GEN.
jke Nederland,
an door enkele
li leening geop.
van het inge-
;en inschrijvers
e niettemin be
langen, als niet
atscliappij niet
en een jaar, de
ren.
rijving voor de
loomvaart naar
nen, waarvoor
Ir 7 U pCt. inge-
geen ons vooral
Nederland zelf
laan.
ivond hier ter
uzen opgevaren
eladenmethout.
door een zware
nken; door het
as de equipage
d de Spaansche
Havana geladen
gingen om het
issen der lading,
t du Noordsche
eind naar Koor
lid, is gebroken,
ukt de Iran sell e
pderikstadt naar
leeft zich met de
komen.
lsehe stoomboot
stemd naar Lon-
Ber naar Neuzen
n.
Zouaveu-Broe-
i plechtige wijze
aan velen barer
ging in de dag-
ids wapeubroe-
waren Zouaven
1, Gouda, Slap-
Delft, 'silage,
Weert, die door
te wijze ontvan-
er II. Mis in de
len der Broeder-
n. Na het einde
lich naar de ge-
dejeuner werd
Concordia Felix,
t smaak gedeco-
Bes avonds eene
prijkte een vlag-
ises zij had ter
;n schild, waarop
n ter linkerzijde
?n schild, dat de
1 Pe/r. II. 18J.
't-nde medaillons,
ïiniste veldslagen
Bagnarea enz.
n door de pause-
Lusclijke consul
iring verschenen
t eere-presidium
rd aangeboden;
;ieer P. Willemse, nam nu het woord en schetste in
/ouaventaal liet gewicht san dezen feestdag, heette allen
•elkoni, die er aan deelnamen, en besloot, met een drie-
erf leve Pius! Na hein nam de vice-president, de
|IBer ïunijnebreijer, het woord en bracht een heilgroet aan
l M. onzen geëerbiedigden Koning. Hij toonde aan dat
jj Katholieken altijd pal staan voor het gezag, en zij, waar het
ju verdediging geldt van het koningschap, voor niemand
wiiken, en even ais de Zouaven gestreden hadden voor de reg-
ten des Pauses, zij als één man zonden opstaan, om die, als het
„oodig was, van Willem III te verdedigen. Hij besloot met de
rakende dichtregelen, die met een driemaal leve Willem III 1
werden toegejuicht:
Dien Yorst een dronk, een toast gewijd,
O Zonen der Bataven 1
Dien Koning onzen groet gebragt
Met hart en ziel, Zouaven
Wantwien 'kooit nedrig hulde biê,
Geprest door bloei noch banden,
Met Pius is het Willem III,
Den Vorst der Nederlanden
God zij met hem in al zijn doen;
Hij sterk, hem in zijn pogen
Om 't heil van Volk en Vaderland
Bestendig te verhoogen.
Moog Willem ons ten Vader zijn,
Wij, trouwe Onderzaten,
Dan zal God Willem en zijn Ga,
'Oranjestam ons laten.
Komt, Broeders! op ons eerste Feest,
Op 's Konings heil gedronken,
Kil op zijn welvaart en zijn Huis
Nog menig glas geschonken...
Dan stijg, met onze Broederschap,
De beê uit ieders woning:
Blijf, God! inet Vorst en Vaderland,
Met Neerland en zijn Koning!"
1 Nu werden twee telegrammen van den volgenden inhoud
jeschreven en verzonden:
Sa Sainteté le Pape Pie IX, Pome.
La Société des Zouaves Fidei et Virtute a Rotterdam, cele
brant solennellement la glorieuse victoire de Mentana, renou
lelie it Votre Sainteté ses sentiment d'amour et de fidélité
femels.
Le Président,
P. Willetnse
Aan Z. M. den Koning, 's Rage.
De Zouaven-Broederscliap Fidei et Virluti, feestvierend de
overwinning bij Mentana herdenkende, brengt op Neêrlands
Berken Koning haren heildronk uit in het lokaal Concordia
Felix te Rotterdam.
De Voorzitter,
P. Willemse.
Vervolgens werden deaanwezigen verschillende ververscliin-
gen aangeboden en door bestuurs- of gewone leden voordrag-
ten gehouden over verschillende onderwerpen. Zoo sprak de
Secretaris, de heer II. J, Mejer, over het doel der Zouaven-
Broederschap, trad in eene vergelijking van deze met deGe-
zellen-Vereeniging van den beroemden Kolping en wees er op
Boe beiden langs eenigzins verschillende wegen hetzelfde nut
Pogen te stichten namelijk verbroedering onder de Katholie
ken, aankweeking van gevoel voor godsdienst en recht. De
keer II. H. B. Bimieiiwierts hield eene rede over liet scheepje
'Ml Petrus en betoogde aan hoeveel stormen dit reeds had
loot gestaan zonder te verzinken, wat hem gronds opleverde
om hieruit, zelfs afgezien van de goddelijke belofte, te besluiten,
Bet nimmer zal vergaan. De heer Lorreyne hield eene dicli-
rajke voordragt getiteld de storm op zee. Tusschen een en
Oer werden hcilgroeten gebragt aan verschillende ter verga
ring aanwezige personen, en op de eerste plaats aan den
er voor de eer, die hij den Zouaven aandeed var.
wne Broederschap te verschijnen, nadat hij hen reeds op 11
Pnl zoo welwillend had ontvangen.
