Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede
EERSTE BLAD
waarin tevens opgenomen de „ONZE EILANDEN".
I7de Jaargang.
Zaterdag 9 December 1916*.
No. 5
Uitgave der
Flakkeesche
Boek- en Handelsdrukkerij
te MIDDELHARNIS.
Berichten van correspondenten en Advertentiën te adresseeren aan de Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Middelharnis.
Prijzen.
DE WIJDE, WIJDE WERELD
Dit blad verschijnt eiken ZATERDAG.
Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50.
Afzonderlijke nummers0,05.
Prijs der Advertentiënvan 1—6 regels f 0,60
Iedere regel meer„0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend.
Alle solide Boekhandelaars en Advertentie-Bureaux
nemen Advertentiën aan.
De October-ailevering van het Maand
schrift van het Centraal Bureau voor
de Statistiek, bevat wederom tal van
opgaven van groot- en kleinhandelsprij
zen, welke aantoonen, dat van nage
noeg alle artikelen de prijs nog steeds
stijgende h. Voor 29 verbruiksartikelen
toont de opgave van de Coöperatieve
Winkelvereeniging „Eigen Hulp" aan,
dat de prijsstijging 50% bedraagt. Wie
in 1913 iri de winkels v.ui „Eigen Hulp"
voor een gulden zekere hoeveelheid kon
krijgen, moet er thans één gulden vijf
tig cent voor neertellen.
De broodprijzen, die in deze lijst niet
voorkomen, zijn sinds het uitbreken van
den wereldoorlog met minstens 35 °/o
gestegen.
))e cokesprijzen vertoonen al geen
gunstiger verloop: 60 °/0 hooger. Al
deze prijsverhoogingen worden door
duurtetoeslagen niet goedgemaakt en de
loonsverhoogingen, die oor heel wal
patroons zijn toegestaan, compenseeren
o >k slechts gedeeltelijk de v.-el h ogere
uitgaven. Behalve de door ons genoemde
artikelen, vragen huishuur, sc o isel eri
kleeding een heel wat grooter deel van
hel budget dan voor den oorlog. Wij
staan voor het feit, dat de overgroote
ma sa het levenspeil jaren zal moeten
verlagen. We zullen moeten komen tot
groote soberheid. Niet alleen, omdat
alles zoo ste k in prijs is gest-gen, doch
vooral, omdat de voo raden in de eerst
komende maanden nauwelijks toerei
kend zuilen blijken om aan beperkte
vraag te voldoen. De graanoogst van
Amerika is zooveel ongunstiger dan die
van het vorig jaar, dat veel minder
voor den uitvoer naar Europa beschik
baar is en de vrees is niet denkbeel
dig, dat ons land niet over voldoen-
FEUILLETON.
DOOR
ELIZABETH WETHERELL.
G^tothnrlHeerde overdruk van het prei Ijk n am 1$ hock, ver
schenen bij de Firma D BOLLE te Rotterdam.
71)
Ge zijt op de rechte plaats en hebt u niet
vergist, zei de jonkman; maar daarom is het
niet het huis van dokter Gibson, begrijpt ge?
Kunt ge mij ook zeggen, Mijnheer, waar ik
hem vinrien jjan
Neen, waarlijk niet, de dokter zegt mij
nooit, waar hij heengaal, en ik vraag het hem
nooit. Het Spp mij, dat ik het vanochtend niet
gedaan heb, om uwentwil.
De wjjze, waarop hij sprak, en de blik, waar
mee hjj haar aankeek, maakten zjjne woorden
bijzonder onaangenaam, en behalve dat, had
Ellen een duister gevoel, dat zij hem meer ont
moet had. Waar had zij den man vroeger gezien
zjj kon het zich maar niet herinneren. Was het
dan in een droom geweest, dat zij dat onbe
schaamde, leeljjke gelaat, dien afschuwelijken
grimlach en dat roode haar gezien had? Nu
wist zij hel! Het was Mijnheer Saunders, de man
die naar hjj St.-Clair en Fleury liet merinos
verkocht had. (Zjj herkende hem, en het speet
den voorraad uit Amerika zal kunnen
beschikken.
