hem bekommeren. De man zal
misschien nog eemge dagen leven,
maar geen loon, zelfs geer- glasparels,
zulien een anderen zwarte o erhaltn
om den zieke eerngszins 'c verplegen.
Men zal hem van eike hui wegjagen
als hij kan mag hij zich in ae vrije
natuur een dak van takkt- vervaardi
gen. Hij zet dan zijn scho'el met koren
en met water gevu de k-iebss naast
zich neder en wacht af iut hij sterft.
Dan is hij een aas voor hysna's en'
raven. De zwarte bars" o 1 dik* i] s in.
woede uit, en bij zuiKe g-it-g.-; r. den
koeit hij die aan ifvttfde en Ie aiooze
voorwerpen zonder ond< sein ->i hij
is bespottelijk ongeduld.g -orct
menigmilen wa- n/h n g - an drift als
me zijn zin iet doei. in zijn eigen
lanJ verzet zich Is t' g: zij arij-
ven daar kan hij aanmatigend hevig
zijn, maar in andere sir Ke. u hij
zich zoo niet tnog-n gt-urag»De
Arabier zegt: „In nun vad rd zij.
de zwarten als leeuwen, bij ons ais
,s,teen e,n qudfiti m,a,n f3,e tp/ig laten
afsnijden, wijl deze man gezegd nad,
dat Villa een bandiet is.
Ook generaa' C arranza is geen
vriend van Villa, doch deze durft hem
voorloopig niet in de wielen rijden.
N.B. Aan dezen fijnen sinjeur gene
raal Villa wordt door de Amerikaan-
sche Regeering de hand boven het
hoofd gehouden tegen president Huerta,
omdat deze niet wettig heet gekozen
te zijn.
o—
Volksstammen in bijenkorven.
In Mesopotamië ziet de reiziger een
wonderlijk soort woning gebouwd van
klei in den vorm van bijenkorven.
Geheele dorpen ziet men op deze
wijze gebouwd. Het land heeft weinig
boomen en daardoor nagenoeg geen
houtook steenen ontbreken en daar
om bouwen de inboorlingen hun hui
zen van klei, in de zon gebakken. Een
dergelijk bijenkorf-dorp is Mosolmeti,
niet ver van Aleppo aan den beroem
den Bagdadspoorweg. Ieder huis be
staat uit verschillende „korven", tame
lijk dicht bij elkaar en omringd door
een muur van klei. Eén wordt ge
bruikt als eigenlijke woning, een paar
andere voor het vee en nog andere
als schuur, al naar den rijkdom van
den eigenaar.
o
De laatste der Medici.
Eenigen tijd geleden deed in de
buitenlandsche pers het gerucht de
ronde, dat in een kleine voorstad van
Antwerpen de vrouw van den „laat-
sten" Medici hoogbejaard en in kom
mervolle omstandigheden gestorven
was. De Itaiiaansche gardekapitein
Edoardo de Medici di Ottajano te
T tryr; bewijst nu in de C'»rriere della
Sera, dar de oude, beroemde Floren-
tijnsche familie der Medici nog niet
is uitgestorven en in verschillende
takken thans nog voorleeft. Hij gaat
daarbij tot het Weensche Verdrag van
19 Nov. 1735 terug, waarbij bepaald
werd, dat na den dood van den kin-
derloozén hertog Johan Gaston van
Toskana (uit het huis der Medici,)
zijn land aan Hertog Franz *8iephan
van Lotharingen, den gemaal van
Keizerin Maria Theresia, komen
zou als schadeloosstelling voor Elzas-
Lotharingen, dat Frankrijk kreeg.
Tegen dit verdrag, dat de erfrechten
der zijlinie van het huis Medici niet
achtte, kwam de vorst van Ottajano
in NapHs in ven van 1738 dateerende
ooikorde op, die thans nog in het
Fiorentijnsch staatsarchief rust Echter
natuurlijk zonder veel succes. Een
kleinzoon van dezen vorst van Otta
jano, Alessandro, was maarschalk on
der koning Joachim Murat van Napels
en later onder de Bourbons kanselier
van beide Siciliën. Van hem stammen
de thans nog bloeiende takken van
het huis Medici di Ottajano af; aan
het hoofd van de eene tak staat de
te Napels wonende Vorst Alessandro
de Medici, aan het hoofd van de an
dere de bovengenoemde kapitein.
honden."
