Nederland Van een Victorie-Modeshow in LONDEN Mensch of Aap De voedseltoestand in Groot-Britfannië De antwoorden op de volgen de vragen, die in de afgeloo- pen maanden door het British Institute of Public Opinion ge steld werden, geven éen indruk van de Engelsche openbare meening over verschillende aspecten van den voedseltoe stand aldaar. Vraag: „Hebt U den indruk, dat de Regeering op eeniger- lei wijze te veroordeelen is voor den huidigen voedseltoe stand Antwoorden: Ja: 27 pet.; Neen: 57 pet.; Geen oordeel 16 pet. Vraag: „Wat zou de Regee ring anders hebben moeten doen?" Antwoorden: Zij had verder vooruit moeten zien: 6 pet.; Zij had geen voedsel naar het buitenland moeten sturen: 5 pet.; Zij had grootere voorra den moeten aanhouden: 3 pet. Andere en geen antwoord: 13 pet. Totaal 27 pet. Vraag: „Zoudt u het eens zijn of oneens met invoering van broodrantsoeneering in verband met het wereld-graan- tekort Antwoorden: Eens 41 pet.; Oneens 50 pet.; Geen meening 9 pet. Vraag; „Wat vindt u een re delijk broodrantsoen per week (voor één persoon) Zooals gewoonlijk bij dit soort „open" vragen werden zeer uiteenloopende hoeveelhe den genoemd. De meeste ant woorden lagen echter tusschen 4 en 7 lb., dus ca. 1800 en 2500 gram per persoon per week. (Het Nederlandsche brood rantsoen bedraagt op 't oogen- blik 2200 gram per week. In Groot-Brittanië heeft men tot mi toe, ook gedurende den oorlog, geen brooddistributie gekend. Dat het er S] komt, is echter zeer waar schijnlijk en alle voorbereiden de maatregelen zijn er al voor getroffen). Vraag: „Wat is, indien U klachten hebt, Uw voornaam ste klacht over de voeding op het oogenblik; dat er te weinig afwisseling in het menu zit, of dat U niet genoeg krijgt?" Antwoorden: Te weinig va riatie 55 procent; niet genoeg 38 procent; geen oordeel 7 procent. Herstel in eigen beheer Bij herstel in eigen beheer, kan bij de bepaling van het schadebedrag onder bepaalde voorwaarden rekening worden gehouden met eigen loon of' loon van eigen personeel. Men wende zich voor inlichtingen tot het Bureau van den We deropbouw in het rayon. laat schepen bouwen Volgens het deze week door het Ministerie van Scheep vaart uitgegeven Scheepvaart- bulletin zijn de volgende sche pen voor Nederlandsche reke ning in aanbouw of bestelling: V rachtscliepen Voor de Kon. Paketv. Mij.: 8 m.s, van 1280 brt.; 8 m.s. van 2070 brt.; 6 m.s. van 1800 brt.; 4 m.s. van 3500 brt.; 4 m.s. van 2600 brt.10 m.s. van 180 brt.; 6 m.s. van 300 brt. Voor Rotterdamsche Lloyd: 3 m.s. van 9300 brt.; 3 s.s. van 8000 brt.; 1 m.s. van 9200 brt. Voor Ver. Ned. Scheepvaart Mij.: 2 m.s. van 7900 brt.; 2 m.s. van 6500 brt.; 1 s.s. van 8000 brt. Voor de Mij. „Nederland": 3 m.s. van 9280 brt.; 4 s.s. van 8000 brt. Voor Holland-Amerika Lijn: 1 ss. van 8000 brt. Voor Kon. Ned. Stoomboot- Mij.: 1 m.s. van 2000 brt.; 2 ms. van 5000 brt.; 6 ms. van 3000 brt. Voor Gebr. v. Uden; 1 ss. van 7200 brt.; 2 ms. van 800 brt. Voor Mij. Zeetransport: 1 ms. van 2750 brt.; 1 ms. van 2000 brt. Voor Wm. Muller en Co.: 2 ms. van 800 brt.; 2 ms. van 600 brt. Voor Holl. Stoomboot Mij.: 2 ms. van 725 brt. Passagiersschepen Voor Rotterdamsche Loyd: 1 ms. van 19.500 brt. (bij „De Schelde" te Vlissingen). Tankschepen: Voor Curagaosche Scheep- Ivaart Mij.: 4 ss. van 4800 brt. Een duur zoentje Twee vrienden kwamen on langs een treincoupé binnen en vonden daar een knap meisje in zoete rust. De eene vriend wedde met den ander om twee shilling, dat hij, gelijk de prins eens Doornroosje, het meisje zou kussen. Aldus geschiedde, doch het einde van dit sprookje was niet: „en ze leefden lang en gelukkig". Het wakker gekuste meisje! toonde zich zeer verbolgen en liet tegen dezen modernen „prins" proces verbaal opma ken. De schuldige winnaar van den weddenschap van twee shilling werd veroordeeld tot twee pond sterling boete en twee pond en twee shilling kosten van het geding. Bloemen, strook en en strookjes, plissé's, gouden en zilveren bor duursels, pailletten, zakken in Ég allerlei vormen, draperies, plooien veeren en aigrettes, zachte mu it ziek en