Unze aardappeloogst zal slechts bij
nauwgezette en doelmatige distributie
voldoende zijn. Een tekort aan graan
beteekent een grooter verbruik van
aardappelen. Met die mogelijkheid moet
rekening worden gehouden.
Een groot gevaar voor onzen econo-
tnischeri toestand dreigt, door het ge
brek aan steenkolen. Duitschland le
vert ons veel kleiner hoeveelheid dan
onze industrie noudig heeft en het is
de vraag, of de toevoer uit Engeland
aan de behoelte tegemoet kan komen.
Onze spoorwegen stellen reeds een be
perkten treinenloop in het vooruitzicht.
Tal van gasfabrieken dringen op beper
king van bet gasverbruik aan.
Gebrek aan grondstof heeft reeds tot
het. stopzetten van eenige belangrijke
fabrieken geleid Het ziet er om dit
alles in de naaste toekomst verre van
rooskleurig uit. Grootere werkloosheid
zal hulp van Staat, en gemeente voor
velen nood'ukelijk maken.
Terecht dringen autoriteiten en in
vloedrijke organen op groote spaar
zaamheid aan en wekken zij ieder tot
een sobere levenswijze op. Vergeleken
hij de oorlogvoerende Staten, hebben
wij in ons land tot. nu toe in Abra
hams schoot geleefd.
Zal het fiere wuord van Treubin
Nederland zal geen honger worden ge
leden, waarheid kunnen blijven, dan
zal het onvermijdelijk zijn, dat. op de
zuinigste wijze met de levensbehoeften
wordt omgesprongen. Gescniudt dit ruet,
dan zal men de komende maanden met
de grootste bezorgdheid tegemoet moeten
zien. Zal men het met de beschikbare
voorraden runnen volhouden, tot den
nieuwen oogst van het volgend jaar,
dan zal groote omzichtigheid geboden
zijn. Het volk zal in al zijn lagen zijn
behoeften zooveel mogelijk hebben in
te perken.
haar, dat hij haar ook scheen te herkennen. Zij
verlangde nu maar zoo spoedig mogelijk het
huis uit te komen, doch toen zij zich omkeerde
zag zij een anderen man, die er ouder en def
tiger uitzag; zijn uitzicht moedigde haar aan,
nogmaals te vragen, of dokter Gibson er ook was.
Hij was er niet, zei de man; hij was er wel
geweest, maar weder vertrokken.
Weet ge ook, waar ik hem waarschijnlijk
vinden kan?
Het beste, dat ge doen kunt, is, naar zijn
huis te rijden; misschien heeft hij wel eene
boodschap thuis gelaten, en ge kunt daar ten
minste zeggen, dat hjj zoo spoedig mogelijk
moet komen. Weet ge, waar de dokter wooni?
Neen Mjjnheer.
Kom hier zeide hjj, haar naar de deur
brengende, ge kunt het hier vandaan niet zien;
ge moet de straat oprijden, totdat ge voorbij
twee kerken komt, eerst eene aan de rechterhand
en dan, nog een goed eind weegs verder, zult
ge aan de andere roode steenen kerk komen
aan de linkerhand, en dokter Gibson woont
slechts één huis verder, iedereen kan u het huis
wei wjjzen.
De arme Ellen vond den weg naar den dokter
al zeer lang. Het postkantoor was bjjna aan
het eene einde der stad, en liet huis van
den dokter bijna aan hel andere einde; zjj
kwam de eene kerk voorbjj, en vervolgens de
andere, maar zij stonden al zeer van elkander,
zoo kwam liet haar tenminste voor. Bruintje
scheen gelukkig volstrekt niel vermoeid te zjju
Minister van Gijn blijft aan.
