Voor de Jeugd
Voor de Vrouw
De drie broers
A of Aa
„George Sandprys"
Wat U van kruisbessen kunt maken
Te!evisie-ster
Mensch of Aap
Een vader van drie zoons be
vond zich in grote moeilijkhe
den. Hij werd oud en dacht aan
de dood. Hoe moest het met de
erfenis, als hij er niet meer zou
zijn? Alles wat de man bezat,
v/as een groot, ouderwets huis,
waarin velen van zijn voorvade
ren geleefd hadden. Verkopen
en zodoende ieder van zijn zoons
een gelijke som geld nalaten,
wilde hij in geen geval. Wien
van zijn zoons moest hij nu het
huis vermaken? Hij dacht, en
dacht, zodat in zijn gerimpeld
gc-laat nog meer rimpels kwa
men tot hij eindelijk een oplos
sing gevonden had. Elk van zijn
zoons moest een beroep kiezen
en de wijde wereld intrekken
om dit beroep goed te leren. De
gene, die het best zijn beroep
leerde en er de meeste resulta
ten mee zou bereiken, zou na
de dood van den vader eigenaar
worden van het huis. De drie
zoons waren het met deze op
lossing eens en trokken weg uit
hun geboortehuis. Vooraf spra
ken zij af' op welke dag zij el
kaar zouden ontmoeten.
De oudste zoon ging bij een
hoefsmid in de leer, kreeg een
degelijke opleiding. Hij stuurde
het zelfs zo ver, dat hij de paar
den van den koning mocht be
slaan.
De tweede zoon, die het bar
biersvak gekozen had, trof even
eens een goeden leermeester. Hij
bracht het tot hof kapper en dat
is voorwaar geen gemakkelijke
positie. De dames en heren van
het hof droegen in zijn tijd nog
heel ingewikkelde kapsels, waar
aan hij soms uren moest zwoe
gen om het gewenste resultaat
te bereiken.
De jongste zoon, een sterke
knaap, werd schermmeester,
een ruw baantje, waarbij hij wel
eens een houw en een knauw op
liep. Dit ontmoedigde hem ech
ter niet. Hij zette door en werd
schermmeester bij den kroon
prins.
Na drie jaren ongeveer gin
gen de zoons weer naar huis,
ieder voor zich er van ovei
tuigd, dat zij beslist het huis
zouden verdienen.
Hun vader ontving hen met
open armen en hoorde met
vreugde de verhalen over hun
prestaties aan. Hij was erg trots
op zijn zoons, maar kon zonder
meer er niet over beslissen, wie
her huis zou erven. De zoons
moesten hun vader een proef
stuk leveren.
Daar kwam een haas over het
veld aangerend. De barbier
greep zijn scheerbekken, maak
te schuim, totdat het beest vlal
bij hem was, zeepte het in en
in vliegende vaart met de haas
meerennend, schoor hij het dier
volkomen kaal. Het was een
prachtig schouwspel, maar 't be
wees tevens, dat zijn middelste
zoon zijn vak verstond. „Je zou
bet huis wel verdienen", zei zijn
vader,' „maar ik moet eerst nog
eens zien, wat je broers kun
nen."
Dan kwam er in galop een rui
;er over de weg. De oudste zoon
er achter aan. Terwijl het paard
voortgaloppeerde, nam de hoef
smid de ijzers van de hoeven en
smeedde er nieuwe onder.
Dit schouwspel was adembe
nemend, maar toonde ook, wat
de oudste zoon van zijn vak ver
stond. „Jij zou het huis ook
wel verdienen," zei de vader en
als je jongste broer nu niet
toont, dat hij het best van jul
lie drieën zijn beroep kan, dan
weet- ik heus niet wie ik het
huis moet geven." En de oude
man zuchtte.
Inmiddels begon het te rege
nen. De vader en zijn zoons, die
zich in het open veld bevonden,
zouden beslist kletsnat geregend
zijrT, als de jongste zoon niet
schielijk zijn degen had getrok
ken en die bliksemsnel boven
hun hoofden ronddraaide. Dit
kunststukje vond de vader 1
het allermooist en hij beloofde
dat de schermmeester het huis
zou erven.
