VRIJE STEMMEN
Zal Frankrijk breken niet Spanje?
Een »Phoenix« schuift op haar plaats
UIT DE NOTA
VAN MINISTER L1EFTINCK
Wij vermelden nog enkele bijzonder
heden uit deze nota over wat in het
verleden op financieel gebied gebeurd
I- De valuta-politielc.
Kort vermeldt de minister wat er
na de bezetting van Nederland gebeur-
Voor België en den Congo was in
19-10 een koers vastgesteld van 176
francs per pond. Vroeger was deze
120 francs voor een pond.
Toer. nu voor Nederland ook een
kaers moest worden vastgesteld, nan:
men aan. dut de verhouding van franc
en gulden gelijk gebleven was. Dit
bracht met zich mede, dat onze koers
werd f 10.69 voor een pond. Deze koers
is tot nog' toe geldig gebleven, al is ze
volgens- den minister eer te laag dan
te hoog.
Voor Oost- en West-Indië is de koers
onveranderd gebleven op f7,60 per
pond.
II. De Monetaire accoorden.
Deze monetaire verdragen zijn nog
slechts een nood-oplossing, omdat zij
tot nog toe tusschen twee landen zijn
gesloten, terwijl 't ideaal is, dat straks
een Internationale overeenkomst tus
schen alle samenwerkende landen zal
worden gesloten. Wij hebben nu ver
dragen gesloten met allerlei landen.
Wederzijds worden rentevrije crediet-
marges toegestaan, om afwijkingen
van het normale evenwicht op te van
gen. Bovendien 'zijn er in ons huidig
stadium van wederopbouw credieten
noodig, omdat wij eerst onze industrie
en moeten herstellen, voordat ze tot
cnportoeren kunnen komen. Als ty
pisch voorbeeld gaf de minister het
Nederlandsch-Belgisch-Luxemburgsche
betalingsverdrag, waarbij ook de over
zëcsche gebiedsdeelen zijn opgenomen.
Kernpunt van de overeenkomst tus
schen Nederland en België is, dat bei
den zich verplichten, eikaars valuta te
koopen voor den vastgestelden koers,
tot een bedrag van 1 milliard francs
en f 60.5 millioen.
Hierdoor wordt een ongestoord be
talingsverkeer tusschen beide landen
onmogelijk gemaakt.
Voorts besprak de minister de mo
netaire verdragen met Groot Brittan-
nië, Zwitserland, Tsjecho-Slowakije,
Noorwegen en Zweden.
III. De buitcnlandsche leenings-
politiek.
In normale tijden was er voor Ne
derland nt'Gi'. noodzaak om credieteh
te vragen Wij hadden steeds voldoen
de cv-rsehot on alles te kunnen koo
pen wat wij uit het buitenland noodig
hadden. Thans is dat anders. Onze uij-
verheid komt slechts langzaam op
gang. Onze land- en tuinbouw is dooi
den bezetter eveneens uitgeplunderd.
Voor export is nog geen mogelijkheid
van beteckenis. Eerst moeten wij van
alles invoeren om weer op gang te
komen. Daartoe zijn leeningen en cre
dieten noodig. Het streven is, deze
zoo spoedig mogelijk af te lossen. Tot
nog toe is alles door de regeering zelf
gedaan. Maar gewenscht is, dat zoo
spoedig mogelijk ook particulieren als
oorheen hierbij worden ingeschakeld.
De minister besprak de overeenkom
sten met de staten van Noord- en Z.
Amerika.. met Canada en met Zweden.
De tijdens den oorlog geblokkeerde
te-goodeh in het buitenland, die nu
ontdooid worden, kunnen ook mede
helpen om onze positie in het buiten
land te versterken.
IV. De geldzuivering.
De maatregelen die hierbij werden
genomen liggen nog in ieders geheu
gen. Wij kunnen hierover dus kort
zijn.
Op 7 Mei bedroeg de bankbiljetten-
circulatie f 551S millioen, dit liep te
rug tot f2532 millioen op 3 Septem
ber. Oorzaak was niet alleen de ln-
2e JAARGANG
NUMMER 373
DAGBLAD VOOR ZEELAND
Zaterdag 26 Januari 1946
Algemeene Leiding:
B. G. Kloosterziel
S. L. Bocrma.
Redactie co Administratie
Goes, Beestenmarkt 2.
Telefoon 2163
Overeenstemming in Frankrijk.
