Van alles wat.
Burgerlijke stand-
Moeder u dit steeds heeft verboden,
onverschillig, of zij dit deed uit Gods
dienstige of uit andere overwegingen.
Hebben uwe ouders u dit echter
niet verboden, dan is dit voor hen
een schand, die echter door u en uwe
handelingen wereldkundig wordt ge
maakt, doch hebben zij u wel op het
verkeerde gewezen, dan is uwe han
delwijze nog schandelijker, daar gij
op hen een blaam werpt, die hen niet
mag treffen.
Zoudt ge uwe opvoeding willen
vrijwaren voor critiek en willen be
weren, dat ge deze gewoonte pas later
hebt aangeleerd, och, 't is als met de
bloedvlekken op blauwbaards sleutel,
dan zult ge een nieuw gebrek moeten
blootleggen, dan zult ge toonen een
zwak of slecht karakter te bezitten,
dan zegt ge daardoor, dat ge niet de
goede, doch de slechte vrienden tot
voorbeeld hebt genomen en navolgt
Ge ziet het, hoe men de zaak ook
keert of wendt, altijd zal eene minder
prettige beoordeeling hem treffen, die
alleen eenige zeggingskracht meent te
hebben, wanneer zijn beweringen
doorspekt zijn met of bekrachtigd
worden door vloeken.
En toch met eenige goeden wil is
een verkeerde gewoonte spoedig af te
leeren
Nu weet ik wel, dat dit artikel,
evenmin als de onlangs door Z. E.
den M. v. O. uitgevaardigde orde, het
Leger zal zuiveren van alle ruwe taal,
doch wanneer maar slechts enkelen
hun fout leeren inzien en zich beteren
is 't al weer mooi.
Later an Jere en zootrapsgewijze
omhoog!
Het Leger, de leerschool van de
Natie, laten wij zorgen met alle denk
bare middelen zoover te brengen
BLANC.
O
Scheiding van seksen.
Gedreven door de zucht de sexueele
scheiding zoo scherp mogelijk te ma
ken, ontwierp de Raad der gemeente
Wamel in -1908 een verordening,
waarbij dansmuziek en openbare ver
makelijkheden sa zonsondergang ver
boden werden. In de jongste raads
zitting was een adres van 123 inge
zetenen ingekomen, waarbij intrekking
dezer verordening werd verzocht.
In zijn toelichting bij het adres
zeide de burgemeester, o.a.
„Toen ik voor ruim vijf jaar mijn
ambt aanvaardde, vond ik hier, wat
men te Rotterdam Tilburgsche toe
standen noemde. Met verbazing nam
ik waar, dat in een gemeente, die on
der den rook van Tiel gelegen is, nog
steeds de beruchte sexueele scheiding
bestond dat hier zelfs en wel op alle
mogelijke straffen verboden is, met
vrouw, dochter of verloofde naar een
fatsoenlijk concert of uitvoering te
gaan wat zeg ik, zelfs naar een of
andere lezing. Willen dames een uit
voering bijwonen, dan wordt deze
voor haar afzonderlijk georganiseerd
bij dag en om dan toch de illusie op
te wekken van een avondvoorstelling
worden de vensters zooveel mogelijk
lichtdicht afgedekt en de lampen aan
gestoken.
„Geestig nam een plaatselijk blad
een loopje met deze achterlijkheid,
toen het schreefElders 'heeft men er
geen flauw benul van, hoe wij brave
buitenmenschen, hier met angstige zor-
gen waken voor de seksenscheiding.
Voor alle concertzalen hangt hier het
zedensterkend bordje„Dames en
honden geen toegang". Óp alle pro
gramma's van feesten en vergaderin
gen, 't zij ze dienen tot nut of ver
maak, prijkt reeds het moraliseerend
opschrift: Alleen voor heeren
Bij het debat ging het nu en dan
warm toe.
Wethouder Van der Ven:
Wij verbieden dansmuziek bij lamp
licht in het belang der zedelijkheid.
