„imstriasÉ snufjes"
Burgerlijke stand
Van alles wat.
OOGSTBERICHTEN.
DUITSCHLAND.
Aardappeloogst en -handel in liet
Rijnsch- VVestfaalsche industriegebied.
Vice-Consul Sc hm id te Essen
Ruhr deelt mede, dat de groote
aardappeloogst waarschijnlijk een gun-
stigen invloed zal hebben op de var
kensfokkerij en leiden tot lagere prij
zen van het varkensvleesch. In ver
band hiermede verdient vooral het
drogen der aardappelen de aandacht
en ten einde dit te bevorderen heeft
de spoorwegdirectie te Hannover
lagere vrachten voor het vervoer van
aardappelen toegestaan.
Voor Nederlandsche aardappelen is
het ressort van het consultaat te Es
sen—Ruhr een gunstig afzetgebied,
omdat de consumptie er enorm is,
wegens de aldaar wonende millioenen
arbeiders. Niet alleen groothandelaren
koopen aardappelen, doch de mijnen
en fabrieken slaan groote hoeveelhe
den te gelijk in, om dan per zak aan
hare arbeiders af te geven. De Vice-
Consul verwacht, wegens den grooten
oogst in Duitschland, niet, dat Duit-
sche inkoopers dit jaar naar Nedeiland
zullen konten. Ook acht hij dit min
der wenschelijk. Hij beveelt echter,
vooral om dit jaar afzet te vinden,
aan, geschikte reizigers te zenden,
die mijnen en fabrieken met monsters
bezoeken en wagonladingen alleen
naar de engros-markten te zenden, na
van te voren verkend te hebben, of
er mogelijkheid tot afzet bestaat, want
op deze markten wenscht men de
waar zelf te zien. Bij de groote pro
ductie kan er echter zeer gemakkelijk
een te groot aanbod naar het indu
striegebied komen.
In verband met het bovenstaande
kan worden bericht, dat het door het
„Statistische Amt" te Berlijn gepubli
ceerd overzicht van den oogst op 1
October 1913 leert, dat nu het rooien
reeds belangrijk is gevorderd, en dat
de aardappeloogst in Duitschland,
zoowel wat opbrengst als qualiteit
betreft, zeer bevredigend blijkt te zijn.
Alleen op vochtigen, zware gronden
komen, speciaal bij de vroegere soor
ten, nogal zieke knollen voor.
(Mededeëlingen van de Directie
van den Landbouw.)
o
GROOT-BRITANNIE.
Aardappeloogst. Uit de op 1
October j.l. betrekking hebbende oogst-
berichten van de „Board of Agricul
ture for Scotland" en van de „Board
of Argriculture and Fisheries" te Lon
den blijkt, dat de in September ge
vallen regeu in Groot-Britannië aan
het aardappelgewas, dat zeer door de
droogte geleden had veel goed heeft
gedaan, zoodat het eindresultaat iets
beter zal zijn dan aanvankelijk werd
verwacht. Niettemin zal de opbrengst
toch over net geheel beneden het ge
middelde blijven.
(Mededeeling van de Directie
van den Landbouw.)
o
de niet verwachte mededeeling ontving,
dat er bezoek was. Op zulk een avond
was zeker een bezoek 't minst, waar
aan zij dacht, doch de eerwaarde heer
Calvin Masterton, leeraar aan de hoofd
kerk, te Saint-Marys, werd niettemin
toegelaten. De geestelijke moest gel
den inzamelen voor de vernieuwing
van den preekstoel en daar die her
stelling dringend noodzakelijk was,
zoo had zelfs het dreigende weder hem
niet kunnen terug houden van zijn
eenmaal vastgesteld bezoek op Ma-
plewood.
Mr. Calvin Masterton deed zijn bood
schap en ontving van de rijke weduwe
.een aanzienlijke gift. Daar Mevr. Sut
herland bovendien wist, dat Eulalia's
beursje steeds voor alle goede wer
ken geopend was, zag zij naar haar
logée om, doch 't meisje was nergens
te vinden. Lucy Sutherland, die zelfs
bij dit drukkende weder bleek was en
ijverig zat te werken, kwam uit haar
hoek te voorschijn, en zei, dat miss
Rohan naar buiten was gegaan.
„Zoek haar dan even op, Lucy,"
zeide mevr. Sutherland. „Denkelijk is
zij op het terras."
