DE VOLKSWIL Advertcntlün, in Ic zenden Vóór Vrijdags om Prijs per regel 10 cent. Bij abonnement of g belangrijke vermindering. Dienstaanbiedingen was ccne poging van u om .De Volks wil" te bestrijden, vermits uw geweten, dat u alles veroorloolt, genoegzaam, bekend is. Nu de missie Is afgeloopen is het ware doel bekend, en dit ware doel is geweest, zooals werd verwachtdoor middel van de missie .De Volkswil" uit uwe parochie te weren. Hierin nu zijn gevallen voorgekomen, die dcitfftemcl geweld aandoen wegens 'de gcgfVtn ergernis. Ik zal u niet herinneren, dat 'elke preek behandelde de slechte boeken cn de slechte couranten. De naam van .De Volkswil" werd niet genoemd, wel die van de .Nieuwe Rotterdam- sche Courant." Maar de laatste zal in uwe parochie wel geen of slechts enkele abonnls hebben cn ieder dacht dan ook telkens, dat zij .De Volkswil" bedoelden hoewel ieder dan ook daarbij overwoog de kwade trouw van den predikant. Ergernis werd gegeven, als een pater op den laatstcn dag op den preekstoel kwam en zichtbaar .aangeschoten* was, hetzij om ons in onze woorden te van gen hetzij om ons te weerleggen, maar ondanks alleshet einde was steeds, dat z Ij moesten zwijgen, maar zij deden als de FarizcünZij zwegen zonder te erkennen. .Zij bevestigden hiermede een woord van Pius IX in een kwestie met Bismarck: .Overde waarheid spreekt men niet Men neemt ze aan of verwerpt ze." Het: .Wij antwoorden niet" geeft dezelfde verklaring. De waarheid wil len niet de .wij*, haar erkenneo willen zij evenmin. Daarom zwijgen zij en antwoorden niet. Is er iets meer welsprekends dan de biechtstoelen. Daarin werd maar vierkant gezegd, dat de biechteling aan de missie niet mocht deelnemen, als hij of zij het abonnement op »Dc Volkswil" niet zou opzeggen. En waarom nu ergernis? Omdat uwe parochianen volkomen overtuigd zijn van de kwade trouw van u en de door u opgestookte missiepaters, omdat dergelijk verlangen onrust heeft ge bracht in de huisgezinnen, bedrog van den man jegens de vrouw of. van de vrouw jegens den man of van de kin deren jegens de ouders, vermits i n geen enkel huisgezin allen het eens zijn om .De Volkswil" niet meer te lezen, omdat op die wijze de missie niet werd dienstbaar gemaakt aan gods dienstige doeleinden maar aan door de haat ingegeven doeleinden. Ik zal u aan iets herinneren. Toen de lieer Cuijle nog in Sint- Janstccn woonde, drukte hij de bid prentjes, maar hij moest aan u 20 °/o commissieloon geven. Natuurlijk wer den, deze 20 op de rekening gelegd van- de mcnschen. Wie ze nu drukt weet ik niet. maar in elk geval onze drukker geelt u geen commissieloon, en daarom hebt u zeker getracht hem de bidprentjes van Cllnge ook teont- kandeiaar. gezien door vriend en vijand: het Is hiervoor of legen ons. Met het: Wij.antwoorden niet, wil men zeggenwij kennen licm niet, wij zien hem niet. Maar de waarheid is, dat de wij met alles wat zij willen ondernemen ol nalaten met ons rekening houden, dat zij, zonder abonnement op eigen naam, nog nieuwsgieriger zijn dan onze vrienden, om te weten wat wij schrijven. Met het: hij zal wel uitgepraat raken, vleien zij zich met een hoop, die niet zal worden'bewaarheid. De .wij" zullen nimmer ons over winnen, want wij strijden niet voor belangen of voor eer ol voor het eigen weizijn, maar voor ideün, die leven cn haar weg vervolgen. En toch is er ión middel, waardoor onze vijanden ons kunnen overwinnenhet is ditdat zij onze vrienden worden door zich bii ons aan te sluiten voor: Waarheid en voor recht, door eigen daad cn daad van anderen, zonder aanzien van persoon of partij. Wie zich onderwerpt aan wat is waarheid en wat is recht, is geen overwonnene, hij is overwinnaar, cn vindt het bewijs daarvoor in de blij moedigheid van zijn hart, in de ge rustheid van zijn geweten, in den vrede - -"tts VAN DALSUM. 