De Voorzitter: Een geacht
raadsiid heeft mij verzekerd, dat man
nen met elkaar dansen tot vroeg in
den morgen. Vindt u dat niet walge
lijk
De heer Van der Ven: Dat
gaat mij niet aan.
De Voorzitter: Maar waar
blijft uw beschaving? Stuit u dat niet
tegen de borst Mij herinnert het
tooneeltjes als in Italië, waar men in
de schafttijden arbeiders elkander ziet
streelen en liefkoozen. Stuit u dat
niet
De heer Van derVen: Mij
niet.
De heer H o 1 vindt, dat er in een
eerlijk dansje bij muziek en lamplicht
niet het minste kwaad steekt.
De heer Singers naast hem bromt
wat.
De heer Hol: Ja, maar gij zijt
yroeger ook anders geweest 1 Later
voegde deze den heer Van der Ven
toe Van der Ven kan nergens over
oordeelen, want die komt nergens.
Aan het slot verklaarde de heer Hol
zonder dat tegenspraak volgde Mij
is uit goede bron bekend, dat de Raad
noch uit vrijen wil, noch met volle
instemming deze verordening heeft
vastgesteld, maar om anderen, buiten
den Raad staanden een plezier te
doen.
De Raad zal in een volgende zit
ting een besluit nemen.
Na de vergadering vernamen wij
nog het volgende, waaruit blijkt tot
welke eigenaardige verhouding dit
drijven leidt
Kort geleden sprak een pater-je-
zuïet te Druten voor een gemengde
vergadering. Na afloop daarvan bracht
de kapelaan de dames, die tegen
woordig waren geweest, het ongepaste
harer handelwijze onder het oog.
Handelsblad.
o
De uitwerking der moderne
geweerkogels.
De directeur van de chirurgische
afdeeling in het Fransehe zieken
huis van Pera, Dr de Lacomte, die
op het oogenblik 150 Turksche ge
wonden uit den eersten slag van
Kirkkilisse behandelt, bevestigt alle
Japansche ervaringen, over de be
trekkelijk „onschuldige" uitwerking
van de moderne geweerkogels. De
eenstemming met den wensch en de
liefde der Kerk.
De katholieke godsdienst leert ner
gens noch in haar leer noch in haar
cathecismus, dat een niet-katholiek
met dwang tot de katholieke kerk
moet worden overgehaald, het eenige
wat zij van hare kinderen jegens an
dersdenkenden vraagt is, dat deze door
hun voorbeeld van leven en door hun
gebed den Vader vragen, dat de an
dersdenkenden tot hare waarheid zul
len komen, en Paulus leert in I Cor.
V. 12, dat hij alleen oordeelde die
binnen niet die buiten zijn. En ook
in dezen geest is het, dat de katho
lieke kerk alleen beoordeelt hen die
tot haar gezag behooren.
Art. 10 is dus, door de vrijheid
van godsdienst te verklaren en deze
vrijheid in hare openbaring te onder
schikken aan de handhaving van open
bare orde, noch met het Evangelie
noch met de katholieke leer in strijd.
l il de 3Pers.
O
Uit het Algemeen Mil. Weekblad
nemen we met sympathie het volgende
over
Vloeken.
Niet omdat in het Leger meer ge
vloekt zou worden dan in de burger
maatschappij, ook niet wijl dit euvel
zich bij de onderofficier meer zou
voordoen dan bij officieren en solda
ten, doch alleen omdat er nog gevloekt
wordt in onze kringen, daarom deze
regelen.
Ja, er wordt nog gevloektzeer
dikwijls onbewust, meestal uit ge
woonte, soms uit onverschilligheid en
een enkele maal uit verwaandheid.
Dit laatste moge u vreemd in de
ooren klinken, 't is toch heusch dat
daar zijn, die door middel van een
eigenaardig accent op de klinkers en
een met verwrongen tong uitspreken
van de medeklinkers, waarbij vooral
de „r" vreeselijk gemarteld wordt,
door hun vloeken hunne beschaving
en netheid meenen te moeten toonen.
