Maatschap v.Braniverzekeriny
wasschen.
Uit de Eerste Kamer.
Uit de Tweede Kamer.
Buitenland.
„Konincruk der Nederlanden"!
iSDEKE
HUIDEKOPEI
M. SPOON AZN.,
Internationale
Hypotheekbank
te Apeldoorn.
H"
is de beste verpakte
MARGARINE
D. SLAGER, Middelliarnis.
MEIJER COHEN.
diend „houdende bijzondere maatrege
len ten aanzien van het goederenver
keer naar het buitenland". Wie onder
steld heeft, dat, zoodra dit wetsontwerp
met zijn Memorie van Toelichting ver
scheen, de bedoeling der Regeering dui
delijker zou worden, zal niet weinig
teleurgesteld zijn. Zoowel de text der
voordracht als de toelichting munten
uit door een schier verbijsterende vaag
heid.
Het wetsartikel machtigt de Regee
ring „maatregelen te nemen ter centra
liseering van de leiding van het goe
derenverkeer naar het buitenland, ten
einde er voor te zorgen, dat de uit
voer wordt geregeld in verband met
de eischen van het oogenblik en in
verband daarmede de invoer van nier
te lande benoodigde goederen wordt be
vorderd". Voorts mogen aan den uit
voer voorwaarden verbonden worden
van geldelijken of anderen aard.
Deze laatste bevoegdheid is in zoo
verre duidelijk, dat de Regeering blijk
baar gemachtigd wil worden, uitvoer
rechten te hellen, die niet op de wet
zullen steunen. Overigens valt uit het
wetsontwerp zelfs niet bij benadering
op te maken, wat de Regeering zich
voorstelt te doen of waartoe zij het
recht wenscht te verkrijgen.
De toelichting tot deze wettelijke for
mule van onbeperkte elasticiteit is ver
vat in een stuk van ongeveer 4 kolom
men druks. Deugdelijke argumenten
worden bijgebracht voor de stelling,
dat onder de gegeven omstandigheden
meer éénheid in de leiding van den
export wenschelijk is. In dit opzicht
verdient de Memorie van Toelichting
haar naam.
Maar op welke wijze de Regeering
die eenheid in de leiding wil bevor
deren en met welke bevoegdheden
tegenover den handel zij verlangt te
worden bekleed, weet men na lezing
der toelichting even weinig als na lezing
van het ontwerp van wet.
Er zal worden opgericht een Export-
Centrale, die niet een Regeerings-
lichaam, doch een vennootschap zal
zijn. Ondersteld mag worden, dat be
doeld is een naamlooze vennootschap,
al wordt dit niet met zoovele woor
den gezegd. Wij krijgen dus een particu
liere maatschappij, ten aanzien waar
van wij nog vernemen, dat zij onder
controle van Staatswege zal staan, ten
einde de belanghebbenden tegen wille
keur te waarborgen en opdat het doel
bereikt wordt, door de Regeering met
de centralisatie van den uitvoer be
oogd. Tot zoover kan men met wat goe
den wil den gedachtengang volgen.
Maar wie verder nog iets zou willen
weten, wordt door de Regeering blijk
baar onbescheiden geacht.
Wat zal deze vennootschap moeten
en kunnen doen Welke bevoegdheden
zal zij die naar ons recht toch niet
meer dan een civielrechtelijke instel
ling zal zijn als zoovele anderekun
nen uitoefenen tegenover onze ex- en
importeurs Hoe zal zij de leiding, die
gewenscht wordt, geven Wat is haar
taak? Welke zijn hare rechten? Hoe
zal onze uitvoer geschieden als deze
geheimzinnige instelling zich er in
mengt? Wat ter wereld bedoelt de Re
geering eigentlijk met dit lichaam?