De vrouwen zijn furiën en in de hoog
ste mate wederspannighet is onmo
gelijk ze tot zwijgen te brengen, en bij
het twisten der mannen schelden zij
dapper mede en hitsen hen tegen el
kander op zij weenen slechts zelden.
De zwarten zijn zoo praatzuchtig en
babbelziek, dat zij zelfs den woorden
rijker. Arabier vermoeien. „Lange woor
den 1" hoort men hem elk oogenblik
als verwijt toeroepen. Iri dronkenschap
is de Oost-Afrikaan zeer prikkelbaar;
hij zet dan de beenen wijd uit elkan
der, schreeuwt, slingert met de armen
en zwaait met lans, boog en pijlen
door de lucht, doen het komt gelukkig
bijna nimmer tot bloedvergieten.
Bij alle Negers, maar ook bij deze
zwarten, is de lust tot vernielen sterk
ontwikkeld een slaaf, die iets breekt,
zal daarbij on villekeurig beginnen te
lachen alsof er moedwil in het spel
was. De zwarte geeft zeer veel om zijn
eigen leven, maar dat var» een ander,
al was het oo<; van een b oedverwant,
telt hij niet meer dar. dat van een geit.
Bij brand he ft men het in Zanzibar
m e m i e:. gezien dat de zwaiten nog
hout in het vuur wierpen en vol woeste
vreugde dansten en zongen. Bij derge
lijke gelegenheden worde i zij dan
dO"i' ur Arabic-ren ais honden dood
geschoten.
Hei huwelijk is eene handelszaak.
De man moet een vrouw nemen, om
dat hij die r. heeft om 2ich be
haaglijk te g- o ie,;, e- ca r .m koopt
hij ue -a-'. Du vader wrlangt van
h>;m, die het aanzoek doei, zooveel
ko. iv', siukken doek of arm- en voet
banden van koperdraad, ais deze maar
TTHvi's niMuding.
Luitenant Ulivi laat weer eens van
zich hooren. In Florence, zijn geboor
teplaats, zijn dezer dagen proeven ge
nomen, blijkbaar met zeer veel succes.
Men zal zich herinneren, dat de uit
vinding bestond uit een apparaat, dat
ultraviolette stralen uitzond en daarmee
verborgen zeemijnen en kruitvooraden
deed ontbranden. Engelsche marine
specialiteiten namen er toen ter tijd
proeven mee, die mislukten. Inmiddels
heeft Ulivi zijn uitvinding verbeterd en
ook een aantal drijvende mijnen ge
construeerd, die met isolatoren van
ongelijke sterkte waren toegerust. Met
deze mijnen werden nu te Florence de
verschillende proeven genomen. Admi
raal Fornari van de Itaiiaansche ma
rine liet vier mijnen in de Arno zinken.
De exploisiestof was in gummizakken
geborgen, die door een dun weefsel
waren omgeven, en het geheel zat in
een porseleinen kistjehieromheen
een laag asbest, nog versterkt door
bijzonder stevig asbest papier, en dit
ten slotte in een stalen kist. Ulivi moet
deze mijnen op een afstand van 15
knoop tot explosie brengen. Hij maakte
zijn taak nog moeilijker door zijn ap
paraat op te stellen op den Senario-
berg, dus achter Fièsole, zoodat de
stad en de heuvelrug van Fièsole nog
tusschen hem en den Arno lagen. Toen
alles klaar was, kreeg Ulivi een tee-
ken, en begon toen zijn arbeid, het
geen in een half uur volbracht was
alle vier de mijnen sprongen.
Bij een tweede experiment liet ad
miraal Fornari eenige metalen bommen
springen, welke explosiestof alleen hem
bekend was. Na een kwartier had Ulivi
vanaf zijn verwijderden berg de bom
men gevonden. Een verblufte men-
schenmassa was er getuige van, dat
plotseling uit den Arno hooge water
zuilen oprezen.
o—
Een vorstelijk geschenk.