De drie groote partijen in Frankrijk
hebben overeenstemming bereikt over een
regeerings-programma, dat o.m. bevat,
nationalisatie van de electrische centrales
en de banken, het opmaken en publicee-
ren van een juiste inventarisatie van de
Fransche hulpbronnen en onmiddellijke
behoefte.
Het bestuursapparaat moet hervormd
worden, terwijl nuttelooze ambten opge
heven zullen worden.
Het regeerings-programma omvat dan
nog de punten Ontwikkeling van de pro
ductie, aangepast aan de behoefte, het
respectcercn van de rechten der bijzondere
vakvereenigingen en scholen.
In bet programma wordt voorts aange
drongen op het verbreken van de diplo
matieke betrekkingen met het Spanje van
Franco.
Felix Goin heeft een bezoek gebracht
aan De Gaulle dat hij zelf „eerbetoon van
een Franschman aan een zeer hoogstaanden
Franschman" noemde.
DE MAAN
GEEFT ANTWOORD
Onderzoekers van het Ame-
rikaansche militaire verbin
dingscorps hebben „Radar"-
contact met de maan gemaakt
werd door het departement van
oorlog aangekondigd. Deze in
stelling noemde het „een expe
riment. dat waardevolle toe
passingen voor vredes- en oor
logstijd beloofde".
Het eerste contact werd op
1Ü Januari gemaakt en is na
dien herhaaldelijk met succes
hethaald.
„„Met een speciaal ontworpen
toestel werden golven van ul
tra-hoogfrequente energie met
de snelheid van het licht in de
ruimte „geschoten". De echo's
werden ongeveer 2.5 seconde
later waargenomen", aldus het
departement van oorlog.
trekking van de 100 guldenbiljetten,
doch ook het feit, dat de menschen
zich wilden ontdoen van hun overma
tig kassaldo, in de verwachting van
de geldzuivering.
Op 14 Januari, na de zuivering, be
droeg de circulatie aan nieuwe biljet
ten f 1541 millioen.
Op de niet ingeleverde biljetten heeft
de regeering een winst gemaakt van
200 tot 300 millioen.
De girale rekeningen zijn nu vrij
gegeven, en men kan daarvoor 2.5 pet.
spaarcertificaten koopen. Van dc ge
blokkeerde rekeningen kan men in
schrijven op het Grootboek 1946.
Aldus enkele punten van dit over
zichtelijk communiqué.
Wij krijgen den indruk, dat het fi-
nancieele regeeringsbeleid in goede
handen is.
Dezen stuurman op de brug willen
len wij liever nog niet missen!
Red.
Amerikaanschc vliegtuigen voor
Spanje 7
Amerika zou, volgens Reuter, aan de
Spaansche Luchtvaart Mij. „Iberia". 25
vliegtuigen leveren, waaronder 4 Douglas-
toestellen voor Trans-Atlantische diensten.
De toestellen zouden hoofdzakelijk afkom
stig zijn uit oorlogsvoorraden en zij zou
den dienst doen in het Spaansche burger
luchtverkeer.
Een woordvoerder van Buitenlandsche
Zaken in Washington wees er echter op,
dat aan Spanje geen surplus-Icgervoorra-
den zijn verkocht.
Giral in Frankrijk verwacht
Men verwacht te Parijs, dat de Fran
sche autoriteiten binnenkort een visum
zullen verstrekken aan Jose Giral, den
President van de Spaansche Republikein-
sche Rcgcering, in ballingschap gevormd
in Mexico. Men verwacht deze stap na
de beslissing van het Engelsche Ministerie
van Buitcnlandsche Zaken Giral een door-
gangsvisum te verleenen, zoodat hij via
Engeland kan reizen.
INDONESIË
Uit BANDOENG wordt gemeld, dat
van Indonesische zijde er over wordt
geklaagd, dat er maar zoo'n gering
aantal landgenooten is, dat volkomen
belangstelling loont voor wat zij „de
3trijd van het volk" noemt.
Uit Zuid-Bandoeng evacueeren dui
zenden Indonesische vrouwen en kin-
Ieren. De vitale industrieën worden
laar „veiliger" plaatsen overgebracht
Een fluistercampagne zegt, dat de
Britten dat deel der stad zullen aan
vallen. De afwezigheid van een cen
traal gezag in dit stadsdeel geeft aan-
'eiding tot allerlei willekeur. Ook vele
Chineezen trekken naar het noordelijk
deel van de stad, ofschoon de Pemoe-
cla's dit hebben verboden. Bijna 100
Chineezen zijn spoorloos verdwenen.