2. HIJ zal wd uitgepraat raken. En wie zeggen dit? Dat zijn dezelfde .wij', menschcn die nooit een eigen ordelijke gedachte hebben, die zclven over niets anders kunnen praten dan over een paar steeds terugkomende gelijke onderwer- pen, alsverkiezingen en belangen van de Kerk, onder welke laatste zij dan verstaan de belangen van bediena ren van de Kerk. En dan wordt datHij zai wel uit gepraat raken, gericht tot ons, die meer dan iemand altijd in het volle leven hcbSfen gestaan met zijn lief en zijn leed cn dit volle leven altijd mede leven, in dit volle leven naspeuren het waarom en den Samenhang der ver schijnselen. Het volle leven raakt nooit uitgeput, ja, des te meer men daarin blikt en het tracht te begrijpen, des te uitgebreider wordt steeds de gezichtskring. "Goethe heeft eenmaal zoo juist gezegd Grelf nur hlncin ins volle mcnschcn- jleben Und wo du grcilst. da ist es inte ressant. IJdel is hun Hoop vanHij zal wel uitgepraat raken. raadslaagden, hoe zij Jezus in zijn woorden zouden vangen. En zij zon den hun leerlingen met de aanhangers van Herodes tot Hem en zij zeiden Meester, wij weten, dat GIJ oprecht zijt en den weg Gods naar waarheid leert, en II aan niemand stoort, want Gij kent geen aanzien des persoons. Zeg ons dus: Wat dunkt U. Is het geoorloofd den keizer schatting te be talen of niet De Farizcün nu wensch- ten de onafhankelijkheid terug van het joodsche volk, terwijl de Herodianen behoorden tot de Romeinschc partij. Het doel dei ondervraging nu was, Jezus bij de £éne of bij de andere partij gehaat te maken. Doch Jezus, die hunne boosheid kende, sprak: Wat stelt gi mij op de proef, huiche laars. Toont Mij den cijnspenning. Ba zij hielden Hem een tienlingvoor. En Jezus zeide hunWiens beeld en. Opschriff Is dit Zij zeidenVan den Keizer. Toen sprak Hij tot hen Geeft dan aan den Keizer, wat den Keizer toekomt, en aan God, wat aan God toekomt. En als zij dit hoorden, waren zjj verwonderd, verlieten Hem en gingen heen, Op dienzelfden dag stelden de Saddu- ancn geweest, wier hart koud werd bij de gedachte, dat de Consecratie wordt opgedragen door een priester met haat in het hart, want zooiets is heiligschennis. Voor eenlgen tijd wilde Ik persoon lijk bij u een groote som gelds be zorgen, bi) testament bestemd voor Heilige Missen. En wel persoonlijk om U. die achter mijn rug zooveel weel te zeggen, de gelegen heid te geven Iets in mijn gezicht te durfde ontvangen, dat u mij niet durfde aan te zien, dat u zelfs geen enkelen vorm beleefdheid in acht nam. U zult misschien zeggen welk recht heelt Van Dalsum om mij al deze din gen mede te deelen? Ik zal u antwoorden. Dat recht komt mij toe gelijk het toekomt aan leder ander katholiek, die nog verontwaardigd kan zijn, als zijn geloof wordt bediend door on waardige herders. Men zou mij kunnen zeggen: als de parochieherder een onwaardig pilas ter is, dsn is dit zaak van den bis schop. Dit laatste is waar, maat als de bisschop zijn plicht verzaakt, wat dan Ja, dan moet de zaak words# overgelaten aan God, aan WIm de bisschop verantwoording schudltls. Maar moeten wij, katholieke leefaa, dan maar met over de borst geslagen handen aanzien de verwoestingen, die door een onwaardig priesterJotto. In Arnhem bezielde onsstechts üéne gedachte: De katholieken uit alle klassen der bevolking nader tof