MM
versiteit bekend gemaakt, dat voortaan
dronkenschap niet als verzachte om
standigheid zai worden .beschouwd
bij de overtredingen, die door de aca
demische overheid moeten worden ge
straft. De Deutsche med. Wochenschr.
zou dronkenschap eerder als vsrzwa-
rende omstandigheid willen beschou
wen en bij ernstige vergrijpen, in dron
kenschap gepleegd, aan studenten het
voorrecht van academische rechtspraak
ontnomen willen zien. zoodat zij voor
den gewonen rechter zouden moeten
verschijnen.
Ned. Tijdschrift veor Geneeskunde.
Het Vrije Woord voor
Abonnés.
—o
Biervliet 31-1-'14.
Mijnheer de Redacteur!
Piaats onderstaande in het Vrije
Woord, bij voorbaat mijn dank er voor.
Ik ben nu reeds al tweemaal op
het nieuwe stadhuis moeten komen
in Hoofdplaat. Jammer dat ik nog op
Biervüeischegiond woon, want anders
had ik nog kans wethouder te worden
misschien. Maar ik zal je eens zeg
gen, hoe ik op het stadhuis kwam.
De eerste keer werd ik door den
veldwachter Kotvis verzocht, of ik
om 10 uur bij den burgemeester wilde
komen, op het nieuwe stadhuis na
tuurlijk. Nu is het nog eens deftig om
een visite te maken bij den Burge
meester. Er was namelijk geschreven
naar den Commisaris der Koningin
een klacht over den veldwachter, ik
wist van niets, toch mocht ik voor
komen. Nu was ik heden middag in
Hoofdplaat en werd ik door 3 politie
mannen op het stadhuis geroepen,
ik dacht sapperloot, aiweer geschre
ven naar den Commisaris, nu daar
werd mij bekend gemaakt, als dat ik
niet uit het vaderlijk ambt zou ont
zet worden. Nou lekker, gaat dat al
zoo maar iongen, jongen dat zal nog
niet veel moeite kosten ook, hoorde
ik daar, is dar, omdat ik geen dief,
brandstichter, raddraaier of hoe noem
je al dat liefelijks ben, of is het om
dat ik lezer van de Volkswil ben
Ik lees de Voikswil. Ik vind de Volks
wil een aardig blad, en in de Bijbel
staat er geschreven en gedrukt, on
derzoekt alle dingen en behoudt het
goede. Ik doe dat, en dat willen nu
burgemeester en politie verbieden.
Maar ik moet politie en burgemeester
toch nog eens op het hart drukken,
dat ik al die complimenten knapjes
moe wordt, en als ik kwaad doe
moeten ze mij straffen, en ik ga in
het vervolg naar geen kletspraatjes meer
luisteren, en als zij recht hebben om
mij uit de vaderlijke macht te ontzet
ten dat ze het gerust doen, maar er
zal zeker toch nog wel eens een em
mer inkt verschreven worden eer het
zoo ver komt. Dus denk er om dat
ik jullie niet meer aanhoor, maak
m^ar verbaal op als ik iets verkeerd
doe, geen waarschuwingen meer s.v.p.
J. COLIJN, Tol no. 3,
Biervliet.
o
verlorenhij, die vcor u staat, is....
echtgenoot en vader
Zij wierp eensklaps de armen uiteen.
Een gillende kreet ontsnapte aan haar
lippen. Zij tuimelde achteruit en greep
met de handen naar een steunpunt in
de lucht.
Met wijd geopende, vreesaanjagende
oogen keek zij naar hern.
„Neen schreeuwde- zij als buiten
zich zelve. „NeenDat kan niet mo-
gelijk zijn
Als door een bliksemstraal getroffen,
zonk zij vervolgens plotseling ineen.
„Barmhaitigheid, Frits!" rochelde'zij
in vliegenden adem en opgeheven han
den, in diep zielewee. „Ik wil lijden-
ik wil dragen... alles alles voor
mijne schuid.... maar dit niet.... dit
niet
Ontroerd wendde hij zich af.
„Te laat!" zeide hij toonloos.
Een eigenaardige verstijving breidde
zich over hare trekken uit. Eenige
oogenblikken keek zij sprakeloos tot
hem op.... alsof zij de geheele, on
twijfelbare, ontzettende zekerheid in
zich wilde opnemen. Daarna stond zij
op met uitgebluschte oogen, ais een
doode, en tastte naar den zetel terug.