In gevoelvolle taal beantwoordde de consul deze woorden;
hij verzekerde de Broederschap van zijne voortdurende toege
negenheid, betuigde zijne bewondering voor de eendragt en
echte broederschap, die hij hier luid aangetroffen, en verklaarde
meerdere malen ouder de hein zoo dierbare Zouaven te willen
verschijnen. Met een warm applaus ontving de vergadering
deze woorden, en daarop werd de heer Bellini door de leden van
liet Bestuur uitgeleide gedaan.
Des avonds wachtte de Broederschap nieuwe feestvreugde.
De groote zaal kon de leden met hunne dames niet allen be
vatten, zoodat velen zich met een plaats in de aangrenzende
zaal moesten vergenoegen. De Voorzitter opende de vergade
ring met het verzoek aan den Secretaris om de volgende
telegram voor te lezen.
Den heer P. Willemse, Concordia Felix Rotterdam.
Z. M. den Koning-betuigt de Broederschap Fidei et Virtuti
zijnen opregten en hartelijken dank.
De Adjudant,
Baron Taets van Amerongen.
Deze koninklijke onderscheiding maakte den aangenaamsten
indruk en werd met levendige toejuichingen begroet.
Achtereenvolgens werd nu het programma, dat zich door
groote verscheidenheid kenmerkte, afgewerkt. Onderscheidene
leden van de Zaugvereeniging ltotte's Mannenkoor hadden
hunne belangstelling doen blijken door zich met liet muzie-
kale gedeelte des programma's te belasten. Zoo werden ver
schillende zangstukken met en zonder orchest met veel smaak
uitgevoerd en afgewisseld met ernstige en luimige voordrachten
in poësie en prosa.
Was de Vergadering over dit alles ten hoogste voldaan, het
dramatisch tafereel met zangde overwinning lij Mentana, door
den secretaris den heer M. J. Meijer, had eene onbeschrijfelijke
uitwerking. Het was dan ook met recht een keurig gelegen
heidsstuk. Op den voorgrond van het tooneel stond het insigne
van de Zouaven-Broederscliap: het Zilveren kruis met de Ini
tialen Z. en B. Op den achtergrond tropheën van Mentana met
de nationale klenren, waarboven het pauselijk wapen prijkte.
Het kruis was het middelpunt, waarom zich het drama bewoog.
Nadat het met een heerlijk lied begroet was, verscheen een
burger op het tooneel en smeekte om hulp bij God en bij de
nienschen. Ken Zouaaf nadert en vraagt verklaring van dien
angstkreet. De burger meldt hem dat men het kruis wil aanran
den en omklemt het hartstochtelijk. Nu legt de Zouaaf de lin
kerhand op liet kruisen roept de Bataven te hulp. Op zijn kreet:
zullen wij dit dulden? komt men alom roepen; neen, bij God,
neen! liij gebiedt de Zouaven, die opgekomen zijn, zich te
wapenen. Iegelijk hellen de burgers een smeeklied aan en daar
op een vreugdelied, als zij de Zouaven strijdvaardig zien. De
muziek heft een krijgsmarsch aan; burgers bidden en kermen,
een hunner wakkert de Zouaven aan. De Zouaaf-aanvoerder
(hij, wiens heldenmoed spreekwoordelijk geworden is, de lieer
Lorreyiie) roept met donderende stem:
De strijd is heet, 't gevecht verwoed,
De grond gedrenkt doorweekt met bloed;
Zoover het oog ziet, stapels lijken,
Kn nog wil's vijands heir niet wijken;
liet vreest 't kanon niet, nog 't musket.
Zouaven, draalt niet, 't bajonet
Is 't wapen, dat des vijands drommen
Van angst en siddring zal verstommen,
Steekt op! schroeft aanwant't is daarmee
Ge reeds een tal van wond'rcn deê:
En nu ook schrik en dood zult spreien.
Valt aan! stormt los! en beukt de reien
Dier lage telgen van 't verraad
Verplet de werkers van het kwaad!
De hoorn blaast de looppas. De Zouaaf-aanvoerder schatert
over het krijgsveld, terwijl men alom liet geweld van den strijd
hoort! Ev' viva Pio Nono! Daar klinkt op eens de kreet:
Victoria! en burgers en Zouaven ijlen elkander te geuioet en
omhelzen elkaar onder de fanfares der muziek, die nu het Pius-
lied accompagneert. Nu valt het gordijn, inaar wordt onundde-
lijk weder opgehaald. Aan de eene zijde staan de Zouaven met
hunne vlaggen en banieren en beschermen het kruis met hunne
bajonetten, aan de andere de burgers in blijde, dankende hou
ding, met de armen hoog uitgestrekt; geel en wit bengaalseh
vuur verlicht het tooneel.
Nogmaals valt het gordijn, en nadat het weder opgehaald is,
ziet men het kruis, omwonden met de vaderlandsehe kleuren
de Zouaven staan in het geweer aan de regter, de burgers Ier
