L J l S 2 2 7 DAMESCOUPEUR BOEKHANDEL A. DE MOOIJ, Sommelsdijk. W. v. d. HEIDEN BON-PREMIE KAART VAN NEDERLAND J Tm 45 CENT E-a E-a e~i E-a E-a E-a E-a E-a E- Meer en meer wükt de vijand, hu trekt terug in zün stellingen 't Wordt een overhaaste vlucht. De Duitschers achtervolgen den tegen stander, in wilden ren, een gienzelooze verwarring ontstaat. Een stoere Duitsche infanterist staat plots tegenover een vijan delijk wapenbroeder. Hü rent op hem toe, bajonet geveld even nog zien ze elkaar een woeste stoot, een breede stroom bloed golft plots over de aarde. De Franschman is getroffen, beenwond. Even, heel even maar, klinkt snerpend een schaterlach over zijn buiteling. Hü valt neer, kreunend, dwars over een vüandelük En als de mannen van den ambulance dienst hun treurige dagtaak verrichten, vin den ze den gewonden kryger, bedwelmd door overmatig bloedverlies Daar zullen gewonden aankomen, van het front, die zullen gewagen van schitterende wapenfeiten, van overwinningen en van den wilden strijd, en ook die zullen zwygen, die kermen, dat de oorlog wreed isEr kunnen zü'n familieleden, vrienden of be kenden van inwoners van het Duitsche grensplaatsje. Dat weten de menschen en ondanks 't vèr na middernachtelijk uur, zün velen op de been. Een menigte trekt samen, vóór het sta tion en daar binnen. Op de perrons loopen bedrüvig de Roode-Kruis verplegers af en aan, lafenis biedend aan die het wenschen. En telkens komen er treinen binnen, treinen van tallooze wageDS met gewon den eindeloos voort, nacht en dag I 't Heele stadje is één groote ziekenba rak; maar weinig huizen zü'u er waar er géén liggen. Spottend, sarcastisch bijna toen op de wagens van den binnenzeurenden trein de woorden gekalkt in stevig-witte krütletters „Nach ParisFransche mannen worden als kinderen uit de wagens getild, verlamd voor hun leven verminkt, door één enkel schot. „Nach Paris!" Bijna gevouwen wordt een artillerist naar buiten gedragen, waar al wat vervoermid del is, tot gewonden transport is dienstbaar gemaakt. Er staan auto's, draagbaren, ry- tuigen, die slechts dit gemeen hebben, dat een rood kruis aangeeft tot welk een droe vige arbeid ze gebezigd worden. Zorgvuldig worden de krijgers ingeladen, eerst de zwaarst gewonden, voorzichtig op draag baren gelegd, dan de minder gekwetsten en de lichtgewonden, die nog kunnen staan of zitten. Iedere keer, als zich datzelfde, maar altüd nieuwe en immer diep-treurige schouwspel herhaalt, dringt de menigte voor het station op, slechts met moeite door de politiemacht op een afstand gehouden. Reikhalzend kijkt men uit naar mogelijke vrienden, bloedver wanten Doch bijna niemand let op den eenzamen Franschman, die uit den trein gedragen is. Er was by na geen plaats meer voor hem in een grooten verhuiswagen. Nog juist achteraan kan hy zitten om ver voerd te worden naar de plaats, waar hij weken, maanden misschien, bedlegerig zal moeten zijn. Hü ziet er lüdend uit, bleek, scherpe trekken doorgroeven het gelaat, 't Hoofd laat hij op éóo schouder rusten. Hü heeft een beenwond, dat is te zien aan zün opbollende kleeren. Sterke armen van ambulancemannen ondersteunen hem de pantoffels bengelen hem losjes aan de voeten en 'tis of zü'n starend oog zich richt naar het Zuiden, met de eeuwig-vroolüke zon en uitbundige levensblübeid 'tls al somberheid en duisternis in zün hart en 'tschünt