Volkswil
Judas de Volksveraelter,
BIJVOEGSEL
van
Li DE WOLKEN
FEUILLETON.
UcsdiictUiiiiuiigc roman uit den lijd
der Macliubccii.
EERSTE BOEK.
Rechtszaken.
V'an alles wat.
van 5 November 1910.
Waar blijven nu de bleekneuzen, die
Holland „ons kleine landje" noemen,
die achter de kachel beweren, dat de
„pit" er bij de Hollanders uit is.
Daar heb je nu een willekeurigen
Hollandschen jongen, genaamd Wijn
malen.
Wie en wat is of was Wijnmalen
Er is buiten den kring van zijn naaste
betrekkingen geen levende ziel, die 't
weet of wist.
't Was een „jongen van nette familie",
vernamen we eenige maanden geleden,
een jongen dus zooals er eenige duizen
den in ons lieve vaderland rondloopen.
Hij onderscheidde zich in geen enkel
opzicht van zijn duizenden collega's,
integendeel, hij vertoonde met duizen
den hunner treffende punten van over
eenkomst, met name in dien zin, dat hij
eigenlijk nergens zin in had.
Men vatte dit zóó op, dat de jeugdige
heer Wijnmalen een zekere antipathie
had tegen de traditioneele baantjes,
waardoor duizenden onzer jongelui aan
den kost komen.
Men noemt dit in de wandeling „ge
brek aan energie".
Welaan, de heer Wijnmalen dan be
zat niet de noodige energie om duur
zaam op een kantoorkruk plaats te
nemen. Zijn energie schoot tekort in
de beroepsmatige hanteering van de
hoofdbewerking der rekenkunde. Zijn
jeugdig gemoed vond ook geen be
vrediging in de doorvorsching van de
geheimen van het boekhouden en de
handelscorrespondentie, en voor menig
ander vak van gezette studie en de
placide lichamelijke rust bleek Z. Ed.
ontoegankelijk.
Dit zijn eigenlijk geen dingen om
mee te spotten. Er zijn naturen die in
den tredmolen van het dagelijksch
leven niet mee kunnen sjokken en
daardoor hun naastbestaanden een hee-
len boel zorg bereiden. Wat moet je
met zulke jongens aanvangen Wat
komt er van terecht, als ze geen zin
hebben om in de gelederen der rustige
burgerij een plaats te bekleeden
Welaan, de heer Wijnmalen vond
zelf een oplossing voor dit inderdaad
niet zoo heel eenvoudige vraagstuk,
en werd aviateur.
En nauwelijks had hij zijn brevêt de
pitöte verworven, door met een Farman-
biplan drie rondvluchten met vijf kilo
meter met tusschenlandingen op de
plaats van opstijging te maken, of hij
toonde al dadelijk dat de aviatiek zijn
volle ambitie had.
Terwijl we dit schrijven staat de
naam van Wijnmalen, aviateur, vetge-
42
(o)—o—(o)—
ONUS NAAK BE BALLINGSCHAP.
XII.
„Het is hun reeds gelukt
„Ik vat den zin uwer woorden niet."
Ook Jethro stond op en legde de
hand op den schouder van zijnen vriend.
„Ik breng u slechte tijding," zeide hij.
„Nochtans zal Jehova, dien gij heel
uw leven lang trouw hebt gediend, u
de kracht schenken, de boosheid te
verdragen om wille van Zijn eer. Jason,
uw broeder, heeft den koning groote
schatten gebracht, en deze, wiens ge
moed onbestendig is als eene beek in
den winter, heeft, in uwe plaats, Jason
tot hoogepriester benoemd. Jason, die
door Syrische krijgslieden wordt ver
gezeld, alsof hij voor een strooptocht
komt en niet gelijk een trouw dienaar
des Heeren, Jason kan morgen reeds
in Jerusalem zijn en zal trachten u
met geweld uit het heiligdom te ver
dringen
Onias was op het ergste voorbereid,
maar dit had hij toch niet verwacht.
