ff Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede EERSTE BLAD [TEM Zn. iet Verlof en rerken ;sJac.z. ;hen. waarin tevens opgenomen de „ONZE EILANDEN". tonwerken. jewapend beton O ON AZN., Zaterdag 21 October 1916, No. 50 Ibloementüin, LEEUWEN. int van adres voor OEDERBAKKEN, in verschillende met en zonder bo- KKEN, HALZEN, EER-EINDSTÜK- az. enz. or het maken en heiningen. a PORTLAND CE- rreerenda prijzen, ij aopgave. res voor alle |nd bi} Middelharnis. tEOEKT 1S40. J lage prijzen wor- Ijargoed vanaf f 5,- f houding, bij f10,- fasch- en strijk- )RNE en PUT- Iw-Helvoet be- Igelegenheid tot van opgemaak- peslagen Innen 8 dagen. Inding. r-HELVOET. 1IDDELHARN1S I6de Jaargang. AAN: VAN HERFST- EREN. Hooge en PYRAMIDEN FRAMBOZEN lUPERLATIEF -: f ARTE BESSEN. PN HEESTER STAM- EN Ie VASTE PLAN- ISSEN enz. iDEN-, en SIER- vat meer tot het hoort. ÜBEVOLEN tot oct 10UD VAN TUINEN ONTBIEDEN SLIJK en GOED- NTBUT enMID- naar het Lon-ie" SOMMELSDIJK |tion Middelharnis), krijgbaar is een a zes cent. En baan met de ver- frten AM50H0L- vooral niet te |ke, verfrisacben Jnde Champagne is vanaf heden ÏESLOTEN. te huur voor in geschikt. Bvelend, „VOORUIT! Dit blad verschijnt eiken ZATERDAG. Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50. Afzonderlijke nummers0,05. Hoofdredacteur W. DE JONG, Lid van de Tweede Kamer Staten-Geueraal, 's-OUHEMUGE. Uitgave der Fiakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Üllddeiharnis. Prijs der Advertentiën van 1 6 regels f 0,60 Iedere regel meer0,10 Groote letters naar plaatsruimte. Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend. Alle solide Boekhandelaars en Advertentie-Bureaux nemen Advertentiën aan. Berichten van correspondenten en Advertentiën te adresseeren aan de Fiakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Middelharnis. De Grondwetsherziening. Met de redevoering van mr. vanldsinga zijn Dinsdag de Algemeene Beschouwin gen over de Grondwetsherziening geo pend. Het was te verwachten, dat deze conservatieve afgev. van het algemeen kiesrecht voor mannen niets moet heb ben. De vrouwen wil hij het stemrecht niet geven, omdat dit schade zou doen aan haar hoog zedelijke roeping. Het gevaar schijnt voor mr. v. Idsinga te zitten in het gezamenlijk stemmen met mannen in denzeltden politieken strijd. Immers deze afgevaardigde verklaarde veei te gevoelen voor een Vrouwen-Raad van State, door de vrouwen gekozen. Dit vrouwenparlement zou aan de Tweede Kamer voorstellen van wet mogen doen, welke in de Kamer door één of meer leden van den Vrouwen-Raad van State verdedigd zouden kunnen worden. Ieder moet inzien, dat met zoo'n vrouwenpar lement als mr. van Idsinga wil, de vrouw even goed aan den politieken strijd deel neemt als wanneer zij mocht stemmen voor de Tweede Kamer. De Vrouwen- Raad toch zou, als zij de afspiegeling zal zijn van hetgeen in de natie leeft, be roerd worden door dezelfde geschillen, welke zich In het mannenparlement openbaren. Mr. Lohman die Woensdag sprak en tot dezelfde partij behoort als Mr. van Idsinga, wil het weer anders. Hij aan vaardt voor de mannen het algemeen kiesrecht. Voor de vrouwen wil hij niet verder gaan dan de regeering voorstelt. In geen geval wil hij de gehuwde vrouw het kiesrecht geven, terwijl inwonende dochters er evenmin voor in aanmerking mogen komen. Van principieel verzet tegen het vrou wenkiesrecht is echter bij mr. Lohman geen sprake en het zou ons niet ver wonderen, als slechts door één man nl. FEUILLETON. DE WIJDE, WIJDE WERELD DOOB ELIZABETH WETHERELL. Geaothoriscerile overdruk rau bet gelijknamig bock, ver- Rchenen hij de Firma D. BOLLE te Botterdam. 