Diepe stilte omgaf beiden.
Hij gevoelde, dat hij zich nu ver
wijderen moest, om de teleurgestelde,
gebroken vrouw aan haar lot over te
laten en zijn eigen onbekend !ot tege
moet te gaan. Deze keer was het een
afscheid voor eeuwig, dat hij van haar
nam. Zij zou hem niet meer zoeken
en niet meer vinden, dat de band tus-
schen hen voor goed verbroken was,
Biervliet, 311'14.
Mijnheer de Redacteur
Plaats onder&taande s.v.p, in het
Vrije Woord.
Poor het sterven van P. L. de
Meijer zijn er weer verbcheideue
baantjes disponibel Men hoort ge
fluister wie zou dit willen wezen en
wie dit enz. Ja, maar wie is nu de
geschikste persoon ervoor Maar nu
flink uit je doppen gekeken kiezers
en polderingelanden want ik hoorde*
van mijn leven eens een uchilders-
jongen zeggen, het is niet bewezen
of ik geschikt ben om schilütr te
wezen, maar ik ben het geworden
omdat mijn vader schilder was. En
dat is ook zoo, veel ambachten wor
den door de zoons opgevolgd ol d -t
vader het ook is of was, en zoo is
het ook met de baantjes, maar daar
is het zoogenaamd bij te doen om
de eer en de centen, ook die zijn
licht meegenomen. Dus kiezers geen
familiezaken maar neem personen
van kennis en durf en laat U niet
misleiden, de polders ingelijks ziet
toe dat gij mannen kiest die durven
en kuDnen spreken, waar het ook
om gaat, die aan geen lejband loo-
pen, maar mannen die op eigen
beenen Joopen zonder aanzien van
persoon, het is uw eigen belang
heeren kiezers en ingelanden. Wikt
en weegt en kiest en stemt flinke
personen.
iNa groete blijf ik
een burger van Hoofdplaat.
o
Biervliet 29—1'14
Mijnheer de Redacteur
Plaatst onderstaande in het Vrije
Woord, bij voorbaat mijn dank er
voor.
Dezer dagen las ik een benoe
ming vaa een zetter der belasting in
een van onze gemeenten. Sterfgeval
vereischte een andere zetter, we wil
len hopen voor die gemeente, dat
de commissaris der Koningin een
goede keuze gedaan heefr. Dat wil
zeggen een keuze, dat het een per
soon is, die op den man afgaat zon
der aanziens des persoons en zijn
medeburgers aanslaat naar het ver
mogen en ook de bezitting die ze
hebben. Want ik hoorde zoo af en
toe wel eens wat dat het in dat
plaatsje nog al aardig wat door de
vingers gezien wordt.
Zouden de Polderbesturen nu ge
zien hebben waar de ge ;reken waren
in de verschillende polders, ze zijn
anders nu toch wel zichtbaar ge
weest met den strengen winter en
de dooi die wij nu hebben En toch
zag ik geen bestuur of lid de zaak
eens opnemen, en het is toch met
'dien hij door haar schijnbare woord
breuk reeds lang verscheurd meende.
En toch vond hij tegenover de feiten,
welke hij uit haar mond vernomen
had, de kracht niet, om den strengen
plicht te volgen, die hem van de vroe
gere beminde scheidde, om tot zijne
vrouw en zijn kind terug te keeren.
