zelfdeze wil vernietigt het contract van huwelijk op hetzelfde oogenblik waarop het uiterlijk wordt gesloten. Deze beslissing* wordt veel be sproken in de Fransche groote we reld, en ook onder Godgeleerden. Hoewel er rechtens niets tegen in te brengen is, wordt gevreesd, dat daardoor vele huwelijken nietig zijn en nog meer nietig zulien worden, indien bij den eene of bij beide echt- genooten op het oogenblik van de huwelijksvoltrekking is de bijgedachte ik ga ten huwelyk, doch ik houd mij het recht voor om echtscheiding te vragen, als de andere echtgenoot zich misdraagt. En de gevolgen van een nietigverklaring zijn voor de Kerk, dat de kinderen uit het ui terlijke huwelijk geboren voor baai- onwettig zijn. Voor de Nederlandsche burgerlijke wet heeft een huwelijk, dat nietig verklaard is, niettemin alle deszelfs burgerlijke gevolgen ten opzichte van de kinderen, en houdt het huwelijk eerst op burgerlijke gevolgen te heb ben te rekenen van den dag waarop hetzelve bij vonnis is nietig verklaard (art 150, 151, 152 B.W.), zoodat voor de Nederlandsche burgerlijke wet de kinderen uit het nietig ver klaarde huwelijk wel wettig zijn. Er wordt in Frankrijk door hen, die over deze beslissing schrijven, gehoopt dat het kerkelijk gezag over die zaak voorschriften zal geven om de gewetens te verlichten en gerust te stellen. 'fc>r*cfoüilcmle gevolgen. 0 Ons levend geloof en Godsvertrou wen hebben op velen verschillende gevolgen. Op den wereJdsgezinden vrome veroorzaakt het stille haat en wrok, omdat in den spiegel dien wij zijn door ons woord en door ons leven, hij zich zelf erkent als hebbende slechts een zelfzuchtig geen werke lijk geloof Op den ongeloovige veroorzaakt het afkeer, maar toch niet zoo erg ais bij den wereldsgeziDden vrome, en wel niet dit laatste, omdat hij in zijn hart waardeert het karakter volle in ons optreden. Op den eenvoudige en oprechte werkt het als bevestiging van zijn geloof, en deze bevestiging doet in hem rijpen vele vruchten van ge nade en van zegen Gods op zijne werken. Ter wille van dezen laatste en van het goed, dat wij werken in hen, die eenvoudig en oprecht van harte zijn, hinderen ons niet de gevolgen, die wij veroorzaken in de twee eerst- genoemden, maar Gods wraak zal eenmaal neerkomen op hen, die, be- hoorende vooral tot de eerstgenoemde soort, de wereldsgezinde vrome, door misleiding op den eenvoudige en op rechte inenten een geest van wan trouwen tegen ons levend geloof en Godsvertrouwen. En deze wraak zal dubbel en meervoudig neerkomen op die geestelijken, welke uit afgunst tegen ons wegens Go'ds genade de eenvoudigen en oprechten door Ker kelijke middelen beinvloeden om zich los te maken van ons en van ons orgaan Want niet ons treffen zij niemand is in staat ons te treffen maar zij brengen den dood in de zielen die zij moeten leiden ten leven waardoor hun boosheid daar door wordt een meervoudige, een helsche boosheid. Een nieuwe zielkundige verklaring. o Het ligt in het karakter van den katholieken Vlaming, dat hij wel voelt het geleden onrecht doch dit in ge duld verdraagt, hoogstens daarover spot of protesteert met v/oorden, maar niet zich verzet door daden dan alleen soms met slinksche daden. Als hij een oogenblik het voorne men heeft om openlijk door daden te protesteeren kruipt bij dadelijk in zijn schulp zoodra bij staat van aan gezicht tot aangezicht tegenover den onrechtpleger. In zijn gezang echter is hij vol van den fieren Vlaamschen Leeuw, daarbij vergetende, dat een leeuw niet kruipt maar slaat. Toen wij voor het Vlaamsche Volk hier onrecht verdroegen gevoelde het Volk daardoor sympathie voor ons, maar sedert wij niet alleen verdroegen doch ook strafrecht uitoefenden, is datzelfde Volk j a 1 