L
J
l
S
2
2
7
DAMESCOUPEUR
BOEKHANDEL
A. DE MOOIJ, Sommelsdijk.
W. v. d. HEIDEN
BON-PREMIE
KAART VAN NEDERLAND J
Tm 45 CENT
E-a E-a e~i E-a E-a E-a E-a E-a E-
Meer en meer wükt de vijand, hu trekt
terug in zün stellingen
't Wordt een overhaaste vlucht.
De Duitschers achtervolgen den tegen
stander, in wilden ren, een gienzelooze
verwarring ontstaat. Een stoere Duitsche
infanterist staat plots tegenover een vijan
delijk wapenbroeder. Hü rent op hem toe,
bajonet geveld even nog zien ze elkaar
een woeste stoot, een breede stroom bloed
golft plots over de aarde. De Franschman
is getroffen, beenwond. Even, heel even
maar, klinkt snerpend een schaterlach over
zijn buiteling. Hü valt neer, kreunend, dwars
over een vüandelük
En als de mannen van den ambulance
dienst hun treurige dagtaak verrichten, vin
den ze den gewonden kryger, bedwelmd
door overmatig bloedverlies
Daar zullen gewonden aankomen, van het
front, die zullen gewagen van schitterende
wapenfeiten, van overwinningen en van den
wilden strijd, en ook die zullen zwygen,
die kermen, dat de oorlog wreed isEr
kunnen zü'n familieleden, vrienden of be
kenden van inwoners van het Duitsche
grensplaatsje. Dat weten de menschen en
ondanks 't vèr na middernachtelijk uur, zün
velen op de been.
Een menigte trekt samen, vóór het sta
tion en daar binnen. Op de perrons loopen
bedrüvig de Roode-Kruis verplegers af en
aan, lafenis biedend aan die het wenschen.
En telkens komen er treinen binnen,
treinen van tallooze wageDS met gewon
den eindeloos voort, nacht en dag I
't Heele stadje is één groote ziekenba
rak; maar weinig huizen zü'u er waar er
géén liggen.
Spottend, sarcastisch bijna toen op de
wagens van den binnenzeurenden trein de
woorden gekalkt in stevig-witte krütletters
„Nach ParisFransche mannen worden
als kinderen uit de wagens getild, verlamd
voor hun leven verminkt, door één enkel
schot.
„Nach Paris!"
Bijna gevouwen wordt een artillerist naar
buiten gedragen, waar al wat vervoermid
del is, tot gewonden transport is dienstbaar
gemaakt. Er staan auto's, draagbaren, ry-
tuigen, die slechts dit gemeen hebben, dat
een rood kruis aangeeft tot welk een droe
vige arbeid ze gebezigd worden. Zorgvuldig
worden de krijgers ingeladen, eerst de
zwaarst gewonden, voorzichtig op draag
baren gelegd, dan de minder gekwetsten en
de lichtgewonden, die nog kunnen staan of
zitten.
Iedere keer, als zich datzelfde, maar altüd
nieuwe en immer diep-treurige schouwspel
herhaalt, dringt de menigte voor het station
op, slechts met moeite door de politiemacht
op een afstand gehouden. Reikhalzend kijkt
men uit naar mogelijke vrienden, bloedver
wanten Doch bijna niemand let op den
eenzamen Franschman, die uit den trein
gedragen is. Er was by na geen plaats meer
voor hem in een grooten verhuiswagen.
Nog juist achteraan kan hy zitten om ver
voerd te worden naar de plaats, waar hij
weken, maanden misschien, bedlegerig zal
moeten zijn. Hü ziet er lüdend uit, bleek,
scherpe trekken doorgroeven het gelaat,
't Hoofd laat hij op éóo schouder rusten.
Hü heeft een beenwond, dat is te zien
aan zün opbollende kleeren. Sterke armen
van ambulancemannen ondersteunen hem
de pantoffels bengelen hem losjes aan de
voeten en 'tis of zü'n starend oog zich richt
naar het Zuiden, met de eeuwig-vroolüke
zon en uitbundige levensblübeid
'tls al somberheid en duisternis in zün
hart en 'tschünt of de kille nacht dat nog
erger maakt. Met meewarigen trek om den
mond, denkt hü terug aan 't verleden, aan
z\jn Lionnaise, met wie hü het volgend
jaar, als de lente hoogtij zou vieren, ten
huwelyk zou gaan. Zün leven scheen hem
al één gouden glans toe, toen hij werd op
geroepen om het vaderland le verdedigen.
