OOM JODOCUS
Jan en zijn Konijntje
De Amerikaansche huisvrouw heeft
het niet gemakkelijk
Oom Jodocus was een echt
leuke Oom, zo'n Oom, naar
wiens komst je altijd weer ver
langend uitkijkt Bijna iedere
Zondagavond kwam Oom Jodo
cus even aanwippen. Vader en
Moeder waren dan thuis en ook
de kinderen, alle drie.
Jongens, zei Oom een keer,
toen hij een poosje met Vader
en Moeder had zitten praten,
jongens- ik doe tegenwoordig
aan toveren
Toveren? Dat vonden ze
prachtig.
Hé. Oom, tover dan eens
wat? vroeg Henk.
Is het leuk. Oom? vroeg
Annie en Jan wilde weten of
hij het ook kon leren
Natuurlijk zei Oom, als je
maar goed oplet en een beetje
slim oent.
Oom naaide zijn portemonnaie
te voorschijn en nam er een
cent uit.
Hier heb ik een betoverde
cent ïongens, zei hij. Als ik
hem met andere centen in een
hoed goed door -.elkaar schud en
ik zeg. „Centje, centje, kom
eens bij den baas terug," dan
komt hij vanzeif in mijn hand.
Heel verbaasd keken ze hem
allemaal aan. Ze geloofden net
eigenlijk maar half! Henk liep
ai naar de gang om een hoed te
halen.
Doen jullie er nu allemaal
een cent in, zei Oom. Hier is
mijn cent, maar die moet er
nog niet in.
Ze heten allemaal hun cent
in ie hoed vallen, maar toen
Wilden ze toch eigenlijk die cent
van Dom wel eens wat nader
bekijken! Maar er was niets bij
zonuers aan te zien, 't was een
doodgewone cent!
Hoe weten wij nu straks,
welke cent van u is. Oom?
vroeg Jan.
Heel goed opgemerkt, zei
Oom. Daarom moet je naar een
herkenningsteken zoeken. Kijk
bijvoorbeeld maar eens naar de
jaartallen.
De >.ent van Oom was nog
een oude, koperen van het jaar
1935, de andere hadden allemaal
eer. ander jaartal. Maar het;
waren ook allemaal oude cen
ten.
Let nu goed op. zei Oom
wait mijn cent moet in m'n
hand komen en geen andere
Verzinnen jullie nu maar eens
goed hoe het gaat. ik ga intus
sen n de keuken een glas lek
ker koud water drinken.
Ge<m van allen wist echter te
bedenken hoe de vork nu eigen
lijk in de steel zat.
Oom wierp z'n cent in de hoed
bij de andere en schudde ze
goed door elkaar.
Bind nu maar een doek
voor m'n ogen. zei hij.
Annie blinddoekte hem en
toen allen cich ervan hadden
overtuigd, dat hij niets kon zien
stak Oom z'n hand in de hoed
en grabbelde in de centen
Centje, centje, kom eens
bij den baas terug' zei hij.
die kon toveren
Hij haalde er onmiddellijk
daarna een cent uit.
- Laai eens zien of het de
uwe is! riep Jan.
- Kijk maar iji de hoed ot
het jaartal 1935 er nog in ligt,
zei Oom, terwijl hij zijn blind
doek losmaakte
In een wip hadden ze het ge
zien: Ooms cent was er uit. Oom
wierp nu z'n cent op tafel en
allemaal overtuigden ze zich.
er stond het jaartal 1935 op.
Ik wil het ook eens pro
beren, zei Henk, maar hij
bracht er niets van terecht en
hij werd hartelijk uitgelachen.
Dat komt. omdat je niet
kunt toveren zei Qom.
Hé, Oom, vertel ons nu
eens hoe het gaat? vroegen ze
in koor.
Oom keek ze een voor een
glimlachend aan.
- Nu, vooruit dan maar, zei
hij. Jullie kunnen het toch n-'et
raden hoe ik de goeie cent uit
de hoed neem, dat heb ik lang
gemerkt. Luister goed. Toen ik
in de keuken water ging drin
ken ik zei toch immers, dat
ik zo'n dorst had legde ik de
cent even op het gas. En in de
hoed zocht ik naar de warme
cent. Bergijpen jullie het nu?
RAADSELS
^luislcr«Vraag
Heel zachtjes moet hy i vu^u
Dat niemand het kan verstaan;
„Bob, wil je het weer vergeten,
Dat ik lelijk heb gedaan?
Ik heb die vaas gebroken
Ik deed het met mijn mouw,
Maar jij hebt de schuld gekregen
Iedereen dacht direct aan jou.