elkan der brengen. Deze was gcVolg van hel feil, dat wij daar hadden opge merkt Dat er zoovele standen waren als er mcnschen waren mei een gul den meer of minder in de porlemon- naie. Omdat wij niet tc klein waren voor den groote cn niet te groot voor den kleins, verkeerden wij door middel van het verccnlglngslcvcn In alle kringen der bevolking, wij waren daar- antwoord. dat hen beschaamde, ver mits dit antwoord hun leefde, dat er staat geschrevenIk ben de Ood van Abraham en de God van Israel en de Ood van Jacob. Ood is niet een God van dooden, maar van levenden. De Farizeeën nu hadden schik, dat Jezus de SadduceCn zoo op hun num mer had gezet en zij kwamen opnieuw bijeen, om hem nog eens op de proel te Stellen met de vraag: Wat is het grootste gebod in de Wet. En daarna vroeg Jesus hun, wat dunkt U van den Christus? Wiens Zoon is Hij Met gevolg, dal niemand Hem een woord kon antwoprden tegen Daar bij Matheus lezen wc dus, dat het niet antwoorden door de Farizcün een gevolg was van hunne o n- aicht om een goed antwoord tc geven. Maar tevens van hun kwade Schtls, dit deden we niet op luidruchtige wijze, maar op stille bescheiden wijze, als een zout dat onzichtbaar is cn toch «lies doordcesemt. Als «r in Arnhem ccne onderlinge waardering is gekomen lusschen de verschillende klassen der bevolking onder dckalho- Ds Vernieuwing van de Missie is nu in uwe parochie afgeloopen. Toen het bekend werd, dat deze zou worden gegeven, werd onder uwé No. 19. Gewestelijk en Algei Richting; Voor waarheid en voor recht, door persoon of partü- VER8CHIJNT raat C 7 te Hulst ANDERE LANDEN ...ld»; - Abonnementen worden dagelijks aangenomen. - Weekblad te Hulst. daud en door daad van anderen, zonder aanzien van ZATERDAG. ADMINISTRATIE: Gentscbestraat C 6 te Hulst. iw*r«n WJLJ. :n zclde t n openbaa Jrt«' wel uitgepraat raken I* Dit woord: Wij antwoorden niet. hij zal wel uitgepraat raken, is het """voord, dat reeds van af den e tegen ons is aangenomen als tonrechter van Alphen was deze, dat u aan deurwaarder Poppe, hij was pas benoemd, vroeg zich bU uwe partij aan te sluiten, naar de kerit gaan was niet noodig, want dat deed hij niet. De heer Poppe was daarop zeer ver ontwaardigd geweest, maar schijnt later toch naar uwe partij te zijn overge gaan. U hebt in uwe mond het woord s .ik zal u ruineeren,* en dit hebt u nogal zeer dikwijls gebruikt om uwe school bevolkt te krijgen en om jair- aksche inschrijvingen te bekomen. ij zijn meerdere gevallen bekend waarin u aan den landeigenaar hebt geschreven om aan den pachter land af ie nemen, omdat deze óf zijne kinderen niet naar uwe school zond óf naar uw gedachte niel genoeg daarvoor gaf. En dil, terwijl uwe school geheel over bodig was, want dezelfde katholieke onderwijzers van de openbare school zijn nu de onderwijzers van de blzon- dere school. Het was dan ook niet n verlangen van u om e parochie e >nder de mei zegl genoeg. Men noemt u den blikken van Steen. En dit om daarmede aan te toonen niel alleen uw uiterlijk, doch vooral ook uw ge- welen men meenl, dat dit geweten van blik is. Hoe hebt ge u aangesteld op Nieuw jaarsdag Gelijk later bleek is het een ander geweest, die in uw nasra eene Nieuwjaarsadvertentie plaatste in .De Volkswil". Hadt u niets daarop gezegd, dan zou gezegd zijn onder uwe parochianen: .Onzen blikken schijnt toch zijn Onze Vader nog te kennen." Toen u anders handelde, ging haatdrdfeend karakter vertoonen Zaterdag 5 Fe ri 1910. Ie Jaargang.

Krantenbank Zeeland

Volkswil/Natuurrecht. Gewestelijk en Algemeen Weekblad te Hulst | 1910 | | pagina 1