Burgerlijke stand.
Zaken doen.
Koopt en laat werken bij
hen die adverteeren in
„DE VOLKSWIL",
het meest gelezen
en sympathieke blad
van Zeeland.
en W. K., wonende inde Paul Kruger-
straat stalen in vereeniging met de
„beëedigde" tellers W. v. N. en G. P.,
van wie de eerste in de Joost van
Geelstraat woont, 16 balken, die de
timmerman G. v. O. voor den prijs
van f600 kocht. De balken werden
door de Delfhavensche Schie gesleept
en waren reeds op de plaats van be
stemming gedeeltelijk verzaagd, toen
de diefstal aan het licht kwam.
De vier vlotters, de „beëedigde tel
lers" en de timmerman incluis, wer
den aangehouden en zijn naar het
huis van bewaring overgebracht.
Nieuwe Dagblad.
o
Een kamervoorzitter rerroordeeld.
In Syndney heeft zich dezer dagen
een eigenaardig gevai voorgedaan.
De voorzitter van de kamer van afge
vaardigden van Nieuw-Zuid-Walis is
veroordeeld tot een schadevergoeding
van 12500 gulden aan een afgevaar
digde. Deze laatste n.l. had in de
kamer een schandaal veroorzaakt, en
de voorzitter had hem niet alleen uit
de zaal doen verwijderen maar hem
ook doen opsluiten. De afgevaardigde
had hem daarom aangeklaagd.
Het oordeel van het gerechtshof
was dat de voorzitter zijn rechten te
buiten was gegaan. Hij had wel recht
een lid, dat zich wanordelijk gedraagt,
te verwijderen maar hij had hem geen
straf mogen opleggen.
o
Bedding in de laatste oogenblikken.
De eenige zoon eener schatrijke
familie, had na het overlijden zyner
ouders als speel zuchtige zijn geheele
vermogen verloren. Hadeloos zat hij
op zijn kamer en sprak in zich zei
ven verwarde uitdrukkingen Zijn
getrouwe hond Hector ziet zijn
meester met droeve oogen aan als
nam hij deel aan den treurigen toe
stand. Op eens beweegt de meester
zich met ongewone stappen op zijn
kamer heen en weer, nu eens met
vlugge dan weer met trage schreden.
Op dat oogenblik weet Hector
met verbazende vlugheid het hnis
zijns meesters te verlaten.
Ondertusschen is de ongelukkige
tot het toppunt van wanhoop geko
men. Hij opent zenuwachtig de lade
eener kast, neemt daaruit een revol
ver, voorziet het wapen van patro
nen, brengt het moordend tuig ge
richt op het voorhoofd en
Plotseling komt Hector binnen
stormen met een vreemd voorwerp
in den bek en gaat kalm voor zijn
meester liggen.
Het binnen komen van den hond
doet zijn meester schrikachtig opzien,
laat de revolver uit de richting gaan
en heeft toch den moed om te on
derzoeken wat Hector binnen gebracht
heelt Opeens roept de meester gil
lend uit
Gered Hector had om zijn mees
ter te redden in alle haast een hypo
theek op zijn hok genomen.
Tableau
dat zij ondekt had, dat hij de zoon
van een graaf was. De oude rechts
geleerde zelf had dit eigenlijk ook
geloofd. Hij had in zijn leven zooveel
zelfzuchtige, inhalige menschen ont
moet en van de Amerikanen nooit een
bijzonder hoog denkbeeld gehad. Toen
zijn koetsier hem naar die afgelegen
straat bracht en voor het kleine, on
aanzienlijke huisje stilhield, had hij
zich vreeselijk geërgerd. Het was meer
dan erg te moeten denken, dat de
aanstaande eigenaar van Dorincourt
Castle, van Wyndham Tewers en Chol-
worth en al de overige heerlijkheden,
geboren en getogen was in zulk een
burgerlijk huisje, in een straat met een
komenijswinkel op den hoek. Hij was
benieuwd welk slag van kind het
was en hoe de moeder wel zou we
zen. Hij zag letterlijk tegen de ont
moeting op. Hij was in zekeren zin
trotsch op de adelijke familie, waar
voor hij zoovele jaren de zaken had
waargenomen en het zou hem tegen
de. borst stuiten, te moeten onderhan
delen met eene vrouw, die hij zich
onwillekeurig had voorgesteld als een
plat, alledaagsch, geldzuchtig wezen,
zonder eenig gevoel voor het vader
land van haar overleden echtgenoot,
voor de eer van zijn naam. Het was
een oude, een aanzienlijken naam en
de heer Havisham had er zelf diep
ontzag voor, hoewel hij een slim en
koel en uiterst practisch advocaat was.
