1
ERFHUI
Staalpillen Pil Blaudiï.
I
Dordreehtsehe
HYPOTHEEKBARK
4 jonge Paardei
37 stufts eerste klasse Rund
MEIJER COHEN.
Kinadrappels van Dr. de Vrij.
4
pandbrieven a 99 pCt
pandbrieven a 92 pCt.
Buitenland.
BELANGRIJK
Stamboekkoeien
A. TEEPE, Apotheker
Schaadt een goede invaliditeitswet de
volkskracht?
Men kan in kringen van behoudende
menschen allerlei malle beweringen ver
nemen over de sociale verzekering.
Zü zou „de volkskracht" schaden.
Alzoo: Wanneer een zieke behoorlijk
wordt verpleegd en geneeskundig behandeld;
wanneer hem alle hulpmiddelen der
wetenschap ruimschoots worden geboden;
wanueer zooveel mogelijk voorkomen
wordt, dat de ziekte verergert tot invalidi.
teit; wanneer de tuberculose, de typhus,
geslachtsziekten, de drankzucht worden
bestreden; wanneer betere woningen
voor het volk, betere hygiënische toestan
den in de steden, betere watervoorziening,
betere hulp bij ongevallen ontstaan, dan
zou dit de volkskracht schaden?
De volkskracht weet ge, lezer, wat
dit woord beteekent in den mond van vele
behouders? De portemohnaie, of de brand
hast.
Het is de brandkast die geschaad wordt,
als de deur ervan zich moet openen voor
de kosten der sociale verzekering.
Simulatie is er, zegt men.
Aggravatie is er, beweert men.
Zeker, voorwending en opzettelijke of
ziekelijke overdrijving van bestaande onge
steldheden zullen voorkomen.
Dat is in Duitschland gebleken.
En dat zal ook hier wel voorkomen.
Er zijn luie akeligheden ook onder het
volk, zooals zij eveneens voorkomen bp de
ambtenarij, wier lot bij ziekte, invaliditeit
ouderdom verzekerd is.
En die luiheid en kinderachtigheid en
weinig-mannelijke zeurkouserij schaadt in
derdaad de volkskracht.
Maar anderszijds wordt de volkskracht
verbazend bevorderd.
Wij hebben in Duitschland, uit den mond
van menschen, die slechts matig waren
ingenomen met de bureaucratische regeling
der invaliditeitswet, vernomen hoezeer zij
dien gunstigen invloed op de volksgezond
heid konden roemen.
Met trots wijzen ook de tegenstanders
der bureaucratische sociale verzekering U
op deze gunstige nevenwerkingen der wet.
Zoo raakte een fabrikant uit Gladbach, die
overigens veel bezwaren had in te brengen
tegen de sociale verzekering, langzamerhand
in vuur, toen hij sprak over de werking
der gemeinnützliche Actiën-baugesellschaf-
ten, die door middel van de voorschotten,
tegen lage renten van de Verzekeringsinstel
lingen te bekomen, goedkoope, gezonde en
gerieflpke woningen bouwen. En niet alleen
wat wij verstaan onder „arbeiderswoningen"
maar o.ok grootere, voor den burgerstand
en den kleinen burgerstand.
Den ober-burgemeester Piecq van Glad
bach vooral is het te danken, dat de woning
toestanden aldaar in de laatste 15 jaren
enorm verbeterd zijndeze burgemeester is
namelijk een der ijverigste bevorderaars ge
weest van deze toepassing der gelden van
de verzekeringsinstelling, waaronder Glad
bach ressorteert.
Langzamerhand kunnen de bewoners dier
huizen eigenaar worden van het door hen
bewoonde pand; zoodra '/s der koopsom
(die uiteraard niet hoog is, omdat de Baitpe-
selschaften zelf niet meer dan 4 pCt. rente
mogen kweeken) is bepaald, wordt het huis
op naam van den nieuwen eigenaar gezet.
Ongeveer 1/10 der bevolking van Gladbach
woont thans reeds in zulke huizen.
Ofschoon niet in die mate als in genoemde
industriestad, deelen vele andere plaatsen
in datzelfde voorrecht.
Ook te Gronau werd ons met trots ge
wezen op de fraaie arbeiderswoningen,
welker ontstaan aan dezelfde oorzaak is
te danken.
