Flick's Cacao No. 244. Zaterdag 9 Mei 1914. 5e Jaargang. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst. Richting: Voor waarheid en voor recht, door eigen daad en door daad van anderen, zonder aanzien van persoon of partij. VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG. Gentschestraat C 7 te Hulst. w? Stichter: H. A. van Dalsum. Bierkaaistraat A 28 te Hulst. Gentschestraat B 4 te Hulst. ER IS de allerbeste. DE VOLKSWIL REDACTIE: Abonnement per drie maanden NEDERLANDf 0.50. BELOIEfr 1.20. ANDERE LANDEN f 0.80. - Abonnementen worden dagelijks aangenomen. - Niet geplaatste stukken worden niet terug gegeven. Het blad neemt geene verantwoordelijkheid voor den inhoud van het Yr#e Woord en voor dien van Advertentiën. ADMINISTRATIE: D R U K K E R IJ Advertentiën, in te zenden vóór Vrijdags om 12 uur. Prijs per regel 10 cent. Bij abonnement of geregelde plaatsing belangrijke vermindering. Dienstaanbiedingen contant f0.25. Zegepraal vais JPriester JLemire. De bewaarders geklopt! Zondag laatst hadden in Vrankrijk de Kamtrkiezingen plaats. In Vrankrijk is het algemeen stemrecht in voege, doch de stemming is niet verplichtend. Er is maar een kandidaat te ver kiezen per distrikt, doch er bieden zich soms 3, 4, zelfs 5 verschillige perso- lige personen aan om die plaats van volksvertegenwoordiger te veroveren. Zoo komt het dat op 600 plaatsen waar er Zondag laatst kiezing was er nog 250 zijn, die nu toekomende Zon dag aan eene ballotage of herkiezing onderworpen zijn, omdat zij het ver- eischte getal stemmen niet bekwamen. De bladen die veel ophef gemaakt hadden over tiet. droevig voorval der moord op den heer Calmette te Parijs, alsook het zoogezegd slecht bestuur van Vrankrijk, dachten een ganschen ommekeer in de kiezingen te ver wekken. Doch alles is om zoo te zeggen ge bleven zooals het was. Eene kiezing die ons bijzonder aan belangt en die zoowel in Belgie als in Vrankrijk zekeren ophef gemaakt heeft, is de kiezing van Priester Lemire. Priester Lemire, geboren te Vieux- Berquin, in 't Noorden van Vrankrijk, den 23 April 1853, dus een 60tal jaren moet zijn, werd den 3 September 1893 als lid der Fransche Kamer ge kozen voor 't distrikt Haezebrouck, eene bii uitmuntendheid, katholieke streek. Hij was dus 40 jaar toen hij voor de eerste maal gekozen werd in 1893. Opvolgentlijk werd hij gekozen zon der strijd in 1898 iret 8751 stemmen. 1902 9709 1906 9227 Doch in 1910, toen de bewaarders den volkspriester zooveel jaren aan het werk hadden gezien en altijd en overal als een voorbeeldige priester en ware verdediger voor 't arme volk was op getreden, besloten hem te bestrijden en stelden tegen hem een machtige en milliofcnrijke kasteelheer, die met zijn geld en zijn invloed, geholpe: door een deel dér hooge geestelijkheid. 4817 stemmen bekwam tegen Priester Le mire, die er 8874 had. Van dan af begon men de volks priester te vervolgen, te martelen en te duivelen. Den haat en den nijd, den laster en eerroof begonnen met groote mate In verschillige plaatsen waar hij zich aanbood, om mis te lezen, werd hij door zekere pastoors, fanatieke be waarders geweigerd. Men deed hem zooveel schande mo gelijk aan en toch bleef hij stand hou den en bleef voor 't kleine volk strijden. Hij beriep zich bij de hooge gees telijkheid over zijne houding en deze moest getuigen, bij brieve van Mgr. Charost, den 2 Maart 1914 en gezon den uit Rome, dat Priester Lemire een goede priester was, aan wien hij hulde bracht, over zijnen iever voor zijne maatschappelijke werken Priester