VRIJE STEMMEN Zal Frankrijk breken niet Spanje? Een »Phoenix« schuift op haar plaats UIT DE NOTA VAN MINISTER L1EFTINCK Wij vermelden nog enkele bijzonder heden uit deze nota over wat in het verleden op financieel gebied gebeurd I- De valuta-politielc. Kort vermeldt de minister wat er na de bezetting van Nederland gebeur- Voor België en den Congo was in 19-10 een koers vastgesteld van 176 francs per pond. Vroeger was deze 120 francs voor een pond. Toer. nu voor Nederland ook een kaers moest worden vastgesteld, nan: men aan. dut de verhouding van franc en gulden gelijk gebleven was. Dit bracht met zich mede, dat onze koers werd f 10.69 voor een pond. Deze koers is tot nog' toe geldig gebleven, al is ze volgens- den minister eer te laag dan te hoog. Voor Oost- en West-Indië is de koers onveranderd gebleven op f7,60 per pond. II. De Monetaire accoorden. Deze monetaire verdragen zijn nog slechts een nood-oplossing, omdat zij tot nog toe tusschen twee landen zijn gesloten, terwijl 't ideaal is, dat straks een Internationale overeenkomst tus schen alle samenwerkende landen zal worden gesloten. Wij hebben nu ver dragen gesloten met allerlei landen. Wederzijds worden rentevrije crediet- marges toegestaan, om afwijkingen van het normale evenwicht op te van gen. Bovendien 'zijn er in ons huidig stadium van wederopbouw credieten noodig, omdat wij eerst onze industrie en moeten herstellen, voordat ze tot cnportoeren kunnen komen. Als ty pisch voorbeeld gaf de minister het Nederlandsch-Belgisch-Luxemburgsche betalingsverdrag, waarbij ook de over zëcsche gebiedsdeelen zijn opgenomen. Kernpunt van de overeenkomst tus schen Nederland en België is, dat bei den zich verplichten, eikaars valuta te koopen voor den vastgestelden koers, tot een bedrag van 1 milliard francs en f 60.5 millioen. Hierdoor wordt een ongestoord be talingsverkeer tusschen beide landen onmogelijk gemaakt. Voorts besprak de minister de mo netaire verdragen met Groot Brittan- nië, Zwitserland, Tsjecho-Slowakije, Noorwegen en Zweden. III. De buitcnlandsche leenings- politiek. In normale tijden was er voor Ne derland nt'Gi'. noodzaak om credieteh te vragen Wij hadden steeds voldoen de cv-rsehot on alles te kunnen koo pen wat wij uit het buitenland noodig hadden. Thans is dat anders. Onze uij- verheid komt slechts langzaam op gang. Onze land- en tuinbouw is dooi den bezetter eveneens uitgeplunderd. Voor export is nog geen mogelijkheid van beteckenis. Eerst moeten wij van alles invoeren om weer op gang te komen. Daartoe zijn leeningen en cre dieten noodig. Het streven is, deze zoo spoedig mogelijk af te lossen. Tot nog toe is alles door de regeering zelf gedaan. Maar gewenscht is, dat zoo spoedig mogelijk ook particulieren als oorheen hierbij worden ingeschakeld. De minister besprak de overeenkom sten met de staten van Noord- en Z. Amerika.. met Canada en met Zweden. De tijdens den oorlog geblokkeerde te-goodeh in het buitenland, die nu ontdooid worden, kunnen ook mede helpen om onze positie in het buiten land te versterken. IV. De geldzuivering. De maatregelen die hierbij werden genomen liggen nog in ieders geheu gen. Wij kunnen hierover dus kort zijn. Op 7 Mei bedroeg de bankbiljetten- circulatie f 551S millioen, dit liep te rug tot f2532 millioen op 3 Septem ber. Oorzaak was niet alleen de ln- 2e JAARGANG NUMMER 373 DAGBLAD VOOR ZEELAND Zaterdag 26 Januari 1946 Algemeene Leiding: B. G. Kloosterziel S. L. Bocrma. Redactie co Administratie Goes, Beestenmarkt 2. Telefoon 2163 Overeenstemming in Frankrijk. De drie groote partijen in Frankrijk hebben overeenstemming bereikt over een regeerings-programma, dat o.m. bevat, nationalisatie van de electrische