Koopt en laat werken b\j hen die adverteeren in DE VOLKSWIL, Gewestelijk Nieuws. Van alles wat. Rechtszaken. we geven deze oude wijsheid in over weging aan alle dragers van gezag, zoo geestelijke als wereldlijke, en dit te meer, omdat deze heidensche wijs heid klopt met de Bijbelsche wijsheid „Hebt de gerechtigheid lief, gij re geerders der aarde", waarmede h(t Boek der Wijsheid begint, en welk woord der bijbelsche wijsheid wij in no. 44 Volkswil hadden genomen als band tusschen de daarin voorkomende verzoekschriften, het eene aan de Koningin en het andere aan de Tweede Kamer. 0 Proviucie Zeeland. Volgens de uitkomsten van de 9e volkstelling was het aantal inwoners op 31 December 1909 in Zeeuwsch-Vlaanderen 76430 Walcheren 62794 Zuid-Beveland 44884 Noord-Beveland 7058 Tholen en St. Philipsland 17466 Schouwen en Duiveland 23894 Samen 232526 ZANDBERG. Zondag werd op het biijart bij Petrus de Bakker alhier een prijskamp gegeven, waaraan 24 spe lers deelnamen, zoodat de prijzen ge wonnen werden als volgt le prijs f2.50 F. Steijaert Schelf- houtshoek en G. Pieters Zandberg. 2e prijs f2 C. Bernaerd Zandberg en A. de Rijck Graauw. 3e prijs fl.50 H. Aubroek en P. Franssen beiden Zandberg. 4e prijs f 1 A. Neef Zand berg en J. Baart Molenhoek. Er werden aan de niet prijswinners nog 100 sigaren gegeven, wegens de grootste serie die ten deel vielen als volgt P. Goosen Zandberg, P. Dondt Notendijk, P. Boerjan Schelfhoutshoek en P. Willems Zandberg. Na de prijskamp werd met volle borst en lustig het lied van „de Volks wil" gezongen met uitroepingen Leve van DalsumLang zal hij leven hoera. SAS VAN GENT. Donderdagavond 8 uur is het vergadering geweest voor de fanfaremaatschappij „De Verbroe dering." Onder veel belangstelling van wege eere- en werkende leden is er rekening en verantwoording gedaan. De uitkomst is Ontvangsten f 226.673 Uitgaven f 216.215 Batig slot 1909 f 10.49 f 7.93 Zuiver in kas f 18.29 Met veel goedkeuring en genoegen ging de vergadering uiteen. O Een middeltje om kwaadspreken te beletten. In een beroemd klooster van Duitschland leefde voorheen een eer biedwaardige en door een ieder be minde pater. Magnus was in den ganschen omtrek bekend men prees hem om zijne deugden, en vooral om zijne groote naastenliefde nooit sprak hij van iemand kwaad. Op zekeren dag, had hij zich naar de parochie Boheim begeven, op twee uren afstand van zijn klooster gelegen, om den zie ken pastoor dier gemeente te bezoeken en te troosten. Juist toen hij de pa storie verliet om huiswaarts te keeren. kwam uit een nabij gelegen huis een vrouw van de parochie Ottobeuren, waartoe het klooster van P. Magnus behoorde „Eerwaarde Pater," riep zij uit, „wat ben ik verheugd u te zien Mag ik de eer hebben u te vergezel len „Gewis, vrouw," antwoordde de kloosterling op goedigen toon. Pas hadden ze samen eenige stap pen gedaan, of de vrouw hervatte „Och, Eerwaarde Pater ik heb zoo'n lastige buurvrouwik kan u niet zeg gen wat dat voor een schepsel is...." De pakr viel haar onmiddellijk in de rede„Zoolaten we dan een krach- tigen rozenkrans voor de buurvrouw bidden, opdat zij zich bekeere. In den naam des Vaders en des Zoons en des H. Geestes, Amen...." En hij bad met de vrouw een ganschen. ro zenkrans van vijftien tientjes. Al bid dende had men een derde van den weg afgelegd. De tong van vrouw Anna-Marie bleek echter niet erg ver moeid zij gunde zich althans geene rust„Och, goede Pater, met mijn buurvrouw kan ik het onmogelijk lan- voor u eenen rozenkrans bidden, opdat gij het moogt uithouden. In den naam des Vaders...," en daar be gon weer een lange rozenkrans van vijftien tientjes. Twee derden van den weg waren afgelegd. De vrouw moest natuurlijk meebidden of ze wilde of