of de kille nacht dat nog erger maakt. Met meewarigen trek om den mond, denkt hü terug aan 't verleden, aan z\jn Lionnaise, met wie hü het volgend jaar, als de lente hoogtij zou vieren, ten huwelyk zou gaan. Zün leven scheen hem al één gouden glans toe, toen hij werd op geroepen om het vaderland le verdedigen. „Ala bonheur" had h\j eenig-optimistisch gezegd. Hij had zijn lief omhelsd, haar ge kust in stille wijding, en was heengegaan naar den oorlog, den vijand tegemoet. De wagen is een eind over de keien ge hobbeld en houdt nu stil voor een bxoscoop- theather, thans gewondenbarak „In den wintertuin spraken wjj over draken en het moderne spook, dat men goud noemt," sprak zjj met een gedwongen lachje. „Ik herinner rajj zeer goed, dat gjj den kamp met het noodlot ondernemen wildetVolgeDS u was de weg tot het geluk geplaveid njet goud, en indien ik eenigen aanleg bezit om een gevolgtrekking te roakeD, kan de reden aan uw bezoek geen andere zjjn, dan mg den triumf mede te deelen. dien gij behaaldet; want zooals ik gehoord heb, zjjt ge als een ryk man teruggekomen uit Bretagne." „Dat is zoo. Freule, neemt ge er geen deel in, dat mg zoo plotseling de gouden poorten tot het geluk geopend zijn „Zeker, ik wensch u van harte geluk en ver wonder mg slechts, dat go nog voor korten tnd de toekomst zoo somber inzaagt Waarom hebt g\j steeds het bestaan van dien rijken oom ver borgen gehouden. Het bewustzijn eenmaal zijn erfgenaam te zullen worden beelt u toeb steeds met hoop moeten vervullen Eensklaps kreeg d'Ouchy's gelaat een strakke zonderlinge uitdrukking; hg boog zich dichter naar haar toe en dempte zijn stem. „Veroorlooft ge mij, dat ik u myn geheele vertrouwen schenk Wat nooit een sterveling té weten zal komen, wat ik als mijn diepste ge heim beschouw, zal ik u mededeelen als bewijs van mg'n genegenheid." Verschrikt hief Josephine het hoofd op en bleef hem met ingehouden adem aanstaren. D'Ouchy ging (luisterend voort: „Die oom in Bretagne was niet iemand, die mjj schatten kon De Franschman zit daar nog, 't hoofd ter züde, te mymeren. De gewonden worden naar binnen ge bracht. Weer hokt een menigte samen, naar het gebouwtje, waar reikhalzend menschen met blikken van„Zou hy er zyn En voordat de Duitsche roode Kruis sol daten hem op hunne stevige armen nemen, kloppen ze hem bemoedigend op den schouder „Mon ami Een flauwe glimlach verlicht het afge matte gelaat een oogwenk; een ontroering huivering rilt door veler leden Vrede in den oorlog 1 't Was winter geworden. Nog steeds was de Fransche soldaat in de Duitsche grensvesting. Daar hielp hy nu bü het transporteeren der gewonden. Eiken dag was hg opnieuw verbonden en als de dokter geweest was, hunkerde hnaar de mededeeling van den verpleger „dat 't beterde" Toen mocht hü ook een uurtje opstaan en probeeren te loopen. Eerst had hü nog op een kruk moeten steunen, maar 't duurde niet lang, of hg'kon het zonder steun. Dan wandelde hy tusschen de regelmatige beddenrgen, waar de gewon den lagen. Daar behoorde hü al büna niet meer toe en 't wonderde hem dan ook niet, dat hü verplaatst werd naar de herstel lenden. Allesbehalve prettig vond hü 'tdaar. Ja, hü vond er enkele landslieden, met wie hü kon praten en een kaartje leggen. Maar wat gaf dat Onder strenge tucht werden ze daar gehouden en bü de minste onge regeldheid achtte de bewaker het noodig