centrales en de banken, het opmaken en publicee- ren van een juiste inventarisatie van de Fransche hulpbronnen en onmiddellijke behoefte. Het bestuursapparaat moet hervormd worden, terwijl nuttelooze ambten opge heven zullen worden. Het regeerings-programma omvat dan nog de punten Ontwikkeling van de pro ductie, aangepast aan de behoefte, het respectcercn van de rechten der bijzondere vakvereenigingen en scholen. In bet programma wordt voorts aange drongen op het verbreken van de diplo matieke betrekkingen met het Spanje van Franco. Felix Goin heeft een bezoek gebracht aan De Gaulle dat hij zelf „eerbetoon van een Franschman aan een zeer hoogstaanden Franschman" noemde. DE MAAN GEEFT ANTWOORD Onderzoekers van het Ame- rikaansche militaire verbin dingscorps hebben „Radar"- contact met de maan gemaakt werd door het departement van oorlog aangekondigd. Deze in stelling noemde het „een expe riment. dat waardevolle toe passingen voor vredes- en oor logstijd beloofde". Het eerste contact werd op 1Ü Januari gemaakt en is na dien herhaaldelijk met succes hethaald. „„Met een speciaal ontworpen toestel werden golven van ul tra-hoogfrequente energie met de snelheid van het licht in de ruimte „geschoten". De echo's werden ongeveer 2.5 seconde later waargenomen", aldus het departement van oorlog. trekking van de 100 guldenbiljetten, doch ook het feit, dat de menschen zich wilden ontdoen van hun overma tig kassaldo, in de verwachting van de geldzuivering. Op 14 Januari, na de zuivering, be droeg de circulatie aan nieuwe biljet ten f 1541 millioen. Op de niet ingeleverde biljetten heeft de regeering een winst gemaakt van 200 tot 300 millioen. De girale rekeningen zijn nu vrij gegeven, en men kan daarvoor 2.5 pet. spaarcertificaten koopen. Van dc ge blokkeerde rekeningen kan men in schrijven op het Grootboek 1946. Aldus enkele punten van dit over zichtelijk communiqué. Wij krijgen den indruk, dat het fi- nancieele regeeringsbeleid in goede handen is. Dezen stuurman op de brug willen len wij liever nog niet missen! Red. Amerikaanschc vliegtuigen voor Spanje 7 Amerika zou, volgens Reuter, aan de Spaansche Luchtvaart Mij. „Iberia". 25 vliegtuigen leveren, waaronder 4 Douglas- toestellen voor Trans-Atlantische diensten. De toestellen zouden hoofdzakelijk afkom stig zijn uit oorlogsvoorraden en zij zou den dienst doen in het Spaansche burger luchtverkeer. Een woordvoerder van Buitenlandsche Zaken in Washington wees er echter op, dat aan Spanje geen surplus-Icgervoorra- den zijn verkocht. Giral in Frankrijk verwacht Men verwacht te Parijs, dat de Fran sche autoriteiten binnenkort een visum zullen verstrekken aan Jose Giral, den President van de Spaansche Republikein- sche Rcgcering, in ballingschap gevormd in Mexico. Men verwacht deze stap na de beslissing van het Engelsche Ministerie van Buitcnlandsche Zaken Giral een door- gangsvisum te verleenen, zoodat hij via Engeland kan reizen. INDONESIË Uit BANDOENG wordt gemeld, dat van Indonesische zijde er over wordt geklaagd, dat er maar zoo'n gering aantal landgenooten is, dat volkomen belangstelling loont voor wat zij „de 3trijd van het volk" noemt. Uit Zuid-Bandoeng evacueeren dui zenden Indonesische vrouwen en kin- Ieren. De vitale industrieën worden laar „veiliger" plaatsen overgebracht Een fluistercampagne zegt, dat de Britten dat deel der stad zullen aan vallen. De afwezigheid van een cen traal gezag in dit stadsdeel geeft aan- 'eiding tot allerlei willekeur. Ook vele Chineezen trekken naar het noordelijk deel van de stad, ofschoon de Pemoe- cla's dit hebben verboden. Bijna 100 Chineezen zijn spoorloos verdwenen. De evacuatie der Japanners vordert snel. Bericht wordt evenwel, dat