Flick's
Cacao
No. 244.
Zaterdag 9 Mei 1914.
5e Jaargang.
Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst.
Richting: Voor waarheid en voor recht, door eigen daad en door daad van anderen, zonder aanzien van
persoon of partij.
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG.
Gentschestraat C 7 te Hulst.
w?
Stichter: H. A. van Dalsum.
Bierkaaistraat A 28 te Hulst.
Gentschestraat B 4 te Hulst.
ER IS
de allerbeste.
DE VOLKSWIL
REDACTIE:
Abonnement per drie maanden
NEDERLANDf 0.50.
BELOIEfr 1.20.
ANDERE LANDEN f 0.80.
- Abonnementen worden dagelijks aangenomen. -
Niet geplaatste stukken worden niet terug gegeven.
Het blad neemt geene verantwoordelijkheid voor den inhoud
van het Yr#e Woord en voor dien van Advertentiën.
ADMINISTRATIE:
D R U K K E R IJ
Advertentiën, in te zenden vóór Vrijdags om 12 uur.
Prijs per regel 10 cent. Bij abonnement of geregelde plaatsing
belangrijke vermindering. Dienstaanbiedingen contant f0.25.
Zegepraal vais JPriester
JLemire.
De bewaarders geklopt!
Zondag laatst hadden in Vrankrijk
de Kamtrkiezingen plaats.
In Vrankrijk is het algemeen stemrecht
in voege, doch de stemming is niet
verplichtend.
Er is maar een kandidaat te ver
kiezen per distrikt, doch er bieden zich
soms 3, 4, zelfs 5 verschillige perso-
lige personen aan om die plaats van
volksvertegenwoordiger te veroveren.
Zoo komt het dat op 600 plaatsen
waar er Zondag laatst kiezing was er
nog 250 zijn, die nu toekomende Zon
dag aan eene ballotage of herkiezing
onderworpen zijn, omdat zij het ver-
eischte getal stemmen niet bekwamen.
De bladen die veel ophef gemaakt
hadden over tiet. droevig voorval der
moord op den heer Calmette te Parijs,
alsook het zoogezegd slecht bestuur
van Vrankrijk, dachten een ganschen
ommekeer in de kiezingen te ver
wekken.
Doch alles is om zoo te zeggen ge
bleven zooals het was.
Eene kiezing die ons bijzonder aan
belangt en die zoowel in Belgie als in
Vrankrijk zekeren ophef gemaakt heeft,
is de kiezing van Priester Lemire.
Priester Lemire, geboren te Vieux-
Berquin, in 't Noorden van Vrankrijk,
den 23 April 1853, dus een 60tal jaren
moet zijn, werd den 3 September
1893 als lid der Fransche Kamer ge
kozen voor 't distrikt Haezebrouck,
eene bii uitmuntendheid, katholieke
streek. Hij was dus 40 jaar toen hij
voor de eerste maal gekozen werd
in 1893.
Opvolgentlijk werd hij gekozen zon
der strijd
in 1898 iret 8751 stemmen.
1902 9709
1906 9227
Doch in 1910, toen de bewaarders
den volkspriester zooveel jaren aan het
werk hadden gezien en altijd en overal
als een voorbeeldige priester en ware
verdediger voor 't arme volk was op
getreden, besloten hem te bestrijden
en stelden tegen hem een machtige en
milliofcnrijke kasteelheer, die met zijn
geld en zijn invloed, geholpe: door
een deel dér hooge geestelijkheid. 4817
stemmen bekwam tegen Priester Le
mire, die er 8874 had.
Van dan af begon men de volks
priester te vervolgen, te martelen en
te duivelen. Den haat en den nijd, den
laster en eerroof begonnen met groote
mate
In verschillige plaatsen waar hij
zich aanbood, om mis te lezen, werd
hij door zekere pastoors, fanatieke be
waarders geweigerd.
Men deed hem zooveel schande mo
gelijk aan en toch bleef hij stand hou
den en bleef voor 't kleine volk
strijden.
Hij beriep zich bij de hooge gees
telijkheid over zijne houding en deze
moest getuigen, bij brieve van Mgr.