Blijkens mededeeling der Regeering
aan de Tweede Kamer op 6 Dec. heeft
de Minister van Finantiën zijn verzoek
om ontslag terug genomen.
Dit verheugt ons ten zeerste.
We hopen evenwel, dat dit aanblijven
niet beteekentwijken voor de clei icaal-
conservatieve meerderheid. Aan de brand
kast-oppositie mag in hoofdzaken niet
worden toegegeven. Dit zou zich wreken
in de toekomst. De Minister moet aan
blijven met zijn xuelsontwerp op de succes
sie (eifeuissen). Toegeven ware zwakheid
en zou beteekenen versterking der uood-
lottige macht van de Eerste Kamer.
Een nieuw wetsontwerp tot wijziging
van de successiewet heeft reeds het
departement van finantiën verlaten en
is dus ingediend bij den Raad van State.
Uit Engeland en Roemenië.
Naar deze beide landen richtten zich de
laatste dagen vooral de blikken van het
krantenlezend publiek. Belangrijke gebeur
tenissen speelden zich daar met snelheid
af. In Roemenië op oorlogs-, in Engeland
op staatkundig gebied. Met de verovering
van de hoofdstad Boekarest hebben de
Centrale mogendheden het halve land bezet
Koren, petroleum en mineralen, waaraan
zij zoo'n groote behoefte hadden, vielen hen
daardoor in ruime mate ten deel
De entente heeft op den Balkan een
nieuwe groote mislukking te boeken. Dit
zal wel de hoofdoorzaak zijn van de staat
kundige veranderingen in Engeland.
Het ministerie Asquith heeft veld moeten
ruimen, omdat het niet doortastend genoeg
optrad en plaats moeten maken voor een
nationaal ministerie onder krachtiger leiding
van Lloyd George.
De 9e December.
Voor vele ouden van dagen is deze datum
een feestdag. Immers werd 3 jaar geleden
het eerste Siaatspensioentje uitgereikt aan
de oude loontrekkenden.
Voor velen was dit magere pensioen een
zegen. Jammer, dat nog zoo veel anderen,
die het ook hard noodig hebben, buiten de
zjjne jonge meesteres was zeer vermoeid en
ook mismoedig. En de arme Van Brund lag daar
al dien tijd zonder dokter! Zij kon er niet aan
denken.
Toen zjj aan het blok huizen kwam, dat haar
aangeduid was, sprong zij van haar paard en
vond gemakkelijk het huis, waar dokier Gibson
woonde. Zij klopte aan de deur. Eene vrouw
met grijs haar en een zeer ongunstig gelaal
deed haar open. Ellen vroeg naar den dokter.
Hjj is niet Ihuis.
Wanneer komt hij thuis?
Dat kan ik u niet zeggen.
Ik kan niet wachten, zeide Ellen, ik heb
een vreeselijke haast. Wilt ge zoo goed zjjn mij
te zeggen waar dokter Marshchalk woont?
Wel, als ge zoo'n haast hebt, dan kunt
ge zeker niet wachten, weel ge, waar Juffrouw
Forbes woont?
Uit het logement De Ster?
Hjj woodl eenige deuren aan deze zijde
van haar, ge zult het zien, zoodra ge er uw oog
op vesligt, de deur is lichtgeel geschilderd.
Ellen bedankte haar, steeg wederom te paard
cn reed de straat in,
HOOFDSTUK XI.
Waarin de zwarte prins ter rechter tifd
verschijnt.
Men kon zich in de gele deur, geljjk de oude
vrouw gezegd had, niet vergissen. Ellen steeg
wet vallen, omdat ze niet in loondienst
geweest zijn.
Stuitend is het in hooge mate, dat er nu
ook pensioen-gerechtigden zijn, die het feite
lijk niet noodig hebben.
De schromelijke onbillijkheden, de bureau
cratische onzin, de bespottelijke kwasi-juris-
terij, welke aan de toepassing der wet
onafscheidelijk verbonden zjjn, openen dage
lijks steeds meer oogen voor het, eenvoudige
en rechtvaardige streven naar Staatspensi
oen voor ieder, die dit noodig heeft op den
ouden dag.