Onlangs heeft de soesoehoenan van
Soerakarta van den vader eener Bei-
ersche prinses een troonzetel cadeau
gekregen.
Over dit geschenk schrijft de cor
respondent van het „Bat Hbl." nu
„De zetel, dien de Soenan kreeg
van een Duitsch vorst, vader der prin
ses, is een gemeen, echt ieelijk stuk
werk.
„Toen de Duitschers hier waren te
Solo en den Soenan bezochten, liet
deze hen niet heen gaan, zonder hen
rijkelijk bedacht te hebben met ge
schenken. Ieder hunner kreeg een stel
krissen van ongeveer f3000 waarde.
„En nu is dan het tegengeschenk
gearriveerdMet veel herrie, veel te
legrammen gewisseld van den Duit-
schen consul naar den resident en
vice-versa, een drukte of er heel wat
voor den dag zou komen.
„De zetel, het Duitsche geschenk,
is, nogmaals, een Ieelijk, goedkoop,
made-in-Germany-prul, een Mey-und-
Edlich ding, of bij Wertheim op een
uitverkoop ingeslagen, met katoenen
franje, waar in de Kraton alles goud
is, met verguldsel van 't jaar nul.
kan geven daarna behoort de doch
ter aan den kooper, bij wien zij met
ander vee op gelijke lijn staat. De man
kan zijne vrouw verkoopen, een an
der man, die haar wegrooft, moet voor
haar zooveel betalen als 2ij op de sla
venmarkt waard zou zijn. Een huwe
lijksgift kent men niet, feestelijkheden
bij het vieren van een huwelijk even
zoo min er is geen grens gesteld voor
de veelwijverij en de hoofdlieden bluf
fen op het getal hunner vrouwen.
De zwarten zijn begeerig en gulzig,
en houden van dikwijls herhaalde en
kleine maaltijden om zich meermalen
het genot van eten te verschaffen. Zelfs
de Kisawaheli's hebben geen uitdruk
king voor- ontbijt, middag-, of avond
maal. Ook de Oost-Afrikanen kunnen
in een geval van nood zich niet met
zeer weinig eten behelpen, maar daar
entegen verdragen zij geen dorst. Een
drager krijgt dagelijks 1 '/5 pond graan
dit kan, wanneer hij daarbij eetbare
kruiden en wortels voegt, voor ver
scheidene dagen dienen, maar geen
enkele denkt aan bewaren en sparen.
Veel eten ia het hoogste levensdoel,
wel te verstaan na de dronkenschap.
De zwarte drinkt totdat hij niet meer
staan kan, dan legt hij zich te slapen
en ais hij de oogen weder open kan
doen drinkt hij opnieuw. Drinkgelagen
zijn hoogst gewich'ig en gaan vooral
het andere.
De Neger bezit geen welwillendheid
en kent geen etibied of standvastig
heid hij heeft ook geen geweten, der
halve ook geen andere zorg dan die
dat de geest der gedooden hem soms
zouden kunnen belasteren. Hij roóft a!s
sprak dit van zelve, en bedelt onbe-
„Hoe men met zulk een gesch.enk
is durven komen aanzetten en er zoo
veel poeha over heeft durven maken
(aparte receptie van den Duitschen
consul, die zich stellig zijn oogen uit
zijn hoofd moet hebben geschaamd,
toen hij het ding kwam aanbieden), is
onbegrijpelijk. Niet dat de Soenan er
iets van heeft laten blijken, dat hij 't
mirakel van een ding zoo schuw Ieelijk
vond, daar is hij als voornaam inlan
der veel te beschaafd voor. En hij
zal ook wel weten, dat Europeanen
over 't algemeen wel gaarne ontvan
gen, doch slechts bitter noode geven."
—o
De Amsterdamsche
Blmdenbond.
