lilXMM.yöicaï~TÜDlMEX. BMTEiMANDSCIlB TIJ PLU EX. HE I1EEI! Müii\S BIJ DE liOOVEUS IA ITALIË. de Vereenigde Staten ware, deze conventie nieuwe waarborgen voor den Mexicaanschen troon zou opleveren. Wat het derde der bovengenoemde punten betreft blijft men te Parijs beweren, dat in de troonrede werkelijk iets dusdanigs zal voorkomen, en men voegt er zelfs bij dat de zinsnede die op Mexico betrekking heeft, reeds eenige dagen geleden naar Washington gezonden is om den president er mede bekend te maken. Vlissingen 19 Jamiarij. Jl. dingsdag is Zr. Ms. schroefstoomschip Tice-Aflmiraal Koopman in liet drooge dok gehaald om te worden nagezien. Z. M. heeft den luitenant-kolonel C. T. Scharten, pro vincialen adjudant in Noord-IIolland, den 22 December jl. be noemd tot militie-commissaris in de provincie Zeeland, op zijne aanvrage, op pensioen gesteld en het bedrag van dat pensioen, op/1500 'sjaars bepaald, voorts bij den provincialen staf, tot provincialen adjudant in .Noord-Holland benoemd den majoor N. Scheltema, van den staf der infanterie, werkzaam bij het departement van oorlog. Oelfït 16 Januarij. Schoon liet waar kan zijn, dat de besmettelijke veeziekte ook de schapen aantast, en men van der gelijke gevallen ook hoort spreken, zal men best doen, voorzig- tig te zijn met het uitbrengen van een oordeel over de ziekte onder de schapen, daar jaarlijks eene ongesteldheid onder deze dieren voorkomt, die de landlieden met den naam van ongansch- leid bestempelen, en die ook nu hier en daar schapen doet sterven. Frankrijk. Men leest in een Parijscli dagblad Dingsdag nacht werd de heerSEngelsch tandmeester, zeer beroemd te Darijs, die de ongelukkige gewoonte heeft met zijn mond open te slapen, door eene verschrikkelijke pijn gewekt. De lieer Sheeft een grooten aap, die sedert lang met een oplettend oog de werkzaam heden van zijn meester op zijne patiënten gadeslaat. Gedurende den dag was een timmerman in het vertrek van den lieer S werkzaam geweest en had zijne nijptang vergeten mede te nemen; de aap had er zich meester van gemaakt en, begunstigd door het nachtlicht dat in de kamer brandde, deed hij op zijn meesterde operatie, die hij dezen zoo dikwerf op zijne patiënten had zien doen. Dit voorval, dut aan den tandmeester drie zijner schoonste voortanden kost, kwam des te meer van onpas, omdat liij des anderen daags in den echt moest tredèn. Sedert eenige dagen hebben in het Cirque Napoleon te Parijs vertooningeu plaats van een Amerikaanschen dierentem mer, zekeren Hatty, wiens menagerie eene verzameling wilde dieren bevat,.waarvan liet gezigt alleen doet sidderen. Zondag jl. is Batty bijna het slagtoffer geworden van zijne vermetelheid. Hij had liet hoofd in den muil van eeue leeuwin gestoken en bleef ui die gevaarlijke positie slaan met de handen op den rug. I'iotseling bespeurde bet publiek, dat het vreeselijk gebit zich sloot. Hatty maakte eene krampachtige beweging; hij vatte met de handen het gebit van liet dier aan en trok zijn bloedend hoofd uit den muil. Hij den slaap van liet hoofd had de tand van de leeuwin hem eeue diepe wonde toegebragt. Alle aanwezigen uit ten een kreet van ontzetting, maar Batty veriouf geen oogen- blik zijne tegenwoordigheid van geest; met een onbewegelijk gelaat rigtte hij zijne, blikken op de dieren en verwijderde zich langzaam- Na het bloed afgevvassclien te hebben, dat uit zijne wonde vloeide, kwam hij het publiek groeten. li. K aanwelijks haddcu de roovers met hunne gevangene»] den grooten weg verla te::, cl'zij maakten zich meester van nog tv\ee andere personen De een, Luzzo e.naamn, was een grondeigenaar uit Lei nabij gelegen dorp; de ander was een jo.igman,- dien zij.op korten afstand iu Let veld aantroffen Mi ging Let