Gastvrouwen in de lucht
DAMRUBRIEK
Mensch of Aap
De „service" van de K.L.M.
IN DE DEUROPENING van een glanzende DC-3 staat de
K.L.M.-stewardess in haar keurig blauw uniform en met
ecu glimlach noodigt zü de passagiers uit haar domein te
betreden. Een oude dame biedt zü haar helpende hand, een
vierjarige peuter die luidruchtig protesteert tegen zyn te
korte beentjes, wordt veilig in haar armen naar boven ge
transporteerd.
deze werkkring niet louter -n
luxe leventje is en dat het een
vrij vermoeiend en hard wer
kend bestaan is.
De toehoorder luistert be
langstellend naar haar verhaal
en verwondert zich over het
gemak, waarmee ze de con
versatie gaande houdt.
Dan vraagt hij: „Op welke
lijnen worden dc stewardessen
eigenlijk gébruikt?"
„Op alle lijnen behalve de
Amsterdam-Batavia-dienst.
Deze afstand is te lang er
te vermoeiend. Op de Trans
atlantische routes zijn twee
stewards en één stewardess m
dienst voor de verzorging der
„Please can you tell me
what time the plane is due in
Malmoe
„Certainly, Sir, 8.30 local
time".
„Mademaisella, voulez vous
me donner une piêce de pa
pier?"
„Mais, - naturrellement, ma-
dame, voilS.".
„Iedereen aan boord
vraagt de st.ationsemploye en
met een knikje naar de ste
wardess: „Telt U even net
aantal passagiers?"
„Twintig en twee kinderen".
„O. K."
De noodzakelijke formali
teiten worden afgehandeld, de
deur wordt gesloten en de reis
neemt een aanvang. De ste-
wardes loopt bedrijvig heen en
weer.
„Wilt TJ een plaid, me
vrouw?"
„Zal ik even Uw riemen
vastmaken, meneer?"
Geduldig legt zij alles uit en
beantwoordt de vele vragen.
Zij verstelt de stoelen en geert
allerlei aanwijzingen.
Haar functie is een combi
natie van verpleegster, secre
taresse, vriendin, moeder,
dochter, zuster en vertrouwe
linge voor degenen die de reis
in het vliegtuig meemaken.
Als 't toestel het luchtruim
heeft gekozen deelt ze de
route-kaarten uit en geeft een
korte beschrgving van het
traject dat gevlogen zal wor
den. Het is helder weer en de
passagiers kunnen het land
schap beneden zich makke
lijk op de kaart volgen.
Haar volgende werkzaam
heid bestaat uit het klaarma
ken van den maaltijd, die in
het vliegtuig geserveerd zal
worden: een kop koffie, sand
wiches, sinaasappels, tablet- j
ten chocolade en andere lek
kernijen.
Bij het ronddienen maakt ze
hier en daar een praatje met
de verschillende reizigers en
doet haar best om zooveel mo
gelijk aan haar wenschen te
gemoet te komen.- Een oud
heertje vraagt haar: „Is de
lucht boven de wolken altijd
blauw?" Van stewardessen
wordt nu eenmaal verwacht,
dat zij 'een antwoord op iedere
vraag weten.
Wanneer ze gevraagd wordt
hoe lang ze al in dienst bij de
K. L. M. is geeft ze een dui
delijke uiteenzetting over de
opleiding, die eerst theoretisch
en later practisch is gevolgd.
Uit dit gesprek blijkt, dat
Dan, met een verschrikten
blik naar buiten, breekt zij 't
gesprek af. „Het spijt mg",
maar ik zie, dat we het vlieg
veld van Kopenhagen, Kas-
trup, al naderen, ik moet de
passen gaan inzamelen",
Haastig gaat zij de rg langs
en haalt de passen op, die bij
de douane gecontroleerd moe
ten worden.
„Fasten your belts,
we're going to land".
Duidelijk kunnen de passa
giers het witte stationsge
bouw op 't vliegveld Kastrup
onderscheiden.