De evacuatie der Japanners vordert
snel. Bericht wordt evenwel, dat
kele Japanncezen zich bij de extremis
ten hebben aangesloten.
De gezondheidstoestand in de Euro-
peesche wijk van Noord-Eandoeng it
vrij bevredigend.
In SEMARANG verbetert de toe
stand. Het gebruik van Japansche troe
pen kan worden gestaakt. De Neder
landers zullen de Rapwi-kampen over-
In de BUITENGEWESTEN verloopt
herstel en vernieuwing bevredigend.
Ofschoon zeer geteisterd door den
oorlog, heeft het normale leven b.'
op het eiland Sabang en Billiton zijn
gewonen gang genomen. Alle groepen
en partijen werken daartoe mede.
Een Engelsch geestelijke,die veel
had rond gereisd op Java, verklaarde
dat de tallooze moorden op rekening
komen van onafhankelijk optredend
gespuis. Europeesche strijdkrachten
zijn noodig, om de orde en de rust te
genover dezen te herstellen.
In het Indonesische bestuur werken
Mohammedanen en Christenen goed
samen, doch zijn gezag is nog te zwak.
De blokkeering van het dijksgat bij Rammekens
Een taai karwei.
Het is een taai karwei, de heele
drooglegging van het eiland Walche
ren. Ais u maar één keer geweest
bent in Vrouwenpolder, Westkapelle,
Vlissingen of Rammekens, moet u
dien indruk gekregen hebben. Wij zijn
vaak geweest bij alle. dijksgaten en
telkens weer voelden wij hoe de taai
heid van de grijze klei. hel materiaal
waaruit een groot deel van de dijken
gebouwd is, een deel geworden is
van den heelen arbeid, van de men
schen, die daar strijden voor het be
houd van Walcheren.
Donderdag plantten wfl onze ge
laarsde voeten in de stugge leemmas-
sa, die aan het einde van den dyk bij
Rammekèns boven den „Ouwe Taaie",
een ter versteviging van den dijk ge
zonken schuit, vochtig aaneen kleeft.
Met moeite trokken wij onze voeten
los uit de sompigheid. Het maakte
slurpende geluiden die verloren gingen
in de barniug om ons heen.
De „Phoenix" ligt voor ons. U kent
de reusachtige, rechthoekige beton
nen gevaarten natuurlijk al. Er is niet
veel te zien aan de enorme grijze blok
ken. Alleen de bijzondere ijzerconstruc
lie, aangebracht door de Mij. „De
Schelde", trekt de aandacht. Op en
om de Phoenix is meer te bekijken.
Maar voor wij u iets door onze oogen
zullen laten zien van de bedrijvigheid
op het eritieke punt, zuilen wij u ver
tellen, hoe wij hier kwamen en wat
wij voordien leerden van de situatie
bij Rammekens.
De reis.
Op de Loskade in Middelburg, waai
de kantoren van de „Droogmaking
Walcheren" gevestigd zijn, zijn wij in
een grooten vrachtwagen geklommen,
die ons bij het Zwitsersche barakken
kamp. onder den rook van het oude
fort Rammekens, bracht. Te voet gaan
wij een eindweegs den dijk op.
Ongeveer tegenover het fort wordt
hard gewerkt aan de reusachtige
pompinstallatie, die straks het Ooste
lijk deel van Walcheren zal droogma-
len. Dikke pijpen steken door den dijk
naar buiten. In hutten staan de pom
pen.
Verder op passeeren wij een van die
wonderlijk mooie watervalletjes, die
typisch zijn voor dit gedeelte van het
ondergeloopen eiland. Helder plast het
water naar beneden (het is nog eb),
om daar als het ware te stollen tot
een vluchtige schuimdot. Af en toe
neemt de zachte wind een pluk mee.
Die danst voort tot hij ergens op den
stroom neerstrijkt en als een meeuw
in de deining zich wiegen laat. Dan
vervliegt hij tot niets.
Tusschen de wei-kende menschen. de
werktuigen en alles wat hoort bij een
dichtingswerk als sleepbooten, kranen
bulldozers, hebben wij weer de ver
trouwde sfeer gevonden, die kenmer
kend is voor den droogmakingsarbeid
op Walcheren, de sfeer van taaie klei
en taai doorzettingsvermogen.
Dan gaan wij den dijk terug, langs
den steiger, waar over been de pijp
leiding van den zandzuiger ligt, via
den zuiger, naar de sleepboot, die ons
vaart tot vlak bij de opening, die
straks geblokkeerd wordt.
De situatie.