Lemire getrouw aan zijne 20 jarige loopbaan, om 't volk herop te beuren en zijn lot wat te verzachten, moest toch verdwijnen, en dat hadden de katholieke bewaarders van'(Noor den van Vrankrijk, juist zooals de kat holieke bewaarders van Brugge, die tegen Priester Fonteyne werken, ge zworen. De rijkaards gelukten er in de hoo- gere geestelijkheid langs hunnen kant te krijgen in hunnen lagen en hatelijken strijd tegen Priester Lemire. Hij werd verboden van nog de H. Mis te lezen, hij werd de Communie en de Offerande geweigerd, en dit alles om den volkspriester in de oogen der brave geloovigen van zijn distrikt, hatelijk te maken en voor een slechte priester uit te geven. De bewaarders waren nog niet te vreden en dwongen de geestelijke over heid, het blad van priester Lemire, „Le cri des Flandres" te verbieden en in den ban te slaan. Men weigerde aan al de volgelingen van Priester Lemire, die men kende, de absolutie en de Communie. Men stelde den 60jarigen volks priester voor als een hooveerdigaard en een zot, zelfs een meêwerker der zaak Caillaux, enz. In een woord, zij hebben alles ge daan wat zij konden, om den volks priester te verpletteren en hem als een duivel aan 't christen volk. voor te stellen. En dat alles uit haat tegen het volk en om te behagen aan eene machtige rijke partij, die ook zoo als in Vlaan deren, in 't Noorden van Vrankrijk, wil heerschen en meester spelen over 't volk Een rijkaard, millioenrijke man, drong hem dan op als candidaat tegen Priester Lemire. Die rijke mensch had voor steun de kasteelheeren, al wat rijk en mach tig was, alsook de geestelijkheid. Priester Lemire had het volk, het christene geloovige volk van gansch de streek met hem en dat was zijn eenige troost en geluk Al dien leugen en laster, de veroor deeling van zijn blad, de marteling zijner vrienden, ja de zielsfoltering en krenking in zijne priesterlijke weer- digheid en 't verbieden van zijn H. Mis te lezen, kon al niet baten. Zijn volk bleef hem getrouw en de eerbiedvveerdige en brave volkspries ter werd Zondag gewroken en weid met 7971 stemmen tegen 5956 gegeven aan zijnen tegenstrever, een rijke be waarder van de soorte van zekere Concordebazen van Brugge, herkozen voor 4 jaar. Hij behaalt dus eene schitterende zegepraal tegenover alle geweld en drukking, want de laatste dagen waren voor den volkspriester en zijne vrien den een ware kruisweg. De kerken, preekstoelen, biechtstoe len, dwang, drukking, broodroof alles was ten dienste van den rijken heer tegenover den armen volkspriester De uitslag zoo schitterend, is voor hem zooveel te verheugender en te schooner Gansch de streek en in gansch Vrankrijk is de herkiezing van den volkspriester met vreugde begroet. De begeestering te Haezebroeck kende geene palengansch de stad was in beroering en in feest, duizen den personen verdrongen zich rond Priester Lemire die aan 't bureel van zijn blad te voorschijn kwam en tot het volk sprak in bewogen en diepge voelde woorden, die getuigden dat Priester Lemire veel had geleden en nu door 't volk gewroken zijnde nieu wen moed had bekomen en opgebeurd was. Hij dankte de stad Hazebroeck en de gansche omschrijving, en verklaarde dat hij veel geleden had, toen men hem had voorgesteld als vijand van den I godsdienst, wat eer. leugen is. Doch door zijn voorbeeld heeft hij willen aantoonen, dat men tegelijkertijd Priester, katholiek volksvertegenwoor diger en republikein wezen kan. Hij eindigde met de woorden „Daar ge mij opnieuw de sjerp van afgevaardigde toevertrouwd hebt, zal ik in