krantenpapier pn van perkament.
Zoo'n omhulsel belemmert de ont
wikkeling van de vrucht absoluut
niethet groote voordeel is, dat de
vruchten gespaard blijven van wor
men of andere insecten Zelfs kr&n-
tenpapierhoesjes doen nog huu plicht,
hoewel de perkamenten veel meer
aan te bevelen zijn om hun grooter
weerstandsvermogen tegen wind en
regen.
o—
Raslands nieuw goudland
De spoorweglijn door het Amour-
gebied nadert haar voltooiing. Waar
schijnlijk wordt hij dezen zomer nog
in gebruik genomen. Door den aan
leg van deze lijn is een uitgestrekt
gebied bereikbaar gemaakt. Het land,
dat ten deele grenst aan de zone
van het eeuwige ijs, is zoo rijk aan
goud, dat in Sint-Petersburg en Mos
kou zich thans reeds een groote schare
avonturiers en gelukzoekers klaar
maakt, in het Amour-gebied goud te
gaan zoeken. Het wordt natuurlijk
roofbouw. Het leven is er weliswaar
niet geheel gevaarloos, want het kli
maat is moordend. Bovendien zijn
moord en doodslag aan de orde van
den dag het gebeurt betjekkéiijk heel
vaak, dat er kleine kolonisaties ge
vonden worden, waar alle bewoners
vermoord zijn. De winters zijn in Azië
N.O. hoek niet te overleven en 's zo
mers is de hitte van dien aard, dat
alle flora verschroeit en een vonkje
voldoende is, om uitgestrekte wouden
weg te branden. Voor landbouw is
het terrein ongeschikt. Het zal daarom
een goudland eerste klas worden. De
nieuwe stad Alexejewsk ziet er nog
meer primitief uit. Het vorige jaar
leverde het gebied 20 millioen roebel
goud. Een ander product is de Amour
zalm, de z.g. keta, die uit den Stillen
Oceaan hierheen komt om kuit te
schieten. Aan de oevers der rivier ligt
ze voor het scheppen. De roode keta-
kaviaar, die ter plaatse betaald wordt
met 2 cent per pond, brengt in Pe
tersburg minstens 30 ct. op. Ook de
visscherij zal na voltooiing der spoor
lijn zich pas goed kunnen ontwikke
len en kan millioenen opbrengen.
o—
Bachelet en zijn „vliegende trein"
Bachelet'8 uitvinding van den
„vliegenden trein", door magnetische
krachten voortbewogen, bracht te
Londen groot oproer. Verschillende
vertegenwoordigers der werenschap
verdringen zich in het laboratorium
om bet model te bezich'igen en te
bestudeeren, en reeds voor de tweede
maal heeft een commissie van ad
miraals en ingenieurs van het BHi-
sche ministerie van Marine het im dai
in oogensehouw genomen, e „vlie
gende trein" heeft thans ook reeds
een passagier vervoerd„op den
kleinen modelwagen, die 18 pond
weegt, heeft men een jongetje gezet.
Bachelet schakelde stroom in, en
onmiddellijk verhieven onzichtbare
met verstoord geladt mijne pla> nen te
doorgronden, gelukt het haar toch
niet, mij terug te houden. Ik vlucht.
Wereldend ziet mij heden voor de
laatste maal. Het doel mijner reis is
de residentie.
Zonder ongeval kwam ik op de
plaats mijner bestemming aan. Boven
dien scheen het noodlot sinds het
tooneel in de wachtkamer zijn onge
rechtigheid tegenover mij te hebben
ingezien. Ik zocht den anderen neef
der oude tante opdezelfde, die eerst
mij en dien ik op mijne beurt uit haar
gunst verdrongen had. Ik wilde be
proeven met hem eene overeenkomst
te treffen ten opzichte van h?t aan
mij gelegateerde huis. Mijn wenseh
wordt gemakkelijk en snel vervuld.