De opening, die de beide dijkseinden
scheidt, is betrekkelijk klein. De drem
pel daartusschen is verhoogd met een
verbazende hoeveelheid stortsteen.
Het eene dijkseind, dat aan den kant
van het fort Rammekens, wordt ge
vormd door de „Ouwe Taaie" met de
enorme keileemen omkleeding. Tegen
het andere dijkseind ligt de bij de eer
ste poging tot blokkeering van het gat
ontspoorde Phoenix. De nieuwe Phoe
nix drijft in het water buiten den dijk
met kabels verbonden aan kranen en
bulldozers, die haar straks op haar
plaats moet brengen.
Het is al druk in liet vaarwater bui
tengaats. als onze sleepboot tusschen
haar collega's stil ligt. Er is veel be
langstelling voor deze gebeurtenis.
Op de booten zijn Engelschen, De
nen, geallieerde oorlogscorresponden
ten, menschen van de B.B.C.
De blokkeering.
Er komt beweging in de Phoenix.
Langzaam gaat zij in de richting van
de groote kraan, die dicht bij den dijk
ligt. Als zij in de buurt van het gat
even stil komt te liggen, gaan wij aan
wal en wij baggeren den dijk op, die
zwart ziet van belangstellenden en ar
beiders. Op de Phoenix heerscht ook
bedrijvigheid. Commando's worden
over en weer geschreeuwd, en dan
als de kentering er is. trekken de
kabels strak, en, nog geholpen
door een zestal haastig toegeschoten
sleepbooten. wordt de Phoenix op haar
plaats gbracht.
Wij voelen ons even ernstig en plech
tig op dit oogenbllk. Een kleine angst
nog overgebleven van de vorige mis
lukte poging doet ons vurig wen-
schen, dat nu alles goed mag gaan.
Maar onder het geschreeuw, het arm
gezwaai en de spanning door, voelen
wij een rustige zekerheid, dat het dit
maal lukken zal en wij vergeten onze
onrust om te lachen om een te haas
tigen voorbijganger, die bijna zijn
gummilaarzen in de plakkerige brei
verliest en worstelt om zoo snel mo
gelijk vooruit te komen.
Op de Phoenix zijn intusschentijd de
schotten opengedraaid en daarin kolkt
't water naar binnen. De Phoenix zinkt
tot haar bodem den drempel in
opening raakt. Binnengaats wordt al
eenigen tijd zand gesnoten. Een drab
bige vloed, gutst uit de breede buis om
laag. Buiten den dijk brengen twee
sleepboten handig een bak met stort-
steenen op de juiste plaats. Donderend
en veel water bruisend opspattend rol
len de keien voor de Phoenix naar der
bodem, als de bok omgegooid wordt
De Phoenix leunt aan gindscher.
kant tegen haar scheefgcloopen zus-
'.er. In de nauwe opening tusschen het
'ogge betonnen geval en het dijkseind
razen betonblokken naar beneden. On
middellijk wordt begonnen ook het gat
verder met zandzakken te vullen.
Het dijksgat bij Rammekens is ge
blokkeerd. De Souburgers kunnen de
zen nacht rustiger gaan slapen. Het
zal niet zoo lang meer duren voor ook
hun dorp droog komt.
Waarschijnlijk is. als er geen tegen
slagen komen, iets waarop ondanks
het gunstige verloop van de manoeu
vre, die in het waterbouwkundig labo
ratorium in Delft, in miniatuur, geheel
tot. in de kleinste details, is verricht
bestudeerd en onderzocht, toch steeds
gerekend moet worden, de dichting
van het gat bij Rammekens over veer
tien dagen definitief. Dan kan het
droogmalen beginnen.
De Walcherenaren zijn weer een
stapje dichter bij de vervuiling var
hun wensch: spoedig weer een fleurig
en kleurig eiland; en Nederland kan
trotsch zijn op den stoeren arbeid hier
door Nederlanders met behulp van hun
bondgenooten verricht.
NIEUWS IN HET KORT
De „Daily Mail" brengt het bericht,
dat de Sovjet-delegatie ook de situa
tie in Spanje voor de U.N.O. zal bren
gen.
Ook van Mexico wordt een stap ir
die richting verwacht.
Hare Majesteit de Koningin heeft
tal van bedragen ontvangen, ter
beschikking. Zij geeft daarvan aan het
Groene Kruis f 50.000, aan het Wit-
Cele Kruis eveneens f 50.000, aan de
Ned. Ver. tot bestrijding der Tuber
culose f 1-10.000 en aan 't Comité
Kinderuitzending naar Engeland 40000
gulden.