Wie antwoorden op deze vragen uit
de Memorie van Toelichting van het
wetsontwerp spreken wij zelfs niet
kan distilleeren, is een knap man. Hier
Ik weet, wie ik dal ook vind, zeide Mijn
heer Lindsay, haar een kus gevende,
Zjj reden nu naar zjjne woning in George
Street. Mijnheer Lindsay had eenige bezigheden
te verrichten, en moest haar voor een paar
uren verlaten, en opdat die haar niet al te lang
zouden vallen, werd Juffrouw Allen, de huis
houdster, belast, wat beschuitjes in de biblio
theek te brengen, werwaarts Mijnheer Lindsay
Ellen geleidde.
Het voorkomen van de bibliotheek behaagde
haar ongemeen. Boeken in menigte; ouderwet-
sche, maar gemakkelijke meubelen een prettig
licht, en al die kleine etcetera's, die Ellens hart
verheugden, Mijnheer Lindsay sloeg haar verge
noegden blik, die zich van het eene voorwerp
op het andere vestigde, gade. Hjj plaatste haar
op een grooten, gemakkeljjken sioel, zette haar
hoed af en legde hem op de sofa neer, daarop
kuste hjj haar hartelijk en vroeg haar, of zij
zich thuis gevoelde. „Nog niet," zeide Ellen, maar
haar blik zeide tevens, dat dit toch niet heel
lang meer duren zou. De rust scheen haar zeer
welkom te zijn, en zjj zat met veel smaak en
genoegen haar beschuitje op te peuzelen, toen
Mijnheer Lindsay haar een glaasje zoeten wjjn
inschonk.
Dat glas wjjn scheen haar een vijand toe, die
in aantocht was, om haar aan te vallen. Daar
Alice en Jan nooit wijn dronken, had zjj altjjd
hetzelfde gedaan, zonder er in het eerst eenige
reden voor te hebben; en zjj had nu Besloten,
hun voorbeeld niet te verzaken. Zjj nain geen
en en daar een vage aanduiding, die ech
ter slechts nieuwen twijfel oproept.
De uitvoerconsenten voor voortbreng
selen van onze nijverheid zullen „dooi
hare handen moeten gaan" (i.e.
van de Centrale). Waartoe Ter kennis
neming of om op het verleenen der
consenten invloed te kunnen uitoefe
nen Is het laatste bedoeld, hoever zal
dan die invloed reiken? Zal wellicht
de nieuwe vennootschap het monopo
lie krijgen van de consentenafgifte
Met de afzetgebieden, waarheen onze
nijverheid hare producten wil zenden,
zal de Centrale „zich niet be
moeien", tenzij „de aanvoer van
grond- en hulpstoffen dit ver-
ei s c h t" In dit laatste geval zal zij
er zich dus wel „m ee bemoeien''
maar quo jure en op welke wijze „In
den regel!" zal zij eerst „o p t r e-
d e n" als er op grond van door be
langhebbenden gesloten transactie kan
worden overgegaan tot den feitelijken
uitvoer. Wat echter onder „optreden"
teverstaan is, wat in de uitzonderings
gevallen zal geschieden, blijft aan de
verbeeldingskracht van den lezer over
gelaten. „Waarschijnlijk" zal de
Centrale „het ten uitvoer be
stemde goed op haar naam
moeten nemen" wat evenwel een
„bloot f o r m e e 1 e" tusschenkomst zal
beteekenen; en zij zal slechts „ver
d e r g a a n", wanneer er flink wat aan
het goed valt te verdienen. Tusschende
regels kan men lezen, dat alsdan het
„verder gaan" zal bestaan in het in
rekenen der goederen. Of de rechtheb
benden voor eenige vergoeding in aan
merking komen en, zoo ja, naar wel
ken maatstaf, zijn bijzonderheden van
te ondergeschikte beteekenis dan daj
zij der vermelding waard zouden zijn.
Onze imporieurs zullen evenzeer het
voorrecht genieten met de nieuwe ven
nootschap in aanraking te komen. Voor
zoover de geïmporteerde goederen
weder worden uitgevoerd, zal de Ex
port-Centrale zich daarmede eveneens
„bemoeien". Welke die bemoeienis zal
wezen, is echter ook hier even duister
als in het voorafgaanda.