Mijn verre neef is een zeer net mensch,
zijne vrouw nog net Ier en zijne schoon
mama ontegensprekelijk het netst, om
dat zij zog srel den knoop hielp
doorhakken. Nadat ik nauwelijks mijn
opvolger en voorganger met mijne
aangelegenheid had in kennis gesteld,
schudde hij mij hartelijk de handen
en verzekerde, dat een goede geest
mij gezonden had. Hij traditie name
lijk op teergevoelige wijze zijne schoon
mama kwijt te raken, die in hare on
baatzuchtigheid er op gestaan had bij
hare kinderen in te wonen, om de
zware huur eenigzins te verlichten.
Als zij nu v/as over te halen, naar
Wereldend te trekken, om daar het
krachten den wagen met zijn last en
hielden het OBwrikbaar in de baan
vrij zweefde de trein in de lucht, tot
dat de stroom werd uitgeschakeld.
Bachelet heeft dezer dagen allerlei
uit zijn leven verteld. Twintig jaar
lang werkte hij in eenzaamheid aan
zijn uil vinding. L'e eene proef volgde
de andere, vreugdevolle verwachtin
gen en bittere ontgoochelingen wis
selden elkaar af Hij heeft bijna hon
ger moeten liiden, om het geld bij
een te krijgen, benoodigd voor de
proefnemingen. Doch alleen de hoop,
eens met iets grootR voor den dag
te komen, hield hem staande. In
1893 begon Bachelet zijn uitvinders-
bezigheden in Tacoma (Washing
ton). Zijn eerste proeven lagen op
het gebied der geneeskunde. Hij
vond' instrumenten uit, die op electro-
magnetische wijze den pijn moest
verzachten. Twaalf jaar lang deed
Baehelet niet anders dan electrische
apparaten bouwen voor de behande
ling van organische en nerveuse
storingen In vele ziekenhuizen voerde
men de instrumenten in, doch een
financieel succes leverde de arbeid
niet op. Bij het nemen van proeven
over de werking van magnetische
storingen op de bloeddeelen, ontdekte
hij, dat bepaalde bloeddichtheden
terker aan of afgetrokken werden
dan andere. „Toen ik dit gezien
had, sloot ik mij op, en dacht en
deed niets dan denken. Duizend ge
dachten gingen mij door het hoofd
maar alles verwierp ik weer Waar
heen ik ook zag, het scheen me, dar
ik niets meer doen kon vliegma
chines, draadlooze telegrafie, draad-
looze telefonie, voor al die dingen
kon ik niets wezen. Want ik wilde
niet ergens verbetering brengen. Ik
wilde iets nieuws, iets origineels.
PlofcseliDg had ik het gevonden de
snelheid. Snelheid is de eh-ch de-
tijds Automobielen, vliegmachienes,
alles jaagt naar snelheid. Maar wat er
hereikt wordt is nog te gering Vindt
iets, dat groote snelheid heeft, en
je succes is gemaakt."
Aan wielen mocht ik niet denken.
Mijn gedachten bepaalden zich slecht-?
tot dit ééne puntin welk element
is de grootste snelheid te verkrijgen
is het water, is het de bodem, of
her inwendige der aarde, is het de
lucht? De wrijving moest natuurlijk-
zooveel mogelijk opgeheven worden
Toen herinnerde ik mij mijn proeven
met magnetisme op bloedcellen. Als
bloedcellen worden afgestooten, waar
om dan ook niet metaal Van den
dag af onderzocht ik elk metaal en
alle metaalmengsels. Voor de prac-
tijk bleken aluminium en koper het
opzicht te houden over het huis tegen
het genot van vrije woning en andere
emolumenten
„Dit zou een prachtige werkkring
zijn voor hare verbazingwekkende
geestkracht..."
Ik keek hem aan.
„Ge weet in het geheel niet, beste
neef, hoezeer de oude... dame zich
nog tot werken voelt aangetrokken.
