Maatschap v.Braniverzekeriny wasschen. Uit de Eerste Kamer. Uit de Tweede Kamer. Buitenland. „Konincruk der Nederlanden"! iSDEKE HUIDEKOPEI M. SPOON AZN., Internationale Hypotheekbank te Apeldoorn. H" is de beste verpakte MARGARINE D. SLAGER, Middelliarnis. MEIJER COHEN. diend „houdende bijzondere maatrege len ten aanzien van het goederenver keer naar het buitenland". Wie onder steld heeft, dat, zoodra dit wetsontwerp met zijn Memorie van Toelichting ver scheen, de bedoeling der Regeering dui delijker zou worden, zal niet weinig teleurgesteld zijn. Zoowel de text der voordracht als de toelichting munten uit door een schier verbijsterende vaag heid. Het wetsartikel machtigt de Regee ring „maatregelen te nemen ter centra liseering van de leiding van het goe derenverkeer naar het buitenland, ten einde er voor te zorgen, dat de uit voer wordt geregeld in verband met de eischen van het oogenblik en in verband daarmede de invoer van nier te lande benoodigde goederen wordt be vorderd". Voorts mogen aan den uit voer voorwaarden verbonden worden van geldelijken of anderen aard. Deze laatste bevoegdheid is in zoo verre duidelijk, dat de Regeering blijk baar gemachtigd wil worden, uitvoer rechten te hellen, die niet op de wet zullen steunen. Overigens valt uit het wetsontwerp zelfs niet bij benadering op te maken, wat de Regeering zich voorstelt te doen of waartoe zij het recht wenscht te verkrijgen. De toelichting tot deze wettelijke for mule van onbeperkte elasticiteit is ver vat in een stuk van ongeveer 4 kolom men druks. Deugdelijke argumenten worden bijgebracht voor de stelling, dat onder de gegeven omstandigheden meer éénheid in de leiding van den export wenschelijk is. In dit opzicht verdient de Memorie van Toelichting haar naam. Maar op welke wijze de Regeering die eenheid in de leiding wil bevor deren en met welke bevoegdheden tegenover den handel zij verlangt te worden bekleed, weet men na lezing der toelichting even weinig als na lezing van het ontwerp van wet. Er zal worden opgericht een Export- Centrale, die niet een Regeerings- lichaam, doch een vennootschap zal zijn. Ondersteld mag worden, dat be doeld is een naamlooze vennootschap, al wordt dit niet met zoovele woor den gezegd. Wij krijgen dus een particu liere maatschappij, ten aanzien waar van wij nog vernemen, dat zij onder controle van Staatswege zal staan, ten einde de belanghebbenden tegen wille keur te waarborgen en opdat het doel bereikt wordt, door de Regeering met de centralisatie van den uitvoer be oogd. Tot zoover kan men met wat goe den wil den gedachtengang volgen. Maar wie verder nog iets zou willen weten, wordt door de Regeering blijk baar onbescheiden geacht. Wat zal deze vennootschap moeten en kunnen doen Welke bevoegdheden zal zij die naar ons recht toch niet meer dan een civielrechtelijke instel ling zal zijn als zoovele anderekun nen uitoefenen tegenover onze ex- en importeurs Hoe zal zij de leiding, die gewenscht wordt, geven Wat is haar taak? Welke zijn hare rechten? Hoe zal onze uitvoer geschieden als deze geheimzinnige instelling zich er in mengt? Wat ter wereld bedoelt de Re geering eigentlijk met dit lichaam? Wie antwoorden op deze vragen uit de Memorie van Toelichting van het wetsontwerp spreken wij zelfs niet kan distilleeren, is een knap man. Hier Ik weet, wie ik dal ook vind, zeide Mijn heer Lindsay, haar een kus gevende, Zjj reden nu naar zjjne woning in George Street. Mijnheer Lindsay had eenige bezigheden te verrichten, en moest haar voor een paar uren verlaten, en opdat die haar niet al te lang zouden vallen, werd Juffrouw Allen, de huis houdster, belast, wat beschuitjes in de biblio theek te brengen, werwaarts Mijnheer Lindsay Ellen geleidde. Het voorkomen van de bibliotheek behaagde haar ongemeen. Boeken in menigte; ouderwet- sche, maar gemakkelijke meubelen een prettig licht, en al die kleine etcetera's, die Ellens hart