HET ALPHABET
De PIaas en de Egel
Stormloop
Soep een aa
voorgerecht
Mensch of Aap
VOOR DE JEUGD
Hebben jullie de geschiedenis
van de haas en de egel al eens
gehoord? Niet? Wel nu, hier
komt ze dan.
Op een stralende Zondagmor-
gen in het laatst van de zomer
ontmoette de egel tijdens zijn
ochtendwandeling, die hij altijd
's Zondagsmorgens ondernam,
als zijn vrouw de kinderen aan
het kleden was, de haas. Het
was juist bij het rapenakkertje.
De haas was nogal een ver
waand heer en begon onmiddel
lijk van de hoge toren af te
blazen tegen den zachtaardigen
egel.
„Wat doe je hier zo vroeg op
de morgen?" bitste d ehaas.
.,Ik maak mijn ochtendwande
ling", antwoordde de egel
kalm en glimlachte medelijdend.
De egel had altijd met verwaan
de wezens te doen. Hij vond ze
zo klein en zielig.
..Ochtenwandeling ochtend
wandeling schamperde de
haas. „Kun je jebenen niet
voor iets beters gebruiken?"
De egel had niet bepaald mooie
benen: ze waren een beetje
krom, maar het was van de
haas niet aardig daarmee te
spotten.
De egel werd een beetje boos,
maar hij beheerste zich.
„Dacht je, dat jij meer kon
doen met je benen?" vroeg hij
rustig aan de haas, die dadelijk
opstoof: ..Natuurlijk kan ik
meer doen met mijn benen". En
met goedkeurende blikken be
keek hij die lichaamsdelen even.
„Dat zullen we dan eens zien,
heer haas. Ik wed, dat ik har
der lopen kan dan jij."
„Grootsprekerij. heer egel",
snoof de haas. „Jij met je krom
me benen kan mij met mijn
goed gevormde en gespierde
onderdanen nooit bijhuden."
„Ik wed om een fles brande
wijn en een goustuk, dat ik het
wel kan".
„Je zult verliezen vader, maar
laten we de wedstrijd begin
nen."
,.Dat heeft zo'n haast niet. Ik
moet eerst even gaan koffie
drinken en mijn vrouw zeggen,
dat ik wat later thuiskom dan
gewoonlijk". Dus spraken de
haas en de egel een tijd af, dat
ze elkaar weer zouden ontmoe
ten en gingen ieder een tegen
overgestelde richting uit.
De egel lachte zacht voor zich
heen, terwijl hij naar zijn huis
wandelde. Hij zou die heer
haas, die verwaande kerel, eens
fijn te pakken nemen.
Thuis vertelde hij zijn bele
venissen van die morgen. Zijn
vrouw schrok erg toen ze van
de wedstrijd hoorde. ,.Je zult
dat goudstuk verliezen, man,
en je weet, dat we het niet
goed missen kunnen, Had dan
tenminste alleen maar om bran
dewijn gewed."
„Ik zal een goudstuk winnen
en jij moet me daarbij helpen",
antwoordde de egel daarop.
„Kleed je nu gauw aan en ga
met me mee. De kinderen moe
ten maar zolang naar buur
vrouw." Vrouw egel was erg
verwnderd over dit bevel van
haar man, maar ze deed toch
maar vlug wat hij zei. En zo
stapte niet veel later echtpaar
egel naar het rapenveldje, waar
vader egel 's morgens de ver
waande haas had ontmoet.
..Hier houden we de wedstrijd.
Ik loop in deze voor en de haas
in die. Ga jij nu aan het eind
van mijn voor zitten. Als straks
de haas komt aanrennen, roep je
maar ik ben er al Heb je
goed begrepen'" Vrouw egeil
was een pienter wijfje en snap
te onmiddellijk waar haar man
heen wilde. Ze wandelde dus
naar het eind van de voor, die
haar man haar aangewezen had
en ging daar rustig zitten wach
ten op de dingen, die komen zou
den. Af en toe gluurde ze van
achter een kluit aarde, die haar
verborg, naar het anderee ein
de van de akker om te zien of
de haas al gearriveerd was.