uw dienst blijven!" Die woorden werden geestdriftig toegejuicht. Priester Lemire werd door een stoet van duizenden betoogers met muziek en vlaggen naar zijne woning geleid en gansch den avond, tot laat in den nacht was de stad in beweging en geestdrift voor de herkiezing en de verheerlijking van dien braven en weer- digen volkspriester, diende rijke be waarders, de partij der leugenaars en volksbedriegers, zoo gelasterd en ge marteld hadden. Maandag was de beweging en be geestering in gansch de streek nog grooter. Van den vroegen morgen tot 's avonds laat kwamen van uren ver groe pen volk, mannen, vrouwen, kinderen uit alle klassen der maatschappij, met bloemen en kronen voor den volks priester, en kwamen de stad Hazebrouck binnen, opgetooid in feestgewaad en zongen begeesterend de gekende strijd liederen gemengd met luide kreten van „Leve Priester Lemire De begeestering was in de stad zoo groot dat al de bureelen gesloten wa ren en de fabrieken voor dien dag stil legden, 't Was een officieele feestdag Na den middag werd Priester Le mire ten huize afgehaald en naar het lokaal geleid, waar hij, met de sjerp van député, het volk kwam groeten op het balkon en er de hertroerend- ste en opbeurendste aanspraken deed. Mannen, vrouwen, kinderen werden dan bij den volkspriester toegelaten en de aandoenlijkste toorieelen hadden plaats, zoo dat men bij oogenblikken talrijke lieden zag weenen. Met den avond had een groote licht- stoet plaats met muzteken die de stad doorkruisten die bijna algemeen ver licht was; 5000 personen namen er deel aan. Aan de vier hoeken van Haezebroeck werden groote bergaal- sche vuren gemaakt en de anders zoo rustige stad was dien avond in bewe ging en begeestering ongehoord. Het volk zong, danste en sprong van blijdschap en rond Priester Lemire was het als een park van al de bloe men en kronen die men in de stoet droeg. Nooit zag men te Haezebrouck zulke betooging', vol begeestering en leven. Bij den afscheid zegde Priester Le mire uit het baikon van zijn huis, aan de duizenden aanwezigen een recht- zinnigen dank: „De dagen van lijden en folk-ring zijn heden veranderd in stonden van vreugde en geluk. Aan u volk van Haezebrouck mijn welgemeen- den dank en ik zal mij voort weerdig toonen van het vertrouwen dat gij mij schonk Leve de vrijheid Leve 't volk Leve de republiek!" Die woorden werden begroet met de kreet van „Vive Lemire"en toen het volk het vaderlandsch lied aanhief, dat uit duizende borsten weergalmde, was de volkspriester zoo ver in begeeste ring en blijdschap meegedreven dat hij de maat sloeg en uit volle borst meezong Dan trok elk kalm en rustig huis waarts, en niet de minste ruststooring of moeilijkheid had plaats. De lasteraars de rijke bewaarders, die gedurende gansch den kiesstrijd als leeuwen gewerkt hadden en de zegepraal zeker waren, zegden zij, durfden zich niet vertoonen op straat en zaten achter het gordijntje, zooals ze te Brugge schrijven in de leuge naarsgazetten, die begeesterende me nigte met verkropte woede te bezich tigen en te verwenschen. Deze klopping zal eene duchtige les zijn voor de bewaarderskliek van 't Noorden van Vrankrijk, die niet veel lust meer zal hebben van nog te her beginnen. Doch al wat dien herdnekkigen broederstrijd, geloovigen tegen geloo vigen, rijke bewaarders tegen slaven van den arbeid, den geldzak tegen het volk, zal voor gevolg hebben, 't is dat al die eenvoudige christene menschen, die men de absolutie en communie weigerde, omdat zij 't blad van Pries ter Lemire lazen of hem genegen