voorwaarts, over velden en Leu els, door boachjes en water, over kuilen eu moerassen, al naar Lei uitviel, terwijl de gemakkelijkste paden voor de gevangenen werden overge laten eu zij ook overigens met de ineeste voorkomendheid werden behandeld Manzo, de hoofdman ol' kapitein, voorzag hen zelfs van een langen mantel, etu zoogenaamde cajiule, eu liet hen Lij Lel passeren der Tusciano op de schouder? zijner manschappen door den stioom dragen Nu en dan .moCst er ook wel 'eeiis een liinke sprong over een plas of diepte gedaan worden, en hierin waren de Engel- 8:heu veel vlugger, althans zij zwaaidcu er telkens luchtig over heen, terwijl de roovers alles behalve geoefende springers waren, zoodat er dikwijls menigeen, tot g oot vermaak zijner kameraden, uitgleed eu in een kuil rolde Onderwijl hielden ze' gestadig hel. oog op Cenige kameraden, die op verkenning vooruitgingen en onophoudelijk met de anderen teekens wisselden. Dikwijls moest zoo de gcbeele t oip een poos halt houden, tot die vooi hoede liet sein had gegeven dat de weg vu ïg was. Zoo werd dé mar-.ch ouder allerlei afwisseling dien geheelen avond eu <je velden of ergens andej Jlotïus zelf blij den hoii loops had geplukt, en nd ü0g raauw moest opeten Wat de manschapperil de gewoonte aan ee een groot gedeelte van den nacht voortgezet, tot eindelijk de kapitein rnst kom. I mandeerde en allen de vermoeide leden op den barden bodem uitstrekten, waarbij natuurlijk een wakend oog op de gevangenen werd gehouden. De heer Moens vu. klaart, dat hij door de afmatting ook weldra in slaap viel, weinig denkende hij nog zooveel nachten op eene wat minder gemakkelijke ligplaats onder dcij blooteu hemel zou moeten doorbrengen. Den volgenden morgen vroeg dc kapitein hoeveel geld de beide hceven welt« Huigen- Niet alleen waij Salerno hadden liggen Het antwoord kon hem wel niet mede vallen', daar hij t„, hoogte te klauteren, n nog toe, even als zijne manschappen, in de stellige verbeelding was geweest de Is katten." Licht of du hij meteen paar schatrijke lords te doen had. De heer Moens trachtte hem K.jju gehoor, «Jat zij, evei Hjte ■verren afstand het grasn g«r- ■antiure bewegingen duid voorBjat de heer Moens in [nezens in den omtrek w zien, maar zelfs wisten ti Welk eene rijke stof j inauschrijver mogtcn igenblikkeu natuurlijk ;udie tc maken, fnzondl ran zijne gade gescheiden logelijken afloop van zij eeue hoogst treurige ioest troosten, met de irgen en zij dus m de trachtte hem 7fr, goed mogelijk van dit denkbeeld af te brengen. Hij liet hem onder anderen zi handen zien, die bij het phutographiëren door de chemische ingrediënten als vervvd waren, en vroeg of hij, wanneer hij werkelijk een zoo rijk mau was, v dat soort van werk niet veeleer een knecht zou nemen. Een der roovers maakte hierbij zelfs de opmerking dat de versleten graan we flanellen pantalon van dta gevangene ook al geen teeken van rijkdom was. Evenwel de kapitein scheen daarmede nog niet overtuigd, en hoewel aanvankelijk teleurgesteld, zeidebij slechts kortaf: „wij zullen zien, wacht maar." oor 't oogenblik bleef het daarbij. De togt werd weder voortgezet en bende bereikte des namiddags den top van de Monte Corvino, alwaar de onde-. handelingen werden hervat. Thans begon de kapitein met Luzzo en den andere; jongman. Voor den eerste werd het losgeld, ouder allerlei verschrikkelijke^, dreigingen, op 12,000 en voor den anderen op 8000 ducaten gesteld. Wat ij daartegen ook hadden in te brengen, het hielp niets. Spotternij en nieuwe bedrtj. L,,,,*.