De broers vonden het best. Zij
gunden hun jongsten broer het
huis van harte. Deze wilde er
echter niets van horen en zei,
daT het huis van hun drieën zou
zijn, wanneer hun vader zou
sterven.
Zo bleven de drie broers hun
hele verdere leven bij elkaar,
oefenden in alle eer en deugd
hun mooie beroepen uit en a
ren heel gelukkig. d. M.
Polsstok-hoogtesprong
Aanloop en afstoot waren wel
berekend
voordat hij zich verhief tot
deze reis,
glanzend-wit staat zijn smalle
lijf geteekend
tegen een eindeloos-diep zilver
grijs.
Zie! die ons snel en argeloos
heeft verlaten,
wiens schaduw danste over
ons gezicht,
houdt nu subliemste aller
acrobaten
de wereld op een mast in
evenwicht.
Han G. Hoekstra.'
Wanneer jullie zoo eens in je
Atlas snuffelen, zal het je op
vallen, dat je bij een riviertje
vaak de letter A. of de letters
Aa ziet staan. A. of Aa. nu is
een algemeen verbreide naam
voor een rivier. In Nederland
zijn er maar liefst 44 stroomen
en stroompjes, die zoo heeten.
Om er een paar te noemen: de
Steenwijker A; de Almelosche
A. de Westeroldsche-, de Mus
sel-, de Ruiten- en de Pekel A.
In de provincie Antwerpen in
België stroomt een A; even ten
Noorden van Riga in Letland
mondt een Aa in zee uit, en zoo
ga je maar door. In Friesland
wordt in plaats van Aa het
woord Ee. gebruikt. Beide woor
den beteekenen eigenlijk water.
In eiland vinden we den neven
vorm ei van het woord Aa. en
zoo wordt de oorsprong van het
woord eiland je duidelijk. Eiland
beteekent dus waterland, een
land, dat door water omspoeld
wordt.
Ook de naam t IJ (bij Amster
dam) is een nevenvorm van het
woord Aa.
Onder de Fransche vrouwen
is een streven gaande om bij te
dragen aan de vernieuwing van
Frankrijk, wat hierin tot uiting
komt dat de vrouwen zich intel
lectueel wenschen te ontwikke
len en de literatuur verlangen
te beoefenen. In verband daar
mede spoort de Union des Fem-
mes Franeaises de vrouwen aan
om mee te dingen naar den in-
gestelden „George Sandprys"
ter waarde van 20.000 frcs.
Het is alweer kruisbessentijd,
doch jammer genoeg zal men
diep in zijn beurs moeten tas
ten, wil men zich aan kruisbes
sen te goed doen. En de mees
ten zullen dit niet kunnen.
Voor wie zich wel, bijvoor
beeld een enkele maal, de weel
de van deze vruchten kan ver
oorloven, volgen hier enkele ge
rechten, die ook yan boschbes
sen, aalbessen en pruimen te
maken zijn, feestgerechten, die
voor bijzondere gelegenheden
kunnen dienen.
Voor de huisvrouw, die uit
eigen tuin over zooveel kruis
bessen beschikt, dat zij een va
riatie behoeft, zijn zij wellicht
van meer belang.
Kruisbessendrank
(voor warme dagen)
Voor 6 a p glazen, 500 g kruis
bessen, 1 liter water, 1 kopje
suiker.
De kruisbessen schoonmaken,
wasschen, met water opzetten
en 10 minuten koken. Het ge
heel zeven en de suiker aan het
vocht toevoegen. "Wanneer de
suiker niet geheel oplost, het
kruisbessennat nog even opko
ken. Het nat koud laten wor
den en bij wijze van limonade
geven.
De massa, die in de zeef ach
tergebleven is, met jam vermen
gen en op de boterham smeren
Ook kan men flensjes met
deze massa vullen.
Kruisbessen vla.
500 gr kruisbessen, l/s 1 water
een klein kopje (50 g) griesmeel,
1 theelepel kaneel (surrogaat),
4 eetlepels (60 g) suiker, een
snufje zout.
De kruisbessen schoonmaken,
wasschen, met aanhangend wa
ter opzetten en tot moes koken.