Toen Mary hem in het klein salon
netje had gelaten, wierp hij een on-
O
Hontenisse. Huwelijks-aangiften. 3
Nov. Pieter Jacobus Boogaart, oud 35
j., jm. en Pieternella Cornelia Geluk,
oud 30 j., jd.
Geboorten. 8 Nov. Martha Maria, d.
van Eduardus van Poele en Paulina
van Damme. Alphonsus Petrus, z.
van Petrus Ludovicus van Esbroek en
van Serapiiina Leonie de Thije. 12
Nov. Maria Prudence, d. van Aloijsius
Joseph de Nijs en van Bertha Augusta
Pharailda van de Vijver. 14 Nov.
Joseph Anthonij, z. van Gerardus Jo
hannes Steijns en van Paulina Pouwels.
Overlijden. 3 Nov. Petrus Duvivier,
oud 2 d., z. van Jan Francies en van
Louisa Apolonia Fruijtier. 12 Nov.
Martha Maria van Poelen, oud 4 d.,
d. van Eduardus en Paulina van
Damme. Jacobus van Kruijssen, oud
51 j., echtg. van Maria Coleta de Maat.
13 Nov. Juliette Mathilda de Kever,
oud 4 w., d. van Andries en Philo-
mena den Tenter. 15 Nov. Cornelia
Judoca van Goethem, oud 3 w., d.
van Petrus en Judoca van Swaal.
Philippine. Huwelijks-aangiften. 11
Nov. Jacobus Franciscus Grootaert
oud 32 j., jm. en Elizabeth Bernardina
Snoeck, oud 20 j., jd.
Sas van Gent. Huwelijks-aangiften.
9 Nov. Leon van den Bosch, oud 21
j., jm. en Augusta Maria van Oteghem
oud 20 j., jd.
Huwelijks-voltrekkingen. 7 Nov.
Johannes Cornell's Bosscher, oud 35
j., jm. en Johanna Catharina Hame-
lijnck oud 34 jjd.
Geboorten. 2 Nov. Paulina Martina,
d. Johannes Vermoet en van Emma
Hendrika Troch. 10 Nov. Philemon
Eduardus z. van Honnoré Obrie en
van Maria Nathalia van de Velde.
Overlijden. 3 Nov. Felicita Maria
Augustina Borchgraeve, oud 44 j.,
echtg. van Petrus Wilhelmus van Ham.
14 Nov. Léontina Troch, oud 41 j.,
echtg. van Ludovicus Johannes Ver
moet.
St. Jansteen. Huwelijks-aangiften.
10 Nov. Philippus d'Hooge, oud 34
j,. jm. en Rosalia d'Hooghe, oud 30
j., jd.
Geboorten. 30 Oct. Johannes Jaco
bus, z. van Eugenius van de Wiele en
van Maria Constancia van Dorselaer.
31 Oct. Bertha Maria, d. van Charles
Louis de Block en van Florentia Thuije.
3 Nov. Carolus Ludovicus, z. van Pe
trus Johannes de Block en van Lucretia
Blommaert. 12 Nov. Josephus Johannes,
z. van Johannes Franciescus de Rechter
en Maria Josephina de Bleijser.
Overlijden. 1 Nov. Franciscus Jans-
sens, oud 4 m., z. van Joannes Livinus
en van Adolphina Baert. 15 Nov.
Carolus Ludovicus de Block, oud 12
d., z. van Petrus Johannes en van Lu
cretia Blommaert.
Westdorpe. Overlijden. 11 Nov.
Cyrillus Emile de Jaeger, oud 13 d., z.
van Augustus en van Eugenia Maria
MIchiels.
Zuiddorpe. Geboorten. 2 Nov. Emile,
z. van Edmond de Ridder en van
Maria Louisa Stroowinder. Augusta
Paulina Maria, d. van Alphonsius
Audenaert en van Leonia Maria van
Duijse.
derzoekenden blik om zich heen. Het
was eenvoudig gemeubeld, maar zag
er gezellig uit er waren geen leelijke,
smakelooze ornamenten en geen bonte,
goedkoope schilderijende enkele
platen, die den wand versierden, wa
ren met smaak gekozen en alles be
wees, dat de hand eener beschaafde
vrouw de kamer had ingericht.
„Tot zoover schikte het vrij wel,"
dacht hij bij zichzelven, „maar mis
schien is dat nog het werk van den
kapitein."