drukt in alle bladen der beschaafde
wereld. Want hij gaf zijn volle energie
zijn taaie Hollandsche wilskracht, zijn
kordaten moed en zijn bewonderens
waardig aanpassingsvermogen, aan een
zaak, die hem bekoorde. De hemel
weet welk een wrak de heer Wijnmalen
zou geworden ziin, wanneer hij tegen
z'n zin klerk op een belastingkantoor
had moeten worden, of den een-
t.oonigen weg naar eenige andere nut
tige en degelijke betrekking onder mo-
reele pressie ingeslagen zou zijn.
Waarschijnlijk zou men van hem
hebben gezegd't Is geen hoog
vlieger!
Nadat Wijnmalen zich in de aviatiek
in enkele maanden had ontwikkeld tot
een uitstekend vlieger, veroverde hij
het wereldrecord der hoogte door met
zijn Farman-toestel boven de vlakte
van Chalons tot 2800 meter hoogte
op te stijgen, waarna hij, wegens ben
zinegebrek, niet hooger kunnende, het
ongehoorde kunststuk volbracht om
met stilstaanden motor in 13 minuten
in spiraalzweeftocht naar den beganen
grond terug te keeren. Deze daad
stempelde hem reeds tot een vlieger
van de allerhoogste orde. Wat er ook
over eenige jaren in de aviatiek moge
worden bereikt, dit record van Wijn
malen zal in de geschiedenis der vlieg
kunst genoteerd blijven als een merk
waardig feit, omdat het werd behaald
door een pasbeginnenden aviateur en
met een toestel, dat over tien jaar
evengroote verbazing zal wekken als
op 't oogenblik de automobielen van
't jaar 1898 op een retrospectieve ten
toonstelling.
Eenige weken geleden rijpte bij
Wijnmalen het plan op zijn mutsje te
gooien naar den prijs van 100,000
francs, door de Automobile Club de
France uitgeloofd voor de snelste vlucht
van Parijs naar Brussel en terug met
een passagier.
Zonder eenige drukte, zonder trom
petgeschal werd de tocht voorbereid,
waarbij Wijnmalen flink gesecondeerd
w»;rd door de heeren Mr. H. A. G.
Venema en J. F. Verwey, uit 's Gra-
venhage, die voor hem een autoinobiel-
verkenningsdienst organiseerden.
De vorige week al was de zaak in
orde, doch de felle Noord-oostenwind
hield de vliegers bij honk. Aan 't
eind der vorige week echter liet het
weer zich zóó gunstig aanzien, dat
Wijnmalen niet langer te houden was.
Er werd dus besloten, dat de tocht
Zondag 16 Oct. zou plaats hebben.
Zondagmorgen, toen 't nog schemer
de, was Wijnmalen al met zijn passa
gier Dufour een Fransch chauffeur,
die hem den weg over de Parijsche
voorsteden zou wijzen op het vlieg
kamp te Issy, om zijn machine in orde
te brengen. Zijn plan was, omstreeks
j halfzes 's morgens de ruimte te kiezen,
daar hij voor donker weer te Parijs
terug wilde zijn.
Voor halfzes stonden de machine,
de kapitein en de passagier gereed,
maar vertrekken konden ze niet, omdat
de tijdwaarnemer van de A. C. F., die
het vertreksein zou geven, zich scheen
te hebben verslapen. Om zeven minu
ten na half acht verscheen eindelijk de
officieele man, en bijna op hetzelfde
oogenblik scheerde Wijnmalen met zijn
medereiziger het luchtruim in. Wel
eigenaardig is het, dat de secretaris
van de Technische Commissie der
A. C. F. eigenlijk niet gekomen was
om Wijnmalen, maar wel oin den Fran-
schen vlieger Legagneux, die eveneens
de vlucht ParijsBrussel en terug zou
beproeven. Legagneux en de tijdwaarr
nemer verschenen dan ook nagenoeg
gelijktijdig op het terrein. De Fransche
concurrent had dus juist nog even tijd
om Wijnmalen de hand te reiken en
hem lachend toe te voegen„Bestel
vóór mij ook een diner in Brussel 1"
Maar nu willen we Wijnmalen zelf
liever de bijzonderheden van zijn reis
laten vertellen.