verheugden, Mijnheer Lindsay sloeg haar verge noegden blik, die zich van het eene voorwerp op het andere vestigde, gade. Hjj plaatste haar op een grooten, gemakkeljjken sioel, zette haar hoed af en legde hem op de sofa neer, daarop kuste hjj haar hartelijk en vroeg haar, of zij zich thuis gevoelde. „Nog niet," zeide Ellen, maar haar blik zeide tevens, dat dit toch niet heel lang meer duren zou. De rust scheen haar zeer welkom te zijn, en zjj zat met veel smaak en genoegen haar beschuitje op te peuzelen, toen Mijnheer Lindsay haar een glaasje zoeten wjjn inschonk. Dat glas wjjn scheen haar een vijand toe, die in aantocht was, om haar aan te vallen. Daar Alice en Jan nooit wijn dronken, had zjj altjjd hetzelfde gedaan, zonder er in het eerst eenige reden voor te hebben; en zjj had nu Besloten, hun voorbeeld niet te verzaken. Zjj nain geen en en daar een vage aanduiding, die ech ter slechts nieuwen twijfel oproept. De uitvoerconsenten voor voortbreng selen van onze nijverheid zullen „dooi hare handen moeten gaan" (i.e. van de Centrale). Waartoe Ter kennis neming of om op het verleenen der consenten invloed te kunnen uitoefe nen Is het laatste bedoeld, hoever zal dan die invloed reiken? Zal wellicht de nieuwe vennootschap het monopo lie krijgen van de consentenafgifte Met de afzetgebieden, waarheen onze nijverheid hare producten wil zenden, zal de Centrale „zich niet be moeien", tenzij „de aanvoer van grond- en hulpstoffen dit ver- ei s c h t" In dit laatste geval zal zij er zich dus wel „m ee bemoeien'' maar quo jure en op welke wijze „In den regel!" zal zij eerst „o p t r e- d e n" als er op grond van door be langhebbenden gesloten transactie kan worden overgegaan tot den feitelijken uitvoer. Wat echter onder „optreden" teverstaan is, wat in de uitzonderings gevallen zal geschieden, blijft aan de verbeeldingskracht van den lezer over gelaten. „Waarschijnlijk" zal de Centrale „het ten uitvoer be stemde goed op haar naam moeten nemen" wat evenwel een „bloot f o r m e e 1 e" tusschenkomst zal beteekenen; en zij zal slechts „ver d e r g a a n", wanneer er flink wat aan het goed valt te verdienen. Tusschende regels kan men lezen, dat alsdan het „verder gaan" zal bestaan in het in rekenen der goederen. Of de rechtheb benden voor eenige vergoeding in aan merking komen en, zoo ja, naar wel ken maatstaf, zijn bijzonderheden van te ondergeschikte beteekenis dan daj zij der vermelding waard zouden zijn. Onze imporieurs zullen evenzeer het voorrecht genieten met de nieuwe ven nootschap in aanraking te komen. Voor zoover de geïmporteerde goederen weder worden uitgevoerd, zal de Ex port-Centrale zich daarmede eveneens „bemoeien". Welke die bemoeienis zal wezen, is echter ook hier even duister als in het voorafgaanda. Na op deze wijze zich in de dichtst mogelijke nevelen omtrent hare bedoe lingen te hebben gehuld, spreekt de Regeering den wensch uit, dat de Sta- ten-Generaal het wetsontwerp in een paar dagen zullen aannemen, omdat de zaak urgent is. Wij hopen er het beste van, maar vreezen, dat de Regeering zelve spoedige afdoening practisch on mogelijk heeft gemaakt. Door de geheel onvoldoende voorbereiding van deze hoogst belangrijke aangelegenheid, is een stroom van vragen en daaraan vastgeknoopte beschouwingen te ver wachten, die het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer tot een boekdeel zullen doen aangroeien. Vermoedelijk zal de Kamer althans bij benadering willen weten, waarover zij moet voteeren. Ook de handel en de nijverheid heb ben er recht op te vernemen, in welken toestand zij door den nieuwen wettelij- ken maatregel worden gebracht. De vlugste wijze van behandeling ware wellicht, dat de Regeering alsnog vóór het afdeelingsonderzoek een aan vullende Nota inzond, waaruit men werkkring en werkwijze der Export- Centrale,' alsmede hare bevoegdheden en verplichtingen zou kunnen opmaken. („Het Vaderland.") Grondwetsherziening. De