MM versiteit bekend gemaakt, dat voortaan dronkenschap niet als verzachte om standigheid zai worden .beschouwd bij de overtredingen, die door de aca demische overheid moeten worden ge straft. De Deutsche med. Wochenschr. zou dronkenschap eerder als vsrzwa- rende omstandigheid willen beschou wen en bij ernstige vergrijpen, in dron kenschap gepleegd, aan studenten het voorrecht van academische rechtspraak ontnomen willen zien. zoodat zij voor den gewonen rechter zouden moeten verschijnen. Ned. Tijdschrift veor Geneeskunde. Het Vrije Woord voor Abonnés. —o Biervliet 31-1-'14. Mijnheer de Redacteur! Piaats onderstaande in het Vrije Woord, bij voorbaat mijn dank er voor. Ik ben nu reeds al tweemaal op het nieuwe stadhuis moeten komen in Hoofdplaat. Jammer dat ik nog op Biervüeischegiond woon, want anders had ik nog kans wethouder te worden misschien. Maar ik zal je eens zeg gen, hoe ik op het stadhuis kwam. De eerste keer werd ik door den veldwachter Kotvis verzocht, of ik om 10 uur bij den burgemeester wilde komen, op het nieuwe stadhuis na tuurlijk. Nu is het nog eens deftig om een visite te maken bij den Burge meester. Er was namelijk geschreven naar den Commisaris der Koningin een klacht over den veldwachter, ik wist van niets, toch mocht ik voor komen. Nu was ik heden middag in Hoofdplaat en werd ik door 3 politie mannen op het stadhuis geroepen, ik dacht sapperloot, aiweer geschre ven naar den Commisaris, nu daar werd mij bekend gemaakt, als dat ik niet uit het vaderlijk ambt zou ont zet worden. Nou lekker, gaat dat al zoo maar iongen, jongen dat zal nog niet veel moeite kosten ook, hoorde ik daar, is dar, omdat ik geen dief, brandstichter, raddraaier of hoe noem je al dat liefelijks ben, of is het om dat ik lezer van de Volkswil ben Ik lees de Voikswil. Ik vind de Volks wil een aardig blad, en in de Bijbel staat er geschreven en gedrukt, on derzoekt alle dingen en behoudt het goede. Ik doe dat, en dat willen nu burgemeester en politie verbieden. Maar ik moet politie en burgemeester toch nog eens op het hart drukken, dat ik al die complimenten knapjes moe wordt, en als ik kwaad doe moeten ze mij straffen, en ik ga in het vervolg naar geen kletspraatjes meer luisteren, en als zij recht hebben om mij uit de vaderlijke macht te ontzet ten dat ze het gerust doen, maar er zal zeker toch nog wel eens een em mer inkt verschreven worden eer het zoo ver komt. Dus denk er om dat ik jullie niet meer aanhoor, maak m^ar verbaal op als ik iets verkeerd doe, geen waarschuwingen meer s.v.p. J. COLIJN, Tol no. 3, Biervliet. o verlorenhij, die vcor u staat, is.... echtgenoot en vader Zij wierp eensklaps de armen uiteen. Een gillende kreet ontsnapte aan haar lippen. Zij tuimelde achteruit en greep met de handen naar een steunpunt in de lucht. Met wijd geopende, vreesaanjagende oogen keek zij naar hern. „Neen schreeuwde- zij als buiten zich zelve. „NeenDat kan niet mo- gelijk zijn Als door een bliksemstraal getroffen, zonk zij vervolgens plotseling ineen. „Barmhaitigheid, Frits!" rochelde'zij in vliegenden adem en opgeheven han den, in diep zielewee. „Ik wil lijden- ik wil dragen... alles alles voor mijne schuid.... maar dit niet.... dit niet Ontroerd wendde hij zich af. „Te laat!" zeide hij toonloos. Een eigenaardige verstijving breidde zich over hare trekken uit. Eenige oogenblikken keek zij sprakeloos tot hem op.... alsof zij de geheele, on twijfelbare, ontzettende zekerheid in zich wilde opnemen. Daarna stond zij op met uitgebluschte oogen, ais