LISSINGSCH VEEEBLAD
EWESTEN,
s.
HIEDENIS,
[NINO,
pijne dochter.
EN
\roepen enz.
ARMEN,
che leven,
:en pendant van l;l
Eabiola of de 1m
Lge. N°. 163.
Zaturdag 16 Maart.
4'
de
Jaargang.
BUREAU:
F. H. SCHIFFER.
Dit Blad wordt wekelijks, des Zaturdags uitgegeven
tbonncmentsprijs per drie maanden 80 Cents, franco
|er post 95 Cents. Afzonderlijke nommers 10 Cent.
abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post
directeuren.
'MtêA
i®
<Wi7
Nieuwendijk H no. 101.
VLISSINGEN.
Advertenticn gelieve men aan den Uitgever in te
zenden uiterlijk Donderdag avond ten 8 ure; de prijs
van 14 regels is 40 Cents, voor eiken regel meer 10
Cents, behalve 35 Cents zegelregt voor elke plaatsing.
ABI0LA.
;G ontvangen gnli
Pits IX,
ma Jos Smulders &Ci'
gens deskundigen eendil
henen zijn. I
p kalmte; iu zijn heldert
pheid en goedheid door
|d; in zijn gcheelen persw
L welke de kunstenaar m
Boekhandelait
h P. N. Vehhoeve
p. H Pans Pius IX.
r Courant
[ING:
LEKTUUR.
0 ©TH! li
lAGrEN.
3,50|
1 uitgegeven:
A ALACO-
lt van Jesus,
./w
ET RUS CA-
egen al onze
i
VAN ARS,
DMINICUS,
van den H.
1.
PABIOLA,
pamen
ping voor ƒ3,9|
!ng zijn slechts 6
uitmakende, en
te bekomen.
'iedgekeurd.
ang abonnerende
|le verlangende^
ne zuster van
DE KARDINAAL ANTONELLI OVER DE OVER
EENKOMST VAN 15 SEPTEMBER 1861.
II.
te tweede der aangehaalde ongeriefelijkheden aangaande het
ilaan van twee souvereiniteiten op het zelfde grondgebied, is
inoeijelijker te bevatten. Inderdaad, indien de Fransche
pen te Rome zijn met geen ander doel dan om de wereld-
souvereiniteit van den Paus te verdedigen en te bescher-
i, schijnt hun tegenwoordigheid, voor zoo verre zij binnen
[reuzen blijven hunner zending, veeleer de ontkenning van
denkbeeld van twee naast elkander bestaande souvereinitei-
inede te brengen. De souvereiniteit van een vorst afdoend
ihermen is toch de ouafliankelijke uitoefening van zijn
[trst gezag beschermen, en deze bescherming sluit juist iu
staten de tegenwoordigheid uit van een souvereiniteit,
te van de zijne onderscheiden is. Wel verre dus dat hier de
Ider zaken in tweestrijd zou zijn met den goeden wil der
ionen, schijnt liet daarentegen dat die goede wil in de nood-
digheden van den tegenwuordigen toestand den regel vinde
zijn eigen gedrag. Door dezen natuurlijken en zoo duide-
afgebakenden weg te volgen, worden de geschillen over
[tsbevoegdheid, waarvan de dépêche spreekt, onmogelijk, als
ten minste onder geschillen over uiagtsbevoegdheid niet
:re botsingen zou willen verstaan, die zich iu de praktijk
|»en voordoen, onaangename botsingen zekerlijk, maar bijna
trmijdelijk overal, waar buitenlandsche of gemengde bezet-
Mi aanwezig zijn. Iedere wijze regering weet den aard
geschillen op hare waarde te schatten, en tot hunne veref-
ing bij te dragen door hare verzoenende gezindheid. Aldus
[twijnen alle redenen van tweestrijd tusscheu de pügt die de
lister met regt aan de legerhoofden toeschrijft, van inet de
riste zorg voor de zekerheid hunner troepen te waken, en
jiigt der vertegenwoordigers van liet Pauselijk gezag om in
'Bundelingen van liet bmnenlandsch bestuur de onafhanke-
id en de waardigheid der Pauselijke regering ongesclion-
te bewaren. Tegenover uit haar aard zoozeer onderscheiden
pligtingen, ontwaart men niet wat iu de kracht barer inner-
uatuur tot eenigerlei tegenstelling aanleiding zou kunnen
Te meer dewijl, afgezien van liet onderscheid in de be
dheden, haar wederzijdsche bedoelingen volkomen met elk-
overeenstennnen, en geenerlei onbestaanbaarheid opleve-
Zoo niets de vertegenwoordigers van den H. Stoel meer
larte kan gaan dan de zekerheid van het leger, dat zich ten
J gesteld heeft liet Pauselijk gezag te beschermen, kan ook
i®aangenamer aan zijn opperbevelhebbers zijn dan te zien
®'at het binnenlandsch bestuur betreft, de onafhankelijk-
Wordt bewaard eenor regering, welke liet hun pligt is met
leger te beschermen en te handhaven. De aard der dingen
geen oorzaak stellen tot eenigerlei ernstig verschil van
^bevoegdheid, en wij zouden hier met lof kunnen gewag
verig zijn geweest op de vervulling van hun pligt, welke hen
drong (Ie onafhankelijkheid van hun eigen vorst te handhaven
voor handelingen, zijn souverein gezag rakende.