-,. gingen was alles wat zij ten antwoord kregen Nu kwam de beurt aan de heert; ■lijven. Moens en Aynsley. De kapitein eischte voor hen niet minder dan 100,000 dot ten pn Ncderl munt ruim ƒ200,000). Na eenige onderhandelingen werd hip.,, de helft afgedongen; doch wat de beide heeren ook tegen dit nog altoos hu- bedrag protesteerden, er was niets aan te doen De kapitein bleef er bij dat alles maar praatjes waren eu dat zij ieder wel een paar millioeu ducaten iu L bezit hadden. Iideu e 't Was nu maar de vraag, op welke mauier hij dat geld zou krijgen. De hc,] Moens maakte het hem duidelijk, dat het volstrekt niet zou helpen of zij als hunne echtgenooten schreven, daar toch deze er niets aan konden doen, terwijl bovendien iu Napels te weinig Engelsch en waren die hem in dit geval kondgj helpen, en niemand ook geneigd zou zijn om zoo maar voor vreemdelingen int bres tc springen. Na kort beraad werd cv besloten, dat een van dc beide heere zou heengaan, om te zien boe hij het geld hijeen kreeg, terwijl de ander gijzelaar zou achterblijveu. Wie van beiden blijven zou, werd aan de beslis*; van het lot overgelaten, eD zoo kwam het dat de heer Ayusley op weg ging m zijne echtgenoote, terwijl de heer Moens de minder aangename rol van moest spelen. Onmiddelijk na Aynsley-s vertrek gaf een der schildwachten het teeken vi, onraad eu weldra werd er een schot gelost, waarbij de kogelden heer Moet langs liet hoofd vloog. Het bleek nu dat er soldaten iu de nabijheid ware; waarop de roovers dadelijk het schot beantwoordden, zoodat er spoedig van beidfillende zijden scherp gevuurd werd. De heer Moens, die ouder bewaking van vie: vijl' man in de achterhoede werd geplaatst, meende te midden dier beweging pp kans te wagen om te outvlngten, doch werd daarin verhinderd, doordien hij gleed en langs eeue rotsachtige hoogte nedert ui melde, waarbij hij zich zoo bezeerde, dat hij niets anders meende dan dat hij zijn arm had gebroken. i\ alleen was nu de kans verkeken, maar bovendien moest hij, in weerwil van pijn, zich met zijue bewakers verwijderen, daar het vuur van de zijde der aanvi Iers zoo krachtig werd doorgezet, dat de kogels hem onophoudelijk voorbiji ooreu suisden. Dit werd op het laatst zoo erg dat er eeu goed heenkomen gezoci moest worden. Wel stuitten de roovers hierbij van achteren op een ste' stroomeud water van ongeveer tien el wijdte, doch hier viel natuurlijk niet aarzelen; in dc hitte van het vuur moest het er maar doorheen. Ook de he Moens moest zich aan die noodzakelijkheid onderwerpen eu begaf zich te watt terwijl de kogels rondom hem sissend in den vloed plasten Naar het hem scheen werd er ook juist het meest op hem geschoten, omdat hij, de langste postuur zijnde, een zoo veel te gemakkelijker mikpunt opleverde. Die toesta; werd nog lastiger door den sterken stroom, waardoor hij, met alle inspanning eeue schuine rigting voortwadende, groot gevaar liep van te worden weggcsletj vooral toen hij aan de overzijde in dc oniniddelijkc nabijheid van een waten teregt kwam. Even als hij, kwamen ook do roovers aan den anderen oever, al«. zij tusschou het geboomte eene veilige schuilplaats vonden. Tegen den avond bemerkten zij op nieuw een paar honderd soldaten, cn dig völgde er eeu tweede gevecht, te midden waarvau de beide andere gevaiij gelegenheid vonden om te ontsnappen. Dit gaf aanleiding, dat er nu zoov naauwkeuriger op den heer Moens werd gelet. Inmiddels was het gevecht met) duisternis gestaakt eu hadden de roovers zich ter ruste gelegd De heer Mij zag in de verte bij het licht der vuren duidelijk het bivouac der soldaten. De vers daarentegen moesten nu zonder vuur blijven eu zoo ging ook hij liggen pen onderzijn mantel, met twee bewakers naastzich, die hein bij de winstepe tot ontsnapping, zoudei genade zouden hebben doodgeschoten. Hoewel hij zich nu, onder den invloed der uitgestane vermoeijenissen, no:| redelijk naar zulk een minder comfortable legerstede kun schikken, viel beur