Met de lofwaardige bedoeling, in de
toekomst geld voor ons te verdienen,
laat zij zich nu borduur-onderricht
geven door eene jonge dame."
Ik weet niet, waarom ik naar den
naam van deze onderwijzeres vroeg;
ik heb echter boven reeds opgemerkt,
dat mijne goede ster, die eenigen tijd
verduisterd was geweest, weer begon
te schitteren.
De naam had de gevraagde verge
ten, doch daar hij mij ten maaltijd
genoodigd had en het onderwijs da
gelijks te twee uur begon, zou het
mij gemakkelijk vallen hem te verne
men.
De schoonm ma bracht ons allen in't
humeur door de beminnelijke bereid
willigheid, waarmede zij op ons voor
stel inging. Ik gevoelde mij zoo aan
genaam in den kring der vergenoegde
menschen, dat het mij bijna natuurlijk
voorkwam, om twee uur in de bor-
duur-onderwijzeres mijn goeden engel
uit Wereldend te ontdekken. Deste
verbaasder scheen zij, door mij hier
te zien, waar zij mij het minst ver
wachtte. Van het onderricht kwam
heden niets terecht. De kopjes werden
nuecsi geschikt.
v Zoo ontstond de wagen, die door
magnetische kracht opgeheven wordt,
doch hoe moest het gevaarte nu
voortbewogen worden Eerst dacht
ik aan een gewone luchtpropeller,
die scheen mij voor het personen
vervoer zeer goed bruikbaar. Om de
post en goederen te vervoeren, was
het niet noodig dat iemand zich op
den trein bevond. Zulke treinen wou
ik laten loopen met een snelheid van
300 Engelsche mijl per uur, en door
een of meer centralen laten bestu
ren. Het zou te ver voeren, alle
pogingen te noemen die ik deed,
voor ik op de gedachte kwam, de
magnetische kracht der solenoïde te
gebruiken, om den trein met de
grootste snelheid door de ruimte te
bewegen.
o—
I>e genezing van een blind meisje.
Prof. Alexander Erskine, een zeer
bekwaam medicus te Londen, vertelde
onlangs voor de Kosmos-vereeniging
aldaar van de merkwaardige wijze,
waarop hij een blindgeboren meisje
van haar gebrek genas. Het meisje,
Gertrude Gates, was negen jaar, toen
zij bij Prof. Erskine gebracht werd. De
geneesheer twijfelde aan het succes
van een operatie, doch wilde toch zijn
krachten aan het geval beproeven. Hij
behandelde het kind toen met hypnose.
Zonder veel moeite raakte het in een
hypnotischen slaapin dien toestand
sprak de dokter het kind toe, dat het
niet meer blind was. Daarop werd het
meisje gewekt, en werkelijk, ze kon
zien. Om zich te overtuigen liet Prof.
Erskine haar een aantal snippertjes
oprapen, hetgeen ze vlug deed.
Prof. Erskine verklaart het geval als
een functioneele blindheidaan het
oogweefsel mankeerde niets, doch het
kind had niet het vermogen, het me
chanisme van het oog te gebruiken.
Door het kind onder hypnose te sug-
gereeren, dat het niet blind was, gaf
hij het de capaciteit van te zien. Was
de gezichtszenuw of het oogweefsel
niet in orde geweest, dan had de
hypnose geen succes gehad.
o
Een expeditie naar de grootste
glelscher8 der wereld.
Het echtpaar Workmann, dat met
on vermoeiden ijver in de Westelijke
Himalaya en de Karakorum onderzoe
kingen doet, heeft aan het Aardrijks
kundig Genootschap te Londen een en
ander meegedeeld omtrent de expeditie.
Het hoofddoel was, de beide grootste
gletschers der aarde, de Siachen-glet-
scher en de Tarimsheir, die zich later
met elkander vereenigen, te bezoeken.
Vóór de samenvloeiing is de eerste
4,5 K. M., de tweede 3 K. M. breed.