Na op deze wijze zich in de dichtst
mogelijke nevelen omtrent hare bedoe
lingen te hebben gehuld, spreekt de
Regeering den wensch uit, dat de Sta-
ten-Generaal het wetsontwerp in een
paar dagen zullen aannemen, omdat de
zaak urgent is. Wij hopen er het beste
van, maar vreezen, dat de Regeering
zelve spoedige afdoening practisch on
mogelijk heeft gemaakt. Door de geheel
onvoldoende voorbereiding van deze
hoogst belangrijke aangelegenheid, is
een stroom van vragen en daaraan
vastgeknoopte beschouwingen te ver
wachten, die het Voorloopig Verslag der
Tweede Kamer tot een boekdeel zullen
doen aangroeien. Vermoedelijk zal de
Kamer althans bij benadering willen
weten, waarover zij moet voteeren.
Ook de handel en de nijverheid heb
ben er recht op te vernemen, in welken
toestand zij door den nieuwen wettelij-
ken maatregel worden gebracht.
De vlugste wijze van behandeling
ware wellicht, dat de Regeering alsnog
vóór het afdeelingsonderzoek een aan
vullende Nota inzond, waaruit men
werkkring en werkwijze der Export-
Centrale,' alsmede hare bevoegdheden
en verplichtingen zou kunnen opmaken.
(„Het Vaderland.")
Grondwetsherziening.
De Eerste Kamer heeft de voorstellen
tot het in overweging nemen van de grond
wetsherziening met algemeene stemmen
aangenomen, nadat de heer Kappeyne van
de Coppello hoofdelijke stemming had aan
gevraagd. Een uitzondering daarop maakt
het voorstel betreffende de additioneele arti
kelen, in zoover het wel zonder hoofdelijke
stemming onder den hamer is doorgegaan,
maar dat, ware ook daarover stemming
aangevraagd, in elk geval de stem van den
heer Stolk tegen zich gehad zou hebben
Minister Cort van der Linden haalde
daarmede het eerste en grootste gedeelte
van den oogst binnen, waarvoor'hij eenige
jaren heeft moeten arbeiden onder bij bet
optreden van zijn kabinet niet te voorziene
en buitengewoon moeilijke omstandighe
den. Hadt gij zoo ongeveer vroeg hij den
heer Coljjn gisteren, vier jaren geleden kun
nen deuken, dat men in den onderwijsstrijd
zoo spoedig tot dit vergelijk en tot een
erkenning aan de linkerzijde van uw goed
recht zou zyn gekomen? De heer Colijn
antwoordde met een volmondig neen: en
dit gebaar teekent voldoende wat de oogst
waard is. Het algemeen kiesrecht heeft men
als uitkomst van de stembus van 1913
daaraan toe te voegen, met de evenredige
vertegenwoordiging en den stemplicht. Alleen
de ouderdomsrente hokt nu nog by de Eerste
Kamer.
notilie van hel glas wijn ofschoon zjj niets anders
in de kamer meer zag, en at schijnbaar even
smakelijk als vroeger, haar beschuit, al proefde
ze niet eens meer, hoe die smaakte.
Waarom drinkt ge uw glas niet leeg, Ellen
Ik wil er liever niet van drinken Mijn
heer.
Houdt ge er niet van?
Ik weet het niet, Mjjnhcer; ik heb het
nooit gedronken.
Niet! Proef het dan eens.
Ik wil liever niet, Mijnheer, als ge het mij
vergunt. Ik geef er niet om.
Proef het Ellen I
Dit bevel diende gehoorzaamd te worden. Het
bloed steeg Ellen naar het hoofd, toen zij het
glas even met hare lippen aanraakte en liet
weder neerzette.
Wel? zeide Mijnheer Lindsay.
Wat, Mijnheer?
Hoe smaakt het u?
Het smaakt my zeer goed, Mijnheer, maar
ik zou het liever niet willen drinken.
Waarom niet?
