B
B
B
B
B
B
t
B
7
Denkt U" bracht Da er eindelijk uit „dat
Dme-Gerrit bereid zou zijn?... 't Is toch
,aar eene formaliteit
Tante Eef's gelaat had een strakke uit-
ukking gekregen. Ze was eindelijk met
iar theepot gekomen. Rinkelde geweldig
et kopjes en schoteltjes. Sprak geen woord,
en hoorde nu, in de kamer, slechts het
.cht mysterieuse gespin van de bejaarde
)6s, die haar oogen had dichtgeknepen,
nu en dan door een klein kiertje met
oenig-wantrouwend gekyk even beglu
nd... De knusse gezelligheid was nu uit
kamer weg.
B'n Lastig geval, zei tante Eef eindelijk,
anensmonds „heel lastig 1"
„Zou oome Gerritbegon Da weer,
er bart onstuimig klopte en die telkens
sterde of zij 't sloffend geschuifel van
.kker-geworden oom ook hoorde?...
,Als ik oome-Gerrit precies uitleg" begon
weer, denkeDd aan in spanning wach-
iden Koenraad en die nu werd voortge-
iven door de zucht om te slagen. Haar
.ngen gloeiden. Als ze Koen straks eens
q gaan vertellenNou, 't is in orde hoor
dan die jool van blijdschap in z'n mooie,
arte oogen. En de warme teederheid,
armee hij z'n arm in den bare zou schui-
Ka
,Neen!" zei tante Eef, als schrikkend „ik
wel met oome-Gerrit even spreken. Dat
b9ter. Bestaat er nog een kansje, dan
ar Da was tante al om den hals gevlo-
L
Engeltje! Lieve schat van een tante! Wü-
JAt voor me doen!"
Jawel, jawel" zei juffrouw Eef, nichtje
htjes afwerend. Wees nu maar niet al
;auw in de wolken. We zijn er nog niet
lang nietMaar Da wou nu niet meer
mislukking denken.
O, als 'tvraagtl"
'oen ging tante Eef naar boven. Zij had
r eventjes ingefluisterd, dat Koen buiten
pd te wachten, 't Duurde zoolang. Of ze
u, beel-eventjes naar hem toe mocht
gen Hjj was hier vlakbijOm te
jen, dat ze zoo kwam Tante gaf baar
sleutel van huisdeur. Zou iutusschen
oome-Gerrit gaan spreken. Dat moest
rzichtig gebeuren. Oom was, uit zijn
ie komend, altijd eerst wat pruttelig,
aide dan langzamerhand bij.
a een paar kopjes thee en een pijpje
ukkig hoefde ze vanavond niet meer
Tante zou zien wat ze deed
Maar reken er vooral niet op" waar-
Wde zij nichtje.
ijf minuten later was Da al terug. Er
i nog niemand in de huiskamer. Koen
i zoo gelukkig geweest met de aanvanke-
goede tijdingHad haar zijn lief,
d, heldinnetje genoemd. Gezegd, hoe
■tkkig ze met hun beidjes zouden zijn,
drie maanden.
I Boven ln de slaapkamer van oom en
e - werd nu druk gesproken. Ze hoorde
e snel praten en dan een paar brommige
;rden van grove mannenstem.
jii poos bleef 'c stil.
jen gekraak op de trap.
r was te opgewonden om te kunnen
en zitten. Keek almaar naar de deur.
r was oom. Zonder tante. Langzaam
tsl'ppend. De koorden van zijn kamer-
vastatrikkend. Nog-nahuiverend van 't
Bpje. Zü ging naar hem toe. Da stak de
1 uit.
'ag oome-Gerrit, hoe maakt Uhet?"
i een paar, kille dorre, slappe vingers
ten even haar vingertoppen aan.