tusschenbeide te komen, 't Was hem dan ook een ware uitkomst, dat de gelegenheid werd opengesteld, om als helper bü de am bulance op te treden. Graag had hü zich opgegeven, 't Leven van nietsdoen begon hem leeljjk te vervelen. En bj repte zich naar 't station, als daar gekwetsten kwamen, zooals ook hü eens gekomen was. Hg hielp ze met veel entrain en meermalen werd hg' door den militairen geneesheer gecompli menteerd voor zyn ijver. De Franschman voelde zich de vriend van allen, en langzamerhand verdween het denk beeld van in-vyandelyk-land zyn. Zoo ver liepen de dagen, de barakken werden vol en de oorlog duurde voort. Een gemengd gezelschap in de groote ba rak 1 Naast de flinke Duitsche artilleristen zijn er, wiens beweeglykheid en donkere tinten van zonniger landstreken spreken. Iets verder ligt in het povere December- zonnetje, zorgvuldig op de kribben uitge strekt, een lange rjj gestalten. Een zacht gekerm is hoorbaar. 'tZün gewonde Franschen, die zachtjes huilen of met leegen blik voor zich uitstaren. Daar ligt een jonge man en kykt als wilde bjj vragen „Zou ik het doorleven „Oh, ma mère" fluisterd hg' steunend. „Granaatsplinter in de buik" fluistert de onderofficier en in zün stem ligt diep medelüden. „Morgen is bet denkelgk met hem afgeloopen" „Müne arme Frau" klinkt het verderop, en een baardige reservist overtuigd zgn lot genoten van zgn ongeluk. Alsof dat noodig ware! Drie kinderen had hü, twee, drie en vy'f jaar. En met de hand wü'st hü hoe groot ze zgn. De ronde van den dokter is geëin digd. Een benauwende geur van jodoform is nog merkbaar. De verplegers vernieuwen de verbanden, en als hg weg wil gaan, pakken twee gewonde Franschen hem by de band en zeggen „Bien merci, monsieur, vous Roerend, bgna pijnig k is de deemoedige dankbaarheid. De verplegers gaan vooit met bun werk. Daar is de Franschman bü een Duitsch in fanterist gekomen, die hg" zgn verband kan afnemen. Bgna is hg genezen van de vree- selyke hoofdwonden. Voorzichtig maakt de verpleger de wind sels los, draait ze luchtig om zyn hoofd vandaan. Maar wat is dat Is 't zoo, of vergist hjj zich Neeo, hy beeft 't niet mis. 'tls hèm, dezelfde, die hem nu, voor vier maanden En 't windsel vordert, langzaam-luchtiger voelt het steeds om het hoofd van den strgder. 't Is hem of er een nieuwe dag aanbreekt. Na weken dik in het verband als begraven geweest te zün. Dan is 'tlos en een verlicht gevoel komt over hem. Hü is nog even verblind, door het plotselinge licht. „Danke Schön" zegt hy geroerd en wrüft zich de oogen uit. Terwyl zyn helper de litteekens nog even afwascht, ziet hjj hem aan. Een schok voert hem door de ledenhg valt in de kussens terug en grijpt zgn hand „Mein Freund"fluisterd hg, herkennend. „Ah, mon amic' est vous" En ze drukken elkaar geroerd de hand Vrede in den oorlog Aü VERTENTIËN. nalaten: ik wist, dat ik slechts een klein, onbe duidend kapitaal van hem te wachten had. Toch was ik besloten die som over mgn leven te laten beslissen. Met baar wilde ik mjjn geluk beproe ven en alles wat ik bezat op één enkele kans zetten. Nog voor een jaar zou iny dit voorge komen zjjn als waanzin; ik had toen echter nog geen doel, dat mjj tot zulk een hazardspel dreef. Evenals echter geheel het leven van een mensch vaak kan afhangen van een oogenblik. zoo werd rajjn lot beslist door een enkelen blik in een paar blauwe oogen, die