bestormd wordt met brieven, waarin verwondering staat uitge
drukt, dat die maatschappij steil geen moeite heeft ten belloc e
der vier .veroordeelden; hij lierigt echter, dat de bemoeijing. n
der maatschappij zich niet uitstrekken to bijzondere gevallen.
l)e vereeniging tracht slechts de overtuiging te wekkvn, dat in
'l algemeen de doodstraf moet afgeschaft worden. Kiik.de ge
vallen, en vooral dit geval, berusten bij 't volk, Zoo de rege
ring meent deze veroordeelden te moeten executeren, zoo blijk'
daaruit, dat zij gelooft, dat daarvoor zeer bijzonder dringende
redenen bestaan; en niets dan de algemeene volksstem kan in
die omstandigheden de regering (ie verantwoordelijkheid doen
op zich. tremen van het onuitgevoerd laten,van 't vonnis.
jje veeziekte is uitgebroken in Berwickshire, eeiieslreek,
die verleden jaar zeer veel van de ziekte te lijden gehuil heeft
Het vee was nog in de weide. Onder eene kudde van dertig
koeijen, kortgehoornde runderen, in Engeland pas door den
tegenwoordige:! eigenaar gekocht zijn zes beesten aangetast,
en een reeds gestorven. De aangetaste dieren zijn wel afgezon
derd, doelt de gezonden zijn tot nog toe niet afgemaakt.
Donderdag nacht is te Londen in eene der grootste gas
fabrieken brand ontstaan. Al de voorhanden koolteer, die in
een grooten kuil bewaard werd, is in brand geraakt. De vlam
men stegen daaruit als eene zuil, huizen huug op. Elk oogen-
blik vreesde inen eene geduchte ontploffing. Gelukkig hadden
de werklieden terstond de deuren der rmoreii opengezet, waar
uit het vlammende gas een uitweg vond en als wolken van vlam
men zich verspreidde. Met zand en klei heeft men do vlammen
in de» tterput gedempt doch niet vóórdat een paar gebouwen
vernield waren. Toen de brand was gehluseht, was een der gas
houders voor een gedeelte, eu ook een der ijzeren pilaren, waar
op hij hing, rood gloeijeud.
X>uittsclila.nd.
Graaf von Bismarck, die nooit eene gelegenheid laat voorbij
gaan om de Duilsohe eenheid, zijn streven, tot stand te brengen,
gebruikt al zijn diplomatiekeu it.vloed om de Duitsclie staten,
die ieder afzonderlijk eene uitnoodigiug hebben untvangen, over
te halen tut een collectief Duitsch antwoord. Met Saksen eu
Baden is hem dit reeds gelukt. Thans is hij teMunchen aan het
werken, maar of hij in deze zaak liet katltolieke Beijeren zal
weten te bewegen, is nog niet zeker. De Fransche diplomatie
intrigeert niet minder dan de Bisiuarckiaausclie'aan het Beijer-
eehe hof.
De verkoop der West-Indische eilanden St. Thomas, St.
Jan en St. Croix, door Denemar eu aan Moord-Amerika voor
de som van ll'/s milüoeu dollars, beeft.aanleiding gegeven tot
een nota van Engeland en Frankrijk aan het kabinet van Kopen
hagen, waarin deze mogendheden haar leedwezen betuigen over
dien verkoop. Denemarken heeft geantwoord dat zijne financiële
positie den verkoop noodzakelijk maakte. Frankrijk zou, zoo
het wilde, het eiland St. Croix kunnen koopen, want toen het
dit, in li 3d aan Denemarken verkocht, hield het zich het regt
voor, om, zoo deze mogendheid het ooit weer inogt willen ver-
koopeu, gedurende twee jaarett het eerste bod te mogen doen.
Frankrijk zal echter van dat regt geen gebruik nruacu en zoo
beeft Amerika vasten voet in de Antillen.
Italië.
Rome 12 November. Op bevel van Z. II. den paus heeft
de secretaris van Staat, kardinaal Antouelli, aan de vertegen
woordigers der mogendhe ,en bij den H. Stuel een nota gezon
den, waarin tegen de inval der Italiaaiiselte troepen in den Pau
selijken Staat krachtig geprutesteerd wordt. Dit stuk is van uen
5 dezer gedagteekeud, eu levert in korte trekken een overzigt
over al 't geen sedert het vertrek der Fransche troepen uit den
Kerkelijkeu Staat, tegen de wereldlijke magt des Pausen in Italië
gepleegd werd. Ter naauweruood, zegt kardinaal Antouelli, had
Frankrijks vaan het grondgebied verlaten dat den H. Stuel nog
overbleef, of terstond zag inen de revolutie het hoofd opsteken,
aan. wier hoofd een generaal stond die door liet Sardintsche hof
bezoldigd was. De bédoelingeu dezer partij waren voor niemand
verholen, eu het was blijkbaar met welk doel genoemde regering
de pogingen niet slechts toeliet maar zelfs begunstigde. De be
volking der Kerkelijke Staten bleef echter doof voor de oprui-
jiugen dier heethoofden, eu het auarchistiesch streven vermogt
hare trouw niet tot wankelen te brengen. Daar alzoo de pogin
gen om een revolutie te bewerken zonder gevolg bleven, en tot
eiken prijs getracht moest worden het duel te bereiken, begon
men openlijk geweld te plegen. Comitves out den opstand te
ondersteunen werden opgerigt, vrijwilligers aangeworven, en
alle toebereidselen gemaakt om den H. Stoel aan te vallen.
Ofschoon de Piëinontesclie regering dit alles begunstigde, nam
zij den seuijii aait als if zij alles afkeurde en deed Garibaldi in
hechtenis, nemen; echter eerst toen ue beweging een groote uit
breiding verkregen luid.