De landing levert met net
mooie weer geen moeilijkhe
den op en als het vliegtuig tot
stilstand is gekomen, opent de
stewardess de deur.
„Ruikt U de buitenlandsche
lucht?" vraagt ze glimla
chend aan den heer, die zoo
nieuwsgierig was naar de
Opheffing der mijnwer
kersvoorziening
Woensdag heeft in den Haag
een onderhoud plaats gehad tus-
schen den minister van Econo
mische Zaken, dr. Huysmans, bn
het bestuur van de Stichting
Mijnwerkersvoorziening en ver
tegenwoordigers van de vakbon
den.
Bij dit onderhoud is gebleken,
dat de regeering op het stand
punt blijft staan, dat de Stich
ting welke aan den mijnwerker
gelegenheid gaf bepaalde arti
kelen te koopen, welke nog niet
aigemeen beschikbaar zijn, per
1 Augustus moet worden opgehe
ven.
blauwheid van den hemel.
„Ja, ja, zegt hij, „heel an
ders dan de Hollandscne
lucht!"
Eén voor één verlaten
"passagiers het vliegtuig voor
de paspoort-controle. De ste
wardess kijkt op haar horloge.
Twintig minuten tijd voordat
het vliegtuig weer naar Mal
moe vertrekt.
Zij kijkt om zich heen, voor
eenige minuten aan zichzelf
overgelaten. Ze is gelukkig,
want zij houdt van haar werk.
Het is niet alleen interessant
en amusant, maar evenals de
andere „gastvrouwen in de
lucht", schept ze het grootste
genoegen in het feit, dat haar
aanwezigheid aan boord van
het vliegtuig de reis voor de
passagiers een klein beetje
aantrekkelijker en gemakke
lijker maakt.
Good luck, vliegende gast
vrouw!
Kunt U mij misschien
ook vertellen hoe laat net
vliegtuig in Malmoe aan
komt?
Zeker mijnheer, half 9 plaat
selijke tijd.
Juffrouw, wilt U mg mis
schien een stuk papier geven?
Oh zeker wel mevrouw, ais
't TT bUeft!
Redactie: L. Anderson, Goes.
Onderstaande partij werd te
Rotterdam, den 2den Juni '46,
tusschen onzen nationalen
kampioen R. C. Keiler, zwart,
en R. Frankhauser, die mo
menteel als de sterkste Fran-
sche speler na Ghestem
beschouwd wordt.
1. 3429 1923
2. 39—34 14—19
3. 44—39 10—14
4. 29—24 20X29
5. .33X24 19X30
6. 34X25
Deze witte afruil vindt steeds
minder toepassing. Meer ge
bruikelijk is als 4e zet 5044
(510) waarna 3228 of 31
—26.
65—10
7. 39—33
Net als de kindertjes
„Afblijven met de
vingers"
Kinderen hebben over het
algemeen de eigenschap, spe
ciaal aangetrokken te worden
tot dat wat niet mag. Zij zit
ten bg voorkeur aan de ka
chel, kruipen trappen 'op en
af, kortom brengen de ouders
tot wanhoop met hun gevaar
lijke toeren.
Men kan het ze niet kwa
lijk nemen, 't ligt in hun aard
van ontdekkers der geheim
zinnige wereld om hen heen.
Wij volwassenen zijn echter
anders, wij hebben door erva
ring geleerd onderscheid te
maken tuschen zaken die voor
ons al of niet gevaarlijk zijn
en tuschen dat wat wel en niet
mag.
Althans zoo hoort het te
;gn. De Nederlandsche spoor
wegen ondervinden bijna da
gelijks, dat er menschen zgn,
die hun kinderlijke manleren
niet af kunnen leêren en niet
kunnen laten te doen wat nu
'uist niet mag. Getrouw aan
'iet devies Veilig, Vlug, Voor-
deelig, bevindt zich in iedere
coupé een noodrem, alleen te
gebruiken in gevallen van
nood.