De zon zal eenmaal opgaan voor allen
.zonder onderscheid, wier levenszon onder
gaat.
Overdenking.
De groote moeilijkheden, aan de levens
middelenvoorziening verbonden, en die uit
het artikel van Minister Posthuma zoo dui
delijk zjjn gebleken, doen de vraag stellen,
die ook reeds bij anderen is gerezen, of het
niet meer dan tijd wordt, dat wjj speciaal
wat die levensmiddelen en verbruiksmidde-
len (steenkolen en dergel.) waarvan wij zei-
ven niet genoeg produceeren, op rantsoen
moeten worden gesteld. Voorkomen is beter
dan achteraan komen, en al ljjkt het een
hard verbod, wjj leven er vrij wel op los.
In onze restaurants en lunchrooms, zoowel
als in onze winkels, kan iedereen van alles
net zooveel krijgen aan levensmiddelen, als
hjj maar begeert, mits bjj er het geld voor
over heeit, en er zjjn velen, in de eerste
plaats de oorlogswinstmakers, die er het
geld voor hebben en over hebben.
Deze overdenking brengt ons tot de vraag,
of het niet wenscheljjk zou zijn, dat w jj een
levensmiddelendictator kregen, die ook deze
zaak regelde, waarbjj dan natuurlijk zou
moeten gezorgd worden, dat't rantsoen van
eerste levensmiddelen voor die klassen van
de bevolking, die daarop in de eerste plaats
of uitsluitend zjjn aangewezen, voldoende
zou zjjn, en dus veel grooter dan van hen,
die het ontbrekende op aDdere wijze kun
nen aanvullen.
Wjj ontveinzen ons natuurlijk niet, dat
deze wensch makkelijker kan geuit worden
dan vervuld. Maar de geschikte man is
daarvoor disponibel in den oud-minister,
wiens dictatorische neigigen wel eens aan
stoot hebben gegeven, en zelfs tot betreu-
wederom af en klopte aan; daarop hoorde zij
langzame schreden door de gang komen, en het
aangename, vriendelijke gelaal van Juffrouw
Jeannette verscheen aan de open deur. Dat was
waarlijk eene verkwikking voor Ellen, en zjj
had er behoefte aan.
Wel, is dal niet mijne kleine lievelinge,
die bij Juffrouw Fortuna Emerson woont? Ja
waarlijk. Kom binnen, mijne lieve; ik ben zeer
blijde, u ie zien. Hoe gaat liet bjj u aan huis
Is de dokter thuis. Juffrouw?
Neen. hij is op dit oogenblik niet fhuis,
maar hjj zal wel zoo dadelijk komen. Wat scheelt
er aan, lieve? is Juffrouw Fortuna weer ziek?
Neen, Juffrouw, zeide Ellen bedroefd; Van
Brund is door het zolderluik in de schuur ge
vallen en heeft zjjn been gebroken.
Achriep de ou.de vrouw met een verschrikt
gelaat uit, het is immers niet waar? Door
het luik gevallen! en hjj is tamelijk zwaar, ach,
dat. is een droevig gevaii En hoe is zjjne oude
moeder er onder
Zij is zeer bedroefd, Juffrouw, zeide Ellen,
hij de gedachte aan haar weder schreiende; en
hij heeft daar al sedert den vroegen ochtend
gelegen, zonder dat iemand het gezet heeft: ik
heb overal om een dokter geloopen. lot nu toe.
Wees maar welgemoed, lieve! De dokter
zal weldra hier zijn, en dan zullen wij hem dade
lijk zenden; hij zal niet lang met eten bezig zijn,
daar sla ik u voor in. Kom,ga in dezen grooten
stoel zitten dan kunt ge wat uitrusten; ge zjjt
vermoeid, zie ik, en dat is ook niet te verwon-