evenwel minder gemakkelijk ten opzigte van het voedsel Het eerste wat «lei vers hein eu zijn reisgezel den eersten dag aanboden, was eeu stuk harde word, hem totaal oneetbaar scheen te zijn De roovers barstten daarov er uit iu eeu 1 telijk gelach, terwijl de kapiteiu te kennen gaf dal hij wel laugzanierhaiid er sim in zou krijgen De heer Moens verklaart dut dit ook werkelijk het geval wasf dat de manschappen zich nog lang naderhand vrolijk maakten over de bedt'd lij Ice gezigten, waarmee de beide heereu dat stuk worst hadden bekeken. Eeutpr verder gclcomeu, vroeg de kapitein waarmede hij de heereu kon dienen. Het woord was het zelfde wat Sauelib Paiiza eens op zulk eeue vraag gaf. „vvatvlefcMeu, brood, wijn eu eijeren." De kapitein beloofde hiervoor te züllen zorgen, &Joor helaas! dat was spoediger gezegd dan gedaan, want het bleek nu dat er voo'r drie eerstvolgende dagen naauwelijks genoeg was om dagelijks eeu mondvolmj brood cu eeu stukje geitcnvlccsch te krijgen. Eeu paar dagen na het vertrek Aynsley was het nog erger, daar de gevuugene. na eeu gedwongen vasten deu vorigen dag, op zijne vraag om eeii stuk. brood eenvoudig ten antwoordlijn]al dat er niets te krijgen was en dat ook niemand er op uit wilde -gaan om «2l halen, omdat er overal iu den omtrek soldaten patrouilleerden. Een hunner,'1 genaamd, zou het evenwel wagen, wanneer slechts clc gevaugeno hem het uw' noodige geld verschafte De lieer Moens gal hem eeu tvvee-francs-stuk cn v0lc omdat dit niet genoeg was, er nog twee francs bij. Daarop ging Ju.-ti op lVjj_ kwam na verloop van eeu uur terug met ecu digtgekuoupten zakdoek vol brom1 ineage. maisbruod, dat tien' lieer Moens heerlijk smaakte, minder misschien om het ur zelf, dan wel omdat ook hier weer het spreekwoord gold: honger is de besteï» Er was wel niet veel en de heer Moens was bovendien wel verpligl erid'B Bu mede tedcelen, maar voor 't oogenblik was dan toch de honger gestild. OpaUJ tijden hadden ze 't natuurlijk ook wel eens wat ruimer, zoodat er soms stevige maaltijd van genomzu kou worden, waarbij het uiet aaugued gcbrakciB m\gkk Gehuwd 1 tenvlccsch ontbrak, maar dikwijls genoeg had schraalhaus wcêr de bem't'Br'1E Fasscur, gej keukenmeester te spelen, en moest men zich behelpen met hetgeen er tucvr 'V e«leiiI,. Verbeek zl J. Adiaui/i ^Gebroeders van Stc ;,|vi Weekblad de vol] Bierbij hebben wij de (/prijzen van het beste an Zuid-1 lolla: gevoerdhet is een de leustelden, en waarvan left willen, aannemen. ,De eerste aanleiding, aan onze Zeeuwsche e wij het vertrouwen, d Maar er is nog eene au Wij hebben voor on idsche granen met ge. iulandsche Gra; eu niet per last, m it, het verkoopen van 1 lined. ponden of oudere jfkea W ij gelooven dat dit cftat iedereen, cn derhal kan nagaan door die jkht te vestigen, omd ;l verkoopen eu de kooi bij het koopeu van Ze tcgenvallcu der vvigt hojjsleu prijs daarvoor kt ïaudsche, Geldersche ei Wht, met gerustheid i daarbij tot het laatste iBij het verkoopen naa |st overal bijna zondéi i!le andere haudclsartil .order per vvigt op uvvi onzekerheid der wij boeteu worden zamei spmat koopt, tot teleur; is meer algemeeue leugselen lukken en Ito geacht, dat men de tenland i aaugenou leze en andere redend olandsche eu andere u die Graai-liaudelarcu iandsche Granen pci reu, en besloot daarop Maart, 18GÜ, om aal wcnschelijk oordecu ■wijzigd werd. gteu in 18G0 de ge u der handelaren, d loorbereid, om algem ijke behandeling van cisehen doet, het ve uieer eu meer plaats 0,i, hebben wij geme de verspreiding v üudeu van Zuid—Holl: erkl&rende, betzij hie jntwoorden, die men Hen rigten. het bovenstaaudi l^eieuen uwer gemee door beu kan gcri löigeuocmde staat lig

Krantenbank Zeeland

Vlissings Weekblad | 1866 | | pagina 2