Eerste Kamer heeft de voorstellen tot het in overweging nemen van de grond wetsherziening met algemeene stemmen aangenomen, nadat de heer Kappeyne van de Coppello hoofdelijke stemming had aan gevraagd. Een uitzondering daarop maakt het voorstel betreffende de additioneele arti kelen, in zoover het wel zonder hoofdelijke stemming onder den hamer is doorgegaan, maar dat, ware ook daarover stemming aangevraagd, in elk geval de stem van den heer Stolk tegen zich gehad zou hebben Minister Cort van der Linden haalde daarmede het eerste en grootste gedeelte van den oogst binnen, waarvoor'hij eenige jaren heeft moeten arbeiden onder bij bet optreden van zijn kabinet niet te voorziene en buitengewoon moeilijke omstandighe den. Hadt gij zoo ongeveer vroeg hij den heer Coljjn gisteren, vier jaren geleden kun nen deuken, dat men in den onderwijsstrijd zoo spoedig tot dit vergelijk en tot een erkenning aan de linkerzijde van uw goed recht zou zyn gekomen? De heer Colijn antwoordde met een volmondig neen: en dit gebaar teekent voldoende wat de oogst waard is. Het algemeen kiesrecht heeft men als uitkomst van de stembus van 1913 daaraan toe te voegen, met de evenredige vertegenwoordiging en den stemplicht. Alleen de ouderdomsrente hokt nu nog by de Eerste Kamer. notilie van hel glas wijn ofschoon zjj niets anders in de kamer meer zag, en at schijnbaar even smakelijk als vroeger, haar beschuit, al proefde ze niet eens meer, hoe die smaakte. Waarom drinkt ge uw glas niet leeg, Ellen Ik wil er liever niet van drinken Mijn heer. Houdt ge er niet van? Ik weet het niet, Mjjnhcer; ik heb het nooit gedronken. Niet! Proef het dan eens. Ik wil liever niet, Mijnheer, als ge het mij vergunt. Ik geef er niet om. Proef het Ellen I Dit bevel diende gehoorzaamd te worden. Het bloed steeg Ellen naar het hoofd, toen zij het glas even met hare lippen aanraakte en liet weder neerzette. Wel? zeide Mijnheer Lindsay. Wat, Mijnheer? Hoe smaakt het u? Het smaakt my zeer goed, Mijnheer, maar ik zou het liever niet willen drinken. Waarom niet? Ellen bloosde weder bjj die ontzaglijk moeilijke vraag en antwoordde, zoo goed zij kon, dat zjj er nooit aan gewoon was geweest, cn zulks ook niet verlangde te worden. Het komt er geenszins op aan, wat ge gewoon zjjt goweest, zeide Mijnheer Lindsay. Ge moet nu alles drinken. Ellen durfde niet ongehoorzaam zijn. Toen be schuit en wijn gebruikt waren, trok Mijnheer Motie Sannes Invaliditeitswet. De Tweede Kamer heeft 16 Mei de motie- Sannes, aldus luidende: De Kamer, van oordeel dat de verplichte ouderdomsverzekering uit de Invaliditeits wet behoort te vervallen, gaat over tot de orde van den dag, met 37 tegen 29 stemmen aangenomen. De stemming was zuiver links tegen rechts. Na deze beslissing verklaarde minister Lely, dat hjj geen bezwaar heeft, de motie uit te voeren, maar daarvoor zijn in het zoo genaamde aanpassingswetje (verband tus- schen Invaliditeitswet en Ouderdomswet), verschillende belangrijke wijzigingen noodig, die schriftelijk zullen worden ingediend. De Kamer besloot daarop de verdere behan deling van de verzekerings-ontwerpen te schorsen tot a.s. Dinsdag. Echec Minister Posthuma. Minister Posthuma heeft in de Tweede Kamer een échec geleden, doordat zijn wets ontwerp tot ontginning van steenzout bij Buurse, waarvoor de minister een exploita tiecontract wou sluiten met een naamlooze vennootschap, met 43 tegen 21 stemmen is verworpen: een groote meerderheid. Een motie Duys om over te gaan tot staatsexploitatie van het zout werd met 36 tegen 30 stemmen verworpen. De Kamer oordeelde blijkbaar het contract, dat de minister met een groep particulieren wilde sluiten, voor den staat zeer nadeelig. Wat nu. Het had, zooals men ziet, weinig gescheeld of de motie-Duys wasaangenomen (vaB rechts stemden er 6 Katholieken vóór, mitsgaders de heer Bichon, van links alle sociaal- en vrijzinnig democraten en een