Burgerlijke stand. Zaken doen. Koopt en laat werken bij hen die adverteeren in „DE VOLKSWIL", het meest gelezen en sympathieke blad van Zeeland. en W. K., wonende inde Paul Kruger- straat stalen in vereeniging met de „beëedigde" tellers W. v. N. en G. P., van wie de eerste in de Joost van Geelstraat woont, 16 balken, die de timmerman G. v. O. voor den prijs van f600 kocht. De balken werden door de Delfhavensche Schie gesleept en waren reeds op de plaats van be stemming gedeeltelijk verzaagd, toen de diefstal aan het licht kwam. De vier vlotters, de „beëedigde tel lers" en de timmerman incluis, wer den aangehouden en zijn naar het huis van bewaring overgebracht. Nieuwe Dagblad. o Een kamervoorzitter rerroordeeld. In Syndney heeft zich dezer dagen een eigenaardig gevai voorgedaan. De voorzitter van de kamer van afge vaardigden van Nieuw-Zuid-Walis is veroordeeld tot een schadevergoeding van 12500 gulden aan een afgevaar digde. Deze laatste n.l. had in de kamer een schandaal veroorzaakt, en de voorzitter had hem niet alleen uit de zaal doen verwijderen maar hem ook doen opsluiten. De afgevaardigde had hem daarom aangeklaagd. Het oordeel van het gerechtshof was dat de voorzitter zijn rechten te buiten was gegaan. Hij had wel recht een lid, dat zich wanordelijk gedraagt, te verwijderen maar hij had hem geen straf mogen opleggen. o Bedding in de laatste oogenblikken. De eenige zoon eener schatrijke familie, had na het overlijden zyner ouders als speel zuchtige zijn geheele vermogen verloren. Hadeloos zat hij op zijn kamer en sprak in zich zei ven verwarde uitdrukkingen Zijn getrouwe hond Hector ziet zijn meester met droeve oogen aan als nam hij deel aan den treurigen toe stand. Op eens beweegt de meester zich met ongewone stappen op zijn kamer heen en weer, nu eens met vlugge dan weer met trage schreden. Op dat oogenblik weet Hector met verbazende vlugheid het hnis zijns meesters te verlaten. Ondertusschen is de ongelukkige tot het toppunt van wanhoop geko men. Hij opent zenuwachtig de lade eener kast, neemt daaruit een revol ver, voorziet het wapen van patro nen, brengt het moordend tuig ge richt op het voorhoofd en Plotseling komt Hector binnen stormen met een vreemd voorwerp in den bek en gaat kalm voor zijn meester liggen. Het binnen komen van den hond doet zijn meester schrikachtig opzien, laat de revolver uit de richting gaan en heeft toch den moed om te on derzoeken wat Hector binnen gebracht heelt Opeens roept de meester gil lend uit Gered Hector had om zijn mees ter te redden in alle haast een hypo theek op zijn hok genomen. Tableau dat zij ondekt had, dat hij de zoon van een graaf was. De oude rechts geleerde zelf had dit eigenlijk ook geloofd. Hij had in zijn leven zooveel zelfzuchtige, inhalige menschen ont moet en van de Amerikanen nooit een bijzonder hoog denkbeeld gehad. Toen zijn koetsier hem naar die afgelegen straat bracht en voor het kleine, on aanzienlijke huisje stilhield, had hij zich vreeselijk geërgerd. Het was meer dan erg te moeten denken, dat de aanstaande eigenaar van Dorincourt Castle, van Wyndham Tewers en Chol- worth en al de overige heerlijkheden, geboren en getogen was in zulk een burgerlijk huisje, in een straat met een komenijswinkel op den hoek. Hij was benieuwd welk slag van kind het was en hoe de moeder wel zou we zen. Hij zag letterlijk tegen de ont moeting op. Hij was in zekeren zin trotsch op de adelijke familie, waar voor hij zoovele jaren de zaken had waargenomen en het zou hem tegen de. borst stuiten, te moeten onderhan delen met eene vrouw, die hij zich onwillekeurig had voorgesteld als een plat, alledaagsch, geldzuchtig wezen, zonder eenig gevoel voor het vader land van haar overleden echtgenoot, voor de eer van zijn naam. Het was een oude, een aanzienlijken naam en de heer Havisham had er zelf diep ontzag voor, hoewel hij een slim en koel en uiterst practisch advocaat was. Toen Mary hem in het klein salon netje had gelaten, wierp hij een on- O Hontenisse. Huwelijks-aangiften. 