De vruchten fijnwrijven, het
griesmeel toevoegen en plm.
10 minuten laten meekoken.
Een snufje zout, en de suiker
toevoegen. De vla laten afkoe
len en ijl een schaal overdoen.
Yoghurt met kruisbessenmoes.
V* 1 yoghurt, 500 g kruisbes
sen, 4 eetlepels (60 g) suiker
voor het moes, 2 eetlepels (30 g)
suiker voor de yoghurt.
De kruisbessen schoonmaken,
wasschen met aanhangend wa
ter opzetten en tot moes koken.
De suiker toevoegen en het
moes in een schaal overdoen.
De yoghurt met de suiker ver
mengen en over het afgekoelde
moes gieten. Men kan het moes
ook door de yoghurt mengen.
Kruisbessen in flesschen.
Onrijpe kruisbessen.
De vruchten schoonmaken en
kneuzen. De kruisbessen met
een bodempje kokend water op
zetten en koken totdat zij zacht
zijn. De kruisbessen tot moes
wrijven, nog even doorkoken
en zoo warm mogelijk in uitge-
zwavelde, uitgekookte of zeer
goed schoongemaakte flesschen
overdoen. De flesschen sluiten
met gave, uitgekookte kurken
en deze luchtdicht maken door
de flesch tot aan den rand in
gesmolten lak, paraffine
kaarsvet te dompelen of er een
stukje cellophane over te span
nen.
Wetenswaardigheden
„De Theedokter" was de bij
naam van den 17en eeuwschen
Nederlandschen medicus Corne
lls Bonte Koe, die geloofde, dat
thee zeer geneeskrachtig was en
daarom zijn patiënten 50 tot 60
koppen per dag voorschreef.
De zee-engte, die de Zwar
te Zee met de Zee van Marmora
verbindt heet Bosporus. Deze
naam beteekent Koe-overtocht
en is waarschijnlijk ontleend
aan de sage, die vertelt, dat de
in een koe veranderde Io, daar
overgezwommen is. Io was de
geliefde van den Griekschen
God Zeus. De vrouw van Zeus,
Hera, haatte haar en verander
de haar in een koe. Toen liet
Hera de koe-geworden Io kwel
len door een horzel, die de ge
liefde van Zeus in zee joeg. Naar
hear is ook de Ionische Zee ge
noemd.
Een beroep van de toekomst
Hollywood en andere beroem
de filmcentra heben sibncls hun
ontstaan honderden jonge vrou
wen het hoofd op hol gebracht.
Filmster worden was en is het
ideaal van velen. De televisie
staat vergeleken bij de film
nog in de kinderschoenen, maar
de mogelijkheid bestaat dat de
ze vorm van radiouitzendingen
een groote vlucht gaat nemen.
Dan wordt de leuze „filmster
ren gevraagd" veranderd in „te
levisie-sterren gevraagd". Het
zal niet een voudig zijn om
jonge vrouwen en mannen te
vinden die de kwaliteiten, noo-
dig om een succesvol televisie
ster te worden, bezitten.
Jasmine Bligh, blond, knap,
met een goede stem, heeft bij
de B.B.C. al jaren geleden een
plaatsje als televisie-ster ver
overd.
Zoodra de B.B.C. de televisie
uitzendingen hervat van Alex
andra-palace te Londen uit, zai
Jasmine weer op het televisie
scherm te bewonderen zijn, ter
wijl haar stem door de luid
spreker te beluisteren is.
Op de foto ziet u Miss Bligh
aan de telévisie-camera.
Feuilleton
ALDER MATIN-MAGOG
Vrij naar het Engelsch door D.A.O.
„Zeg het me dan. Ik smeek
u het mij te verklaren".
„Het zal zeer moeilijk zijn,
beste juffrouw. Zeer moeilijk.
U zoudt het niet begrijpen. Bo
vendien zou het noodig zijn dat
ik eerst zag hoe de uw
Ik bedoel
„Dat u Roland zag? De
echte, Roland, degene, die
denkt en weet? O dokter, hij
is gevangen opgesloten als
een wild beest. O, het is ver
schrikkelijk", klaagde ze.
