dl
1(
Parabel.
■ra 1 mi ra mintimi mms,
Coronium beschouwde men als de i
stof, waaruit de corona van de zon j
bestaat. De corona kan worden waar-
genomen bij totale zonsverduisterin
gen. Hetzelfde donkere lijntje, dat zich
in het spektrum van de corona be
vindt, werd eenige jaren geleden bij
een uitbarsting van de Vesuvius ge
zien. Bij de zonsverduistering op 17
April 1912 bleek zich dit gas ook in
de zonneatmosfeer te bevinden. Men-
delejeff wees voor 40 jaar reeds op
het bestaan van een gas, veel lichter
dan waterstof. Later bleek, dat hij
coronium bedoelde. Dr. K. Wegener,
een beroemd jDuitsch natuurkundige
heeft een studie gemaakt van het spek
trum van het Noorderlicht en de val
lende sterren, en wijst er op, dat het
coronium op een hoogte van 70 K.M.
boven de oppervlakte der aarde een
belangrijk deel van de atmosfeer vormt.
200 K.M. boven den zeespiegel bestaat
de atmosfeer alleen uit coronium en
waterstof, terwijl op een hoogte van
400—500 K.M. het coronium de alleen
heerschappij heeft. Hieruit valt te con-
cludeeren, dat de ruimte tusschen de
planeten en de vaste sterren ook
hoofdzakelijk door coronium wordt
ingenomen. Volgens Wegener lost deze
theorie eindelijk het raadsel van de
wereldaether op het coronium geleidt
het zonlicht door het wereldruim naar
de aarde. Waartchijnlijk bevindt dit
gas zich ook in de onderste lagen van
de atmosfeer, maar in zoo'n kleine
hoeveelheid, dat het door de schei
kundigen totnogtoe niet kon worden
waargenomen.
Voor het publiek.
Niemand is profeet in zijn land.
Jezus.
'n Zaaier ging uit om te zaaien...
Dat hebt ge ons reeds verteld...
Juist.... 't Is van den man, die
zijn hoogsten wellust vond in 't rond-
werpen, om ende om, van heel veel
goeds... van hem, die niet wachtte op
den tijd van den oogst... omdat het
zaaien in zijn bestemming lag... niet
het oogsten. Dat was anderen wegge
legd.
En de scharen, moedwillig en lief
deloos dom gehouden door die belang
hadden in veel blindmakende dom
heid om 't gemak van regeeren... za
gen den onvermoeibaren zaaier na...
en glimlachten, niet begrijpend, noch
zijn gebaar, noch zijn vreugd, stralend
in zijn oogen, noch zijn hoog genot,
wellustig beroerend zijn van offer
dronken ziel...
Hij, zaaiend, zag en hoopte...
Zouden ze komen en neerzitten om
hem... en mocht hij ook ze spijzigen...
.met wat den blik beklaart, het hart
verheft, de ziel beroert
't Is voor u, dacht hij, die mijn
volk zijt... en zijn ziel noodigde uit...
tot groote heerlijkheid...
Op zekeren dag kwamen de Saddu-
ceërs tot hem. Deze waren, die het
allerminst te zeggen hadden in de
regeeringszaken en daarom het hard
ste riepen, om den licht meegetroon-
den scharen te doen gelooven, dat zij
veel werks leverden voor 't algemeen
Hij zat daar, zag -naar het terras en
volgde den loop zijner gedachten.
„Hier is 't weer een lief plekje voor
een "rendez-vous!M dacht Gaston Be-
noir. ,,'t Is hier zoo stil als een graf
en zoo verlaten als een woestijn. Hier
zou iemand vermoord kunnen worden,
zonder dat een derde zijn hulpge
schreeuw vernam. Ik zou wel eens
willen weten of Mevr. Arthur Suther
land hier van tijd tot tijd op het terras
komt wandelenAls dat het geval
mocht zijn, zou ik hier zeer geschikt
ongezien kunnen zitten om haar te lee-
ren kennen. Ja, ik moet haar zien. De
bleeke blonde dame van hedenmorgen
wilde mij niet gelooven, toen ik ver
klaarde haar niet te kennen. Zou zij
misschien eenige gelijkenis ontdekt
hebben
Hier viel hij zich zelf in de rede met
de opmerking, dat hij wel een sigaar
kon opsteken. Hij voegde de daad bij
het woord, stak een sigaar op en dren
telde naar buiten tot hij weder in de
nabijheid van den beleefden tuinman
kwam, die, toen hij den vreemdeling
zag, even zijn werk staakte, met de
voet op zijn schop steunde en op de
volgende wijze een praatje aanknoopte
„Welnu, Sir, hoe bevalt u Maple-
wood
,,'t Is een overheerlijke plaats, vriend,
ik had niet gedacht in deze streken
iets zoo verrukkelijks te vinden."