64) Al hare pogingen waren evenwel vruchteloos, en de winter was niet voor Ellen alleen treurig. Langzamerhand kwam er toch iets, waar zjj weder genoegen in begon te vinden, en dat was haar bijbel; maar ofscoon Ellen niet meer zoo treurig keek, kon Alice toch niet bespeuren» dat haar gelaat minder bleek en mager was. Zij sprak nooit over hare moeder, nadat zij eenmaal gehoord had, wanneer en waar zij gestorven was; zjj sprak nooit over haar verlies, dan alleen, wanneer zij in vertwijfeling uitriep: „Ik zal nu geene brieven meer krijgen!" en Alice durfde niet aanroeren, hetgeen het kind zoo zorgvuldig scheen te vermjjden, ofschoon Ellen somtijds aan hare borst weende, en meermalen uren achtereen met het hoofd in haar schoot zat, zonder een woord te spreken. De tjjd naderde weder, dat Jan voor de feest dagen thuisgewacht werd. Zjj hadden inmiddels verschillende bezoeken van andere vrienden den heer Beumer, beproefd zal worden een principieel betoog tegen het vrouwen kiesrecht te leveren. Het feit, dat noch mr. van Idsinga noch mr. Lohman uit „christelijk" oog punt bezwaar maakten, is opmerkelijk. Al zal de strijd zwaar zijn, er is nog een zwakke hoop, dat reeds bij deze Grond wetsherziening de vrouw nog een stapje verder komt. Over de wijziging van art. 192 (het onderwijsartikel) hebben alle sprekers, die tot Donderdag het woord voerden, zich gunstig uitgelaten. De kansen, voor het welslagen} der Grondwetsherziening staan te oordeelen naar de gehouden redevoeringen, zeker niet slecht. Het zal echter nog wel ettelijke weken duren, eer de behandeling in de Kamer is afgeloopen Noodlottige gelijkheid. Zooals men weet wordt in het voorstel der regeering tot wijziging van art 192 voorgesteld, dat het bijzonder onderwijs voor subsidie in aanmerking kan ko men, als het aan te stellen eischen van deugdelijkheid voldoet. In de toelichting der Staatscommissie wordt gezegd, dat deze eischen soms gelijk, soms alleen gelijkwaardig zullen zr,n. Deze toelich ting heeft bij vele voorstanders der open bare school ongerustheid gewekt. Men schijnt te meenen, dat gelijkwaardige hier beteekent, dat voor de bijzondere school minderwaardige eischen zullen kunnen worden gesteld. Het is ons onbe grijpelijk, hoe iemand, die het rapport der Commissie heeft bestudeerd, tot zoo'n meening kon komen. Er is geen sprake van dat in de ontwerpen van wet, door de Staatscommissie vervaardigd van mindere eischen sprake is. De onder wijzers moeten dezelfde examens doen de schoolgebouwen moeten aan dezelfde eischen voldoen, dezelfde vakken moeten worden onderwezen, een minimum aan tal uren is voor de bijzondere school gesteld, de leeftijdsgrens van toelating gehad. Van Brund was verscheidene malen ge komen, Juffrouw Fortuna eens, en dat wel om dat, zooals zij bij zich zelve zeide, iedereen er over spreken zou, als zij het niet deed. Alice verlangde naar haar broeder. Eindelijk kwam hjj, even vóór Nieuwjaarsdag Het was op een schoonen namiddag, en Alice en haar vader waren in de slede naar Carra- Carra gereden. Ellen had verkozen thuis te blij ven, Margaretha wist dit echter niet, en kon het dus niet aan Jan vertellen. Nadat hij haar een bezoek in de keuken gebracht had, was hij naar de ledige huiskamer teruggekeerd, waar hij, in gedachten verdiept, oji en neer wandelde toen de deur van Alices kamer langzaam open ging en Ellen verscheen. Het was, als zij het maar eenigszins kon voorkomen, nooit hare gewoonte, anderen