Jij met je dikke zwaaistaart,
Ja, jij had het gedaan,
Maar, Bob, zo met een leugen,
Kon ik niet slapen gaan.
Mams weet, dat ik de vaas bran
Ei straks komt ze bij jou,
Ze zou nog even wachten,
Omdat ikzelf je 't zeggen zou.
Bob, ben je nou m'n vriend weer?
En denk je er nooit meer aan?
..Woef-woef!" zei Bob, och baasje,
Dit zaak is afgedaan!"
Dat je niet echt kon jokken,
Heb ik dad'lijk wel gedacht,
Daarom heb ik geduldig
Vandaag op je gewacht.
Ga jij maar rustig slapen,
Ik denk er niet meer aan.
Maar als je weer een vaas breekt.
Zeg het dan ineens voortaan!"
„Ik zal heus nooit meer jokken,
Al krijg ik nog zo'n straf,
Want joken, Bob, is eigenlijk
Zo heel erg reuze-laf!"
Dat hij uit een strik had bevrijd
Jan bad zijn moeder beloofd,
dat hij op zijn vrije Woensdag
middag dennenappels voor haar
zou gaan rapen. Daar kon je
's winters zo fijn de kachel mee
aanmaken en moeder wi:de
graag wat voorraad hebben l-'i
nu was het Woensdagmiddag en
het weer was goed. Dus wan
delde .'an, met een gonjezak
gewapend naar het bos. Op de
gladde naaldengrond lagen ze
met hopen, grote en kleinere
geschubde dennenappels Jan
had ze maar op te rapen en in
de zak te doen. Ziezo, dat was
wel genoeg voor vandaag, an
ders kon hij de zak niet meer
tillen. Elke week een paar maal
zo'n hoeveelheid, dan raakte de
kist in het schuurtje wel vol.
Jan ging weer terug naar
huis. Hij liep over het smalle
paadje door de hei en liet het
zonnetje, dat lekker warm aan
voelde. op zich schijnen. Het
was achter in September en het
weer werd al kouder. Bij een
zandhoop, op een zonnig plekje,
zette hij de zak neer en ging er
even bij zitten. Hij stak een
sprietje pluimgras in de mond,
sloeg de armen om de knieën en
ging een beetje dromen.
Maar plotseling gingen Jans
ogen wijd open. Het was
of zich daar iets bewoog! Hij
keek nog eens scherp en ja,
daar zag hij het weer, duidelijk
nu: bi] het ene konijnengat be
woog zich iets bruins. Wat kon
dat zijn?
Voorzichtig stond Jan op en
Zij beschikt over weinig suiker, geen zeep en soms ook geen boter
In Amerika staat men op net
oogenblik voor de vraag: levens
middelendistributie of niet? °re-
sident Truman heeft verklaaid.
dat hij weer levensmiddelendistri
butie zal invoeren, wanneer bij
dit noodig acht. Oud-president
Hoover, eere-voorzitter van are-
sident Truman's Hulp-comité, zei-
1 Ik ben een woord van 13 let
ters en 4 lettergrepen.
9. 8, 1, 13, 5, 6 treft men in
oude huizen aan.
In een 4, 2, 6 kookt men eten
4, 2, 1, 3 is een boom.
Een 10, 2, 8, 4 is een soort
knol.
1, 11. 12. 7 is hetzelfde als
aardig.
Met een 9, 2, 1 spelen alle
kinderen graag.
3. 11. 12, 6 is een verkorte
meisjesnaam.
De 3. 2, 8. 6 zien we 's avonds
aan de hemel.
2 In welke Nederlandse stad be
vindt zich de meeste wol?
OPLOSSINGEN VAN VORIGE
WEEK.
1 Sneeuwklokje.
2 Foliant-olifant.
Beurs-rebus.
Een japon voor jonge meisjes,
waarvoor bedrukte zijde zich
evenzeer leent als een fleurig ka
toentje, dat sterk en goed wasci:
baar is- De halsuitsnijding geel
een vierkante lijn te zien. verkre-
ger door een opgestikten pas.
de bij zijn terugkeer van zijn we
reld-inspectiereis m verband met
der voedseltoestand, dat lij niet
geloofde, dat levensmiddelendls'ri
butie in Amerika noodzakelijk zu
Wie uiteindelijk de beslis
sing zal nemen?
De Amerikaansche hulsvrouw, die
gewoonlijk haar eigen huiswern
verricht en haar eigen inkoop an
doet, hetgeen wil zeggen, dat zij
het grootste deel van het natio
nale gezinsinkomen uitgeeft. De
ze huisvrouw, die naar de winkels
gaat op zoek naar schaarsche ar
tikelen voor de gezinsmaaltijden
heeft en dat is zeer belangrijk
kiesrecht!
