IRlTEMANDSCilË TIJD1MEI bimdig pleizier heeft. Een van de merkwaardigste scènes viel onlangs voor op de Oude Markt, waar een lange, krachtige Hol lander en zijne hem op de hielen volgende vrouwelijke visoh- eoncurrenten met roepen, schreeuwen en gesticuleren zulk een Jic'te, steeds aangroeijende massa menschen om zich heen verza melden, dat een agent van policie, ter voorkoming van wanor delijkheden, den Hollander meende te moeten aanmanen, het reld te ruimen. De taaije Hollander was geenszins van plan aan de aanmaning te voldoen, maar bood integendeel met de meest inottolijke kalmte een zeer passieven wederstand. „„Eibot! eibot! bot!"" riep hij zoo bedaard mogelijk den Pruissische (olicie-beambte tegen, terwijl hij kaliu en bedaard op zijnen ruitvagen ging zitten. Toen deze hem nu bij den arm pakte, zei ij heel flegmatiek: „Van me lijf afblijven, hoor!"" en hij aaide daarbij een groot mes uit zijnen wijden broekzak te oorschijn. „Wat,"" zei de dienaar van policie: „wou je met mes dreigen."" „Nee,"" antwoordde de lange Hollander eel goedmoedig, „„ik wou maar bet puntje van me sigaar af- |nijden."" Daarop barstten al de omstanders in zoo':: gelach lit, dat men het wel te Berlijn kon hoorei:. De beambte gaf het iter niet op, 0111 den beid dier scène achter de coulissen te lengen; maar de Hollander zette daar steeds zijne theorie van issieven weerstand tegenover. „„Eibot! eibot!"" ging het ,r steeds voort. De agent der hooge overheid had nooit zoo fes bijgewoond, zoo'n kerel die geen respect had voor de Perus- lische Königlicbe Polizei bei Gottes Gnaden. Hij pakte hem laarop weêr bij den arm, met een gezigt als of hij de koning van 'missen zelf was, maar het boertje zei nogmaals: „„Van me jjf afblijven, hoor je!"" en daarbij haalde hij zijn klein kaasmes tér voor den dag. „Wat"" hernam de Königlicbe policie-be- mbte bei Gottes Gnaden daarop weêr, met een gezigt zoo bar Is bij maar zetten kon: „„Wat, wou je je met je mes verzet- 11"" „Nee,"" antwoordde de ander weêr even bedaard, me sigaar trekt nog niet goed, er moet nog een klein endje De vrolijkheid der omstanders steeg daarop al hooger en iger, en eveneens de beleedigde trots van den policie-beambte. itvoer gelegd het voiliidelijk liet de Hollander zich toch bewegen 0111 den policie- gewezen iMrgcant hij was nog wel sergeant naar den commissaris olgen; hij pakte zijnen kruiwagen op en volgde hem, altijd ftzijn: „Eibot, volle eibot, bot!"" en zijn groot gevolg van «standers, aan wie hij zijnen pas liet zien, die volkomen in orde s,zoodat hij verder gerust zijnen weg vervolgen kon. „Eibot, eibot!"" zoo klonk het dadelijk weêr aan de deur van het jlicie—bureau, waar de nijdige policie-sergeant stilletjes binnen lef." Uig het. vertoornt ,j v werkt!' milie hier woonatlj jef om daar den z« cie baar werden m irin eene kanarie, den vogel te laten vee en andere dm] zijn om op die t. ze herinnert aan ha' In Kampen gegeven' 'uiten, omdat de kat er wil men de greij meester-geweerjij te etnbarkerej der A. Lupcke, e. J bevel van dt.1 tijdelijk van. het J iger is gedetacheeiil r infanterie G. A. [I van het Oost-Imlil rland tot nog toe be: niet, langer gezegd: ziekte uit bij den a pn lagen daaraan81 tot bet afmaken vu 1 men is bedacht op ■ige maatregelen. Bj jht algemeene versla* h deze is vcroordeell i jaren, met vervallen! hebbende zich op ofl Et in de provincie El Eertredingen derjaïl ui vier wanbedrijvnl [r van bedienende bci| naar Heerenveen i: voorts