„Een bron van ontzaglijken volksrijkdom
in de toekomst" noemde een Gronausch
fabrikant deze nevenwerkingen van de wet,
waarbij „de last van het zegeltjesplakken
in het niet verzinkt." Een kapelaan te Bar
men deelde datzelfde gevoelen. Een patroon
in de bouwvakken te Hildesbeim wees er
ons óók op, als weldoende lichtzijde bij
veel schaduw.
Leiders in den Bond voor Staatspension
neering, laat U dus niet beetnemen.
W(j mogen ons niet op sleeptouw laten
nemen door hen, die nu ja, een mager
Staatspensioentje desnoods laten doorgaan
maar er gaarne een rem van willen maken
tegen verdere sociale voorzieningen.
Een goede Ziektewet moet komen.
Een goede Invaliditeitswet moet komen.
En een goed Staatspensioen moet komen
Met een armelijke twee gulden op 70 jaar
dankbaar op afbetaling aanvaard is
men er niet af.
voegde, en er nu een langdurig gesprek over
het was begon, dat Ellen niet verstaan kon.
De toon der spreeksters werd allengs luider,
totdat ten laatste haar eigen naam en een on
voorzichtige volzin duidelijker gesproken werden
en haar oor bereikten.
Zoudt ge niet denken, dat Juffrouw Fortuna
eindelijk toch wel zwart lint op haar hoed
mocht zetten?
Iedereen ten minste zou het doen, behal
ve zjjl
Stil! Zjj duisterden weder binnensmonds.
De woorden gingen Ellen gelijk koud ijzer
door het hart. Z(j verroerde noch hand noch
voet; zjj zat onbeweeglijk van ongerustheid en
vrees, en wat zjj nochtans vreesde, durfde zjj
niet denken. Toen het was haar gegeven was,
stond zij van haar stoel op en staarde Juffrouw
Lowndes aan, alsof zij hare zinnen verloren had.
Mijn tijd, hoe kjjkt ge mjj zoo aan,kind?
vroeg de dame. Wat deert u, lieve?
Juffrouw, vroeg Ellen, wat is dat, wat
ge daareven zeidet?
Wat, mjjn lieve? zeide Juffrouw Lowndes,
een verschrikten blik op de anderen werpende.
Van een lint? zeide Ellen, met moeite de
woorden over hare witte lippen krijgende.
Mjjn tjjd! zei de andere; hebt ge ooit iets
dergelijks geboord? Ik heb van geen lint ge
sproken.
Zoudt ge denken, dat hare tante het haar
niet gezegd heeft? zeide Juffrouw Maria op een
2achten toon.
Een en ander over
het Herhalingsonderwijs.
Aanvangende met de maanden October
of November zal in de verschillende ge
meenten van oas eiland dezen winter weer
gelegenheid worden gegeven Herhalings
onderwijs te genieten.
Gaat het als vorige jaren, dan mag ver
wacht worden, dat de deelneming aan dit
onderwijs weer niet schitterend zijn zal,
ja in vele gemeenten zal bet zich weer maar
tot enkele leerlingen bepalen en dit moet
ten zeerste worden betreurd door ieder, die
van meening is, dat het steeds meer een
dringende eisch des tijds wordt, dat het
opkomend geslacht zoo goed mogelijk ont
wikkeld wordt om in de toekomst den strijd
om het bestaan des te beter te kunnen
voeren.
Het komt ons niet ongewenscht voor, we
achten het zelfs een noodzakelijkheid, hier
eens beknopt na te gaan, wat de oorzaken
zyn van de weinige belangstelling, die nu
reeds ongeveer 15 jaar voor dit onderwijs
blijft bestaan bjj ouders en kinderen, in de
hoop, dat het aanwijzen der kwaal er toe
zal leiden middelen ter genezing op te sporen
en toe te passen, zoo dit mogelijk is.
Het zal wel geen tegenspraak uitlokken,
indien we in de eerste plaats beweren, dat
bij de leerlingen, die op ongeveer 12-jarigen
leeftijd de school verlaten hebben, weinig
lust bestaat in de vier zes winter
maanden nog 4 k 6 uren onderwijs te ont
vangen in avonduren.
Velen loopen liever langs de straat om
weinig goeds uit te voeren en liever aller
lei kattekwaad en straatschenderij te be
drijven.
Waar nu de wet in dit geval niet dwin
gend optreedt (bij de behandeling der Leer
plichtwet in 1900 werd verplichtend stellen
van Herh. onderwijs bij amendement uit
het ontwerp gelicht), daar blijft het aan de
ouders overgelaten, of hun kinderen zullen
deelnemen aan dit onderwijs.