wa ren, den weg tot de kerk zuilen ver geten en moeten denken'dat vele gees telijken enkel strijden aan de zijde van al wat rijk en machtig is om die heer- schers te behagen en 't volk te onder drukken en te beletten naar meer welstand en meer weerdigheid te strijden Men leert ons dat de kerk den steun en den troost is der zwakken, der machteloozen en der verdrukten, en als men dan ziet hoe zekere geestelijken aan de zijde staan van gekende rijke en machtige volksverdrukkers en heer- schers, dan moeten de geloovige men schen toch aardig staan zien Dat zij er de gevolgen van dragen 1 De gebeurtenissen van Zondag en Maandag te Haezebrouck zijn voor Priester Lemire een onzeggelijken troost en vreugde geweest voor zijn gemarteld en gepijnigd hert't Volk heeft getoond dat het deelt in zijn lij den en zijne vervolging 1 Wij voegen onze rechtzinnigste wen- schen bij deze van zijne duizende christene broeders en roepen hem to*. „Moed en volherding, Priester Lemire 't Verdrukte volk zal toch zegevieren BERN. MINNEBO. (De Volkseeuw.) Godsvertrouwen en God verzoeken. O In het tegenwoordig Christendom vindt men onder de vromen beiden. Wij zullen even met hen kennis maken omdat daardoor de oogen van onze lezers mogen geopend worden. Men kan nl. met veel bidden ook God ver zoeken, en daar wij die juist vinden onder onze vijanden kan het heusch geen kwaad dit eens goed te be schouwen. Beginnen wij eerst met Godsver trouwen en dat wel omdat onze vriend van Dalsum tot deze eersten behoort. Ik zelf door vele dwalingen misleid was hij steeds mijn raadgever en overal wist hij mij den juisten weg aan te wijzen, dat wijst op een reuzengeloof. Een reuzengeloof durft veel van God te vragen en te verwachten, het vreest voor geen spot, smaad of vervolging, het weet zich altijd en overal in Gods hand, en dat geeft den mensch een rust en kalmte die niemand hem ont- rooven kan. Een man met zulk een geloof wacht den vervolger moedig en kalm af, en blijft op zijn post, ondanks alles. Hij gaat de woningen der be smetting binnen zonder voor die be smetting te vreezen, hij trotseert de vlammen en haalt het kind uit het brandende huis, hij tart de woedende golven en duikt onder om den zinken den drenkeling te redden. Hij durft alles omdat hij zich sterk weet bij God. Hij vreest zijn vijanden die meerder en sterker zijn niet. Zulk een man laat zich liever onthoofden, dan iets tegen zijn geweten te doen, hij durft zijn be trekking opgeven, ook al weet hij niet waarmede hij zijn vrouw en kinderen zal voeden en kleeden. Al zinkt hij nog zoo diep in de ellende weg, zoo dat het water hem tot aan de lippen is gekomen, dan nog zal hij diep adem halen en met alle inspanning van zijne krachten uitroepen „God is goed en wie op hem vertrouwt heeft zeker op geen zand gebouwd." Zulk een man zit met Job op de puinhoopen van zijn geluk en zegt dan nog met dezen De Heer heeft gegeven de Heer heeft genomen, de Naam des Heeren zij geloofd". Zulk een man wacht als een Abraham vijf en twintig jaar geduldig op het kind en als hij dan eindelijk dat kind ontvangen heeft gaat hij het op bevel van God nog slachten en offeren, zulk een man zal vasthouden aan zijn geloof al zal er niets voor hem meer op aarde zijn dan ellende. Dit nu is Godsvertrouwen. Wanneer de nood het hoogste is dan is de redding het meest nabij. Wat is nu God verzoeken? Eenige voorbeelden mogen hier volgen Pastoor Janssen, de helper van den bekenden pastoor Verbraak te Koeta-

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1914 | | pagina 1