voor eeuwig be zit namen van mjjn hart, van mjjn zielDie liefde werd hartstocht voor haar wilde ik alles wagen. Ik speelde en verloor geen weg bleef mjj meer open mijn doel te bereiken. Ik stond op het punt voor goed een einde te maken aan een leven, dat zonder het bezit van die liefde geen waarde voor mg had, toen het bericht kwam van bet overlijden van mjjn oom. Nog eenmaal werd mjjn hoop opgewekt, en als een drenkeling klemde ik mjj vast aan dien stroobalm. Ik reisde naar Bretagne en nam de kleine erfenis in ontvangst. Aan haar wilde ik de beslissing van mjjn lot overlaten, om óf als een rjk man óf in het geheel niet terug tekee- ren. Ik begaf mjj naar Monte-Carlo, zette mün geld op en won. Nooit speelde iemand met meer hartstocht, met meer razeroü dan ik, die mjjn bloed, mjjn leven gezet had op de kaart, die vrouwenhart aanduidde." Een oogenblik hield d'Ouchy diep ademhalend stil; een verterend vuur gloeide in zgn blik, De ondergeteekende maakt hiermede bekend, dat hij zich heeft gevestigd te MIDDELHARNIS, Stationsweg. Door hem worden alle COSTUUMS TAILLEUR met of zonder bij levering van stoffen naar de nieuwste mode ver vaardigd, tegen matigen prijs. Ook worden door hem moffen en bon ten vermaakt volgens de allerlaatste modellen. Aanbevelend, GASTON VOET, gekomen van Antwerpen. VAN Vlugge levering van SCHOOLBOEKEN. TIJDSCHRIFTEN. MODE-, DAG- en WEEKBLADEN. Plaatsing van Advertentifin worden aan genomen voor alle Couranten ea tijdschriften zonder verhooging van pry's. Vraagt de Catalogus van Buitenlandsche Tgdschriften. Verder ruim voorzien van SCHRIJF- EN KANTOORBOEKEN, KERKBOEKEN EN BIJBELS, SWAN VULPENHOUDERS, enz. enz. NAAMBORDEN EN STEMPELS. Steeds ter inzage het Maandregister van nieuwe pas verschenen boeken. Heeren- en Dames-Kettingen in Zil ver en gegar. Amerik. Doublé. Horlogtën (de beste merken). Goud en Zilverwerken onder Staatsgaran'ie. Portret- en Schilderijlijsten. Batterijen en Foto-artikelen (steeds versch). Propeert U eens de Gem-platen? 7i kistjes Sigaren l/z kistjes. DIRKSLAND, Heul ■E-a e-3 e-a E-a E-a E-a E-a E-a E-a E-aa voor de Lezers van VOORUIT en ONZE EILANDEN. De lezers zullen verwonderd zjjn door wat wij hun thans-kunnen aanbieden. Door buitengewone omstandigheden zijn wjj in de gelegenheid uitsluitend den lezers een gebeel nieuwe Juist verschenen, tot op bet laatste oogenbUk bijgewerkte, volledige, de kleinste bijzonderheden ver meldende aan te bieden tegen den ONBEGRIJPEL1JKEN SPOTPRIJS van afgehaald In den FLAKKEESCHEN BOEKHANDEL. Deze Kaart van Nederland, op uitstekend papier gedrukt in 5 duidelijke frissche kleuren, is alleen reeds door de smaakvolle combinatie der kleuren, een sieraad voor elke Kamer, voor eiken Wand, voor elk Kantoor. Zjj is geteekond door A. DE MOOR, Onderwijzer te Amsterdam, en is groot 100 by 135 c.M. Op deze kaart komen voor alle plaatsen van eenige beteekenis, allo Spoor- on Tramwegen, ook do nieuwste, alle Rivieren, Beken en Kanalen; olke Provincie beeft haar eigen kleur. De kaart is duidelijk, fraai, volledig, spot-goedkoop en Juist. Ziedaar hare vgf voordeelen. Buitendien is op do Kaart gedrukt oou VOLLEDIG ALPHABETISCH RE GISTER van alle op de Kaart voorkomondo namen en het vak, waarin mon zo vindt, zoodat leder met één opslag onmiddellijk alles kan vinden wat bjj zoekt. ZIJ Is geschikt voor allen. Voor de