Later worden zij door een vernauwing
in het dal veel smaller. De expeditie
heeft ook verschillende vergissingen
in de kaart van het Karakorum-gebied
hersteld. De Saltoro-pas, die totnogtoe
naar den gletscher van dien naam ge
noemd werd, heeft niets met dezen te
maken en is daarom naar de Etilap-
voortdurend door de goede oude dame
met voortreffelijke koffie gevuld, ter
wijl zij onophoudelijk vragen tot ons
richtte over haar toekomstigen werk
kring. Haar schoonzoon, zichtbaar in
den besten luim, putte zich bijna uit
in opmerkzaamheid jegens haar. Ik ver
wachtte, haar ieder oogenblik te zullen
hooren uitroepen, dat zij, geroerd door
zoo overweldigende betuigingen van
liefde, de scheiding niet zou durven
voltrekken. Gelukkig bleef zij echter
standvastig.
Tegen den avond vergezelde ik
mijne vroegere huisgenooten naar heur
woning, daar ik ook bij haar moeder
een bezoek wilde afleggen. De talent*
volle broeder was door een Amerikaan
als decoratieschilder geëngageerd en
had eenigen tijd te voren Europa, dat
zijne gaven niet op den rechten prijs
wist te schatten, verlaten.
Toen ik 's avonds in mijn hotel
kwam, was mijn besluit genomen.
Den volgenden morgen overlegde
ik, of ilc niet kortweg per brief van
mijn hospita al de bezittingen terug
vorderen zou, welke ik haar bij mijn
afreis in Januari in bewaring had ge
geven. Ten slotte achtte ik het toch
beter, haar zelve op te zoeken en het
mij toebehoorende te halen. Zij was
eigenlijk een goede ziei geweest en
haar zelfverloochening tegenover mij
verdiende erkentelijkheid. Dit feit kon
ik nu eerst op de juiste waarde
schatten.
Met een aardig geschenk voor haar
begaf ik mij op weg in de hoop, dat
hoAt-glefs,chers genoemd. De hoogste
top in de Teramkangri, die totnogtoe
op 7380 M. geschat werd, is in wer
kelijkheid bijna 8300 M. hoog, dus
een der hoogste toppen der aarde.
Achter den Oostwand van den Siachen-
gletscher werd een nieuwe groep van
reuzenbergen ontdekt en een andere
boven het z. g. „zilvertoon-plateau".
De hoogste top in deze laatste groep
werd naar Koningin Mary van Enge
land genoemd. Óp den Siachenglet-
scher werden overblijfselen van oude
bouwwerken op groote hoogte gevon
den. De resultaten van deze expeditie
kunnen dus zeer gunstig genoemd
worden.
—o
Merkwaardige beschouwing omtrent de
Oude Wereld.
Charles Kitchen, een medewerker
van de „World", is van een uitstapje
naar Europa en Klein-Azië te New-
York teruggekeerd. Hij publiceert een
en ander omtrent zijn bevindingen in
de Oude Wereld en deze zijn aller
merkwaardigst. Hij verklaart o.a. dat
hij het beste gegeten heeft te Weenen
en te Parijs. De mooiste opera hoorde
hij in het Scala te Milaan Budapest
beschouwt hij als de vroolijkste stad
en Rome als de vervelendsteLissa
bon vindt hij de roezemoerigste stad.
Over de Russen is onze Amerikaan
al heel te vredenhij vindt ze de
meest gastvrije menschen en hun vrou
wen de mooiste van Europa, bo
vendien zag hij te Moskau de beste
tooneelspelers. Het mooiste gebouw
van geheel Europa is volgens hem de
Blauwe Moskee te Constantinopel, en
het mooist uitzicht bewonderde hij bij
Kaap Martin aan de Riviera.
Van ons land vermeldt de Amerikaan
niets. Waarschijnlijk heeft hij vergeten
ons te bezoeken, zijn heele reis zal
ook min of meer vluchtig geweest zijn,
tenminste zijn studies schijnen niet al
te grondig.
o
Onkruidbestrijding.