o e r s c h, dat wij als man alleen durven en doen, wat het geheele Volk wel zou willen doen maar niet durven doen. Wij moeten hier een woord zeggen. Wij zijn geen Vlaming maar een Hollander, en wel een kalme, taaie Hollander, en dit soort Hollander spreekt niet voortdurend van den fieren Hollandschen Leeuw, waarvan hij zelfs geen lied heeft, doch zingt het Wilhelmus, dat spreekt van Godsver trouwen en van verdrijven der tyrannie en van medelijden met het verdrukte volk. HET ROOMSIHE BIJBELTJE. —o De pastoor van Boschkapelle heeft publiek aanbevolen de lezing van het zoogenaamde Roomsche bijbeltje, be vattende de vier Evangeliën en de Handelingen der Apostelen, met twee kaartjes, 475 bladzijden, en ons is van daar uit gevraagd waar het te ver krijgen is. De prijs is een kwartje. Wij raden aan het te bestellen per een postwissel van 35 cent 0,25 -f- port toezending), waarvoor iedere brievengaarder gaarne wil helpen, aanhet R. K. Propaganda-Genoot- schap, Prinsengracht 262, Amsterdam. Het is de wensch van de Neder landsche bisschoppen, dat die uitga ve weldra in geen enkel Katholiek huisgezin ontbreken zal. Deze wensch is vooraan afgedrukt en onderteekend. Wie dergelijk boekje heeft en leest, en er is in ons oog niets interressanter dan de lezing en herlezing er van, krijgt een beter begrip van zijn gods dienst. Wie dit boekje leest kan niet zijn tegen van Dalsum of tegen de Volks wil, en zal erkennen de juistheid en den evangelischen zin van geheel ons optreden. Wij geven aan ieder voor raad dat boekje te bestellen. EEN RAADSEL. —o— 55 45 Hoezee! 37 SS 45 O wee IS S3 S.IÏ.A.P, 45 3* 1$. 13 tegen ÏO. O Blijkens een bericht in de N.R.Ct. heeft het Kamerlid de heer K. ter Laan medegedeeld, dat hij, indien hij daar aanwezig had kunnen zijn op de partij conferentie zou hebben gestemd voor 't aanvaarden ccr rr listers-portefeuilles door de S.D.A.P. 1 in zou de stemmen verhouding dus geweest zijn 13 tegen en 9 voor. Ware verder het lid der Eerste Kamer de !v H. van Ko! op de conferentie gev. dan zou ook hij hebben vóór gestemd, blijkens hetgeen hij ons de orige week heeft medegedeeld. Dan x.ou het dus gestaan hebben 13 tegen en 10 vóór. In Hei Volk va., gisteren deelt de heer Schaper bovendien mede, dat in de partij-conferentie iemand, die tot de meerderheid behoorde,heeft mede- gestemd, zonder daartoe 't recht te hebben. Zoodoende zouden de cijfers dus eigenlijk geworden zijn12 tegen en 10 vóór. Het komt meer en meer uit, dat een zéér sterke fractie in de S. D. A. P. zich met het givallen besluit niet kan vereenigen. Des te zonderlinger wordt het afwimpelen van het congres. Van de oude, 7 man tellende Kamer fractie, is dus van de 5 leden bekend, dat zij vóór de aanvaarding waren de heeren Vliegen, Schaper, Ter Laan, Hugenholtzen Duys. Van den heerHels- dingen weten wij het nog niet. En de heer Troelstra was tegen vermoede lijk de eenige van de oude fractie. Dat is lichtelijk curieus! In het partijbestuur van 9 leden waren de heeren Schaper, Vliegen, Hermans en Spiekman vóór de aan vaarding. De heeren Mendels, Van der Goes, en Wibaut zullen er (mèt Mr. Troelstra) wel tegen geweest zijn. Is dus4 tegen 4. Rest de heer Van Kuijkhoff. Van hem is niet bekend, hoe hij er over denkt. De kans is ech ter groot dat ook het partijbestuur in meerderheid, zij het de kleinst moge^ iijke, vóór de aanvaarding der porte feuilles was. Hoe dit zijvast staat, dat in ieder geval 4 van de 9 leden er vóór waren. De z.g. Marxisten in de partij, die natuurlijk ijverig tegen ageerden, kunnen tevreden zijn, Het curieuste is echter, dat zij ditmaal onder leiding stonden van Mr. Troelstra. EE>i EERSTE S I AP TOT IMEERUG. Zooals men weet, werden door deken Brouwers van