„Direct na het vertrek stijgen we
tot een hoogte van 400 meter en koer
sen langs den buitenrand van Parijs
op St. Denis aan, waar we hoog boven
de graven der Fransche koningen pas-
seeren. Het was Louis Dufour, mijn
passagier, die mij op deze bizonder-
heid attent maakte. Wij hebben inmid
dels een hoogte van 500 meter bereikt
en we blijven geregeld stijgen.
Boven Louvres geven we een teeken
aan onze wegverkenners (de heeren
Verwey, Venema en Coucke, sportre
dacteur van de „Telegraaf", die den
tocht per auto volgden en buiten dit
plaatsje de wacht hielden. H. M.), dat
alles goed gaat, en nu gaan we met hun
automobiel een amusanten wedstrijd
aan, die tot Compiègne duurt. Daar
moeten ze het tegen ons afleggen. Van
een hoogte van duizend meter zien
we onze vrienden door de straten
scharrelen en zonder ons langer met
deze aardbewoners bezig te houden,
volgen we nu de. Oise tot Channay.
Van daar vliegen we, regelrecht op
Saint Quentin aan, onze eerste vast
stelde landingsplaats, waar we benzine
zullen bijvullen. Om 10.45 dalen we
te Pire Aller en te 10.45 wordt de
schroef met één omzwaai in beweging
gebracht en met één beweging van
het hoogtebestuur stijgen we opnieuw
de ruimte in.
We passeeren Bohain, le Ceteau,
het bosch van Mormal en Pavay. Daar
zijn we al boven de Chaussée-du-Bois
en de Belgische grens. Tot dusverre
is alles prachtig gegaan, maar nu zitten
we opeens in den mist, zoodat we
Mons niet kunnen zien. We wijken
een weinig oostwaarts af en daar ver
telt Louis Dufour me, dat hij den weg
kwijt is en niet meer weet waar we
ons bevinden.
Er bestaat maar één oplossing. We
dalen van een hoogte van 500 meter
om naar den weg te vragen. V/elk
een pretje voor de bewoners van Pont-
Zoekend greep hij naar de leuning
van zijn armstoel en liet zich er zwaar
in nedervallen. Hij begroef zijn ge
rimpeld gelaat in de uitgeteerde hand
en zat een geruimen tijd zonder te
spreken. Troostend legde Jethro zijn
vriend de hand op den schouder.
„Alle weidenkenden treuren|met u over
deze snoodheid," zeide hij aangedaan.
„En mijn eigen broeder moest mij
die aandoen Een en dezelfde moeder
droeg ons op de armen, dezelfde vader
voedde ons op, dezelfde wet lichtte
ons voor en nu
Hij barstte in tranen uithet waren
bittere, in hun zwijgen beschuldigende
tranen van een grijsaard.
Jethro kon dat grievend leed niet
langer aanzien. „Wij zullen nochtans
dien gruwel niet dulden riep hij.
„Wat zouden wij, priesters, die niet
in den strijd geoefend zijn, uitrichten
tegen de overmacht van zwaar gewa
pende Syriërs
„En het volk? Het moet opstaan,
het moet opkomen voor den gezalfde
des Heeren
„Dat zal het niet doen, Jethro. Het
volk is niet eensgezind. Waar de
herders ontrouw worden, wat zult gij
daar verwachten van de kudde En
al zou het ook willen opstaan, wat
zou het dan nog vermogen tegen de
macht van Antiochus, die zijn wil
doordrijft, omdat hij het heft in handen
heeft Mijn broeder zal wellicht met
honderd Syriërs komen, waartegen wij
ons zouden kunnen verweren, maar
dan komt Antiochus met honderd af-
deelingen van duizend man en brengt
moord en brand over geheel Israël."