Maar dat duurde nogal even
tjes. Heer haas vond het deftig
staan iets te laat te komen, voor
al bij een wedstrijd, die je toch
winnen gaat, en daarom kwam
hij bijna een kwartier over tijd.
Dadelijk ging de haas in zijn
voor staan, en de egel in de
zijne.
,Een, twee, drie", telde de
haas en schoot vooruit,'zonder
om te kijken, naar de egel, die
rustig bleef zitten.
Voordat de haas nog het ein
de van het akkertje bereikt had,
hoorde hij al een stem: „lk ben
er al." Dat kon de haas niet ge
loven. „Omkeraen en nog eens",
zei hij en zonder op antwoord
te wachten vloog hij weer weg,
zijn oren vlak langs zijn kop.
En wer klonk hem, voordat
hij de eindstreep bereikt had, de
stem van de egel tegemoet: „Ik
oen er al".
De haas was buiten zichzelf
van kwaadheid. „Rechtsomkeer,
nog eens", riep hij naar de
egel. „Best hoor, zo vaak als
je maar wilt", antwoordde de
egel. Maar weer hoorde de haas
het plagende „Ik ben er al",
voor hij het eindpunt bereikt
had. En weer keerde de haas
om. Eenmaal zou hij het toch
van de egel moeten winnen. Ne
gen en negentig keer liep de haas
de akker op en neer en negen en
negentig keer won de egel, na
tuurlijk, want die liep niet. Toen
de haas aan de honderste keer
wilde beginnen kon hij niet
meer. Hij zakte in elkaar. Een
straaltje bloed kwam uit zijn
bek ên hij was dood. De egel
vond dit wel niet zoo prettig,
maar vond toch, dat het ver
diende loon van de haas was,
dan had deze maar niet zo ver
waand moeten zijn. Hij gaf zijn
vrouw een arm en ging naar
huis.
Wat leren we dus uit deze ge
schiedenis? Hoogmoed komt
voor de val en wie niet sterk
is moet slim zijn. d. M.
Forsch, vliegensvlug, breekt 't
vijftal door de schaar
van vijanden, een niet te hou
den stoet
van voetbalhelden, steunend
trouw elkaar:
vijf-éénheid, machtig sterke
reuzenvoet.
't Valt wild in den strijd, als
een groot gevaar
dat aan-zwiertzet het veld
in laaien gloed,
en honderd monden jubel
zingen maar;
't publiek is geestdriftvol
ruikt nettenbloed.
Daar staat nog één, die 't
monster weren kan.
VOOR DE DAMES
Zooals blijkt uit binnenkomen
de vragen, willen verschillende
huisvrouwen graag een smake-
ijk bordje soep aan den maal
tijd toevoegen. Een stevige soep
vooraf maakt den maaltijd voed
zamer en aantrekkelijker en
geeft meer afwisseling in de
voeding. Ook wanneer men gas
ten heeft, is het prettig, een
soep te kunnen opdienen.
Maar hoe zal de huisvrouw
bij het veel werk, dat zij dage
lijks te doen heeft en met de
weinige ingrediënten waarover
zij kan beschikken, ook nog
een soep kunnen klaarmaken?
Hier volgt een tweetal recep
ten voor smakelijke en voedza
me soepen, die een variatie op
reeds bekende beteekenen en
die niet zooveel voorbereiding
vragen. Probeert U ze eens het
zal Uw gezin smaken.
Paprikasoep met kaas.
1 1. water, 4 paprika's, 1 ui, 4
eetlepels (38 g.) bloem, een klon
tje boter of margarine, (plm. 100
g. kaas), zout, peper.
De ui snipperen en de papri
ka in kleine stukjes snijden.
Beide met de boter fruiten en
het water toevoegen. De soep
ongeveer 20 minuten laten ko
ken en tenslotte binden met
de aangemengde bloem,
soep op smaak afmaken met
peper (surrogaat) en zout en
voor het opdienen de in blok
jes gesneden kaas er door men
gen.