,nte had 't gas aangestoken. Da zag het
go, grimmige gezicht van ouden man.
d angstig. Praatte zich in, dat 't niks
eduidon had, die stroefheid. Zoo was
j-Gerrit immers altijd. Juist vriendelijk
zou nu een slecht teeken zijn geweest,
j had het tabakskistje van glimmend
naar zich toe getrokken, het dekseltje
geklept. Zat langzaam z'n gouwenaar
oppen. Na met nijdig handgetrek
autsje wat scheef op het hoofd te heb-
jetrokken,
was er de lucifer. Oom begon te puffen,
appe wangen, tandeloozen mond bedek-
bliezen bol op of vielen met kuiltjes
eliDgs in.
wachtte bevond met bonzend hart.
leunde oom behagelijk In z'n armstoel
pk Daatje aan met zijn koude, grijze
m Tante" zei hu, zware tabakswolken
zend .Jieeft mij daarnet verteld van..."
^)htjo wou hem in de rede vallen. Maar
lerrit wuifde met zijn linkerhand...
zwijg hou maar. Ik ben aan 't woord.
defernt-verschrikt zweeg zij. De koude
oogen bleven strak op haar gericht,
et harde stem zü oom:
wist niet, dat je hier kwam om geld
kon, juffertje. Ik dacht, dat jeuitbe-
elling kwam voor tante Eef, om van
lf natuurlük niet te spreken Afijn,
irt te gaan, ik zal je 's een ding zeggen,
ante is myn ecbtegenoote, en ik ben
rnsprakolük ook voor wat zij beziet.
1 haar weten te beschermen tegen
H^en op baar beurs. Als jij een vrüer
onder centen, dan ie dat jouw zaak.
kom mü alsjeblieft niet aan boord
ragen om geld of om borgstelling, of
at ook van dien aard. Wantje bent
in een verkeerd kantoor nichtje. Borg
voor niemand van de wereld. En
ïeb ik niet uit te leenen. Als Kees
Tijk - en die kan 't best doen - je
wil wel, nou, dan heeft-ie ook
geen garantie noodig. Dat is geen ware
vriendschap, 't Een of 't ander, hé Die
zal 't je best zonder borg ook geven. En
alsjouw vrijer zoo solide is wel-dan-kan-ie
immers ook tegenover Van Wükgerandee-
ren. Neen, Daatje, je laat er den ouden Ger
rit Hendrikse niet zoo gauw invliegen, dat
merk-je wel. Spüt me voor jou, maar zoo
is 't gesteld. Je weet 't nu precies. En Jk
voeg er dit nog bü. Je bent ons altijd van
harte welkom, dat weet-je. Maar wanneer
je met dergelijke proposities aan boord
komt, zie-je, dan hebben wij je visite lie
ver niet als wel. Ik ben niet gewoon er
doekjes om te winden 1"
Hü stak een tweede lucifer aan, want
inmiddels was z'n püp uitgegaaD.
Zij zag 't voor zich. Scherp en duidelijk
alles was mis. En het besef kwam in haar,
dat geen poging haar baten zou.
„Als oome Jan nog leefde" riep zü uit
in de felle smart der teleurstelling, denkend
aan wat zei Koen straks zou moeten gaan
vertellen „die zou me wel geholpen hebben.
Die zou niet op tante Eef d'r geld gaan
zitten. Dat was een andere man dan U,
meneer Hendrikse!... 't Is een schande zeg
ik, hoor-je dat? U hebt'trechtfeitelük niet
om als mijn tante me wil bijstaanJa,
ik ga al. Wees maar niet baüg, hoor! En
ik zet hier geen voet meer in huis!
Oome-Gerrit was opgestaan, En in zun
koude, grüze oogen vlamde woedde over
wat Da gezegd had
Zü vloog de gang in, 't huis uit. Snikkend
van verdriet. Op straat gekomen, uitbarstend
van ellende. Zü durfde niet naar Koen
gaan Daar stond hü te wachten.
Kwam naar Daatje toe.
Zag haar tranen.
Met een paar onsamenhangende woorden
maakte zy hem duidelijk, wat er was voor
gevallen.
En langen tyd liep Koen zwü'gend naa8t
baar voort, al-maar plukkend en draaiend
aan zyn fraaien, pikzwarten knevel met
omhoogstekende puntjes.
Haar voerend naar Yerre buitenwük.
Want de menschen letten op bet schreiende
meisje, loopend naast den grooten, forschen
man.
