en in de Morgue
van geest en het.
Imeiide.
juweel te hebben
•ouw Kinck bail
kkige moet inder-
van zij zich voor
door Traupmann
regterhand bad
rem als volgt ver
let de moeder bel
;edood omdat zij
;n zagen. De drie
r niet wist water
men besloot der-
lorgue mogt het
in de gevangenis
voor haar worden
k waren genomen
ugst te bereiden,
et publiek weder
in bet 116tel'ii
gheden gepleegd,
te kennen, heeft
jfd. Men ODder-
eeselijke misdaad
ichrijft bet /aar
gearresteerd, die
Pantin gehouden
arrestatie geleid,
nde tot de water
de reu Royale, om
ner schepen wei-
vele lieden, wier
elaatdadelijk be-
dat hij vreemde-
pieren te toonen'
en in Frankrijk
angesprokeue op
werd. Zijne on-
gij dus ver-
ewijzen, dan zult
eraal te volgen."
eer meester; hij
te vergeefs. Da
parket over. Op
ngehoudene van
ruik om aan den
ringt op een vlot
1 zich te verdrin-
bij de hand om
Te nauwernood
•or dezen persooi)
el sprong geheel
rnemen zag mis
tte hem met ziel
de kracht en
erijdelen. De on-
hem meester was
de gearresteerde
Toen men hem
bij hem, die hij
gen. Uit de vet-
e Traupmann of
rancs aan geld en
jasthuis vervoerd,
wordt bewaakt,
bevaar verdwenen
iin die zijn gelaat
cht te verbergen,
iek en geeft eene
middellijk verboot
de groote nieuws-
om hem te zien,
noodig heeft ge'
Ttanpmann of Tropmann is van middelbare gestalte, doch
zeer goed geproportioneerd. Hij schijnt ongeveer twintig jaar
oud te wezen. Zijne pbysionomie kan bepaald schoon genoemd
worden. Onder het linker oor heeft bij eene wond van ongeveer
drie centimeter lengte; ook zijne band is op verschillende
plaatsen gewond en gekrabd. Traupman of Tropmann heeft ge
weigerd den regter van instructie het minste antwoord te geven.
Volgens het blad le Havre, had Traupmann of Tropmann
zich reeds geïnformeerd op welke wijze bij het best naar
Amerika kon ontkomen.
Het berigt, eergisteren per telegraaf gezonden, als zou de
vader ook reeds gevat zijn, is nog niet bevestigd. Wel zijn er
te Parijs geruchten in omloop, dat men den vader op bet spoor
is; men onderstelt echter dat hij naar België is gevlugt.
Sommige parijsehe bladen deelen den platten grond van de
plaats mede, waar de misdaad is gepleegdandere geven de por
tretten van de slagtoffers. De Figaro berigt, dat er 30,000
exemplaren meer van dit blad gedrukt worden, dan in den regel
het geval is. De oplaag der overige bladen is mede aanzienlijk
toegenomen.
De bisschop van Orleans, Mgr. Dupanloup, heeft aan
pater Hyacinthe een brief geschreven, die, gelijk de brief van
den karmeliet, in de dagbladen wordt gsvonden, en waarvan
bier de hoofdzakelijke inhoud volgt:
„Waarde broederl
„Zoodra men mij uit Parijs berigtte welk een grove feil gij
zoudt begaan, heb ik terstónd in den nacht uw vriend en
medeleerling afgezonden om u, zoo mogelijk, terug te houden.
Het was te laat; de ergernis was reeds gegeven. Mij blijft
niets over dan God te bidden en u te smeeken niet voort te
gaan naar den afgrond, voor uw beneveld oog verborgen.
„Gij hebt geleden, ik weet het; maar Lacordaire en Ravig-
nan hebben, ik weet bet, meer geleden dan gij, en zij zijn des
te hooger gestegen in het geduld en in de kracht, uit liefde tot
de Kerk.