Ook tomatensoep en uiensoep
zijn heerlijk met blokjes kaas.
Kcmkcmmersoep met tomaat.
1. 1. water. 2 komkommers, 2
uien, 4 tomaten, een klontje
boter, kervel of peterselie, pe
per, zout, eventueel iets melk.
De komkommers schillen en
in stukjes snijden en met de ge
snipperde uien en de klein ge
sneden tomaten in de boter
fx-uiten. Water en zout toevoe
gen en alles laten koken Vs
liur). De soep binden met de
aangemaakte bloem, fijn gehak
te peterselie of kervel toeve-
gen en de soep smaak afmaken
met peper (surrogaat) en zout.
Feuilleton
ALDER MATIN-MAGOG
46
„Mijn laatste herinneringen?"
zei de gorilla peinzend. „Die
zijn zeer levendig. Ik was te
Etaines in de tuin van Moat
Cottage. Ik zat op een bank
wachtende
Daar hebt u het!" riep Je
professor opgewonden uit. „Juist
u wachtte op ons."
„Op u? waarom?"
„Voor het experiment
„Welk experiment?"
De professor veegde zich het
zweet van het voorhoofd voor
dat hij antwoordde met al het
geduld dat hij bijeen kon zame
len. „Tracht het u te herinne
ren. Het is geheel onmogelijk
dat u zich zekere feiten zoudt
herinneren en andere vergeten
bent die terzelfder tijd plaats
vonden:- De operatie bijvoor
beeld.
„Experiment! Operatie! Wat
bedoelt u toch?" vroeg de go
rilla, terwijl neerslachtigheid
plaats maakte voor schx-ik.
„Bent u op de een of andere
wijze verantwoordelijk voor
v/at met mij plaatsgehad heeft?"
„Hoe is het mogelijk! Hij her
innert zich niets!" riep Frin-
gue met een gebaar van wan
hoop uit, „Clodomir, het is ver
schrikkelijk ongelooflijk. Wat
zullen we doen? Hij is vergeten
wat hij zelf wou. En nu is hij
het hijzelf, die ons komt vra
gen om rekenschap te geven
voor wat gebeurd is
„Ja," zeide de aap-mensch
somber, „ik sta erop dat u mij
alles zegt."
„Denk dat nu eens in, Clodo-
mir' Hij is alles vergeten al
les!"
„Ja, ik ben het vergeten!" En
de aap-mensch di'ukte de han
den in wanhoop tegen zijn sla
pen. „Maar wat ben ik verge
ten? Zeg het mij!"
„Het kan niet ontkend wor-
den." sprak de professor 'naif
tot. zichzelf," dat hij het recht
heel't het te weten."
Dr. Clodomir haalde de schou
ders op.
„Spreek!' drong de gorilla
aan. „Red me uit deze marte
ling! Hoe en wanneer ben ik
een aap geworden?"
„Goed dan," zeide professor
Fringue. „Ik zal het u zeggen.
Hgt geval is heel eenvoudig.
Jaren lang heb ik een zekere
mogelijkheid bestudeerd een
allergewichtigste kwestie voor
de menschenrassen en ook
voor anderen. Het betreft het
overbrengen der hersenen, net
centrale orgaan van een wezen,
naar een nieuwe omgeving."
„Ik begrijp het niet," hijgde
de gorilla.
„Luister verder ik zal het
verklaren. De geest is alles, het
lichaam komt pas in de tweede
plaats en spoedig zullen we er
in slagen de geest naar wille
keur te wijzigen. Maar ik wilde
eerst bewijzen, dat onze geestes
organen kunnen worden over
gebracht in een willekeurige
schedel en het centrale deel
kunnen vormen van een nieuw
wezen door middel van chirur
gische tusschenkomst. Kort ge
zegd ik stelde mij voor een ver
wisseling van hersenen tot stand
te brengen tusschen twee ge
Enkelen van de lezei-esjes en
lezertjes van de Jeugd-Rubriek
zullen misschien nog maar
kort verti-ouwd zijn met de let
ters, waarmee je de woorden
van de taal kunt vormen, an-
Wat zal daar tegen doen zijn
zwakke hand?
