STAD EN LAND De Zeeuwen in Amsterdam Oeeaan-bases gevraagd DUITSCHLAND zooals het nu is Goes Vlïssïnqen guid-Bevelcmd Twee kellners stelden daggeld ter beschikbing In aansluiting op ons be richt van gisteren, deelde on ze verslaggever ons het vol gende nog mede. Elk deel van Amsterdam had zijn aparte attracties. In Oost vond een bijeenkomst plaats, in Noord waren de boogschut ters, in West in het Vondel- ring plaats van het Tooneel- spel „De drie burgers", een spel met als grondslag den bezettingstijd en dat opgevoerd werd door de Vereeniging „De Koten". Het stuk werd afge wisseld met zang, declamatie en volksdansen. Voor de boogschutters en park de ringrijders. ringrijders bestond eveneens Het is dus begrijpelijk, dat1 veel belangstelling, wij niet overal konden zijn. Den eersten prijs van de 's Middags vond op den Dam boogschuttersvereeniging uit een driemaal herhaalde opvoe- Zij verrichtten dapper werk De mannen van de Maria Carolina Blankenheym De te Veere gestationneerde reddingsboot van de Zuid-Hol- landsche Maatschappij tot red ding van schipbreukelingen: „Maria Carolina Blanken heym", heeft een belangrijk aandeel gehad in de reddings pogingen bij het onlangs, ter hoogte van Westkapelle, ver gane schip „Meerkerk". De bemanning van de boot heeft, op de verschillende rei zen naar het wrak, getoond, dat zij niet terugdeinst voor 't gevaar wanneer er menschen- levens op het spel staan. De M. C. Blankenheyn voer Zon dagmiddag 16 Juni voor het eerst uit naar het wrak, om waardevolle koffers van de opvarenden en verdere baga ge, die nog aan boord was, in vpeiligheid te brengen. Kapitein Wijkers van de Meeekerk, de le, 2e, 3e en 4e stuurman en de marconist wa ren op het schip gebleven, dat zij, zoolang de toestand niet ernstiger was, nog niet wensch ten te verlaten. Ook de reddingsboot uit Breskens deed prachtig werk 's Maandagsmorgens werd om zes uur weer uitgevaren om de reddingsboot uit Bres kens, die bij 't wrak de wacht hield, af te lossen. Dien mor gen sprong op ongeveer 100 m voor den boeg van de Meer kerk nog een mijn, terwijl een Hollandsche mijnenveger be zig was de mijnen op te rui men. De kapitein achtte het ech ter nog niet noodig het schip te verlaten en zou, in geval van nood, een S.O.S. bericht uitzenden. En dit bericht kwam! In den loop van den dag werd de zee steeds onstuimi ger. Het achterschip zakte al dieper en dieper weg, terwijl het voorschip, dat slagzij maakte, wringend aan het achterstuk, op de golven lag te rijden. Weldra spoelden de golven dan ook over het achterdek heen en de kapitein achtte nu het oogenblik gekomen om het schip te verlaten. Om 4.45 nm. werd op een S.O.S.-sein van de Meerkerk opnieuw naar het wrak gevaren. De golven rol den huizenhoog. De bemanning stond bij aankomst van de red dingsboot om 7 uur klaar om over te komen. Het was ech ter niet zoo eenvoudig voor de Blankensteyn om langszij te komen, daar het wrak precies voor de wind lag en zoodoende geen beschutting gaf. Bij de tweede poging lukte het om contact te krijgen. De beman ning kwam over met de baga ge. Kapitein Wijkers verliet als laatste zijn schip, dat nu reeds het derde is, dat door de oorlogsomstandigheden verlo ren ging. De zes leden van de beman ning werden naar Veere ge bracht vanwaar zij dienzelfden avond naar Vlissingen vertrok- behalde J. de Baar. Bij het ringrijden keek men zich de oogen uit. In het begin vlotte het steken niet erg; la ter, toen