Tegen dezulken is weinig aan te
vangen, zij zijn beschaafd, weshalve
opmerkingen van collega's over hunne
hoofden gaan.
't Zijn dan ook alleen de overigen
die ik er nog eens (hoevele malen is
dit thans in ons Blad reeds geschied
op wil wijzen hoe verkeerd zij han
delen.
In een Instituut als het Leger, ge
vormd door mannen van allerlei Gods
dienstige gezindten, die dagelijks met
elkander leven, elkaar moeten helpen
en steunen, één geheel moeten vor
men, moet de Godsdienstige overtui
ging van den één door den ander
worden geëerbiedigd.
En deze eerbiediging wordt reeds
door den eersten vloek te niet gedaan.
En niet alleen voor anderen, ook
voor u zeiven moet ge, wanneer ge
niet reeds tengevolge van uwen Gods
dienst het vloeken laat, beseffen dat
het op den buitenstaander den indruk
maakt van onvoldoende opvoeding,
want het is toch zeker, dat geen kind
van beschaafde ouders het vloeken
zal worden geleerd of voorgehouden,
integendeel, ik weet zeker dat uwe
denk eens aan, de pelsmuts...."
De vrouw van den kommandant
keek hem ernstig aan en sprak zacht
vermanend „Maar, Frederik
Preek Pelsmuts wat zegt ge hoe
was zij dan
En trouwhartig en haastig antwoordde
hij„Hemelsblauw met kruisgewijze
gele snoeren en witte...."
Toen liet de gestrenge komman-
dantsvrouw de deur, die zij tot nu
toe nog altijd met de hand had open
gehouden, los, zoodat zij in het slot
vielvervolgens nam zij den verbaas
den kommandant bij den arm en riep,
half vol ergernis, half lachend „Wel
Frederik, ben je dan betooverd
En hij lachte ook en antwoordde
„Ja, bijna, Kaatje van den torenwach
ter, denk eens..."
Nu begon het lieve leven. Veront
waardigd deed de kommandantsvrouw
twee stappen achterwaarts, vatte zoo
voornaam mogelijk haar kleed bij el-
kander en sprak„Voor narrenspel
ben ik niet hier gekomen, Ik zou
mij schamen, als gehuwd persoon
zulke dingen uit te halen."
„Laat mij alles vertellen," kalmeerde
de stadskommandant, die zijne echt-
genoote kendezij was een van die
schepselen, die het gebrek bezitten,
dadelijk aan het doorslaan te geraken.
Hij besloot daarom dit ongeluk te
voorkomen. Hij had immers alles zoo
goed mogelijk gemeendMaar de
kommandantsvrouw was beleedigd.
Vol waardigheid besteeg zij de trap
de kommandant dribbelde achter haar
aan. Al zijn praten hielp niets meer,
ja, daar zij vreesde, dat hij zich toch
ten laatste nog zou kunnen schoon-
wasschen, begon zij te weenen en te
snikken. Dat was altijd een boos
voorteeken.
De kommandant werd nu ook ern-
tig en beval haar kalm te zijndat
ontbrak er nog maar aan. Ónmidde-
lijk hield het weenen op en de tong
begon, en op welke wijze?.... haar
bestraffende werkzaamheid Niemand
ter wereld kan erger schimpen en
schelden dan booze vrouwen, zegt
men. De kommandantsvrouw was
een dezer booze vrouwen, als zij he
vig vertoornd werd.... gelukkig ge
beurde het niet dikwijls. Nu barstte
zij echter los en in verrassend korten
tijd had zij haar anders zoo- overge-
denkenden en goeden Frederik al zijne
zonden en fouten sinds hun negen
en-twintigjarig huwelijk opgesomd op
deze volgden die van zijn ongehuwd
leven, daarna kwamen de vergrijpen
zijner jeugd en juist was haar plan te
beginnen aan zijne fouten, voor zijne
geboorte bedreven alsmede die, welke
zijn groot- en overgrootouders hadden
misdreven.... toen zij bemerkte dat zij
zich alleen in de kamer bevond. De
kommandant had zich uit de voeten
gemaakt en zat boven reeds bij de
soepschotel, die hij eigenhandig uit
de keuken had gehaald, daar de oude
dienstmaagd plechtig verklaarde, dat
zij niet durfde op te dragen, voordat
mevrouw het beval.