Onverschilligheid voor deze nuttige zaak
of weinig gezag van vele ouders over hun
kinderen van slechts 12 a 14 jaar, heeft
jaar voor jaar ten gevolge, dat zoo weinigen
zich aanmelden om het onderwijs dat op
de Lagere School genoten is, te onderhouden
en uit te breiden, gedurende twee of drie
winters, die daarop volgen.
Moge dit schrijven er iets toe bijdragen,
dat ouders, die niet onverschiilig er voor
zijn, dat hun kinderen nog wat onderwijs
genieten in den winter, ook voldoende
gezag weten uit te oefenen om hen daartoe
dan ook te verplichten door het volgen der
Herhalingsschool.
Laten vele leerlingen zich op tijd aan
melden ter plaatse, daarvoor in iedere ge
meente aangewezen.
Naast de hoofdkwaal dient erkent te
worden, dat nog twee leemten het Herh.
onderwijs aankleven.
Zij betreffen het te weinig aantal uren,
dat voor dit onderwijs beschikbaar wordt
gesteld en de vakken, die onderwezen wor
den. Het zij ons vergund, dit nader toe te
lichten.
De wet schrijft voor minstens 96 uren
per jaar, wat in de praktijk neerkomt op
16 weken van 6 uur (3 avonden) of 24 weken
van 4 uur (2 avonden).
Voor zoover ons bekend is, wordt in geen
enkele gemeente dit 96-tal uren overachre
den en dit zou toeh zoo noodig zijn om dit
onderwijs beter aan zijn doel te doen be
antwoorden.
Om flinke resultaten te bereiken en de
leerlingen in de twee, soms drie jaren,
waarin zij aan dit onderwijs deelnemen een
goed eind op het pad der ontwikkeling
vooruit te brengen, zou met niet minder
dan 160 uren per klas volstaan moeten
worden. Dit werd dan 20 weken van 8 uren
of 16 weken van 10 uren, want langer dan
5 maanden krijgt men in een landbouw
streek als de onze de leerlingen 's avonds
toch niet op school.
Wat de vakken van ouderwijs betreft,
deze moeten volgens de wet minstens 4 in
getal zijn.
Bijna algemeen is het nu zoo geregeld
dat zoowel jongens als meisjes les krijgen
in Rekenen, Nederlandsche Taal, en Na
tuurkennis, terwijl de jongens nog 16 uren
van de 96 Teekenen en de meisjes 32 uren
Handwerkles krijgen.
Het komt ons voor, dat de keuze dezer
vakken anders kon zyn.
Wat haalt een uur of wat Teekenen uit
en wat hebben toekomstige veldarbeiders
en landbouwers daaraan, terwijl het voor
ambachtslieden de moeite niet waard is, die
bovendien na de Herhalingsschool toch naar
de Avondteekenlessen der Ambachtsschool
dienen te gaan om hun vakteekenen gron
dig te leeren.
Voor onze landbouwstreek is naast Reke
nen en Taal voorbereidend Landbouwonder
wijs in de eerste plaats noodig, terwijl voor
algemeene ontwikkeling onderwijs in Lezen
ten zeerste aanbeveling verdient. Hoevele
menschen zijn er niet, die nog: Diet behoor
lijk een goede krant of degelijk boek met
oordeel kunnen lezen wegens onvoldoende
kennis van den rijken woordenschat onzer
Taal.
Wij hebben gemeend het bovenstaande
onder de aandacht van ouders en gemeente
besturen te moeten brengen in de hoop, dat
na 15 jaar gesukkel met het Herh. onder
wijs, de hand aan den ploeg geslagen zal
worden om de velden beter te bearbeiden
en rijker vruchten te doen dragen tot heil
van het opkomend geslacht.
Gaarne stellen we onze ruimte beschik
baar voor ieder, die zakelijk nader over dit
onderwerp, voor ons eiland van zoo'n groot
belang, van gedachten wenscht te wisselen.
In bovenstaande beschouwingen is het
onderwerp geenszins uitgeput en afwijkende
meeningen gunnen we gaarne een plaats.
We verbeelden ons volstrekt niet het
ware standpunt reeds ingenomen te hebben,
doch door te zoeken naar het beste wordt
de zaak het meest gediend. H.B.s-lid.
Mij wat gezegd heeft? riep Ellen; ach!
wat? wat?