voor liet vti| Even en ecnige trans] kik daar met krachtt iburg) een voorval had kunnen 1 namelijk de veerma: E de stoomboot, me'j vaartuig door liet ra« ten onderste boven 'der stoomboot en F1 ran kr-ij lc- 'ezer dagen werd in het groot fotografisch atelier van Nadar [Parijs de algemeene vergadering gehouden der Maatschappij aanmoediging der luchtvaart door middel van toestel zwaar- dan de lucht. Zeer vele menschen stellen belang in deze 'istie en houden cr zich mede bezig. Men weet dat de grond- li der vereeniging deze is: de luchtbol niet te besturen zijnde, iet problenia zijner opstijging in de lucht niet anders op te w dan door de vervaardiging van uitsluitend meehanieke 1 unner een drago s'ehen, voorzien van vleugels, schroeven of andere dergelijke j1 iJroetaneu, die door eene drukking op de middenstof in den damp- lli zich aan de rade l§ werkt. In de wekelijksehe zittingen der maatschappij I L G 1 l'kig dat hi ,Jf:n c'e talrijke vraagstukken, die met deze belangwekkende len. t: in verband staan, dert ongeveer twee jaren met den Tieten dat de pets !tcn ijver behandeld. De vereeniging is in bloeijenden staat 166 letsel bekome! ('t ongeveer 4U0 leden. Zij heeft tot henoraire voorzitters de geen - „eI ren Babiuet, van bet instituut, J. A. Barral, Franchot, baron r- T"S Wies v»n en Nadar, welke laatste haar stichter is. twee bootjes w» |hge hulp te verleeiiel eerst afgelaten toen 'olgende, dat in Keule| heeft, dat zij zoc^ 'uit de courant naar I de eerste maal in H icren langs de stratd mme aan, vergezelt geheel niet in hare" van de HollawM lardoor ouopboudelij zien geven, waarin Engeland. 'e bankiers en kooplieden der stad Londen hebben eene uit ging aan den heer George Peabody gezonden, tot een 'totaal in Lom (on-Tavern, als bewijs van erkentelijkheid voor p milddadigheid jegens de armen van Londen. De bepaling toiulag wordt aan den heer Peabody overgelaten. De overheid heeft den duikertoestel, die op den Theems 7,1g(l werd, moeten doen vervangen door het duikersgewaad, bet bleek dat de duikers, in plaats van bun werk te ver- !ij door middel van het kaartspel den tijd met dobbelen H. De veeziekte te Londen neemt sterk af. In plaats van J"duizend bedraagt de sterfte in de laatst bekende wekelijk- °pgave 3956 tegen 4704- in de daaraan voorafgaande week. Bij liet opmaken der lijsten ontbraken de opgaven van 19 inspecteurs, die gezamenlijk in de voorafgaande week 290 ge vallen vermeldden. Sedert liet uitbreken der veeziekte zijn aan getast 213,675 stuks hoornvee, waarvan 48,588 zijn gedood, 121,571 stierven en 29,741 herstelden. ünitscliland. Zooals bekend is, bestaat te Frankfort een blijvend comité van de Duitscheafgevaardigden, meerendeels vuwfeFortschritts- partij, die daar jaarlijks bijeen komen. Dit comité heeft onlangs eene vergadering gehouden, waarin het navolgend besluit is ge nomen 1. Duitschland wordt bedreigd met het gevaar van een bur geroorlog, de inmenging van het buitenland, den ondergang van de burgerlijke vrijheid en van de welvaart. 2. Het wederregtelijk beschikken der beide groote Duitsche mogendheden over de van de Deensche heerschappij bevrijde hertogdommen als over een krijgsbuit, de bekende plannen der Pruissische regering tot gewelddadige annexatie, de zwakheid van bijna alle andere Duitsche regeringen en eene bondsconsti- tutie, welke het Duitsche volk geheel uitsluit van de leiding zijner aangelegenheden, voeren tot verwarring en brengen ver derf over Duitschland. 