Lucy, die zich niet overijlde schreed
met gelijkmatigen tred door de don
kere kastanje-laan. Lang voor zij het
terras had bereikt, kon zij reeds de
kleine witte gedaante en den man, die
nevens.haar stond herkennen. Zij kon
niet twijfelen, of hare ooger. staarden
op een paar verliefden, en indien zij
ook al eenigen twijfel had kunnen
voeden, zoo zou die laatste zweem
zelfs verdwenen zijn bij de woorden,
CANADA.'
Graanoogst in West-Canada. Vol
gens telegrafische berichten, door den
Hoogen Commissaris van het „Domi
nion" te Londen ontvangen van den
Minister van Binnenlandsche Zaken
te Ottawa, levert Canada dit jaar een
recordoogst van graan op. Een vijfde
van den geheelen nieuwen tarweoogst
is reeds aan de markt. Meer dan 25
millioen bnshels tarwe zijn verkocht,
terwijl van de andere granen bijna
6 millioen bushels zijn verscheept. De
qualiteit wordt zeer gunstig beoor
deeld.
(Uit gegevens, ingezonden door
Hr. Ms. Gezantschag te Lon
den).
O
Sas van Gent. Huwelijks-aangiften.
4 Oct. Prudent Moens, oud 26 j., jm.
en Martha Lammens, oud 21 j., jd.
14 Oct. Pieter Christiaen Louvette,
oud 27 j., jm. en Liza Romanie
Rosalia Gijsel, oud 28 j., jd.
Overlijden. 6 Oct. Anna Mathilde
Cécile Nijst, oud 47 j., echtg. van
Pierre Malotaux.
O
Herkenningsteekenen.
Inspecteur van politie (tot
een vrouw wier man er in stilte van
door is gegaan)„Heeft uw man nog
bijzondere kenteekenen
Vrouw (aarzelend „Ja, in allebei
z'n sokken een groot gat
o
Het jubileum der chocolade.
De chocolade viert op het oogen-
blik haar vierdeeeuwfeest. liet ge
liefde genotmiddel is uit Amerika
afkomstig, en feitelijk kenden de
Mexicanen reeds de chocolade, voor
dat Columbus Atlanta had ontdekt.
Zij roosterden cacaoboonen, en kook
ten een brij van maïsmeel. Eindelijk
werden de cacaoboonen daaraan toe
gevoegd. Maar hun „chocolath"
(choco is cacao en lath beteekent
water) is niet met de eigenlijke
chocolade te vergelijken.
in 1513 was de chocolade-berei
ding in Europa bekend. Vele jaren
proefden echter alleen de Spanjaar
den en de Portugeezen de delica
tesse Bij het verlovingsfeest van
Lodewijk den Yeertienden met de
dochter van Philip den Vierden van
Spanje werd in Frankrijk de eerste
chocolade gegeten de jonge bruid
had een kostbaar kistje chocolade
voor haar aanstaanden echtgenoot
meegebracht. Spoedig was de nieuwe
lekkernij aan het Fransche hot zeer
geliefd.
In ons land werd de delicatesse
eerst later ingevoerd, doch zij was
die zij van haar neef mocht opvangen,
gedurende haar niet bemerkte nadering.
„Ik mag dus met uw grootvader
spreken, liefste, zoodra hij terug is?"
had Arthur gezegd.
Lucy's bleek gelaat werd zoo mo
gelijk nog bleeker, hare dunne üppen
drukte zij nog vaster op elkander,
maar dat was ook alles, 't Volgend
oogenblik stond zij bij het jonge paar
en kweet zich aldaar met hare gewone,
kalme stem van den opgedragen last.
„Masterton Wat riep Arthur. „Nu,
die man is zeker bang, dat hij eer
daags door zijn preekstoel heen zakt,
dat hij met zulk weer gelden komt
inzamelen voor de vernieuwing."
Hij legde Eulalia's handje met een
van geluk stralend gezicht op zijn arm
en geleidde haar huiswaarts. Lucy
volgde langzaam, maar met dreigende
oogen. Zij ging niet in de zaal terug,
doch begaf zich regelrecht naar hare
kamer, zette daar een raam open en
bleef langen tijd in de duister staren.
Een uur later verdween de geeste
lijke en toen het tien uur sloeg, hoorde
Lucy het gelukkige paar en ook Au
gusta Sutherland naar boven komen.
Zij verstond zelfs Arthur's woorden.
Mr. Masterton zal geen gemakke-
lijken tocht hebben naar Saint-Marys.
De storm moet weldra losbarsten."
VIL
DOOR DEN BLIKSEM GETROFFEN.