Ellen bloosde weder bjj die ontzaglijk moeilijke
vraag en antwoordde, zoo goed zij kon, dat zjj
er nooit aan gewoon was geweest, cn zulks ook
niet verlangde te worden.
Het komt er geenszins op aan, wat ge
gewoon zjjt goweest, zeide Mijnheer Lindsay. Ge
moet nu alles drinken.
Ellen durfde niet ongehoorzaam zijn. Toen be
schuit en wijn gebruikt waren, trok Mijnheer
Motie Sannes Invaliditeitswet.
De Tweede Kamer heeft 16 Mei de motie-
Sannes, aldus luidende:
De Kamer, van oordeel dat de verplichte
ouderdomsverzekering uit de Invaliditeits
wet behoort te vervallen,
gaat over tot de orde van den dag,
met 37 tegen 29 stemmen aangenomen.
De stemming was zuiver links tegen rechts.
Na deze beslissing verklaarde minister
Lely, dat hjj geen bezwaar heeft, de motie
uit te voeren, maar daarvoor zijn in het zoo
genaamde aanpassingswetje (verband tus-
schen Invaliditeitswet en Ouderdomswet),
verschillende belangrijke wijzigingen noodig,
die schriftelijk zullen worden ingediend.
De Kamer besloot daarop de verdere behan
deling van de verzekerings-ontwerpen te
schorsen tot a.s. Dinsdag.
Echec Minister Posthuma.
Minister Posthuma heeft in de Tweede
Kamer een échec geleden, doordat zijn wets
ontwerp tot ontginning van steenzout bij
Buurse, waarvoor de minister een exploita
tiecontract wou sluiten met een naamlooze
vennootschap, met 43 tegen 21 stemmen is
verworpen: een groote meerderheid.
Een motie Duys om over te gaan tot
staatsexploitatie van het zout werd met 36
tegen 30 stemmen verworpen.
De Kamer oordeelde blijkbaar het contract,
dat de minister met een groep particulieren
wilde sluiten, voor den staat zeer nadeelig.
Wat nu. Het had, zooals men ziet, weinig
gescheeld of de motie-Duys wasaangenomen
(vaB rechts stemden er 6 Katholieken vóór,
mitsgaders de heer Bichon, van links alle
sociaal- en vrijzinnig democraten en een paar
unie-liberaleD. Vlak vóór de stemming over
't ontwerp kwam de heer Nolens nog even
vertellen, dat de Kamer zich wèl voor een
concessie uitsprak, maar van vele kanten
werd hiertegen geprotesteerd. De minister
zal met een nieuw plan moeten komen I riep
de heer Schaper en ook de voorzitter consta
teerde, om verder debat af te snijden, dat
de Kamer zich alleen over het concrete
ontwerp had uitgesproken en over niets
anders.
De minister vond de zaak heelemaal niet
plezierig, doch er zit niet anders op dan te
komen met een nieuw voorstel.
Verheuging der oiiderwjjzerssalitrisseii.
Nadat minister Treub had verteld, dat hjj
de flnancieele bezwaren deelt, welke de vorige
week door minister Cort van der LiDdou
waren aangevoerd, heeft de Tweede Kamer
niettemin het ontwerp-Marchant c.s. lot ver
hooging van de minima der onderwijzerssa
larissen met f 100 met 61 tegen 16 stemmen
aangenomen.
Vóór stemden de geheele linkerzijde, alle
Katholieken, behalve de heeren Nolens en
Kooplen, de antir. -volutionnair Duymaer van
Twist en de Christ.-hist. Bichon vanIJssel-
monde.
Verwacht mag nu worden, dat de Eerste
Kamer dit ontwerp de volgende week met
bekwamen spoed zal behandelen en aanne
men.
Mocht de regeering dan o ver haar bezwaren
kunnen heenstappen, zoo zou dit lange treur
spel ten slotte toch nog eindigen met een
blijde ontknooping voor de ongeveer 30.000
leerkrachten van openbaar en bijzonder on
derwijs
Moed gehouden tot het einde!