niet. Maar nu, dacht ze, is het toch ook tijd dat ik mij eens uitspreke. „Eerwaarde, ik kan 't niet langer meer aanzien wat onze gebuur van zijn boos wijf te lijden heeft't is wezenlijk..." „Komaan, laten we ook voor den gebuur eenen rozenkrans bidden. „En weer begon het gebed. Dat de vrouw met veel verstrooidheid antwoordde dient wel niet gezegd.... Toen de rozenkrans geëindigd was, stond men juist vóór de woning van Anna-Marie„Zoo, vrouw," zei op vriendelijken toon de Pater, ,,'t zal mij steeds aangenaam zijn met u van Böheim naar hier te wandelengij hebt vandaag recht vlijtig met mij ge beden." „Neen, Eerwaarde Pater," antwoordde zij iewat bitsig, met u ga ik mijn gansch leven niet meer. En zij heeft woord gehouden." o Timor een Chineesche kolonie. We lezen in het „Soer. Handelsblad Ondernemend zijn ze, echte zakenlui, onze gestaarde landgenooten. Waar maar een gaatje is, daar steken zij hun fijnen neus in, en zij durven iets wagen ook. Wat zegt men van het volgende verhaal „Toen er geruchten liepen, dat de Republiek Portugal hare koloniën wilde verkoopen, heeft zich, naar ver luidt, te Makassar een Chineesche kongsie, die met eenige millioenen dacht te werken, gevormd om Timor- Delhi van Portugal te koopen. Ze hadden reeds plannen gemaakt om een oud oorlogsschip voor pl. m. f 120,000 te koopen en wilden er een bezetting- van 35 man heenzenden, 't Zou eene commercieele Chineesche kolonie wor den. De kongsie had uitgerekend, dat ze 6% per jaar zouden kunnen uitkeeren. Over de kleuren van de vlag waren de kongsieleden het nog niet eens. Ongelukkig voor de on dernemende Chineezen, wil Portugal zijne koloniën voorloopig nog niet verkoopen." Het staat in de „Makassaarsche Courant." Ik zie de oude oorlogskraak met de drakenvlag in top naar Timors lage kusten stevenen. Maar teekenend voor den Chinee- schen ondernemingsgeest is het ver haal zeker. —o Toeneming van kwaad. Ten be wijze dat de Nieuw Malthusiaansche propaganda niet stil zit kan dienen, dat op de 29e jaarvergadering van den Bond, te Utrecht gehouden, een toe neming van het ledental in een jaar tijd is geconstateerd van 2217 tot 2860. In één jaar werden aan 4821 gezinnen adviezen gegeven, werden 57.000 blaad- tjes, 1200 brochures en nog 9000 mid delenboekjes uitgereikt. De Neder- landsche Bond strekt zich nu ook uit tot België, daar in Leuven een af- deeling is gesticht met 80 leden. Bij den naam van den Bond is thans de aanwijzing gevoegd „ter bewuste re geling van het kindertal". Wij zullen er wel niet op behoeven te wijzen, hoe diep bedroevend deze cijfers zijn en hoe de noodzakelijk heid te klemmender wordt om de propaganda van het goddelooze en anti-nationale kwaad, dat in dergelijke verslagen zijn schaamtelooze triomfen viert, te keeren. —o Een handswerkman in het Heeren- linis. Onder de talrijke onderscheidin gen, bij gelegenheid van 's keizers verjaardag verleend kolommen vul lend in de Duitsche bladen is er een, die bijzonder de vermelding en de aandacht waard is, namelijk de be noeming van den meester-blikslager Plate uit Hannover tot lid van het Pruisische Heerenhuis. Dit is voor de eerste maal, dat een man uit den middenstand, zonder titel of grooten naam, tot lid van die Eerste Kamer wordt benoemd. Het Heerenhuis bestaat uit de prin sen van het koninklijk huis, uit erf- gerechtigde leden, en uit leden, door den Koning van Pruisen voor hun leven benoemd. Behalve vroegere staatsambtenaren en diplomaten wer den tot nog slechts zeer enkele man nen uit de wetenschappelijke, industri- eele of financiëele wereld, geesielijken, veldmaarschalken en groote grondei genaars tot leden van het Heerenhuis beidersstand, hadden evenmin als de groothandel of de ambtenaarswereld een