Hulst reeds van af den beginne van de oprichting van de Volkswil aan weduwe Vlassenrood de Heilige Sacramenten geweigerd, omdat haar zoon de krant rondbrengt in Hulst, eene inderdaad zware zonde, en dit, omdat zij niet wilde beloven, aan haar zoon dit rondbrengen te ver bieden. Nu krijgt zij Zaterdag onverwacht bezoek van dien eerwaarden heer, die haar komt aanzeggen, dat zij gerust mag komen. Dushet rondbrengen van de Volkswil, vier jaar lang ge weest eene zware zonde, is geen zonde, is zelfs geen kwaad meer. Maar.... de verkiezing voor de Ka mer is afgeloopen. Het vier jaar lang verdacht maken van de Volkswil, het zelfs anstig maken van de menschen als zij deze krant zouden trekken, of zouden lezen, wordt nu door die daad erkend als slechts te zijn geweest comedie. Er zijn reeds kleine aanwijzigingen, dat die eerste stap door meerdere zullen worden gevolgd.... nu de ver kiezing is afgeloopen. Maar ten op zichte van van Dalsum zal die eer waarde heer geen stap doen, trouwens dit zou niet voldoende zijn, deze stap zou moeten uitgaan van den bisschop van Breda. En dan zou deze voor waarden moeten vervullen van herstel. En al zouden wij omdat we verge vensgezind zijn, in het stellen dezer voorwaarden zoo tegemoet komend mogelijk zijn, de plicht tot herstel moet worden erkend. Het zal op een goeden dag hiertoe moeten komen, en des te langer deze stap, uit te gaan van den bis schop van Breda of uit te gaan van nog hooger, uitblijft, des te meer zullen de schuldigen verward en ver strikt raken in hun eigen werk, en des te moeielijker zal worden het herstel. Mocht die eerwaarde heer soms willen zijn tusschenpersoon voor den bisschop van Breda of voor nog hooger om met ons te kamen spre ken over dien plicht tot herstel, dan zullen wij hem met genoegen en be leefd ontvangen. Wij zeiven zullen echter geen stap daartoe doen, omdat reeds te veel malen wij geen antwoord mochten ontvangen, maar blijft van hunne zijde een stap uit, dan zal de zaak mettertijd worden een diplo matieke kwestie, tot weinig eer voor de hooge geestelijkheid, daar zij in deze de nederlaag zal lij den. De Indexkwestie, inplaats van ons te schaden, zal juist worden het middel dat hun die nederlaag zal toe brengen. Wij hebben dit willen zeggen in den geest van een welwillende waar schuwing, en, omdat de eerste stap de moeielijkste is en deze eerste stap is gezet, wij wilden het nu zeggen, omdat nu misschien het gewe ten bereid is na den eersten stap verder le gaan. lilt tie Pers. O De crisis eu de S.D.A.P In „Het Volk" zet de heer Troel stra nader uiteen de redenen die ge leid hebben tot afwijzing der minister portefeuilles. Het zou, als de heeren vrijzinnigen, zooals hun plicht is, nu eens onze opvatting van de beste wijze om tot samenwerking te komen, onder de oogen wilden zien, misschien ook voor hunne pers overweging ver dienen, zich te herinneren, dat we niet meer in de verkiezingen zitten, maar ons hebben in te richten op een vorm van samenwerking, die den besten waarborg biedt om dat resultaat op te leveren, dat uit de verkiezingen voort vloeit. Ten opzichte van dat resultaat is de eerste fase niet zonder vrucht geweest. Zij leverde dit op: le. dat het program, onsdoor dr. Bos voorgelegd, door ons is aanvaard als grondslag voor de onmisbare samen werking; 2e. dat wij zeer concrete voorstellen om trent den vorm en dew ij ze van samenwerking, met om- schrijving van den aard van door ons te verl^enen steun aan e n vr ij zipnig ministerie hebben gedaan. in menig vrijzinnig orgaan zien wij reeds uiting gegeven aan het besef, dat thans door de vrijzinnigen allereerst moet worden onderzocht, of op den grondslag van dit voorloopig resultaat de oplossing der crisis is te