TRIBUNAAL GOES Prijsregeling Petten dienstweigering zone'ere Rechtspleging op] In de op Woensdag gehou den zitting verschenen drie man nelijke en twee vrouwelijke ge- dagvaarden, waaronder twee Goeschenaren. De eerste gedagvaarde was de timmerman Hendrik Barbier uit Hansweert. Hij was lid van de NS.B., werkte voor het NAF en WHN, colporteerde met Volk en Va derland en den Zeeuwschen Sroom en maakte reclame voor de NSB door biljetten aan te plakken. Bij het verhoor deed Barbier zich heel onschuldig voor en pro beerde alles om den slechten indruk, die men Van hem had. te verzachten. Zoo verklaarde hij niet te we ten wat „Frontzorg" was. Toen hem echter door Mr. Vlaming het vuur een beetje aan de schenen werd gelegd, bleek hij het beter te weten. „Het was voor de Nederlandsche militai ren" ,,De militairen in Enge land'" vroeg Mr, Vlaming, „Nee, die aan het front za ten in Rusland" was het ant woord. Zijn verdediger Mr. Dirven. probeerde te bewijzen dat zijn cliënt een sociaal voelend iemand was en verzocht de grootste clementie. Een dichteres en schrijf ster van scheidstukjes staat terecht. Zij droeg denzelfden naam als onze landsvorstin, deze tweede verdachte, WilheJmina van den Driest, maar zij is hem niet waardig geweest. Tijdens het verschijnen van 't „zoo veel gelezen blad" „De Zeeuwsche Sroom" leverde zij hieraan gedichten en sch-mp- artikelen. Verder was zij een nogal fel partijlid geweest, hoe wel zij nu „natuurlijk" erg veel spijt had. Zij was zelfs zoo fel, dat zij haar mede-NSB-ers verraadde- aan referent Korte. Dit had zij o.a. den vriend van haar eclitge noot, een' zekeren van Doorn geleverd. Haar man was Burgemeester in Arendskerke geweest en zij had erg veel pech daar het tri bunaallid dhr. van 't Westeinde goed van de situatie daar op de hoogte bleek te zijn. Doch zij deed wijs en gaf al het haar ten laste gelegde toe Haar verdediger was Mr. Ver maas.wees er op hoe haar man, Hollebrandse, die een betrek king had gehad bij de Mij. Zee land, er toe was gekomen in betrekking te gaan bij WHN en hoe zijn cliënte als „gevoeis- mensch" haar man in alles was gevolgd. Verdediger vroeg om een on- middelijke in l ijheidsstelling, doch het tribunaal ging hierop niet in. De tweede vrouwelijke gedagvaarde Leentje J. van Loo, de echt- genoote van den WA man Brum ooge was de volgende gedag vaarde. Zij gaf al het haar ten laste gelegde toe. Zij was lid geweest van de NSB, bezocht, vergaderingen en collecteerde voor Winterhulp. Verder werd; zij ervan beschuldigd vriend- scnappeiijk met leden van de Duitsche Weermacht te zijn om gegaan. Mr. Kurtz, haar verdediger lichtte haar levenshoop toe en weec op den invloed dien haar verlooide en diens familie op baar hadden uitgeoefend. Hij verzocht met aandrang geen verdere interneering aan de li- maanden toe te voegen. Men ging hierop in de Raadka mer. Er werden echter geen termen gevonden haar onmiddelijk in vrijheid te stellen. Bestaan er nu reeds on- dergrondsche NSB orga nisaties? Jacob Knieriem uit Goes, was in Juli 1941 lid van de NSB geworden en trad daarop spoe dig tot de WA toe. Dit had hij gedaan, omdat de oorlog met Rusland was uitge broken. Tijdens het vei hoor vroeg Mr. Vlaming hem, of hij ook mee deed aan de clubjes, die zich nu in de kampen beginnen vormen en waar eventueele on- dergrondsche organisaties uit TIJDENS de zitting deed Mr. Vlaming op verzoek van de pleiters mededeelingen hc treffende het zgn. „in vrij- heidstellen" van gedagvaar- den. Slechts in hooge uitzonde ringsgevallen zal aan een der den gegeven, daar het geble ken is, dat vele gedagvaar- den dit als „VRIJSPRAAK" beschouwen, wat geenszins de bedoeling is. zouden moeten worden gevormd Nee, hij deed hier niet aan mee, zoo verklaar.de Knieriem. „Je weet dus toch, dat ze be staan"; was hierop de vraa; van den President. Toen leek verdachte's houding eel op die van iemand die zijn mond voorbij heeft gepraat doch men werd er niet veel wij :r van. Nadat zijn echtgenoote was gehoord trad als verdediger Mr. P. C. Adriaanse op. Deze noem de de verdachte „haast een sym pathiek iemand waarvan