„Ja," zeide Jethro. „Vaak berispte
ik inijn leerling Judas wegens zijn
hard oordeel over ons volkmaar
thans zie ik in, dat het woord van
Isaias is bewaarheid, als hij zegt
„Blind zijn de wachters, zij bespeuren
niets, al hunne honden zijn stom en
kunnen niet blaffen. Zij druilen en
droomen, liggen daar en doen niets
liever dan slapen. Het zijn honden
van groote gulzigheid, zij kunnen zich
niet verzadigen en de herders zien
het niet in. Zij zijn altegaar van den
weg afgeweken, en hebben slechts het
oog geslagen op hun eigen belang,
van den opperste tot den geringste."
Beide mannen zwegen langen tijd.
„Ik weet toch nog wel een uitweg,"
sprak Jethro ten slotte.
„Dan weet ge meer, dan ik!"
„Gij hebt gelijk, Onias. Het volk
zal niet tegen de Syrische macht dur
ven opstaan, het is oneenig, zwak,
velen zijner priesters verkeeren in
dwaling en bewandelen een "verkeer
den weg. Maar wanneer Jason, uw
goddelooze broeder, het waagt het
heiligdom te betreden met de gekochte
rechten eens hoogepriesters, dan...."
Hij aarzelde, als schroomde hij nog,
zijne gedachten uit te drukken.
„Dan
„Moet hij vallen
„Wat bedoelt ge daarmede, Jethro
„Judas, mijn leerling, verdiende me-
a-Celles, die nog nooit een aéroplane
hebben gezien.
Vier boeren houden het toestel vast,
terwijl Dufour de schroef in beweging
brengt en zijn plaats herneemt. Om de
bewoners voor hun medewerking te
bedanken, maken we een rondje boven
hun hoofden om daarna onzen weg te
vervolgen.
Zoodra we het paleis van Justitie
te Brussel in 't oog krijgen, houden
we links aan om zoo spoedig mogelijk
te kunnen landen. Ik heb er namelijk
geen kijk op, hoeveel benzine er nog
in het reservoir is, zoodat ik het niet
aandurf een uitstapje boven Brussel
te maken. Een plotselinge windvlaag,
die mijn toestel ronddraait, beneemt
mij trouwens ook den lust er toe. Om
vijf minuten na halfeen landden we op
het vliegterrein, dat het Issy-les-Mouli-
neaux van Belgie belooft te worden.
De machine en de reizigers doen
nieuwe krachten voor de terugreis op,
en dank zij de hulpvaardigheid van
de officials, kunnen we te 2 uur 10 de
reis naar Frankrijk aanvaarden.
Ditmaal gunnen we ons het genoegen
om Brussel te bezichtigen. We vliegen
tweemaal het terrein rond om een ge
schikte hoogte te bereiken en sturen
recht op het Paleis van Justitie aan.
Daarna koersen we naar de Gare du
Midi, om onze juiste richting te kiezen.
De straten van Brussel zijn wit van de
zakdoeken, waarmee de menschen ons
toewuiven.
Op onze derde étape, waarbij we
niet hooger dan 500 meter vliegen,
worden we door eenige rukwinden aan
gegrepen, terwijl we tot dusverre een
zeer regelmatigen wind hadden gehad.
Nabij de grens zien we eenige Belgische
douaniers op den weg, die met hun
zakdoeken wuiven. Een eindje verder
maken hun Fransche collega's de zelfde
gebaren. Juichen ze ons toe, of be
velen ze ons te stoppen Wij houden
ons aan de eerste opvatting en pas
seeren.
St. Quentin. Daar staan we weer
op den beganen grond, verstijfd van
de kou en zwaar vermoeid. Mijn rechter
arm is door het krampachtig vasthouden
van den stuurhefboom geheel gevoel
loos.