vinden. Dit verwondert ons niet; reeds vóór 17 Juni heeft men stemmen in die rich ting kunnen vernemen, getuige artike len van dr. Colenbrander in „De Gids," van Elout in het „Handelsblad" enz. Dat men liever een paar van onze eerste aanvoerders in zijn ministerie had opgesloten, op de wijze als de „N. Crt." dat zoo diastisch heeft ge schetst, is te begrijpen. Maar men is toch wel zoo verstandig geweest, daar van voor de uitvoering van zijn eigen program geen onmisbare voor waarde te maken, Had men dat willen doen, dan had men ons dien eisch moeten stellen vóór 25 Juni, te gelijk met de antwoorden op onze herstemmingsvragen, in plaats van deze, zooals geschied is, onvoo r- waardelijk in bevestigenden zin te beantwoorden. Dit klemt te meer, om dat onzerzijds steeds, van den aan vang der verkiezingen tot het eiftd, »s verklaard, dat wij niet de verplichting tot zitting nemen in een vrijzinnig ka binet aanvaardden. Men wist dit; desondanks accepteerde men onze eischen omtrent de urgentie en de uitwerking der verschillende punten van het concentratie-program. Niet slechts staatkundig, maar ook juridisch, ook moreel, is dus de door ons gewenschte oplossing de vóór de hand liggende. Stand der landbouwgewassen op 12 Juli 1913. Uit Oogstberichten nemen we over voor Zeeland, speciaal, voor Zeeuwsch- Vlaanderen. tarweop vele plaatsen te dun. Stand is slechts v r ij goed. wintergerstlaat vee) te wenschen over. Stand is matig. havervoorshands is de stand nog overal goed en op vele plaatsen zeer goed. Als het weer niet spoe dig opklaart is de verwachting zeer veel lichte haver. karwij v r ij goed. koolzaadv r ij goed. vlas v r ij goed. boonensterk aangetast door blad luizen. Matig. bruine boonen v r ij goed. erwtenvele perceelen zijn slecht ontwikkeld en aangetast door de St. jansziekte. De stand is op zijn best v r ij goed. consumptieaardappelenv r ij goed of goed. suikerbietengoed. voederbietenachterlijk. Niet meer dan v r ij goed tot goed. uien.v r ij goed. lucernematig. Kabinetscrisis. De aftredende Regeering gaal ge woon door met regeeren alsof er niets is gebeurd. En dit als gevolg van de onmacht en de verwarring van „Links". De groote bladen pu'oliceeren de volledige correspondentie tusschen dr. Bos en mr. Troelsta, en daaruit blijkt, dat dr. Bos zijn taak als afge loopen beschouwt, nu de S.D.A.P. weigert de ministerieele mede-verant woordelijkheid. In de door de Concentratie Woens dag gehouden vergadering werd aan genomen, dat het is nutteloos werk en liggende beneden haar waardig heid, om te onderhandelen met de S. D. A. P. op de door Mr. Troelstra gestelde voorwaarden. De vergadering was eenstemmig vari oor deel om af te zien van het alleen uitvoeren van het program (Algemeen Stemrecht en Staatspensioen). Alles komt uit, wat de Volkswil heeft voorspeld. Is nu het eind van alles, dat de Rechtsche Regeering blijft, dan staat deze voor de moeielijkheidvan waar het geld voor onze sociale verzekering? Zij wil dit geld vinden in het Tarief en Links wil dit niet. En men denke steeds aan onze winter- rubriek-voorspelling van Ineenstorting der partijen. Men schrijft ons uit Amsterdam Door de groote activiteit van het Bouw- en Woningtoezicht is het aan tal „krot-woningen" in de laatste jaren sterk verminderd. Kelder-woningen komen nog slechts sporadisch voor; oude, cadavrale huizen zijn vrelal ge sloopt, en door moderne arbeiders woningen vervangen in ue ujde sud, dikwijls in de steegjes, die twee be langrijke straten of grachten met el kaar verbinden, leest men dikwijls „on bewoonbaar verklaarde woning". De Vereeniging van Huiseigenaren „Het Eigendomsrecht" heeft het sy steem van het Bouw- en Woningtoe zicht, de Gezondheidscommissie, den Raad, enz. dikwijls