kele Japanncezen zich bij de extremis ten hebben aangesloten. De gezondheidstoestand in de Euro- peesche wijk van Noord-Eandoeng it vrij bevredigend. In SEMARANG verbetert de toe stand. Het gebruik van Japansche troe pen kan worden gestaakt. De Neder landers zullen de Rapwi-kampen over- In de BUITENGEWESTEN verloopt herstel en vernieuwing bevredigend. Ofschoon zeer geteisterd door den oorlog, heeft het normale leven b.' op het eiland Sabang en Billiton zijn gewonen gang genomen. Alle groepen en partijen werken daartoe mede. Een Engelsch geestelijke,die veel had rond gereisd op Java, verklaarde dat de tallooze moorden op rekening komen van onafhankelijk optredend gespuis. Europeesche strijdkrachten zijn noodig, om de orde en de rust te genover dezen te herstellen. In het Indonesische bestuur werken Mohammedanen en Christenen goed samen, doch zijn gezag is nog te zwak. De blokkeering van het dijksgat bij Rammekens Een taai karwei. Het is een taai karwei, de heele drooglegging van het eiland Walche ren. Ais u maar één keer geweest bent in Vrouwenpolder, Westkapelle, Vlissingen of Rammekens, moet u dien indruk gekregen hebben. Wij zijn vaak geweest bij alle. dijksgaten en telkens weer voelden wij hoe de taai heid van de grijze klei. hel materiaal waaruit een groot deel van de dijken gebouwd is, een deel geworden is van den heelen arbeid, van de men schen, die daar strijden voor het be houd van Walcheren. Donderdag plantten wfl onze ge laarsde voeten in de stugge leemmas- sa, die aan het einde van den dyk bij Rammekèns boven den „Ouwe Taaie", een ter versteviging van den dijk ge zonken schuit, vochtig aaneen kleeft. Met moeite trokken wij onze voeten los uit de sompigheid. Het maakte slurpende geluiden die verloren gingen in de barniug om ons heen. De „Phoenix" ligt voor ons. U kent de reusachtige, rechthoekige beton nen gevaarten natuurlijk al. Er is niet veel te zien aan de enorme grijze blok ken. Alleen de bijzondere ijzerconstruc lie, aangebracht door de Mij. „De Schelde", trekt de aandacht. Op en om de Phoenix is meer te bekijken. Maar voor wij u iets door onze oogen zullen laten zien van de bedrijvigheid op het eritieke punt, zuilen wij u ver tellen, hoe wij hier kwamen en wat wij voordien leerden van de situatie bij Rammekens. De reis. Op de Loskade in Middelburg, waai de kantoren van de „Droogmaking Walcheren" gevestigd zijn, zijn wij in een grooten vrachtwagen geklommen, die ons bij het Zwitsersche barakken kamp. onder den rook van het oude fort Rammekens, bracht. Te voet gaan wij een eindweegs den dijk op. Ongeveer tegenover het fort wordt hard gewerkt aan de reusachtige pompinstallatie, die straks het Ooste lijk deel van Walcheren zal droogma- len. Dikke pijpen steken door den dijk naar buiten. In hutten staan de pom pen. Verder op passeeren wij een van die wonderlijk mooie watervalletjes, die typisch zijn voor dit gedeelte van het ondergeloopen eiland. Helder plast het water naar beneden (het is nog eb), om daar als het ware te stollen tot een vluchtige schuimdot. Af en toe neemt de zachte wind een pluk mee. Die danst voort tot hij ergens op den stroom neerstrijkt en als een meeuw in de deining zich wiegen laat. Dan vervliegt hij tot niets. Tusschen de wei-kende menschen. de werktuigen en alles wat hoort bij een dichtingswerk als sleepbooten, kranen bulldozers, hebben wij weer de ver trouwde sfeer gevonden, die kenmer kend is voor den droogmakingsarbeid op Walcheren, de sfeer van taaie klei en taai doorzettingsvermogen. Dan gaan wij den dijk terug, langs den steiger, waar over been de pijp leiding van den zandzuiger ligt, via den zuiger, naar de sleepboot, die ons vaart tot vlak bij de opening, die