Met afgrïjnzen voelde hij, dat zij dit
buitengewone, onmetelijke offer niet
vergeefs gebracht had en dat hij door
hetzelve opnieuw aan haar geketend
was. Over zooveel liefde, offermoed
en geloof kon hij niet zonder men-
schelijke ontroering heenstappen, niet
zonder zich aan hardheid schuldig te
maken. Zij had aanspraak, op zijn
harthoewel ook niet op het hart,
hetwelk hij haar eens in de eerste
gelukkige droomen zijns levens had
afgestaanhetwelk hij met nieuw ge
loof zijne vrouw had toegewend en in
wélks bezit hij niets kwaads vermoe
dende, vertrouwende vrouw niet ver
korten mocht. Dit hart scheen hem
toch echter in tweeën gespleten, bij het
zien van de ongelukkige voor wie hij
zoo vurig gloeide, voor wie daarin de
schoonste bloesems hun bedwelmende
geuren verspreidden. Hij merkte het
welde sporen van het voormalige
geluk waren slechts uit elkander ge
dreven.... ze werden hier en daar ge
vonden.... in hun onderste lagen begon
1 het te beven...., schoot er opnieuw
1 wortel en kiemde door de zegepra
lende, schitterende macht eener sterke
liefde, zooals hij haar in dit meisje
I niet had gezocht, niet vermoeden kon
en ook niet voor mogelijk gehouden
sommige polders treurig gesteld In
de zomer zie je nog eens een dijk
graaf of gezworen met gerij of per
fiets rijden, maar nu is het slechte
pad zegt men maar met vorst kon
je ovt.al d -or Neen heeren Land-
bouwt.8 de gebreken zichtbaar
zijc, moeien ze bet üiet weten.
Smulpartijen staan alle jaren op de
rekening, maar gebreken oplossen
aan de polders, ze weten of zien
het niet, of willen het niet weten.
Wat hebben die groote buizen een
verbetering gebracht, prachtig, vooral
als je Wilhelmina en Pieterspolder
en Zoutepolder ziet in deze dagen.
Zie je nu heeren iDgelaüden wat een
doortassende bestureD je hebben, kiest
andere en betere.
Een bewoner van Biervliet.
o
Mijnheer de Redacteur
Biervliet 9 2'14
Met genoegen las ik het bericht
in uw blad van 7 Februari van
een bewoner van het land van Cad-
zand, daar wil ik nog een enkel
woord aan toevoegen. De werkman
moet zich vereenigen, ook de boe
renknechten en boerenmeiden, maar
ook de boeren moeten zich vereeni
gen. Yereenigt u, is iets waar ik
hoogen prijs op stel, en waarom hee
ren kiezers dan trekken wij te samen
op in de dagen van verkiezingen
en zeggen de werkman-bond heeft
haar eigen candtdaat en het bestuur
heeft voorgesteld om die of die te
steunen en we vliegen er met vlag
ea wimpel met onze man door. En
waarlijk zou je zeggen gaat dat zoo
maar, ja, ja handen ineen, eensge
zind van wal gestoken en goed is
hij. We zyn nu Februari weer a)
in, wat eeu drukte op die boeren
hoeven, een paard geveulend een
koe gekalld en was de baas thuis?
nee man, was op visite en ging de
zaak goed, nou we zijn met twee
knechten en we hebben dat kar
weitje afgespeeld. Toen de boer thuis
kwam zeiden we dat snel geveulend
bad en we kregen een bedankje.
Maar boertje wat zijn die knech-*
ten niet waard voor u, die verdie
nen nog te weinig, te weten een
goede knecht of meid hoor. Als dat
veulen nu eens dood was door ver
keerde behandeling, wat steken je
dan niet in de put. U was weg, je
wist zelfs nog niet eens, dat het
gebeuren zou, 's avonds kom je
thuis en je knechten zeggen dat Is
dat niet een gunst als je zuike
d en&tboden hebt en toch neem ze je
met in acht. En daarom bent u er
de schuld van dat uw volk naar
Amerika gaat. De boeren bannen
had. Haar dubbelzinnigheid had haar
misleid.... haar offer had gegn vrucht
opgeleverd. Zij was eerder te bekla
gen dan te vcroordeelen...'. eerder te
koen, dan te lichtzinnig geweest.... zij
had een wanhopig spel gespeeld.
Mevrouw van der Malen bleef be
wegingloos zitten. Met diep op de borst
gebogen hoofd en gesloten oogen zat
zij in baar zetel.
Eens laps Pad hij, den onweer-
staanbaren drang zijns harten volgend,
snel op haar toe, greep haar koude,
levenlooze rechterhand en drukte deze
aan zijne lippen.
Alsof zij uit een diepen slaap ont
waakte, hief zij bijna verschrikt het
hoofd op. Haar glanslooze oogen staar
den hem zonder begrip aan.