er wat „nattigs op de proppen kwam", ging het be ter. J. Reinierse sleepte hier den eersten prijs in de wacht en daverend lachten de Am sterdammers toen hij onder den ring omhoog gegooid werd, iete wat den heer Nieuwenhui- ze, voorzitter van de stichting Nieuw Walcheren" ook nog overkwam! Na al de besognes van den dag was het een verademing toen de Zeeuwen rustig bij el kaar zaten in de zaal van de Nederlandsche Handelsmaat schappij. Vooraf had men geno ten van het prachtige panora ma, dat het dak van het hoog boven alles uitstekende gebouw bood. De bedoeling was eigenlijk, dat de avond voor een groot deel gevuld zou worden met een cabaretvoorstelling. De Zeeuwen hadden echter zooveel te bepraten, dat de voorstelling totaal in het water viel! De heer De Jager, voor zitter van de Zeeuwsche ver eeniging „Zeelandia" in Am sterdam, hield er echter den meed in en uit zijn woorden bleek wel, dat hp de Zeeuw sche „taele" nog lang niet ver leerd was. 's Avonds verschenen twee kellners uit het Centraalstation die hun daggeld volledig ter beschikking hadden gesteld van de Hulpactie Scheldemon- de. Zfl kregen een welverdien de ovatie! De winnaars van den dag kregen hun prijzen, vergezeld van een korte toe spraak, uit de handen van de genen, die ze beschikbaar ge steld hadden. Hierna voerden de heeren Hoolhorst, Verhage Dr. Jansen en dhr. Nieuwen- huize o.a. nog het woord. Vergeten mogen we in geen geval, dat er in verschillende deelen van Amsterdam avon den georganiseerd werden ten bate van de hulpactie. Ook hier moesten de Zeeuwen het geheel nog meer opvroolijken. Ook in de Theaters werd ge collecteerd door de Zeeuwsche schoonen. Het is een dag ge weest, die niet licht vergeten zal worden en zeker niet door onze provineiegenooten. Hard is er gewerkt om alles in orde te krijgen en zij, die gezorgd hebben, dat dit alles zoo goed lukte, verdienen dan ook allen lof. De Vereenigde Staten onderhan delen met Australië, Portugal en IJsland over het vestigen van ba ses resp. op de Azoren, het Us- landsche grondgebied en het ei land Manus, d.w.z. De Amerika nen wenschen voor den duur van de Amerikaansche bezetting in Europa bases op de Azoren en op IJsland, terwijl de Austral'ërs steunpunten voor de marine en de luchtvloot op het eiland Ma nus en eenige andere eilanden willen inrichten. Australië wil een defensief ver bond sluiten voor de verdediging van den zuidwestelijken Stillen Oceaan en wel met Engeland, Nederland en de Veree nigde Staten. Dit voorstel heeft te Washington geen gunstig onthaal gevonden en Australië voelt weinig voor het plan van de V.S. tot een bilaterale overeen komst. Aan den anderen kant hebben zoo wel Portugal als IJsland gewei gerd aan de Amerikaansche ver langens te voldoen. Geen van bel de landen wil een overeenkomst op langen termijn aangaan. Inwisseling postzegels De symbolen- en zeehelden zegels, die buiten schuld niet tijdig konden worden opge bruikt, kunnen tot 16 Juli a.s. nog worden ingewisseld. Verzoeken hiertoe moeten met redenen omkleed bij het hoofd bestuur der P.T.T. te 's-Graven hage worden ingediend. Amerika exporteert 6.000.000 ton graan Het door Amerika gestelde doel voor den export van 6.000.000 ton graan gedurende de eerste zes maanden van 1946 voor hulpverleening overzee, zal in Juli worden bereikt. De juiste datum zal volgende week door het departement van land bouw cekend worden gemaakt. Nederlandsche schepen in Berlijnsche haven