Charost, den 2 Maart 1914 en gezon
den uit Rome, dat Priester Lemire een
goede priester was, aan wien hij hulde
bracht, over zijnen iever voor zijne
maatschappelijke werken
Priester Lemire getrouw aan zijne
20 jarige loopbaan, om 't volk herop
te beuren en zijn lot wat te verzachten,
moest toch verdwijnen, en dat hadden
de katholieke bewaarders van'(Noor
den van Vrankrijk, juist zooals de kat
holieke bewaarders van Brugge, die
tegen Priester Fonteyne werken, ge
zworen.
De rijkaards gelukten er in de hoo-
gere geestelijkheid langs hunnen kant
te krijgen in hunnen lagen en hatelijken
strijd tegen Priester Lemire.
Hij werd verboden van nog de H.
Mis te lezen, hij werd de Communie
en de Offerande geweigerd, en dit
alles om den volkspriester in de oogen
der brave geloovigen van zijn distrikt,
hatelijk te maken en voor een slechte
priester uit te geven.
De bewaarders waren nog niet te
vreden en dwongen de geestelijke over
heid, het blad van priester Lemire,
„Le cri des Flandres" te verbieden en
in den ban te slaan.
Men weigerde aan al de volgelingen
van Priester Lemire, die men kende, de
absolutie en de Communie.
Men stelde den 60jarigen volks
priester voor als een hooveerdigaard
en een zot, zelfs een meêwerker der
zaak Caillaux, enz.
In een woord, zij hebben alles ge
daan wat zij konden, om den volks
priester te verpletteren en hem als een
duivel aan 't christen volk. voor te
stellen.
En dat alles uit haat tegen het volk
en om te behagen aan eene machtige
rijke partij, die ook zoo als in Vlaan
deren, in 't Noorden van Vrankrijk,
wil heerschen en meester spelen over
't volk
Een rijkaard, millioenrijke man,
drong hem dan op als candidaat tegen
Priester Lemire.
Die rijke mensch had voor steun
de kasteelheeren, al wat rijk en mach
tig was, alsook de geestelijkheid.
Priester Lemire had het volk, het
christene geloovige volk van gansch
de streek met hem en dat was zijn
eenige troost en geluk
Al dien leugen en laster, de veroor
deeling van zijn blad, de marteling
zijner vrienden, ja de zielsfoltering en
krenking in zijne priesterlijke weer-
digheid en 't verbieden van zijn H. Mis
te lezen, kon al niet baten.
Zijn volk bleef hem getrouw en de
eerbiedvveerdige en brave volkspries
ter werd Zondag gewroken en weid
met 7971 stemmen tegen 5956 gegeven
aan zijnen tegenstrever, een rijke be
waarder van de soorte van zekere
Concordebazen van Brugge, herkozen
voor 4 jaar.
Hij behaalt dus eene schitterende
zegepraal tegenover alle geweld en
drukking, want de laatste dagen waren
voor den volkspriester en zijne vrien
den een ware kruisweg.
De kerken, preekstoelen, biechtstoe
len, dwang, drukking, broodroof alles
was ten dienste van den rijken heer
tegenover den armen volkspriester
De uitslag zoo schitterend, is voor
hem zooveel te verheugender en te
schooner
Gansch de streek en in gansch
Vrankrijk is de herkiezing van den
volkspriester met vreugde begroet.
De begeestering te Haezebroeck
kende geene palengansch de stad
was in beroering en in feest, duizen
den personen verdrongen zich rond
Priester Lemire die aan 't bureel van
zijn blad te voorschijn kwam en tot
het volk sprak in bewogen en diepge
voelde woorden, die getuigden dat
Priester Lemire veel had geleden en
nu door 't volk gewroken zijnde nieu
wen moed had bekomen en opgebeurd
was.
Hij dankte de stad Hazebroeck en
de gansche omschrijving, en verklaarde
dat hij veel geleden had, toen men hem
had voorgesteld als vijand van den
I godsdienst, wat eer. leugen is. Doch
door zijn voorbeeld heeft hij willen
aantoonen, dat men tegelijkertijd
Priester, katholiek volksvertegenwoor
diger en republikein wezen kan.
