onaangename positie gebragt, en hoewel wij geenzins tot de
pessimisten belmoren, niet de zaken zwarter inzien dan zij zijn,
en zeer Zeker niet uit verleden gelijksoortige toestanden voor
spellingen of gevolgtrekkingen voor de toekomst wenschen te
maken, mogen Wij toch de opmerking niet weerhouden, dat de
inoord door prins Pierre Napoleon Bonaparte op Victor Noir
gepleegd, bij velen onwillekeurig in herinnering brengt den
uioord°door den hertog de Choiseul-Praslin op zijne echtgenoot
gepleegd; en dat deze misdaad den val van Lodewijk Eitips ver
haastte,misschien veroorzaakte? is een gevoelen waar
voor veel, waarde» weinig te zeggen valt. Iienri Rochefort
was een der baanbrekers in het Wetgevend Ligcbaam, om de
regering te noodzaken zich te verklaren over hetgeen met den
prins-moordenaar gedaan zal worden. Met verwijzing naar de
telegrammen hierachter, waarin de interpellatie vermeld staat,
doen wij uitkomen, dat de Parijsche volksvertegenwoordiger
zich niet ontzien heeft de familie Bonaparte bij de familie Borg-
liia te vergelijken, hetgeen hem, gelijk van zelf spreekt, een
berisping van den voorzitter op den hals haalde. Krachtig en
waardig was het antwoord dat de minister van justitie, Emiie
Ollivier, aan den volksopruijer gaf, die, niet tevreden met de
opschudding in 's lands vergaderzaal veroorzaakt, ook nog
straatrumoer verwekte en even na het vallen van den avond als
de volksheld in ten rijtuig over de boulevards reed, en zich
een groote ovatie liet brengen, lieden zou zijne partij een
manifestatie toen, doch op dezen oogeublik hebben wij nog
geen berigt ontvangen dat aan dit voornemen is gevolg gege
ven. Rochefurl heeft overigens in een artikel in zijne Marseil
laise zulk een taal gebezigd, dat een geregtelijke vervolging
tegen hem behoort te worden ingesteld, en daar de man als volks
vertegenwoordiger onschendbaar is, wordt de magtiging van
bet Wetgevend Ligcbaam daartoe vereiseht. De voorzitter heeft
die magtiging Dingsdag gevraagd eu heden wordt in de afdee-
lingen over de aanvrage beraadslaagd.
Prins Pierre Bonaparte is thans niet voor de eerste maal in
moeijelijkheden gewikkeld, ten gevolge van zijn opvliegend
karakter eu zijne buitensporige hartstogtelijkheid; reeds bij
'verscheidene gelegen heden had men zich over betreurenswaardige
handelingen zijnerzijds te beklagen; en daarvan wordt o. a.
deze in herinnering gebragt; in de grondwetgevende vergade
ring van 1848 gaf de prins, terwijl een openbare zitting ge
houden werd, een klap in het aangezigt aan den heer Castier,
zijn medelid, en een man op hooge jaren.
De thans 54-jarige prins Pierre Bonaparte isle Rome gebo
ren, doch een echte Korsikaan. In den kerkelijke staat maakte
hij iiet der regeering zoo lastig dat hjj bij pauselijk hesluit ver
bannen werd; een der geregtsdienarcu die hem wilde vatten
echoot hij dood. Na langen tijd in de gevangenis doorgebragt
ft hebben begaf hij zich naar Amerika, waar hij onder -Santa-
Anna diende van daar ging hij naar Engeland en later naar
Griekenland, waar hij inet de l'alikareu handgemeen werd. Na
de Februarij--omwenteling was hij escadrons-chef bij het treein-
delegioen in Algerië; hij woonde liet beleg van Zaatche bij,
doch verliet vóór de bestorming zijnen post en keerde zonder
'verlof naar Frankrijk terug; generaal d'Haut-poul strafte hem
hiervoor met ontslag uit de dienst,-en de wetgevende vergade
ring der republiek keurde dezen maatregel goed. Als afgevaar
digde voor Korsika detd de prins bet voorkomen als «are hij
een ijverig democraat, ofschoon lig steeds een warm aanhanger
van prins Lodewijk Bonaparte was geweest; hij stemde echter,
even als prins Napoleon, voor het behoud der grondwet en
tegen de herkiesba'aiheid van den president. Na den coup d'état
kreeg hij den tirel van „prins" en „hoogheid", doch werd niet
lid der officieel keizerlijke familie. Hij woont meestentijds op
Korsika, waarheen hij door zijne jagtliefhehberij gelokt wordt.
Den overigen tijd van het jaar brengt hij door te Auteail bij
Parjjs. Hij komt zelden ten hove. De door hem getroffen
Victor Noir, een jongmensch van 23 jaar, was mede-redacteur
der Marseillaise.
Aan onze Parijsche correspondent ontleenen wij nog de
volgende bijzonderheden omtrent Pierre Bonaparte, den moor
denaar van Victor Noir
Pierre Bonaparte is de derde zoon van Lueien. Hij heeft van
zijn jeugd af een vrij avontuurlijk leven geleid, en deed zich
steeds ongunstig kennen door zijn opvliegend en woest karak
ter. In lbfJO werd hij, op bevel van den Pims, uit den kerke-
lijken staat verbannen; in Albanië, in-Korsika, overal maakte
hij zich aan tweegevechten en bloedige gewelddadigheden schul-
dig; als officier werd hij in Algiers, wegens overtreding der
discipline, uit den krijgsdienst ontslagen. Na den coup d'étati
ontving hij don titel van Prins en -Hoogheid. Sedert bracht hij
zijn tijd gedeeltelijk op zijn villa te Auteuil, gedeeltelijk in
Corsica door.
