1 Zaaizaad.
VITELLO
deuren, kozijnen en ramen,
MODEM AGAZIJ N
Dames- en Kinderhoedcn
Rhumatiek en
Kiespijnpillen.
Tandarts REGENSBURG,
Opening Winter-Seizoen.
Dames- en Kindermantels,
Ulsters, Demi's, Jekkers,
Jongens- en Kinderjasjes.
IS WEDER VERKRIJGBAAR BIJ
P. KASTELEIN TE SOMMELSDIJK.
brengst van f 280 opgeleverd en dat door
middel van kunstmatige watervoorziening.
L. PEN.
Gemengd Nieuws.
ATHENE. Uit Saloniki is bericht ontvan
gen, dat de troepen der Entente met de
Servische troepen de Bulgaarsche stad Stru-
miza hebben bezet. Dit bericht is echter nog
niet van Servische zjjde bevestigd.
PETERSBURG. (Officieel.) Bjj het dorp
Oesti is de Duitsche frontlinie ingedrukt. De
Russische troepen zjjn daar de Drisviutisa
overgetrokken.
VLAARDINGEN. Hier zjjn aangebracht 9
leden der bemanning van den logger SCH.
181 uit Scheveningen, welke op de Noordzee
op een myn is geloopen. Drie leden der be
manning werden vermist. Het z(jn de 65
jarige K. S. Pronk, de 85 jarige M. Harteveld
en de 16-jarige P. de Jager uit Scheveningen
IJMUIDEN. Volgens rapport van den hier
binnengekomen stoomtrawler „Dolfijn" is
een Engelsche stoomtrawler op een myn
geloopen en gezonken. Het is vermoedelijk
de stoomtrawler „Vuliure" uit Grimsby, die
sinds eenigen tyd vermist wordt.
LONDEN. Naar de „Tyd" uit Londen ver
neemt, heeft Grey zyn ontslag als minister
van Buitenlandsche Zaken genomen.
WEENEN. Naar de „Tyd" uit Weenen
meldt is een Italiaansch transportschip, met
Q3ar schatting drie duizend soldaten aan
boord, op weg naar Moedros getorpedeerd.
BERLIJN. Volgens de „Rjetsch" zal Rus
land geen troepen naar den Balkan zenden,
daar het Russische leger in het land zelf
noodig is.
In Duitschland is na een odyssee van
twaalf maanden weer een Yan de officieren
vaa de Emden, de eerste reserveluitenant
ter zee Lauterbach teruggekeerd. By de
cocoseilanden was hy met een bootsmans
maat en een machinist van de Emden over
gegaan naar het kolenschip van den kruiser.
Dit schip kreeg bevel om in de nabijheid
te kruisen en op de Emden te wachten.
Toen het wachten eenige weken geduurd
had, begreep men op het kolenschip, dat de
Emden verloren was. De leeftocht was bijna
op, men moest van rjjat en aardappelen
leven. Toen opende Lauterbach den verze
gelden brief met orders. Hy kreeg opdracht
om naar Padang aan de Oostkust van Su
matra te varen. Juist een etmaal voor de
aankomst van het kolenschip was deCho-
sing een stoomschip van den Nordduitschen
Lloyd, van Padang vertrokken. Later nam
de Chosing in volle zee kapitein-luitenant
von Mucke en zyn mannen van de Ayesha
over. In de nabijheid van de territoriale
wateren seinde het kolenschip om een loods,
om hem naar de haven van Padang te
brengen. Er doemde een reusachtig schip
op. Hy meende, dat het een Hollander was.
Maar plotseliDg las de kapitein den naam
Empres of India. De Empres seinde aan hot
kolenschip, dat het moest stoppen. Indien
dit schip het sein niet gehoorzaamd had,
zou het geramd zyn. De Empress zette een
boot uit en verklaarde de Duitschers tot
krijgsgevangenen.