straks geblokkeerd wordt. De situatie. De opening, die de beide dijkseinden scheidt, is betrekkelijk klein. De drem pel daartusschen is verhoogd met een verbazende hoeveelheid stortsteen. Het eene dijkseind, dat aan den kant van het fort Rammekens, wordt ge vormd door de „Ouwe Taaie" met de enorme keileemen omkleeding. Tegen het andere dijkseind ligt de bij de eer ste poging tot blokkeering van het gat ontspoorde Phoenix. De nieuwe Phoe nix drijft in het water buiten den dijk met kabels verbonden aan kranen en bulldozers, die haar straks op haar plaats moet brengen. Het is al druk in liet vaarwater bui tengaats. als onze sleepboot tusschen haar collega's stil ligt. Er is veel be langstelling voor deze gebeurtenis. Op de booten zijn Engelschen, De nen, geallieerde oorlogscorresponden ten, menschen van de B.B.C. De blokkeering. Er komt beweging in de Phoenix. Langzaam gaat zij in de richting van de groote kraan, die dicht bij den dijk ligt. Als zij in de buurt van het gat even stil komt te liggen, gaan wij aan wal en wij baggeren den dijk op, die zwart ziet van belangstellenden en ar beiders. Op de Phoenix heerscht ook bedrijvigheid. Commando's worden over en weer geschreeuwd, en dan als de kentering er is. trekken de kabels strak, en, nog geholpen door een zestal haastig toegeschoten sleepbooten. wordt de Phoenix op haar plaats gbracht. Wij voelen ons even ernstig en plech tig op dit oogenbllk. Een kleine angst nog overgebleven van de vorige mis lukte poging doet ons vurig wen- schen, dat nu alles goed mag gaan. Maar onder het geschreeuw, het arm gezwaai en de spanning door, voelen wij een rustige zekerheid, dat het dit maal lukken zal en wij vergeten onze onrust om te lachen om een te haas tigen voorbijganger, die bijna zijn gummilaarzen in de plakkerige brei verliest en worstelt om zoo snel mo gelijk vooruit te komen. Op de Phoenix zijn intusschentijd de schotten opengedraaid en daarin kolkt 't water naar binnen. De Phoenix zinkt tot haar bodem den drempel in opening raakt. Binnengaats wordt al eenigen tijd zand gesnoten. Een drab bige vloed, gutst uit de breede buis om laag. Buiten den dijk brengen twee sleepboten handig een bak met stort- steenen op de juiste plaats. Donderend en veel water bruisend opspattend rol len de keien voor de Phoenix naar der bodem, als de bok omgegooid wordt De Phoenix leunt aan gindscher. kant tegen haar scheefgcloopen zus- '.er. In de nauwe opening tusschen het 'ogge betonnen geval en het dijkseind razen betonblokken naar beneden. On middellijk wordt begonnen ook het gat verder met zandzakken te vullen. Het dijksgat bij Rammekens is ge blokkeerd. De Souburgers kunnen de zen nacht rustiger gaan slapen. Het zal niet zoo lang meer duren voor ook hun dorp droog komt. Waarschijnlijk is. als er geen tegen slagen komen, iets waarop ondanks het gunstige verloop van de manoeu vre, die in het waterbouwkundig labo ratorium in Delft, in miniatuur, geheel tot. in de kleinste details, is verricht bestudeerd en onderzocht, toch steeds gerekend moet worden, de dichting van het gat bij Rammekens over veer tien dagen definitief. Dan kan het droogmalen beginnen. De Walcherenaren zijn weer een stapje dichter bij de vervuiling var hun wensch: spoedig weer een fleurig en kleurig eiland; en Nederland kan trotsch zijn op den stoeren arbeid hier door Nederlanders met behulp van hun bondgenooten verricht. NIEUWS IN HET KORT De „Daily Mail" brengt het bericht, dat de Sovjet-delegatie ook de situa tie in Spanje voor de U.N.O. zal bren gen. Ook van Mexico wordt een stap ir die richting verwacht. Hare Majesteit de Koningin heeft tal van bedragen ontvangen, ter beschikking. Zij geeft daarvan aan