„Ik wil hopen en ik hoop, dat het slechts eene kortstondige
afdwaling is. Kom onder ons terug. Schenk der katholieke
wereld aldus een groot voorbeeld na baar grootelijks te hebben
bedroefd. Ga u werpen aan de voeten des H. Vaders, die u de
rust des gewetens en de eer van uw bestaan zal hergeven.
„Ontvang van hem, die uw bisschop was en nooit zal ophou
den nwe ziel te beminnen, dezen raad en dit blijk van eene
ware en godsdienstige toegenegenheid.
„t Felix
„Bisschop van Orleans."
De Adige meldt als een aardigen zamenloop van omstan
digheden, dat bij eene der spiegelgevechten, dezer dagen in bet
kamp van Verora gehouden, het tweede regiment grenadiers
zich juist in dezelfde stelling bevond als op den voor de Itali-
aansche wapenen zoo rainpspoedigen dag, die de nederlaag bij
Custozza bescheen. De sergeant Roncisvalle, die toenmaals,
Junij 1866, korporaal was bij het genoemde regiment, herin
nerde zich zeer goed de plaats, die hij gedurende den slag bij
Custozza bad bezet, en zich bukkende naar een stuk metaal, dat
hem van onder het gras toeglinsterde, raapte bij het gevest en
een brok van den sabel op, die door hem gedurende dien aan
treurige herinneringen zoo rijken dag veiloren was. llij her
kende bei wapen aan het nummer, dat nog niet was afgesleten.
Engeland.
Lord Clarendon, Engelands minister van buitenlandsche
zaken, is naauwelijks van zijn reis naar het vasteland in zijn
vaderland teruggekeerd, of hij heeft op een banket te Water
ford den indruk medegedeeld, dien hij ontvangen heeft van de
personen, waarmede hij in aanraking is gekomen en die invloed
uitoefenen op het lot van Europa. (Zoo als men weet, heeft de
Engelsche minister ook eene audiëntie gehad hij den keizer der
Pranschen.) Die invloed, zeide lord Clarendon, was zoo gunstig
mogelijk. Immers is liet thans zijne overtuiging, dat sedert
den oorlog tusschen Pruissen en Oostenrijk in 1866, de uit-
zigten op het behoud des vredes nooit beier zijn geweest. Zulk
eene verklaring van een Engelschen minister heeft ongetwij
feld hare beteekenis, en lord Clarendon verdient dank, dat hij
z;ch gehaast- heeft die openlijk af te leggen. Van eene regee-
r'ng, wier staatkunde zoo weinig geheimzinnig is als de Engel-
eclie, kan men alleen dergelijke verklaringen in liet openbaar
verwachten.
Onder het hoofd: „Lord Clarendons bezoek te Parijs
wridt de Daily News het volgende:
„Onze Parijsehe correspondent berigt van jl. Zaturdag avond
„„Ik mag bij de alles overwegende belangstelling in de
Pantin-moorden niet verzuimen een politiek nieuws te berigten,
dat van groot belang is, wanneer het waarheid bevat, zoo als
ik geloof dat het geval is, altijd met voorbehoud wat de onnaauw-
keurigheden betreft, waarvan de mededeelingen van diploma
tieke geheimen onvermijdelijk vergezeld gaan. Ik verneem dat
lord Clarendon eene zending volbragt heeft, toen hij onlangs
een bezoek te St.-Cloud aflegde. Het uitzigt van Napoleon's
dood, die eenige weken geleden door ieder als eene waarschijn
lijk nabij zijnde gebeurtenis beschouwd werd, gaf aanleiding
dat de groote mogendheden de mogelijke gevolgen daarvan
overwogen. Wanneer ik goed onderrigt ben, dan zijn Oosten
rijk, Pruissen, Rusland en Engeland overeengekomen welke
hunne gedragslijn onder de gegevenomstandigheden zou zijn,
met het doel om den vrede te bewaren, de besmetting eener
Fransche omwenteling tegen te gaan, en, als middel tot berei
king dezer oogmerken, aan de Duitsche eenheid geene hinder
palen in den weg te leggen. De kiesc'ne taak van lord Clarendon
was: den Pranschen keizer met dit besluit der vier mogend
heden hekend te maken. Deze aankondiging werd, zoo als te
verwachten was, met de verzekering beantwoord, dat niemand
meer den vrede van Europa wenschte aan den keizer., Mogt de
raad werkelijk goed opgenomen worden, dan kan hij de geluk
kigste gevolgen voortbrengen. Diplomatieke pligtplegingen
daargelaten, was het de bedoeling der mogendheden, naar ik
geloof, den keizer onder het oog te brengen, hoe zijne handen
gebonden zijn, met opzigt tot eenige poging om tegenstand in
zijn rijk door de afleiding van een oorlog te bestrijden. Tevens
twijfel ik niet of er zullen alle pogingen gedaan worden, om
Pruissen over te halen Frankrijk niet te tarten, hetzij wat
Baden of eenige andere quaestie betreft. Terging zou voor de
oorlogspartij een uitkomst zijn. Ik vlei mij met de overtuiging
dat, wat ook geschieden moge, het algemeene gezonde verstand
een algemeenen oorlog verhinderen zal."