Het kolenschip werd daarna voor hun
oogen in den grond geboord. De Duitschers
werden naar Singapore gebracht. „De in
landers daar waren den Duitschers zeer
vriendelijk gezind," verhaalt Lauterbach
verder. „Spoedig had ik hen zoo voor mij
weten te winnen, dat een poging om te
ontvluchten moest slagen. Maar ik wilde
myn mannen in de gelegenheid stellen,om
met my te vluchten. Wy begonnen nu een
onderaardschen gang onder de prikkeldraad
versperring van het kamp door te graven.
Toen ons werk bijna klaar was, brak de
bekende opstand onder de inlanders van
Singapore uit. De Engelschen beschuldigden
mij, dat ik de kleurlingen tegen hen op
gezet had. Ik verklaar bierby, dat die be
schuldiging onwaar is. Toen de opgewon
denheid weer bedaard was, voltooiden wy
borgen kon zyn. Het was in het afgelegenste
gedeelte der boot, vlak onder de trap, langs
welke zij naar beneden gekomen was. Er zal
niemand op de drie of vier breede mahonie
houten treden, die langs dat gedeelte der kajuit
liepen en nanr de kleine-kajuitdeur voer
den en toen nu het arme kind naar de trap
sloop en zich op de onderste trede neerzette,
vona zij. dat zjj volkomen beschut en buiten
het gezicht van ieder menschelyk wezen was.
Het was waarlyk ook tyd; haar hart was reeds
byna van hartstocht en kommer bezweken, en
nu brak de bedwongen storm met een geweld
los, dat hare teedere gestalte van het hoofd tot
de voeten deed schudden, te meer, omdat zy
ieder geluid zooveel mogelijk trachtte te smoren.
Haar droefheid kwam met spoedig tot beda
ren, of, zoo zy ook al voor een oogenblik be
daarde, was het toch slechts ora met vernieuwd
geweld los te barsten. En dan was zy maar
Dim dat zjj daar stil kon zitten en uitrusten.
Eensklaps hoorde zy de stem van de meid
op de trap, eerst op een afstand en allengs
dichterbij. „Dames, het ontbijt is klaarl het
ontbyt is klaar, dames!" en daarop kwamen
allen aanstuiven en liepen de trap boven Ellens
hoofd af. Zjj hield zich stil; want zij verlangde
niemand te zien, en zjj zou niet hebben kunnen
verdragen, dat iemand haar gezien had. Er was
ook niemand, die haar zag, zjj begaven zich
allen naar de naaste kajuit, waar het ontbyt
gereed stond. Ellen begon zich in haar schuil
hoek te vervelen en ongeduldig in haregevan-
oQze tunnel, en den volgenden nacht her
kregen negen van ona de vrijheid. Den
heelen nacht door marcheerden wy in de
richting van de Noordwestkust. Daar wy
2000 dollars by ons hadden, lukte het ons
spoedig, twee Maleische roeibooten tekrjj-
goD, die ons over de Straits naar eenHol-
landsch eiland brachten. Hier vonden wy
andere Maleische zeelui, die ons gaarne naar
de verscheidene dagreizen verwijderde Oost
kust van Sumatra brachten. Maar ook daar
konden wij ondanks de gastvrijheid van
de bewoners niet blijven, daar wij de Ne-
derlandsche regeering geen ongelegenheid
mochten berokkenen. Na een lange reis
over bloeiende tabaksvelden en stille kof
fieplantages, door de schaduwrijke bosschen
van de gummiboomen en de eindelooze
met alang-alang bedekte vlakten kwamen
wy in het bijna ondoordringbare woud van
het moerassige kustland, aan de groene zee
van Sumatra, waar weer Maleische zeelieden
op ons wachtten, om ons naar Java en
Celebes te brengen.
Aan de kust van Celebes begaven de
vluchtelingen zich in' een wrakke boot. Een
zakkompas was de eenige gids. 's Nachts
moesten tallooze lucifers afgestreken wor
den, om den koers naar de naald te richten.
