LISSINGSCH VEEEBLAD EWESTEN, s. HIEDENIS, [NINO, pijne dochter. EN \roepen enz. ARMEN, che leven, :en pendant van l;l Eabiola of de 1m Lge. N°. 163. Zaturdag 16 Maart. 4' de Jaargang. BUREAU: F. H. SCHIFFER. Dit Blad wordt wekelijks, des Zaturdags uitgegeven tbonncmentsprijs per drie maanden 80 Cents, franco |er post 95 Cents. Afzonderlijke nommers 10 Cent. abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post directeuren. 'MtêA i® <Wi7 Nieuwendijk H no. 101. VLISSINGEN. Advertenticn gelieve men aan den Uitgever in te zenden uiterlijk Donderdag avond ten 8 ure; de prijs van 14 regels is 40 Cents, voor eiken regel meer 10 Cents, behalve 35 Cents zegelregt voor elke plaatsing. ABI0LA. ;G ontvangen gnli Pits IX, ma Jos Smulders &Ci' gens deskundigen eendil henen zijn. I p kalmte; iu zijn heldert pheid en goedheid door |d; in zijn gcheelen persw L welke de kunstenaar m Boekhandelait h P. N. Vehhoeve p. H Pans Pius IX. r Courant [ING: LEKTUUR. 0 ©TH! li lAGrEN. 3,50| 1 uitgegeven: A ALACO- lt van Jesus, ./w ET RUS CA- egen al onze i VAN ARS, DMINICUS, van den H. 1. PABIOLA, pamen ping voor ƒ3,9| !ng zijn slechts 6 uitmakende, en te bekomen. 'iedgekeurd. ang abonnerende |le verlangende^ ne zuster van DE KARDINAAL ANTONELLI OVER DE OVER EENKOMST VAN 15 SEPTEMBER 1861. II. te tweede der aangehaalde ongeriefelijkheden aangaande het ilaan van twee souvereiniteiten op het zelfde grondgebied, is inoeijelijker te bevatten. Inderdaad, indien de Fransche pen te Rome zijn met geen ander doel dan om de wereld- souvereiniteit van den Paus te verdedigen en te bescher- i, schijnt hun tegenwoordigheid, voor zoo verre zij binnen [reuzen blijven hunner zending, veeleer de ontkenning van denkbeeld van twee naast elkander bestaande souvereinitei- inede te brengen. De souvereiniteit van een vorst afdoend ihermen is toch de ouafliankelijke uitoefening van zijn [trst gezag beschermen, en deze bescherming sluit juist iu staten de tegenwoordigheid uit van een souvereiniteit, te van de zijne onderscheiden is. Wel verre dus dat hier de Ider zaken in tweestrijd zou zijn met den goeden wil der ionen, schijnt liet daarentegen dat die goede wil in de nood- digheden van den tegenwuordigen toestand den regel vinde zijn eigen gedrag. Door dezen natuurlijken en zoo duide- afgebakenden weg te volgen, worden de geschillen over [tsbevoegdheid, waarvan de dépêche spreekt, onmogelijk, als ten minste onder geschillen over uiagtsbevoegdheid niet :re botsingen zou willen verstaan, die zich iu de praktijk |»en voordoen, onaangename botsingen zekerlijk, maar bijna trmijdelijk overal, waar buitenlandsche of gemengde bezet- Mi aanwezig zijn. Iedere wijze regering weet den aard geschillen op hare waarde te schatten, en tot hunne veref- ing bij te dragen door hare verzoenende gezindheid. Aldus [twijnen alle redenen van tweestrijd tusscheu de pügt die de lister met regt aan de legerhoofden toeschrijft, van inet de riste zorg voor de zekerheid hunner troepen te waken, en jiigt der vertegenwoordigers van liet Pauselijk gezag om in 'Bundelingen van liet bmnenlandsch bestuur de onafhanke- id en de waardigheid der Pauselijke regering ongesclion- te bewaren. Tegenover uit haar aard zoozeer onderscheiden pligtingen, ontwaart men niet wat iu de kracht barer inner- uatuur tot eenigerlei tegenstelling aanleiding zou kunnen Te meer dewijl, afgezien van liet onderscheid in de be dheden, haar wederzijdsche bedoelingen volkomen met elk- overeenstennnen, en geenerlei onbestaanbaarheid opleve- Zoo niets de vertegenwoordigers van den H. Stoel meer larte kan gaan dan de zekerheid van het leger, dat zich ten J gesteld heeft liet Pauselijk gezag te beschermen, kan ook i®aangenamer aan zijn opperbevelhebbers zijn dan te zien ®'at het binnenlandsch bestuur betreft, de onafhankelijk- Wordt bewaard eenor regering, welke liet hun pligt is met leger te beschermen en te handhaven. De aard der