Reeds davert aan 't wild-
brieschend voorwaartsspan,
staat vóór hem schroeit
z'n denken als 'n brand
En nog te kijken staat de
arme man,
als reeds de bal ligt in zijn
heilig land!
Eventueel kan een scheutje
melk worden toegevoegd.
Het sportrijm.
DE WEGENWACHT START IN
HET NOORDEN, OOSTEN EN
ZUIDEN
Met ingang van 15 Aug. is de
A.N.W.B.-Wegenwacht in het
Noorden gestart. Een aantal be
langrijke routes; alsmede de
Afsluitdijk, zijn thans ook in
het patrouilleringssysleem op
genomen.
De bond gaat deze belangrijke
verkeers-service uitbreiden. Me
dio September zullen ook het
Oosten en het Zuiden aan de
beurt komen, dan zullen dus
de gele rijders van den A.NAV.
B. het grootste deel van het
land bestrijken.
De routes, welke in het Zui
den dan voortaan dagelijks zul
len worden gepatrouilleerd zijn:
Den BoschTilburgEindho
ven—Den Bosch en Maastricht
Si'rtarü— RoeirmondHeer
len. Sinds eenigen tijd zijn in
het Zuiden reeds ingeschakeld
de routes: DordrechtMoerdijk
—Breda en Vianen-Hedel, waar
de wegenwachten, die hier zon
der officieel vertoon waren ge
start, reeds vei-trouwde figuren
zijn geworden.
Binnen eenige maanden hoopt
de A.N.W.B. alle solo-motoren
echter door zijspan-combinaties
te hebben vervangen. Zoo zal
dus ook het gemotoriseerde ver
keer in „de provincie" voortaan
van snelle practische hulp bij
„pechgevallen" verzekerd kun
nen zijn.
IKENE-HAL OP JAARBEURS
Hunne Koninklijke Hooglie
den Prinses Juliana en Prins
Bernhard hebben ingevolge een
ter zake door den Raad van Be
heer der Koninklijke Nederland
sch'/ Jaarbeurs gedaan vcr-
zoe'l;. toestemming verleend om
aan 'de hal, gelegen tusschen Bc
atrix-Hai en derde Jaarbeurs
gebouw den naam van Prinses
Irene te kunnen verbinden, zoo
dat deze hal voortaan Irene-
Hal zal heeten.
heel verschillende soorten".
„U hebt dat geprobeerd?"
brulde de gorilla.
Zijn oogen waren plotseling
met bloed beloopen, zijn trekken
waren verwrongen, zijn enorme
klauwen schudden heftig heen
en weer terwijl ze zich naar
Fringue uitstrekten.
Be professor deinsde er voor
terug. „Ja," murmelde hij.
De aap-mensch greep naar
zijn keel alsof hij dreigde te
stikken.
„O!" kreunde hij. „Het kan
niet waar zijn, het kan niet, dat
spreek ga door!" hijgde hij.
„Óp wie op wie hebt u
„Op u," fluisterde Fringue,
nog meer terugdeinzend en
werktuiglijk zijn armen ophef
fend om de komende slag af te
weien. Hij wist dat hij de dood
nabij was.
De oogen van den gorilla rol
den woest door zijn hoofd. Met
een wilde kreet stormde hij
voorwaarts.