Eulalia Rohan betrad op dezen hee-
ten Juni avond hare kamer met een
toen dan ook in een minimum van
tijd zeer populair. Onze voorvaderen
smulden weldra vooral aan de flick-
jes, zoo genoemd naar hun maker,
Caspar Flick, zeer waarschijnlijk de
eerste, die in ons land de choco
lade meer algemeen bekend en
bemind maakte
o^- -
Slapende gezichten.
Nietzsche heeft hel eens aldus
gevraagd „Hebt ge uw vriend wel
eens slapende gezien Zijt gij daar
niet van geschrikt
Op dit Nietzschiaansche thema
doorgaande, schrijft Fritz Züricher,
een Duitsche essayist, een schetsje,
waarin juiste en gevoelige opmer
kingen voorkomen. Wij vertellen iets
ervan.
Ik heb eens gewaakt aan het ziek
bed van een vriend. Ik zag hem na
lange pijnen inslapen Tot ver in
het droomenland volgde ik de uit
drukking van zijn gelaat. Alle uit
drukkingen zag ik achtereenvolgens
over zijn geiaat trekken. Ik was
ontsteld het jaren lang zien vaD
wakenden had mij niet zooveel
van een gelaat laten lezen, als dit
ééne uur, terwijl mijn vriend sliep.
De slaap komt de voorhang
der wimpers valt het stuk is
uit. Neen, integendeel, het stuk vangt
eerst aan, wanneer de voorhang der
wimpers valt Het is het andere
stuk De oogen, de glinsterende ko
medianten. die overdag het tooneel.
dat is het gelaat beheersch-
ten, ze zijn echter verdwenen. En
wij kijken nu zeiven achter de cou
lissen van een mensch. Wat nu, na
het uitdooven van het voetlicht, nog
over het tooneel van zijn gelaat
trekt, dat is de waarheid en
draagt geen schmink. Afgevallen is
de toga der groote gebaren, het aan
gewende lachje is verdwenen, ver
smolten is de trotsch aangeleerde
geslotenheid de ziel ligt bloot.
Al het teruggehondene gaat nu over
het gelaat. Mild en zacht, duister
en heldhaftig, vlak en ledig, de
een zoo. een ander weer anders. De
slaap heeft het masker van het ge
laat genomen.
Ik reisde eens door Italië. Een
kunstenaar zat tegen over me, en
zijn vrouw was naast hem gezeten.
Hij ging druk tekeer over de hei
ligheid der kunst en de eeuwige
frischheid van haar jeugd. Zijn oo
gen glansden daarbij, en schenen
zijn gelaat te verhelderen. Zijn
vrouw bleef zwijgen Ik gevoelde
medelijden voor den kunstenaar, die
verbonden was aan zulke een zwij-
zalig gevoel van geluk in haar feeder
hart. Haar leven was, als 't ware, een
vreugdedag geweest, waarop de neer
slachtigheid van den geliefden groot
vader slechts als een schaduw geval
len was, maar heden droomde zij, dat
de geheele wereld een paradijs was,
waarin zij zelve als koningin mocht
heerschen, een Eva, zoo schoon, zoo
vroolijk als die van den scheppings
morgen
Zij had het waarlijk zelve niet ge
weten, dat zij Arthur Sutherland zoo
innig liefhad. Eerst nadat zij zijn eigen
bekentenis gehoord had, was er een
licht voor haar opgegaam Ze had niet
vermoed, hoe dierbaar hij haar was en
zij was er zelfs niet zeker van dat zij
juist om zijnentwille, het aanzoek van
den armen Philip had afgeslagen, maar
nu was zij als meteen tooverslagvan
een kind herschapen in een vrouw
en alles, alles was haar duidelijk ge
worden.
De waskaarsen bij haar spiegel, die
door dikke Cupidootjes werden ge
dragen, waren ontstoken, toen zij de
kamer binnentrad en mademoiselle
Frinette, het kameniertje, stond gereed
om hare jonge meesteres bij het nacht
toilet de behulpzame hand te bieden,
maar Eulalia wilde zich nog niet ter
ruste begeven en zond het kameniertje
lachende weg.
„'t Is veel te warm om te slapen.
Frinette," sprak zij. „Ik blijf nog een
paar uur op en gij behoeft niet op
mij te wachten. Goeden nacht
Frinette verliet de kamer en Eulalia
zette zich aan het venster. Maan noch
gende en gesloten levensgezellin.