Ze stevende naar de Philippijnen. „Hoe
wy veilig en wel door de Soeloe-zee zyn
gekomen, mag de hemel weten. De boot
danste als een notedop op de woelige zee."
Zeven dagen na het vertrek van Celebes
kreeg men land in het gezicht. Het was
Mindinaro, dat hen gastvrij opnam. De Duit
schers waren zoo verbrand, dat men daar
eerst niet kon ge'.ooven, dat zy Europeanen
waren. In een kleine zeilboot staken de
vluchtelingen later naar het eiland Cebu
over en kwamen vandaar eindelijk te Manila.
Hier scheepte Lauterbach zich op de Ja
)ansche stoomboot Takasji Maroe naar China
;n. Hy zeide tegen den kapitein, dat hy een
Hollander was. Maar die scheen zyn nationa
liteit niet te vertrouwen en sprak maar
aldoor Engelsch tege hem. „Kan niet ver
staan", antwoordde de Duitscher. Lauter
bach meende.dat men hem te Sjanghai, dat
hy dikwijls als kapitein van een Hamburg-
sche boot had bezocht, zou herkennen. Hy
schoor bakkebaard en knevel af, draaide
Sjanghai zoo spoedig mogelijk den rug toe
en met twee ezels voor een oud-modisch
Chineesch wagentje trok hy verder het land
in, waar een vriend hem verborg.
Eindelijk hoorde hy, dat een Amerikaan-
sche boot, de Mongolia, eerlang van Sjang
hai naar Japan zou vertrekken. Hy keerde
daarom naar de haven terug, ora zekere toe
bereidselen te treffen. In den nacht waarin
de Mongolia zou vertrekken, begaf hij zich
aan boord van de atoomboot en huurde een
hut. Drie dagen later atapte Lauterbach in
Japan aan land. Hy bleef daar acht dagen
onder zyn „gele vyanden", en nam toen
passage op een boot naar Honoloeloe en
Amerika. Een heer, die vroeger passagier
op Lauterhach's Hamburgsche boot was ge
weest, herkende hem.
Over het laatste gedeelte van zijn reis liet
Lauterbach weinig los. „Een vluchteling
moet tegenwoordig vreemde wegen bewan
delen, als hy veilig en niet herkend zyn
vaderland wil bereiken.
/Andergeteekende Wed. K. SLUI g-_.
v W. KORTEWEG landbouwster te
Sommelsdijk, verklaart hiermede dat zij
zéér tevreden is over en met de getroffene
regeling en de zéér vlugge betaling der
door haar geledene brandschade geregeld
duor de Belgische Naatsch. van Algemee-
ne Assurantiën (A.G.) te Brussel, Hoofd
agent de Heer A. G. PENNING te Dirks-
land, sub-agent de Heer C. J. MOSTER-
DIJK te Sommelsdijk. 29 Sept. j.l. had de
brand plaats, Woensdag 6 Oct. de regeling
en Vrijdag 8 October j.l. waren alle gel
den, zonder eenige korting, aan mij uit
betaald. Redenen waarom zij deze Maat
schappij aan ieder durft aanbevelen.
Sommelsdijk, 9 October 1915.
3-3 Wed. K. SLUI.
Prima Revelaar, geteeld van zuiver
tonzaad.
Te bekomen bij GEBRS. GOUS-
WAART MlDDELHARNrS-SOMMELSDIJK.
W Het van ouds bekende Adres
voor de levering van
met of zonder bijlevering van het hout,
tegen CONCURREERENDE PRIJZEN:
B. KORNET,
Snellemanstraat 73 - ROTTERDAM.
BOERENLEENBANK
MIDDELHARNIS—SOMMELSDIJK.