Maar zü begrepen niet, wat er omging by
Da, nu het vooruitzicht op spoedig-trou wen
voor 't moment was vernietigd Hoe fel
de wanhoop was, die haar overstelpte...
„Och" zei Koen eindelük, toen ze wat be
daard was, en zij zaten in de leege gelagzaal
van verafgelegen buiten-café, waar slechts
een paar gaspitten waren aangestoken
„och, ik geloof dat alles best zal kunnen
terecht komen".
Hy had een warm punch-grogje voor Da
besteld. Ze waren hier onbespied. Zacbtjes
had hy een arm in haar middel gelegd en
zoete woorden van liefde en troosting inge
fluisterd in haar oor. Geschetst het geluk,
dat hen immers wachtte. En toen begon hy
lang te praten heel zachtjes sprekend.
Al-maar strelend haar oogen met de sugge
stie van zün gitzwarte kükers, waar Da zoo
graag aan lag te denken, over te óroomen
De groote vraag was: zou meneer Van Wyk,
in Haarlem, die de driehonderd wou leenen
„mits onder oenige zekerheid", genoegen
nemen met een telegram, kwasi van oome-
Gerrit komend en luidend büvoorbeeld
„Bod bereid, op verzoek, van nicht Da, drie
honderd te garandeeren, aan K. Evers te
verstrekken, G. A. Hendrikse"?...
Koen had 't op een papiertje geschreven.
Da moest 't dan orerschruven.
En morgenochtend naar het telegraaf
kantoor brengen. Of dat kwaad zou kunnen
Zij begreep eigenlük maar half. Was dat dan
niet zooveel als een valache handteekening
Koen lachte luidkeels en gaf haar een zoen
van de pret.
„Je bent toch een echt gansje, zei hü,
wie zet de handteekenig op het telegram,
dat moneor Van Wük in Haarlem krtfgt?
Geef daar nou eens antwoord op
Zy na al de opwinding en het punch-
grogje wat doezelig geworden - dacht even
na.
„De telegrafist immers uiltje datje bent!"
zei Koen, weer scbeUeiend van de pret.
Ja zü moest 't toegeven.
„Dat papier, waar jü op hebt geschreven,
gaat natuurlyk niet naar Haarlem dat
snap je natuurlük. 't is de man aan het
telegraaftoestel, die 't opschryften dan naar
Van Wyk stuurt. Begrüp je het nou
„Maar, zei Da, als meneer Van Wyk nu
eens naar oome-Gerrit schryft?.. De jool
vordween uit zyn oogen. En hü haalde z'n
wenkbrauwen op „Tja I zei Koen, strakker
van toon dan Da 't ooit van hem gemerkt
had tja, dat kan natuurlük Ofschoon
En hy bestelde gauw nog een punch-
grogje voor haar.
„'tZou lam zyn" hervatte Koen, maar
dan gebeurt er nog niks.
Oome Gerrit zal woest zyn, en by Van
W'yk zullen ze 't ook niet aai dig vinden.
En natuurlyk komen er geen duiten. Dat
is 't ergste. Maar nu zyn we ook geen stap
verder. Wie waagt, die winti... Kwaad
kan 't nooitI
Zü was te moe, te soezerig en te „vreemd
in haar hoofd" om er lang over na te
denken.
„Goed, breng jy 't dan maar morgen" zei
Da, half-wetend wat ze zei
Maar dat ging niet, bracht Koen ei tegen
in. Op het telegraafkantoor had hü allerlei
kennissen, 't Zou een zeer vreemden indruk
maken als hy met zoo'n telegram van Hen
drikse kwam. Hy wees haar, hoe ze haar
hand moest verdraaien om er „iets stevigs-
mogelyks" aan te geven.
En Eef, als iD een droom levend, telkens
onnatuurlijk 't uitproestend, schreef over.
Had pret in dat hand-verdraaien.Imiteerde
zelfs Oome Gerrit'shandteekeniDg. Die kende
zy best. En ze vond 't leuk om den vrek,
die haar zoo nüdig had afgebeten, een poets
te bakkenZe moesten nu in-eens door
zetten, zei Koen.