het Groene Kruis f 50.000, aan het Wit- Cele Kruis eveneens f 50.000, aan de Ned. Ver. tot bestrijding der Tuber culose f 1-10.000 en aan 't Comité Kinderuitzending naar Engeland 40000 gulden. Het convooi van zes 10-tons vracht auto's naar Praag is in ons land te ruggekeerd met 10 ton poldi veeren- staal, 8 ton servieswaren en 2200 lag. dameskousen. Een tachtigtal Indonesische zeelie- len, thans te Rotterdam verblijvend hebben geweigerd om zich in te sche ien, als passagier, om naar Indonesië 'e worden vervoerd. Zij wenden zich met een open brief tot Minister Loge- nann, waarin zij hun vrees uitspre ken over de toekomst die hun aldu: :ou wachten. De desbetreffende Commissie var Ie U.N.O. heeft met 46 stemmen vóói en geen tegen besloten tot oprichting van een Commissie voor de ATOOM ENERGIE. Een ander onderdeel van de U.N.O. besloot tot instelling van een Commis sie voor de menschelijke rechten. „SPIEKER" KWAM VOOR HET TRIBUNAAL Gaat liij naar liet Bijz. Gerechtshof'2 Een van de meest gehate figuren uit Goes was ongetwijfeld Gerardus. Siemons. oftewel „Spieker". Een on aanzienlijk figuur op het eerste ge zicht, maar vele Goessenaren van de gevreesde jaarklassen kwamen hen. liever overdag niet tegen tijdens dc bezetting. Het aantal dergenen, da. door zijn toedoen en vaak door per soonlijke wraakgevoelens in Moffrika zijn gekomen, is waarlijk niet gering Daur op het arbeidsbureau zat hi., achter de tafel, thans staat hij ervoor voor de tafel met het groene laken Het uur heeft lang op zich laten wachten, nu is dan eindelijk het oogei. blik gekomen. De formeeie vragen .vorden gesteld. Dan zegt de voorzitter Mr. Vlaming den traditioneelcn zin: „Dan gelieve u acht te geven, op hetgeen u te hoo- ren zult krijgen". _,.In 1941 Hd dev N.S.B., lid van den N.V.D. Hij wandelde met de Zeeuw- sche Stroom en collecteerde voor Win terhulp." En op het Gewestelijk Arbeidsbu reau, daar weten vele belangstellen- len op de publieke tribune van me praten, wat daar gebeurde. Op dat officieele slaveninstituut le „heer" Spieker aanwezig bij de keuring en bij het transport. De verdachte staat er zonder veel belangstelling bij. Buurman Kloote heeft hem bekeerd en tot het N.S.B.-schap overgehaald, zegt hij op een vraag van den voorzit ter. Maar je herinnert je misschien nog enkele van je slachtoffers". Heer Spieker denkt niet lang na, maar zegt: „Neen" Op de publieke tribune ontstaat ru moer en iemand roept: „Nou, d'r staan er hier genoeg hoor!" Verdachte vindt, dat hij genoeg aan politiek gedaan lieQft. en wil er ver der niks meer mee te maken hebben. „Eens geloofde ik in Duitschland", zegt de verdachte dramatisch, „maar nu is het verspeeld", laat hij er som ber op volgen. Het lid van het Tribunaal Westende komt tot de conclusie, dat er maar 2 jongens, dank zij hem, uit Duitsch land zijn gebleven en wel tegen be- looningen in boter en tarwe Het is teekenend voor 's mans laag karakter. Mr. Vlaming noemt enkele verkla ringen. o.a. uit Oosterbeek. volgens hetwelk verdachte met een groote oranjestrik liep by de luchtlandingen van de Engelschen in September 1941. Mr. Vlaming komt tot de conclusie, dat deze zaak eigenlijk bij het Bijzon der Gerechtshof thuis hoort. De heer Meiiefste is het volkomen met hem eens. De verdediger, Mr. Dirven. begint dan zijn zware taak nog iets goeds uit dit zondenregister op te halen. Hij wijst er op. dat Simons'niet al e veel verdiende voor den oorlog. Als kantoorklerk verdiende verdachte 14 fid. per week. Kloote praatte deze -.wakke figuur omver en had weer 'n zieltje voor de N.S.B. gepaaid. Spie ker kreeg een beter baantje op het ïrbeidsbureau. Verdediger meent ten slotte, dat verdachte veel jongens uil