Toen mevrouw Errol kort daarna
verscheen, begon hij toch te vermoe
den, dat zij zelve er ook de hand in
had gehad. Indien hij niet zulk een
stijve oude heer was geweest, ge
woon om zijne aandoeningen streng
te beheerschen, dan zou hij zeker ver
rast zijn opgesprongen, toen hij haar
zag. In hare eenvoudige zwarte japon,
die het slanke figuurtje zoo onberis
pelijk kleedde, geleek zij meer op een
jong meisje, dan op de moeder van
een zevenjarigen knaap. Zij had een
mooi, maar droefgeestig gezichtje en
een lieve, onschuldige uitdrukking in
hare bruine oogen eene uitdruk
king van weemoed ook, die haar bij
gebleven was na den dood van haar
echtgenoot. Cedric was er aan ge
woon geraakteen heel enkelen keer
zag hij het oude licht nog maar eens
in hare oogen schitteren en dat was,
wanneer hij met haar speelde of
praatte, iets grappigszeide of een deftig,
lang woord gebruikte, dat hij in een
Overlijden. 5 Nov. Robertus Alphon
sus Thiron, oud 2 m., z. van Aloijsius
en van Rozalia Strijdonk.
o
Langzaam en bedachtzaam had de
man, die blijkbaar tot den arbeiders
stand behoorde, de breede, met loopers
belegde trap van het groote bankiers
huis beklommen en stond nu in zijn
eenvoudige, netjes geborstelde Zon-
dagsche jas voor den bediende in
blauwe livrei met zilveren tressen.
Ik zou den directeur wel even
willen spreken zei hij en draaide den
hoed om en om in zijn hand.
Wordt u verwacht
De arbeider aarzelde.
Neen, ik kom, om zoo te zeggen,
voor mijn eigen zaak. Dat wil zeggen
in 't belang uwer bank.
Hm... Ja, beste vriend, dat zal
niet gaan. De directeur heeft het
buitengewoon drukwaarom moet u
den directeur spreken
Dat kan ik alleen den directeur
persoonlijk zeggen. De zaak is echter
van 't grootste gewicht.
De bediende lachte.
Dat zegt iedereen. Vandaag kan
er in elk geval niets van komen. Meld
u schriftelijk aan.
Schriftelijk Ja, ziet u een een
voudig arbeider als ik, staat met pen
en inkt niet op zoo goeden voet.
Dat spijt me, maar anders is het
niet mogelijk.
Daarmee liet de bediende den ar
beider staan, die zich na eenige aar
zeling onverrichterzake verwijderde.
Den volgenden dag kwam hij echter
terug, en daar hij hetzelfde antwoord
ontving, ook den daaropvolgenden,
zonder zijn doel te bereiken.
Maar toen gebeurde er iets zonder
lings, iets onverklaarbaars, wat de ge
heele bankinstelling van den jongsten
klerk tot den directeur in opschudding
brachtin de groote, in den kelder
gelegen kluis der bank, die met alle
middelen van moderne techniek en
bijna hermetisch was gesloten, vond
men op één der eerstvolgende dagen
een schrijven van blijkbaar ongeoe
fende hand, waarin den directeur om
een onderhoud verzocht werd.
Denzelfden voormiddag was de ar
beider er weer en werd nu dadelijk
door den directeur ontvangen.
U staat tot een onzer bedienden
in de een of andere betrekking? vroeg
de directeur, nadat het gesprek nau
welijks was begonnen.
Neen, meneer, ik ken niemand.
Mag ik dan vragen, hoe deze
brief in de kluis komt....
Daarvoor ben ik hier gekomen,
meneer.
Nu en
De directeur werd reeds wat onge
duldig. Maar de arbeider liet zich niet
van zijn stuk brengen. Hij aarzelde een
oogenblik en zei toer.
Ik heb hem daar zelf neergelegd.
De directeur keek verbaasd op.
Toen glimlachte hij ongeloovig,
U zult me eenige nadere verkla
ring moeten geven, want zoo heel ge
makkelijk zal dat niet geweest zijn.