De verontwaardiging tegen den Piins is zóó groot te Parijs,
dat de werklieden van Belleville zich gereed honden naar
Auteuil te trekken, ten einde op den moordenaar de Lynch
wet toe te passen. Het volk herinnert zich namelijk, hoe de
handeling, door Prins Murat den metselaar Conté, aangedaan,
tot nog toe, ondanks alle wettige aanklachten van den laakten,
ongestraft is gebleven; en het oordeelt het nu 't veiligst, zijn
eigen regler te wezen.
In den Moni/eur Vniversel leest menMaandag avond
meldde zich een persoon van omstreeks' 30 jaren aan bij bet
commissariaat van policie van bet paleis van justitie, na zich
alslandlooper te hebben aangegeven, verlangde hij onmiddellijk
in verzekerde bewaring te worden genomen, lteeds maakte
rnen een bevel tot opsluiting gereed, toni de secretaris van den
commissaris van policie, die hem ondervroeg, tot zijne groote
verwondering, de aarzelende antwoorden van dien ongelukkige
opmerkte, waarop hij zoodanig met vragen bij hein aandrong
dat die man geheel zijn hoofd verloor en tusschen twee leugen
achtige antwoorden den naam 't'roppmann uitte. Dit was eeue
ontdekking voor de policie-beambten, die, in plaats van den
landlooper naar de gevangenis van de prefectuur te zenden, om
daar kalm uit te rusten, hem bij zich hielden onder onmiddellijk
toezigt niet alleen van sergeants de ville, maar ook van agenten
der openbare veiligheid. Hierop volgde een strijd tusschen
den „boosdoener" en den secretaris van policie, een strijd
waarin de landlooper wel moest bekennen overwonnen te zijn,
want ondankszijnoiitkenneuden zijne krachtige verzekeriitgeu,
kwam hij er toch toe te zeggen, dat hij de medepligtige van
Troppmann was geweest. Vervolgens op de knieën vallende,
riep hij met een klagende stem uit: „Ik ben een ellendeling,
daarom wil ik mij ook voor u vernederen, maar ik bid u, breng
mij niet in het ongeluk.... ik zal bet niet weer doen, ik beloof
bet n. Zend mij naar de gevangenis, eenvoudig als landlooper,
laat mij morgen ochtend weêr los en ik zweer u op mijne eer,
dat ik zal werken en mij als fatsoenlijk man gedragen." Dade
lijk werden hem de handboeijen aangelegd en inei de grootste
voorzorg zond men hem in een getralied rijtuig, omgeven door
Parijsche gardes te paard, naar Mazas. Bij 'liet verhoor, dat
men later den man heeft doen ondergaan, is gebleken dat hij
tot het reeds vrij aanzienlijk aautal persoueu behoort, die ten
gevolge van de ijselijkheden van het regtsgeding Troppmann
het versland hebben verloren. Men beeft den man naar een
krankzinnigen gesticht gebragt.
De vraag of de Ottomamsche regering werkelijk den
onderkoning van Egypte heeft opgeëiseht tot uitlevering van
de door hem bestelde gepantserde schepen en getrokken kanon
nen, is nog niet met zekerheid te beantwoorden, ofschoon ook
in een aantal telegrammen bet feit als stellig is medegedeeld.
De verwarring iu de berigten dienaangaande is zeer groot, en
thans wordt de opmerking gemaakt dat krachtens politieke en
internationale akten, de onderkoning bet regt .beeft een vloot te
hebben en een leger, ter bescherming van de Egyptische gren
zen eu ter handhaving van de orde eu rust iu zijn land; een
regt, reeds aan Mehemet-Ali verleend, en nooit betwist gewor
den. De Porie zelve heeft de hulp van de Egyptische zee- en
landmagt gevorderd bij gelegenheid van den opstand der Kan-
dioteu. In afwachting van officiële bevesting of tegenspraak
van bedoelde tijding meldt de Indépendance beige, dat de Otto-
manische regering aan den kbedive een nieuwe firman heeft ge
zonden, houdende duidelijke uiteenzetting van have eischeu en
strekkende om diens onderwerping op de proef-te stellen,
Volgens geruchten, voorkomende in de Trance, zou er plan be
staan een internationale conferentie'te beleggen om de Turksch-
Egyptische aangelegenheden te regelen.
'De Gazette des Tribunauz meldt, dat Woensdag avond
te 5'/s uren 'Rochefort iu een rijtuig op de boulevards versche
nen is, gevolgd door een nog al aanzienlijke volksmenigte, die
de Marseillaise zong en leve Rochefort! riep. Op den boule
vard Montmartre gekomen, verliet Rochefort bet rij»uig en
sprak eenige woorden met zijne togtgenootuu. Verscheidene
personen liepen door de-volksgroepen heen en zeiden: „Tot
morgen! en dan de manifestatie!" Aleer is er niet gebeurd,
en in den loop van den avond hadden de boulevards bun ge
woon aanzien herkiegen.
Noor eeuigen tijd heeft nabij Ingelfingen een aardval
plaats gegrepen, waarbij eene aanzii nlijke opperv lakte land -ver
zonk. Sedert dien tijd zinkt aanhoudend nog meer land, en
liet gat moet nu reeds meer dan 390Ü decimeters in omtrek
hebben, terwijl de dieple onpeilbaar is, en het .geluid van het