Het onkruid is een lastige plaag en
de schade, daardoor in den land- en
tuinbouw veroorzaakt, niet gering.
Bestrijding er van kost tijd, veel tijd.
En tijd is bij de schaarste aan ar
beidskrachten tegenwoordig kostbaar.
Begrijpelijk dus, dat een middel, het
welk als doeltreffend legen het onkruid
wordt aanbevolen, de belangstelling
van land- en tuinbouwer heeft.
Als zulk een middel wordt den laat-
sten tijd genoemd fijngemalen kainiet.
De werking van deze stof moet be
rusten op zijn scherpe, bijtende in
werking op het groote en breede
bladweefsel van de meeste onkruid-
planten, welke bijna alle een breeder,
weeker blad bezitten, dan onze graan-
planten. Daarbij zijn de bladeren der
meeste onkruidplanten met fijne haar
tjes bezet. De fijngemalen kaniet blijft
op het breede onkruidblad en tusschen
de fijne haartjes hangen, lost op en
onttrekt daarbij aan het bladweefsel
door de dunne bladhuid water. Daar
door verwelkt het onkruidblad. De
snelheid, waarmee dit verwelken na
de bestrooiing plaats vindt, hangt van
omstandigheden af. Hoe meer kaniet
op het blad en hoe warmer zonne-
mij tijdens het korte oponthoud geen
mijner vroegere kameraden in den
weg treden zou. Een eigenaardig, half
weemoedig gevoel maakte zich van
mij meester, toen ik voor hel oude
huis stond, waarin ik zoo menig vroo-
lijk maar ook vervelend uur had door
gebracht. Ik luisterdekinderstemmen
klonken mij tegemoet, waar anders
altijd diep stilzwijgen had geheerscht
en eene kijvende vrouwenstem klonk
boven schellen uit. Na lang, ongedul
dig wachten vernam ik eindelijk slee-
pende schreden de deur werd geopend
en voor mij stond... Bruin of zijn geest
in kamerjapon en pantoffels.
Schrik en verrassing verlamden mijn
zinnen. Dit kostbaar oogenblik ging
helaas verloren. Toen ik op de vlucht
wilde gaan, was het te laat. Bruin
niet zijn geest had mij herkend en
trok mij in den gang. Verzet hielp mij
niets ik werd in de kamer gesleept,
waar de oplossing van het raadsel
mij wachtte.
Licht blozend en met een zeerjeu-
dig morgenmutsje trad mijne vroegere
hospita mij tegemoet, sinds eene
maand de „gelukkige" echtgenoote
van Bruin.
Dat zou ik nooit voor mogelijk
hebben gehouden. Zij. die ik nauwe
lijks anders dan met bezem en stof
doek gezien had.... zij kon haar huis,
haar eigen huis, de tempel der rein
heid, tot een morsig amphibiën- en
insecten-asyl verlagen.
Het jonge echtpaar wilde mij ten
maaltijd houden en vertelde mij, dat
schijn na de begroeiing volgt, des le
spoediger zal men de goede werking
der kaniet waarnemen. Na eenige uren
is deze dikwijls reeds duidelijk waar te
nemen. Men heeft thans in Duitsch-
land en ook hier met dit bestrijdings
middel reeds bij vele onkruidplanten
veel ervaring opgedaandie planten
werden of geheel vernietigd of zwaar
beschadigd. Ze zijnherik (gele kiek,
knop-herik, wilde radijs enz.) wilde
mosterd, korenbloem, distels, duizend
knoop, brandnetels, klaproos, goud
bloem, dauwnetel, zoogdistel, (ganze-
of melkdistel, zeugdistel enz.) muur
(mier, murik, vogelkruid), akkevere-
prij» (ganzemuur, Veronic) en paarse
doovenetel (dauwnetel.)