Was het ook niet, meneer, maar
dat het gelukt is, ziet u.
courant vond of van mijnheer Hobbs
overgenomen had. Hij was bijzonder
gesteld op deftige woorden en vond
het prettig als zij er om lachte, al
begreep hij de reden nietvoor hem
was er niets belachelijks aan, hij nam
ze heel ernstig op. De ondervinding
had den ouden advocaat een scher
pen blik gegeven op de karakters van
de menschen met wie hij in aanra-
raking kwam en zoodra hij Cedrics
moeder zag, begreep hij, dat de oude
graaf gedwaald had, toen hij zich de
onwelkome schoondochter als eene
laaghartige, geldzuchtige vrouw voor
stelde. De heer Havisham was nooit
getrouwd geweest, maar hij voelde
instinctmatig, dat dit mooie, jonge
schepseltje, met haar lieve en droef
geestige oogen, kapitein Errol had ge
trouwd, omdat zij hem liefhad met
al de volheid van haar warm hart cn
dat zij het nooit een voordeel of eene
aanbeveling had geacht, dat hij een
graaf tot vader had. Hij begreep aan
stonds, dat hij geen moeite met haar
zou hebben en dat de kleine Lord
Fauntleroy zijne adellijke familie mis
schien wel geen schande zou aan
doen. De kapitein was een knap man
geweest, de jonge moeder zag er lief
uit en misschien zou het ventje zoo
onaardig niet wezen.
Toen hij mevrouw Errol begon te
vertellen wat het doel van zijn komst
was, werd zij doodsbleek.
„O," fluisterde zij, „wordt hij van
mij weggenomen Wij hebben el
Stellig, maar
Nu, en daarom kom ik bij u. Ik
ben hier reeds vaker geweest, maar men
liet mij niet toe bij u, en
De directeur werd weer ongeduldig.
Ja, ja, dat weet ik
Meneer, u hebt daar beneden
zeker heel wat geld en geldswaardige
papieren liggen.
En, ziet u ik ben een eerlijk man
en zou het ook graag blijven.
Nu begon de directeur met meer
aandacht te luisteren.
Wilt u daarmee zeggen, dat het
mogelijk zou zijn, daar binnen te drin
gen en de bank te berooven
Precies meneer, dat [wilde ik er
mee zeggen.
MooiEn mag ik vragen hoe u
dat zult klaar spelen?
De arbeider lachte een beetje ge
maakt.
Dat, meneer is nu juist mijn ge
heim, en als ik het toevertrouw, zou
ik ook wel een klein bewijs van uwe
vriendelijkheid willen hebben. Dat is
niet onbescheiden, dunkt me. Want ziet
u, als daar beneden een inbraak is
gepleegd, zult u ook wel een flinke
som moeten uitloven voor de ontdek
king van den inbreker.
Zeker
Maar, vervolgde de arbeider, dat
is het niet alleen. Als de zaak aan de
groote klok komt, lijdt de goede naam
van uw instelling schade. Ik denk, dat
het vertrouwen op de veiligheid van
uw kluis bij het groote publiek ge
schokt, of althans verzwakt zal worden.
Hmen daarom denkt u
Ja, daarom denk ik, dat alles in
stilte, zoo te zeggen onder vier oogen
kon worden afgedaan als u bereid was,
mij een een soort belooning daar
voor te geven. Het is geen afdreiging,
meneer, het is alleen een zaak.
Goed. Ik vat uw voorstel ook
niet op als een afdreiging. De vraag is
eerst maar, hoeveel u vraagt voor uw
geheim, zooals u het noemt.
De arbeider aarzelde een oogenblik.
Zes duizend gulden 1 zei hij toen
ineens.
Oho antwoordde de directeur
dat is een aardig sommetje.
Voor mij, ja meneer. Voor het
bankiershuis zal het wel niet zooveel
beteekenen.
Denkt u?
Nu, daar beneden ligt toch zeker
honderdmaal meer.
Zeker, maar hoe stelt u zich nu
kander zoo innig liet 1 Hij is al wai
ik op de wereld bezit, mijn eenig
geluk. Ik heb mijn best gedaan een
goede moeder voor hem te zijn." En
hare lieve stem trilde en de tranen
schoten haar in de oogen.
„Gij weet niet half, wat hij voor mij
geweest is I" sprak zij.
De advocaat kuchte eens.