3 Nov. Pieter Jacobus Boogaart, oud 35 j., jm. en Pieternella Cornelia Geluk, oud 30 j., jd. Geboorten. 8 Nov. Martha Maria, d. van Eduardus van Poele en Paulina van Damme. Alphonsus Petrus, z. van Petrus Ludovicus van Esbroek en van Serapiiina Leonie de Thije. 12 Nov. Maria Prudence, d. van Aloijsius Joseph de Nijs en van Bertha Augusta Pharailda van de Vijver. 14 Nov. Joseph Anthonij, z. van Gerardus Jo hannes Steijns en van Paulina Pouwels. Overlijden. 3 Nov. Petrus Duvivier, oud 2 d., z. van Jan Francies en van Louisa Apolonia Fruijtier. 12 Nov. Martha Maria van Poelen, oud 4 d., d. van Eduardus en Paulina van Damme. Jacobus van Kruijssen, oud 51 j., echtg. van Maria Coleta de Maat. 13 Nov. Juliette Mathilda de Kever, oud 4 w., d. van Andries en Philo- mena den Tenter. 15 Nov. Cornelia Judoca van Goethem, oud 3 w., d. van Petrus en Judoca van Swaal. Philippine. Huwelijks-aangiften. 11 Nov. Jacobus Franciscus Grootaert oud 32 j., jm. en Elizabeth Bernardina Snoeck, oud 20 j., jd. Sas van Gent. Huwelijks-aangiften. 9 Nov. Leon van den Bosch, oud 21 j., jm. en Augusta Maria van Oteghem oud 20 j., jd. Huwelijks-voltrekkingen. 7 Nov. Johannes Cornell's Bosscher, oud 35 j., jm. en Johanna Catharina Hame- lijnck oud 34 jjd. Geboorten. 2 Nov. Paulina Martina, d. Johannes Vermoet en van Emma Hendrika Troch. 10 Nov. Philemon Eduardus z. van Honnoré Obrie en van Maria Nathalia van de Velde. Overlijden. 3 Nov. Felicita Maria Augustina Borchgraeve, oud 44 j., echtg. van Petrus Wilhelmus van Ham. 14 Nov. Léontina Troch, oud 41 j., echtg. van Ludovicus Johannes Ver moet. St. Jansteen. Huwelijks-aangiften. 10 Nov. Philippus d'Hooge, oud 34 j,. jm. en Rosalia d'Hooghe, oud 30 j., jd. Geboorten. 30 Oct. Johannes Jaco bus, z. van Eugenius van de Wiele en van Maria Constancia van Dorselaer. 31 Oct. Bertha Maria, d. van Charles Louis de Block en van Florentia Thuije. 3 Nov. Carolus Ludovicus, z. van Pe trus Johannes de Block en van Lucretia Blommaert. 12 Nov. Josephus Johannes, z. van Johannes Franciescus de Rechter en Maria Josephina de Bleijser. Overlijden. 1 Nov. Franciscus Jans- sens, oud 4 m., z. van Joannes Livinus en van Adolphina Baert. 15 Nov. Carolus Ludovicus de Block, oud 12 d., z. van Petrus Johannes en van Lu cretia Blommaert. Westdorpe. Overlijden. 11 Nov. Cyrillus Emile de Jaeger, oud 13 d., z. van Augustus en van Eugenia Maria MIchiels. Zuiddorpe. Geboorten. 2 Nov. Emile, z. van Edmond de Ridder en van Maria Louisa Stroowinder. Augusta Paulina Maria, d. van Alphonsius Audenaert en van Leonia Maria van Duijse. derzoekenden blik om zich heen. Het was eenvoudig gemeubeld, maar zag er gezellig uit er waren geen leelijke, smakelooze ornamenten en geen bonte, goedkoope schilderijende enkele platen, die den wand versierden, wa ren met smaak gekozen en alles be wees, dat de hand eener beschaafde vrouw de kamer had ingericht. „Tot zoover schikte het vrij wel," dacht hij bij zichzelven, „maar mis schien is dat nog het werk van den kapitein." Toen mevrouw Errol kort daarna verscheen, begon hij toch te vermoe den, dat zij zelve er ook de hand in had gehad. Indien hij niet zulk een stijve oude heer was geweest, ge woon om zijne aandoeningen streng te beheerschen, dan zou hij zeker ver