De kommandantsvrouw kwam bin
nen en wilde nu eerst de geheele
boel op stelten zettende komman
dant legde evenwel den lepel weg en
veegde zijn mond aftoen sprak hij:
„Geertrui, nu heb ik er genoeg van.
Als je nog één verkeerd woord zegt,
sta ik op en ga naar de „Gouden
Rijksappel" hierover en laat mij daar
een middagmaal opdisschen van twee
kroondaalders. Wat de menschen
daarvan denken, kan mij'niks niemen
dal schenen."
Na deze woorden was de komman
dantsvrouw aan tafel gaan zitten en
buiten zij waren kinderloos ge
bruikten als twee doofstommen hun
middagmaal.
Dat was het tweede onheil, hetwelk
de nieuwe pelsmuts gesticht had. Het
was echter nog maar een voorspel
van hetgeen er komen zou.
Hoe de kommandantsvrouw raad schafte.
Den volgenden dag, toen de kom
mandantsvrouw eenigszins ontnuch
terd was van den toornigen roes,
waarin zij verkeerd had, viel haar de
verstandige vraag weer in „Wat is
er dan toch eigenlijk aan de hand
met Kaatje van den torenwachter en
de pelsmuts?" Wat daar omtrent wist
zij nog geheel niets. Haar echtgenoot
wilde zij echter niet om inlichtingen
vragen.
Daar liet ze de kromme Lize bij
zich roepen. Die wist alles, wat er
in het stadje voorviel, en bezat bo
vendien nog de bijzondere kunst, de
nieuwtjes zoo te vertellen zooals haar
hoorder of hoorderes het gaarne
wenschte. Voor alles ondervroeg de
«talen kogels, bij het afvuren sterk
verhit, zijn volkomen asceptisch en
veroorzaken geen wondinfectie.
Daar ze uit staal zijn ondergaan
ze bij het treffen geen vormveran
dering en gaan gemakkelijk door
het spierweefsel heen. Ontploffiugs-
uitwerkselen hebben ze slechts als
ze een been raken Dit wordt dan
geheel versplinterd en in een soort
brei veranderd.
Orgaan- en spierwonden echter
genezen in den regel in hoogstens
veertien dagen, zonder complicaties
en meest zonder koorts en veroor
loven den gewonden weer naar het
front terug te keeren.
—o
Een heer komt in eene restauratie
en vraagt om te middagmalen.
Welk diner zal er mijnheer be
lieven vraagt de garcon, een van
fr. 2.— of van fr. 2,50
Wat verschil is daartusschen
50 centiemen, mijnheer.
o
0
Boschkapelle. Huwelijks-aangiften.
3 Oct. Franciscus Baert (van Stomp-
wijk), oud 27 j., jm. en Bernardetta
Christina de Poorter, oud 25 j., jd.
Huwelijks-voltrekking, 23 Oct. Fran
ciscus Baert (van Stompwijk), oud 27
j., jm. en Bernadetta Christina de
Poorter, oud 25 j., jd.
Geboorten. 4 Oct. Pieter Fran-
cies, z. van Constantinus Vaal en van
Maria van Acker. 8 Oct. Petrus
Eduardus, z. van Petrus de Schepper
en van Nathalie Romel.
Overlijden. 28 Oct. Cornelia van
Belle, oud 73 j., wed. uit het eerste
huwelijk van Johannes Baptist Borm
en uit het tweede huwelijk van Piejer
Johannes Pastijn,
Koewacht. Huwelijks-aangiften. 24
Oct. Arthur Petrus Geeraards, oud 25
j., jm. en Maria Florentina Brandt,
oud 26 j., jd.
Geboorten. 16 Oct. Rachel Cora-
lie, d. van Theophile de Coninck en
van Coleta Elegeert. 25 Oct. Mau
rice Franciscus, z. van Dominicus van
de Velde en van Cornelia Buys.