Het telegram moest nog vanavond weg.
Als ze haar op het kantoor vroegen, wie de
afzender was, dan moest zy precies het
adres van oome Gerrit opgeven.
Toen gingen ze.
Eef gilde 't telkens uit] van nerveuse
lach-opwinding. Zoodat Koen haar moest
kal-meeren. Pas toch op de menschen
Maar het telegram ging weg dien avond
nog, naar Haarlem.
En den volgenden ochtend gingen ze
samen naar Haarlem. Hy had Eef geïn
strueerd. De suggestie werkte nog naHy
had haar nog eens verduidelykt wat er te
wachten stond, als 'tgeld niet kwam.
Meneer Van Wijk was uit. En zijn vrouw
gaf haar een enveloppe met het geld. Ja,
't was best hoor I Meneer zou nog wel een
stuk opmaken, dat zy en ook Koen, moes
ten teekenen. Dat was een zaak van later
zorg. Ze vertrouwden hun Daatje toch wel,
hè Als een eigen kind. „Ik ben zoo bly",
zei mevrouw Van Wyk, „dat je oom Gerrit
bereid was. Meneer twüfelde er nog aan.
Maar dit heeft tante-Eefje zeker bewerkt?
Ja, dat dacht ik ook wel I"
Het meisje lag aan haar boist te snikken.
Zóó woest en krampachtig, dat mevrouw
Van Wük 'teven, toch vreemd vond.Maar
ook geluk bedacht zü wekt soms vloed
van tranen.
En zy schreide tenslotte zelf mee over
de blydscbap van haar jong vriendinnetje.
„Dus" zei rechtercommissaris tot Ada
Grootveld, beschuldigd van valschheid in
geschrifte en het gebruik maken daarvan
„dus gy hebt uit eigenbeweging verdachte,
zonder iemands bulp en op niemands instig-
natie dat telegram, onderteekend, G. A. Hen
drikse, dien avond verzonden en den volgen
den dag dat geld van getuige Van Wyk in
ontvangst genomen
De verdachte knikte. 'tWas al de derde
rnaal, dat de rechter haar die vraag stelde.
Maar zü bleef volharden.
„Heeft niet de man, die zich nu buitens
lands bevindt, en met wien gü relaties hadt
en te wiens voordeele gij dit raisdryf zoudt
gepleegd hebben, U daartoe aangezet?"
De gedachte schudde van-neen. De doo-
delyke bleekheid van haar vermagerde wan
gen en 't verraderlyk-trillen van haarbloe-
delooze lippen gaven den rechter wel te
denken Maar met hetondoorgrondelyke
van sfinx deed zü al wat Z. E. A. poogde
te weten te komen, afstuiten op de onver-
zettelükheid van arme vrouw, die ondanks
alles toch nog liefhad
MAITRE CORBEAÜ.
Ingezonden Stukken.
fBuiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Geachte Redactie!
Mogen wy' voor 't onderstaande eenige
plaatsruimte in uw blad?
Bü voorbaat onzen dank.
In den aanvang der oorlogscrisis is door
Burg. en Weth. uitmakende het Algemeen
Armbestuur, een zekere hoeveelheid tarwe
ingekocht en opgeslagen.
Naar de Burgemeester indertüd aan onder-
geteukeDde verzekerde, was deze inkoop
alleen geschied, om, ingeval de oorlogstoe
stand dit noodig maakt®, brood te hebben
voor de armste bevolking.
Een door ieder op prijs gestelde voorzorgs
maatregel.
De toestand, die B. en W. bü den aan
koop op het oog hadden, is volgens B. en W.
blijkbaar niet aanwezig, althans, deze week
is begonnen, de bedoelde tarwe onder de
bakkers te verdeelen onder door B. en W.
vastgestelde voorwaarden.
Toen ruchtbaar werd, dat deze tarwe be
schikbaar zou worden gesteld, was ieder
van meening, dat dit zóó zou gebeuren,
dat biervan juist de minst bet&alkrachtige
ingezetenen, (arbeiders en daarmee gelüfc-
gestelden) zouden kunnen profiteered
Dit is echter niet het geval!