Hij eindigde met de woorden
„Daar ge mij opnieuw de sjerp van
afgevaardigde toevertrouwd hebt, zal
ik in uw dienst blijven!"
Die woorden werden geestdriftig
toegejuicht.
Priester Lemire werd door een stoet
van duizenden betoogers met muziek
en vlaggen naar zijne woning geleid
en gansch den avond, tot laat in den
nacht was de stad in beweging en
geestdrift voor de herkiezing en de
verheerlijking van dien braven en weer-
digen volkspriester, diende rijke be
waarders, de partij der leugenaars en
volksbedriegers, zoo gelasterd en ge
marteld hadden.
Maandag was de beweging en be
geestering in gansch de streek nog
grooter.
Van den vroegen morgen tot 's
avonds laat kwamen van uren ver groe
pen volk, mannen, vrouwen, kinderen
uit alle klassen der maatschappij, met
bloemen en kronen voor den volks
priester, en kwamen de stad Hazebrouck
binnen, opgetooid in feestgewaad en
zongen begeesterend de gekende strijd
liederen gemengd met luide kreten
van „Leve Priester Lemire
De begeestering was in de stad zoo
groot dat al de bureelen gesloten wa
ren en de fabrieken voor dien dag
stil legden, 't Was een officieele
feestdag
Na den middag werd Priester Le
mire ten huize afgehaald en naar het
lokaal geleid, waar hij, met de sjerp
van député, het volk kwam groeten
op het balkon en er de hertroerend-
ste en opbeurendste aanspraken deed.
Mannen, vrouwen, kinderen werden
dan bij den volkspriester toegelaten en
de aandoenlijkste toorieelen hadden
plaats, zoo dat men bij oogenblikken
talrijke lieden zag weenen.
Met den avond had een groote licht-
stoet plaats met muzteken die de stad
doorkruisten die bijna algemeen ver
licht was; 5000 personen namen er
deel aan. Aan de vier hoeken van
Haezebroeck werden groote bergaal-
sche vuren gemaakt en de anders zoo
rustige stad was dien avond in bewe
ging en begeestering ongehoord.
Het volk zong, danste en sprong
van blijdschap en rond Priester Lemire
was het als een park van al de bloe
men en kronen die men in de stoet
droeg.
Nooit zag men te Haezebrouck zulke
betooging', vol begeestering en leven.
Bij den afscheid zegde Priester Le
mire uit het baikon van zijn huis, aan
de duizenden aanwezigen een recht-
zinnigen dank: „De dagen van lijden
en folk-ring zijn heden veranderd in
stonden van vreugde en geluk. Aan u
volk van Haezebrouck mijn welgemeen-
den dank en ik zal mij voort weerdig
toonen van het vertrouwen dat gij mij
schonk Leve de vrijheid Leve 't volk
Leve de republiek!"
Die woorden werden begroet met de
kreet van „Vive Lemire"en toen het
volk het vaderlandsch lied aanhief, dat
uit duizende borsten weergalmde, was
de volkspriester zoo ver in begeeste
ring en blijdschap meegedreven dat
hij de maat sloeg en uit volle borst
meezong
Dan trok elk kalm en rustig huis
waarts, en niet de minste ruststooring
of moeilijkheid had plaats.
De lasteraars de rijke bewaarders,
die gedurende gansch den kiesstrijd
als leeuwen gewerkt hadden en de
zegepraal zeker waren, zegden zij,
durfden zich niet vertoonen op straat
en zaten achter het gordijntje, zooals
ze te Brugge schrijven in de leuge
naarsgazetten, die begeesterende me
nigte met verkropte woede te bezich
tigen en te verwenschen.
Deze klopping zal eene duchtige les
zijn voor de bewaarderskliek van 't
Noorden van Vrankrijk, die niet veel
lust meer zal hebben van nog te her
beginnen.