een doode, en tastte naar den zetel terug. Diepe stilte omgaf beiden. Hij gevoelde, dat hij zich nu ver wijderen moest, om de teleurgestelde, gebroken vrouw aan haar lot over te laten en zijn eigen onbekend !ot tege moet te gaan. Deze keer was het een afscheid voor eeuwig, dat hij van haar nam. Zij zou hem niet meer zoeken en niet meer vinden, dat de band tus- schen hen voor goed verbroken was, Biervliet, 311'14. Mijnheer de Redacteur Plaats onder&taande s.v.p, in het Vrije Woord. Poor het sterven van P. L. de Meijer zijn er weer verbcheideue baantjes disponibel Men hoort ge fluister wie zou dit willen wezen en wie dit enz. Ja, maar wie is nu de geschikste persoon ervoor Maar nu flink uit je doppen gekeken kiezers en polderingelanden want ik hoorde* van mijn leven eens een uchilders- jongen zeggen, het is niet bewezen of ik geschikt ben om schilütr te wezen, maar ik ben het geworden omdat mijn vader schilder was. En dat is ook zoo, veel ambachten wor den door de zoons opgevolgd ol d -t vader het ook is of was, en zoo is het ook met de baantjes, maar daar is het zoogenaamd bij te doen om de eer en de centen, ook die zijn licht meegenomen. Dus kiezers geen familiezaken maar neem personen van kennis en durf en laat U niet misleiden, de polders ingelijks ziet toe dat gij mannen kiest die durven en kuDnen spreken, waar het ook om gaat, die aan geen lejband loo- pen, maar mannen die op eigen beenen Joopen zonder aanzien van persoon, het is uw eigen belang heeren kiezers en ingelanden. Wikt en weegt en kiest en stemt flinke personen. iNa groete blijf ik een burger van Hoofdplaat. o Biervliet 29—1'14 Mijnheer de Redacteur Plaatst onderstaande in het Vrije Woord, bij voorbaat mijn dank er voor. Dezer dagen las ik een benoe ming vaa een zetter der belasting in een van onze gemeenten. Sterfgeval vereischte een andere zetter, we wil len hopen voor die gemeente, dat de commissaris der Koningin een goede keuze gedaan heefr. Dat wil zeggen een keuze, dat het een per soon is, die op den man afgaat zon der aanziens des persoons en zijn medeburgers aanslaat naar het ver mogen en ook de bezitting die ze hebben. Want ik hoorde zoo af en toe wel eens wat dat het in dat plaatsje nog al aardig wat door de vingers gezien wordt. Zouden de Polderbesturen nu ge zien hebben waar de ge ;reken waren in de verschillende polders, ze zijn anders nu toch wel zichtbaar ge weest met den strengen winter en de dooi die wij nu hebben En toch zag ik geen bestuur of lid de zaak eens opnemen, en het is toch met 'dien hij door haar schijnbare woord breuk reeds lang verscheurd meende. En toch vond hij tegenover de feiten, welke hij uit haar mond vernomen had, de kracht niet, om den strengen plicht te volgen, die hem van de vroe gere beminde scheidde, om tot zijne vrouw en zijn kind terug te keeren. Met afgrïjnzen voelde hij, dat zij dit buitengewone, onmetelijke offer niet vergeefs gebracht had en dat hij door hetzelve opnieuw aan haar geketend was. Over zooveel liefde, offermoed en geloof kon hij niet zonder men- schelijke ontroering heenstappen, niet zonder zich aan hardheid schuldig te maken. Zij had aanspraak, op zijn harthoewel ook niet op het hart, hetwelk hij haar eens in de eerste gelukkige droomen zijns levens had afgestaanhetwelk hij met nieuw ge loof zijne vrouw had toegewend en in wélks bezit hij niets kwaads vermoe dende, vertrouwende vrouw niet ver korten mocht. Dit hart scheen hem toch echter in tweeën gespleten, bij het zien van de ongelukkige voor wie hij