Lindsay haar naar zich toe, en zeide terwijl hij
haar teeder omhelsde:
Ik moet u nu voor een paar uurtjes verlaten
en gc moet dus u zelve, zoo goed ge kunt, zien
te vermaken. De hoekenkasten zijn open,
misschim vindt ge daar wel iets; hier hebt ge
ook portefeuilles met platen; ook kunt ge eens
door het huis gaan, en u met uwe nieuwe wo
ning bekend maken. Als ge iels verlangt, vraag
het dan maar aan Juffrouw Allen. Bevalt hel
u hier?
O ja. Mijnheer, bijzonder.
Ge zijt hier thuis, mijne dochter; ga waar
heen ge wilt, en doe, wat ge wilt. Maar voordat
ik heenga, Ellen iaat mij eerst hooren, dat
ge mij vader noemt.
Ellen gehoorzaamde bevende, want het scheen
haar toe dat zij met eigen hand het zegel zette
op de schenking, die haar vader en hare moeder
gedaan hadden. Er was echter niets meer aan
te veranderen, zij had het woord gesproken,
en Mijnheer Lindsay sloot haar innig in zjjne
armen, en kuste haar herhaalde malen.
Laat mij nu nooit meer hooren, dat ge
mj) anders noemt, Etlen. Ge zjjt nu mijn eigen
kind, mijne eigen dochter. Ge zuil in ieder ding
juist datgene doen, wai mij behaagt, en laat het
verledene nu voorhij zijn. Kom, ga nu wat rusten,
mijne dochter, want ge beeft van het hoofd tot
de voelen; neem rust. en vermaak u zoo goed
ge kunl, totdat ik terugkom.
Hjj verliet de kamer.
Ik heb het dan nu gedaan I dacht Ellen
De Rijksdag-debatten over de
levensmiddelen-voorziening.
Bjj de debatten in den Rijksdag over de
levensmiddelen-voorziening, betoogde het lid
der sociaal-democratische tractie, Wurm, dat
de regeering niets had gedaan, om het
opvoeren der prijzen door de landbouwers
tegen te gaan. Vanaf de conservatieven tot
het centrum werd passief verzet tegen de
maatregelen der regeering gepleegd.Daardoor
kwamen alle verordeningen te laat en misten
zjj haar doel. De in vloedry ke agt ariërs be
kommerden zich niet om de belangen der
gemeenschap. Von Batocki heeft geen macht,
hjj dient slechts tot decoratie. Von Oldenburg
en von Schorlemer deelen nog steeds de
lakens uit. Op het landgoed van den generaal-
veldmaarschalk, graaf Haseler, mag niet
gerooid, geen wild geschoten en geen vee
geslacht worden. Allessterftzijn natuurlijken
dood en wordt dan begraven. (Hoorthoort!).
Met opzet tracht men voor de misstanden
de schuld op de gemeenten te schuiven,
in plaats van op het agrarische systeem.
De gemeenten zjjn echter machteloos, daar
zjj slechts organen voor de distributie zijn.
Nu de nood hoog gestegen is, heeft men
soldaten naar het land gezonden, hetgeen
men reeds lang had moeten doen. De agrariërs
maken kabaal over de staking der munitie
arbeiders, maar wat doen de aardappelen-
boeren, wanneer hun de verlangde prijzen
niet betaald worden? Dan dreigen ze met
staking: zij willen geen aardappelen ver
bouwen. En dit heeft geholpen, want de
aardappelen worden duurder. De agrariërs
behoeven slechts te eischen en dan worden
hun wenschen vervuld. De boeren, die sui
kerbieten verbouwen, verlangden hoogere
prijzen, zij dreigden met staking en geen
generaal sprak van „Hundsfötter" maar
gaf dezen boeren hun zin. Zoo gaat 't nu
eenmaal. Zoodra de agrariërs iets eischen
betoond de Bondsraad zich zeer gehoorzaam.
(De president dr. Kampf, kan deze uitdrukking
niet toelaten. Beweging by de onafhankelijke
sociaal-democraten).