Niet minder dan 185 reizi
gers hebben echter sinds de
bevrijding. ,dus in een jaar,
'beproefd wat er wel zou ge
beuren- wanneer zij aan die
rem trokken. Welnu, de trem
had aanzienlijke vertraging en
de nieuwsgierigen werden be
keurd. Hetgeen de beide on
derdeden Vlug en Voordeelig
niet ten goede kwam.
Na 4. 5044 510). 5. 29
24 (20X29). 6. 33X24 (19X
30). 7. 34X25 (18—22!) is 39
33 niet speelbaar wegens
2227, enz.
7. 17—22
8. 31—27 22X31
9. 36X27
Hoewel 31—27 en 36X27 niet
een direct aanwijsbare fout is,
blijkt toch uit het vervolg dat
wit zich met deze voortzetting
zelf de moeilijkheden op den
hals haalt. Door krachtig spel
weet Keiler reeds na 23 zet
ten de schijf op 27 te winnen.
Beter is 32—28 (23X32) 37 X
17 (11X22) 3126.
9.
11—17
10.
50—44
6—11
11.
44—39
17—21
12.
3530
2126
13.
40—35
11—17
14.
4944
1—6
15.
4440
17—21
16.
39—34
7—11
17.
34—29
23X34
18.
30 X 39
Als 17de zet lijkt ons sterker
3328, al biyiC wit moeiiijk
spei houaen op zgn linkervleu
gel. De gevolgen van 3127
uoen zien steeus meer voelen,
ueze pang moge bewgzen dat
net er in net uamspei steeds
op aankomt de sterkste zet
ten te speien. uien minder
sterke zet in de opening kan
het vernes van de partij be-
teekenen.
1812—17
De directe inleiding tot een
serie, aanvallen op sch f 27.
19. 41—36
20. 39-
34—30
4741
33—29
36X27
Dreigt 1823.
4136
De hooge lucht wekt dën eetlust op, en daarom maken bekwame
vingers op twee kilometer boven de aarde een lunch klaar, die
in de beste hotels niet wordt overtroffen. (K.L.M.-foto)
DE CORRESPONDENT van
Daily Herald meldt, dat ten-
ivolge van een misverstand de
ederlandsche vice-con
sul in Jeruzalem door Britscne
soldaten is aangehouden en
eenigen tijd in een cel heeft
doorgebracht.
26.
27.
23.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
40—34
29—24
36X27
4641
41—36
36X27
43—39
39—33
34—29
10—14
812
17—22!
22X31
2—7
11—17
17—22
22X31
12—17
17—22
22X31
7—12
12—17
17—22
22X31
Het is gedaan met schijf 27.
Gevolg van wit's 8e en 9e zet,
alsmede van zijn zwakke ver
dediging, doch tevens van de
manier, waarop Keller net
aangeboden positie-voordeel
wist
uit te buiten.
35.
24—20
15X24
36.
29X20
31—36
37.
33—28
18—22
38.
28X17
21X12
39.
32—27
26—31
40.
37—26
36—41
41.
42—37
41X43
42.
48X39
In dezen stand gaf wit zich
gewonnen, 'daar verlies im
mers niet te keeren is, wegens
12—17 (39—33) 17—22 (27X
18) 13X22 (45X40) 6—11 (40
—34) 22—27 enz.
Feuilleton
ALDER MATIN-MAGOG
Vrij naar hei Engelsch door D.A.O.
4«
„Ja, dat is veiliger ziet u.
Maar ik kan er gerust ingaan.
Hij is niet gevaarlijk".
„Breng me bij hem", ver
zocht het meisje en haar stem
trilde. Het scheen alsof zij
bang was, maar toch beslo
ten den gorilla te zien.
Gregory merkte dit en hg
mompelde in zichzelf:
„Zoo zijn de vrouwen. Bui
ten zichzelf van schrik en
toch moet ze hem zien."
Hij ging haar voor maar ze
snelde hem voorbij. Bij de
deur aarzelde ze even. Een
donkere massa lag in een
hoek van de kooi het was
de gorilla die op den vloer
kroop en het hoofd tusschen
de knieën verborg.