De Amerikaansche huisvrouw is
degene, die tenslotte zal bepalen
of en wanneer Amerika tot de ■■*-
vensmiddelendistributie zal erug
keeren, voor zoover de politieke
leiders haar wcnschen kunnen
vaststellen. En haar wenschen 'ïjn
zeer duidelijk bekend geworden
door allerlei opinie-peilinjen. Zij
staat ervoor bekend, dat zij net
meest godsdienstig lid van heet
gezin is, en dat zij het meest
sympathiek staat tegenover de
kinderen in het buitenland, lie,
zooals de kranten en de rad'o
haar vertellen, honger lijden
Maar zij Is ook iemand, die net
heel druk heeft en die niet al
haar tijd kan verdoen met in de
rij staan.
Wanneer zij naar den kruideniers
winkel op den hoek gaat, bemerkt
zij dat suiker nog steeds op de
bon is, zooals tijdens den oorlog
Zij krijgt vijf pond in elke ner
maanden per persoon, dus weinig
meer dan een pond per maand
Dat is niet veel, maar zij is nu
aan die hoeveelheid gewend. Wat
haar boos maakt is he* feit, dat
heel dikwijls allerlei dingen niet
voorradig zijn.
Zij doet haar inkoopen in krui
denierszaken met zelfbediening
waar de artikelen netj op plan
ken zijn opgestapeld en van prij
zen voorzien. Zij gaat de zaak
binnen door een tournique*. ver
zamelt zelf de boodscha. pen, Jie
zij noodig heeft, op een rolwagen-
tje en gaat dan naar den uitgang
Hier moet zij gewoonlijk in een
lange rij wachten om voorbij den
controleur te komen, die met on
gelooflijke snelheid d prijzen au
een rekenmachine optelt. Deze
winkels met zelfbediening en roi-
wagentjes, waarop de klant haar
boodschappen verzamelt. treft
men over heel Amerika aan. Het
personeeel wordt hierdoor tot eeo
minimum beperkt.
De laatste weken zoekt de Ame
rikaansche hulsvrouw tn de krui
denierswinkels op de systematisch
gerangschikte planken echter te
vergeefs naar boter. Bij 'e zeldza
Pradische Schoenentasch
Deze practische schoenentasch
(voor de reis, voor het opbergen
van mooie schoentjes in de kas*)
kan van restjes bedrukt katoen
of andere stof worden gemaakt.
Men knipt den vorm van de in
elkaar gelegde schoenen na, iets
ruimer dan de ware grootte, plus
naden. Verder heeft men een reep
stof noodig. die 25 c.m. hoog en
ongeveer 90 c.m. lang is.
Met behulp van festonneersteken
worden bodem en opstaand ge
deelte aan elkaar verbonden, ter
wij. de bovenkant op dezelfde wij
ze wordt afgewerkt.
Aan den binnenkant wordt /an
boven een reepje stof gestikt
waardoor een koordje of een band
kan worden gehaald
Een goede behandeling verlengt
der; levensduur van ons schoeisel
en hiertoe dragen schoenentas-
schen zeer zeker bij.
zachtjes, op z'n tenen, liep hij
er naar toe. En toen zag hij wat
het was. Voor het gat van een
konijnenhol lag een wild konijn,
half op zijn zijde. Het vluchtte
niet, toen Jan dichterbij kwam.
Wel maakte het bewegingen,
alsof het wilde opstaan En toen
Jan zich naar het diertje over-
boog, ontdekte hij de oorzaak.
Het konijn zat in een dunnen
koperen strik gevangen. De
draad was strak om de hals van
het dier getrokken, zodat het
niet weg kon. Met verschrikte,
angstige ogen keek het naar den
jongen op. Jan was woedend.
Wie deed nu toch zoiets? Ge
meen was het om strikken te
zetten.
Hij hurkte bij het konijn neer
en streek zacht met een vinger
over het trillende lijfje.
Stil maar, beestje zei hij
zacht.
Toen probeerde hij de koperen
draad van het gewonde halsje
los te krijgen. Dat was niet ge
makkelijk. maar Jan hield vol
en eindelijk, met de ene hand
het dier stilhoudend, wist hij
de draad te verwijderen. Toen
pakte hij het half versufte ko
nijn voorzichtig op en nam het
in zijn armen. Daar zat het nu.
tegen Jans jas. Trillingen gin
gen door het warme lijfje.