„O, Sir, ge vindt in de nabuurschap
oo riets dergelijks. De Sutherlands
zij i dan ook de oudste en rijkste fa
mine van de Vereenigde Staten 1"
„Waarlijk? Ik heb gehoord," ver
welzijn, en zij spraken
Waarom meer waarheid, schenk
brood.
De mensch leeft niet van brood
alleen, en hij zaaide.
Waarom meer liefde, geef
rechten.
Waar liefde heerscht, is recht
onding, zei hij en zaaide.
Waarom meer schoonheid,
bouw woningen.
Opdat de mensch niet ten on
derga door veel leelijks, zei hij en
zaaide.
En omdat hij geen der hunnen was...
noch kon zijn... keerden ze hem den
rug en riepen zeer luid, al naar hun
gewoonte
Hij is dwaas! opdat de scha
ren het gelooven mochten.
En vele geloofden.
Toen kwamen de Pharizeërs tot
hem. Deze hadden wat meer te zeg
gen in de regeeringszaken en wau
welden bizonder preutsch over allerlei
dingen, om te doen gelooven, dat zij
alles moesten te zeggen hebben... Zij
spraken
Meer waarheid... Goed... Juist als
wij 1 Kom bij ons.
Neen, zei hij, want met woorden
van meer vrijheid op de lippen,
verbant ge wie niet denken als gij-
en hij zaaide.
Meer liefde... Heel goed... juist
als wijKom tot ons.
Toon mij uw werken, zei hij...
Neen, geen woorden... daden.
Maar ze konden niet... en hij, niet
lettend op hun roode schaamte, zaaide,
Meer schoonheid.., Prachtig
Ons ideaalKom tot ons
Toen glimlachte hij medelijdend
om hun armoede, wees, verdrietig, op
wat arme standbeelden... op nog ar
mer kunstenaarsleven... op 't verval
van schoonheid alom... op hun leven...
'n ellendige jacht op fortuin om genot-
om genot alleen. Even hield hij met
zaaien op en schreef met den vinger
in 't zand van den wegWee.
Maar zij, 't tuitrappelend.loechen om
hem. Geleerd-preutsch en burgerlijk-
zeker vertelden ze, dat de zaaier gek
was.
En velen geloofden... of zonder ge
loof, deden of ze geloofden omdat
Joshua-ben-Nathan beweerde dat het
zoo was...
Toen kwamen ook de Heriodanen
tot hem. Deze regeerden het land, niet
omdat ze meer kennis van regeeren
hadden, wat de eenige goede reden
van hun aanstelling zijn kon ea van
hun verkiezen boven Sadduceërs of
Pharizeërs, maar omdat ze waren-
of beweerden te zijn... of 't mogelijke
gedaan hadden om te schijnen, het
grootste aantal in het land... en ze
vroegen
Wie gaf u toelating om te zaaien
waar 't u belieft
Alle macht groeit uit zich-zelf,
zei hij en zaaide.
Wij zijn de meesters... ons is de
macht...
Het geweld, ja... de macht, neen.
Wij heerschen over de geesten...
Dan zondigt ge tegen den Geest,
zei hij... En 'n wetboek nemend, wist
volgde Mr. Benoir met veel deelneming
in zijn stem, „dat Mevr. Sutherland
ongesteld is geworden bij 't koncert.
Ze is toch nu weder beter, wil ik
hopen."
„Hersteld is zij nog niet, Sir, maar
zij staat toch weer op, hoor ik, en
morgen zal zij ook eene kleine wan
deling doen. Als zij gezond is wan
delt zij het liefst hier in 't Park."
„'k Wil 't gaarne gelooven't Is
hier overal even schoon, maar het zou
mij toch niets verwonderen, als de
jonge mevrouw hier haar lievelings
plekjes had
„Die heeft zij ook, SirAis Mevr.
Sutherland wel is, vertoeft zij dage
lijks eenigen tijd op het terras van
waar men 't ruime uitzicht heeft op
de zee en bij lichte maan wandelt zij
daar dikwijls met haren echtgenoot op
en neer. 't Is daar wel stil en eenzaam,
doch dat schijnt juist iets te zijn, wat
in haar smaak valt."