Het convooi van zes 10-tons vracht
auto's naar Praag is in ons land te
ruggekeerd met 10 ton poldi veeren-
staal, 8 ton servieswaren en 2200 lag.
dameskousen.
Een tachtigtal Indonesische zeelie-
len, thans te Rotterdam verblijvend
hebben geweigerd om zich in te sche
ien, als passagier, om naar Indonesië
'e worden vervoerd. Zij wenden zich
met een open brief tot Minister Loge-
nann, waarin zij hun vrees uitspre
ken over de toekomst die hun aldu:
:ou wachten.
De desbetreffende Commissie var
Ie U.N.O. heeft met 46 stemmen vóói
en geen tegen besloten tot oprichting
van een Commissie voor de ATOOM
ENERGIE.
Een ander onderdeel van de U.N.O.
besloot tot instelling van een Commis
sie voor de menschelijke rechten.
„SPIEKER" KWAM VOOR HET
TRIBUNAAL
Gaat liij naar liet Bijz. Gerechtshof'2
Een van de meest gehate figuren
uit Goes was ongetwijfeld Gerardus.
Siemons. oftewel „Spieker". Een on
aanzienlijk figuur op het eerste ge
zicht, maar vele Goessenaren van de
gevreesde jaarklassen kwamen hen.
liever overdag niet tegen tijdens dc
bezetting. Het aantal dergenen, da.
door zijn toedoen en vaak door per
soonlijke wraakgevoelens in Moffrika
zijn gekomen, is waarlijk niet gering
Daur op het arbeidsbureau zat hi.,
achter de tafel, thans staat hij ervoor
voor de tafel met het groene laken
Het uur heeft lang op zich laten
wachten, nu is dan eindelijk het oogei.
blik gekomen. De formeeie vragen
.vorden gesteld.
Dan zegt de voorzitter Mr. Vlaming
den traditioneelcn zin: „Dan gelieve
u acht te geven, op hetgeen u te hoo-
ren zult krijgen".
_,.In 1941 Hd dev N.S.B., lid van den
N.V.D. Hij wandelde met de Zeeuw-
sche Stroom en collecteerde voor Win
terhulp."
En op het Gewestelijk Arbeidsbu
reau, daar weten vele belangstellen-
len op de publieke tribune van me
praten, wat daar gebeurde.
Op dat officieele slaveninstituut
le „heer" Spieker aanwezig bij de
keuring en bij het transport.
De verdachte staat er zonder veel
belangstelling bij.
Buurman Kloote heeft hem bekeerd
en tot het N.S.B.-schap overgehaald,
zegt hij op een vraag van den voorzit
ter.
Maar je herinnert je misschien nog
enkele van je slachtoffers".
Heer Spieker denkt niet lang na,
maar zegt: „Neen"
Op de publieke tribune ontstaat ru
moer en iemand roept: „Nou, d'r staan
er hier genoeg hoor!"
Verdachte vindt, dat hij genoeg aan
politiek gedaan lieQft. en wil er ver
der niks meer mee te maken hebben.
„Eens geloofde ik in Duitschland",
zegt de verdachte dramatisch, „maar
nu is het verspeeld", laat hij er som
ber op volgen.
Het lid van het Tribunaal Westende
komt tot de conclusie, dat er maar
2 jongens, dank zij hem, uit Duitsch
land zijn gebleven en wel tegen be-
looningen in boter en tarwe
Het is teekenend voor 's mans laag
karakter.
Mr. Vlaming noemt enkele verkla
ringen. o.a. uit Oosterbeek. volgens
hetwelk verdachte met een groote
oranjestrik liep by de luchtlandingen
van de Engelschen in September 1941.
Mr. Vlaming komt tot de conclusie,
dat deze zaak eigenlijk bij het Bijzon
der Gerechtshof thuis hoort.
De heer Meiiefste is het volkomen
met hem eens.
De verdediger, Mr. Dirven. begint
dan zijn zware taak nog iets goeds
uit dit zondenregister op te halen.
Hij wijst er op. dat Simons'niet al
e veel verdiende voor den oorlog. Als
kantoorklerk verdiende verdachte 14
fid. per week. Kloote praatte deze
-.wakke figuur omver en had weer 'n
zieltje voor de N.S.B. gepaaid. Spie
ker kreeg een beter baantje op het
ïrbeidsbureau. Verdediger meent ten
slotte, dat verdachte veel jongens uil
Duitschland heeft gehouden en boven
den heeft beschuldigde nog bij een
luto-ongeluk zijn ruggegraat beseha-
ïigd. Dit alles moet ter clementie die-
ien. Het Tribunaal moet overwegen
Jat zijn taak reclasseering moet zijn
-ti dat S. gestraft moet worden met
sen redelijke kans op uitzicht.