Men echrijft ons uit Amsterdam
De vorige week woonden wij een
epenbare vergadering van den Am-
sterdamschen Blindenbond bij, waar
het Kamerlid Gerhard een causerie
hield, en waar het Amsterdamsch
Studenten-trio eenige muziekstukken
ten gehoore gaf. De leden van den
Bond zijn voor een groot deel de
arm8ten onder de blinden, en het was
een aandoenlijk gezicht, de stakkers
met hun begeleider te zien binnen
komen, Het doel van den Bond is,
de blinden te verheffen. Het Bestuur
van den Bond, voor de helft uit
blinden bestaande, doet alles, om de
blinden op een hooger peil te bren
gen, hierbij ook lettende op de ma-
terieele belangen. Zoo wordt gezorgd,
dat de misdeelden niet stil behoeven
te zitten. Steeds is er werk voor hen,
en dat ook een blind arbeider, die
zijn vak verstaat, een nuttig lid in
de maatschappij kan zijn, blijkt wel
uit de uitgebreide collectie der door
de blinden vervaardigde voorwerpen,
die op de Internationale Tentoon
stelling te Londen zal worden ge-
exposeerd.
De Bond is een van die typisch-
Amsterdamsche vereenigingen. Een
liefdadige vereeniging toch kan men
den Bond niet noemen Onbewust
wellicht wordt bij hen het gevoel
van eigenwaarde versterkt. Wij zijn
er inmiddels van overtuigd, dat deze
blinden-organisatie, zooals wij haar
kannen noemen, veel nut zal kun
nen stichten.
Bureau voor llandelsinlichtingen
te Amsterdam.
Het Bureau van Handelsinlichtingen
te Amsterdam, waarvan zooals men
weet, de Koningin-Moeder bescherm
vrouwe is, zal 28 dezer zijn tienden
jaarvergadering houden. Uit het ons
toegezonden verslag blijkt, dat dank
zij de krachtige actie van den direc
teur, den heer Kamerlingh Onnes, het
bureau geregeld vooruit gaat. De winst-
schaamd hij is ontzettend gemeen, en
als hij niet volkomen dronken is doet
hij allerlei slechte dingen.
Dit geheel wilde en ruwe leven is
vastgeworteld in het volwassen gebrek
aan eerbied, hetwelk den Oost-Afrikaan
kenteekenthij weet bijna niet wat
eerbied, vereering en achting zijn. Zijne
maatschappij bestaat uit twee groote
afdeelingen, want er zijn slechts hee-
ren en slaven maatschappelijk onder
scheid en standen kent de zwarte niet
en behalve den hoofdman, behandelt
hij iedereen als zijn gelijke. Hij treedt
in het huis van den eersten den besten
vreemdeling binnen zonder zich zelfs
te laten aanmeldenmet zijn zonder
ling harde blaffende stem spreekt hij
steeds zoo luid als mogelijk en is ge
lukkig wanneer hij zich zeiven kan
hooren spreken. Zijn toespraak gelijkt
veel op die van een bevelhebberzijn
geheele gedrag is wat ruw en onbe
schaamd, en daarmede komt de uit
drukking zijner oogen overeen. Hij
strekt zijn ongewasschen, met vuile en
verscheurde katoenen kleeren of met
een geitenvel omhulde leden aanstonds
uit op eene huid of zoekt de bes'e
plaats in de hut van een vreemdeling
op. Op reis ijlt hij snel voorwaarts,
om zoo mogelijk de bes'e hut voor
zich in beslag te nemen. De leden van
eene karavaan mogen in regen en dauw
slapen, daar geven de zwarte dragers
niets om, als zij zelve maar onder dak
zijnhij wendt dan wel eene poging
aan om een droog plaatsje voorzich-
zelven te verkrijgen, maar de dragers
ruimen hun geen plaats in,en blijven
liggen. Derhalve zeggen de Arabieren
„Diemenschen hebben geen schaamte."
en verliesrekening sluit aan een debet-
en crediet zijde met ruim 39 000 gul
den. Het Bureau int thans aan contri
bute bijna 37 000 gulden. Er is een
vooróeelig saldo.
—o
Vat-Duitsch en Tak-Engelgeh.
Naar wij vernemen worden tegen 1
September a.s. door de directie van
het Bureau tot Publiciteit van Weten
schappelijk Nieuws te Amsterdam
schriftelijke cursussen georganiseerd
in Vak-Duitsch en Vak-Engelsch, die
geleid zullen worden door een leeraar
M.O. Duitsch en Engelsch en een
technoloog. Zoo zal dan eindelijk onzen
ambachtslieden en technici de gele
genheid worden geboden zich in het
Vak-Duitsch en Vak-Engelsch te be
kwamen. De cursussen zullen een jaar
duren gevorderden zullen een half-
jaarschen cursus kunnen volgen. Het
lesgeld bedraagt resp. 20 en 10 gul
den.
o—
Een clirlstenTOorbeeld in China.