„Ja, de smaken zijn verschillend,"
meende Mr. Benoir. „Apropos, ik denk
dat ik mij een geruimen tijd te Saint-
Marys zal ophouden. Mr. Sutherland
zal het zeker niet kwalijk nemen, als
ik gedurende dien tijd dikwijls het
park kom bezoeken
„Waarom zou hij dat zeide de
tuinman, die door het aangename ui
terlijk en de welwillende wijze van
spreken, geheel door den vreemdeling
was ingepakt. „Mr. Sutherland heelt
nog nooit aan iemand den toegang
verboden en aan u zou hij dit gewis
niet doen. Als de vreemden maar geen
bloemen afplukken, mogen zij hier
hijLeest... Wat zegt de wet
En zij zegden
Het geweten is vrij... Niemand kan
er om geplaagd, vervolgd, mishandeld-
maar dat hebben onze vaderen ge
schreven... niet wij.
Huichelaars, zei hij, die plechtig
zwoert de wet van den lande te hand
haven... Wat hebt ge er van gemaakt?
'n Ding van dwang in 't vrije land
der vaderen... Weg, want ge zijt als
de graven, schoon van buiten, door
uw woorden, maar vol verderf van
binnen, door uwe geheime daden.
O 't is moeilijk rechtveerdig te zijn
wie regeert...
En hij zaaide opdat meer waarheid,
meer liefde, meer schoonheid zou
groeien in den lande, ook bij die
regeerden.
En de Herodianen, met al de macht,
die ze hadden, overal waar ze kon
den, en de plaatsen waren zonder
tal, deden verkondigen, dat hij dwaas
was... meer dan dwaas... gevaarlijk
en zij verplichtten zijn gezelschap
te schuwen... in 'n land, waar de wet
geen verbanning meer erkent.
En weerom, velen geloofden.
En daar hij voortging met zaaien,
't hem verbieden dierven ze niet, uit
vrees voor de Sadduceërs, die zoo hard
konden roepen,., en voor de Pharize
ërs, die zoo geleerd spraken... van
gekrenkte rechten— zochten ze 'n
schandaaltje.
Wel ergens zou zoo'n mensch
zich niet schikken, als saaië burgerlui...
zich beweert te schikken.
En wanneer 't schandaaltje de ronde
deed, dan riepen luid de Sadduceërs
en betoogden de Pharizeërs kiesch-
heidshalve den neus optrekkend
't Is ellendig en laag van de
Herodianen
Maar onder malkaar spraken ze
toch met leedvermaak over den zaaier,
die den dwang van wetjes niet noo-
dig hebbend om goed te zijn, leefde
alsof die dingen niet bestonden... Hij
die opkwam voor meer schoonheid,
voor meer liefde... voor meer waar
heid stak zoo hoog boven al het
kleine uit..,
Wat. geluk, zeiden ze, dat wij
niet zijn als hij 1 En 'n glimlach van
zelfvoldoening was om hun mond...
'n lach van simpele, zondelooze te
vredenheid.
Hij zaaide.
Dat is die slechte kerel, die...
(en 't vergroot schandaaltje... het
monsterachtig groot geworden schan
daal zweepte op al boven de hoof
den... zeiden de scharen, dom gehou
den om het gemak van regeeren... en
ze namen steenen op... ook zij, die
niet wisten of hij iets misdeed...
En laffelijk zwegen die beter wis
ten... Niemand, zelfs niet van die heel
goed wisten... en die door de natie
betaald waren om te weten... staken
beschermd 'n hand uit.
Meer waarheid, riep hij, op den
berg, even buiten de stad, en men
wierp steenen.
Meer liefde, kermde hij, en men
wierp vuil.
Meer schoonheid, gilde hij, en
men pletterde hem onder zware stee
nen en vieselijk-ruikend vuil.
En wanneer hij dood was, ver-
zooveel wandelen, als zij zelf ver
kiezen."
„Dat vind ik heel beleefd van mr.
Sutherland en van u. Vaarwel goede
vriendMorgen kom ik hier weder
eens den tijd verdrijven."
Gaston Benoir was dien geheelen
dag zichtbaar verstrooid. De blauw-
oogige Sophie wist maar niet wat hem
hinderde en vond het al zeer weinig
beleefd, dat hij zich om haar in 't
minst niet bekommerde. Hij vermeed
het gezelschap der overige zangers,
slenteide alleen door den moestuin,
rookte een ontelbaar getal sigaren en
sprak aanhoudend in zich zelf.