Het meisje huiverde.
„Wees niet bang, dame; hij
doet niets", zeide Gregory die
haar huivering verkeerd uit
legde.
Ze trad naderbij met vasten
tred en greep de tralies met
haar gehandschoende handen.
„Roland!" riep ze zachtjes.
„Roland ik ben gekomen".
„JE BENT VRIJ!"
Op 't geluid van haar stem
sprong de gorilla overeind.
Zijn oogen, een moment van
te t voren zoo droevig, keken
blg-verrast op.
Violet ontmoette dien blik
onbevreesd. Haar gesprek met
den Professor had alle moge
lijke twgfel weggenomen. Hoe
buitengewoon, onmogelijk het
ook scheen, de geheimzinnige
transformatie van Roland
Mesterley was een voldongen
feit, dat haar verstand aan
vaardde. Ze hunkerde ernaar
Rolands ziel in zijn ondragelij
ke gevangenschap te troosten
en te kalmeeren. Haar afkeer
en vrees waren totaal verdwe
nen en hadden plaats ge
maakt voor innig medelijden.
De bladen hadden niet al
leen de nauwkeurigste details
van de ontvluchting van den
aap gepubliceerd, maar ook
zijn tegenwoordig adres ver
meld.
Nu zij tegenover hem stond
alles wetende kwam de
naam Roland onwillekeurig op
haar lippen. Maar het dierba
re bekende woord ging als 'n
electrischen schok door de go
rilla. In zijn toestand van de
pressie en wanhoop, toen hij
twijfelde aan zijn eigen be
staan was het alsof hij plot
seling de menschelijke waar
digheid weer had herkregen,
alsof hij in het leven was te
rug geroepen, waarvan hij
voor altijd scheen uitgesloten.
Toch bleef hij als vastgena
geld staan en durfde niet voor
waarts snellen, nauwelijks
ademhalen, bevreesd dat Vlo-
let zou blijken slechts een vi
sioen te zijn, dat even gelie.'.rn
zinnig zou verdwijnen als het
verschenen was.
Eindelijk stamelde hij met
zijn onwelluidende, krasse'.de
stem: „Violet! Ik ben krank
zinnig! Ik weet ik zag
Haar handen gingen smee-
kend omhoog en ze schudde
haar hoofd. „Neen! Neen, Ro
land. Je bent niet krankzin
nig!"
„Ben jij het werkelijk die
tot me spreekt? IJl ik niet?
Zijn we werkelijkheden, jij en
ik? Maar de krankzinnige,
die ik gezien heb ben ik
zijn waanbeeld niet?"
Een rilling ging haar door
de leden, maar ze antwoord
de moedig: „Neen, Roland, Hij
is slechts je omhulsel. Kom
tot bezinning, Roland. Geloof
me, ik ben het die tot 'je
spreek en het is. alles werke
lijkheid de gedaanteverwis
seling het mysterie. Ik heb
iemand geconsulteerd, een
dokter; hij is zeer knap en hij
zeide me dat wat gebeurd
schijnt, mogelgk is.
„Mogelijk!" Hij herhaalde
het woord langzaam.
Zg staarden elkaar aan met
wijdgeopende oogen, terwijl
Gregory vlak bij verbijsterd
luisterde.
„Ik ben hierheen gerend om
het je te zeggen", verklaarde
Violet. „Maar de dokter wil
het je zelf uitleggen hy wil
het/ je laten begrijpen".
„Begrgpen!" riep de jiap-
mensch uit met schitterende
oogen. Hij herinnerde zich den
maniak in den cel. Zeker be
hoorde de gedaante van den
armen ongelukkige slechts
aan Roland, niet zijn geest.
„Begrgpen!" kreunde hij en
het klonk als een gebed.
„Voor alles moet je vry
zijn" zeide Violet.
„Vrij!" spotlachte de gorilla
bitter.
„De dokter verzekerde me,
dat je een mensch bent".
,Een mensch!"
„Ja, in weerwil in weer
wil van je uiterlijk. De rede iff