En ik moet bekennen, dat ik geen
spijt heb, te 5 uur 5 minuten uit mijn
stuurstoeltje te kunnen stappen
Geen wonder, op één dag had hij
410 K.M. gevlogen en 8 uur 53 minuten
achtereen in spanning verkeerd
Het zal wel geen betoog behoeven, dat
Wijnmalen bij het uitstijgen direkt be
stormd werd door journalisten en ver
zamelaars van handteekeningen. Hij
maakte zich echter, omstuwd door zijn
„verkenners", snel uit de voeten en
lag na eenige minuten in het hotel
Terminus onder de wol. Na een paar
uur te hebben gerust en een verkwik
kend bad te hebben genomen, ver
scheen hij frisch en monter aan den,
door den heer Verwey, georganiseerden
feestdisch. Bijtijds begaf hij zich ter
rust en den volgenden morgen te 6
uur stond hij alweer gereed om de
reis naar Parijs te aanvaarden Precies
op het vastgestelde uur opgestegen,
passeerde hij te 9 uur Compiègne, en
nadat hij tweemaal wegens dikken mist
had moeten landen, arriveerde hij te
nige terechtwijzing, doch er klopt een
heldenhart in hem. Ik behoef hem
één woord te zeggen, welk een schande
u, den tempel en ons allen te wach
ten staat, ik behoef, slechts de hand
te heffen, en de jongeling zal uwen
broeder dooden, zoodra hij den tempel
betreedt
„Jethrokreet de hoogepriester
ontsteld, „gij, een priester des Aller-
hoogsten peinst van moord
„Wat David aan Goliath, wat Judith
aan Holofernes deed, was geen moord,
maar een rechtmatige terechtstelling.
De stem des Heeren riep hen daartoe
„Maar hier zwijgt de stem des
Heeren Meent gij. dat ik zou willen
gelijken op Kaïn, die zijn broeder
doodsloeg
„Ik zelf zal voor die daad verant
woording afleggen."
Dat kunt ge niet, Jethro. Denk eens
aan al het onheil, dat gij daardoor
zoudt brengen over uwen leerling en
diens geheele familie. Denkt ge dan,
dat Antiochus die daad ongestraft zou
laten, al is zij in uw oog ook nog
zoo rechtvaardig Mathathias is mijn
vriend. Hij vertrouwde zijn zoon aan
ons beiden toe. Nimmer zal ik toe
staan, dat de jongeling een daad
pleegt, die hem tot een offer van den
tyran zou maken, nimmer! In den
naam van Jehova, bij mijne liefde en
en vriendschapik verbied het u
Jethro ging zwijgend zitten. „Dan
weet ik geen raad meer! zeide hij
toonloos.
12 uur 13 min. 43 sec. in uitstekende
conditie te Issy-les-Moulineaux.
We meenen wel uit naam van al
onze lezers te spreken, wanneer we
Wijnmalen van deze plaats onze hulde
en bewondering brengen voor zijn
schitterende vlucht. Ket'is'jnderdaad
een glorie voor ons land, dat van de
twee of drie aviateurs, die wij onder
onze landgenooten rekenen, er alvast
één is, die door zijn moed en zijn
kordate zekerheid uitblinkt onder de
groote meningte aviateurs van alle
landen.
(Uit De Kampioen).
Arr.Rechtbank te Middelburg.
De rechtbank van Middelburg deed
28 October uitspraak in de volgende
zaken.
Veroordeeld werden P. J. v. d. J.,
30 jaar werkman te Wachtebeke, we
gens mishandeling, tot f3 b. s. 3 d.
h. Eisch was f 15 b. s. 15 d. h.E.