Ik wenscbte, dat ik hier honderd uren
vandaan wasl zeide Juffrouw Lowndes; ik weet
het niet. lieve, ik weet niet, wat het is,
Juffrouw Alice weet het.
Ja, vraag het Juffrouw Alice maar, zeide
Maria Lawson; zij weet het beter dan wij.
Ellen keek twijfelmoedig van de eene naar
de andere; en toen er van alle zijden herhaald
werd: „Ga en vraag het aan Juffrouw Alice,"
zette zjj haar hoed op, smeet het was uit hare
hand en snelde de deur uit. Degenen, die zjj
achtergelaten had,keken elkander eenige minuten
zwjjgend aan.
Ge hadt haar niet moeten laten gaan, Juf
frouw, en dat in die heete zon, zeide Juffrouw
Lawson.
Ik verklaar u, zeide Juffrouw Lowndes,
dat z(j mij zoo deed schrikken, dat ik niet wist
wat ik deed; ik wenscbte, dat ik wist waar zij
was, dat arme schaap!
Ellen was reeds een heel eind den borg op,
zjj werd steeds voorwaarts gedreven door eene
vrees, die van geen verpoozen voor hitte of
vermoeidheid wist; zjj sloeg er dien dag geen
acht op. Zjj zag niets op haar weg; alles binnen
en buiten haar werd door die ééno gedachte
verdrongen; en nochtans durfde zjj niet denken
aan hetgeen, waarvoor zjj vreesde. Alice wist
het, Alice zou het haar zeggen; en daar ver
trouwde zjj op, dat dreef haar voorwaarts; maar
ach! welk eene wolk pakte zich inmiddels bo-
De Jobsiade van den kroonprins.
Het te Zürich verschijnende blad „Volks
recht" publiceert een brief uit Berlijn, waar
schijnlijk uit de kringen van de minderheid
der Duitsche sociaaldemocraten afkomstig.
In dezen brief wordt naar aanleiding van
het bekende interview van een Amerikaan-
schen journalist met den Duitschen kroon
brins gezegd:
„Het is onmogelijk, dat de troonopvolger
zoo eensklaps van een vurig krijgsman in
een pacifist is veranderd. Wat de kroonprins
thans een „vreeselyke noodzakelijkheid""
noemt, en wat hij beweent als een onver
murwbaar noodlot dat is zijn werk en dat
van de zijnen.
Niet is het de goddelijke wil, noch de
aardsche noodzaak, die de hel over deze
waanzinnige wereld brachten, maar de keizer
de kroonprins, hun generaals en hun minis
ters zijn de brandstichters en al hun tranen
zullen het vuur niet dooven, dat zij onder
hielden en dat hun tot brandstapel zal
worden".
ven haar samen en werd hoe langer hoe don
kerder! Hare gejaagdheid van ziel en lichaam
verergerde haar toestand; dat kon niet anders;
en toen zjj eindeljjk den hoek van het huis om
sloeg en de glazendeur binnenstoof, was zjj in
een treurigen toestand.
Alice verschrikte en wendde zich tot haar,
toen zij binnentrad, maar met een blik, die Ellen
als aan den groud deed geuageld staan. Zjj ver
roerde zich niet; de kleur harer wangen ver
dween geheel, toen hare oogen die van Alice
ontmoettende woorden en het vermogen om
ze uit te spreken waren verdwenen. Helaas! zjj
had ook geene behoefte meer ze te spreken.
Alice barstte in tranen uit, en breidde hare
armen uit, alleen zeggende; „Mijn arm kind!"
Ellen wierp zich in hare armen, en hare kracht
en haar geest schenen van haar geweken. Alice
meende, dat zij in zwijm vielzjj legdo haar op
de sofa neer, riep Margaretha en wendde de
gewono hulpmiddelen aan, terwjjl zjj inmiddels
bitter schreide. Het was echter geene bezwijming.
Ellens bewustzijn keerde weldra terug; maar
zjj geleek iemand, die door een grooten slag
bedwelmd is, en Alice had liever gezien, dat
de droefheid eene andere uitwerking op haar
gehad had. Dat duurde zoo dagen achtereen.