In „la Voix de Notre Dame de
Chartres" is het volgende ontleend uit
een brief van den missionaris Fré-
déric Courtois S. J.
„Op Vrijdag 20 Februari 1914 was
L o h m a-H o n g bezig zijn courant
te lezen. Loh is een uitstekend chris
ten van Tongkadou hij is vader van
een talrijk gezin, directeur van de
Chineesche Tramwegen, bemiddelaar
tusschen Fransche en Chineesche amb
tenaren etc.hij begint de dag met
de H. Mis te hooren en tot de H.
Tafel te naderen, en heeft o.a. een
hospitaal gesticht, onder bescherming
van den H. Joseph, ruimte biedend
voor duizend verpleegden. Al die men-
schen kan hij onderhouden, geholpen
door eenige giften en zijn vast ver
trouwen op den H. Joseph. Verder
leest hij den catechismus aan de hei
denen, hij spant zich in om ook zijn
vrienden tot het katholicisme te be-
keeren en slaagt er ook dikwijls in.
Loh zat nu zijn courant te lezen en
zijn aandacht viel op het bericht, dat
om twee uur de moordenaar van C h a
zou worden terechtgesteld. Het was
twaalf uur. Loh telephoneerde aan
T s u om hem een auto te zenden en
liep intusschen naar het Missiehuis van
Tongkadou om een priester.
Om kwart over een kwam hij aan
de gevangenis. Na veel moeite kwam
hij eindelijk bij den rechter en ver
kreeg om kwart voor twee toegang tot
den gevangene. Loh ging voor hem
staan, leerde hem, dat hij een ziel te
verliezen had, dat er een God bestaat,
dat zijn misdaad verfoeilijk is, maar de
Goddelijke barmhartigheid onbegrensd,
dat Jesus Christus, de tweede persoon
der H. Drievuldigheid, gestorven is aan
het kruis... En vóór het noodlottig uur
viel de boosdoener op de knieën, vroeg
vergeving aan God en aan de men-
schen, werd gedoopt en om twee uur
klonk een salvo en de ziel ging over
naar- de gewesten van den zaligen
Goeden Moordenaar."
Hunne in de hoogste mate indringende
nieuwsgierigheid wordt zeer lastig de
vreemdeling kan zich daar bijna niet
tegen beveiligen, hij moet zich die
laten welgevallen. Zij komen mijlen ver
om hem te bekijken, lichten het voor
hangsel van de tent op om er in te
zien en gedragen zich onbeschaamd.
Leegloopende vrouwen, knapen en
meisjes gaan onderweg soms uren ver
met eene karavaan mede.
In betrekking tot het verstand is deze
zwarte geheel onvruchtbaar, ruw, en
volkomen onvatbaar voor alles wat
vooruitgang, ontwikkeling en verande
ring heet. Evenals andere barbaren
heeft hij wel gaven, waarop men let
ten kan, doch uit zijn waarnemingen
kan hij niets geregelds afleiden. Zijn
begrippen zijn in een engen kring in
gesloten en daarbuiten kan de zwarte
maar niet komen. Hij blijft als zooveel
Aziaten op hetzelfde standpunt staan,
maar hij staat oneindig lager dan deze
allen te zamen. Hij houdt veel van
muziek en heeft het uit zich zeiven
toch niet verder als tot fluiten gebracht.
Hij kent geen maatgezang, hoe gaarne
hij ook zinct; hij improviseert eenige
woorden zonder zin of maat en her
haalt ze in een langgerekt recitatief en
al'ijd weder tot walgens toe en ein
digt ten slotte met een door den neus
uitgestooten „Ah, ah
Het bier opgemerkte geldt in het al
gemeen voor al de stammen te zamen,
maar er is ook wel onderscheid te
maken, en er komen enkele uitzonde
ringen voor.