De bank leent gelden aan leden tegen 4%
'sjaars. Zy neemt gelden op tegen 4°/o 'sjaars,
ook van met-leden. Voorschotten kunnen dage-
Ijjks aangevraagd worden by een der leden van
het Bestuur.
Gelegenheid tot inbrengen en terugbetaling
van gelden eiken Maandagavond en Vrijdagavond
van 68 uur ten buize van den kassier
D. JOPPE Cz., te Sommelsdtjb.
HEDEN ONTVANGEN
een ruime keuze
voor het aanstaande Winterseizoen.
Aanbevelend,
A. v. d. SCHENK, Trechter Dirksland.
SPAARBANK
van het Departement
MIDDELHARNIS en SOMMELSDIJK
der MaatschappU tot Nut ran 't Algemeen.
De bank neemt gelden op tegen 3,6 */0 rente
'sjaars.
Gelegenheid tot inbreng en terugbetaling van
gelden op Maandag, Dinsdag, Woensdag en Don
derdag van 912, benevens Maandagavond van
6—7 uur, ten kantore van den Thesaurier-Boek
houder.
C. KOLFF A.Cz. te MIDDELHARNIS.
is de beste verpakte
MARGARINE
Acjres uitsluitend voor Winkeliers
D. SLAGER, Middelliarnis
Onfeilbaar tegen alle pjjnen door kou
vatten veroorzaakt, r
Een flacon met gebruiksaanwijzing
75 cent; alleen verkrijgbaar gesteld bij
A. TEEPE U> Middelharnis en bij
L.#W. ZAAIJEK te Dirksland.
ADV ERTENTIEN.
Laan van Meerdervoort 180, Den Haag,
TELL. 3943,
zal voortaan den EERSTEN DONDER
DAG van iedere maand in het Hotel
MEIJER te consulteeren zijn voor alle
mondziekten en kunsttanden enz. van
12 tot 5 uur.
DRAINEERBUIZEN
der firma G.A. M. WITTERMANS, B.O. Z. wor
den om haar prima kwaliteit steeds meer en
meer gevraagd. Voor goede legging derzeive
wordt ingestaan het uitzetten geschiedt met een
eerste klas waterpasinstrument.
Beleefd aanbevelend, L. NELISSE, Az.
Nieuwe Tonge.
is te worden, zy meende, hat het nu een
geschikte tyd zou zyn om weg te komen. Zy
vond byna niemand meer in bet paviljoen, en
weder ruimer ademhalende, nam zy haar ver
achten hoed op, dien zy in de eerste uitbarsting
harer verontwaardiging van het hoofd gesmeteu
had, ging zachtjes de deur uit en liep de trap
op, die naar het dek geleidde. Het was haar,
alsof zy zlcH niet ver genoeg van Mevrouw
Dunscombe kon verwjjderen.
Op het dek was het in de heldere ochtendzon
zeer aangenaam; en daar was niemand, behalve
eenige heeren. Ellen ging op een der banken
zitten, die daar in het midden geplaatst waren,
on, zeer verbljjd, dat zy zulk een lief afgezon
derd plekje gevonden had, hervatte zy weder
hare gestoorde tydkorting, de oevers der rivier
gade te slaan.
Toen zy eerst boven kwam, rees de gedachte
by haar op, hoe bekoorlijk alles er uitzag; maar
weldra vergat zy hierover na te denken. Zjj
bevonden zich nu op een breed gedeelte der
rivier; de oever waarop hare blikken gevestigd
waren, was laag en ver verwijderd, en boeide
niet lang bare belangstelling. Zy wendde er dan
ook de oogen niet meer heen en was geheel
gevoelloos voor alles, wat haar omringde; want
hare gedachten waren te huis. Zy herinnerde
zich dat oogenblik van den vorigen avond, toen
zjj, nadat zjj gezongen had, in de armen harer
moeder lag was het mogeljjk, dat dit eerst
den vorigen avond geweest was? het scheen
reeds een langen, langen tjjd geleden te zjjn.