Daarna treinden wij door de Cam
pagne. Het was warm, en het twee
tal tegenover me sliep in De slaap
nam de bedriegelijke dagsluiers van
beider gelaat weg. Het gelaat van
den kunstenaar vertoonde zich nu
met een breeden mond, waarin de
groote gele landen staken, de wan
gen hingen slap, en heel het gelaat
droeg bet karakter van ledgheid. Ik
schrikte. Welk een verwoest gelaat
Het gelaat van zijn vrouw echter
kwam mij lieftallig voor, en lang
zaam ving het gevoel, dat zij niet
geuit had bij haar waken, aan zich
daarop te weerspiegelen.
Slapende gezichten zijn openba
ringen. Tracht niet des daags het
gelaat van uw vriend te begrijpen.
Een blik daarop terwyl hij slaapt,
en de voorhang des levens is
weggenomen.
Handelsblad.
—o
Toekomst-droomen.
Er bestaan enorme krachten op onze
aarde. Wanneer de Vesuvius zijn lava
met een duizelingwekkende snelheid
omhoog spuwt, dan is daarvoor ener
gie noodig. Ook in de atmosferische
electriciteit is een reuzige kracht
schuilgegaan. Wie zal u zeggen, hoe
groot de kracht is van de tornado's
en de cyclonen En dan de zonne-
energie
Een natuurkracht, die al in de
vroegste tijden door den mensch ge
ëxploiteerd wordt, is het water. Lan-
gen-tijd heeft het echter geduurd,
voordat men het water ging „uitbui
ten". Men wierp in een stroompje een
dam op, men liet het water uitstroo-
men door een gleuf, waarin het wa
terrad geplaatst washet waterrad
draaide, maar ginds stroomde water
weg, zonder dat men er van profi
teerde.
In de toekomst za! dit niet zoo
zijn. Knappe ingenieurs houden zich
dag en nacht bezig met de vraag, hoe
het laatste drupske te gebruiken is.
In Amerika is de water techniek
reusachtig ontwikkeld. lederen dag
worden nieuwe watermotoren geëx
ploiteerd. De waterstand van de rivie
ren wordt geregisteerd. In de acht
eerste maanden van dit jaar werden
niet minder dan 400 nieuwe stations
in gebruik genomen. De totaal-energie,
die op het oogenblik door de water
motoren geproduceerd wordr, bedraagt
6 millioen P.K., en zijn alle water
werken uitgevoerd, dan zal niet min
der dan een arbeidsvermogen van 200
millioen P.K.', ontwikkeld worden.
Natuurlijk zullen wij dan heel wat
minder kracht van onze spieren be
hoeven te vergen. Wij krijgen het
makkelijkker. De electrische stroom
wordt goedkoop. Hij zal vooral in de
keuken een grooten rol spelen. Vol
gens Amerikaansche deskundigen is
de tijd niet ver meer, dat wij onze
spieren om zoo te zeggen niet meer
sterren waren zichtbaar aan den he
mel, die koolzwart zou zijn geweest
zoo niet een schier aanhoudend weer
licht hem verhelderd had. In de on
natuurlijke stilte van dezen nacht, kon
zij 't geritsel hooren der blade
ren, het ratelen van een slang in
de struiken, onder het angstig wieg-
geklap van een vogeltje in zijn nest.
Geen verkoelend windje drong door
het wijd geopende venster en alleen
de zwarte golven vielen met zwaren
slag op nevens elkander. Nog altijd
in het witte kleed gehuld, stond Eu
lalia naar buiten te turen en dacht aan
't geluk, dat haar deel zou worden.
Bij zichzelf doorleefde zij nog eens die
zalige toekomst, welke Arthur haar
met zulke gloeiende woorden had ge
schilderd, toen zij daar hart aan hart
op het terras hadden gestaandie
lange, prachtige reis doorgansch Italië,
door het schoone Frankrijk, het zon
nige Spanje, en het schilderachtige
Zwitserlanddaarna gedurende den
winter op Cuba, haar geboortegrond
bij de magnolia- en accazia-bosschen
en des zomers hier op het liefelijke
Maplewood Het was een schoon en
gelukkig leven, 't welk zij daar voor
zich zag te gelukkig misschien, om
ooit te kunnen worden verwezelijkt.
Een uur ging voorbij, een tweetal
uren zelfs, voor Eulalia er aan dacht
om zich ter ruste te begeven. Toen
zij eindelijk met dat laatste doel voor
den spiegel was gaan staan en 't lok
kige haar naar achteren streek, viel
haar blik toevallig op het kistje,
waarin zij den geheimvollen brief
behoeven te gebruiken, Met het druk
ken op een electrisch knopje doet
men alles.