aan een scherpe kritiek onderworpen, er de aandacht op vestigende, dat men wel kan af breken, en dat onbewoonbaar verkla ren in het geheel geen kunst is, maar dat men hiermee de eenvoudige luit jes, die maar weinig kunnen betalen, nog niet aan een andere, betere wo ning helpt. Zeker, er staan mooie ar beiderswoningen genoeg in Amsterdam. Maar de huren daarvan zijn te hoog. Er moeten, zoo beweerde „Het Eigen domsrecht" woningen blijven van f 1,25 en f 1,50 en die woningen mogen niet al te ver van het centrum der stad verwijderd zijn. Wij willen het in het midden laten, wie het aan het rechte eind heeft, de huisjes-bazen-vereeniging of de uit voerders van de Woningwet. Hoe het zij, dit is een feit, in Amsterdam is het aantal „krot-woningen" voortdu rend nog aan het dalen, en het oogen blik nadert, waarop de laatste één kamerwoning onbewoonbaar zal zijn verklaard. De uitvoerders van de Woningwet zijn overtuigd van hun succes. Maar helaaser dringen thans vreemde geruchten tot hen door. De woningen worden beter, tweekamer-woningen wordt bijna regel, en toch en toch tevreden zijn de uitvoerders van de Woningwet niet. Want thans blijkt het duidelijk, dat het in Amster dam al meer en meer in zwang komt, dat een woning, voor één gezin be stemd, door twee families bewoond wordt. Het hoofd van een der beide gezinnen huurt de woning, maar maakt met papa no. twee de afspraak, dat beide families erin zullen trekken, en dat ieder de helft van de huur zal be talen. Een kamer wordt als generale slaapzaal wanneer men een kamertje van 4 bij 5 meter althans zoo noemen mag ingericht. Dan is er een ge meenschappelijke „Stube", waar de twee vaders 's avonds de krant zitten te lezen, waar de twee mama's ieder hun eigen naaimachine doen snorren, en waar de respectievelijke kinderen hun huiswerk maken, of knikkeren, bikkelen, en wat dies meer zij. In de keuken wordt door één vrouw de ge meenschappelijke maaltijd bereid de andere gaat gewoonlijk uit werken, of loopt met negotie. Er zijn enkele straten, waar het nieuwe systeem bijna huis aan huis wordt toegepast. In de Joodsche volks buurten kwam het herhaaldelijk voor reeds voordat er eenig minister van een Woningwet zwanger ging I dat een schoondochter er maar bij in trouwde. Maar het nieuwe systeem is heel wat anders. Er gaan twee men- schen-paren bij elkaar wonen, die el kaar misschien slechts zeer oppervlak kig kennen, enkel en alleen, omdat er dan minder huur betaald behoeft te worden, daar er goedkoope woningen bijna niet meer te krijgen zijn. Het is een publiek geheim, dat in de Kinkerbuurt, en vooral op de De Wittenkade het halfhuur-stelsel zeer populair is, de Woningwet-Schwar- mers houden wijzelijk hun mond er over. Maar bij de zedelijkheidsaposte len begint wat beweging te heerschen, onzes inziens niet geheel ten onrechte, hoewel wij niet willen beweren, dat halfhuur-stelsel en Freie Ehe in één adem genoemd behoeven te worden. Hebben de ouders kinderen, dan lijkt ons dit hokken in één woning abso luut verkeerd. Zijn het jonge paartjes, dan zal een matige jaloerschheid al de vree kunnen verstoren. BAleine Berichten. In Berlijn en ook in andere Duit- sche plaatsen wordt geconstateerd, dat de belangstelling van het publiek in de bioscoopvoorstellingen zeer ver mindert. „Moleschot," acht het z.g. pootjes- baden (met bioote voeten in zee en op het zeestrand loopen) ongezond. Frisch hoofd en warme voeten, maar niet omgekeerd natte voeten en be zweet hoofd. De Gemeentestem pleit, om techni sche redenen, voor aftreden van de Tweede Kamer, telkens voor de helft. Stalhouders in Amsterdam, die heb ben gevolgd den raad om de paarden

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1913 | | pagina 2