Immers, door B. en W. is bepaald, dat
de bakkers don prijs van het brood moeten
verlagen en alle ingezetenen hiervoor in
Aanmerking komen.
De bedoeling van B. en W. zal het niet
geweest zün, doch het resultaat is dat zelfs
de rijkste ingezetenen profiteeren van een
maatregel, genomen door het Burgerlijk Arm
bestuurtemeer, waar is bepaald, dat de prijs
van bet tarwebrood met 11/2 cent, bet wit
brood met 2 cent per K.G. moest worden
verlaagd.
Men had in dit geval wel andere maat
regelen mogen verwachten.
Beter was het geweest, wanneer B.en W.
hadden bepaald, dat alleen arbeiders en
kleine neringdoenden hiervoor in aanmer
king hadden gekomen. Want juist deze
groepen ondervinden het meest den druk
der tegenwoordige tydsomstandigbeden.
Want alles, wat eenigzins welgesteld of
zelfstandig is in den landbouw, profiteeren
ten onrechte van dezen maatregel.
Weliswaar is aan deze regeling moeite
en controle verbonden, doch het resultaat
had dit wel waard geweest.
Waar echter B. en W. deze regeling niet
getroffen hebben, daar had men toch min
stens mogen verwachten, dat de door hun
beschikbaar gestelde tarwe, uilsluitend zou
worden gegeven voor de bereiding van
kropbrood.
Deze bepaling is indertyd ook toegepast
door den Burgemeester van Sommelsdyk
en werkte uitstekend.
Deze maatregel controleert zichzelf.
Men mag toch veronderstellen, (behoudens
een enkel geval van extra krenterigheid)
dat zy, die zich thans de weelde kunnen
veroorloven, anders dan kropbrood te eten,
terwille van den lageren prys, in dit geval
geen kropbrood zullen gaan nemen
Wanneer B. en W. bepalen, dat van de
door hen beschikbaar gestelde tarwe uit
sluitend kropbrood (met een vastgesteld
minimum bloem-inelange) mag worden ge
leverd, zal dit allereerst ten goede komen
aan hen, die daaraan het meest behoefte
hebben, terwijl de voorraad langer zal duren
en het goede van den maatregel beduidend
vergrooten.
Laten de meest belanghebbenden, in dit
geval arbeiders en daarmee gelükgestelden,
alles aanwenden en trachten te verkry'gen,
dat B. en W. de distributie anders regelen
als nu door hen is gedaan.
Dirksland, 20 April 1915.
J. C. DE BONTE.
Marktberichten.
ROTTERDAM, 20 ApriL Op de veemarkt waren
aangevoerd: 64 paarden, 0 veulens, 0 ezels, 2560
magere en 856 vette runderen, 86 vette, 1705 nuchtere
en 0 grasbalveren schapen of lammeren 2 varkens
216 biggen, 0 bokken of geiten.
Koeien 34 tot 42 65 c. ossen 34 tot 42 a 55 a.
stieren 30 tot 36 k 45 c., kalveren 55 tot 60 k 65 c.
exportkalveren tot k ct. schapen tot c.
varkens tot k £c. en lichte varkens voor
export k c., lichte varkens voor Londen k
c. per half kilo.
Melkkoeien f 180 k f 330, kalfkoeien f240 k f340,
stieren f 140 k f 420, pinken f k f graskal
veren f 0 k f 0 vaarzen f 140 k f 180, alies mager
veeIbiggen f 10 k f 17, slachtpaarden f 100
k f 200, werkpaarden f 250 k f500, hitten fl00kf250.
Nuchtere kalveren: fok- f 30,Jè f47,slacht-
f 10,— k f IS,—.
Biggen f 1,80 k f 2,— per week.