W., 25 j., landbouwersknecht te West-
dorpe, werd van hem ten laste ge
legde mishandeling, overeenkomstig de
vordering, vrijgesproken. Voor een
zelfde feit werd J N., 25 j., landbou
wersknecht te Sluis, f 10 b. opgelegd,
subs. 10 d. h., terwijl de eisch was
f20 b. s. 20 d. h.inzake C. F. K.,
29 j., werkman te Coes, werd wegens
gebrek aan bewijs ter zake van mis
handeling vrijspraak gevorderd, wat
door de rechtbank werd verleend.
Voor mishandeiing van een ambte
naar werd G. G., 21 j., arbeider te
Waarde, overeenkomstig de vordering
veroordeeld tot 1 m. gev. straf
P. J. v. D., 18 j., kok te Vlissingen,
kreeg voor mishandeling f 5j b. s, 5
d. h.de eisch was f 20 b. s. 20 d. h.
C. M. d. R., 20 j., fabrieksarbeider
te Middelburg, werd voor diefstal ver
oordeeld tot f7 b. s. 1 w. h.de
eisch luidde f 15 b. s. 12 d. h.en
voor heling M. M., 18 j., slagersknecht
te Middelburg, overeenkomstig de vor
dering tot 1 w. gev. straf. Eveneens
overeenkomstig de vordering werd J.
P., 18 j., werkman te Middelburg, ter
zake van diefstal veroordeeld tot f 10
b. s. 10 d. h.
Nog werd veroordeeldwegens stroo-
perij J. J., 14 j., zonder beroep te
Vlissingen, tot f 3 b. s. 1 w. tuchtschool.
Melkoorlog. Te Enkhuizen werd een
openbare vergadering gehouden als
protest tegen de melkslijters, die de
melk met één cent per Liter ver
hoogden.
De burgerij, daartoe per advertentie
en bekkenslag uitgenoodigd, stroomde
van alle kanten toe en vulde te acht
uur de groote zaal der „WestFriesche
Munt" geheel. Vooral waren veel
vrouwen aanwezig. Nadat de heer J.
v. Dok, voorzitter van het voorloopig
comité, in zijn leiding het doel der
vergadering had uiteengezet, en een der
leden van de melkslijtersvereeniging
verschillende malen de gelegenheid
werd gegeven het motief der verhooging
met een cent per Liter te verdedigen,
werd het voorloopig comité gecon
stitueerd.
Als eisch werd gesteld, dat de melk
slijters binnen drie dagen de melk
„Ik echter weet raad. Ik wijk voor
mijnen broeder."
„Oniasriep de priester en dat
woord klonk als een smartkreet. „Gij
wilt wijken voor hem, den afvallige,
den vriend der Syriërs?!"
„Ja, Jethro, ik wijk
„Dat moogt ge niet! Als gij het
doet, dan verraadt gij het volk, gelijk
hij dat heeft gedaan. God bekleedde
u met een ambt, hetwelk u tot bewa
ker en beschermer van uw geknecht
volk maakte. En gij zoudt u die
waardigheid en die eer laten ontnemen
door een tyran, door een snooden
broeder, die zich verbonden heeft met
de vijanden des volks Zeg niets
Luister voor een oogenbltk naar mij,
niet als een hoogepriester naar zijn
ondergeschikte, maar gelijk de eene
vriend den anderen aanhoort! Deze
ure beslist over de toekomst van Is
raël Het is geene oneerbiedigheid
tegenover de verhevenheid uwer hoo-
gepriesterlijke bediening, neen, het
geschiedt uit godsvrucht, wanneer ik
u toeroep, gebiedend als plicht en
als eerOnias in naam van Jehova,
in naam. der wet, in naam van het
volk, dat zonder u op een dwaalspoor
wordt geleid, in naam van uwen zoon
die eens uwe waardigheid zal erven,
gij moogt niet heengaan
Langen tijd zat de hoogepriester
zwijgend in diep gepeins verzonken
alsdan zeide hij„Wel weet ik, dat
er een luid geween zal ontstaan in de
harten dergenen, die Jehova beminnen