Duitschland heeft gehouden en boven den heeft beschuldigde nog bij een luto-ongeluk zijn ruggegraat beseha- ïigd. Dit alles moet ter clementie die- ien. Het Tribunaal moet overwegen Jat zijn taak reclasseering moet zijn -ti dat S. gestraft moet worden met sen redelijke kans op uitzicht. Mr. Vlaming merkt op, dat verdach te geen berouw heeft getoond en vol komen doelbewust heeft gehandeld. UITSPRAKEN TRIBUNAAL GOES G. J. Dek, uit Krulningen, 1 jaar interneering en verbeurdverklaring rermogen tot f3000. M. A. van de Boer, uit Waarde, in i'rijheid gesteld. M. D. Gazan, uit Borseie, verbeurd verklaring vermogen, behalve een pen sioen van f1200. J. Hoondert, u't Heinkenszand, zes maanden int erneering. Allen met ontzetting uit rechten. Ingezonden medcdcetng DE MINISTER ZEGTt SPAREN De eenvoudige methode voor iedereen Sparenl is het parool, dat de minister ons gaf, en hel is nood zakelijk, want straks kimt U Uw linnenkast aanvullen, zult U Uw meubilair weer kunnen ver nieuwen. Heeft U dan het noo- dige bedrag aan contanten bij eenHoe echter zult U sparen? Het antwoord is eenvoudig: Dc Grugter heeft Uw voorkeur om zijn beier verzorgde waar. En bovendien ontvangt U cassa- bons, waardoor U 10% op Uw uitgaven bespaart. Want U weel voor tien gulden aan cassabons, een gulden contant terug. Dat is de eenvoudige methode voor iedereen; zoo wordt iedere uitgave tevens een besparing. HET PROCES VAN NEURENBERG. DE GIJZELAARS. In het proces kreeg weer de Fransche aanklager het woord. Dubost ving met het overleggen van bewijsstukken voor de Duitsche gruweldaden in Westen gepleegd. Hij behandelde dc door de Duitschers in strijd met de bepalingen der Haagsche Conventie uitgevoerde exe cuties van gijzelaars. Zijn verhandeling was in hoofdzaak een aaneenschakeling van ambtelijke stukken met betrekking tot de executies in alle westelijke landen. Maar het documentenboek bevatte eet bericht van een ooggetuige, dat dc diepi tragiek van het lot van duizenden die al: martelaren voor hun land gevallen zijn voor daden waaraan zij volkomen oi schuldig waren. Dit was een verslag va een Franschen pastoor over het neerschii ten van 27 gijzelaars nabij Chateaubriant op 22 October 1941. Het bericht beg: als een roman met een beschrijving van weldadige natuur temidden waarvan gruweldaad plaats vond. De pastoor schrijft hoe deze mannen krachtig de Mar seillaise zongen, toen zij werden wegge reden naar de executicplaats, hoe zij den blinddoek weigerden, hoe hun laatste woorden waren „Wij gaan sterven opdat het voik van Frankrijk gelukkiger worde" en hun laatste kreet „Leve Frankrijk". Op deze wijze hebben velen dit offer van hun leven gebracht voor hun vaderland, Aanklager Dubost heeft uit maandrap- porten van den Wehrmachtskommandant in Nederland aangehaald. In het rapport over de maand Augustus 1942 wordt ge schreven over het doodschieten van gijze laars. Dit rapport vermeldt, dat als pressaille voor een poging tot aanslag op een trein met verlofgangers tc Rotterdam de volgende gijzelaars, die reeds verschil lende weken in arrest waren geweest, waren doodgeschoten Willem Ruys, di recteur van een scheepvaartmij tc Rotter dam, Graaf O. O. G. Van Limburg Sti- rum uit Arnhem, Robert Baelder, jurist, uit Rotterdam, Christoffcl Bennkers, gewe zen hoofdinspecteur van politic te Rotter dam, Baron Alexander Schimnielpennlnck in der Oye uit Noordgouwc in Zeeland. Dubost verklaarde, dat door deze exe cutie van gijzelaars groote indruk op de publieke Opinie was gemaakt. Aangchcch- rapporten doen blijken, dat sinds den aanvang van de bezetting g:en andere door dc Duitschers toegebrachte slag dieper was gevoeld. In brieven, welke dc Wchr- achtscommandant