zoo vurig gloeide, voor wie daarin de schoonste bloesems hun bedwelmende geuren verspreidden. Hij merkte het welde sporen van het voormalige geluk waren slechts uit elkander ge dreven.... ze werden hier en daar ge vonden.... in hun onderste lagen begon 1 het te beven...., schoot er opnieuw 1 wortel en kiemde door de zegepra lende, schitterende macht eener sterke liefde, zooals hij haar in dit meisje I niet had gezocht, niet vermoeden kon en ook niet voor mogelijk gehouden sommige polders treurig gesteld In de zomer zie je nog eens een dijk graaf of gezworen met gerij of per fiets rijden, maar nu is het slechte pad zegt men maar met vorst kon je ovt.al d -or Neen heeren Land- bouwt.8 de gebreken zichtbaar zijc, moeien ze bet üiet weten. Smulpartijen staan alle jaren op de rekening, maar gebreken oplossen aan de polders, ze weten of zien het niet, of willen het niet weten. Wat hebben die groote buizen een verbetering gebracht, prachtig, vooral als je Wilhelmina en Pieterspolder en Zoutepolder ziet in deze dagen. Zie je nu heeren iDgelaüden wat een doortassende bestureD je hebben, kiest andere en betere. Een bewoner van Biervliet. o Mijnheer de Redacteur Biervliet 9 2'14 Met genoegen las ik het bericht in uw blad van 7 Februari van een bewoner van het land van Cad- zand, daar wil ik nog een enkel woord aan toevoegen. De werkman moet zich vereenigen, ook de boe renknechten en boerenmeiden, maar ook de boeren moeten zich vereeni gen. Yereenigt u, is iets waar ik hoogen prijs op stel, en waarom hee ren kiezers dan trekken wij te samen op in de dagen van verkiezingen en zeggen de werkman-bond heeft haar eigen candtdaat en het bestuur heeft voorgesteld om die of die te steunen en we vliegen er met vlag ea wimpel met onze man door. En waarlijk zou je zeggen gaat dat zoo maar, ja, ja handen ineen, eensge zind van wal gestoken en goed is hij. We zyn nu Februari weer a) in, wat eeu drukte op die boeren hoeven, een paard geveulend een koe gekalld en was de baas thuis? nee man, was op visite en ging de zaak goed, nou we zijn met twee knechten en we hebben dat kar weitje afgespeeld. Toen de boer thuis kwam zeiden we dat snel geveulend bad en we kregen een bedankje. Maar boertje wat zijn die knech-* ten niet waard voor u, die verdie nen nog te weinig, te weten een goede knecht of meid hoor. Als dat veulen nu eens dood was door ver keerde behandeling, wat steken je dan niet in de put. U was weg, je wist zelfs nog niet eens, dat het gebeuren zou, 's avonds kom je thuis en je knechten zeggen dat Is dat niet een gunst als je zuike d en&tboden hebt en toch neem ze je met in acht. En daarom bent u er de schuld van dat uw volk naar Amerika gaat. De boeren bannen had. Haar dubbelzinnigheid had haar misleid.... haar offer had gegn vrucht opgeleverd. Zij was eerder te bekla gen dan te vcroordeelen...'. eerder te koen, dan te lichtzinnig geweest.... zij had een wanhopig spel gespeeld. Mevrouw van der Malen bleef be wegingloos zitten. Met diep op de borst gebogen hoofd en gesloten oogen zat zij in baar zetel. Eens laps Pad hij, den onweer- staanbaren drang zijns harten volgend, snel op haar toe, greep haar koude, levenlooze rechterhand en drukte deze aan zijne lippen. Alsof zij uit een diepen slaap ont waakte, hief zij bijna verschrikt het hoofd op. Haar glanslooze oogen staar den hem zonder begrip aan. „Erna!" sprak hij met warm uit stroomend gevoel. „Onze schuld is de dwalingdwaling van mijn kant, omdat ik u niet begreepdwaling van uw kant, daar gij mij niet