Eindelijk wijst de minister, als een der ongeriefelijkheden uit
de bezetting van Rome voortspruitende, op het verschil van
staatkunde der beide regeringen, die noch hetzelfde streven
noch dezelfde beginselen hebben. De minister haalt hier geen
enkel bijzonder geval aan, en in deze vage stelling bespeur ik
niet op welk streven en op welke beginselen wordt gezinspeeld.
Dewijl ik evenwel alle dubbelzinnigheid te dezen aanzien wil
wegnemen, zal ik zeggen dat indien men bedoelt te spreken
over zuivere regerings-beginselen, waarvan de toepassing ge
raden is, ieder land en iedere staat zijn bijzondere eischen heeft,
voortvloeiende uit zeden, gewoonten en omstandigheden, en
de beste regters hieromtrent ongetwijfeld de plaatselijke rege
ringen zijn. liet onderscheid dat deze regelen van bestuur, ver
geleken bij die van andere natiën, kunnen aanbieden, kan tot
geen redelijke critiek aanleiding geven, aangenomen zijnde dat,
de onderdanen verschillend zijnde, de voorzigtiglieid gebiedt
dat liet beleid van dengeen, die bestuurt, zich wijzigt naar de
bijzondere behoeften der onderdanen. Toen Frankrijk overigens
edelmoediglijk antwoordde op het beroep van den Paus, was het
niet onbekend met den aard der Pauselijke regering, en de heer
Drouyn de Lbuys heeft zelf erkend dat zoo de kerk haar afzon
derlijke wetboeken en regt iieeft, zij die bezit krachtens haar
eigen natuur; en dat dit regt, wel verre van de beschaving en
den vooruitgaug uit te sluiten, er te allen tijde de behoeder en
de voortplauter van geweest is. Dit bewijst de geschiedenis zoo
klaarblijkelijk mogelijk. Van de andere zijde boezemen zijne
regelen, waarvan men in billijkheid kan getuigen dat zij niet
enkel voor de tegenwoordige tijden voegen, omdat zij voor alle
tijden geschikt zijn, zekerlijk geen weêrziu aan de waarlijk
katholieke gemoederen in.
Doch zoo er gezinspeeld wordt op de grondbeginselen der
maatschappelijke orde, als daar zijn de vrijheid van geweten, de
vrijheid van godsdienst en andere dergelijke beginselen, ge
woonlijk onder den naam van bet nieuwe regt aangeduid, zoo
heeft de Heilige Stoel meermalen de afkeuring dezer beginselen
iu huil volstrekten zin uitgesproken, en voor zooverre uien
daarin een regel zou willen zien voor liet natuurlijk regt. Zoo
er hieronder voorkomen, die feitelijk gedoogd kunnen worden,
kan dit alleen geschieden als tempering, voorgeschreven door
de plaatselijke en persoonlijke behoeften der regeringen, die, om
groot.er kwaad te vermijden, gedwongen zijn hun burgerlijk
I organisme en wetgeving iu te rigten volgens een stelsel van
1 begrippen, dat, hoewel niet beantwoordende aan de orde van
volkomen maatschappelijke harmonie, zooais God die heeft ge
wild toch liet ineest overeenstemt met de bijzondere omstan
digheden, waarin zich dit of dat volk bevindt. Ik kan niet ge-
loóven dat de minister deze beginselen op bet oog heeft gehad,
toen hij liet verschil van meening tusschfflttgjjSfegg regeringen
deed uitkomen, want liet is de pligt van<£Sfi0;oë®|gkoliek om
teil opzigte dezer leer zijn zienswijs in (^wdSgjeptiiiffe&te bren-
FAl
jrE VLISSINGEH'
van omstandigheden en personen, die langen tijd gevrij
"1 bleven van elke soort van dergelijke geschillen. Zoo er
"dan aanleiding is geweest om eenige vertoogen te doen of gen met de uitspraken van dengene, dhpdoor
•wkiiigen te maken, zal de keizerlijke regering ongetwij- natiën is gegeven als gids en leeraar, urct a.
''Pauselijke bewindslieden er niet om gispen dat zij naij geloof, maar ook voor alles wat de zcdel^jg^
T
aan de
wat het
'tvaardig-