Hare aangenomen zuster sloeg (haar onophou
delijk gade. Zjj had Ellens gansche geval van
Maria Lawson en Van Brund gehoord, die bei
den in de pastorie geweest waren, de eene voor
Juffrouw Lowndes, de andere voor zich zeiven,
om naar haar te vernemen; en zjj vreesde
Ludovic Nadeau, de correspondent van
de Daily Chronicle bjj het Russische leger
ecbrjjft over zijn spoorreizen in Rusland:
„Zes en dertig uren achtereen rjjdt ge
voort zonder te stoppen en na de eerste
twaalf uur ziet ge bjj het aanbreken van
den dag het grootste panorama van Moskou,
met de glanzende vergulde koepels en de
veelkleurige pracht van zjjn bolvormig
uitloopende minarets achter u verdwijnen,
het is als een indrukwekkend „ikon", ge
schilderd tegen een achtergrond van een
uitspausel, dat door het gloeiende, Ooster-
sche licht verhelderd wordt. Dan volgen
Toela, Orel, Koviks, de vruchtbare streek
der Zwarte Aarde.
Als ge door die geweldige spoorwegkruis
punten rjjdt, met hun eindeloos verkeer
van treinen, die verdeeld en omgekoppeld
worden en dan weer voortrijden, waar loco
motieven hjjgen door den last van hunne
levende vracht, de enorme waggons, vol
gepakt met zingende soldaten, dan moeten
er wel allerlei gedachten in u oprijzen.
Soldaten en nog meei soldaten, soldaten,
overal en altjjd door: massa's soldaten
geheel Rusland is te wapen geloopen!
Ja, ondanks alle moeilijkheden en de
materieele verwikkelingen, die de lange
duur van den oorlog heeft veroorzaakt,
maakte hier zoowel als elders deze snelle
tocht door Rusland die als een zich
afwikkelende film is, vluchtig en toch de
synthese van het inwendige des lands,
een geruststellenden indruk.
Ge krjjgt het gevoel, dat het kolossale
rjjk juist nu alle krachten tot het aller
uiterste inspant. En deze opperste inspan
ning bestaat, wat bij den tegenwoordigen
socialen toestand logisch is, hoofdzakelijk
en bovenal in de samentrekking van enorme
massa's menschenmateriaal, die prachtige
door de natuur geschonken kracht, welke
hier die van de toegepaste wetenschap zoo
schitterend overtreft.
Als go die eindelooze uitgestrektheden
doortrekt, de dichtstbevolkte van het groote
Russische rjjk en dan bedenkt, dat de geheele
gezonde mannenkracht van dit groote stuk
der aardoppervlakte daarginds is heen ge
trokken, naar het Westen, in massa's of
om tot, massa's bjjeen gevoegd te worden
tegenover den gemeenschappeljjken vijand,
dan begrijpt ge plotseling veel helderder
dan te voren de geheele beteekenis van het
cataclysms, dat ons oude Europa dooreen
heeft geschud, en verzinkt ge in vreemd
gedroom
De duikboot- en mjjnoorlog..
LONDEN, 11 October. (Reuter.) Sir Norman
Hill, de secretaris van het verbond van
Liverpoolsche stoomvaartreeders en een van
de best bekende autoriteiten in het land,
zeide in een gesprek met een journalist:
De hernieuwde bedrijvigheid van de Duit
sche duikbooten behoeft geen onrust te
baren. De zoogenaamde blokkade van de
Duitschers is een mislukking geweest. Indien
de operaties tegelijkertijd aan weerskanten
van den Oceaan gevoerd werden, zou het
een ernstige bedreiging zijn, maar uit bet
feit, dat de Duitschers dat niet doen, blijkt,
dat huD duikbooten onvoldoende zijn. Het
succes, dat de vijand sedert het begin van
den oorlog behaald heeft met zijn pogingen
om onzen handel te treffen, is uitgedrukt
in een verlies voor ons van 10 shillings op
elke 100 pond sterling lading. In het jaar
dat Juli 1.1. eindigde, voerden wij voor
ODgeveer 900 millioen in en voor den
oorlog bedroeg de gemiddelde waarde van
elke lading ongeveer 40,000. Er zouden
vele ladingen van die waarde moeten kel
deren om die 900 millioen pond ernstig
afbreuk te doen. Deze getallen bewijzen
duidelijk het fiaso van de duikbootpolitiek.