„Uzelf hebt het gewild U-
zelf1" gilde Fringue in doods
angst. De aap-mensch bedwong
zich met groote moeite; bij
greep een stoel bij de rug en
deren kennen de 26 letters van
het alphabet al zoveel jaren, dat
zij bij het schrijven en lezen
bijna niet meer hoeven te den
ken en werktuiglijk de woor
den uit hun pen laten vloeien
of een boek doorrennen om toch
maar zo gauw mogelijk te we
ten hoe die spannende geschie
denis zal aflopen. Maar of het
nu kort of lang geleden is, jul
lie zult je wel allemaal de tijd
herinneren, dat de meester jul
lie leerde lezen en schrijven;
en dat lezen en schrijven draai
de om het alphabet, want als
je de letters niet kende, kon je
niets begrijpen van al' die won
derlijke teekens die op het bord
geschreven werden. De meesten
van jullie kenden het a.b.c. na
tuurlijk-al voor je naar school
ging. A.b.c. is de Nederlandse
aanduiding voor alphabet, dat
een vreemd woord is en samen
gesteld uit de Griekse woorden
alpha en beta, die de eerste en
tweede letter zijn van de Griek
se letterreeks. Het alphabet, dat
in West-Eui-opa gebx-uikt wordt
is waarschijnlijk van de Phoe-
niciërs via de Grieken en Ro
meinen tot ons gekomen. Er zijn
nog veel andere letterreeksen,
die' wij heelemaal niet ontcijfe
ren kunnen. Het Russische a.b.
c. lijkt een beetje op het onze.
maar telt 32 letters, dus 6 meer.
Tn China kennen ze geen alpha
bet zooals wij dat hebben. Daar
wordt voor ieder woord en
voor ieder begrip een ander
teekent.je gebruikt. Hot is daar
om ook erg moeilijk om Chi
nees te leren.
Jeeps voor Nederland
Wederom zijn een aantal Jeeps
voor ons land vanuit Reims ge
arriveerd. Deze zijn bestemd
voor de Rijkspolitie. Een tien
tal dagen geleden kwamen
reeds een 75 jeeps, eveneens oe
stemd voor de Rijkspolitie, in
ons land aan. Had men toen
door verschillende moeilijkhe
den, drie dagen noodig om deze
tocht te volbrengen, thans deed
men er slechts twee over.
De dump, waax-uit deze jeeps
atkemstig zijn, is gevestigd te
Siuppes, dat vijftien kilometer
buiien Reims gelegen is. De wa
gens worden dus eerst naar
Reims gereden. Naar schalting
bedraagt het aantal auto's, dat
zich in deze dump bevindt,
30.000 en wel trailers, trucks,
jeeps, enz.
Juist op het oogenblilc dat de
verschillende jeeps op het ter-
rein buiten de dump wei-den ge-
pi-obeerd, arriveerden een twin
tiglal Fransche chauffeui-s, be
last met het rijden van de trai
lers en Jeeps die bestemd zijn
voor Ned. Indië. De jeeps die
voor Nederland bestemd zijn,
rijden met tachtig tegelijk naar
Reims, worden dan per trein
vervoerd naar Chevais, alwaar
zij ingescheept worden om bin
nendoor naar Nederland te wor
den vervoerd.
Eehalve de Rijkspolitie, krijgt
ook de Ned. Marine een 200
Jeeps toegewezen, terwijl ook
de Overheidsbedrijven er een
aantal ontvangen,
versplinterde die. „Ik ik wil
de een aap worden?" don-
dei-de hij.
„Ja zeker! U bent met een
spontane aanbieding bij mij ge
komen. U stelde het zelf voor",
antwoordde Fringue in vliegen
de haast, hijgend door zijn vlug
ge spreken. „U vei-langde het
experiment te ondergaan. U
u zeide, dat u mijn werk bewon
derde. U drong er op aan in 't
belang der wetenschap in
weerwil van onze tegenwex-pin-
gen. U bent hier op een avond
gekomen
„Het papier," fluisterde Clo-
domii-.
„O, ja, het papier!" herhaal
de hij verlicht, en wendde zich
tot den gorilla.
„Er is een brief we heb
ben een geschreven document,
dat ons er toe machtigde in
uw eigen handschrift
„In mijn handschrift!" riep
de gorilla uit.
„Ik zal het u laten zien."
Wordt vervolgd.