Vooral tegen de herik, welke inzon
derheid in haverakkers zulk een groote
schade kan aanrichten, is de fijngema
len kaniet een kostelijk bestrijdings
middel. Ieder landbouwer, weet, hoe
zeer de oogst van herik te lijden kan
hebben. Dit moge blijken uit de vol
gende voorbeelden
De Duitsche rijkslandbouwleeraar
P f 1 a u m e r, te Neuburg a. D., oogstte
van een sterk met herik bezet haver
veld per Hectare 2150 K.G. daaren
tegen van het er naast liggende ge
deelte, waarop de herik vernietigd
was, 3200 K.G. Een verschil dus van
1050 K.G. haver per H.A.
De heer S c h u 11 z, te Soest, een
zeer bekend Duitsch landbouwer,
oogstte van een met herik bezet per
ceel 1187 K.G. per H.A., op een per
ceel zonder herik naast het vorige
3656 K. G. dus ruim driemaal zoo
veel.
Bij den heer Joh. v. d. H u r k,
voorzitter van den Boerenbond, te
Heesch, N.-Br., gaf haver met veel
onkruid (vooral risse of Jesusgras) op
het perceel, waarin dit onkruid door
fijngemalen kaniet vernietigd werd,
Vs meer opbrengst boven het perceel,
waarin men. het onkruid niet vernie
tigd had. Natuurlijk werkte hier het
bestrijdingsmiddel meteen als een kali
bemesting.
De Duitsche Landbouw-Maatschappq
heeft talrijke proeven doen nemen om
de door onkruid veroorzaakte schade
vast te stellen. Deze liepuiteen'van 10 tot
90 pCt. Men stelde dus een gemiddelde
schade van 25 pCt. dus1/* van den oogst,
vast. De bekende prof. dr. W o 11 n y
stelde zelfs de gemiddelde schade op
30 pCt. Het is dus wel zaak om den
strijd tegen het onkruid met alle kracht
te voeren.
Tijd.
o—
't Gedachtlezen.
A.„Mag ik me eens voorstellen
Ik ben Verbeek en reis naarDuitsch-
land om goederen in te koopen. Wie
is u als ik vragen mag
B.Ik ben gedachtenlezer en geef
voorstellingen
A.„Neemt u mij niet kwalijk, wat
is dat voor een zaak
B.,,'t Is niet gemakkelijk en lang.
niet ieders werk. Ik lees b. v. in uw
gedachten, dat u naar Berlijn gaat,,
daar heel veel goederen op crediet
bestelt en ze dan tot iederen prijs
tracht kwijt te worden."
o
het de kamerverhuurderij had laten
varen, om daarvoor eene geheele fa
milie niemand anders dan die van
mijn vroegeren vriend Schulze op
te nemen, die ik na den maaltijd be
zoeken moest en die zich buitenge
woon zou verheugen over mijn weder
zien.
Ik wees elke uitnoodiging af, speelde
het met de slimheid klaar, Schulze en
zijn driekwart niet te bezoeken en nam
afscheid met de belofte van spoedig
bezoek.
Sinds zes weken ben ik gelukkig
getrouwd. Mijne vrouw kijkt mij niet
over de schouders, terwijl ik deze
regels schrijf, omdat zij bij het ven
ster staat en een brief leest. Hij komt
van juffrouw Becker, die ons daarin
verhaalt, hoe het er nu in mijne vroe
gere woning te Wereldend uitziet.
Eenvoudig niet om uit te houden,
sinds de schoonmama daar is. Zij ten
minste bedankte voor het samenleven
met zulk eene twistzoekende vrouw.
Zij had daarom besloten, haar de
plaats in te ruimen en.... te trouwen.
„Dus zij ookriep ik vroolijk
lachend. „Alles geraakt toch ten slotte
in Hymens banden. Alleen ben ik nu
nog nieuwsgierig, of er niet iemand
gevonden wordt, die mijn buurvrouw
te Wereldend, de oude tante, voor
ambtenaarjvan den burgerlijken stand
en altaar voert 1"