Dan zal de electriciteit die im
mers vrijwel gratis door het water
wordt geleverd in den landbouw
een element van beteekenis worden.
Niet alieen zal de electro-motor op
de boerderij haar plicht doen, maar
ook zal men door den akker een
electrische stroom laten gaan, waar
door schrikt nier, geachte Malthus
de opbrengst enorm zal stijgen.
o—
'n Proef.
De costuumnaaster hield een spie
geltje boven de lippen van de dame,
die daar terneder lag, toen plotseling
een kreet van wanhoop haar ontsnapte.
Wat was er gebeurd Zwakke sporen
van damp besloegen het gepolijste
glas.
,,'t Past niet!" sniktejde costcmière.
't Was duidelijk. De japon die de
liggende dame bezig was te passen,
moest losgetornd en verbeterd worden.
Zij kon er nog in ademhalen, 't Beslaan
van 't spiegeltje had 't bewezen.
Een nieuwe trust.
(Van een onzer Amsterdamsche
correspondenten).
Er heeft zich hier, naar men ons
verzekert uit de beste bron, een aller
merkwaardigste trust gevormd. Of lie
ver, de trust is bezig zich te vormen.
Want officieel maar wat is offici
eel is er nog niets van bekend.
Het is een trust van huiseigenaren.
De Amsterdamsche Vereeniging van
huiseigenaren „Het Eigendomsrecht"
is hier al populairbehalve bij de
huurders, die door den secretaris van
de organisatie in het wan-betalersre-
gister geboekt worden. Het was ratio
neel, dat de huiseigenaren, lang niet
allemaal „huisjesmelkers", zich ver-
eenigden. De schilders, de timmerlie
den, de metselaars, ze hadden allen
gestreden voor hooger loon de werk
gevers betaalden dit meerdere loon
echter graagj omdat zij het toch wel
hun klanten in rekening konden bren
gen. Welaan, die huis-eigenaren zou
den het gelag betalen Nooit
Het gaat een kringetje rondde ar
beiders verdienen meer, de werkgevers
verdienen meer, maar de huiseigena
ren weten heel handig de huren op
te slaan, en.... zij verdienen ook meer.
En inmiddels stijgt de levensstan
daard. Verschillende huiseigenaren
hebben gemeend, dat „Het Eigendoms
recht" veel te tam is. Zij zijn niet te
vreden met het tempo, waarin de hu
ren stijgen. Zij wiilen radicale maat
regelen treffen; met 1 Mei 1917 willen
zij door de heele stad de huren met
20 pCt. opslaan. En hiervoor werken
zij thans met sneeuwballen, gelieime
circulaires, enz. Een Koninklijk goed
gekeurde vereeniging hebben zij niet
noodig. Ook „Het Eigendomsrecht"
moet erbuiten blijven. Wanneer slechts
alle huisheeren hun plicht doen.
haar's grootvaders geborgen had.
Geheel en al was zij dat schrijven
vergeten en toen zij er onwillekeurig
aan herinnerd werd, gevoelde zij een
pijn door 't hart, een vrees, dat die
brief a! haar heil met één slag zou
komen vernietigen.
Wat toch kon dat schrijven behel
zen Vreeselijk moest de inhoud zijn,
want had niet haar grootvader verklaard,
dat het zijn leven verbitterd had en
het hare bedreigde? Met bevende
hand opende zij 't kistje en nam den
verzegelden brief eruit. Met bijgeloo-
vige Vrees beschouwde zij 't papier
van alle kanten, als kon de kleur van
het papier of het schrift van het adres
eenige verklaring geven van 't geen
zij weldra zou vernamen.
„Ben ik geen kind sprak zij daar
op. Waarom ontbreekt mij de moed
om dat papierlos terukken? Is't niet
meer dan waarschijnlijk, dat mijn arme
grootvader, die alles zoo zwaar tilt,
het gevaar heeft vergroot
Een schoon beeld van de „mater
dolorosa" hing tegenover haar ledikant.
Eulalia knielde neder en sprak een ge
bed uit, zooals ze dat op de kost
school had geleerd, schoof daarna
een armstoel naar de toilet-tafel en
verbrak het zegel van den brief. De
brief was, zooals wij weten, zeer lang
en droeg als onderteekening„Uw
innig bedroefde grootvader."
Eulalia nam het eerste blad op en
zette zich aan het lezen.
Wordt vervolgd.