hij niet kon begrijpen, dat hij den verkeerden kant had gekozen". Mr. Adriaanse verzocht zijn cliënt in vrijheid te stellen hem rangschikkende onder de „lichte gevallen" Het tribunaal gaf hieraan ge volg met de mcening dat de 22 maanden interneering, die Knf riem al heeft gehad volkomen gerechtvaardigd geweest zijn, EEN TYPISCH NSB SLACHT OFFER Hij zou Duitschland nooit verraden De laatste zaak was die te gen den Kapelschen landarbei der Pieter C. de Jager. Hij bleek een beetje doof te zijn en dus schreeuwde de grif fier zich heesch om hem de be schuldigingen te laten hoorenf „Vermoedelijk zouden de be schuldigingen wel waar zijn" erkiaarde hij, wat hem een standje bezorgde van den Pre sident. Dat hij landwachter was geweest werd hem zwaar aange rekend en Mr. Vlaming vroeg hem of hij de geallieerden had willen tegenhouden. Hij had- dat echter niet kund. zoo verklaarde verdachte omdat hij geen verstand van zijn geweer had. Deze verdachte, in wiens dos sier papieren lagen waarop hij verklaard had „het Duitsche Rijk nooit te zullen verraden" was een typisch voorbeeld van NSB slachtoffer. Hij had twee jaar lager onderwijs genoten en kon düs maar nauwelijks lezen of schrijven en zoo was zijn ver kiaring „zoo maar" door den NSB-er- Visscher te zijn geron seld wel vrij aanneemlijk. Hij bad geen raadsman omdat hij het niet noodig achtte. Dat ont lokte Mr. Vlaming de opmer king, of hij alles wat hij minder dan de strop kreeg zeker een meevallertje vond. Hij ant woordde hier niet veel op. Hierna werd de zitting geslo ten en de uitspraken in alle za ken gesteld op 4 September a.s. De prijsregeling vcor petten is 15 Augustus in de staatscourant gepubliceerd. Daarbij is bepaald dat voor 75V» van de productie bij eenvoudigs bewerking een lagere prijs moet worden bere kend dan voor de overige 25°/o. De zg. Etonpetten (kinderpetten) worden alleen in de eenvoudige afwerking gemaakt en zijn la ger in prijs dan de gewone pet- Uitgevoerd in de meest voor komende stoften zal de gewone pet den georu'ker van f4.- tot f 5.- kosten. De duurste gewone pet kost r 7 70. Wanneer men zelf stof en voering levert mag het maken niet meer dan f 3.50 kosten. Boeren- en uniformpetten ko men hooger in prijs. De gewone petter moeten gestempeld zijn naar gelang stefprijs en afwer king van 11 tot 21, en Eton petten van 11 tot 16. Geen verf voor onderhoudswerk Volgeiw de op 16 Augustus jl. de Staatscourant verschenen nieuwe voorschriften ter uitvoe ring van de verf- en verfgrond- stcffcnbescbikking is het een ieder verboden oliehoudende verfproducten (met uitzondering van plamuur stopverf en olie- houdendende siccatief, zonder vergunning v. h. Ryksbur. voor chemische producten te koopen te verkoopen of te verbruiken. Ook iedere particulier heeft dus eventueel zulk een vergunning noodig, terwijl het koopen van oliehoudende verfproducten- bij den detailhandel zonder vergun ning verboden is. Deze rigoureuze maatregel is noodzakelijk geworden, omdat de grondstoffenveorzïening dc laatste maanden sterk is ach teruit gegaan en een verbete ring daarvan voorloopig niet is te verwachten. Voor onder houdswerk zal dan ook voor- icopig geen verf beschikbaar zijn. De wederopbouw, scheepvaart en andere vitale bc drijven zullen voorgaan, Voorts wordt het koopen en verkoopen van nitrocelluloselak ken vrijgegeven mits tegen fac tuur, waarvan ook de kcoper Van Harinxma Thoe Slooten over In de laatste tyd is voor vele jongemannen het probleem der dienstweigering ongetwijfeld ac tueel geworden. En ook in de toekomst zullen talryke» dienst weigeren of vrijstelling wensen om de een of andere reden. Daarom »s het belangryk een korte uiteenzetting te geven van de radio-rede, die door Baron v. Harinxma Thoe Slooten, van de juridische afdeeling van het Ministerie van Oorlog, Dinsdag avond gehouden werd. Hij onderscheidde in de dienst weigeraars, die bezwaar maken tegen de militaire dienst in het aigemeen, of tegen de dienst in een of ander wapen in het bij zonder, 2 soorten: le. De principiële dienst weigeraar, d. i. hij, die op grond van zijn religieuze overtuiging, dat