iiare hevige gewaarwordingen te laten blijken; zij had zich dus geweld aange daan, Jan zonder schreien te ontmoeten, en kwam nu binnen met haar ernstig gezichtje, zich vast voorgenomen hebbende, zich te bedwin gen. Zyn eerste blik scheen haar echter reeds aan het wankelen te brengen. Ik dacht, zeide hij, dat iedereen uit was, myne lieve Ellen! Ellen kon nauwelijks den toon cjezer drie woorden wederstaan, en niet dan noode liet zij zich den kns welgevallen, die daarop volgde. Toen er evenwel nog een paar woorden gespro ken werden, en zij den ouden blik en glimlach zag, was eensklaps al hare zelfbeheersing ver dwenen. Zij wilde, als naar gewoonte, weder der kinderen wordt gelijk, het leerplan moet aan de eischen der wet voldoen en is het naar de meening van den onder wijsraad onvoldoende dan wordt geen subsidie verleend. Van minderwaardige eischen is dus geen sprake. Waarborgt nu gelijkwaardige eischen opgevat als wij hier boven schet sten, niet voldoende dat het onderwijs deugdelijk zal moeten zijn? Er is tegen den term „gelijke eischen" zelfs gegrond bezwaar aan te voeren. Zoo schrijft de „Vaderlander" o. i. zeer terecht: „Er is niets in de wereld, wat, om vruchten te dragen, zoozeer elastici teit behoeft als het onderwijs, en onze openbare lagere school is, als ze geen U. L. O.- of M. U. O.-school is, overal in hetzelfde enge keurslijf gekneld. Of zoo'n school in Groningen staat, of in het zuiden van Timburg, aan Tessel's ree ot in Staats Vlaanderen, ze is dezelfde en moet geheel dezelfde zijn. Ze kan geene rekening üouden met de behoeften van eene bepaalde streek, terwijl toch iedereen weet dat er nu eenmaal, als men rekening houdt met waarachtige behoeften van de bevolking, en men de lagere school wil doen aanpassen aan het leven, er geen sprake van kan wezen, dat ons lager onderwijs overal gelijk moet zijn, dat het dan slechts gelijkwaar dig moet wezer'. In Frankrijk, waar het onderwijs zeer sterk gecentrali seerd is, zeide eens een minister van onderwijs met welbehagen op zeker uur van den dag: Maintenant on traite ie participe en France. Wij begrijpen ons de vreugde van dezen bureaucraat, maar het paedagogisch hart gruwt daarvan. Wanneer zal toch eens de tijd komen, dat wij in Nederland elkaar zooveel gaan vertrouwen, dat wij aan de school-inspeetie alleen de zorg opdra gen, dat eene school een werkelijk goede school is, eu haar niet enkel angstvallig laten waken dat de vakken wegsnellen; maar Jan hield haar vast, en trok haar zachtjes naar zich toe. Ik wil u niet doen vergeten, dat ik uw broeder ben, Ellen, zeide hij. Ellen verborg haar gelaat op zijn schouder en schreide, alsof zij nog nooit te voren geschreid had. Ellen, zeide hij na eenige oogenblikken, zacht en teeder sprekende, indien gc Zijn kind zijt, dan is het alles in liefde gedaan en dan zal het ten goede voor u medewerken, en als wij dikwijls niet zien hoe, dan komt dit omdat wij zwak en dwaas zijn, en slechts weinig voor uit kunnen zien. Uwe moeder had Hem ook lief en geloofde in Hem, en nu is zij bij Hem. Zij heeft die zalige woonplaats bereikt, waar geene zonde, noch droefheid, noch dood meer is. Noch scheiding, snikte Ellen, wier ontroe ring buitengemeen hevig was. Noch scheiding! en ofschoon mij van hen gescheiden zjjn, het is slechts voor een korte poos. Schrei toch niet 7.00, Ellen. Hij kuste haar een paar malen, en verzocht haar. zich bedaard te houden. Want het was, alsof Ellen haar gansche hart in tranen ont lastte, ofschoon zij veel zachter vloeiden dan in het begin. Het gesprek