rast zijn opgesprongen, toen hij haar zag. In hare eenvoudige zwarte japon, die het slanke figuurtje zoo onberis pelijk kleedde, geleek zij meer op een jong meisje, dan op de moeder van een zevenjarigen knaap. Zij had een mooi, maar droefgeestig gezichtje en een lieve, onschuldige uitdrukking in hare bruine oogen eene uitdruk king van weemoed ook, die haar bij gebleven was na den dood van haar echtgenoot. Cedric was er aan ge woon geraakteen heel enkelen keer zag hij het oude licht nog maar eens in hare oogen schitteren en dat was, wanneer hij met haar speelde of praatte, iets grappigszeide of een deftig, lang woord gebruikte, dat hij in een Overlijden. 5 Nov. Robertus Alphon sus Thiron, oud 2 m., z. van Aloijsius en van Rozalia Strijdonk. o Langzaam en bedachtzaam had de man, die blijkbaar tot den arbeiders stand behoorde, de breede, met loopers belegde trap van het groote bankiers huis beklommen en stond nu in zijn eenvoudige, netjes geborstelde Zon- dagsche jas voor den bediende in blauwe livrei met zilveren tressen. Ik zou den directeur wel even willen spreken zei hij en draaide den hoed om en om in zijn hand. Wordt u verwacht De arbeider aarzelde. Neen, ik kom, om zoo te zeggen, voor mijn eigen zaak. Dat wil zeggen in 't belang uwer bank. Hm... Ja, beste vriend, dat zal niet gaan. De directeur heeft het buitengewoon drukwaarom moet u den directeur spreken Dat kan ik alleen den directeur persoonlijk zeggen. De zaak is echter van 't grootste gewicht. De bediende lachte. Dat zegt iedereen. Vandaag kan er in elk geval niets van komen. Meld u schriftelijk aan. Schriftelijk Ja, ziet u een een voudig arbeider als ik, staat met pen en inkt niet op zoo goeden voet. Dat spijt me, maar anders is het niet mogelijk. Daarmee liet de bediende den ar beider staan, die zich na eenige aar zeling onverrichterzake verwijderde. Den volgenden dag kwam hij echter terug, en daar hij hetzelfde antwoord ontving, ook den daaropvolgenden, zonder zijn doel te bereiken. Maar toen gebeurde er iets zonder lings, iets onverklaarbaars, wat de ge heele bankinstelling van den jongsten klerk tot den directeur in opschudding brachtin de groote, in den kelder gelegen kluis der bank, die met alle middelen van moderne techniek en bijna hermetisch was gesloten, vond men op één der eerstvolgende dagen een schrijven van blijkbaar ongeoe fende hand, waarin den directeur om een onderhoud verzocht werd. Denzelfden voormiddag was de ar beider er weer en werd nu dadelijk door den directeur ontvangen. U staat tot een onzer bedienden in de een of andere betrekking? vroeg de directeur, nadat het gesprek nau welijks was begonnen. Neen, meneer, ik ken niemand. Mag ik dan vragen, hoe deze brief in de kluis komt.... Daarvoor ben ik hier gekomen, meneer. Nu en De directeur werd reeds wat onge duldig. Maar de arbeider liet zich niet van zijn stuk brengen. Hij aarzelde een oogenblik en zei toer. Ik heb hem daar zelf neergelegd. De directeur keek verbaasd op. Toen glimlachte hij ongeloovig, U zult me eenige nadere verkla ring moeten geven, want zoo heel ge makkelijk zal dat niet geweest zijn. Was het ook niet, meneer, maar dat het gelukt is, ziet u. courant vond of van mijnheer Hobbs overgenomen had. Hij was bijzonder gesteld op deftige woorden en vond het prettig als zij er om lachte, al begreep hij de reden nietvoor hem was er niets belachelijks aan, hij nam ze heel ernstig op. De ondervinding had den ouden advocaat een scher pen blik gegeven op de karakters van de menschen met wie hij in aanra- raking kwam en zoodra hij Cedrics moeder zag, begreep hij, dat de oude graaf gedwaald had, toen hij zich