Mr. Vlaming merkt op, dat verdach
te geen berouw heeft getoond en vol
komen doelbewust heeft gehandeld.
UITSPRAKEN TRIBUNAAL GOES
G. J. Dek, uit Krulningen, 1 jaar
interneering en verbeurdverklaring
rermogen tot f3000.
M. A. van de Boer, uit Waarde, in
i'rijheid gesteld.
M. D. Gazan, uit Borseie, verbeurd
verklaring vermogen, behalve een pen
sioen van f1200.
J. Hoondert, u't Heinkenszand, zes
maanden int erneering.
Allen met ontzetting uit rechten.
Ingezonden medcdcetng
DE MINISTER ZEGTt
SPAREN
De eenvoudige methode
voor iedereen
Sparenl is het parool, dat de
minister ons gaf, en hel is nood
zakelijk, want straks kimt U Uw
linnenkast aanvullen, zult U Uw
meubilair weer kunnen ver
nieuwen. Heeft U dan het noo-
dige bedrag aan contanten bij
eenHoe echter zult U sparen?
Het antwoord is eenvoudig: Dc
Grugter heeft Uw voorkeur om
zijn beier verzorgde waar. En
bovendien ontvangt U cassa-
bons, waardoor U 10% op Uw
uitgaven bespaart. Want U weel
voor tien gulden aan cassabons,
een gulden contant terug.
Dat is de eenvoudige methode
voor iedereen; zoo wordt iedere
uitgave tevens een besparing.
HET PROCES VAN NEURENBERG.
DE GIJZELAARS.
In het proces kreeg weer de Fransche
aanklager het woord. Dubost ving
met het overleggen van bewijsstukken
voor de Duitsche gruweldaden in
Westen gepleegd. Hij behandelde dc door
de Duitschers in strijd met de bepalingen
der Haagsche Conventie uitgevoerde exe
cuties van gijzelaars. Zijn verhandeling
was in hoofdzaak een aaneenschakeling
van ambtelijke stukken met betrekking tot
de executies in alle westelijke landen.
Maar het documentenboek bevatte eet
bericht van een ooggetuige, dat dc diepi
tragiek van het lot van duizenden die al:
martelaren voor hun land gevallen zijn
voor daden waaraan zij volkomen oi
schuldig waren. Dit was een verslag va
een Franschen pastoor over het neerschii
ten van 27 gijzelaars nabij Chateaubriant
op 22 October 1941. Het bericht beg:
als een roman met een beschrijving van
weldadige natuur temidden waarvan
gruweldaad plaats vond. De pastoor
schrijft hoe deze mannen krachtig de Mar
seillaise zongen, toen zij werden wegge
reden naar de executicplaats, hoe zij den
blinddoek weigerden, hoe hun laatste
woorden waren „Wij gaan sterven opdat
het voik van Frankrijk gelukkiger worde"
en hun laatste kreet „Leve Frankrijk". Op
deze wijze hebben velen dit offer van hun
leven gebracht voor hun vaderland,
Aanklager Dubost heeft uit maandrap-
porten van den Wehrmachtskommandant
in Nederland aangehaald. In het rapport
over de maand Augustus 1942 wordt ge
schreven over het doodschieten van gijze
laars. Dit rapport vermeldt, dat als
pressaille voor een poging tot aanslag op
een trein met verlofgangers tc Rotterdam
de volgende gijzelaars, die reeds verschil
lende weken in arrest waren geweest,
waren doodgeschoten Willem Ruys, di
recteur van een scheepvaartmij tc Rotter
dam, Graaf O. O. G. Van Limburg Sti-
rum uit Arnhem, Robert Baelder, jurist,
uit Rotterdam, Christoffcl Bennkers, gewe
zen hoofdinspecteur van politic te Rotter
dam, Baron Alexander Schimnielpennlnck
in der Oye uit Noordgouwc in Zeeland.
Dubost verklaarde, dat door deze exe
cutie van gijzelaars groote indruk op de
publieke Opinie was gemaakt. Aangchcch-
rapporten doen blijken, dat sinds den
aanvang van de bezetting g:en andere door
dc Duitschers toegebrachte slag dieper was
gevoeld. In brieven, welke dc Wchr-
achtscommandant ontving, werdén uit-
eenloopende gevoelens tot uiting gebracht.