had haar grootelpks vertroost. Het stilzwijgen tusschen haar en Alice over datgene, waarvan zjj toch altijd vervuld was, een stilzwjjgoD, dat geen van beiden durfde verbreken, was pijnlijk geworden. Nu was do betoovering geweken, en ofschoon Ellens tranen in het eerst geene palen kenden, zoo ak elk hunne competente portie krijgen? In streken b.v., waar de jongens in grooten getale zeevaarders zullen worden, is de kennis van de aardrijkskunde heel wat meerwaard dan het: Dirk I, Dirk II, Aernout, ge steld dat deze graven, die door allen geleerd en weer vergeten worden, en alleen het geestelijk eigendom zijn der onderwijzers, ooit eenige waarde voor de ontwikkeling hebben gehad. Maar nu zouden wij gaan schrijven over den ballast bij het lager onder wijs, laten wij daarbij gauw een stokje steken, want daarmede zouden wij ettelijke vellen kunnen vullen." Zij die het regeeringsvoorstel critisee- ren, mogen het bovenstaande ook eens overwegen. NEDERLANDSCHE ANTI-OORLOG RAAD. Zitting van den Rijksdag. Het volledig verslag van de Zitting van den Rijksdag op 11 October, zooals dit is opgenomen in het „Berliner Tageblatt" be vat verschillende uitingen, welke niet zijn vermeld in de telegrammen van het Wolff- bureau en welke juist van belang geacht kunnen worden om de meening te verster ken van hen, die gelooven, dat reeds nude wenschen van de Engelsche Regeering en van het Engelsche volk de instemming heb ben van de meerderheid van het Duitsche volk en van de burgerlijke Regeering in Duitschland. In dit verband moge de aandacht worden gevestigd op de volgende uitspraken van ver schillende afgevaardigden in den Rijksdag SCHEIDEMANN, de leider van de socia listische meerderheid „Men zegt, dat terwijl Briand en Lloyd George den oorlog tot het einde prediken, de Rijkskanselier niet van vrede kan spreken maar WIJ spreken het luid en duideiijk uit, dat het volk den vrede wenschtDe Fransche censuur belet de Franscben te vernemen, dat zij de bevrijding van hun land en van België van de Duitsche troepen reeds heden zouden kunnen verkrijgen, zon der eenig verder bloedvergieten en zonder een voetbreed gronds te verliezen". was zij toch kalmer; en toen Jan haar tot be daren zocht te brengen en voortging, haar vrien delijk toe te spreken, bet gesprek langzamer hand van hun eerste onderwerp op andere dingen leidende, werd zij niet alleen kalmer maar ook geruster van hart, dan zij sedert maanden geweest was. Zij was weder volkomen dezelfde als vroeger, eer Alice thuis kwam. Ge hebt haar reeds goed gedaan, riep Alice uit, zoodra Ellen de kamer verlaten had, dat verwachtte ik ook wel; ik zag liet aan haar gelaat, zoodra ik binnenkwam. Het was tijd, zeide ;haar broeder. Zij is een allerliefst kind! Den volgenden dag, in den voormiddag, zag Ellen, tot bare verwondering, Scherp met bet dameszaal voor de deur brengen, en Jan keek zorgvuldig den buikriem 11a en maakte den stijgbeugel korter. Zie eens, Alice, riep zij uit, wat gaat Mijn heer Jan doen? Ik weet het waarlijk niet, Ellenlijj doet somtijds vreemde dingen. Waarom vraagt gc het? Eer zij nog antwoorden kon, opende hij de deur. Komaan, Ellen, maak u gereed. Stop er u warm in, want 't is vriezend weer. Alice, heeft zjj een paar handschoenen, die warm genoeg zijn? Leen haar de uwe. dan zat ik zien, of ik een paar te Thirlwal krijgen kan- Ellen zou liever niet hebben willen gaandat zou zij dan ook tegen ieder ander gezegd hebben.

Krantenbank Zeeland

“Vooruit!”Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede | 1916 | | pagina 1