vertegenwoordiger in het Heeren huis. Voor de eerste maal heeft de Keizer koning een wijziging gebracht in de traditie, en dit heeft, naar de Duitsche bladen betoogen, in den middenstand groote voldoening gewekt. Niet dat men van dien eenling in een vergade- dering van „adellijken en groote han zen" (zooals Kegge zou zeggen) ver wacht, dat hij iets zou kunnen doen. Maar het is een begin en dat stemt tot voldoening. Plate is voorzitter van de Hannover- sche kamer van arbeid en ridder 4e klasse van den Rooden Adelaar. Slaapziekte. In een vergadering van de Royal Society te Londen werd voorlezing gedaan van rapporten uit Oeganda, waaruit bleek, dat proeven, waarbij getracht was antilopen en vogels met slaapziekte te infecteeren om na te gaan of zij er de overbren gers van konden zijn, niet tot het ver wachte resultaat hadden geleid. De bevolking was n.l. drie jaar ge leden van den oever van het Victoria Nyanza verwijderd en toch bleek, dat de tse-tse-vliegen rondom den noor delijken oever van het meer nog steeds in staat waren door het steken de trypanosomen over te brengen. Zij waren er dus zelf ook mee geïnfec teerd. Bij geen enkele antiloop, in het wild levende, was echter infectie langs natuurlijken weg ooit te constateeren, wat dus zeggen wil, dat nimmer in het bloed van deze dieren de ziekte verwekker werd aangetroffen. Wel kon men antilopen, door ze opzettelijk door tse-tse-vliegen te laten steken, tot over brengers van de ziekte maken. Vogels konden in geen geval als bewaarders van de slaapziekte worden beschouwd, al was het zeker, dat de glossina pal palis leeft ten koste van hun bloed en van dat der zoogdieren levende in den omtrek van het meer. Ook met het oog op den Rhodesia Kataganspoorweg, is thans de zaak der slaapziekte aan de ordeeen confe rentie die thans te Londen plaats heeft en waarbij België vertegenwoordigd is voor den Congo is door het Britsche gouvernement saamgeroepen ter wille van het gevaar voor verbreiding, dat de aanleg van dezen spoorweg mede brengt. o Een kerktoreD voor een galden. Het dagelijks bestuur van de gemeente Heemstede stelt aan den Raad voor, den toren op het kerkgebouw der Ned. Herv. Gemeente aan de kerke lijke gemeente over te doen voor de som van een gulden, waartoe de kerk voogdij zich bereid heeft verklaard. Als toelichting wordt daarbij mee gedeeld, dat bij art. 6 van de addi- tioneele artikelen tot de acte van Staatsregeling van 1 Mei 1798 deze toren aan de burgerlijke gemeente is gekomen, die zich sinds dien tijd als eigenaressen van toren, klokken en uurwerk heeft gedragen. Evenwel verkeert het gemeentebe stuur in twijfel, of dit bezit wel recht matig is, daar art. 6 van de additio- neele artikelen spreekt van aan de kerkgebouwen gehechte torens en vol gens arrest van den Hoogen Raad van 19 Maart 1847 de torens op de kerkgebouwen onder het artikel niet begrepen zijn. Bovendien is het bezit van toren en klokken van geen belang meer voor de gemeente, daar de toren van het Nieuwe Raadhuis voorzien is van een goed uurwerk. o Pc Hope diamant. De bekende Hope diamant is dezer dagen voor 300,000 dollar'aan den heer Edward Beale Me Lean, den zoon van den heer Me Lean, den eigenaar van de „Washington Post" verkocht. De steen, die 128 karaat zwaar is, wordt zorgvuldig bewaard in het huis van Me Lean, waar deze enkel en al leen aan de intieme vrienden van de familie wordt te zien gegeven. De kostbare diamant is indertijd eigendom geweest van Lodewijk XIV, Abdoel Hamid, den vroegeren sultan van Turkije en Lord Hope. Zijn geschiedenis is het voorwerp geweest van algemeene belangstelling, —o Sterk spenrreriiiogen. Een sterk staaltje van 't speurvermogen van een tot politiehond in africhting genomen terrier