„Ala bonheur" had h\j eenig-optimistisch
gezegd. Hij had zijn lief omhelsd, haar ge
kust in stille wijding, en was heengegaan
naar den oorlog, den vijand tegemoet.
De wagen is een eind over de keien ge
hobbeld en houdt nu stil voor een bxoscoop-
theather, thans gewondenbarak
„In den wintertuin spraken wjj over draken
en het moderne spook, dat men goud noemt,"
sprak zjj met een gedwongen lachje. „Ik herinner
rajj zeer goed, dat gjj den kamp met het noodlot
ondernemen wildetVolgeDS u was de weg
tot het geluk geplaveid njet goud, en indien ik
eenigen aanleg bezit om een gevolgtrekking te
roakeD, kan de reden aan uw bezoek geen andere
zjjn, dan mg den triumf mede te deelen. dien
gij behaaldet; want zooals ik gehoord heb, zjjt
ge als een ryk man teruggekomen uit Bretagne."
„Dat is zoo. Freule, neemt ge er geen deel in,
dat mg zoo plotseling de gouden poorten tot
het geluk geopend zijn
„Zeker, ik wensch u van harte geluk en ver
wonder mg slechts, dat go nog voor korten tnd
de toekomst zoo somber inzaagt Waarom hebt
g\j steeds het bestaan van dien rijken oom ver
borgen gehouden. Het bewustzijn eenmaal zijn
erfgenaam te zullen worden beelt u toeb steeds
met hoop moeten vervullen
Eensklaps kreeg d'Ouchy's gelaat een strakke
zonderlinge uitdrukking; hg boog zich dichter
naar haar toe en dempte zijn stem.
„Veroorlooft ge mij, dat ik u myn geheele
vertrouwen schenk Wat nooit een sterveling
té weten zal komen, wat ik als mijn diepste ge
heim beschouw, zal ik u mededeelen als bewijs
van mg'n genegenheid."
Verschrikt hief Josephine het hoofd op en
bleef hem met ingehouden adem aanstaren.
D'Ouchy ging (luisterend voort: „Die oom in
Bretagne was niet iemand, die mjj schatten kon
De Franschman zit daar nog, 't hoofd ter
züde, te mymeren.
De gewonden worden naar binnen ge
bracht.
Weer hokt een menigte samen, naar het
gebouwtje, waar reikhalzend menschen met
blikken van„Zou hy er zyn
En voordat de Duitsche roode Kruis sol
daten hem op hunne stevige armen nemen,
kloppen ze hem bemoedigend op den
schouder
„Mon ami
Een flauwe glimlach verlicht het afge
matte gelaat een oogwenk; een ontroering
huivering rilt door veler leden
Vrede in den oorlog 1
't Was winter geworden.
Nog steeds was de Fransche soldaat in
de Duitsche grensvesting. Daar hielp hy nu
bü het transporteeren der gewonden.
Eiken dag was hg opnieuw verbonden en
als de dokter geweest was, hunkerde
hnaar de mededeeling van den verpleger
„dat 't beterde" Toen mocht hü ook een
uurtje opstaan en probeeren te loopen.
Eerst had hü nog op een kruk moeten
steunen, maar 't duurde niet lang, of hg'kon
het zonder steun. Dan wandelde hy tusschen
de regelmatige beddenrgen, waar de gewon
den lagen. Daar behoorde hü al büna niet
meer toe en 't wonderde hem dan ook niet,
dat hü verplaatst werd naar de herstel
lenden. Allesbehalve prettig vond hü 'tdaar.
Ja, hü vond er enkele landslieden, met wie
hü kon praten en een kaartje leggen. Maar
wat gaf dat Onder strenge tucht werden
ze daar gehouden en bü de minste onge
regeldheid achtte de bewaker het noodig
tusschenbeide te komen, 't Was hem dan
ook een ware uitkomst, dat de gelegenheid
werd opengesteld, om als helper bü de am
bulance op te treden. Graag had hü zich
opgegeven, 't Leven van nietsdoen begon
hem leeljjk te vervelen. En bj repte zich
naar 't station, als daar gekwetsten kwamen,
zooals ook hü eens gekomen was. Hg hielp
ze met veel entrain en meermalen werd hg'
door den militairen geneesheer gecompli
menteerd voor zyn ijver.