hij een exemplaar moet bewaren, rialen. Het verbruik van nitrocellulose lak is vrij, behalve voor de vol gende doeleinden; speelgoed, huishoudelijke gebruiksvoorwer pen, nict-mctalenonderdeelen van verlichtings artikelen, beel den en metselwerk, pleister werk steen, beton, cement,as- bestcement en dergelijke mate- Wat brengt de Sprookje uit Duizend-en-één Nacht Er wordt veel geklaagd over de hooge kosten, die de Bij zondere Rechtspleging"met zich brengt en daarom kan het wellicht nuttig zijn eens de aandacht te vestigen op een kant van de zaak, die een compensatie biedt voor het vele geld, dat aan de bewaring en berechting der politieke mis dadigers ten koste moet worden gelegd. Wij bedoelen hier het opspo ren en in beslag nemen van de bezittingen, die deze lieden, als rueht van hun politiek foute activiteit, hebben verworven. Het Tribunaa'lbesluit houdt in dat het vermogen van de ver oordeelden geheel of gedeelte lijk kan worden verbeurd ver klaard. Wil deze bepaling ech ter eenige uitwerk.ng hebben, dan moet er worden gezorgd, dat er hangende de berechting geen eigendommen verdwijnen. aartoe de arrestanten onder beheer worden gesteld. Velen van hen hebben echter reeds voor het einde van hun „heerlijkheid" gezorgd, dat zij na hun vrijlating, nog iets ach ter de hand zouden hebben. Het zijn deze weggestopte eigendom men, waarnaar door verschillen de organen gezocht wordt. Deze diensten zijn thans samenge bracht in den centralen vermo- gingsopsporingsdienst en ook de PRA-agenten zullen, wanneer de omstandigheden ertoe leiden, be slag leggen op dergelijke eigen dommen, om ze dan over te di*a gen aan den vermogingsopspo- ringsdienst. Op deze wijze werden in den afgeloopen tijd zeer aanzienlij ke bedragen opgespoord en beslag genomen. Bij dit zoeken hebben zich veel interessante gevallen voor gedaan waarvan wij er eenige willen vermelden. Zoo bv. dat van den Duitscher Differs, die gedurende den oor log onder meer zeer actief werk zaam was om te zorgen dat de Rijkscommissaris en zijn kor nuiten behoorlijk in de levens middelen zaten. Het geld, dat hij hiermee en met het trans- porteeven van duizenden tonnen aan goederen naar Duitschland verdiende, had Lifters voor een deel belegd in schilderijen. Van deze schilderijen had hij een catalogus laten maken waarvan echter geen enkel ex emplaar meer te vinden was. Toch werd door zoeken in zijn papieren en uit andere bronnen een lijst samengesteld van het schilderijenbezit. alle goede ou de schilderijen, van meesters van, het tweede plan. Ondanks het ontbreken van Rembrandts Frans Halsen was het toch een waardevolle verzameling van te gen het half mittlioen. Dit alles was natuurlijk in teressant. maar nog belangwek kender was de vraag „Waar zijn ai die schilderijen?" Na eindeloos uitvragen en re- construeeren van de gangen van Liffers in de bewogen bevrij dingsdagen, kwam uit, dat hij met een auto een groot gebouw in het midden van het land be zocht. Tenslotte kwam aan het licht dat hij daar ontvangen was door den stoker, een feit, waar van de leiding van de daar ge vestigde inrichting geheel on kundig was. De stoker wist bij de ondervraging eerst niets, maar een beetje langer aan den tand gevoeld, zei hij plotseling Ze staan onder aan de trap" Groote verheuging bij de on dervragers, gevolgd door teleur stelling, want bij hun tocht door het gebouw waren ze de trap opgegaan en daaronder stonden zeker geen schilderijen. De door den mand gevallen stoker bracht hen echter na eenig aandringen bij een deur die zorgvuldig dichtgespijkerd was. Na veel moeite gelukte het de deur te openen en daarachter was een wenteltrap. En werke lijk, onder den wenteltrap ston den, netjes gerangschikt, een groot deel van de gezochte schilderijen. Het behoeft geen betoog, dat dit geval wel het een en ander opbracht. Een van de meest sensation- eele gevallen was dat van het leege huis in den Haag waarin de buren 's nachts geklop hoor den. Zij vertrouwden de unak niet en waarschuwden eenige rechercheurs van de PKA, die een onderzoek instelden. Zij vonden iemand, die bezig was de vloer