Overlijden. 26 Oct. Amelia de
Bruyne, oud 62 j echtg. van Petrus
Joannes Raes. 27 Oct. Een als le
venloos aangegeven kind van het
vrouwelijk geslacht van Alphonsius
de Coninck en van Pharailda Ele
geert.
Hontenisse. Huwelijks-voltrekkin
gen. 26 Oct. Alphonsus Aloysius
Buyse, oud 25 j., jm., en Mathilda
Kints, oud 23 j., jd.
Geboorten. 21 Oct. Hendrik Jo
hannes Jozef, z. van Leo Joseph Col-
sen en van Louisa Maria van de Velde.
22 Oct. Angela Maria, d. van Petrus
Heyman en van Leonie Janssens. 23
Oct. Josephus Johannes, z. van Ja
cobus van der Kinderen en van Irma
Catharina Pauwels. 27 Oct. Ernest
P.trus Bernardus, z. van Petrus Fran-
kromme Lize echter de meid, die de
kommandantsvrouw naar haar gezon-
hen had, en daardoor kwam zij spoe
dig te weten, wat er den vorigen dag
in het kommandantshuis was voorge
vallendaardoor wist zij tegelijkertijd,
hoe zij de zaak had aan te vatten.
Toen dan ook de kommandantsvrouw
haar vroeg, wat er toch eigen ijk aan
de hand was met de dochter van de
torenwachter, zette Lize zich zoo breed
mogelijk neer, legde den mond in
den juisten plooi en begon te praten.
Het onderwerp der gesprekken in de
geheele stad was, dat Ka van den
torenwachter eene pelsmuts droeg, die
stijf stond van en overladen was met
zijde en fluweel, goud en zilver en
edelgesteenten. Toen zij daarmede
gisteren in de kerk gekomen was,
had geen mensch meer kunnen bid
den. Zij, Lize, had dadelijk bij zich
zeiven gedachtdie muts was veel te
duur voor de familie van den toren
wachter en veel te mooi voor de nuf-
tige Ka. De voorname en hoogedele
menschen van geboorte en stand, zoo
als de kommandantsvrouw, kunnen nu
volstrekt niet meer weten, wat zij
moeten opzetten. Eigenlijk moest
mijnheer de kommandant die muts
verbieden, want het was boven den
stand en bovendien droeg Ka de muts
alleen, om alle menschen te ergeren.
Onder de geheele godsdienstoefening
j had Ka gedachtAls nu allen mij
maar zien en zich ergeren van nijd,
dat zij geel worden 1
Vervolgens had Ka gedachtEn
de vrouw van den kommandant moet
ciscus van Stevendaal en van Elodie
Johanna Lebbinck.
Overlijden. 17 Oct. Anna Catha
rina de Rijk, oud 82 j., weduwe van
Ludovicus de Dijcker. 23 Oct. Augus-
tinus Maria Alphonsus de Maat, oud
36 j., z. van Jacobus Francies en van
Paulina de Maat.
Sas van Gent. 24 Oct. Huwelijks
aangiften. 24 Oct. Leontius Ducar-
mon, oud 36 j., jm. en Johanna Gor-
dina Borgers, oud 17 j., jd.
Geboorten. 19 Oct. Maria Merce
des, d. van Paul Havard en van Lucie
Boche. 29 Oct. Augustinus Joseph,
z. van Philippus Josephus Duinkerk
en van Augusta Dominica Fleurbaey.
Overlijden. 21 Oct. Willem Fre
derik Verbiest, oud 73 j., z. van So
phia Verbiest. 24 Oct. Norbertus
jacobus van Goethem, oud 77 j., we-
duwn. van Johanna Maes. 28 Oct.
Seraphine Bouchier, oud 72 j., echt-
genoote van Eduardus Judocus Ver
planken. 31 Oct. Pieter Joannes
Poignaert, oud 68 j., weduwn. van
Josephina Clementina Roelandt.