paar unie-liberaleD. Vlak vóór de stemming over 't ontwerp kwam de heer Nolens nog even vertellen, dat de Kamer zich wèl voor een concessie uitsprak, maar van vele kanten werd hiertegen geprotesteerd. De minister zal met een nieuw plan moeten komen I riep de heer Schaper en ook de voorzitter consta teerde, om verder debat af te snijden, dat de Kamer zich alleen over het concrete ontwerp had uitgesproken en over niets anders. De minister vond de zaak heelemaal niet plezierig, doch er zit niet anders op dan te komen met een nieuw voorstel. Verheuging der oiiderwjjzerssalitrisseii. Nadat minister Treub had verteld, dat hjj de flnancieele bezwaren deelt, welke de vorige week door minister Cort van der LiDdou waren aangevoerd, heeft de Tweede Kamer niettemin het ontwerp-Marchant c.s. lot ver hooging van de minima der onderwijzerssa larissen met f 100 met 61 tegen 16 stemmen aangenomen. Vóór stemden de geheele linkerzijde, alle Katholieken, behalve de heeren Nolens en Kooplen, de antir. -volutionnair Duymaer van Twist en de Christ.-hist. Bichon vanIJssel- monde. Verwacht mag nu worden, dat de Eerste Kamer dit ontwerp de volgende week met bekwamen spoed zal behandelen en aanne men. Mocht de regeering dan o ver haar bezwaren kunnen heenstappen, zoo zou dit lange treur spel ten slotte toch nog eindigen met een blijde ontknooping voor de ongeveer 30.000 leerkrachten van openbaar en bijzonder on derwijs Moed gehouden tot het einde! Lindsay haar naar zich toe, en zeide terwijl hij haar teeder omhelsde: Ik moet u nu voor een paar uurtjes verlaten en gc moet dus u zelve, zoo goed ge kunt, zien te vermaken. De hoekenkasten zijn open, misschim vindt ge daar wel iets; hier hebt ge ook portefeuilles met platen; ook kunt ge eens door het huis gaan, en u met uwe nieuwe wo ning bekend maken. Als ge iels verlangt, vraag het dan maar aan Juffrouw Allen. Bevalt hel u hier? O ja. Mijnheer, bijzonder. Ge zijt hier thuis, mijne dochter; ga waar heen ge wilt, en doe, wat ge wilt. Maar voordat ik heenga, Ellen iaat mij eerst hooren, dat ge mij vader noemt. Ellen gehoorzaamde bevende, want het scheen haar toe dat zij met eigen hand het zegel zette op de schenking, die haar vader en hare moeder gedaan hadden. Er was echter niets meer aan te veranderen, zij had het woord gesproken, en Mijnheer Lindsay sloot haar innig in zjjne armen, en kuste haar herhaalde malen. Laat mij nu nooit meer hooren, dat ge mj) anders noemt, Etlen. Ge zjjt nu mijn eigen kind, mijne eigen dochter. Ge zuil in ieder ding juist datgene doen, wai mij behaagt, en laat het verledene nu voorhij zijn. Kom, ga nu wat rusten, mijne dochter, want ge beeft van het hoofd tot de voelen; neem rust. en vermaak u zoo goed ge kunl, totdat ik terugkom. Hjj verliet de kamer. Ik heb het dan nu gedaan I dacht Ellen De Rijksdag-debatten over de levensmiddelen-voorziening. Bjj de debatten in den Rijksdag over de levensmiddelen-voorziening, betoogde het lid der sociaal-democratische tractie, Wurm, dat de regeering niets had gedaan, om het opvoeren der prijzen door de landbouwers tegen te gaan. Vanaf de conservatieven tot het centrum werd passief verzet tegen de maatregelen der regeering gepleegd.Daardoor kwamen alle verordeningen te laat en misten zjj haar doel. De in vloedry ke agt ariërs be kommerden zich niet om de belangen der gemeenschap. Von Batocki heeft geen macht, hjj dient slechts tot decoratie. Von Oldenburg en von Schorlemer deelen nog steeds de lakens uit. Op het landgoed van den generaal- veldmaarschalk, graaf Haseler, mag niet gerooid, geen wild geschoten en geen vee geslacht worden. Allessterftzijn natuurlijken dood en wordt dan begraven. (Hoorthoort!). Met opzet tracht men voor de misstanden de schuld op de gemeenten te schuiven, in plaats van op het agrarische systeem. De gemeenten zjjn echter machteloos, daar zjj slechts organen voor de distributie zijn. Nu de nood hoog gestegen