Te Pretoria zijn zeven inboorlingen opge
hangen wegens het vermoorden van een
Europeesche familie. Zjj maakten deel uit
van een geheim genootschap. Het was de
derde groep van zeven, in den loop der
laatste twee jaar opgehangen.
dat Ellen door een hevige ziekte zou aangetast
worden om al hetgeen z(j ondergaan had. Zij
vergiste zich evewel. Ellen was niet ziek; maar
ziet en lichaam gingen gebogen onder den slag,
die haar getroffen had. Toen de eerste gevoel
loosheid wat verminderde, waren er inderdaad
meer levendige teekenen van droefheidzij
schreide hare oogen bijna uit, en dat wel menig
maal, maar het was zeer bedaardmen hoorde
geen hartstochtelijk snikken, geen luidruchtig
schreeuwen; de droelheid had haar te sterk aan
getast, om er tegen te kampen; Ellen boog
gedwee het hoofd er onder. Alice zag dit met
de grootste ontsteltenis aan. Z(j had geweigerd,
haar naar hare tante terug te laten gaan; zij
kon niet wel anders doen. ofschoon het voor
Ellen wellicht beter ware geweest, daar te zjjn.
De bedrjjvige werkzaamheid, waartoe ze thuis
genoodzaakt zou geweest zjjn, zou haar misschien
opgewekt hebben. Zooals het nu was, leidde
niets haar af, en er was ook niets te bedenken
om haar van bare eigene gedachten af te trekken.
Zij scheen nergens meer belang in te stellen.
De boeken hndden hunne bekoorljjkheid verloren.
Wandelen en rjjden en thuisbljjven, alles was
hetzelfde, uitgenomen, dat zjj inderdaad het
laatste het liefste scheen te doen. De eetlust
verminderde, hare wangen werden bleek, en
Alice begon te vreezen. dat, wanneer er niet
spoedig eene wending aan dit langzaam weg-
kwjjnen gegeven werd, het ten laatste nog met
haar dood zou eindigen.
Wordt vervolgd.
te HELLEVOETSLUI
op Woensdag 18 October 1
voormiddags half twaalf aa
Bouwhoeve van den beken
Stamboekveefokker, den Hen
DIRKZWAGER, aan den Stl
schen Zeedijk van:
waaronder 23 uitmuntend
10 dito SCHOTTEN (waarva
volbloed), en 4-jarige volbl
STIER.
Hel veemeerendeelsingescl
ven bij de Fokvereeniging Vo
ne".
Catalogus met volledigeopgL
van afstamming en product
gratis op franco aanvraag L
krijgbaar.
Betaaldag 4 Mei 1917, bij ccj
tante betaling 2 korting. I
Bewijzen van gegoedheid allel
geldend indien zij tevens bon
stelling bevatten van beken
soliede personen.
Inlichtingen bij den Heer va
kooper, bij den Heer L. J. As
KENBOUT, Controleur der Fo
vereeniging „Voorne" te Nieu.
Helvoet en ten Kantore van N
taris L. P. VAN DEN BLINK
Brielle. 2—
VLEESCIMOUraiJ —OUDE TOM
Dagelijks verkrijgbaar
Eerste kwaliteit versch rundvleescl
Vlugge en nette bediening. Alle
wordt aan buis bezorgd.
1 Probeer mjjn overheerlijk^
SPIERTJES ROOKVLEESCH, allel
van eigen geslacht vee.
Beleefd aanbevelend. I
Koopt die nooit anders dan versch
bereid, daar oude pillen schadelijk
zjjn voor de gezondheid. 1000 ver-
sche pillen kosten f 1,50. Beter is
500 pillen te bestellen voorf I,—
De werking dezer versche pillen is
oneindig beter dan de depötpillen
pinkpillen.
Op 26 Maart 1897 schreef Dr. de
Vrij in het Pharmaceutisch Week
blad, dat de Kinadruppels in vier-H
kante verzegelde flacons a f 1,— (nu
75 ct.) verkrijgbaar gesteld, niet
aan de eiscben voldoen, ook niet de
losse daarvoor gebruikt en nieter-
kent als zjjne kinadruppels, maar
uitsluitend de latere China liquida
Deze laatste worden verkocht in
droppelflescbjes tegen mindere prijs
met etiket van
te MidcLelharnis.
Ook verkrijgbaar gesteld bjj
L. W. ZAAIJER te Dirksland
gevestigd te DORDRECHT.
11/ 0/
*/2 /O
De Bank geeft uit:
De uitgifte van 5 e/0 pand
brieven is tijdelijk gestaakt
Inlichtingen worden verstrekt door
den heer
P. A. TAN BÏTITREN A.Dz.
te MIDDELHARMS.