Het koncert'liep dien avond schit
terend af. Mr. Gaston Benoir verrukte
het publiek met zijn heerlijk gezang,
maar van de Sutherlands was niemand
aanwezig. Zooveel bijval hadden de
minstreels ingeoogst, dat zij den vol
genden dag met reuzen-letters lieten
aanplakken, dat zij op „algemeen ver
langen" nog vier voorstellingen te
Saint-Marys zouden geven. Dadelijk
na het ontbijt begaf mr. Benoir zich
opnieuw naar Maplewood, den eenen
zak gevuld met sigaren, want hij was
een hartstochtelijk rooker, en in den
anderen zaak een roman, dien miss
Sophie hem bereidwillig had geleend.
Hij kwam aan het oude tuinhuis
zonder iemand ontmoet te hebben,
nr.m plaats bij de wankelende tafel,
las, rookteen lag op de loer, maar
al zijn spionneeren was vergeefs.
Wel ging er een tuinmansjongen en
een dienstbode over het terras, maar
moord door wie dan spraken
Sadduceërs, Pharizeërs en Herodianen
over hem.
Hij was 'n groot dichter...
Al de hoofden knikten eenpariglijk...
en de Septuaginta deed zijn beeld
gieten in brons* Het zou zijn eere
plaats krijgen op 'n plein van de stad.
opdat het nageslacht weten zou, ten
eeuwige dage...
hoe -het volk zijn in leven zijnde
profeten behandeld. Juist!
G. J. Rodeschuyt.
Overgenomen uit Carolus Weekbld.
van de Vlamingen, te Antwerpen.
UilUUUil
GEVESTIGD TE AMSTERDAM.
Aftlcoling Schriftelijke Cursussen,
onder leiding van D r. P. Brand sen, Ieeraar aan de Handelsschool
te Amsterdam M r. W. van D e 1 d e n, procuratie-houder eener
Bankinstelling, te AmsterdamD r. F. H. Fischer; Dr. A. A.
Fokker, privaat-docent aan de Universiteit en Ieeraar aan de Han
delsschool te Amsterdam; W. C. de Graaff, lector aan de Univer
siteit te LeidenD r. J. M. Hoogvliet, privaat-docent aan de
Universiteit te UtrechtDr. Dan. de Lange, privaat-docent aan
de Universiteit te Groningen D r. H. A. N a b e r, Ieeraar aan de
H. B. S. 5 j. c. te Hoorn M r. C h. T h o r s, advocaat en procureur
te Amsterdam, en andere bevoegde docenten.
Wij organiseeren de volgende schriftelijke curssenNederlandsche
Handelscorrespondentie
Fransch (voor beginners), Fransch (voor eenigszins gevorderden).
Fransch (voor meergevorderden), Fransch voor de acte L. O.), Fransche
Handelscorrespondentie (voor beginners),FranscheHandelscorresponden-
tie (voor meergevorderden examen-cursus)Duitsch (voor beginners,)
Duitsch (voor eenigszins gevorderden), Duitsch (voor meergevorderden),
Duitsch (voor de acte L. O.), Duitsche Handelscorrespondentie (voor be
ginners), Duitsche Handelscorrespondentie (voor meergevorderden exa
men-cursus) Engelsch(voor beginners), Engelsch voor eenigszins gevor
derden), Engelsch (voor meergevorderden), Engelsch (voor de acte
L. O), Engelsche Handelscorrespondentie (voor beginners), Engelsche
Handelscorrespondentie (voor meergevorderdenexamen-cursus)
Boekhouden (voor menschen uit de praktijk), Boekhouden (voor
eenigszins gevorderden examen-cursus), Boekhouden (voor acte M.O.
K 12); De Techniek der Administratie; WarenkennisHandelskennis;
HandelsrechtHandelsaardrijkskunde De Techniek der Bedrijfsreclame
Stenografie (systeem Groote)MachineschrijvenAlgemeene Littera
tuurgeschiedenis Italiaansch (voor beginners), ltaliaansch (voor meer
gevorderden) Spaansch Deensch-Noordsch Zweecfsch Russisch
Maleisch Latijn Esperanto Natuurkunde (voor meergevorderden)
Scheikunde (voor beginners); Dierkunde en PhysiologieWeer- en
SterrekundeWiskunde (voor beginners)Wiskunde (examen-cursus
voor de acte L.O.)Psychologie Algemeene OntwikkelingSchrijven
zonder Fouten Een goede Stijl.
Een cursus duurt minstens 3 maanden, hoogstens U/2 iaar- Het
lesgeld is in het algemeen f5.— per kwartaal. Er bestaat persoonlijk
contact tusschen docent en cursist.