is, heeft men soldaten naar het land gezonden, hetgeen men reeds lang had moeten doen. De agrariërs maken kabaal over de staking der munitie arbeiders, maar wat doen de aardappelen- boeren, wanneer hun de verlangde prijzen niet betaald worden? Dan dreigen ze met staking: zij willen geen aardappelen ver bouwen. En dit heeft geholpen, want de aardappelen worden duurder. De agrariërs behoeven slechts te eischen en dan worden hun wenschen vervuld. De boeren, die sui kerbieten verbouwen, verlangden hoogere prijzen, zij dreigden met staking en geen generaal sprak van „Hundsfötter" maar gaf dezen boeren hun zin. Zoo gaat 't nu eenmaal. Zoodra de agrariërs iets eischen betoond de Bondsraad zich zeer gehoorzaam. (De president dr. Kampf, kan deze uitdrukking niet toelaten. Beweging by de onafhankelijke sociaal-democraten). Wurm: Het gepraat over de „Hindenburg gaven" is misleidend. De landeigenaren laten zich voor deze gaven goed betalen. De on ontbeerlijke levensmiddelen worden steeds duurder. De massa kan ze bjj na niet meer bekomen, doordien in verschillende indus trieen hongerloonen betaald worden. Het zou beter zijn, indien von Batocki werkelijk als dictator waie opgetreden. De reggering durft echter niets tegen het belang der agrariërs te doen. Door het volk echter gaat een kreet om vrede en brood. terwijl zij in het hoekje van de sofa zat, waarop Mynheer Lindsay haar teeder geplaatst had; ik heb Item vader genoemd, ik ben nu verplicht, hem te gehoorzamen. Ik ben toch recht nieuws gierig, wat zij mjj nu weder zullen laten doen. Als hij verkiest, dal ik alle dagen wijn drink, dan moet ik het doen! Ik kan het niet beletten. Dat is echter eene kleinigheid. Maar hoe zal ik het maken, als zij mjj iets verkeerds willen lalen doen? Zij zjjn er toe instaat; Jandeed het nooit, ik zou het» niet ongehoorzaam hebben knnnen zijn, onmogelijk! doch hun wel, als het noodig was, eu als het noodig is, zal ik het ook doen! Er zou mij dan een moeilijke tijd wachten, ik weet niet hoe ik hem zou doorkomen. Doch ja, als het moest, dan zou het wol gaan, - en bovendien, zou ik toch liever alles in de wereld van hen willen verdragen, dan iels te doen, wat Jan mishaagt, veel liever. Maar misschien zullen zjj ook niets van mij verlangen, dal verkeerd is. Het zal mjj benieuwen, of ik hier inderdaad altjjd zal moeten blijven, of ik nooit weder naar huis zal gaat;. Jan zal mij hier niet willen laten; maar ik zie niet, hoe liij dit met mogelijkheid beletten kan want mijn vader m myne moeder, en ik zelf ik weet, wat hij mij zeggen zou, als hjj hier was, en ik wil trachten, hel Ie doen. God zal wel voor mij zorgen, als ik Hem slechts volg; cn ik wil hel aan heni overlaten. (Wordt vervolgd. VOOR HET gevestigd te's li KRTOG EN BOSCH (OPGERICHT IN 1838.) Sluit verzekeringen tegen matige I premie op Huizen, schuren, tn boedels enz. Inlichtingen worden gaarne ver schaft door den Agent JAN VAN SCHOUWEN Cs. te SommeladtjK Schreuders- Urbanus- Rabarber- Pink- Nler- Becham's- Rhumatiek- Kïespijn- Slijm- Gal- Laxeer- Kooris- i LLl VERKRIJGBAAR BIJ FIRMA ZAAIJER TEEPE DIRKSL AND. In de stoomwasch- en strijk- inrichting „VOORNE en PUT TEN" te Nieüw-Helvoet" be staat een goede gelegenheid tot het behandelen van opgemaak te en droog toegeslagen Aflevering binnen 8 dagen. Franco terugzending. NIEUW-HELVOET. De Bank geeft R °/0 Pandbrieven uit tegen den koers van 103 °/0, plus loopende rente in stukken van ƒ2500, -1000, -ƒ500, -ƒ250, - en 100, Verkrijgbaar ten kan tore derBank en by de heeren M. DE GAST ZOON - TE SOMMELSDIJK Adres uitsluitend voor Winkeliers VLEESCHUOUWERIJ OUDE TONGE Dageljjks versch Rundvleesch verkrijgbaar. Vlugge en nette bediening. Alles wordt aan huis bezorgd. Probeer myn SPIERTJES ROOKVLEESCH. Alles van eigen geslacht vee. Beleefd aanbevelend.

Krantenbank Zeeland

“Vooruit!”Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede | 1917 | | pagina 2