Op de vette markt wa6 de aanvoer van koeien en
ossen flink. De omzet in beste spoelingbeesten en
ossen was redelijk goed, hoewel de hooge vraagprijzen
de koopers wel eenigszins afschrikten, doch men
ging tot koopen over, ja zelfs was de omzet in beste
soorten later bevredigend voor de verkoopers. Af
wijkende soorten gingen niet zoo vlot weg als in
voorgaande weken, vooral 066«n, waarvoor de koop-
last voor Dnitschland niet zoo best was, aaDgezien
men de prijzen te hoog achtte. Stieren met tamelijk
grooten aanvoer. Hier werd voor Duitscbland goed
gekocht. De omzet ging redelijk vlug en de prijzen,
welke besteed werden, waren hoog. Vette kalveren
met matigen aanvoer. Beste soorten (Noord-Bra-
bantsch) niet- getoond. Die soort, welke voor beste
door ging, was duur, doch werd langzaam verkocht,
zooals de overige soorten. Melk- eu kalfkoeien
wederom flink vertegenwoordigd. De omzet giDg
zeer langzaam. Er waren meer kijkers dan koopers,
doch de booge vraagprijzen waren daar wel eenig6zins
de schuld van. Voor melkkoeien was meer animo
tot koopen dan voor kalfkoeien, voor deze laatste
was ook nu wederom weinig aftrek voor het buiten
land. Jong vee met gewonen aanvoer, tragen handel,
pryzen als voorheen. Nuchtere fok-en slacht kalveren
met flinken aanvoer. In boste soorten ging de omzet
vlug, doch voornamelijk voor export, zoowel voor
Engeland als voor Duitscbland. Over het algemeen
werden er dan ook goede prezen besteed. Werk-,
slachtpaarden en hitten met niet zoo'n grooten
aanvoer bIb voorheen. De omzet ging langzaam, de
prijzen waren boog, vooral voor slachtpaarden.
Biggen met tamelijkcn aanvoer, redelijken handel,
prijzen vrijwel overeenkomstig met die van de
vorige week.
N. R.Ct.
OUDE TONGE 16 April 1915.
Tarwe f 14,76 tot f 16,— per 100 kilo.
Haver f 14,50 tot f 14,60 per 100 kilo.
Kroon Erwten f tot f per rand.
Erwten f 9,60 tot f 9,80 per mud.
Schokkers f 12,tot f 13,— per mud.
Bruine Boonen f 15,— tot f 15,25 per mud.
Eig. Aardappelen f 3,— tot f 3,10 per 70 kilo.
Bravo'8 f 8,25 tot f 3,50 per 70 kilo.
Eig. poters f 1,70 tot f 1,80 per 70 kilo.
Kriel f 1,tot f 1,10 per 70 kilo.
Ajuin f 0,tot f 0,— per 60 kilo.
Koepeeën f 2,75 tot f S,— per 60 kilo.
Boter cent. Eieren cent.
Marktberichten.
Ingezonden door Jac. Knoop,Commissio
nair in aardappelen, Tel. 7833, Amsterdam.
Amsterdam 20 April 1915.
Zeeuwsche Bonten
f
3,80
t 4,10
Zeeuwsche Blauwen
3,80
4.10
Spuische Eigenheimers
3,20
3,30
Flakkeesche
3,20
3,30
Drentsche
o,-
o.-
Friesche Borgera
3,50
3,60
Frie8che Blauwen
0,-
o,-
Eigenheimer Pooters
2,20
2,30
Blauwe Pooters
2.20
2,30
Bonte
2,20
2,30
Beverwyker zand
Bravo's
6,-
7>-
3,20
3,50
Roode Star
2,80
r 3,10
Oude Malta
12,-
13,-
Nieuwe Malta
0,-
Industrie's
3,20
3,30
Verkoopingen.
Op Maandag 26 April 1915 des nam. 4 uur
in het Logement van den Doel te Dirksland
AFSLAG van a. Het WOON- en WINKEL
HUIS, waarin broodbakkerü, aan de Voor
straat te Dirksland Sectie B. nummers 256,
groot 1 are 19 centiarenb. De perceelen
TUIN en HOFLAND, VOETPAD en WATE
RING naby Dirksland, Sectie B. nummers
415, 416, 420,421 en 422 samen groot 0 21.52
heet. (140'/2 Voornscbe roeden)c. De percee-