Onze speciale verslaggeef ster schrijft: ken. Met trots mogen wij hier zeker de namen noemen van de bemanning der reddings boot, die met gevaar voor :igen leven zich beschikbaar stelden om het leven van an deren te redden. Als eerste noemen wij den schipper van de boot, Jan Minneboo, onder wiens leiding men geregeld uit voer; Jac. Minneboo, stuurman P. Oele, Jaap Koelman, San- der Minneboo en Huybrecht Minnebooe resp. le en 2e ma chinist en matrozen. Wij zijn er trots op, dat ln het van ouds bekende haven plaatsje Veere een reddings boot gestationneerd is, maar wij zijn er nog trotscher op, dat er in Veere menschen zijn te vinden, die deze boot kun nen bemannen. In den miezerigen regen van dezen grauwen dag waaien traag en lusteloos groezelig ;eworden roodwitblauwe vlaggen. Nederlandsche drie kleur in Berlijn? Ja, in dt Westhaven van Duitschlands hoofdstad liggen een 25 Ne derlandsche schepen, waaron der enkele Zeeuwsche. Op de achterstevens lezen wyOud- Vossemeer, Terneuzen. Bijna alle schepen dragen onze vlag en die vlag is hier een sym bool van verlangen, van ver langen naar het vaderland. 'k Ben nu meer dan twee jaar niet in Nederland ge weest", vertelt ons de stevige schipper, die wij praaien. Glunderend neem hij een ci gar et van ons Naafi-rantsoen aan en verhaalt hoe deze Ne derlandsche schippers, na ge dwongen vaart in DuitSchen dienst nu hier in Berlijn vast liggen, terwijl thuis zooveel werk hen wacht. „Wij leven van de Duitsche rantsoenen en dat is niet veel. Gelukkig komt er iedere maand een Roode Kruis-pakje en de pakjes die familieleden in Nederland ons zenden, komen tamelijk goed door". Waarom kunnen deze sche pen niet naar huis?" vragen wij. Het blijkt dan, dat het thuisvaren van deze binnen vaartschepen hangt op de toe stemming van de Russische autoriteiten. De weg is al vrij. Er kan gevaren worden naar de Elbe, via de Elbe naar Hamburg en dan buitenom naar Nederland. „Wordt er iets gedaan om jullie terugkeer te bespoedi gen?" Is onze volgende vraag. Het antwoord is bevestigend. De Nederlandsche militaire missie te Berlijn, die momen teel het ambassade- en consu- laatswerk in Duitschland doet, voert met de Russen bespre kingen en men hoopt, zooals wij later bij de Missie verna men, spoedig voor de schippers toesteming voor de thuisvaart te krijgen. Bij ons afscheid spreken wij den wensch uit, dat de Neder landsche schippers hun verlan gen om zoo spoedig mogelijk hun vaartuigen, die alle nog goede conditie zijn, weer dienstbaar te maken aan ons vaderland, dat hen noodig heeft, weldra in vervulling mogen zien gaan. Filmnieuws GOES Broederstrijd Tot en met Donderdag draaien in het Grand Theater de films „Broederstrijd" en „Een spoor in de wildernis". Eerstgenoemde film toont ons de geschiedenis van twee menschen, de een Amerikaan, de ander Duitscher. voor den oorlog de beste vrien den, die door het uitbreken der oorlog elkaar als vijanden in de lucht ontmoeten. In een dra matische scène komt voor een van beiden een onverwacht ein de. Een film vol spanning, die tev- is een felle aanklacht is tegen den oorlog. De tweede film, die in het voorprogram ma draait, is een sensationeele cowboy-film, die een beeld geeft van den strijd van twee cowboys tegen een paar boe ven. In het journaal ziet men de gebieden in Nederland waar de menschen nog steeds in wo ningnood verkeeren en tengevol ge daarvan in stallen, kippen hokken en dergelijke moeten