ontving, werdén uit- eenloopende gevoelens tot uiting gebracht. Gevoelens van grooten haat werden in die brieven gelucht, maar sommige bevatten ook roerende pleidooien om niet tot der gelijke uiterste maatregelen een toevlucht lemen. En andere brieven g( tuigen van de verwarring, teweeg gebracht bij idealisten, die nog steeds in dc moge lijkheid van begrip tusschen dc Duitschers n de Nederlanders hadden geloofd, doch ie thans al hun verwachtingen in ruïnes ■erkeerd zagen. Allo wedstrijden voor a.s. Zondag afgelast Alle voor Zondag vastgestelde voet-, hand-, korfbal- en hocky wedstrijden zijn afgelast. OVERDENK IN O Kankeren of critiek Het zit ons Nederlanders in h6t bloed, hel is ons ingeboren, wij doen het ook, wanneer het leven niet eens zoo slecht voor ons is. lederen dag vinden vrij wel aanleiding om eens heerlijk le mopperen, to kankoren, zooals het algemeen genoemd wordt. Een Nederlander moet kankeren, anders leeft hij niet hoorden wij eens zeggen. En inderdaad is er geen mensch, geen maatregel, geen zaak, die wij zoo maar zonder meer aanvaarden. Hoeveel malen is het U niet overkomen, dat U. nadat U mot iemand heeit kennis gemaakt, gezegd heeft„Wat had die man een verregend hoedje op, oi wat had dat mensch een grooten neus Met dergelijke onschuldige opmerkingen, begint de critiek, die niets inhoudt en die woldra in gemop per overgaal. Hoe vaak heeft U, als er een nieuwe maatregel werd ingevoerd, niet gezegd „Ik denk er niet aan die maatregel na te ko men, want ikEn dan komen de be zwaren en tegelijkertijd steekt Uw egoisme zijn kop op. U vindt misschien, evenals wij, in veel gevallen die Noderlandschc kankerzucht verfoeilijk. En daarmee heeit U en hebben Wij meestal gelijk. Meestal, niet altijd, want kankeren is gezond hoorden wij een anderen keer, met welke bewering na tuurlijk bedoeld wordt, dat door het eeuwig durend mopperen over een toestand, die volgens „men" niet is, zooals hij zou moe ten zijn, heel vaak de ongezondheid van dien toestand duidelijk in het licht treedt. Door het hardnekkig voort blijven kanke ren, wordt dal licht op den duur zoo fel, dal de personen oi de instanties, of wie die toestand aangaat, er door verblind wor den, Zij kunnen zich dan nog een tijdje wapenen met een donkere bril en net doen, alsoi zij geen hinder hebben van het licht, maar ten lange leste zal de flikkering zoo schel worden, dat de bril geen baal meer geelt. Om de verblinding legen te gaan moeien dan andere maatregelen, dan lief opzetten van donkere brillen, genomen wor den. maatregelen, die, natuurlijk met ge kanker uitgevoerd, ten slotte toch tot gevolg hebben, dat de toestand geen kankerschiin- werper meer noodig heelt, omdat hij nor maal en du3 gezond is. Zoo gezien is de uitspraak kankeren is gezond niet eens zoo gek. Niet dat wij het kankeren willen propageeren. maar wij willen alleen zeggen, dat alle kankeren geen kankeren is, maar dat vaak veel ge zonde critiek schuilt in het gemopper, dat wij sinds de bevrijding alom en over bijna De kranten wordt door lieden, die in alio gemoede meenen, dat zij niet aan die ziekle lijden, wel eens verweten aan over matige kankerzucht te laboreeren. Dat is jammer, want de rechtschapen dagbladen wenschen niets anders te doen, dan den vinger op de wonde plek le leggen, om zoo een beetje belangstelling en aandacht te vragen voor zaken, die de belangstelling en aandacht inderdaad waard zijn. Het is nu aan U en aan ons om te leeren onderscheiden wat kankeren en wat gezond critiseeren is en om een zaak zoo le be kijken, dat Uw on onze klachten juist zijn en niet ontaarden in ongegrond mopperen, dat in de meeste gevallen tol wrevolleldt. Zooals gezegd, het kankeren is ons inge boren. Zou het zoo moeilijk zijn om de schakelaar een streepje verder te draaien, van kankeren op critiek, opbouwende critiek dan, te zetten Wanneer wij allen onze spreekwoordelijk nuchterheid en ons helder Nederlandsch verstand inschakelen, ze! het nic-t zoo moeilijk zijn om van kankeren op gezonde critiek om te schakelen. U.N.O. Vóór het vertrek van zijn vliegtuig naar Amerika zei Byrnes, dat de U. N.O.