werd in de afgeloopen week ge leverd. Een bewoner van het Gev. nmrrmnfnlpin te 's-Oravenha£?e had zijn doekspeld aan den Gevers Dey- nootweg of in een der tuintjes voor de villa's aldaar verloren. Vierdagen later ontmoet hij een politiedienaar, die met een terrier africhtingsoefenin- gen deed. Meer uit aardigheid dan wel om 't gewicht van 'i ondergane verlies, vroeg hij of de hond 't verlo ren voorwerp zou kunnen terugvinden. Na de noodige toebereidselen werd de hond heengezonden en binnen weinige oogenblikken droeg de hond de doek speld aan, die tusschentijds door regen en zelfs sneeuwbuitjes eenigermate in den grond was gewerkt. o Diefstal in een kazerne In den nacht van Zaterdag op Zondag is uit de kas der cantine van de kazerne te Hoorn een bedrag van f 150 a f 160 ontvreemd. Na de ontdekking Zondagmorgen zijn onmiddellijk uitgebreide politie maatregelen genomen. Ook werd een onderzoek ingesteld met twee politie honden, met het gevolg, dat door deze dieren twee korporaals werden aan gewezen, die in voorloopig arrest werden gesteld. „Tel." O Op 3 Februari veroordeelde de Rechtbank van Middelburg ons tot zeven dagen gevangenisstraf wegens de strafzaak van het valsche ambtsrapport. We gaan natuurlijk in hooger beroep. De gronden zullen wij aan de lezers mededeelen, zoodra ze ons zeiven be kend zijn. Christus werd vervolgd en gekrui sigd omdat hij al weldoende onder het volk rond ging. Het is voor ons een eer, dat wij vervolgd worden en men onzen ondergang wil, omdat wij ook belangeloos de volksbelangen hebben behartigd. Tijden hebben echter weder tijden, en er staat geschreven, dat het is beter verdrukt te worden dan ver drukker te zijn. We zullen zien, ook de zaak Schets loopt nog en de Hooge Raad maakt geen haast. De vrijmetselarij en de vertegen woordiging bij den H. Stoel. In de „II. Momento" van 22 Jan. lezen wij, dat uit Rome de volgende mededee- lingen zijn gedaan aan de „Unio- ne di Milano". Op initiatief van het internationaal maconnieke centrum te Parijs is een internationale bond van politici, waar onder ook verscheidene Italianen, tot stand gekomen, met doel om eene actie in het leven te roepen tot af schaffing der diplomatieke vertegen woordiging bij den H. Stoel, door alle landen die er bij vertegenwoordigd zijn. Sinds eenigen tijd is de vrij metselarij reeds werkzaam aan dit doel, en zij hoopt zelfs, in 1911 een groot deel er van te verwezenlijken. ^;In een schrijven, dat uit Parijs aan alle leden van den bond toegezonden is, wordt gezegd, dat het voor het oogenblik nog onmogelijk is, van de Italiaansche regeering energieke daad in deze richting niet te verwachten is, omdat, nu de vertegenwoordigers nog steeds hun volledig politiek karakter behouden, daaruit ernstige diploma tieke verwikkelingen zouden voort vloeien. Er moeten dus andere mid delen aangewend worden om hetzelfde doel te bereiken. „Als Italië zegt het schrijven die vijanden nog altijd in zijn eigen huis duldt, moet op de andere regee ringen pressie uitgeoefend worden, om ze te doen besluiten tot afschaffing dier overblijfselen uit een verouderd tijd perk. Dit worde dus geëischt op de vergaderingen, en als het essentieele punt geplaatst op de kiesprogramma's dit zij het eerste en voornaamste doel waarnaar de leden van den bond heb ben te streven, wanneer zij aan het bewind geroepen worden. Frankrijk heeft hierin het eerst een schitterend voorbeeld gegevenPortugal staat op het punt dit te volgen en in Spanje werken de leden van den bond met den grootsten ijver om deze eindover winning te behalen. Op het oogenblik moeten de krachten van den bond gericht worden op Duitschland, waar hun twee machten ten dienst staan het protestantisme en het modernisme." De „Unione" voegt er bij dat het aantal leden van den bond op heden meer dan honderd bedraagt, allen politici van hoogen rang, terwijl er onder hen twintig Italianen zijn. Msb. o Een scherp ooi deel over de Ame rikanen. Rita, of wel mrs. Desmond Humphreys, de bekende Engelsche romanschrijfster heeft in een dezer dagen verschenen werkje een be schouwing over de Amerikanen ge geven, die weinig vleiend, maar toch veel waars bevat „Toen ik naar Amerika kwam, bracht ik de voorstelling van ware vri.heid en echten burgerzin mee zulke onevenredigheden en tegenstel lingen als waartegen ik telkens aan stiet, had ik niet verwacht Heeft dit land dat de vrijheid als het oer- recht van een natie beschouwt, het standbeeld van de vrijheidsgodin slechts opgericht om een getuigenis van een vervalschte beschouwing ie hebben? Er is namelijk in Amerika niet meer vrijheid van gedachte en handelen dan ook in andere landen. Er is een zekere mate van ruwheid toegelaten, dit zij erkend men stelt zich boven het gevoel van teederheid en andere gewaarwordingen en din gen die tot de beschaving van de oude wereld behooren men bluft, men uit zich onbeperkt en ongepo lijst over dat wat de pers brengt en over haar slachtoffers. Maar wat de vrijheid betreft, zou ik wel eens willen weten, waar die te vinden is. Het volk wordt zoo zwaar gedrukt door belastingen, tyraniek in de perken gehouden, despotisch geregeerd en blootgesteld aan stelselmatige afpersingen, alsof de groene tafels" van de geheele christenwereld daar stonden opgesteld. De eenige „vrije" man is de land- looper, en die is even gevaarlijk voor de gemeenschap als vaderlands lievend." De Amerikaansche echtgenoot, van wien Rita te voren veel goeds had gehoord, lijkt haar niet veel beter of slechter dan de mannen in andere landen. „Alleen verdient hij geld, opdat zijn vrouw dit kan uitgeven en hij schenkt haar zoo weinig tijd, dat er geen gelegenheid is tot kib belen dat is alles wat men van hem kan zeggen. Het was aan de schrijfster opge vallen, dat in de New Yorksche wereld de mannen ontbreken bij het tweede ontbijt en bij de namiddag thee, en zich eerst des avonds ver- toonen. „Niet", gaat Rita voort, „dat ik de Amerikaansche mannen zou be schouwen als een bijzonder sieraad voor een ontvangst-salon of restau rant in hun jonge jaren zijn ze zoo slecht gekleed, dat hun uiterlijk kri tische oogen kwetstin rijper jaren worden ze dik en zien er bovendien ongezond uit." Over het algemeen heeft de schrijf ster in het Amerikaansche leven slechts weinig naar haar smaak ge vonden. In het bijzonder de pers met haar lawaaiberichten en schan- daalzucht komt er slecht bij haar af, evenals de sectegeest en de ziekelijke ontaardingen van den godsdienst, en de knoeierijen met de huwelijken. Slechts hier en daar heeft zij voor de Amerikanen een vriendelijk woord, bijv. voor de onbeperkte gastvrijheid, en voor de Amerikaansche meisjes, die den hoogen roep welken zij bezit ten, ten volle verdienen. „Een Indische jongen." Het „Soe- rabaja'sch Nieuwsblad" van 29 De cember j.l, deelt het volgende mede: „Onlangs werd per advertentie op de theeonderming Taloen bij Bandong, beheerd tijdens de afwezigheid van dr. Bosscha door den heer De Buy Wenninger, een employé gevraagd. Een employé in de suiker, zekere S„ een net jongmensch van goede famillie, maar een 'weinig Indisch getint, solli citeerde op die betrekking en kreeg haar. „Hij reisde vol goeden moed naar: Bandong, stapte daar in een karretje' naar Taloen, en reed de 38 paal naar[ boven in het zalig bewustzijn op een goede onderneming in een heerlijk, klimaat door hard werken zich eenl toekomst te kunnen scheppen. Dei_

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1911 | | pagina 2