Gevoelens van grooten haat werden in die
brieven gelucht, maar sommige bevatten
ook roerende pleidooien om niet tot der
gelijke uiterste maatregelen een toevlucht
lemen. En andere brieven g( tuigen
van de verwarring, teweeg gebracht
bij idealisten, die nog steeds in dc moge
lijkheid van begrip tusschen dc Duitschers
n de Nederlanders hadden geloofd, doch
ie thans al hun verwachtingen in ruïnes
■erkeerd zagen.
Allo wedstrijden voor a.s.
Zondag afgelast
Alle voor Zondag vastgestelde
voet-, hand-, korfbal- en hocky
wedstrijden zijn afgelast.
OVERDENK IN O
Kankeren of critiek
Het zit ons Nederlanders in h6t bloed,
hel is ons ingeboren, wij doen het ook,
wanneer het leven niet eens zoo slecht
voor ons is. lederen dag vinden vrij wel
aanleiding om eens heerlijk le mopperen,
to kankoren, zooals het algemeen genoemd
wordt. Een Nederlander moet kankeren,
anders leeft hij niet hoorden wij eens
zeggen. En inderdaad is er geen mensch,
geen maatregel, geen zaak, die wij zoo
maar zonder meer aanvaarden.
Hoeveel malen is het U niet overkomen,
dat U. nadat U mot iemand heeit kennis
gemaakt, gezegd heeft„Wat had die man
een verregend hoedje op, oi wat had dat
mensch een grooten neus Met dergelijke
onschuldige opmerkingen, begint de critiek,
die niets inhoudt en die woldra in gemop
per overgaal.
Hoe vaak heeft U, als er een nieuwe
maatregel werd ingevoerd, niet gezegd „Ik
denk er niet aan die maatregel na te ko
men, want ikEn dan komen de be
zwaren en tegelijkertijd steekt Uw egoisme
zijn kop op.
U vindt misschien, evenals wij, in veel
gevallen die Noderlandschc kankerzucht
verfoeilijk. En daarmee heeit U en hebben
Wij meestal gelijk. Meestal, niet altijd,
want kankeren is gezond hoorden wij
een anderen keer, met welke bewering na
tuurlijk bedoeld wordt, dat door het eeuwig
durend mopperen over een toestand, die
volgens „men" niet is, zooals hij zou moe
ten zijn, heel vaak de ongezondheid van
dien toestand duidelijk in het licht treedt.
Door het hardnekkig voort blijven kanke
ren, wordt dal licht op den duur zoo fel,
dal de personen oi de instanties, of wie
die toestand aangaat, er door verblind wor
den, Zij kunnen zich dan nog een tijdje
wapenen met een donkere bril en net doen,
alsoi zij geen hinder hebben van het licht,
maar ten lange leste zal de flikkering zoo
schel worden, dat de bril geen baal meer
geelt. Om de verblinding legen te gaan
moeien dan andere maatregelen, dan lief
opzetten van donkere brillen, genomen wor
den. maatregelen, die, natuurlijk met ge
kanker uitgevoerd, ten slotte toch tot gevolg
hebben, dat de toestand geen kankerschiin-
werper meer noodig heelt, omdat hij nor
maal en du3 gezond is.
Zoo gezien is de uitspraak kankeren is
gezond niet eens zoo gek. Niet dat wij
het kankeren willen propageeren. maar wij
willen alleen zeggen, dat alle kankeren
geen kankeren is, maar dat vaak veel ge
zonde critiek schuilt in het gemopper, dat
wij sinds de bevrijding alom en over bijna
De kranten wordt door lieden, die in
alio gemoede meenen, dat zij niet aan die
ziekle lijden, wel eens verweten aan over
matige kankerzucht te laboreeren. Dat is
jammer, want de rechtschapen dagbladen
wenschen niets anders te doen, dan den
vinger op de wonde plek le leggen, om zoo
een beetje belangstelling en aandacht te
vragen voor zaken, die de belangstelling
en aandacht inderdaad waard zijn.
Het is nu aan U en aan ons om te leeren
onderscheiden wat kankeren en wat gezond
critiseeren is en om een zaak zoo le be
kijken, dat Uw on onze klachten juist zijn
en niet ontaarden in ongegrond mopperen,
dat in de meeste gevallen tol wrevolleldt.