Jan liet de zak met dennen
appels maar zolang staan, die
kon hij straks wel halen. Eerst
bracht hij het konijntje naar
huis. Z'n jas er beschuttend om
heen geslagen. In de schuur
stond nog een oud hokje Jan
gooide er wat hooi in en legde
toen het gewonde dier er voor
zichtig in Daarna sneed hij wat
peenlof en koolblaren en legde
die voor het konijn neer. Maar
eten deed het niet. Het zat be
vend. schuw en stil in een hoek
je weggedoken.
Jan deed alles om het konijn
weer beter te maken. En wer
kelijk, na een dag of veertien
huppelde het door het hok. het
at weer behoorlijk en het werd
ook wat minder schuw. Zelfs
wilde het nu en dan al een wor
teltje uit de hand eten. En toen
de wond aan z'n hals geheel
genezen was. bracht Jan het
naar de hei terug, naar het
plekje, waar hij het gevonden
had. Daar liet hij het los
En pas nu in het vervolg
goed op. zei hij, dat je niet weer
in een strik terecht komt, want
het zou wel heel toevallig zijn
als ik het weer bemerkte.
Met vlugge sprongen verdween
het konijn tussen de struiken.
Ziezo, de patiënt is uit het
ziekenhuis ontslagen, zei Jan.
toen hij thuis kwam.
- En Vader klopte hem eens
op de schouder.
me gelegenheden, dat er boter
bewaart de controleur die naast
zijr. kasregister en biedt ze aan
de klanten aan, als zij hem oas-
seeren. Hierdoor wordt een ïin-
derlijke en soms gevaarlijke rush
op den winkel voorkomen. Boter
is al maandenlang op deze wijze
bij den controleur opgeslagen,
nu zijn reuzel, spijsoliën, man
rine, mayonnaise en andere sla
sausen weer niet of hoogst zelden
te krijgen. Degrootste amp is
echter het gebrek aan huishoud
zeep. waarvan de Amerikaansche
huisvrouw in normale tijden groo
te hoeveelheden gebruikt
Als gevolg van het tekort -.an
suiker is er ook dikwijls ;-n
stroop, honing of puddingpoeder
Dan komen er onverwachte din
gen voor: plotseling zijn er we
kenlang geen uiten te Krijgen
Ook komen de huisvrouwen d e
laat winkelen, wel eens tot de o
aangename ontdekking, dat alle
brood is uitverkocht Vleesch
al maandenlang schaarsch en
duurder geworden en vele groj'.e
gezinnen hebben sedert het einde
var> den oorlog bij wijze van spre
ken geen goed stuk vleesch meer
gehad.
Wanneer de huisvrouwen schaar
sche artikelen zien. dan is het
heel begrijpelijk, dat zij alles koo
pen, wat zij maar krijgen kunnen
En zij vertellen natuurlijk aan
haar buren: „Ze hebben daar en
daar boter!" Waarop dan een al-
gemeene run volgt, totdat de bo
ter op is. Maar vele vrouwen -.ijn
Huishoudelijke wenken
Lichte wollen kleedingstuKken,
welke op enkele plaatsen -uil
zijn geworden, kunnen alsnog
worden gereinigd. Men doet hier
toe gips in een neteldoeksch tao-
je, dat men dicht bindt en waar
mee men in één richting over as
vuile plekken wrijft. Daarna
klopt men het gips voorzichtig ai
en borstelt over de stof, waarna
he' vuil verdwenen is.
Roestvlekken op vernikkelde vooi
werpen kan m^n verwijderen
doo: ze tn te wrijven met goed?
achine-olie en deze eenige da
gen te laten inwerken. Daarna ar
'jven met een lapje, dat men
enkele druppels ammoniak
heeft bevochtigd. Na ..-rrven .net
een w.ollen doek.
Als men citroenen een paar ~ii-
nuten in water legt en ze d-r.-
na afdroogt, alvorens ze uit 'e
knijpen, zal er veel meer sap uit
komen.
betrekking en andere neL oei
geen tijd om ui de rij te stani
Wanneer zij lang moeten wacn-
ten, zeggen zij; Het wordt ;i,id
dai we weer distributie kr en
Ir? Amerika is het peilen van at
openbare meening door te
var opinie-onde: zoek een bijna
nationale gewor.nu- „.-wonen fc-i
zijn talrijke organisaties op dat
gebied, die niets ouders doen ün
een overzicht wan brr. aantal ar,
zulke oplnie-pellingei- :s geble
ken, dat hc*t Amerika.msche wol*
bereid ts ztjn eigen vopUspIgebruik
te beperken om levensmiddelen
naar het biiitonla-- te kunnen
sturen. Ongeveer r-isug procent
was vóór ran tsoRr.e.-ring De tong
ste z.g. C-allup-poli wees uit. n'
op tedere tien pm»unen
voor distributie waren on?
gerenden in het huit"rt
pen.