Ttgvlijkerlijt! dutüaribaldi in hechtenis genomen werd, vielen
goed georganiseerde benden garibaldisten in den Kerkelijkeu
Haat en Iraeiilten liet volk tot opstand té brengen. Dit alles
Had ouder de oogen van een Piëinonteesch leger plaats, op de
pauselijke grenzen gelegerd, om quasi tegen een inval der beu-
den te waken. De trouw der bevolking eu de moed der pause
lijke armee verijdelde dit misdadig plan, en, ten einde dit toen
lodl te doen slagen, gaf men de coutitées een wenk om nieuwe
,-n meer krachtdadige elementen in het strijdperk te doen treden.
Garibaldi liet men untviugten, en deze aanvoerder der revolutie
vertrok met een extra trein naar de pauselijke grenzen, na eerst
te Florence op een plein een redevoering gehouden te hebben,
waarin een oproerige volksmenigte aangezet werd, om de wapens
tegen den 11. Stoei op te nemen. Zijn optreding deed het aantal
vrijwilligers verbazend toenemen; de benden ontmoetten vol
strekt geen iiïjeijelijkheden van het Piëiiïonteeseh observatie
corps, en zelfs werd in Rome door eenige roekelooze garibal-
dislcn gepoogd een opstand të doen ontslaan. In de officiële
bladen van [talie werd met een inval van bet geregelde leger be
dreigd, en alle teekenen waren van zulk een ernstige» aard, dat
liet pauselijk gouvernement, boewei ongaarne de provinciën aan
de gewelddadigheden der indringers bloot gevemie, bet besluit
'nam zijne troepen te lluiue bijeen te trekken. De keizer van
Frankrijk, die het woord van Frankrijk gegeven had, dat hij de
regten van den Pauselijken Stoei zou verdedigen, gaf toen bevel
tot een interventie, en 'het pauselijk gouvernement, zulk een
krachtigen steun vertrouwende, meende dat alle gevaar gewe
ken was, toen men eensklaps met de tijding verrast Werd, dat
de geregelde Piëmuutesciie troepen den Kerkelijkeu Staat tvareu
binnengedrongen, en achter de garibaldistisCue bende»'^opruk
ten. De vreemde liuuding dier troepen tegenover de gartbul-
disten, gaf aanleiding lot tele opuierkuigeu. Up nieuw werd lit-l
volkeren regt eu ue regten vau delf Heiligen Stbel gesefioiiUeli'
op een zeer ernstige w.jze, en wel door ecu regering, die eerst
drie vierde gedeelten van den Kefkelijkeli Staat geannexeerd
bad, en liet nog overgeblevene gedeelte door de revolutionnaire
benden liet verwoesten. Aalt het slot wordt in de nota Woordelijk
het volgende gezegd: aflet verraad met het bedrog zamétipa-
rende, kómt dn gouvernement thans om hierdoor te vervullen,
of ten minste om den weg ter tervulling van zijne halstarrige en
nog nooit opgegeven plannen te vergemakkelijken. In weerwil
de H. Vader den troost niet kan verbergen, dien hij ondervindt
in de edelmoedige hulp, weke hein door het doorluchtig opper
hoofd van de Fransche natte verleend wordt, die zich met regt
de oudste zoon noemt der Kerk, op welke hulp hij zijn vaste
hoop gevestigd heeft, zoo kan Inj terzelfder tijd niet het smar
telijk geval verbergen, üat neut vertuit bij den nieuwefl aanslag
op zijné regten en de regten van den tl. Stoel, die hij verpligt
is door elk middel te beschermen en te verdedigen."" Dit merk
waardig stuk eindigt ut den geurutkelijkeu vorm met de opdragt
van kardinaal Antouelli aan de gezanten, om deze feiten ter keu
nis van hunne respectieve gouterueuienten te brengen.
De volgende correspondentie uit Florence van den 8 dezer
behelst bijzonderheden, die tveliigt nog niet bekend zijn.
//Ik ben in staat gesleid (zegt de schrijver), otu d' uit eene
zeer goede bron eentge feiten te melden, die licht werpen op de
ingewikkelde gescliieuents der laatste maand. Het besluit van
den lieer tóattazzi de invallen der G'aribaldianeu in de Pauselijke
StaLen te bevorderen, was, naar ik Verneem, het gevolg van een
raad door prins Napoleon gegeven en van de berigteu die deu
heer Nigra uit Biarritz'zond. De prins beval de Italiaansche
regering ten sterkste aan, niets van Frankrijk te vragóu'; uiaar
stuu.tciijk op liuiue aan te trekken eu aldus een fait acboiupii
tot stand te brengen, dat Frankrijk niet wagen zou te versturen'.
Het raadselachtige antwoord dour den keizer aan den heer Nigra
gegeven, toen dezede uuudzakelijklieid eener onmiddellijke rege
ling der Boineinschc kwestie betoogde, was: itll we fuut pas
comproidetire ma politique. CepeudatU je reslerai a BiarrUf."
Deze Woorden Werden ie 1'lorenee opgevat ais een zwijgend be
rusten in Ue regeling der zaak door italic, eu onmiddellijk wer
den werl-hureaux, zoowel in de hoofdstad als in andere ifaljaan-
souu steden geopend. Aangezien ecliter republiekeinsehe neigin
gen onder de vrijwilligers bespeurd werden, organiseerde de
regering eene eigen legermagi met officieren uit het staande
leger, dte iu gemeenschappelijk overleg met de-garibaldiaiien
handelden. Dit korps tros, onder bevel van uiajuorl GhireUi,
werkelijk over de pauselijke grenzen; doch toen genoemde ma
joor, te Orle gekomen, Victor Eui.muiuel uitriep, verFteteu zijne