„Ik gevoel mij verplicht u mede te
declen," zeide hij, „dat de graaf van
Dorincourt u niet bijzonder genegen
is. Hij heeft altijd een grooten afkeer
gehad van Amerika en van de Ameri
kanen en was zeer vertoornd over
het huwelijk van zijn zoon. Het spijt
mij, dat ik de overbrenger moet zijn
van eene zoo onaangename boodschap,
maar hij heeft vast besloten, dat hij
u niet wil zien. Zijn plan is, dat
Lord Fauntleroy onder zijn toezicht
zal worden opgevoed, dat hij op Do
rincourt Castle zal wonen. De graaf
is zeer aan zijn kasteel gehecht en
gewoon er het grootste gedeelte van
het jaar door te brengen. Hij lijdt
vreeselijk aan jicht en houdt volstrekt
niet van Londen. Lord Fauntleroy
zal daar dus ook waarschijnlijk meestal
wonen. De graaf biedt u Courd-Lodge
tot woning aan, dat niet ver van het
kasteel en zeer aangenaam gelegen
is. Hij wil u bovendien een behoor
lijk inkomen verzekeren. Lord Faunt-
j leroy zal verlof ontvangen u te be
zoeken de eenige voorwaarde is, dat
I gij niet bij hem, ja, zelfs niet binnen
j het parkhek zult komen.
voor, dat we de zaak verder zullen
afdoen Me dunkt, dat de bank toch
eenige zekerheid moet hebben, dat uw
geheim inderdaad zooveel waard is.
En ik vermoed, dat u het mij niet zult
meedeelen, voordat u in het bezit bent
der bedongen som.
Heel eenvoudig, meneer. Een
klein bewijs heb ik u reeds gegeven
door de wijze, waarop ik u mijn brief
deed geworden. Ik had het me nu
zoo voor gesteldU legt zoo mo
gelijk eigenhandig, want hoe minder
er van weten, hoe beter de som
in een enveloppe in de kluis. Ik
haal het geld en leg daarvoor een
teekening en een paar woorden ter ver
klaring, waarbij ik slechts één voor
waarde stelu laat de als gewoon
lijk gesloten kluis niet anders bewa
ken, dan totnogtoe gebruikelijk is.
Na eenig nadenken stemde de di
recteur toe.
Afgedaan dusDezen nacht
Om zekere reden zou het me
liever zijn, als we den volgenden nacht
kozen.
Goed
Daarmee was het onderhoud afge-
ioopen en de arbeider verliet de bank.
Toen de directeur op den vastge-
stelden morgen nog voordat het
overig personeel aanwezig was met
den eersten kassier de kluis betrad,
was de enveloppe met de 6000 gul
den, die hij den avond te voren daar
had neergelegd, verdwenen en in plaats
daarvan lagen een kort briefje en
een teekening.
Tevens echter bemerkten beiden,
dat in het midden van de ruimte, die
met groote 'tegels bevloerd was, een
der vloersteenen ontbrakin de open
ruimte hoorde men 't geruisch van
water. De beide mannen begrepen
nu alles voor eenige dagen was er
een nieuw ondergrondsch Ioozings-
kanaal aangelegd en dit liep on
der het bankgebouw door. Hoe de
arbeider dat had bemerkt, begrepen
zij niet, maai hij had er partij van
getrokken.
Ik denk, dat de goede man zijn
6000 gulden verdiend heeft, zei de di
recteur tot den kassier en hij hield
nog den zelfden dag een ver
gadering met den raad van admini
stratie, waarin maatregelen werden ge
troffen, die den eenigszins ongewo-
nen toegang tot de kluis onmogelijk
maakten.
Gij ziet dus, dat gij eigenlijk niet
van uw zoon gescheiden wordt en ik
verzeker u, mevrouw, dat de voor
waarden gunstiger gesteld zijn dan het
zich in den beginne liet aanzien gij
zult moeten toegeven, dat zulk een
omgeving en zulk eene opvoeding
voor uw zoon van onberekenbaar
voordeel kan zijn."
Hij was doodsbang, dat zij zou be
ginnen te schreien or een scène ma
ken hij kende wel dames, die dat
zeker gedaan zouden hebben en hij
vond een schreiende vrouw iets vree-
selijks.
Maar zij deed het niet. Zij trad
naar het venster en bleef een oogen
blik met afgewend gelaat naar buiten
staan kijken, en hij zag, dat zij zich
inspande om hare kalmte te her
winnen."
„Kapitein Errol was zeer gehecht
aan Dorincourt", sprak zij eindelijk.
Hij had Engeland en al wat Engelsch
is lief. Hij zou zeker gewenscht heb
ben, dat zijn zoon het prachtige land
goed leerde kennen en een opvoeding
ontving in overeenstemming met zijn
toekomstigen rang."
Toen zij dit gezegd had keerde zij
naar de tafel terug en keek den heer
Havisham met haar vriendelijk gezichtje
aan.
„Mijn echtgenoot zou het gewenscht
hebben", herhaalde zij, het zal het
beste zijn voor mijn lieve jongen.
Wordt vervolgd