wonen. Verblindende verlichting Een nog steeds voorkomen de ernstige verkeersfout is het niet tijdig dimmen der kop- lichten voor tegenliggers, waar door veelvuldig de verkeers veiligheid in gevaar wordt ge bracht. Aangezien in dit op zicht groote begripsverwarring bestaat, wijst de K. N. A. C. er op, dat men bijna altijd in de gelegenheid is, zoodra men wordt verblind, door snelheid vermindering of stoppen de kans op een ongeluk te voor komen. Als weggebruiker heeft men rekening te houden met fouten van anderen. Slechts zelden neemt de rechter dan ook als verontschuldiging aan, dat een ongeluk is ontstaan, doordat men door een tegen ligger wordt verblind. Mr. Mas Slamet over Indonesië Voor een uitverkochte zaal in het Schuttershof heeft Maan dagavond de Indonesische hoog leraar Mr. Mas Slamet gespro ken. Hij vertelde in zijn rede o.a dat de Indonesiërs na de bevrij ding op zeer vriendschappelijke voe. met de Nederlanders leef den. De Java'an, zou volgens spreker behoefte gevoelen aan gezag Met zachtaardig optre den tegen de nationalisten zou men alleen bereiken, dat nog meer bloed vergoten zou wor- uen. Ch er het algemeen ver meed spreker het om over het ssent.'eele van het Indonesi sche vraagstuk te spreken. Nederlandsche troepen zouden op Java de orde en rust hsndnaven en de bewoners be schermen tegen de moordende i rc ovende extremisten. Verder zeide Mr. Slamet, dat Dr. van Mook in de oogen der Indonesiërs een belachelijk fi guur was en zeer weinig of in het geheel geen invloed had op de Engelschen. Tijdens de pau ze werden brochures verkocht en schriftelijke vragen ingeza meld, die spreker na de pauze beantwoordde. Op een vraag aangaande het aantal nationa listen noemde den heer Slamet voor Java en Sumatra het getal a 5000. Tot slot werden nog enkele fraaie lichtbeelden ver toond. „De conflicten |n Nederland" In de groote zaal van het con certgebouw, welke goed bezet was, spraken Dinsdagavond de heer H. Dane, voorzitter van de stakingsleiding der zeelieden en de heer B. Blokzijl, landelijk voorzitter der E.V.C. Het on derwerp was de conflicten in Nederland. Beide sprekers be handelden den loop van de zee liedenstaking resultaat hiervan. Aan het ein de van de vergadering was er gelegenheid tot het stellen van vragen, waar verscheidene per sonen gebruik van maakten. HEINKENSZAND Emmabloem-collecte Zaterdag werd de jaarlijk- sche Emmabloemcollecte ge houden. Nadat men overdag huis aan huis had gecollecteerd werd 's avonds door tallooze padvinders rondgegaan. Zij hadden een goede vangst, daar de muziekvereen. „Euter pe", die op de tent speelde, vele menschen buitenshuis haalde. Laat in den avond werd door Dr. Staverman, tijdens 'n samenkomst het resultaat van de Collecte bekend gemaakt. Er was een som van f 144.10. Dr. Staverman zegde allen hartelijk dank voor hun be- langlooze medewerking. BORSSELE Kerknieuws Beroepen bij de Ned. Herv. Kerk, Ds. W. Louwrens uit Anger en. St. i^hilipsiand ST. PHELIPSLAND Auto-ongeluk Een dezer dagen kwam een met 33 personen geladen mili taire auto, komende uit de richting Anna Jacobapolder en rijdende in de kom der ge meente, ln botsing met een be tonnen lichtpaal van het elec- tricieitsnet. De wagen, die zich op den dijk bevond, slipte en sloeg om. Wonder boven wonder kwa men de inzittenden allen met enkele schaafwonden en den het bereikte schrik er vanaf.

Krantenbank Zeeland

Vrije Stemmen. Dagblad voor Zeeland | 1946 | | pagina 4