De Franschman voelde zich de vriend van
allen, en langzamerhand verdween het denk
beeld van in-vyandelyk-land zyn. Zoo ver
liepen de dagen, de barakken werden vol
en de oorlog duurde voort.
Een gemengd gezelschap in de groote ba
rak 1 Naast de flinke Duitsche artilleristen
zijn er, wiens beweeglykheid en donkere
tinten van zonniger landstreken spreken.
Iets verder ligt in het povere December-
zonnetje, zorgvuldig op de kribben uitge
strekt, een lange rjj gestalten.
Een zacht gekerm is hoorbaar. 'tZün
gewonde Franschen, die zachtjes huilen of
met leegen blik voor zich uitstaren. Daar
ligt een jonge man en kykt als wilde bjj
vragen „Zou ik het doorleven
„Oh, ma mère" fluisterd hg' steunend.
„Granaatsplinter in de buik" fluistert de
onderofficier en in zün stem ligt
diep medelüden. „Morgen is bet denkelgk
met hem afgeloopen"
„Müne arme Frau" klinkt het verderop,
en een baardige reservist overtuigd zgn lot
genoten van zgn ongeluk. Alsof dat noodig
ware! Drie kinderen had hü, twee, drie en
vy'f jaar. En met de hand wü'st hü hoe groot
ze zgn. De ronde van den dokter is geëin
digd. Een benauwende geur van jodoform
is nog merkbaar. De verplegers vernieuwen
de verbanden, en als hg weg wil gaan,
pakken twee gewonde Franschen hem by
de band en zeggen
„Bien merci, monsieur, vous
Roerend, bgna pijnig k is de deemoedige
dankbaarheid.
De verplegers gaan vooit met bun werk.
Daar is de Franschman bü een Duitsch in
fanterist gekomen, die hg" zgn verband kan
afnemen. Bgna is hg genezen van de vree-
selyke hoofdwonden.
Voorzichtig maakt de verpleger de wind
sels los, draait ze luchtig om zyn hoofd
vandaan. Maar wat is dat Is 't zoo, of
vergist hjj zich Neeo, hy beeft 't niet mis.
'tls hèm, dezelfde, die hem nu, voor vier
maanden
En 't windsel vordert, langzaam-luchtiger
voelt het steeds om het hoofd van den
strgder. 't Is hem of er een nieuwe dag
aanbreekt. Na weken dik in het verband als
begraven geweest te zün. Dan is 'tlos en
een verlicht gevoel komt over hem. Hü
is nog even verblind, door het plotselinge
licht.
„Danke Schön" zegt hy geroerd en wrüft
zich de oogen uit.
Terwyl zyn helper de litteekens nog even
afwascht, ziet hjj hem aan.
Een schok voert hem door de ledenhg
valt in de kussens terug en grijpt zgn hand
„Mein Freund"fluisterd hg, herkennend.
„Ah, mon amic' est vous"
En ze drukken elkaar geroerd de hand
Vrede in den oorlog
Aü VERTENTIËN.
nalaten: ik wist, dat ik slechts een klein, onbe
duidend kapitaal van hem te wachten had. Toch
was ik besloten die som over mgn leven te laten
beslissen. Met baar wilde ik mjjn geluk beproe
ven en alles wat ik bezat op één enkele kans
zetten. Nog voor een jaar zou iny dit voorge
komen zjjn als waanzin; ik had toen echter
nog geen doel, dat mjj tot zulk een hazardspel
dreef. Evenals echter geheel het leven van een
mensch vaak kan afhangen van een oogenblik.
zoo werd rajjn lot beslist door een enkelen blik
in een paar blauwe oogen, die voor eeuwig be
zit namen van mjjn hart, van mjjn zielDie
liefde werd hartstocht voor haar wilde ik alles
wagen. Ik speelde en verloor geen weg bleef
mjj meer open mijn doel te bereiken. Ik stond
op het punt voor goed een einde te maken aan
een leven, dat zonder het bezit van die liefde
geen waarde voor mg had, toen het bericht kwam
van bet overlijden van mjjn oom.