honderden belangstellen den tót alle deelen van de we reld. Voor middagjurkjes worden de rokken! nauwer. Met een split aan één kant. om meer vrijheid van bewegen toe te staan. De rokken van de avondjapon nen worden daaren-i tegen steeds wijder 's Middags zoowel als 's avonds lange handschoenen. Bij 'n avondtoilet liefst kanten mitaines! Londen vierde het feit, dat een jaar geleden de overwinning werd behaald o.a. met een groo- te modeshow. Ja, hoe men al niet een oorlogs-overwinning kan vieren! Twee-en-veertig van England's meest exclusie ve mede-ontwerpei's plus een aantal coruectic-fabrikanten ere eerden de 126 modellen voor deze mode-parade. Zij werd gehouden in May Fair Ho*el; er was zachte mu ziek en ar waren zooveel belang stellenden, onder wie inkoopers uit geheel het Britsche konink rijk, ja zeifs het Britsche keizer rijk en uit twintig vreemde landen dat er nauwelijks voor allen plaats was. Wat zij zagen was fantastisch. Frank Philips, een mode-groot heid, zat op het door schijnwer pers verlichte tooneel aan een met bi remen overdekte tafel en beschreef elke creatie. Telkens als er weer een mannequin het verhoogde plankier, dat in het midden van de zaal was aange bracht, betrad, verhief hij zijn stem. Men luisterde bijna adem loos, zij hei dat dit meer endeels kwam door de excentriciteit van de mod.Vlen, Strooxjes, plissé's, bloemen, draperies, de wonderlijkste zak ken, men had in langen tijd niet zooiets buitengewoons gezien En stellig nog nooit bruidsmeis jes, die zooveel bloemen op de heupen droegen, dat het was alsof zij daar heéle bloembak ken tor-: een. Bouquetjes bloemen in aller lei kleur°n op den rok van een avondjapon van purperkleurig taf en dezelfde bloemen ook in het haar Zakken als groote roomhoorns, welke reikten van den zoom tot aan de taille op een overigens simpel, aardig middagjaponnetje van zwarte zij Gouden en zilveren borduursels. Pailletten: Glanzend witte pail- WAAROM dragen we 's zomers lichte Ideeren? We dragen 's zomers lichte kleren, omdat deze koeler zijn, daar lichte stoffen de zonne stralen terugkaatsen. Als we onder een wit, een geel, een rood en een zwart lapje een stukje ijs zouden leggen en er de zon eer kwartiertje op laten inwerken, dan zou na dat kwar tier het ijs onder het witte lap je geen noemenswaardige ver andering hebben ondergaan, on der het gele lapje zou het wat gesmolten zijn .onder het roode lapje nog meer en van het ijs onder he< zwarte lapje zou waar schijnlijk niet veeï meer over zijn. Wit kaatst de zonnestra len terug, zwart slurpt ze op of, om een geleerd woord te gebruiken, absorbeerd ze. Eet peulvruchten In een lezing, welke dr. C. den Hartog, directeur van het Voorlichtingsbureau van den Voedingsraad voor kookleerares sen heeft gehouden, deelde hij mede, da! momenteel in ons land dooi de distributie aan voedingsmiddelen 1800 calorieën aan de revolking worden ver strekt. Door de zoogenaamde vrije voedingsmiddelen, als grut terswaren en vooral peulvruch ten te gebruiken, kan men dit aantal gemakkelijk tot 2000 op voeren. De gezondheidstoestand behoeft bij dit aantal heelemaal niet aciiu-ruit te gaan. Wij be vinden ons in een betrekkelijk gunstige positie, daar driekwart van de wereldbevolking aan ondervoeding lijdt. Volgens dr. Den Hartog is in den oorlog gebleken, dat de be langrijkheid der vitaminen is overschat. Ziekten door vitami nen gebrek zijn nagenoeg niet voorgekomen. Melkflesschen worden goed schoon, wanneer men ze om spoelt met kookwater van aard appelen. Is de soep te zout, leg er dan eenige sneetjes rauwe aardap pel in en laat haar nog even opstaan. Feuilleton ALDER MATIN-MAOOG Vrij naar het Engelsch door D.A.O 34 Mijn hoofd alleen schijnt werkelijk van mezelf te zijn; het is vol herinnering-en en bekende indrukken. Dit treft me plotseling. Ik sta stil in mijn wilde jacht om mijr. geest op deze gedachte te concen- treeren. Ja, mijn hoofd is niet ver anderd, ten minste niet inwen dig. Heeft het uitwendig de zelfde afschuwelijke verande ring ondergaan als de rest van mijn lichaam? Ik tracht die gedachte te