„Erna!" sprak hij met warm uit
stroomend gevoel. „Onze schuld is
de dwalingdwaling van mijn kant,
omdat ik u niet begreepdwaling
van uw kant, daar gij mij niet be-
greept. Gij wiidet, dat ik aan uwe
liefde alles zou te danken hebben....
en ik wilde, dat gij in uw geloof aan
mij geen ruimte zoudt overlaten aan
den twijfel. De grootste twijfel, dien
ik in u hebben kon en na uw verkeerd
begrepen handelwijze hebben moest,
was evenwel, dat gij het vertrouwen
in mijn geestkracbi, in mijn talenten
verloren liadtdat gij voor de armoede
vluchttet, om een gemakkelijk leven
daarvoor in te ruilen dat gij mijne
liefde verwierpt ten gunste eener toe
komst overeenkomstig uw stand. Gij
I hadt mij op de gevoeligste wijze ge-
troffenin mijne liefde en in mijne
hun volk zelf weg, geef ze dezelfde
voorrechten als ze in Amerika kry-
gen, maakt dat ze hier Amerika
hebben, vertrouw ze op hun gezicht,
help ze zooveel mogelijk, dan gaat
je knecht of meid ot arbeider be-
mannelijke fierheid. Om deze onbesmet
te bewaren, wierp ik gene van mij....
ik trachtte ieder spoor daarvan in mijn
hart uit te roeienen het gelukte
mij.
„Toen ik mijne vrouw leerde ken
nen, wist ik, dat de arme naaister,
het meisje uit het volk, voor den man
uit het volk een sterk, onwankelbaar
hart, dat offers en ontberingen zou
kunnen brengen en verdragen, mede-
Dracht.... en zij werd de mijne."
Hij maakte een kleine pauze, gedu
rende welke zij met een mengsel van
smart, liefde en spanning in den blik
ademloos aan zijn lippen hing.
Daarna ging hij langzaam voort
„De dwaling hedt ons gescheiden
en staat tusschen ons. Nu wij het
rechte inzicht in deze zaak verkregen
hebben, staan wij voor een onover-
komelijken hinderpaal. Wij kunnen
elkander niet wederkeerig aanklagen,
maar ook niet veroordeelen. Scheiden
wij daarom in vrede. Ik kan het des
te meer met vreugde doen, omdat ik
een rein aandenken aan u medeneera,
terwijl ik anders elke herinnering aan
u in mij verstikken moest".
Met smartelijk gebaar reikte hij haar
de hand en zij legde de hare daarin
sprakeloos, gelaten, dankbaar met een
onbeschrijfelijken diepen blik in hare
donkere oogen.
Snel boog hij zich over deze witte,
slanke hand heen.
„Vaarwelmompelde hij haastig
I en gedrukt. „Misschien vindt ge het
geluk nog ondanks alles."
I Hij stond snel op. Het werd hem
slist niet «aar Amerika. Yereeaigt
U arbeiders en ook boeren dot het
zelfde.
Mijn dank voor de plaatsing.
J. COLIJN, Tol No. 3.
Biervliet.
duister voor de oogen.
Hij greep naar zijn hoed en verliet
de kamer, zonder nog naar haar om
te zien.
Toen de deur zich achter hem ge
sloten had, zonk zij met uiterlijke tee
kenen van de grootste zwakte in den
zetel achterover en sloot opnieuw de
oogen zij was aan bewusteloosheid
ten prooi.
Onder den invloed van het zooeven
doorleefde keerde hij in zijné woning
terug. Zijne vrouw trad hem met hoop-
vollen en toch angstigen, vragenden
blik tegemoet en stak vertrouwelijk
haar arm door den zijne.
Hij zag er niet uit als een man, wien
het geluk een zware zorg van de schou
ders genomen had en die nu weer vij
onbezorgd ademen mocht.
Wat was er gebeurdwat kon er
gebeurd zijn
Zij kon aan niets anders denken,
dan aan hetgeen het meest voor de
hand lag.
De onbekende koopster van zijn
kunstwerk had volgens haar schrijven
het bedrag daarvoor op het bureau
der kunsttentoonstelling gedeponeerd,
waar hij het slechts behoefde op te
nemen.
Waarom keek hij zoo onvriendelijk
uit zijne oogen Met een deelnemen-
den glimlach op haar feeder gelaat
vroeg zij
„Kun je zoa moeielijk van je werk
scheiden
Slot wltt.
TOT I'll
wo pn DDU
LlWulml 1L
UI II
GEVESTIGD TE AMSTERDAM.