Nog eenmaal werd mjjn hoop opgewekt, en
als een drenkeling klemde ik mjj vast aan dien
stroobalm. Ik reisde naar Bretagne en nam de
kleine erfenis in ontvangst. Aan haar wilde ik
de beslissing van mjjn lot overlaten, om óf als
een rjk man óf in het geheel niet terug tekee-
ren. Ik begaf mjj naar Monte-Carlo, zette mün
geld op en won. Nooit speelde iemand met meer
hartstocht, met meer razeroü dan ik, die mjjn
bloed, mjjn leven gezet had op de kaart, die
vrouwenhart aanduidde."
Een oogenblik hield d'Ouchy diep ademhalend
stil; een verterend vuur gloeide in zgn blik,
De ondergeteekende maakt hiermede
bekend, dat hij zich heeft gevestigd te
MIDDELHARNIS, Stationsweg.
Door hem worden alle COSTUUMS
TAILLEUR met of zonder bij levering
van stoffen naar de nieuwste mode ver
vaardigd, tegen matigen prijs.
Ook worden door hem moffen en bon
ten vermaakt volgens de allerlaatste
modellen.
Aanbevelend,
GASTON VOET,
gekomen van Antwerpen.
VAN
Vlugge levering van
SCHOOLBOEKEN. TIJDSCHRIFTEN.
MODE-, DAG- en WEEKBLADEN.
Plaatsing van Advertentifin worden aan
genomen voor alle Couranten ea tijdschriften
zonder verhooging van pry's.
Vraagt de Catalogus van Buitenlandsche
Tgdschriften. Verder ruim voorzien van
SCHRIJF- EN KANTOORBOEKEN,
KERKBOEKEN EN BIJBELS,
SWAN VULPENHOUDERS, enz. enz.
NAAMBORDEN EN STEMPELS.
Steeds ter inzage het Maandregister van
nieuwe pas verschenen boeken.
Heeren- en Dames-Kettingen in Zil
ver en gegar. Amerik. Doublé.
Horlogtën (de beste merken).
Goud en Zilverwerken onder
Staatsgaran'ie.
Portret- en Schilderijlijsten.
Batterijen en Foto-artikelen (steeds
versch).
Propeert U eens de Gem-platen?
7i kistjes Sigaren l/z kistjes.
DIRKSLAND, Heul
■E-a e-3 e-a E-a E-a E-a E-a E-a E-a E-aa
voor de Lezers van VOORUIT en ONZE EILANDEN.
De lezers zullen verwonderd zjjn door wat wij hun thans-kunnen aanbieden.
Door buitengewone omstandigheden zijn wjj in de gelegenheid uitsluitend
den lezers een gebeel nieuwe Juist verschenen, tot op bet laatste
oogenbUk bijgewerkte, volledige, de kleinste bijzonderheden ver
meldende
aan te bieden tegen den ONBEGRIJPEL1JKEN SPOTPRIJS van
afgehaald In den FLAKKEESCHEN BOEKHANDEL.
Deze Kaart van Nederland, op uitstekend papier gedrukt in 5 duidelijke frissche
kleuren, is alleen reeds door de smaakvolle combinatie der kleuren, een sieraad
voor elke Kamer, voor eiken Wand, voor elk Kantoor. Zjj is geteekond door
A. DE MOOR, Onderwijzer te Amsterdam,
en is groot 100 by 135 c.M.
Op deze kaart komen voor alle plaatsen van eenige beteekenis, allo Spoor- on
Tramwegen, ook do nieuwste, alle Rivieren, Beken en Kanalen; olke
Provincie beeft haar eigen kleur. De kaart is
duidelijk, fraai, volledig, spot-goedkoop en Juist.
Ziedaar hare vgf voordeelen.
Buitendien is op do Kaart gedrukt oou VOLLEDIG ALPHABETISCH RE
GISTER van alle op de Kaart voorkomondo namen en het vak, waarin mon zo
vindt, zoodat leder met één opslag onmiddellijk alles kan vinden wat
bjj zoekt.