de onwelkome schoondochter als eene laaghartige, geldzuchtige vrouw voor stelde. De heer Havisham was nooit getrouwd geweest, maar hij voelde instinctmatig, dat dit mooie, jonge schepseltje, met haar lieve en droef geestige oogen, kapitein Errol had ge trouwd, omdat zij hem liefhad met al de volheid van haar warm hart cn dat zij het nooit een voordeel of eene aanbeveling had geacht, dat hij een graaf tot vader had. Hij begreep aan stonds, dat hij geen moeite met haar zou hebben en dat de kleine Lord Fauntleroy zijne adellijke familie mis schien wel geen schande zou aan doen. De kapitein was een knap man geweest, de jonge moeder zag er lief uit en misschien zou het ventje zoo onaardig niet wezen. Toen hij mevrouw Errol begon te vertellen wat het doel van zijn komst was, werd zij doodsbleek. „O," fluisterde zij, „wordt hij van mij weggenomen Wij hebben el Stellig, maar Nu, en daarom kom ik bij u. Ik ben hier reeds vaker geweest, maar men liet mij niet toe bij u, en De directeur werd weer ongeduldig. Ja, ja, dat weet ik Meneer, u hebt daar beneden zeker heel wat geld en geldswaardige papieren liggen. En, ziet u ik ben een eerlijk man en zou het ook graag blijven. Nu begon de directeur met meer aandacht te luisteren. Wilt u daarmee zeggen, dat het mogelijk zou zijn, daar binnen te drin gen en de bank te berooven Precies meneer, dat [wilde ik er mee zeggen. MooiEn mag ik vragen hoe u dat zult klaar spelen? De arbeider lachte een beetje ge maakt. Dat, meneer is nu juist mijn ge heim, en als ik het toevertrouw, zou ik ook wel een klein bewijs van uwe vriendelijkheid willen hebben. Dat is niet onbescheiden, dunkt me. Want ziet u, als daar beneden een inbraak is gepleegd, zult u ook wel een flinke som moeten uitloven voor de ontdek king van den inbreker. Zeker Maar, vervolgde de arbeider, dat is het niet alleen. Als de zaak aan de groote klok komt, lijdt de goede naam van uw instelling schade. Ik denk, dat het vertrouwen op de veiligheid van uw kluis bij het groote publiek ge schokt, of althans verzwakt zal worden. Hmen daarom denkt u Ja, daarom denk ik, dat alles in stilte, zoo te zeggen onder vier oogen kon worden afgedaan als u bereid was, mij een een soort belooning daar voor te geven. Het is geen afdreiging, meneer, het is alleen een zaak. Goed. Ik vat uw voorstel ook niet op als een afdreiging. De vraag is eerst maar, hoeveel u vraagt voor uw geheim, zooals u het noemt. De arbeider aarzelde een oogenblik. Zes duizend gulden 1 zei hij toen ineens. Oho antwoordde de directeur dat is een aardig sommetje. Voor mij, ja meneer. Voor het bankiershuis zal het wel niet zooveel beteekenen. Denkt u? Nu, daar beneden ligt toch zeker honderdmaal meer. Zeker, maar hoe stelt u zich nu kander zoo innig liet 1 Hij is al wai ik op de wereld bezit, mijn eenig geluk. Ik heb mijn best gedaan een goede moeder voor hem te zijn." En hare lieve stem trilde en de tranen schoten haar in de oogen. „Gij weet niet half, wat hij voor mij geweest is I" sprak zij. De advocaat kuchte eens. „Ik gevoel mij verplicht u mede te declen," zeide hij, „dat de graaf van Dorincourt u niet bijzonder genegen is. Hij heeft altijd een grooten afkeer gehad van Amerika en van de Ameri kanen en was zeer vertoornd over het huwelijk van zijn zoon. Het spijt mij, dat ik de overbrenger moet zijn van eene zoo onaangename boodschap, maar hij heeft vast besloten, dat hij u niet wil zien. Zijn plan is, dat Lord Fauntleroy onder zijn toezicht zal worden opgevoed, dat hij op Do rincourt Castle zal wonen. De graaf is zeer aan zijn kasteel gehecht en gewoon er het grootste gedeelte van het jaar door te brengen. Hij