ONTVANGEN een groote sorteering zwarte en gekleurde
HET BESTE ADRES VOOR OLIEGOEDEREN.
Aanbevelend,
G. BUIJSSE, Middelharnis.
Zjj bracht zich ook weder voor den geest hoe
plotseling zjj dien zelfden ochtend gewekt was.
hoe wreed dat was, hoe haastig zjj zich
had moeten aankleeden, haar droevig ver
trek, en die laatste woorden harer moeder,
die haar nog in de ooren schenen te klinken:
.Ddiir, waar geene scheiding wezen zal!" „Ach j"
dacht Ellen, hoe zal ik daar ooit komen? Wie
zal mjj nu onderrichten? Acht wat zal ik toch
zonder u beginnen? O, ma! hoezeer mis ik u all"
Terwjjl de arme Ellen aan al deze dingen
dacht, lag er over haar gezichtje eene uitdruk
king van zoo diepe droefheid verspreid, dat het
treurig was om aan te zien. Zjj was volkomen
kalm, hare hevige hartstochten waren bedaard,
hare lippen trilden somtjjds nog wel een
weinig, maar dat was ook alles; en een paar
tranen vloeiden er langzaam langs hare wangen,
hare oogen staarden op het kabbelende water,
maar het was duideljjk.dat hare gedachten noch
daarop, noch op iets anders, dat zich aan haar voor
deed, gevestigd waren; en op hare lippen, hare
wangen en haar voorhoofd zetelde zulk eene uit
drukking van ellende en van hopelooze sraarl,
dat ieder hart, dat nog eenig mededoogen be
zat, er door getroffen moest worden. Zjj werd
door verscheidene menschen met een gevoel
van medelijden gadegeslagen; maar ieder meen
de, dat hèt zijne zaak niet was, haar toe te
spreken, of wist niet, op welke wjjze dit aan
te vangen. Eindeljjk sloeg een heer, die reeds
eeDige malen het dek op en neer gewandeld
had, terwjjl hjj haar voorbjjging, toevallig het I
oog op haar bleek gezichtje. Hjj wandelde ech
ter op dat oogenblik door. maar toen hjj terug
kwam, bleef hjj vlak voor haar stilstaan en
zeide, terwjjl hjj zjjn gezicht naar haar toe hoog
Wat scheelt er toch aan. beste meid?
Ellen had hem nog in het geheel niet gezien,
ofschoon hjj haar reeds verscheidene malen was
voorbjjgeloopen; want hare oogen waren bjj haar
hart, en dat hart wns verweg. Zjj bloosde van
verwondering, terwjjl zjj opkeek. Maar zjj kon
zich niet vergissen in den vriendeljjken blik
zjjncr oogen, die de hare ontmoetten, noch in
de zachtmoedigheid en ernstige waardigheid vau
zjjn geheelc voorkomen. Hjj won terstond haar
vertrouwen.
Opeens waren al de sluizen baars harten ge
opend. Zjj kon niet spreken maar stond op, en
de band, die haar toegestoken werd, met hare
beide handen omvattende, boog zjj liet hoofd
daarop neer en barste in een hartstochteljjk
weenen uil als op dien eersten droevigen avond,
toen zjj het nieuws van het voorgenomen ver
trek harer moeder vernam. Zoodra hjj kon, trok
hjj haar zachtjes met zich mede naar een af
gelegen gedeelte van het dek, waar zjj meer
buiten het gezicht en gehoor van andere men
schen waren: daarop nam hjj haar in zjjnear
men en trachtte door verscheidene vriendeljjke
en vleiende woorden het bittere van hare smart
te verzoeten. Dit hevige weenen deed Ellen
meer goed dan do vorige maal: toen werd zjj
cr slechts door uitgeput, maar nu gevoelde zö er
zich eenigszins door verlicht. Wordt vervolgd*