St. Jansteen. Huwelijks-voltrekkin
gen. 30 Oct. Henricus Breijaert, oud
35 j., jm. en Leonia Maria Verstraeten,
oud 23 j., jd.
Geboorten. 18 Oct. Mathilde Maria,
d. van Alois Frans Verwilligen en van
Maria van Landeghem. 19 Oct. Hen
ricus Alouisius, z. van Livinus van
Hoije en van Amelia Kant. 23 Oct.
Petrus Johannes, z. van Alphonse Sa-
man en van Amelia Rosalia de Witte.
27 Oct. Alouisius Pharaïldus, z. van
Hubertus van Waesberghe en van
Milanie Smet.
Overlijden. 27 Oct. Maria de
Block, oud 4 m., d. van Petrus Fran
ciscus en van Maria Ludovica Thuije.
Stoppeldijk. Geboorten. 25 Oct.
Jan Francies z. van Jos. Kouijzer en
van Ph. de Smet.
Overlijden. 1 Oct. Rosalia van
Leemput, oud 81 j., wed. van P. A.
Jansen. 21 Oct. Alfred Johannes
Sponselee, oud 4 m., z. van J. en van
A. C. Vermeulen. 24 Oct. Apolonia
de Schepper, oud 62 jwed. van P.
den Tenter. Eduardus Jacobus Andries-
sen, oud 46 j., echtg. van Maria Muller.
Westdorpe. Huwelijks-aangiften. 24
Oct. Johannes Hubertus Gillissen,
oud 23 j., jm. en Martha Maria Ver-
hoosel, oud 23 j., jd. 26 Oct. Poli-
dor Henry Heijman, oud 26 j., jm. en
Emma Cyrilla Octavia de Smet, oud
22 j.. jd.
Huwelijks-voltrekkingen. 24 Oct.
Joseph Maes, van Sas van Gent, oud
23 j., jm. en Maria Louisa van Graef-
schepe, oud 24 j., jd.
Geboorten. 21 Oct. Leonora Pru-
dentia, d. van Edmundes de Maerte-
laere en van Amelia Leontina Begijn.
24 Oct. Zijlta Gabrielle, d. van An
gelus Vervaet ^en van Maria Louisa
Van de Velde.
Overlijden. 16 Oct- Prudent Ban-
wens, oud 20 j z. van Hipoiitus en
van Johanna Nathalia Wijffels. 18
Oct. Irène Stephania Vermast, oud 6
w., d. van Gustaaf Philemon Francis
cus en van Louisa Christina Briquet.
28 Oct. Petrus Johannus D'haene,
oud 72 j., echtg. van Antoinette Pappe.
zich maar eens extra over mij erge
ren, dat zij er blauw en groen van
wordt. Hoogstwaarschijnlijk, ja be
paald zeker had zij verder gedacht
Zoo'n kommandantsvrouw zou ik ook
wel willen zijn. De voorname klee
deren zouden mij heel anders staan
dan mevrouw van den kommandant
zij ziet er uit als een vogelverschrik
ker en mijnheer de kommandant is
nog een heel kranig mijnheer; ae te
genwoordige kommandantsvrouw is
zoo heel jong niet meer, zij is oud,
en wie weet, wat er gebeurt, enzoo-
voorts. Dat alles had Ka gedacht en
nog veel anders ook. Zij, Lize, kon
daarover nog heel wat te berde bren
gen, maar zij wilde van niemand iets
kwaads zeggen. Alleen dit zou zij
nog gaarne beleven en met eigen
oogen willen zien, dat deze hoogmoed
in het openbaar gestraft werd. De
beul moest, wanneer het ging zooals
het moest gaan, en zooals alle eer
lijke menschen in Hoornbokkel het
wenschten, de hoovaardige de muts
van het hoofd nemen, als zij den vol
genden keer naar de kerk zou gaan.
Dat zou volgens wet en recht en....
Hier moest Lize eenige oogenblik-
ken rusten en zich den mond afwis-
schen, want deze spreekbuis spoot
door de lange woordenreeks als een
klein molenrad.
(Wordt vervolgd.)