De ramp in de Avondale-steenkolenmijn in Pennsylva-
nië, waarbij 110 volwassen mannen en knapen zijn omgekomen,
heeft eene algemeene verslagenheid veroorzaakt. De ramp is de
grootste van dien aard, welke ooit in de Vereenigde Staten
voorviel, en heeft algemeene smart en demoralisatie in de mijn-
districten ten gevolge gehad mijlen in den omtrek hebben de
mijnwerkers den arbeid gestaakt, om zich naar het tooneel des
onheils te begeven; in den omtrek van de schacht der mijn zijn
dan ook bij voortduring duizenden menschen, voornamelijk
vrienden en verwanten der omgekomenen, verzameld. Eene
vronw heeft haren vader, haren echtgenoot, drie broeders en
drie zonen in de mijn verloren.
Volgens het geneeskundig blad the Lancet loopt Londen
gevaar van met eene besmettende koorts geplaagd te worden.
De naam dier kwaal is synoclia; zij openbaarde zich in het mid
den der verloopeu eeuw in hoogen graad in Ierland en Schot
land onder de lagere klasse, waardoor denkelijk de benaming
„hongersnood-kwaal" ontstond. Er bestaan thans vijf gevallen
van dien aard in de Londensche gasthuizen. Hetzelfde blad be
rigt dat de eczema epizotica onder het vee in Londen en omstre
ken, alsmede in Yorkshire zeer uitbreidt.
Een andere kwaal, door de mode te weeg gebragt, heeft den
dood van een meisje van negentien jaren veroorzaakt. Eenige
oogcnblikken nadat zij het huis verlaten had viel zij op straat
dood. De regterlijke lijkschouwing besloot met de uitspraak:
„gestorven ten gevolge van stijf rijgen,
Dixitschland.
Brunn, de hoofdstad van Moravië, is jl. zondag-avond
het tooneel geweest van een zeer ernstige opschudding, veroor
zaakt door eene handeling van graaf Heinrich Hompesch, welke
edelman zich niet ontzien heeft om zich zeiven een vermeend
regt te verschaffen, een moordaanslag op een burger te plegen.
De Ferdinandsstrasse was vol wandelaars, die een harddraverij
hadden bijgewoond en huiswaarts gingen. Een digtedrom men
schen stond voor het hotel Neuhauser, waar de meeste deelne
mers na de wedrennen afstegen. Onder de nieuwsgierigen
bevond zich Gothard Muller, koopman in mode-artikelen, mei
zijne vrouw en zijn kind. Deze drie personen stonden juist voor
den ingang van het hotel, toen een equipage daar stil hield, en
graaf Heinrich Hompesch van den bok van het rijtuig sprong.
Het zoontje van Muller stond den graaf in den weg, en de graaf
stiet het kind op zijde niet alleen, maar gaf het terstond een
slag met zijn rij teentje. Het kind begon te weenen; de vader
sprak toornig den graaf aan, en deze hernam„schoft, als je
niet zwijgt geef ik je een klap." Muller bleef het antwoord niet