ZIJ Is geschikt voor allen. Voor de volwassenen, op Kantoor, op
Werkplaats, voor de Kinderen ter vergemaltkeUJldng bij het Onder-
wljs.
Slechts een niet zeer groot aantal Exemplaren zjjn wjj bjj machte te leveren
voor dezen ongelooflijken prijs. Zjj zullen spoedig tot dozen prijs niet moor ver
krijgbaar zijn. Men haaste zich dus gebruik te maken van ons aanbod. Voor hot
bedrag 45 cent en tegen overgifto der bon is deze kaart verkrijgbaar in don
Flakkeeschen Boekhandel, W. v.d. Schenk, Westdijk Widdelharnie.
Men kan op 1 Bon meerdere exemplaren bestellen.
BON voor de Lezers van Vooruit en Onze Eilanden
in te zenden aan den Flakkeeschen Boekhandel, W. v. d. SCHENK,
Westdljk te Middelbands.
De ondergeteekendo wonscht als Lezer van dit Blad te ontvangen voor 45 cent,
franco per post tegen 56 cent:
1 ex. A. DE MOOR, KAART VAN NÊDERLAND,
135 bij 100 c.M.
Woonplaats: Naam:
UI
dicht boog hjj zich naar Josephine toe en greep
hartstochtelijk haar hand. Groote teleurstelling
had zich gedurende zyn woorden op bet gelaat
-an het jonge meisje geteekendmet wjjd ge-
jpende, angstige oogen staarde zjj d'Oucby aan,
die opgewonden vervolgde;
„En wee» ge ter wille van wie ik dat deed,
wie mijn teven toebehoorde, Josephine? Weet
ge, ter witte van wie ik reikhalsde naar geld
en rijkdom? Eindelijk heb ik het doel bereikt;
de overwinning is mg. En nu kom ik den prgs
op eischen Die prgs zgt gij, gij en uwe
liefde I"
Met een kreet van verontwaardiging was Jo
sephine opgesprongen trotsch richtte zich hare
fiere gestalte in hare volle lengte op.
„Ge veroorlooft u tegenover mij een taal, ba
ron d'Ouchy. die ik niet begrijpik verbied tl
voort te gaan. Welk recht hebt gij, welke aan
leiding heb ik u gegeven, die u tot het waan
zinnige geloof bracht, dat ik u liefheb
Als verpletterd stond de jonge man tegen-
over haarzijn gelaat was vaalbleek geworden.
.Josephine 1" kn-et hij, als iemand, wien een
diepe wond geslagen wordt.
Een oogenblik heerschteer een pijnlijke stilte,
daarop trad d'Ouchy wankelend eenige schreden
nader. „Waarom speeldet gg zulk een wreed
spel met mjj?" vroeg hjj met trillende lippen.
Ontsteld zag Josephine hem aan. „Ik,een spel
met u? Mijn God, ge spreek! in raadselen, ge
verkeert in een pjjnljjke dwaling 1"
.En hebt ge dien avond in den wintertuin
niet verzekerd, dat go niet verloofd waart met
Hattenbeim, dat gij trouw zoudt blijven, tot hot
geluk ons zijn lachend gelaat zou toonen. Was
dat niet meer dan een verzekering, dat mgn liefde
beantwoord werd?"
Josephine sloeg de banden voor bel gelaat.
„Die vraag deedt gjj voor uzelf? Mjjn God, hóe
kon ik zoo met blindheid geslagen zjjn 1"
„Voor mijzelf? Voor wien anders zou ik een
vraag tot u richten, die over het levensgeluk
van twee menschen besliste?"
Ken onderdrukt snikken klonk door de slem
van het jonge meisje. „Ik hield u voor zjjn vriend,
ik had geen andere gedachte dan hem en ge
loofde, dat gjj reeds lang bet geheim, van mjn
hart geraden hadt!"
Als doodeljjk getroffen staarde d'Ouchy haar
aan; een oogenblik was het, als zocht hj naar
woordendan barstte hjj in een wild lachen
uit. liet zich op een sopha vallen en verborg
zgn gelaat in de fluweelen kussens .'„Een ander I
Dus alles voor een ander 1 En dat is mijn loon
na den strijd! Een ander 1"
Wordt vervolgd.