Wurm: Het gepraat over de „Hindenburg
gaven" is misleidend. De landeigenaren laten
zich voor deze gaven goed betalen. De on
ontbeerlijke levensmiddelen worden steeds
duurder. De massa kan ze bjj na niet meer
bekomen, doordien in verschillende indus
trieen hongerloonen betaald worden. Het
zou beter zijn, indien von Batocki werkelijk
als dictator waie opgetreden. De reggering
durft echter niets tegen het belang der
agrariërs te doen. Door het volk echter
gaat een kreet om vrede en brood.
terwijl zij in het hoekje van de sofa zat, waarop
Mynheer Lindsay haar teeder geplaatst had; ik
heb Item vader genoemd, ik ben nu verplicht,
hem te gehoorzamen. Ik ben toch recht nieuws
gierig, wat zij mjj nu weder zullen laten doen.
Als hij verkiest, dal ik alle dagen wijn drink,
dan moet ik het doen! Ik kan het niet beletten.
Dat is echter eene kleinigheid. Maar hoe zal ik
het maken, als zij mjj iets verkeerds willen
lalen doen? Zij zjjn er toe instaat; Jandeed
het nooit, ik zou het» niet ongehoorzaam
hebben knnnen zijn, onmogelijk! doch hun
wel, als het noodig was, eu als het noodig
is, zal ik het ook doen! Er zou mij dan een
moeilijke tijd wachten, ik weet niet hoe ik
hem zou doorkomen. Doch ja, als het moest,
dan zou het wol gaan, - en bovendien, zou ik
toch liever alles in de wereld van hen willen
verdragen, dan iels te doen, wat Jan mishaagt,
veel liever. Maar misschien zullen zjj ook niets
van mij verlangen, dal verkeerd is. Het zal mjj
benieuwen, of ik hier inderdaad altjjd zal moeten
blijven, of ik nooit weder naar huis zal gaat;.
Jan zal mij hier niet willen laten; maar ik zie
niet, hoe liij dit met mogelijkheid beletten kan
want mijn vader m myne moeder, en ik zelf
ik weet, wat hij mij zeggen zou, als hjj hier
was, en ik wil trachten, hel Ie doen. God zal
wel voor mij zorgen, als ik Hem slechts volg;
cn ik wil hel aan heni overlaten.
(Wordt vervolgd.
VOOR HET
gevestigd te's li KRTOG EN BOSCH
(OPGERICHT IN 1838.)
Sluit verzekeringen tegen matige I
premie op Huizen, schuren, tn
boedels enz.
Inlichtingen worden gaarne ver
schaft door den Agent
JAN VAN SCHOUWEN Cs.
te SommeladtjK
Schreuders-
Urbanus-
Rabarber-
Pink-
Nler-
Becham's-
Rhumatiek-
Kïespijn-
Slijm-
Gal-
Laxeer-
Kooris- i
LLl
VERKRIJGBAAR BIJ
FIRMA ZAAIJER TEEPE
DIRKSL AND.
In de stoomwasch- en strijk-
inrichting „VOORNE en PUT
TEN" te Nieüw-Helvoet" be
staat een goede gelegenheid tot
het behandelen van opgemaak
te en droog toegeslagen
Aflevering binnen 8 dagen.
Franco terugzending.
NIEUW-HELVOET.
De Bank geeft R °/0 Pandbrieven
uit tegen den koers van 103 °/0,
plus loopende rente in stukken van
ƒ2500, -1000, -ƒ500, -ƒ250, -
en 100,
Verkrijgbaar ten kan tore derBank
en by de heeren
M. DE GAST ZOON
- TE SOMMELSDIJK
Adres uitsluitend voor Winkeliers
VLEESCHUOUWERIJ OUDE TONGE
Dageljjks
versch Rundvleesch
verkrijgbaar.
Vlugge en nette bediening. Alles
wordt aan huis bezorgd.
Probeer myn SPIERTJES
ROOKVLEESCH. Alles van eigen
geslacht vee.
Beleefd aanbevelend.