Ze barstte in snikken uit en
Fringue verloor tenslotte al
zijn kalmte.
„Wees kalm, beste juffrouw;
ik bid u, wees kalm!" smeek
te l|ij, onrustig op zijn stoel
heen en weer schuivende. „On
getwijfeld is de situatie hoe
zal ik het zeggen abnor
maal, zelfs pijnlijk, 't Spreekt
geheel vanzelf dat de zaak van
den armen kerel ter hand ge
nomen moet worden. Ik be
doel, hij behoort vrij te zijn.
Hij moet niet als een dier be
schouwd worden".
Hij hijgde, het zweet brak
hem uit en hij wist geen woor
den meer te vinden.
„Kortweg gezegd, we moe
ten hem uit zijn vreeselijken
toestand helpen".
„Maar hoe?" riep Violet uit,
haar handen wringend. „O,
dokter, zeg me wat ik doen
moet. Moet ik het mijn ouders
zeggen? Ik ben bang, dat ze
me niet zullen gelooven, ten
zij dat u mij ondersteunt".
„Doe het om 's hemels wil
nooit!" riep Fringue in ze
nuwachtige haast. „Ik moet u
nadrukkelijk vragen te zwij
gen ter wille van Roland
zelf. Denk slechts aan de
nieuwsgierigheid, die u zoudt
wekken als u met deze bui
tengewone verklaring voor
den dag kwam. Dan zou het
met zijn vrijheid geheel uit
zijn. De wetenschappelijke we
reld zou hem opeischen. U
hebt er geen begrip van waar
toe zulke menschen in staat
zijn. Het is zulk een buitenge
woon geval, zoo geheel boven
het menschelijk begrip uit-
Violet luisterde angstig toe.
„Wat moet er dan gebeuren?"
snikte ze.
„Luister", zei Fringue, „we
moeten beginnen hem uit de
handen van den oppasser te
krijgen. Ik zou het graag zelf
probeeren doch ongelukkiger
wijze zal de- benoodigde som
mgn middelen te boven gaan".
„Ja", zei Violet gretig, „Ro
land moet op vrije voeten ge
steld worden. Laat de geld
kwestie u niet verontrusten,
daar zal ik voor zorgen".
„Wat we doen, moet zorg
vuldig overwogen worden,
juffrouw. We moeten niet ver
geten, dat het buitengewoon
onvoorzichtig zou zijn onzen
vriend in vrijheid te stellen,
daar het publiek ons inzicht
niet deelt. Voor den schijn zou
hg ten minste iemand naast
zich moeten hebben, die zich
voor hem verantwoordelijk
stelt".
„Ja".
„Gesteld, dat deze moeilijk
heden op bevredigende wiize
werden opgelost, zoudt u hem
willen spreken?"
„Zeker", zeide Violet be
slist.
„In dat geval moet u hem
overhalen om naar mij toe te
komen. Ik heb hem iets bui
tengewoon belangrijks te zeg
gen".
„O, Roland zal zeker r.aor
u toe komen, als hij hnoct dat
u kunt verklaren wat hijzelf
niet begrijpt."
„Wat hij niet be
grijpt!" herhaalde de profes
sor.
„Ja, zijn gedaanteverwisse
ling!"
Fringue staarde Violet aaïi,
meer verschrikt dan verbaasd.
„Hij heeft u gezegd
dat hij het niet
begreep?"
„Ja. En dit martelt hem.
Maar u kunt het hem verkla
ren, nietwaar?"
De marteling van het niet
begrijpen, waarvan yiolet nu
sprak, ervoer de professor op
dat oogenblik ten volle. Hij
stond voor een verbijsterend,
ondoordringbaar mysterie, als
voor een bodemloozen put en
hij trad terug omdat hij zich
duizelig voelde worden.
„Ja, ik zal het verklaren",
wist hij te stamelen. „Stuur
hem naar mij toe en ik zal het
verklaren."
VIOLET KOMT TE HULP
„Het was te mooi om te
blijven voortduren!"
Wel twintig maal per dag f
sprak Joe Gregory over zfln
kwade fortuin en zuchtte hart
grondig.
Nadat de gorilla gevangen
was, moest hij opgesloten wor-