dingen geen oorzaak stellen tot eenigerlei ernstig verschil van ^bevoegdheid, en wij zouden hier met lof kunnen gewag verig zijn geweest op de vervulling van hun pligt, welke hen drong (Ie onafhankelijkheid van hun eigen vorst te handhaven voor handelingen, zijn souverein gezag rakende. Eindelijk wijst de minister, als een der ongeriefelijkheden uit de bezetting van Rome voortspruitende, op het verschil van staatkunde der beide regeringen, die noch hetzelfde streven noch dezelfde beginselen hebben. De minister haalt hier geen enkel bijzonder geval aan, en in deze vage stelling bespeur ik niet op welk streven en op welke beginselen wordt gezinspeeld. Dewijl ik evenwel alle dubbelzinnigheid te dezen aanzien wil wegnemen, zal ik zeggen dat indien men bedoelt te spreken over zuivere regerings-beginselen, waarvan de toepassing ge raden is, ieder land en iedere staat zijn bijzondere eischen heeft, voortvloeiende uit zeden, gewoonten en omstandigheden, en de beste regters hieromtrent ongetwijfeld de plaatselijke rege ringen zijn. liet onderscheid dat deze regelen van bestuur, ver geleken bij die van andere natiën, kunnen aanbieden, kan tot geen redelijke critiek aanleiding geven, aangenomen zijnde dat, de onderdanen verschillend zijnde, de voorzigtiglieid gebiedt dat liet beleid van dengeen, die bestuurt, zich wijzigt naar de bijzondere behoeften der onderdanen. Toen Frankrijk overigens edelmoediglijk antwoordde op het beroep van den Paus, was het niet onbekend met den aard der Pauselijke regering, en de heer Drouyn de Lbuys heeft zelf erkend dat zoo de kerk haar afzon derlijke wetboeken en regt iieeft, zij die bezit krachtens haar eigen natuur; en dat dit regt, wel verre van de beschaving en den vooruitgaug uit te sluiten, er te allen tijde de behoeder en de voortplauter van geweest is. Dit bewijst de geschiedenis zoo klaarblijkelijk mogelijk. Van de andere zijde boezemen zijne regelen, waarvan men in billijkheid kan getuigen dat zij niet enkel voor de tegenwoordige tijden voegen, omdat zij voor alle tijden geschikt zijn, zekerlijk geen weêrziu aan de waarlijk katholieke gemoederen in. Doch zoo er gezinspeeld wordt op de grondbeginselen der maatschappelijke orde, als daar zijn de vrijheid van geweten, de vrijheid van godsdienst en andere dergelijke beginselen, ge woonlijk onder den naam van bet nieuwe regt aangeduid, zoo heeft de Heilige Stoel meermalen de afkeuring dezer beginselen iu huil volstrekten zin uitgesproken, en voor zooverre uien daarin een regel zou willen zien voor liet natuurlijk regt. Zoo er hieronder voorkomen, die feitelijk gedoogd kunnen worden, kan dit alleen geschieden als tempering, voorgeschreven door de plaatselijke en persoonlijke behoeften der regeringen, die, om groot.er kwaad te vermijden, gedwongen zijn hun burgerlijk I organisme en wetgeving iu te rigten volgens een stelsel van 1 begrippen, dat, hoewel niet beantwoordende aan de orde van volkomen maatschappelijke harmonie, zooais God die heeft ge wild toch liet ineest overeenstemt met de bijzondere omstan digheden, waarin zich dit of dat volk bevindt. Ik kan niet ge- loóven dat de minister deze beginselen op bet oog heeft gehad, toen hij liet verschil van meening tusschfflttgjjSfegg regeringen deed uitkomen, want liet is de pligt van<£Sfi0;oë®|gkoliek om teil opzigte dezer leer zijn zienswijs in (^wdSgjeptiiiffe&te bren- FAl jrE VLISSINGEH' van omstandigheden en personen, die langen tijd gevrij "1 bleven van elke soort van dergelijke geschillen. Zoo er "dan aanleiding is geweest om eenige vertoogen te doen of gen met de uitspraken van dengene, dhpdoor •wkiiigen te maken, zal de keizerlijke regering ongetwij- natiën is gegeven als gids en leeraar, urct a. ''Pauselijke bewindslieden er niet om gispen dat zij naij geloof, maar ook voor alles wat de zcdel^jg^ T aan de wat het 'tvaardig-

Krantenbank Zeeland

Vlissings Weekblad | 1866 | | pagina 1