be- greept. Gij wiidet, dat ik aan uwe liefde alles zou te danken hebben.... en ik wilde, dat gij in uw geloof aan mij geen ruimte zoudt overlaten aan den twijfel. De grootste twijfel, dien ik in u hebben kon en na uw verkeerd begrepen handelwijze hebben moest, was evenwel, dat gij het vertrouwen in mijn geestkracbi, in mijn talenten verloren liadtdat gij voor de armoede vluchttet, om een gemakkelijk leven daarvoor in te ruilen dat gij mijne liefde verwierpt ten gunste eener toe komst overeenkomstig uw stand. Gij I hadt mij op de gevoeligste wijze ge- troffenin mijne liefde en in mijne hun volk zelf weg, geef ze dezelfde voorrechten als ze in Amerika kry- gen, maakt dat ze hier Amerika hebben, vertrouw ze op hun gezicht, help ze zooveel mogelijk, dan gaat je knecht of meid ot arbeider be- mannelijke fierheid. Om deze onbesmet te bewaren, wierp ik gene van mij.... ik trachtte ieder spoor daarvan in mijn hart uit te roeienen het gelukte mij. „Toen ik mijne vrouw leerde ken nen, wist ik, dat de arme naaister, het meisje uit het volk, voor den man uit het volk een sterk, onwankelbaar hart, dat offers en ontberingen zou kunnen brengen en verdragen, mede- Dracht.... en zij werd de mijne." Hij maakte een kleine pauze, gedu rende welke zij met een mengsel van smart, liefde en spanning in den blik ademloos aan zijn lippen hing. Daarna ging hij langzaam voort „De dwaling hedt ons gescheiden en staat tusschen ons. Nu wij het rechte inzicht in deze zaak verkregen hebben, staan wij voor een onover- komelijken hinderpaal. Wij kunnen elkander niet wederkeerig aanklagen, maar ook niet veroordeelen. Scheiden wij daarom in vrede. Ik kan het des te meer met vreugde doen, omdat ik een rein aandenken aan u medeneera, terwijl ik anders elke herinnering aan u in mij verstikken moest". Met smartelijk gebaar reikte hij haar de hand en zij legde de hare daarin sprakeloos, gelaten, dankbaar met een onbeschrijfelijken diepen blik in hare donkere oogen. Snel boog hij zich over deze witte, slanke hand heen. „Vaarwelmompelde hij haastig I en gedrukt. „Misschien vindt ge het geluk nog ondanks alles." I Hij stond snel op. Het werd hem slist niet «aar Amerika. Yereeaigt U arbeiders en ook boeren dot het zelfde. Mijn dank voor de plaatsing. J. COLIJN, Tol No. 3. Biervliet. duister voor de oogen. Hij greep naar zijn hoed en verliet de kamer, zonder nog naar haar om te zien. Toen de deur zich achter hem ge sloten had, zonk zij met uiterlijke tee kenen van de grootste zwakte in den zetel achterover en sloot opnieuw de oogen zij was aan bewusteloosheid ten prooi. Onder den invloed van het zooeven doorleefde keerde hij in zijné woning terug. Zijne vrouw trad hem met hoop- vollen en toch angstigen, vragenden blik tegemoet en stak vertrouwelijk haar arm door den zijne. Hij zag er niet uit als een man, wien het geluk een zware zorg van de schou ders genomen had en die nu weer vij onbezorgd ademen mocht. Wat was er gebeurdwat kon er gebeurd zijn Zij kon aan niets anders denken, dan aan hetgeen het meest voor de hand lag. De onbekende koopster van zijn kunstwerk had volgens haar schrijven het bedrag daarvoor op het bureau der kunsttentoonstelling gedeponeerd, waar hij het slechts behoefde op te nemen. Waarom keek hij zoo onvriendelijk uit zijne oogen Met een deelnemen- den glimlach op haar feeder gelaat vroeg zij „Kun je zoa moeielijk van je werk scheiden Slot wltt. TOT I'll wo pn DDU LlWulml 1L UI II GEVESTIGD TE AMSTERDAM. A Kleding*Schriftelijke Cursussen, onder leiding