op te breken om daar onder verstopte zaken te voor schijn te brengen. In het be wuste huis had nj. een NSB-er gewoond, die zijn „verdiensten'' belegd had in juweelen en deze waren het, die onder de vloer verborgen lagen. Deze buit was werkelijk min of meer fantastisch. Er was vrij wel geen artikel uit de juwe lierswinkel, dat niet vertegen woordigd was, van dasspelden tot horloges, van armbanden tot oorknepen kortom een stroom edel metaal en gesteen te, een sprookje uit duizend en èèn nacht waardig. Alles bijeen genomen mag men waarlijk niet zeggen dat de bijzondere rechts pleging alleen maar geld kost Er komen gelukkig ook aan zienlijke bedragen binnen. den evenmens niet mag doden, zelfs niet op bevel van wettig gezag, om vrijstelling verzoekt. 2e. De politieke dienst weigeraar, d. I. hij, die op grond van zijn politieke overtuiging bezwaren maakt, menend dat hij voor oen verkeerd doel als dienstplichti ge gebruikt wordt. De principiële dienstweigeraar kan een verzoekschrift bij den Minister van Oorlog of van Ma rine indienen. Hij moet in zijn bezwaarschrift dan echter ver doeken dat het 3e artikel der z.g. dienstweigeringswet op hem v/orde toegepast. De politieke dienstweigeraar kan zich echter niet beroepen op bovengenoemde wet en ris keert dus veel meer, wanneer hij een verzoekschrift indient. Daar de regeering uit het door het volk gekozen parlement ont staan is bepaalt zij eigenmach tig de bestemming van het le ger van de Staat. In het algemeen moet de ver zoeker om vrijstelling zich ech ter wel realiseren, dat h\j dienst weigert op eigen risico, d.w.z-, dat hy gestraft kan worden, in dien zijn beroep ongegrond ge acht wordt door de speciale alle gezindten vertegenwoordi gende commissie die de minis ters bijstaat, daar hy ten volle verantwoordelijk is voor de door hem gestelde weigering. Thans wordt uiteraard terzake vooral dienst geweigerd door dienstplichtigen, die menen dat zij zonder hun toestemming niet naar Indonesië gestuurd mogen worden en zich in hun bezwaar schriften in het algemeen be roepen op artikel 192 van de Grondwet, zoals die momenteel neg luidt, en op art. 35 van He dienstplichtwet. Waarschijnlijk weten deze jonge mensen ech ter niet dat, volgens vooraan staande juristen, de Regeering dienstplichtigen, desnoods te gen hun wil, naar Indonesië mag sturen, op grond van het I ondens wetsbesluit van 22 Juni '44, dat immers kracht van wet bezit en als noodrecht zelfs de Grondwet kan doorbreken. Een motie van de Tweede Ka Micrleden, Joekes en Donker, om alle Londense wetsbesluiten bin dend te maken, is indertijd door de Tweede Kamer der voorlo pige Staten Generaal verwor pen. Algemeen wordt dus thans aan alle Londense wetsbesluiten wetskracht toegekend. Bovendien zal art. 192 der Grondwet waarschijnlijk spoedig definitief gewijzigd worden. Baron van Harinxma Thoe Slooten eindigde zijn radiorede met een beroep te doen op allen die thans onder de wapenen zijn of nog binnenkort worden opge roepen om hun handelwijze en haar gevolgen ernstig te over wegen en zich daarbij bewust ie zijn dat dienstweigering, tenzij het geweten deze gebiedt uit eerbied voor het leven van iede ren medemens, een daad is te genover het land en van ver keerd inzicht getuigt inzake het persoonlijk belang van de betrok kenen". DISTRIBUTIEGOEDEREN. Bij beschikking van den Mi nister van Landbouw, Vissche- rij en Voedselvoorziening zijn als distributiegoederen in den zin van de distributieweg 1939 aangewezen: 1. Alle soorten fruit, zooals appelen, peren, pruimen, bana nen, citroenen, mandarijnen en sinaasappelen. 2. Alle soorten gedroogB fruit, zooals gedroogde abrikozen, ap pelen peren, pruimen, krenten en rozijnen. 3. Alle soorten specerijen, zoo als notemuscaat en peper. De beschikking treedt in wer king met ingang van den dag na dien van haar bekendma king. WET GEBRUIK VERVOER MIDDELEN 1939. In het Staatsblad van Aug- is opgenomen een Kon. Besluit van 10 Aug. 1946 tot wecier in werking doen treden van de wet gebruik vervoermiddelen 1939.

Krantenbank Zeeland

Vrije Stemmen. Dagblad voor Zeeland | 1946 | | pagina 4