lijdt vreeselijk aan jicht en houdt volstrekt niet van Londen. Lord Fauntleroy zal daar dus ook waarschijnlijk meestal wonen. De graaf biedt u Courd-Lodge tot woning aan, dat niet ver van het kasteel en zeer aangenaam gelegen is. Hij wil u bovendien een behoor lijk inkomen verzekeren. Lord Faunt- j leroy zal verlof ontvangen u te be zoeken de eenige voorwaarde is, dat I gij niet bij hem, ja, zelfs niet binnen j het parkhek zult komen. voor, dat we de zaak verder zullen afdoen Me dunkt, dat de bank toch eenige zekerheid moet hebben, dat uw geheim inderdaad zooveel waard is. En ik vermoed, dat u het mij niet zult meedeelen, voordat u in het bezit bent der bedongen som. Heel eenvoudig, meneer. Een klein bewijs heb ik u reeds gegeven door de wijze, waarop ik u mijn brief deed geworden. Ik had het me nu zoo voor gesteldU legt zoo mo gelijk eigenhandig, want hoe minder er van weten, hoe beter de som in een enveloppe in de kluis. Ik haal het geld en leg daarvoor een teekening en een paar woorden ter ver klaring, waarbij ik slechts één voor waarde stelu laat de als gewoon lijk gesloten kluis niet anders bewa ken, dan totnogtoe gebruikelijk is. Na eenig nadenken stemde de di recteur toe. Afgedaan dusDezen nacht Om zekere reden zou het me liever zijn, als we den volgenden nacht kozen. Goed Daarmee was het onderhoud afge- ioopen en de arbeider verliet de bank. Toen de directeur op den vastge- stelden morgen nog voordat het overig personeel aanwezig was met den eersten kassier de kluis betrad, was de enveloppe met de 6000 gul den, die hij den avond te voren daar had neergelegd, verdwenen en in plaats daarvan lagen een kort briefje en een teekening. Tevens echter bemerkten beiden, dat in het midden van de ruimte, die met groote 'tegels bevloerd was, een der vloersteenen ontbrakin de open ruimte hoorde men 't geruisch van water. De beide mannen begrepen nu alles voor eenige dagen was er een nieuw ondergrondsch Ioozings- kanaal aangelegd en dit liep on der het bankgebouw door. Hoe de arbeider dat had bemerkt, begrepen zij niet, maai hij had er partij van getrokken. Ik denk, dat de goede man zijn 6000 gulden verdiend heeft, zei de di recteur tot den kassier en hij hield nog den zelfden dag een ver gadering met den raad van admini stratie, waarin maatregelen werden ge troffen, die den eenigszins ongewo- nen toegang tot de kluis onmogelijk maakten. Gij ziet dus, dat gij eigenlijk niet van uw zoon gescheiden wordt en ik verzeker u, mevrouw, dat de voor waarden gunstiger gesteld zijn dan het zich in den beginne liet aanzien gij zult moeten toegeven, dat zulk een omgeving en zulk eene opvoeding voor uw zoon van onberekenbaar voordeel kan zijn." Hij was doodsbang, dat zij zou be ginnen te schreien or een scène ma ken hij kende wel dames, die dat zeker gedaan zouden hebben en hij vond een schreiende vrouw iets vree- selijks. Maar zij deed het niet. Zij trad naar het venster en bleef een oogen blik met afgewend gelaat naar buiten staan kijken, en hij zag, dat zij zich inspande om hare kalmte te her winnen." „Kapitein Errol was zeer gehecht aan Dorincourt", sprak zij eindelijk. Hij had Engeland en al wat Engelsch is lief. Hij zou zeker gewenscht heb ben, dat zijn zoon het prachtige land goed leerde kennen en een opvoeding ontving in overeenstemming met zijn toekomstigen rang." Toen zij dit gezegd had keerde zij naar de tafel terug en keek den heer Havisham met haar vriendelijk gezichtje aan. „Mijn echtgenoot zou het gewenscht hebben", herhaalde zij, het zal het beste zijn voor mijn lieve jongen. Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1911 | | pagina 6