Wekelijks wordt den cursist een les toegezonden. Iedere les bevat
de stof voor de week. De opgaven, enz. worden beantwoord en uit
gewerkt in de eerstvolgende les: hiermee hebben de leerlingen dus
hun werk te vergelijken. De leerlingen hebben het recht van vragen
stellen. Is dit een absolute noodzakelijkheid, dan wordt het werk per
soonlijk door den docent gecorrigeerd.
Velen hebben "onze cursussen reeds met succes gevolgd, en hebben
aan onze schriftelijke cursussen een mooie positie te danken gehad.
ieder, die zich voor onze schriftelijke cursussen interesseert, vrage
dadelijk ons gratis-prospectus aan, hetwelk alle verdere inlichtingen
bevat. De Administratie van het Bureau is gevestigdSingel 276,
Amsterdam. Telefoonnummers: Noord 10789, 10148.
Afgescheiden van deze cursussen wordt door ons een schriftelijke
cursus gepubliceerd, die bestemd is voor vrouwen, die, zonder Fröbel
onderwijzeres te zijn, onze kleintjes moeten bezighouden. De cursus is
dus niet voor kinderen bestemd, maar voor jonge moeders en onder
wijzeressen.
Joh. GöbelJr., Directeur.
noch de heer des huizes, noch mevr.
Sutherland vertoonden zich. Toen zijn
horloge op drie uur stond, herinnerde
zich mr. Benoir, dat dit het uur van
dineeren was in 't hotel Weldon en
gevoelde hij 't ook aanzijn maag. Zoo
ging hij heen, gelijk hij gekomen was.
De negerzangers bleven de geheele
week te Saint-Marys en dagelijks
trok mr. Benoir naar het tuinhuisje.
Bij een van die gelegenheden kreeg hij
voor een oogenblik op het terras mr.
Sutherland te zien, wien hij, naar de
gedane beschrijving, onmiddellijk her
kende.
„Een trotsch man 1" dacht de min
streel, toen hij de fiere gestalte waar
nam. „Een trotsch man, die duizend
maal liever den dood voor de schande
kiest! Ja, ge zijt een schoon man en
een voornaam heer gij Arthur Suther
land, doch dat alles verhindert niet,
dat er eenmaal een tijd zal aanbreken,
waarin ik u den voet op den nek
zet
Het zonderlinge gedrag van Gaston
Benoir bevreemdde niet|weinig den ove
rigen negerzangers. Hij, de uitgelaten,
vroolijke jongen, de ziel van 't gezel
schap, de toongever bij de losbandige
vermaken, was plotseling veranderd in
een stil, nadenkend en ernstig man.
Ook zijne veelvuldige afwezigheid bleef
niet onopgemerkt. Men was reeds tot
de zekerheid gekomen, dat hij dage
lijks naar Maplewood trok, doch wat
hij daar ging uitvoeren, wist niemand.
Hij zou toch niet dadelijk, op het
eerste gezicht, zijn verliefd geraakt op
de bleeke Lucy Sutherland Dat was
niet denkelijk, want hoeveel hij in alle
andere opzichten veranderd was, bleef
hij toch miss Sophie Weldon openlijk
het hof maken. Het schoone van de
plaats had voorzeker aantrekkelijkheid
genoeg, doch als men 't park twee of
driemaal had omgewandeld, kende
men 't van buiten. De minstreelen
begrepen er niets van en de blauw-
oogige Sophie evenmin.
Wel vond Gaston Benoir, ofschoon
hij veel uithuizig was, nog altijd de
gelegenheid om de bevallige Sophie,
die zeker een grooten indruk op hem
had gemaakt, allerlei liefs te zeggen,
maar te midden van zijn vleitaal ver
zonk hij somtijds in een ernstig na
denken, waarbij hij de tegenwoordig
heid van 't goede meisje geheel
scheen vergeten te zijn. Zijn schoon
gelaat werd dan zoo somber en on
heilspellend, dat het meisje angstig
van hem wegsloop, hem een poosje
nieuwsgierig van ter zijde opnam, om
daarna onopgemerkt uit de kamer te
verdwijnen.
Nog voordat de week verstreken
was, had het kunstminnende publiek
van Saint-Marys, ieeds genoeg van de
voorstellingen der neger-zangers en
deze kwamen tot het besluit om des
Maandags te vertrekken. Voordat dit
echter plaats had, verraste hun Mr.
Caston Benoir, de meest geliefde zan
ger van 't gezelschap, met de mede-
deeling, dat hij onherroepelijk besloten
had, om zijn afscheid te nemen en om
voortaan te blijven waar hij op 't oo
genblik was.
Wordt vervolgd.