Doch al wat dien herdnekkigen
broederstrijd, geloovigen tegen geloo
vigen, rijke bewaarders tegen slaven
van den arbeid, den geldzak tegen het
volk, zal voor gevolg hebben, 't is dat
al die eenvoudige christene menschen,
die men de absolutie en communie
weigerde, omdat zij 't blad van Pries
ter Lemire lazen of hem genegen wa
ren, den weg tot de kerk zuilen ver
geten en moeten denken'dat vele gees
telijken enkel strijden aan de zijde van
al wat rijk en machtig is om die heer-
schers te behagen en 't volk te onder
drukken en te beletten naar meer
welstand en meer weerdigheid te
strijden
Men leert ons dat de kerk den steun
en den troost is der zwakken, der
machteloozen en der verdrukten, en als
men dan ziet hoe zekere geestelijken
aan de zijde staan van gekende rijke
en machtige volksverdrukkers en heer-
schers, dan moeten de geloovige men
schen toch aardig staan zien
Dat zij er de gevolgen van dragen 1
De gebeurtenissen van Zondag en
Maandag te Haezebrouck zijn voor
Priester Lemire een onzeggelijken
troost en vreugde geweest voor zijn
gemarteld en gepijnigd hert't Volk
heeft getoond dat het deelt in zijn lij
den en zijne vervolging 1
Wij voegen onze rechtzinnigste wen-
schen bij deze van zijne duizende
christene broeders en roepen hem to*.
„Moed en volherding, Priester Lemire
't Verdrukte volk zal toch zegevieren
BERN. MINNEBO.
(De Volkseeuw.)
Godsvertrouwen en God
verzoeken.
O
In het tegenwoordig Christendom
vindt men onder de vromen beiden.
Wij zullen even met hen kennis maken
omdat daardoor de oogen van onze
lezers mogen geopend worden. Men
kan nl. met veel bidden ook God ver
zoeken, en daar wij die juist vinden
onder onze vijanden kan het heusch
geen kwaad dit eens goed te be
schouwen.
Beginnen wij eerst met Godsver
trouwen en dat wel omdat onze vriend
van Dalsum tot deze eersten behoort.
Ik zelf door vele dwalingen misleid
was hij steeds mijn raadgever en overal
wist hij mij den juisten weg aan te
wijzen, dat wijst op een reuzengeloof.
Een reuzengeloof durft veel van God
te vragen en te verwachten, het vreest
voor geen spot, smaad of vervolging,
het weet zich altijd en overal in Gods
hand, en dat geeft den mensch een
rust en kalmte die niemand hem ont-
rooven kan. Een man met zulk een
geloof wacht den vervolger moedig en
kalm af, en blijft op zijn post, ondanks
alles. Hij gaat de woningen der be
smetting binnen zonder voor die be
smetting te vreezen, hij trotseert de
vlammen en haalt het kind uit het
brandende huis, hij tart de woedende
golven en duikt onder om den zinken
den drenkeling te redden. Hij durft alles
omdat hij zich sterk weet bij God. Hij
vreest zijn vijanden die meerder en
sterker zijn niet. Zulk een man laat zich
liever onthoofden, dan iets tegen zijn
geweten te doen, hij durft zijn be
trekking opgeven, ook al weet hij niet
waarmede hij zijn vrouw en kinderen
zal voeden en kleeden. Al zinkt hij
nog zoo diep in de ellende weg, zoo
dat het water hem tot aan de lippen
is gekomen, dan nog zal hij diep adem
halen en met alle inspanning van zijne
krachten uitroepen „God is goed en
wie op hem vertrouwt heeft zeker op
geen zand gebouwd." Zulk een man
zit met Job op de puinhoopen van
zijn geluk en zegt dan nog met dezen
De Heer heeft gegeven de Heer heeft
genomen, de Naam des Heeren zij
geloofd". Zulk een man wacht als een
Abraham vijf en twintig jaar geduldig
op het kind en als hij dan eindelijk
dat kind ontvangen heeft gaat hij het
op bevel van God nog slachten en
offeren, zulk een man zal vasthouden
aan zijn geloof al zal er niets voor
hem meer op aarde zijn dan ellende.
Dit nu is Godsvertrouwen. Wanneer
de nood het hoogste is dan is de
redding het meest nabij.
Wat is nu God verzoeken?
Eenige voorbeelden mogen hier
volgen
Pastoor Janssen, de helper van den
bekenden pastoor Verbraak te Koeta-