volwassenen, op Kantoor, op Werkplaats, voor de Kinderen ter vergemaltkeUJldng bij het Onder- wljs. Slechts een niet zeer groot aantal Exemplaren zjjn wjj bjj machte te leveren voor dezen ongelooflijken prijs. Zjj zullen spoedig tot dozen prijs niet moor ver krijgbaar zijn. Men haaste zich dus gebruik te maken van ons aanbod. Voor hot bedrag 45 cent en tegen overgifto der bon is deze kaart verkrijgbaar in don Flakkeeschen Boekhandel, W. v.d. Schenk, Westdijk Widdelharnie. Men kan op 1 Bon meerdere exemplaren bestellen. BON voor de Lezers van Vooruit en Onze Eilanden in te zenden aan den Flakkeeschen Boekhandel, W. v. d. SCHENK, Westdljk te Middelbands. De ondergeteekendo wonscht als Lezer van dit Blad te ontvangen voor 45 cent, franco per post tegen 56 cent: 1 ex. A. DE MOOR, KAART VAN NÊDERLAND, 135 bij 100 c.M. Woonplaats: Naam: UI dicht boog hjj zich naar Josephine toe en greep hartstochtelijk haar hand. Groote teleurstelling had zich gedurende zyn woorden op bet gelaat -an het jonge meisje geteekendmet wjjd ge- jpende, angstige oogen staarde zjj d'Oucby aan, die opgewonden vervolgde; „En wee» ge ter wille van wie ik dat deed, wie mijn teven toebehoorde, Josephine? Weet ge, ter witte van wie ik reikhalsde naar geld en rijkdom? Eindelijk heb ik het doel bereikt; de overwinning is mg. En nu kom ik den prgs op eischen Die prgs zgt gij, gij en uwe liefde I" Met een kreet van verontwaardiging was Jo sephine opgesprongen trotsch richtte zich hare fiere gestalte in hare volle lengte op. „Ge veroorlooft u tegenover mij een taal, ba ron d'Ouchy. die ik niet begrijpik verbied tl voort te gaan. Welk recht hebt gij, welke aan leiding heb ik u gegeven, die u tot het waan zinnige geloof bracht, dat ik u liefheb Als verpletterd stond de jonge man tegen- over haarzijn gelaat was vaalbleek geworden. .Josephine 1" kn-et hij, als iemand, wien een diepe wond geslagen wordt. Een oogenblik heerschteer een pijnlijke stilte, daarop trad d'Ouchy wankelend eenige schreden nader. „Waarom speeldet gg zulk een wreed spel met mjj?" vroeg hjj met trillende lippen. Ontsteld zag Josephine hem aan. „Ik,een spel met u? Mijn God, ge spreek! in raadselen, ge verkeert in een pjjnljjke dwaling 1" .En hebt ge dien avond in den wintertuin niet verzekerd, dat go niet verloofd waart met Hattenbeim, dat gij trouw zoudt blijven, tot hot geluk ons zijn lachend gelaat zou toonen. Was dat niet meer dan een verzekering, dat mgn liefde beantwoord werd?" Josephine sloeg de banden voor bel gelaat. „Die vraag deedt gjj voor uzelf? Mjjn God, hóe kon ik zoo met blindheid geslagen zjjn 1" „Voor mijzelf? Voor wien anders zou ik een vraag tot u richten, die over het levensgeluk van twee menschen besliste?" Ken onderdrukt snikken klonk door de slem van het jonge meisje. „Ik hield u voor zjjn vriend, ik had geen andere gedachte dan hem en ge loofde, dat gjj reeds lang bet geheim, van mjn hart geraden hadt!" Als doodeljjk getroffen staarde d'Ouchy haar aan; een oogenblik was het, als zocht hj naar woordendan barstte hjj in een wild lachen uit. liet zich op een sopha vallen en verborg zgn gelaat in de fluweelen kussens .'„Een ander I Dus alles voor een ander 1 En dat is mijn loon na den strijd! Een ander 1" Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

“Vooruit!”Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede | 1915 | | pagina 2