-conerentie prachtig vorderde, ondanks alle moeilijkheden. Hel was een heel ding, 51 staten bijeen te krij gen om een zoo groote onderneming te organiseeten. Het voorstel, om een Commissie voor de Atoom-energie in te stellen, is aan genomen. Naar aanleiding van het verzoek door het Wereldvevbond van Vakver eenigingen gedaan, om vertegenwoor digers in de U.N.O. werden twee voor stellen gedaan: le. een categorie van „officieele gasten" in te stellen, die op de vergaderingen zouden mogen spre ken; 2e. aan den Economisehc-n en So cialen Raad toe te staan, in permanent contact te treden met den Wereldbond welks vertegenwoordigers bepaalde bijeenkomsten zouden kunnen bijwo nen. Terwijl Amerika het voorstel ri diculiseerde, wilden Engeland, de Oekraine en Nieuw Zeeland het ver zoek nader overwegen. De kwestie zal in een volgende samenkomst nader be sproken worden. Over de instelling van den Beheers raad werd in de commissie daarover gediscussieerd. Amerika wilde uitstel, gesteund door China en Brazilië. Rus land wenschte reeds thans tot de in stelling over te gaan. Diphterie met dootlelijkcn afloop In Roosendaal heerscht momenteel onder kinderen veel diphterie. De laat ste 14 dagen eïschte deze ziekte reeds vijf slachtoffers. VOOl DIE JEUGD Oplossing aardrijkskundig raadsel De namen zijn: 1. Nederland. 2. Am sterdam. 3. Rotterdam. 4. Edam. 5. Ironingen. 6. Ellewoutsdijk. 7. Naar- lermeer. S. Koog. 9. Oosterschelde. 10. Middelburg. 11. Terschelling. 12. Zaan Jam. 13. Oss. 11. Nisse. 15. Noord Wil lemskanaal. 16. Eem. 17. Schoorl. 18. 'Jadzand. 19. Hembrug. 20. IJmuiden. 21. Noord. Het spreekwoord luidt dus: „Na re gen komt zonneschijn". De oplossing van het raadseltje van 11 dagen geleden is: Ridderkerk. De Teddybeer J. Beeke, die niet schreef hoe oud hij is en waar hij woont (of is het een ïij?) maakte het volgende versje: Uit louter plezier Schrijf il{ hier Een versje neer Al over een Teddybeer. Hij was groot en bromde, Terwijl z'n rug zich kromde: „Geef me eten; Of zijn jullie me vergeten?" Eens op een keer Speelden jongens met den beer. Een kleine guit Trok toen een beentje uit. Toen begon de beer te huilen Hij zat een half uur te pruilen. Moeder zei: „Kom, kom, Hier heb je je been weerom". Zij naaide zijn been weer aan En zei: „Nu kun je loopen gaan". Maar daarin had de beer geen zin; Hij kroop heel vlug zijn bedje in. Sportieve opvoeding Jacobus Bellamy, de dichter, die in 1757 te Vlissingen geboren werd, schreef ten tijde van één der Engel sche zeeoorlogen een reeks „Vaderland sche Gezangen" onder den schuilnaam „Zeelaudus". In „Aan de Nederlanders" raadt hy voorde jeugd, die hij toen verwijfd vond. een sportieve opvoeding aan: Men leer den teed'ren jongeling Het hand'len van geweer en kling! De kracht der sterkste leên vergaat Door lafheid, weelde en overdaad: De knaap wenn' zich aan oefeningen, Men doe hem loopen, worst'len. springen En zwemmen in den killen vloed! De dichter verwachtte, dat een der gelijke opvoeding zou leiden tot her stel van de volkskracht en herleving der natie. Hij besluit het gedicht „Aan de Nederlanders" met deze regels: Al 't volk zal „Vrijheid! Vrijheid!" zingen, Bij 't planten van hun zegevaan!

Krantenbank Zeeland

Vrije Stemmen. Dagblad voor Zeeland | 1946 | | pagina 1