3. Het meest bepaalde protest, waarin de burgeroorlog ge doemd wordt, moet het antwoord zijn op elke poging tot versto ring van den vrede. Reeds hebben zich in enkele Pruissische en andere steden luide stemmen doen hooren tegen de gevaren van eene verderfelijke kabinetspolitiek. Wil het Duitsche volk zich echter vrijwaren voor medepligtigheid aan de bewerking van het nationaal onheil, dan moet het op alle plaatsen zoo luide en zoo krachtig zijne meening en zijn wil doen kennen, dat de raads lieden en ook zij, die de kroon dragen, het moeten hooren. 4. Eene geheele omwerking der Duitsche constitutie is nood zakelijk, indien wij voor de toekomst het onheil en de gevaren van den tegenwoordigen toestand uit den weg willen ruimen. Elke regering echter, die geen acht slaat op het regt van haar eigen rijk, en op den voorgrond treedt met plannen tot eene bondshervorming, eenigermate met het doel om bondgenooten in een burgeroorlog aan te werven, mist het vertrouwen van zijn eigen en het Duitsche volk ten opzigte van den waarborg voor het welgelukken van het groote nationale eenheidswerk. Naar men verneemt, is dit besluit niet zonder eene belangrijke I oppositie genomen. EJelgie. Men leest in den Antwerpscken Préctirseur: ,/Een geacht Neder landseh gezin, verscheidene jaren in onze stad gevestigd, j werd voor ongeveer zes weken aangenaam verrast door de komst van een heer, die niemand anders was dan een neef, welke op tienjarigen leeftijd vertrokken was naar Indië, waar hij fortuin had gemaakt. Daar hij in geregelde briefwisseling met zijnen oom was geweest, geschiedde de herkenning zonder moeite; men ontving hem als een prins en hij werd bij zijnen oom gehuisvest. De neef zeide, dat hij een vertrouwd persoon in Indië had achter gelaten om zijne groote bezittingen te verkoopen, en daar hij niet dan vreemde waarden bij zich had, stelde oom zijne beurs ter beschikking van neef. Deze maakte daarvan zeer ruim gebruik, maar later zou dit wel vergolden worden. De nieuw aangekomene had weldra een oog op zijne nicht geworpen, en reeds was er ter loops sprake van een huwelijk, toen jl. zaturdag de neef verklaarde dat hij noodzakelijk naar Brussel moest vertrekken, waar hij eenige dagen zaken te verrigten had. Heden voormiddag was men hem nog wachtende, toen een brief met Indisch postmerk al de schoone droomen kwam vernietigen in de laatste veertien dagen gevormd. De ware neef verzocht zijnen oom een landge noot te wantrouwen, door wien hij zelf bedrogen was geworden, die als knecht bij hem gediend had en naar Europa was vertrok ken. Den plaatsvervanger heeft men sedert niet weêr gezien; in tijds heeft hij zijne rol opgegeven. .A-imevilva. De gelijk men weet, door president Johnson niet bekrach tigde bill tot gelijkstelling van zwarten en blanken voor den burgerlijken en den strafregter werd, na langdurige en vele wij zingen ondergaan te hebben, definitief aangenomen, door den senaat der Unie met 30 tegen 7, en door het huis van afgevaar digden met 109 tegen 39 stemmen. Ook mannen die niet tot het radicale gedeelte der republiekeinsche partij behooren, hebben hunne stem aan die wet gegeven in de overtuiging dat anders de slaven-emanoipatie ligtelijk een ijdele klank zou worden, en dat de negers zich niet zouden kunnen verdedigen en uit hunne ach- telijkheid opbeuren, ten ware zij, zoo niet in de politieke regten, dan toch in tie burgerretsten deelden.

Krantenbank Zeeland

Vlissings Weekblad | 1866 | | pagina 3