van D r. P. Bra ndse n, leeraar aan de Handelsschool te Amsterdam Mr. W. van D e 1 d e n, procuratie-houder een te Bankinstelling, te AmsterdamD r. F. H. Fischer; Dr. A. A. Fokker, privaat-docent aan de Universiteit en leeraar aan de Han delsschool te Amsterdam W. C. de G r a a f f, lector aan de Univer siteit te LeidenD r. J. M. Hoogvliet, privaat-docent aan de Universiteit te UtrechtD r. D a n. d e Lange, privaat-docent aan de Universiteit te Groningen D r. H. A. N a b e r, leeraar aan de H. B. S. 5 j. c. te Hoorn Mr. C h. T h o r s, advocaat en procureur te Amsterdam, en andere bevoegde docenten. Wij organiseeren de volgende schriftelijke curssenNederlandsche Handelscorrespondentie Frar.sch (voor beginners), Fransch (voor eenigszins gevorderden). Fransch (voor meergevorderden), Fransch voor de acte L. O.), Fransche Handelscorrespondentie (voor beginners}FranscheHandelscorresponden- tie (voor meergevorderden exa E en-cursus) Duitsch (voor beginners,) Duitsch (voor eenigszins gevorderden), Duitsch (voor meergevorderden), Duitsch (voor de acte L. O.), Duitsche Handelscorrespondentie (voor be ginners), Duitsche Handelscorrespondentie (voor meergevorderden exa men-cursus) Engelsch (voor beginners), Engelsch voor eenigszins gevor derden), Engelsch (voor meergevorderden), Engelsch (voor de acte L. O), Engelsche Handelscorrespondentie (voor beginners), Engelsch Handelscorrespondentie (voor meergevorderden)examen-cursus Boekhouden (voor menschen uit de praktijk), Boekhouden (voor eenigszins gevorderden examen-cursus), Boekhouden (voor acte M.O. K 12); De Techniek der Administratie; WarenkennisHandelskennis; HandelsrechtHandelsaardrijkskunde De Techniek der Bedrijfsreclame Stenografie (systeem Groote)Machineschrijven Algemeene Littera tuurgeschiedenis Ita'iaansch (voor beginners}, Italiaansch (voor meer gevorderden) Spaansch Deersch-Noordsch Zwetdsch Russisch Maleisch Latijn; Esperanto; Natuurkunde (vcor meergevorderden); Scheikunde (voor beginners); Dierkunde en PhysioiogieWeer- en Sterurekunde Wiskunde (voor beginners) Wiskunde (examen cursus der de acte L.O.)Psychologie; Algemeene Ontwikkeling Schrijven voor Fouten Een goede Stijl. Een cursus duurt minstens 3 maanden, hoogstens 11/2 jaar. Het lesgeld is in het algemeen f5.— per kwartaal. Er bestaat persoonlijk contact tusschen docent en cursist. Wekelijks wordt den cursist een les toegezonden. Iedere les bevat de stof voor de week. De opgaven, enz. worden beantwoord en uit gewerkt in de eerstvolgende leshiermee hebben de leerlingen dus hun werk te vergelijken. De leerlingen hebben het recht van vragen stellen. Is dit een absolute noodzakelijkheid, dan wordt het werk per soonlijk door den docent gecorrigeerd. Velen hebben onze cursussen reeds met succes gevolgd, en hebben aan onze schriftelijke cursussen een mooie positie te danken gehad. Ieder, die zich voor onze schriftelijke cursussen interesseert, vrage dadelijk ons gratis-prospectus aan, hetwelk alle verdere inlichtingen bevat. De Administratie van het Bureau is gevestigd: Singel 276, Amsterdam. Telefoonnummers: Noord 10789, 10148. Afgescheiden van deze cursussen wordt door ons een schriftelijke cursus gepubliceerd, die bestemd is voor vrouwen, die, zonder Fröbel onderwijzeres te zijn, onze kleintjes moeten bezighouden. De cursus is dus niet voor kinderen bestemd, maar voor jonge moeders en onder wijzeressen. m mi mum ra ieiuthji «ras. Joh. GöbelJr, Directeur.

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1914 | | pagina 6