A Kleding*Schriftelijke Cursussen,
onder leiding van D r. P. Bra ndse n, leeraar aan de Handelsschool
te Amsterdam Mr. W. van D e 1 d e n, procuratie-houder een te
Bankinstelling, te AmsterdamD r. F. H. Fischer; Dr. A. A.
Fokker, privaat-docent aan de Universiteit en leeraar aan de Han
delsschool te Amsterdam W. C. de G r a a f f, lector aan de Univer
siteit te LeidenD r. J. M. Hoogvliet, privaat-docent aan de
Universiteit te UtrechtD r. D a n. d e Lange, privaat-docent aan
de Universiteit te Groningen D r. H. A. N a b e r, leeraar aan de
H. B. S. 5 j. c. te Hoorn Mr. C h. T h o r s, advocaat en procureur
te Amsterdam, en andere bevoegde docenten.
Wij organiseeren de volgende schriftelijke curssenNederlandsche
Handelscorrespondentie
Frar.sch (voor beginners), Fransch (voor eenigszins gevorderden).
Fransch (voor meergevorderden), Fransch voor de acte L. O.), Fransche
Handelscorrespondentie (voor beginners}FranscheHandelscorresponden-
tie (voor meergevorderden exa E en-cursus) Duitsch (voor beginners,)
Duitsch (voor eenigszins gevorderden), Duitsch (voor meergevorderden),
Duitsch (voor de acte L. O.), Duitsche Handelscorrespondentie (voor be
ginners), Duitsche Handelscorrespondentie (voor meergevorderden exa
men-cursus) Engelsch (voor beginners), Engelsch voor eenigszins gevor
derden), Engelsch (voor meergevorderden), Engelsch (voor de acte
L. O), Engelsche Handelscorrespondentie (voor beginners), Engelsch
Handelscorrespondentie (voor meergevorderden)examen-cursus
Boekhouden (voor menschen uit de praktijk), Boekhouden (voor
eenigszins gevorderden examen-cursus), Boekhouden (voor acte M.O.
K 12); De Techniek der Administratie; WarenkennisHandelskennis;
HandelsrechtHandelsaardrijkskunde De Techniek der Bedrijfsreclame
Stenografie (systeem Groote)Machineschrijven Algemeene Littera
tuurgeschiedenis Ita'iaansch (voor beginners}, Italiaansch (voor meer
gevorderden) Spaansch Deersch-Noordsch Zwetdsch Russisch
Maleisch Latijn; Esperanto; Natuurkunde (vcor meergevorderden);
Scheikunde (voor beginners); Dierkunde en PhysioiogieWeer- en
Sterurekunde Wiskunde (voor beginners) Wiskunde (examen cursus
der de acte L.O.)Psychologie; Algemeene Ontwikkeling Schrijven
voor Fouten Een goede Stijl.
Een cursus duurt minstens 3 maanden, hoogstens 11/2 jaar. Het
lesgeld is in het algemeen f5.— per kwartaal. Er bestaat persoonlijk
contact tusschen docent en cursist.
Wekelijks wordt den cursist een les toegezonden. Iedere les bevat
de stof voor de week. De opgaven, enz. worden beantwoord en uit
gewerkt in de eerstvolgende leshiermee hebben de leerlingen dus
hun werk te vergelijken. De leerlingen hebben het recht van vragen
stellen. Is dit een absolute noodzakelijkheid, dan wordt het werk per
soonlijk door den docent gecorrigeerd.
Velen hebben onze cursussen reeds met succes gevolgd, en hebben
aan onze schriftelijke cursussen een mooie positie te danken gehad.
Ieder, die zich voor onze schriftelijke cursussen interesseert, vrage
dadelijk ons gratis-prospectus aan, hetwelk alle verdere inlichtingen
bevat. De Administratie van het Bureau is gevestigd: Singel 276,
Amsterdam. Telefoonnummers: Noord 10789, 10148.
Afgescheiden van deze cursussen wordt door ons een schriftelijke
cursus gepubliceerd, die bestemd is voor vrouwen, die, zonder Fröbel
onderwijzeres te zijn, onze kleintjes moeten bezighouden. De cursus is
dus niet voor kinderen bestemd, maar voor jonge moeders en onder
wijzeressen.
m mi mum ra ieiuthji «ras.
Joh. GöbelJr, Directeur.