verdrijven, het lukt me niet. Ik vrees het en toch verlang ik zekerheid. Bijna in weerwil van mezelf, gaan mijn handen, mijn vreem de handen, naar mijn gelaat en strijken over den vorm van mijn gelaatstrekken. Dit is geen gemakkelijke taak, want mijn gevoelszintuig moet ook gewijzigd zijn; het is minder fijn of ik maak er een onhandig gebruik van. Ja, mijn gelaat-is ongetwijfeld ver anderd. Het duurt eenigen tijd eer ik heb vastgesteld, dat mijn kaak, de geheele vorm van mijn gezicht anders zijn geworden. Mijn metamorphose is compleet. Ik gaf toe aan een nieuwen aanval van wanhoop. Later zag ik mijn gelaats trekken. Ik zag welk een voorwerp van afschuw ik ge worden was. Maar zelfs toen leed ik minder dan toen de aanraking van mijn vingers mij voor het eerst zei, dat m'n gelaat niet langer het mijne was. Ik gilde als een bezetene. Ik liep woest heen en weer door mijn cel, trachtend aan deze nachtmerrie te ontko men. Wie was ik? Waar was ik? Ik was krankzinnig. In een angstaanval wierp ik me tegen de tralies en schudde ze hevig. Het scheen me toe, dat, wanneer ik ze breken kon, ik in dubbelen zin vrij zou zijn. HET VERLOREN LICHAAM Plotseling werd een gedeelte van het scherm van zeildoek opzij getrokken. Waarschijn lijk gealarmeerd door het la waai dat ik maakte, verscheen' een man achter de tralies. Hij dreigde me met een soort van speer, die hij in de handen hield: Kom, jongeheer Charlie, kun je je niet beter gedragen? Ik werd kalmer toen ik hem zag. Een mensch! Nu zou ik eindelijk iets te weten komen.' Ik zou het hem vragen. Maar, was mijn tong behekst, zoowel als mijn lichaam Inplaats van de woorden te uiten die mij op den tong brandden, deed ik niets hooren dan een afschuwelijk gegrom. De man stak zijn speer door de tralies en prikte mij zachtjes in de huid: Liggen aap, ga liggen, beest! Een aap, dat was ik dus! Ik was werkelijk een aap! Het duizelde mij; ik wankelde en viel op het strooleger, waarin ik mijn hoofd verborg. De man mompelde: Arm beest! Hij is geheel in de war, de reis heeft hem van streek gemaakt. Toen viel het doek neer en de man verdween. Weer was ik alleen in het halfdonker. Ik woelde rond in het stroo, terwijl één woord door mijn hoofd joeg: Aap! Aap! Aap! De man bezocht niij van tijd tot tijd. Hij scheen bezorgd. Hij' bracht my water en vruchten, die ik weigerde aan te roeren. Dan schudde hij het hoofd, en mompelde: „Ik zal er nooit in siagen hem te temmen, hij was te oud, toen men hem ontving. Na de eerste schok van ver bazing begint de wezenlijkheid van een gebeurtenis pas dui delijk te worden. Zoo was het |met mij. Een vreemde om- letten ip het bovengedeelte van een avondjapon van witte ge orgette. En hierbij een zwarte mof, bezaaid met zwarte pail letten, waarin het licht van de vele lampen zich weerspiegelde. Strookjes op de zoomen van fleurige zomerjurken: rose, blauwe en purperen handschoe nen en hoeden met aigrettes en wuivende veeren. Er waren oogenblikken, dat men den in druk kreeg, dat Vrouwe Mode revanche nam voor haar ge dwongen rust gedurende de oor logsjaren En dat zij deze ex- rust wil vergeten, door nu ex tra exotisch, extravagant, ex centriek en exclusief te zijn! wenteling had plaats in mijn brein. Ik verloor alle notie van wat mogelijk of onmogelijk was; ik kon niet langer onder scheiden tusschen werkelijk heid en verbeelding. Donker heid omringde mij; geen won der dat ik niet begreep wat werkelijkheid was en wat de uitvinding van mijn gedemo raliseerd brein. Was ik eens een mensch ge weest? Was ik nog 'n mensch? Ik kon het niet langer uitma ken, want ik had alle verbin dende schakels met het ver leden verloren. Had ik ge droomd wat ik mij herinner- of was mijn tegenwoor dig bestaan een droom? Ik werd de prooi van een nieuwe kwelling. Mijn verle den week terug; het werd slechts een reeks verwarde beelden. Hadden Roland Mas- terley, Violet Sa vil] en al de menschen, wier schaduwen mij vervolgden, ooit bestaan Er kwam een oogenblik, waarop ik wenschte te sterven. Maar ■HM

Krantenbank Zeeland

Vrije Stemmen. Dagblad voor Zeeland | 1946 | | pagina 6