Zooals gezegd, het kankeren is ons inge
boren. Zou het zoo moeilijk zijn om de
schakelaar een streepje verder te draaien,
van kankeren op critiek, opbouwende critiek
dan, te zetten Wanneer wij allen onze
spreekwoordelijk nuchterheid en ons helder
Nederlandsch verstand inschakelen, ze! het
nic-t zoo moeilijk zijn om van kankeren op
gezonde critiek om te schakelen.
U.N.O.
Vóór het vertrek van zijn vliegtuig
naar Amerika zei Byrnes, dat de U.
N.O.-conerentie prachtig vorderde,
ondanks alle moeilijkheden. Hel was
een heel ding, 51 staten bijeen te krij
gen om een zoo groote onderneming
te organiseeten.
Het voorstel, om een Commissie voor
de Atoom-energie in te stellen, is aan
genomen.
Naar aanleiding van het verzoek
door het Wereldvevbond van Vakver
eenigingen gedaan, om vertegenwoor
digers in de U.N.O. werden twee voor
stellen gedaan: le. een categorie van
„officieele gasten" in te stellen, die op
de vergaderingen zouden mogen spre
ken; 2e. aan den Economisehc-n en So
cialen Raad toe te staan, in permanent
contact te treden met den Wereldbond
welks vertegenwoordigers bepaalde
bijeenkomsten zouden kunnen bijwo
nen. Terwijl Amerika het voorstel ri
diculiseerde, wilden Engeland, de
Oekraine en Nieuw Zeeland het ver
zoek nader overwegen. De kwestie zal
in een volgende samenkomst nader be
sproken worden.
Over de instelling van den Beheers
raad werd in de commissie daarover
gediscussieerd. Amerika wilde uitstel,
gesteund door China en Brazilië. Rus
land wenschte reeds thans tot de in
stelling over te gaan.
Diphterie met dootlelijkcn afloop
In Roosendaal heerscht momenteel
onder kinderen veel diphterie. De laat
ste 14 dagen eïschte deze ziekte reeds
vijf slachtoffers.
VOOl DIE JEUGD
Oplossing aardrijkskundig raadsel
De namen zijn: 1. Nederland. 2. Am
sterdam. 3. Rotterdam. 4. Edam. 5.
Ironingen. 6. Ellewoutsdijk. 7. Naar-
lermeer. S. Koog. 9. Oosterschelde. 10.
Middelburg. 11. Terschelling. 12. Zaan
Jam. 13. Oss. 11. Nisse. 15. Noord Wil
lemskanaal. 16. Eem. 17. Schoorl. 18.
'Jadzand. 19. Hembrug. 20. IJmuiden.
21. Noord.
Het spreekwoord luidt dus: „Na re
gen komt zonneschijn".
De oplossing van het raadseltje van
11 dagen geleden is: Ridderkerk.
De Teddybeer
J. Beeke, die niet schreef hoe oud
hij is en waar hij woont (of is het een
ïij?) maakte het volgende versje:
Uit louter plezier
Schrijf il{ hier
Een versje neer
Al over een Teddybeer.
Hij was groot en bromde,
Terwijl z'n rug zich kromde:
„Geef me eten;
Of zijn jullie me vergeten?"
Eens op een keer
Speelden jongens met den beer.
Een kleine guit
Trok toen een beentje uit.
Toen begon de beer te huilen
Hij zat een half uur te pruilen.
Moeder zei: „Kom, kom,
Hier heb je je been weerom".
Zij naaide zijn been weer aan
En zei: „Nu kun je loopen gaan".
Maar daarin had de beer geen zin;
Hij kroop heel vlug zijn bedje in.
Sportieve opvoeding
Jacobus Bellamy, de dichter, die in
1757 te Vlissingen geboren werd,
schreef ten tijde van één der Engel
sche zeeoorlogen een reeks „Vaderland
sche Gezangen" onder den schuilnaam
„Zeelaudus".
In „Aan de Nederlanders" raadt hy
voorde jeugd, die hij toen verwijfd
vond. een sportieve opvoeding aan:
Men leer den teed'ren jongeling
Het hand'len van geweer en kling!
De kracht der sterkste leên vergaat
Door lafheid, weelde en overdaad:
De knaap wenn' zich aan oefeningen,
Men doe hem loopen, worst'len. springen
En zwemmen in den killen vloed!
De dichter verwachtte, dat een der
gelijke opvoeding zou leiden tot her
stel van de volkskracht en herleving
der natie. Hij besluit het gedicht „Aan
de Nederlanders" met deze regels:
Al 't volk zal „Vrijheid! Vrijheid!"
zingen,
Bij 't planten van hun zegevaan!